NewsEdit Οι The Cure ανακοίνωσαν ότι το νέο τους single «Alone» θα κυκλοφορήσει αυτή την εβδομάδα, το πρώτο κομμάτι από το πρώτο τους νέο στούντιο άλμπουμ μετά από 16χρόνια, Songs Of A Lost World.
Το τραγούδι θα κάνει το ντεμπούτο του στην εκπομπή BBC Radio 6Music της Mary Anne Hobbs στις 26 Σεπτεμβρίου μεταξύ 10.30 και 13.00.
Εκείνη την ημέρα θα κοινοποιηθούν επίσης πλήρεις λεπτομέρειες για το Songs Of A Lost World, για το οποίο το συγκρότημα έχει κάνει δηλώσεις τις τελευταίες εβδομάδες.
Το Songs Of A Lost World θα είναι το πρώτο άλμπουμ των The Cure μετά το 4:13 Dream του 2008, με ημερομηνία κυκλοφορίας την 1η Νοεμβρίου επιβεβαιωμένη σε καρτ ποστάλ που στάλθηκαν στους θαυμαστές του συγκροτήματος.
Μια αφίσα είχε επίσης στηθεί έξω από την παμπ Crawley όπου έπαιξαν την πρώτη τους εμφάνιση.
Μια προεπισκόπηση του «Alone» έγινε διαθέσιμη στους θαυμαστές που εγγράφηκαν στον ιστότοπο των The Cure και εντάχθηκαν σε μια κοινότητα του WhatsApp, στους οποίους εστάλη ένα σύντομο ηχητικό κλιπ.
Ο εμβληματικός frontman Robert Smith υποσχέθηκε ότι το άλμπουμ «θα αξίζει την αναμονή» και περιέγραψε την επικείμενη κυκλοφορία ως «το καλύτερο πράγμα που έχουμε κάνει». Επιπλέον, ο frontman εξήγησε ότι η καθυστέρηση οφείλεται στην πολυπλοκότητα των τραγουδιών.
Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της εκτεταμένης παγκόσμιας περιοδείας τους, οι The Cure αποκάλυψαν στους θαυμαστές κάποια από τα νέα κομμάτια από την επερχόμενη κυκλοφορία. Αν και δεν έχει ακόμη γίνει επίσημη ανακοίνωση, οι καρτ ποστάλ υποδηλώνουν ότι η αναμονή έχει σχεδόν τελειώσει.
Η Ιστορία των The Cure
Οι The Cure είναι ένα από τα πιο εμβληματικά συγκροτήματα της post-punk και gothic rock σκηνής, με επιρροές που επεκτείνονται από το new wave μέχρι την alternative rock. Από την ίδρυσή τους στα τέλη της δεκαετίας του 1970, έχουν διαμορφώσει τον ήχο και την αισθητική της σύγχρονης μουσικής, ενώ η σκοτεινή και συχνά μελαγχολική τους ατμόσφαιρα τους κατέστησε σύμβολα της εναλλακτικής κουλτούρας.
Οι Απαρχές (1976-1979)
Η ιστορία των The Cure ξεκινά το 1976, στο Crawley της Αγγλίας, όταν ο Robert Smith σχημάτισε ένα συγκρότημα με τους συμμαθητές του από το σχολείο, αρχικά υπό το όνομα Easy Cure. Με την προσθήκη του κιθαρίστα Porl Thompson, του μπασίστα Michael Dempsey και του ντράμερ Lol Tolhurst, η μπάντα υπέγραψε το πρώτο της δισκογραφικό συμβόλαιο. Το όνομα τελικά άλλαξε σε “The Cure” και το 1979 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ, “Three Imaginary Boys”.
Το άλμπουμ αυτό, που είχε post-punk ήχο με pop στοιχεία, έλαβε θετικές κριτικές, αν και ο Smith ένιωθε ότι η μουσική δεν αντανακλούσε πλήρως τη δημιουργικότητά του. Η πρώτη τους επιτυχία ήρθε με το single “Boys Don’t Cry”, ένα κομμάτι που έγινε σύμβολο της δεκαετίας του 1980.
