Κυριολεκτικά αυτός που περπατάει στους αιθέρες. Χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει ανθρώπους των οποίων οι πράξεις δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα.
Πριν ένα μήνα, αιθεροβάτησε το 40,56% των ψηφισάντων. Βρισκόταν σε πτήση παρέα με την ανάπτυξη στους υψηλούς αιθέρες. Εκεί στα σύννεφα που ακόμα υπήρχαν τον Ιούνιο να σκεπάζουν, δροσερά, τον ουρανό της χώρας.
Βζιιιν, παρέα με τα νέα υπερμεγαγαλαξιακά Ραφάλ, τα υπερσύγχρονα αεροπλάνα που φούσκωσαν το πατριωτικό αίσθημα. Ψηφοφόροι και Ραφάλ, παρέα γραπωμένοι σε περιδίνηση στους Ελληνικούς ουρανούς.
Και καθάρισαν οι ουρανοί από σύννεφα και οι πολίτες τη συνείδησή τους. Το 46,26% απείχαν από την εκλογική διαδικασία. Βαρέθηκαν βρε αδερφέ να πάνε ξανά στην κάλπη μετά από το Μάιο. Αποφάσισαν πως οι “άλλοι” θα τακτοποιήσουν τα πάντα γι’ αυτούς.
Και οι ουρανοί έγιναν τόσο καθαροί που ο καπνός από τις πυρκαγιές έγινε το μόνο πατριωτικό υπερθέαμα που έσκιζε τους γαλανούς αιθέρες. Στην Κάρυστο, το Αίγιο, την Κέρκυρα, τη Ρόδο. Και τα Ραφάλ εξαφανίστηκαν. Και οι Αιθεροβάμονες μετάνιωσαν πατριωτικά.
Στην αναζήτηση πυροσβέστη, στις εκκλήσεις για βοήθεια δίχως απάντηση, στην αγωνία για λίγες σταγόνες νερό, που δεν υπήρχε καν στο δίκτυο ύδρευσης, αιθεροβατώντας προσπάθησαν να βρουν κάποιο σύννεφο. Όχι για να φέρει βροχή, κατά το γνωστό άσμα. Αλλά για να πέσουν.
Πίπτοντες σαν άλλοι Ίκαροι έχοντας φτάσει κοντά στον ήλιο, έλιωσαν τις μεταλλικές φτερούγες των Ραφάλ που τόσο ψηλά είχαν σηκώσει το πατριωτικό τους μπόι. Αναζήτησαν πυροσβεστικά αεροπλάνα που δεν υπήρχαν. Πολιτική προστασία που η απουσία της ήταν εκκωφαντικότερη της πτώσης τους.
Φρούδα η ελπίδα πως κάποιος πυροσβέστης θα βρεθεί για να τους σώσει την περιουσία. Απέλπιδα η προσπάθεια να παλέψουν μόνοι τους για την περιουσία τους καθώς η αστυνομία έσπευσε να τους δείρει γιατί τόλμησαν να προστατεύσουν το βιός τους.
Τα εναέρια μέσα, έχουν κριθεί στις εκλογές του Ιουνίου. Όπως δήλωσε και επίσημα ο πρωθυπουργός από βήματος βουλής, “αυτά έχουμε και είναι ήδη πολλά”
Αιθεροβατώντας στη σχισμή της κάλπης, εθελοτυφλώντας στα πεπραγμένα μιας τετραετίας που ακόμα μυρίζει καμμένο στην Εύβοια και με αποζημιώσεις που αγνοούνται, θα πρέπει κάποια στιγμή να γίνει αντιληπτό πως ο καπνός, δεν είναι σύννεφο, από το οποίο θα πέσεις.
Είναι αναμφισβήτητο αποδεικτικό στοιχείο της ανικανότητας οργάνωσης στοιχειώδους προστασίας και πρόνοιας προς τον πολίτη και την περιουσία, όλων.