Όχι μόνο είπαν ψέματα, δεν είδαν ότι έρχεται η μεγάλη δοκιμασία του ιρλανδικού συνόρου στο οποίο σήμερα κολλάει το διαζύγιο. Η Tερέζα Μέι δεν έχει παρά ένα πολύ μικρό περιθώριο ελιγμών. Όμως, ούτε οι ευρωφοβικοί με άρωμα Μπόρις Τζόνσον ούτε οι «remainers», που ονειρεύονται νέο δημοψήφισμα, φαίνεται να μπορούν να διαφύγουν. Και σε αυτή την εικόνα ερειπίων ο Τζέρεμι Κόρμπιν τρέφει τις ελπίδες του να γίνει πρωθυπουργός. Καημένοι Βρετανοί ψηφοφόροι!
Το δεύτερο μάθημα είναι ο καθρέφτης του πρώτου. Κρίναμε πολύ αυστηρά την ανικανότητα των Ευρωπαίων στα μεγάλα θέματα, της κρίσης, της Ελλάδας, της μετανάστευσης για να μην μπορούμε να τονίσουμε σε αυτή την περίπτωση την αξιοσημείωτη ενότητά τους. Κατάφεραν να μην υπογράψουν μια συμφωνία που θα επέτρεπε στη Βρετανία να βρίσκεται με το ένα πόδι μέσα με το άλλο έξω από την ενιαία αγορά. Η έξοδος φάνηκε πως έχει ένα λογαριασμό για τους Βρετανούς 50 δισ. ευρώ. Αυτό επιτεύχθηκε χάρη στην αψεγάδιαστη τακτική του Μισέλ Μπαρνιέ και τις επεμβάσεις του ώστε «να κρατηθούν ενωμένες οι γραμμές του».
To τρίτο μάθημα είναι λιγότερο ορατό: στο μέτρο που οι διαπραγματεύσεις βρεθούν σε αδιέξοδο, ο οικονομικός κόσμος έχει πάρει το ζήτημα στα χέρια του. Επιχειρήσεις, ανώτεροι υπάλληλοι, ρυθμιστικές αρχές έχουν προγραμματιστεί για το ενδεχόμενο των συνεπειών του διαζυγίου, με ή χωρίς συμφωνία και έχουν δημιουργήσει πλάνα για τη διαχείριση της συνέχειας των λειτουργιών τους. Είναι ήδη στη διαδικασία υλοποίησής τους ώστε το Brexit, ακόμα και σκληρό, να μην παραλύσει την οικονομία, το εμπόριο, τα χρηματοοικονομικά. Θα υπάρξουν σίγουρα δυσκολίες, συνέπειες στην ανάπτυξη της Βρετανίας και λιγότερο σε αυτή της ΕΕ σε περίπτωση μη-συμφωνίας. To Brexit θα αφήσει για καιρό πολιτικές πληγές στην Ευρώπη. Αλλά επιχειρήσεις και ρυθμιστικές αρχές έχουν προσπαθήσει ώστε να μην γίνει οικονομική καταστροφή.
ΑΠΕ-ΜΠΕ