ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Χθες ο Δήμος Βερύκιος έβαλε στο στόχαστρο τον δημοσιογράφο που έγραψε ένα αγγλόφωνο άρθρο στο Foreign Policy το οποίο έφερε τον τίτλο “Ελλάδα και Τουρκία οδηγούνται σε πόλεμο”. Ο δημοσιογράφος και αντιπρόεδρος του Alpha καταφέρθηκε με προσβλητικούς και μειωτικούς χαρακτηρισμούς κατά του νέου δημοσιογράφου, ο οποίος και απάντησε μέσω επιστολής στο σάϊτ του Άρη Δημοκίδη.
Η απάντηση του δημοσιογράφου Γιάννη Μπαμπούλια:
Είναι πλέον δυστυχώς γνωστό τοις πάσι ότι ο δημόσιος διάλογος στην Ελλάδα έχει βυθιστεί στο βούρκο. Ψευδείς ειδήσεις, ακραία μεροληπτική ενημέρωση και μηδαμινά στάνταρ έχουν γίνει καθημερινά φαινόμενα. Σήμερα το πρωί, με μεγάλη έκπληξη και θλίψη, είδα να γίνομαι στόχος αυτού το είδους της δημοσιογραφίας, στην πρωινή εκπομπή του Alpha “Happy Hour” από τον γνωστό παρουσιαστή Δήμο Βερύκιο.
Χθες το απόγευμα δημοσιεύτηκε ένα κείμενο μου στο γνωστό περιοδικό διεθνών σχέσεων Foreign Policy που πραγματευόταν την κατάσταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Το κείμενο μέσα σε λίγες ώρες είχε γίνει μεγάλο θέμα συζήτησης στο εξωτερικό (ήταν το δημοφιλέστερο του περιοδικού για 24 ώρες και αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη δεύτερη θέση) και μεταφράστηκε και επανεκδόθηκε από όλα σχεδόν τα Ελληνικά μέσα.
Οι περισσότερες αναδημοσιευσεις επικεντρώθηκαν στον τίτλο του κειμένου “Greece and Turkey Are Inching Toward War”, στον οποίο φυσικά κανέναν έλεγχο δεν έχω ως συντάκτης του κειμένου, και ούτε αντανακλά απόλυτα κατά τη γνώμη μου την απλή παράθεση των γεγονότων των τελευταίων εβδομάδων που έκανα. Δυστυχώς όμως το θέμα μας ξεφεύγει από το ίδιο το κείμενο και πάει σε κάτι πολύ βαθύτερο: τη δημοσιογραφική δεοντολογία και τον δημόσιο λόγο.
Στην εκπομπή Happy Hour λοιπόν, ο κ.Βερύκιος, με περισπούδαστο ύφος και τους γνωστούς λεπτούς του τρόπους, αποφάσισε να αφιερώσει άπλετο prime time χρόνο στο να αποδομήσει τον χαρακτήρα μου, αντί να μας πει ακριβώς σε τι είχε αντίρρηση. Θαύμασα ειλικρινά την υπομονή της κεντρικής παρουσιάστριας που δεν εκνευρίστηκε περισσότερο. Οι διαφωνίες είναι πάντα θεμιτές, αλλά αντ’ αυτού είδαμε μια ξεκάθαρη απόπειρα δολοφονίας χαρακτήρα.
Το κείμενο στο Foreign Policy
Παίρνοντας φωτογραφίες από το προσωπικό μου instagram (που ήταν δημόσιες) και από το FB, ο κ.Βερύκιος επιχειρηματολόγησε ότι δεν μπορούν να με πάρουν στα σοβαρά γιατί είμαι “παιδαρέλι”. Υποστήριξε ότι έχω γράψει εκτός αυτού και “άλλο ένα άρθρο”. Ότι είμαι ασόβαρος γιατί σε φωτογραφία στην οποία μιλούσα στο Al Jazeera News, είχα γράψει στα Αγγλικά “In the news analysing my boy Alexis”, επειδή έτυχε να περάσει μια φωτογραφία του πρωθυπουργού καθώς μιλούσα, και το βρήκα αστείο.
