Σαράντα χρόνια συνεντεύξεων με μουσικές προσωπικότητες από την Ελλάδα και το εξωτερικό αποθησαυρίσθηκαν στο βιβλίο «Γίνεται παρεξήγηση και δίνουν την εξήγηση» του Φώτη Απέργη, διευθυντή των μουσικών ραδιοφώνων της ΕΡΤ. Ο συγγραφέας μίλησε στις «Συνδέσεις» της ΕΡΤ για τους ζωντανούς θρύλους που συνάντησε όλα αυτά τα χρόνια.
Με θέρμη παρουσίασε το βιβλίο του Φώτη Απέργη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγκυρα, ο Κώστας Παπαχλιμίντζος καλωσορίζοντας τον ίδιο στην εκπομπή: «Είναι αυτό το υπέροχο βιβλίο με τους υπέροχους ανθρώπους, πέρα από τον ίδιο τον Φώτη Απέργη. Είναι σαν να είναι μια μυθική “dream team”. Πώς κάνουμε καμιά φορά την ερώτηση «με ποιον άνθρωπο θα ήθελες να έχεις μιλήσει, ποιον θα ήθελες να συναντήσεις και να έχεις κάνει μια κουβέντα;», η απάντηση είναι με έναν από όλους αυτούς! Δηλαδή, νομίζω ότι αν πάμε σε δέκα ανθρώπους, οι εννιά θα διαλέξουν κάποιους που είναι σε αυτήν την λίστα!», είπε.
Ποιους ξεχωρίζει από όσους συνάντησε; «Από τους Έλληνες, τους κορυφαίους: Χατζηδάκις, Θεοδωράκης, Σαββόπουλος, Ξενάκης… Από ξένους, τον Μικ Τζάγκερ και τον Πολ Μακάρτνεϊ… Αλλά και προσωπικότητες του κλασικού χορού, μαέστρους σαν τον Κουρτ Μαζούρ, ο οποίος μάλιστα μου είπε μια ωραία κουβέντα, στην ερώτηση αν θα γνωρίσουμε οι δικοί μας και η επόμενη γενιά άλλους μεγάλους, άλλες μεγάλες προσωπικότητες, μου απάντησε για να υπάρξουν ηθοποιοί στο έργο, εξαιτίας της απομυθοποίησης της προσωπικότητας, μαθαίνεις να δέχεσαι και τις μικρότητες των ανθρώπων. Λοιπόν, τέτοιες στιγμές απογοήτευσης υπήρξαν, αλλά όχι στον βαθμό εκείνο που να απορρίψω κάποιον, επειδή η στιγμή δεν ήταν τέτοια που να τον κολακεύει».
Ο Φώτης Απέργης αναφέρθηκε και σε δύσκολες στιγμές, όπως η συνέντευξή του με τον Άκη Πάνου. «Ήταν τραυματικό. Τον συνάντησα στη φυλακή, υπόδικο για τον φόνο του συντρόφου της κόρης του και ήταν ένας Άκης Πάνου… Δεν ήταν πια ο περήφανος μάγκας που γνώριζα… Ήταν ένας άνθρωπος που αισθανόσουν ότι κουβαλά στους ώμους του υπαρκτό το βάρος που είχε προκαλέσει τη δυστυχία σε δύο οικογένειες».
«Γίνεται παρεξήγηση και δίνουν την εξήγηση»
Έπειτα από 40 χρόνια στη δημοσιογραφία, ο Φώτης Απέργης αποθησαυρίζει άγνωστες ιστορίες και εξομολογήσεις διάσημων καλλιτεχνών, που φανερώνουν ότι η παραγωγή της τέχνης είχε κάποτε μεγαλύτερη σημασία από την τέχνη της παραγωγής. Αφηγείται πώς μοιράστηκε μια σχεδόν μεταφυσική εμπειρία με τον Μίκη Θεοδωράκη στο μνήμα του Πάμπλο Νερούδα στη Χιλή. Πώς συνάντησε τον Τζέιμς Μπράουν λίγο μετά την αποφυλάκισή του, αλλά και τον Άκη Πάνου ενώ ήταν υπόδικος στις Φυλακές Κομοτηνής. Συνομιλεί με δεκάδες μουσικούς, αποστάζει την ουσία της εμπειρίας τους, τους εκμαιεύει περιστατικά και βιώματα που τους καθόρισαν.
Ο Μάνος Χατζιδάκις θυμάται τις ιερόδουλες που τον έκρυψαν στη δίνη του Εμφυλίου του 1945, όταν ήταν νεαρός επονίτης. Ο Μικ Τζάγκερ μιλά για την επεισοδιακή συναυλία των Rolling Stones στην Αθήνα το 1967. Ο Πολ Μακ Κάρτνεϊ ανακαλεί εφηβικές ιστορίες που μοιράστηκε με τον Τζον Λένον. Η Μαντόνα εξομολογείται τον μεγαλύτερο εφιάλτη της. Η Ζιλιέτ Γκρεκό δίνει τον δικό της ορισμό του ερωτισμού. Ο Λούτσιο Ντάλα εξιστορεί πώς ηχογράφησε τον Μαρτσέλο Μαστρογιάννι να κάνει ραπ. Η Φλέρυ Νταντωνάκη αποκαλύπτει τους φόβους της μπροστά στο κοινό. Και ο Έρικ Κλάπτον, πώς αντιμετώπισε τον θάνατο του τετράχρονου γιου του.
Διαβάστε τις φαρμακερές ατάκες που αντάλλαξαν ο Ιάννης Ξενάκης και ο Πιερ Μπουλέζ σε δύο συνεντεύξεις τους με μία ημέρα διαφορά. Πώς ο Διονύσης Σαββόπουλος ηχογράφησε παράνομα, λίγο μετά το πραξικόπημα του 1967, κάποια από τα “Νέγρικα” του Μάνου Λοΐζου. Πώς ο Λέοναρντ Μπέρνστάϊν τραγούδησε τη “Γερακίνα” σε πρόβα ορχήστρας. Πώς, εντέλει, προσήλθε ο καθένας τους στη μουσική και πώς τη βίωσε, σαν υπαρξιακό αποτύπωμα, αινιγματικό γρίφο, ενδόμυχη συνομιλία, πηγαίο ξεχείλισμα, πεδίο πειραματισμών.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)