Το “Ακρόπολις Εξπρές” ξεκίνησε τα δρομολόγιά του μεταξύ Μονάχου και Αθήνας το 1967 ως συνέχεια στην ήδη υπάρχουσα γραμμή «Ελλάς Εξπρές» από το 1962 διαδρομή από και προς Ντόρτμουντ, με την εισαγωγή νέων αμαξοστοιχιών.
Το «Ελλάς Εξπρές» μπήκε σε καθημερινή κυκλοφορία το 1962. Από την Αθήνα, έφτανε στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας σε 53 ώρες. Ήταν σημαντικό γιατί συνδέθηκε με τον ξεριζωμό και τις αγωνίες μιας ολόκληρης γενιάς πάμφτωχων Ελλήνων και Ελληνίδων. Το τρένο ακολουθούσε το δρομολόγιο Αθήνα-Θεσ/νίκη-Βελιγράδι-Ζάγκρεμπ-Μόναχο-Κολωνία-Ντόρτμουντ.
Λόγω του μεγάλου ρεύματος μετανάστευσης των φτωχών συμπατριωτών μας, ο ΣΕΚ (μετέπειτα ΟΣΕ) δρομολόγησε από το 1967 και δεύτερο τρένο, το «Ακρόπολις Εξπρές», που από Αθήνα έφτανε στο Μόναχο σε 42 ώρες και περνούσε κάθε μέρα από τη Λάρισα στις 13.40.
Στο τραίνο οι επιβάτες κάθονταν σε βαγόνια με καθίσματα, ενώ για τον ύπνο υπήρχαν και οι κουκέτες πρώτης θέσης. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970 οι κλινάμαξες και τα κλινοθέσια οχήματα αναλήφθηκαν από την JŽ. Τα βαγόνια με καθίσματα καλύφθηκαν ως επί το πλείστον από την DB και την JŽ στη δεκαετία του 1970, με μόνο τα βαγόνια της DB να περνούν στην Ελλάδα. Στη δεκαετία του 1980, ο ΟΣΕ ανέλαβε ένα μέρος των βαγονιών. Το Akropolis Express ήταν, μετά το Hellas-Express και το Istanbul-Express, η σιδηροδρομική σύνδεση με την μακρύτερη διαδρομή στη Δυτική Γερμανία.
H διεθνής σιδηροδρομική σύνδεση Ελλάδας-Γερμανίας καταργήθηκε για πάντα το 1991. Χωρίς την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ βομβάρδισε το διυλιστήριο στο Πάντσεβο, τον ραδιοφωνικό σταθμό B92 και τη κινέζικη πρεσβεία στο Βελιγράδι, το επιβλητικό υπαίθριο μνημείο των 2.800 ηρώων Γιουγκοσλάβων παρτιζάνων που στις 21.10.1941 εκτελέστηκαν από τους ναζί κατακτητές στο μαρτυρικό Κραγκούγιεβατς. Δεύτερη μέρα του Πάσχα 1999, το ΝΑΤΟ δεν ντράπηκε να βομβαρδίσει ένα επιβατικό τρένο εν κινήσει σε γεφύρι πάνω στον ποταμό Μόραβα της γραμμής Νίσσα-Βελιγράδι, την οποία χρησιμοποιούσαν κάποτε τα διεθνή τρένα του ΟΣΕ.