Επίσης ειδική μνεία έγινε στο bio μου στο instagram, που λέει “Harder Than Jesus”, μια ατάκα την οποία δεν έχω καμία απαίτηση να γνωρίζει κανείς από ποιο λογοτεχνικό έργο προέρχεται και τι σχέση έχει με τη δημοσιογραφία, ούτε και είναι το θέμα μας. Είχε μάλιστα την “ευφράδεια” ο κ.Βερύκιος σε κάποιο σημείο να με αποκαλέσει και “νούμερο”. Χωρίς φυσικά να μου δοθεί η ευκαιρία για αντίλογο σε όλα αυτά, αμφισβητήθηκε η εγκυρότητα μου, η καριέρα μου και η προσωπικότητα μου.
Ας τα πάρουμε λοιπόν από την αρχή: λέγομαι Γιάννης Μπαμπούλιας και είμαι 31 ετών. Αν αυτό θεωρείται “παιδαρέλι” δεν με αφορά. Έχω τη χαρά να συνεργάζομαι με ανθρώπους στο εξωτερικό που είναι της ηλικίας μου και εκεί θεωρείται προσόν αντί για το μειονέκτημα, όπως ήθελε να το παρουσιάσει ο κ.Βερύκιος. Μοιάζω μικρότερος, αλλά κι αυτό επίσης δεν νομίζω ότι αφορά κανέναν και ούτε έχει σχέση με τη δουλειά μου.
Μετά το 2.30 οι αναφορές Βερύκιου
Περαιτέρω, όχι απλά δεν έχω γράψει απλά “άλλο ένα άρθρο”, αλλά εκατοντάδες πλέον σε διεθνή μέσα όπως ο Guardian, το Al Jazeera, το London Review of Books, ο New Statesman, το Politico, το Foreign Policy, το Vice, το Channel 4 News κα. Έχω δουλέψει σε παραγωγές του BBC Newsnight αλλά και σε ντοκιμαντέρ για τουλάχιστον 3 χώρες. Με προσκαλούν σε διεθνή δίκτυα όπως το Sky, το BBC και το France 24 να δώσω τη γνώμη μου για τα τεκταινόμενα στη χώρα μας και όχι μόνο. Κείμενα μου βρίσκονται στην διδακτέα ύλη του πανεπιστημίου της Οξφόρδης και αλλού, και γενικά δεν έχω κανένα παράπονο από το πως μου έχει φερθεί ως τώρα η δημοσιογραφία. Ευτυχώς, μου έχει προσφέρει τη δυνατότητα να μην βιοπορίζομαι από την Ελλάδα.
Το ότι αυτά τα έχω καταφέρει ως τα 31 μου, όχι απλά δεν είναι αρνητικά, αλλά είναι και απορίας άξιων πως οι δαιμόνιοι ρεπόρτερ του Alpha βρήκαν τις φωτογραφίες μου αλλά όχι τα χιλιάδες entries που επιστρέφει το google ψάχνοντας το όνομα μου. Θα μπορούσε κάποιος εδώ εύκολα να δει δόλο, αφού πολύ πιο εύκολα χτυπάς έναν “τυχαίο”, παρά κάποιον με αρθρογραφία χρόνων σε μερικά από τα μεγαλύτερα ΜΜΕ του πλανήτη. Αλλιώς έχουμε να κάνουμε με απλή ανικανότητα.
