NewsEdit Η χθεσινή νίκη είναι αποτέλεσμα συσπείρωσης των προοδευτικών πολιτών από όλο το φάσμα του προοδευτικού χώρου απέναντι στους υποψήφιους της Νέας Δημοκρατίας.
Σε κάθε περιοχή βέβαια επειδή μιλάμε για αυτοδιοικητικές εκλογές, υπάρχουν και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και οι συγκεκριμένες τοπικές συνθήκες και συγκυρίες που μαζί με την προοδευτική συσπείρωση έκαναν εφικτή την ήττα του γαλάζιου υποψηφίου.
Η αλαζονεία της Νέας Δημοκρατίας, η αντίληψη ιδιοκτησίας των ψηφοφόρων, οι κατά τόπους εκβιασμοί, η ανικανότητα κινητοποίησης κόσμου ελλείψει σταυροδοσίας, στη Θεσσαλία συναντήθηκαν με τις φονικές πλημμύρες, στη Θεσσαλονίκη με μια πραγματικά κακή 4ετη διοίκηση, στην Αθήνα με μια κακή διοίκηση που μπορούσε μάλιστα να σχηματοποιηθεί σε δύο λέξεις, “μεγάλος περίπατος” από έναν Δήμαρχο που ανήκει στην οικογένεια Μητσοτάκη άρα είτε το θέλει είτε όχι δίνει και κεντρικά πολιτικά χαρακτηριστικά στη μάχη που συμμετέχει.
Σε κομματικό επίπεδο οφέλη έχουν πρωτίστως το ΠΑΣΟΚ και δευτερευόντως το ΚΚΕ. Το ΠΑΣΟΚ έχει τους τρεις μεγάλους δήμους της χώρας (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πειραιάς), δύο περιφέρειες σε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ (Θεσσαλία, Κρήτη) και συνολικά πάνω από 105 Δημάρχους. Το ΚΚΕ χθες κέρδισε όλες τις μάχες που είχε να δώσει στον δεύτερο γύρο, έχει 6 Δήμους, ενώ στον πρώτο γύρο ήταν το μόνο κόμμα που αύξησε τα ποσοστά αλλά και τον απόλυτο αριθμό ψήφων στα σχήματα του, που επειδή έχουν ενιαία μετωπική εκπροσώπηση μπορούν να μετρηθούν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πανηγυρίζει γιατί εκτιμά ότι συνέβαλε στην προοδευτική συσπείρωση. Η εκτίμησή μου είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ όπως είναι σήμερα δεν μπορεί να δώσει γραμμή στον οποιονδήποτε πέρα από τον- ιδιαίτερα- μικρό στενό κομματικό του πυρήνα. Γιατί ήταν και παραμένει πλήρως αναξιόπιστος και ανυπόληπτος στις πλατιές μάζες. Αν ωστόσο βλέπει κέρδη στην προοδευτική συσπείρωση αυτό σημαίνει ότι για να τα εισπράξει σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο δεν θα καλέσει τους προοδευτικούς ψηφοφόρους να τον ψηφίσουν, αλλά θα παλέψει να συγκροτήσει ενιαίο προοδευτικό πολιτικό μέτωπο. Διαφορετικά δεν υπάρχει αντιστοιχία αυτών των “κερδών” σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο και τα πανηγύρια είναι απλά μια αγωνιώδης- και γελοία- προσπάθεια να ανεβάσει ένα πόδι στα μουλωχτά στο “βάθρο των νικητών”. Επίσης η γραμμή στήριξης των προοδευτικών σχημάτων όπου υπάρχουν απέναντι σε Νεοδημοκράτη ήταν γραμμή του Αλέξη Τσίπρα από το 2019.
Τέλος δεν μπορεί να λείπει από την εξίσωση της αποτίμησης η συντριπτική αποχή. Αυτή η αποχή έχει να κάνει με ένα συνολικό έλλειμα αξιοπιστίας του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος, με την αυξανόμενη κρίση του κομματικού φαινομένου και με την εδραίωση της άποψης στο επίπεδο της κοινωνίας ότι οι εκλογές δεν αλλάζουν τη ζωή της και την καθημερινότητά της σημαντικά. Και κάποιες φορές επειδή η κοινωνία δεν είναι ενιαία και αδιαίρετη αλλά τη διαπερνούν πολλαπλές αντιφάσεις, ένα στοιχείο νίκης μεταξύ μιας μερίδας πολιτών είναι στοιχείο ήττας για μια άλλη.
Το γεγονός ας πούμε ότι το ΠΑΣΟΚ θεωρεί νίκη τον Δήμο Πειραιά, που τον θεωρεί νίκη και η Νέα Δημοκρατία, αλλά στην πραγματικότητα είναι νίκη ενός παντοδύναμου εφοπλιστή, του κύριου Μαρινάκη, είναι στοιχείο εκφυλισμού για κάποιους. Το γεγονός ότι σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις τα 3 μεγάλα κόμματα έχουν από κοινού στηρίξει τον κύριο Αρναουτάκη επειδή είναι παντοδύναμος, φανερώνει σε κάποιους ότι δεν υπάρχει σοβαρή αυτοδιοικητική πρόταση και όραμα από τα κόμματα, αλλά μόνο η επιδίωξη ενός ανούσιου χρωματισμού του χάρτη, με όρους ποδοσφαιρικούς. Το γεγονός ότι στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πήραν δημόσια θέση υπέρ ακροδεξιών υποψηφίων απλά και μόνο για να μην βαφτεί μπλε ο χάρτης- δίνοντας δικαίως και την εντύπωση προσωπικών παζαριών- την ίδια στιγμή που το κόμμα τους πανηγυρίζει για την προοδευτική συσπείρωση είναι επίσης στοιχείο εκφυλισμού.
Μπορεί λοιπόν χθες το “προοδευτικό μέτωπο” να πέτυχε σημειακές “νίκες”, αρκετοί προοδευτικοί πολίτες όμως εξακολουθούν να ψάχνουν πολιτική και κομματική έκφραση και αρκετοί άλλοι σταμάτησαν ακόμα και να ψάχνουν και έκατσαν στο σπίτι τους να απολαύσουν την Κυριακή τους με την οικογένεια και τους φίλους τους.
Θάνος Νασόπουλος