Στροφή στον Σκοτεινό Ήχο (1980-1982)
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, ο ήχος των The Cure άρχισε να γίνεται πιο σκοτεινός και πιο ατμοσφαιρικός, με επιρροές από τη gothic κουλτούρα. Το άλμπουμ “Seventeen Seconds” (1980) σηματοδοτεί αυτή τη μεταστροφή, με το κομμάτι “A Forest” να αποτελεί το πρώτο μεγάλο τους hit. Αυτή την περίοδο, ο Robert Smith καθιερώθηκε ως το κεντρικό δημιουργικό μυαλό του συγκροτήματος, με τα τραγούδια του να αποπνέουν μελαγχολία, απομόνωση και συναισθηματική ένταση.
Ακολούθησαν τα άλμπουμ “Faith” (1981) και “Pornography” (1982), τα οποία εδραίωσαν το συγκρότημα ως μία από τις κύριες δυνάμεις του gothic rock. Το “Pornography” θεωρείται από πολλούς ως το πιο σκοτεινό άλμπουμ των The Cure, ενώ η περιοδεία που ακολούθησε χαρακτηρίστηκε από ένταση, με τον Robert Smith να φλερτάρει με καταστροφικές καταστάσεις.
Η Ποπ Περίοδος και Διεθνής Επιτυχία (1983-1990)
Παρά τις σκοτεινές επιρροές, οι The Cure κατάφεραν να εξισορροπήσουν την ένταση με μια πιο pop προσέγγιση, που τους έφερε εμπορική επιτυχία. Το single “Let’s Go to Bed” (1982) έδειξε μια πιο ανάλαφρη πλευρά της μπάντας, ενώ τα άλμπουμ “The Head on the Door” (1985) και “Kiss Me, Kiss Me, Kiss Me” (1987) έφεραν διεθνή αναγνώριση, χάρη σε hits όπως τα “In Between Days”, “Close to Me” και “Just Like Heaven”.
Το 1989, κυκλοφόρησε το μνημειώδες άλμπουμ “Disintegration”, το οποίο θεωρείται από πολλούς το κορυφαίο έργο των The Cure. Το άλμπουμ αυτό συνδύασε τη σκοτεινή ατμόσφαιρα με τη μελωδικότητα, και περιέχει τραγούδια όπως το “Lullaby”, “Lovesong” και “Pictures of You”, τα οποία έγιναν κλασικά.
Οι Δεκαετίες του 1990 και του 2000
Στη δεκαετία του 1990, οι The Cure συνέχισαν να έχουν επιτυχίες με άλμπουμ όπως το “Wish” (1992), που περιείχε το hit “Friday I’m in Love”, ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα κομμάτια της μπάντας. Ωστόσο, η δεκαετία σημαδεύτηκε από αλλαγές στη σύνθεση του συγκροτήματος και μερικές δυσκολίες, καθώς οι αλλαγές στις μουσικές τάσεις άρχισαν να επηρεάζουν τη δημοτικότητά τους.
Παρά τις προκλήσεις, οι The Cure συνέχισαν να κυκλοφορούν δίσκους και να πραγματοποιούν περιοδείες, με τον Robert Smith να παραμένει το αμετάβλητο πρόσωπο της μπάντας. Η μουσική τους συνέχισε να επηρεάζει τις επόμενες γενιές καλλιτεχνών, ενώ το όνομά τους παρέμεινε συνώνυμο της εναλλακτικής σκηνής.
Κληρονομιά και Παρόν
Οι The Cure έχουν αναγνωριστεί ως ένα από τα πιο επιδραστικά συγκροτήματα στην ιστορία της σύγχρονης μουσικής. Το 2019, το συγκρότημα εισήχθη στο Rock and Roll Hall of Fame, εδραιώνοντας την κληρονομιά τους. Η μουσική τους συνεχίζει να είναι διαχρονική, και η σκηνική παρουσία του Robert Smith, με το χαρακτηριστικό του μακιγιάζ και το ατίθασο μαλλί, έχει γίνει εμβληματική.
Σήμερα, οι The Cure εξακολουθούν να είναι ενεργοί, με νέα μουσική και περιοδείες, και παραμένουν αγαπητοί από ένα ευρύ φάσμα ακροατηρίων. Η ικανότητά τους να δημιουργούν μουσική που ισορροπεί μεταξύ της σκοτεινής μελαγχολίας και της αισιοδοξίας είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά που τους κρατούν ζωντανούς στη συνείδηση των οπαδών τους.
Η επιρροή τους είναι ανυπολόγιστη και ο ήχος τους έχει καθορίσει πολλά είδη και κινήματα στη μουσική, κάνοντάς τους αληθινούς θρύλους του εναλλακτικού ροκ.