NewsEdit Το Ιράν είναι πολύ μεγαλύτερο από το Ισραήλ γεωγραφικά και έχει πληθυσμό σχεδόν 90 εκατομμυρίων, δηλαδή περίπου 10 φορές μεγαλύτερο από εκείνον του Ισραήλ. Αλλά αυτό δεν μεταφράζεται σε μεγαλύτερη στρατιωτική ισχύ.
Η Τεχεράνη έχει επενδύσει πολλά σε πυραύλους και drones. Διαθέτει ένα τεράστιο δικό της οπλοστάσιο, αλλά παρέχει επίσης σημαντικά ποσά στους «πληρεξουσίους» της – τους Χούθι στην Υεμένη και τη Χεζμπολάχ στον Λίβανο (και σε μικρότερο βαθμό σε άλλες οργανώσεις, μεταξύ των οποίων και η Χαμάς).
Η αεράμυνα και ο ρόλος της Ρωσίας
Αυτό που λείπει από το Ιράν είναι τα σύγχρονα συστήματα αεράμυνας και τα μαχητικά αεροσκάφη. Σύμφωνα με το BBC η Ρωσία συνεργάζεται με το Ιράν σε αυτά ακριβώς τα πεδία – σε αντάλλαγμα για τη στρατιωτική υποστήριξη που παρείχε η Τεχεράνη στη Μόσχα στον πόλεμό της με την Ουκρανία – κυρίως με τη μορφή μη επανδρωμένων αεροσκαφών Shahed που φέρεται να κατασκευάζουν τώρα οι ίδιοι οι Ρώσοι.
Αντίθετα, το Ισραήλ διαθέτει μια από τις πιο προηγμένες αεροπορικές δυνάμεις στον κόσμο. Σύμφωνα με το IISS, το Ισραήλ διαθέτει τουλάχιστον 14 μοίρες μαχητικών – συμπεριλαμβανομένων των F15, F16 και των πιο πρόσφατων αεροσκαφών stealth F-35.
Το Ισραήλ έχει επίσης εμπειρία από τη διεξαγωγή χτυπημάτων βαθιά μέσα σε εχθρικά εδάφη, σημειώνει το BBC.
Τα πυρηνικά όπλα
Το Ισραήλ είναι πυρηνική δύναμη και μια πυρηνική σύγκρουση στη Μέση Ανατολή δεν πρέπει να αποκλείεται, αν η κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου αδράξει την ευκαιρία για να εξαπολύσει μαζικά αντίποινα.
Η Τεχεράνη υπολογίζεται ότι έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο στον εμπλουτισμό ουρανίου από το 2018, όταν η Ουάσιγκτον, υπό την κυβέρνηση Τραμπ, αποχώρησε από τη συμφωνία για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Σύμφωνα με τη WSJ θεωρείται ικανό να έχει πυρηνικά καύσιμα «σχεδόν έτοιμα» για να αποκτήσει έως και τρεις ατομικές βόμβες.
Τι ήθελε το Ιράν
Αν και η ιρανική επίθεση ήταν μία πράξη ανοιχτής σύγκρουσης – ύστερα από δεκαετίες σκιώδους πολέμου, που είχαν φέρει τις δύο χώρες επανειλημμένα σε πλήρη ρήξη, αλλά ποτέ σε ευθεία σύρραξη – δεν ήταν, εκτιμούν αναλυτές, μία κίνηση που αποκαλύπτει την πρόθεση του Ιράν να τραβήξει την αντιπαράθεση στα άκρα.
Η Τεχεράνη υποστηρίζει μάλιστα ότι είχε ενημερώσει «φίλους και συμμάχους», αλλά και τις ΗΠΑ για την επικείμενη επίθεση, 72 ώρες πριν αυτή λάβει χώρα. Αν αυτό ισχύει, τότε δεν σκόπευε να καταφέρει ισχυρό πλήγμα (διακινδυνεύοντας έτσι μία εξίσου ισχυρή απάντηση).
Τι ήθελε; Μία επίδειξη δύναμης – στο εσωτερικό και στη Μέση Ανατολή. Μπορεί το Ισραήλ να μην επιβεβαίωσε (ούτε διέψευσε) ότι ήταν πίσω από το πλήγμα στο ιρανικό προξενείο της Δαμάσκου, αλλά εκείνη η επίθεση της 1ης Απριλίου ήταν μία πρόκληση που η Τεχεράνη έπρεπε με κάποιον τρόπο να απαντήσει. Η επιλογή να εκτοξεύσει πάνω από 300 drones και πυραύλους σε ισραηλινό έδαφος, ήταν βεβαίως μία κίνηση που ξεπέρασε μία κόκκινη γραμμή.