panos_drivas «Η παρούσα σύνθεση της Βουλής μπορεί να δώσει λύσεις σε όλα τα ζητήματα και να προχωρήσουμε κανονικά μέχρι την εξάντληση της τετραετίας», τόνισε ο διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Ζαχαριάδης, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM».
«Η πολιτική μας βούληση είναι οι εκλογές να γίνουν στο τέλος της τετραετίας» είπε, ενώ ερωτηθείς για το εάν το ζήτημα της επίλυσης του ονοματολογικού της ΠΓΔΜ μπορεί να επισπεύσει την προσφυγή στις κάλπες, απάντησε: «Πιστεύω βαθιά ότι και οι κοινοβουλευτικές ομάδες και τα πρόσωπα θα σταθμίσουν, με θέση πολιτικής ευθύνης για το παρόν και το μέλλον της χώρας, τη γνώμη, την τοποθέτηση και τη στάση τους και γνωρίζοντας την πολιτική “γεωγραφία” στη σημερινή σύνθεση της Βουλής, συντρέχουν οι όροι και οι προϋποθέσεις και για 151 και για ακόμα μεγαλύτερη πλειοψηφία».
«Χωρίς να θέλω να κάνω κάποια υπόδειξη, νομίζω πως η θετική δυναμική ανάκαμψης της οικονομίας και επούλωσης των κοινωνικών πληγών δεν πρέπει να τραυματιστεί από τις σοβαρές υπαρκτές πολιτικές αντιθέσεις σε ένα σημαντικό ζήτημα για την εξωτερική πολιτική της χώρας», σημείωσε ο κ. Ζαχαριάδης και εκτίμησε πως «αν δε ο κ. Μητσοτάκης άφηνε τους βουλευτές του να ψηφίσουν χωρίς κομματική πειθαρχία και αν δεν τους είχε δέσει πισθάγκωνα ο κ. Σαμαράς, ο κ. Βορίδης και ο κ. Γεωργιάδης με ακραίες τοποθετήσεις και εκφράσεις, μπορεί να φτάναμε κοντά ή να ξεπερνάγαμε και το 200».
Σε ό,τι αφορά το 2018 είπε πως αν για κάτι θα το θυμόμαστε μετά από πολλά χρόνια είναι «η τυπική λήξη των μνημονίων», σημείωσε ότι «το 2019 θα είναι η απαρχή της σημαντικής κοινωνικής ανάκαμψης, της ανάκτησης της κοινωνικής συνοχής και της αφετηρίας για να καλύψουμε τμήμα του χαμένου εδάφους στην οικονομία».
Εκτίμησε επίσης ότι υπάρχει ο πολιτικός χρόνος και η πολιτική βούληση για να ολοκληρωθούν όλα όσα έχει βάλει στόχο η κυβέρνηση, «αλλά κυρίως η κοινωνική υποστήριξη μετά από δέκα χρόνια στην κρίση και οχτώ στο μνημόνιο, η ελληνική κυβέρνηση να μπορέσει, κρατώντας η ίδια στα χέρια της τα κλειδιά της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής, να κάνει αποφασιστικά βήματα σ’ αυτή την κατεύθυνση».
Κληθείς να σχολιάσει τις δηλώσεις του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη στο «Βήμα της Κυριακής», ο κ. Ζαχαριάδης τόνισε πως πρόκειται για μια «ασθενή αντιμετώπιση των πραγμάτων», που «δεν λαμβάνει υπόψη της τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας από το 2016 και μετά, που είναι πολύ καλύτερες των προβλέψεων», επισημαίνοντας ότι «οι στόχοι που έχει τεθεί για τα επόμενα χρόνια είναι υψηλοί, δύσκολοι, αλλά εφικτοί και υλοποιήσιμοι αν αντιληφθούμε όλοι ότι οι θυσίες του ελληνικού λαού αρχίζουν να πιάνουν τόπο».
«Αυτό που δεν με κάλυψε εμένα σε καμιά περίπτωση είναι οι απαντήσεις του κ. Σημίτη για τα φαινόμενα της διαφθοράς και της διαπλοκής κατά την περίοδο των κυβερνήσεών του. Δεν του χρεώνω, προφανώς, τίποτα προσωπικό, θέλω όμως να υπογραμμίσω ότι έχει μια ρητορική “νίπτω τας χείρας μου, δεν είδα, δεν άκουσα τίποτα”. Περίμενα να αναλάβει ένα τμήμα της πολιτικής ευθύνης για όλα όσα συνέβησαν επί της πρωθυπουργίας του», πρόσθεσε ο κ. Ζαχαριάδης, αναφορικά με τη συνέντευξη του πρώην πρωθυπουργού.
Σε ό,τι αφορά το ζήτημα της Αναθεώρησης του Συντάγματος, ο διευθυντής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε ότι τους πρώτους μήνες του 2019 θα κλείσει η προπαρασκευαστική διαδικασία, επισήμανε ότι «εμείς, από την πλευρά μας, έχουμε θέσει, ύστερα από ώριμο διάλογο και με κοινωνικές και επιστημονικές δυνάμεις στη χώρα την πρότασή μας για μια προοδευτική συνταγματική αναθεώρηση, για έναν αναγκαίο θεσμικό και πολιτικό εκσυγχρονισμό που έχει ανάγκη η χώρα» και εκτίμησε ότι επ’ αυτού θα μπορούσαν με βεβαιότητα να συμμαχήσουν και άλλες δυνάμεις του πολιτικού συστήματος.
Τόνισε ακόμα ότι «η ΝΔ, δυστυχώς, έχει διαλέξει για τον εαυτό της τη γωνία και την ευκολία του καταγγελτικού λόγου και νομίζω πως δεν θα έχει την τόλμη και την ωριμότητα να κάνει τις μεγάλες πολιτικές συναινέσεις ώστε να προχωρήσουμε στον αναγκαίο θεσμικό εκσυγχρονισμό της χώρας» και υπογράμμισε την ανάγκη «να αναζητήσουμε περισσότερο έδαφος συναίνεσης και λιγότερο έδαφος μικροκομματικής, μικροπολιτικής σύγκρουσης και κομματικής αντιπαράθεσης και κομματικών κραυγών».