Αν κάθομαι και τα απαριθμώ όλα αυτά, δεν είναι για να ευλογήσω τα γένια μου, αλλά για να καταδείξω τον αισχρό τρόπο με τον οποίο ο κ.Βερύκιος και ο Alpha αποπειράθηκαν να πλήξουν έναν νέο δημοσιογράφο με προσωπικές επιθέσεις και χαρακτηρισμούς. Παράλληλα με αυτούς, μου επιτέθηκε με παρόμοιο τρόπο και η φυλλάδα “Μακελειό”, για την οποία δε νομίζω ότι χρειάζεται να πω περισσότερα, αλλά η ομοιότητα των χαρακτηρισμών είναι ανατριχιαστική, ούτε συντονισμένοι να ήταν.
Δυστυχώς στην περίπτωση μου, βγήκαν τα χειρότερα χαρακτηριστικά του δημόσιου λόγου στην Ελλάδα. Οι χειρότερες πρακτικές του διαδικτύου — το doxxing (η δημοσιοποίηση προσωπικών στοιχείων), το bullying από μεγαλύτερες πλατφόρμες και φωνές, η απόπειρες συκοφάντησης χωρίς στοιχεία και ουσιαστικά επιχειρήματα — συνάντησαν τις παλιές καλές συνήθειες του Αυριανισμού με τα υπονοούμενα και τη συκοφάντηση προσώπων αντί για ευθύ debate επί της ουσίας.
Δε θέλω να μπω κι εγώ στο ίδιο τριπάκι, αν και ο κ.Βερύκιος είναι εύκολος στόχος με τις συχνές του αστειότητες, γιατί ούτε με αφορά αυτό το είδος δημόσιου διαλόγου, ούτε αντιπροσωπεύει την δημοσιογραφία την οποία θέλω να κάνω και πιστεύω ότι κάνω στο καλύτερο των δυνατοτήτων μου. Ούτε χρειάζεται να πω περισσότερα για την γεροντοκρατία που μαστίζει την Ελληνική κοινωνία και την οποία ο κ.Βερύκιος φόρεσε στο μανίκι του σήμερα, παρά το γεγονός ότι ο Alpha είχε απεσταλμένο στην Ουάσινγκτον συνομήλικο μου.
Θα αφήσω απλά αυτά τα λίγα λόγια online, ως σχολιασμό σ’αυτό το μνημείο μικρότητας και αντισυναδελφικότητας που δημιούργησε ο κ.Βερύκιος και ο Alpha, άθελα του καταδεικνύοντας όχι μόνο την προσωπική του ηθική ένδεια και δημοσιογραφική ανεπάρκεια, αλλά και μερικές από τις πιο μαύρες πτυχές που κρατάνε την Ελληνική κοινωνία πίσω.
Κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω ότι ίσως το χειρότερο κομμάτι της επίθεσης, ήταν αυτό που πάρθηκαν ορισμένες χιουμοριστικές ατάκες μου, οι οποίες προορίζονταν για τους φίλους μου, και χρησιμοποιήθηκαν εναντίον μου. Ο κ.Βερύκιος και ένας ακόμα εκ των παρουσιαστών, υποστήριξαν ότι άνθρωπος που μιλάει έτσι δεν μπορεί να τον πάρει κανείς στα σοβαρά. Σ’αυτό θα ήθελα να απαντήσω το εξής απλό: κάθε δημοσιογράφος κρίνεται από τη δουλειά του, από τα κείμενα του και το έργο του. Όχι από την ποιότητα του χιούμορ του, που στο φινάλε είναι υποκειμενική.
Όχι μόνο λοιπόν αρνούμαι να αλλάξω τον τρόπο με τον οποίο μιλάω στην καθημερινότητα μου, αλλά καλώ και όσους πέφτουν θύματα αυτής της απαίτησης να την αγνοήσουν. Διότι δεν είναι δικό μας το πρόβλημα, είναι δικό τους. Δε θα γίνουμε περιφερόμενα σοβαροφανή κουφάρια για να “μας πάρουν στα σοβαρά”. Ποιος; Ο Δήμος Βερύκιος; Αυτός και οι όμοιοι του έχουν καταστρέψει την ελληνική δημοσιογραφία. Δεν θα τους μοιάσουμε, όσο και αν το θέλουν.