Μεγαλώνοντας, λάτρεψε τον κινηματογράφο και, το 1915, παρακολούθησε ένα σεμινάριο για τις δυνατότητες τις κινούμενης εικόνας. Το 1918, έφτιαξε κινούμενους υπότιτλους για μια ταινία της εποχής, γεγονός που της επέτρεψε να γίνει δεκτή σε ένα πειραματικό στούντιο ταινιών μικρού μήκους. Εκεί, γνώρισε τον μετέπειτα σύζυγο της.
Με αυτόν παραγωγό και φωτογράφο, έφτιαξε, τα επόμενα χρόνια, έξι ταινίες μικρού μήκους και, το 1926, σκηνοθέτησε την πρώτη μεγάλου μήκους, με υπόθεση και σενάριο, ταινία κινούμενων σχεδίων. Οι «Περιπέτειες του πρίγκιπα Άχμεντ» (1923 – 1926), στηριζόταν στο «Χίλιες και μία νύχτες» και έγινε μεγάλη επιτυχία, ανοίγοντας τον δρόμο για τη δημιουργία και άλλων ταινιών.
Με την άνοδο των ναζί στην εξουσία, και καθώς ήταν αριστερών πεποιθήσεων, η Reiniger με τον σύζυγο της αναγκάστηκαν να φύγουν από την Γερμανία. Καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν τους έδινε μόνιμη άδεια παραμονής και, για χρόνια, περιπλανούνταν από χώρα σε χώρα, χωρίς, ωστόσο, να σταματήσουν να κάνουν ταινίες. Στην Γαλλία συνεργάστηκαν με τον Ρενουάρ, στην Ιταλία με τον Βισκόντι. Το 1944, μόλις τέλειωσε ο πόλεμος, επέστρεψαν στο Βερολίνο και συνέχισαν την παραγωγή και σκηνοθεσία ταινιών.
Το 1979, η κινηματογραφίστρια τιμήθηκε με το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και, δύο χρόνια μετά, στις 19 Ιουνίου 1981, άφησε την τελευταία της πνοή στο Dettenhausen της Γερμανίας.