Η φράση “καμία εκλογή δεν έχει κριθεί πριν κλείσουν οι κάλπες” μοιάζει με ένα μικρό εκλογικό κλισέ, που σχεδόν έχουμε ξεχάσει ποιος και πότε το ανέφερε πρώτος, δεν απέχει όμως και από την πραγματικότητα.
Τριαντάφυλλος Καρατράντος*
Σε αρκετές περιπτώσεις έχουμε δει προβλέψεις, αλλά και αποτελέσματα πρώτων εκλογών να ανατρέπονται στις δεύτερες. Ωστόσο, στην περίπτωση των Προεδρικών εκλογών στην Τουρκία, οι πρώτες έχουν διαμορφώσει κάποιες συνθήκες που πιθανότατα θα δώσουν στον Ταγίπ Ερντογάν μία ακόμη νίκη.
Επί της ουσίας μιλάμε για έναν πολιτικό, έναν ηγέτη, που έχει ταυτιστεί απόλυτα με την εξουσία και με τον τρόπο που αυτή παράγεται, αλλά και κυρίως αναπαράγεται, καθώς κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει ή να αρνηθεί πως ο Τούρκος πολιτικός είναι ένα φυσικό, λαϊκίστικο και επικοινωνιακό ταλέντο.
Είναι επίσης εμφανές πως έχουν πλέον παγιωθεί οι δύο Τουρκίας, με τα διαφορετικά κοινωνικά, οικονομικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά, με τον Πρόεδρο Ερντογάν όμως να μην επιθυμεί να φέρει κοντά αυτές τις δύο προσλήψεις της κατάστασης, αλλά αντίθετα να χτίζει πάνω σε αυτή την πολωτική διχοτομία για να κερδίσει και τις δεύτερες εκλογές. Είναι χαρακτηριστικός ο απαξιωτικός τρόπος με τον οποίο προσεγγίζει και αναφέρεται σε διάφορα κινήματα και ομάδες διαμαρτυρίας, ακτιβιστές για το περιβάλλον, την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα κ.ά.
Τέλος υπάρχει μια κοινή συνισταμένη που τέμνει συνολικά την συλλογική και ατομική πολιτική κουλτούρα στην Τουρκία, είναι το στοιχείο του εθνικισμού, το οποίο τείνει να γίνει το κυρίαρχο στοιχείο της πολιτικής και εθνικής ταυτότητας του Τούρκου πολίτη.
Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε την Τουρκία και την εκλογική συμπεριφορά των πολιτών και να ακτινογραφήσουμε το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου των Προεδρικών εκλογών.
*Δρ. Ευρωπαϊκής Ασφάλειας και νέων απωλειών, Κύριος Ερευνητής ΕΛΙΑΜΕΠ