panos_drivas Το Militaire.gr θυμάται την απώλειά της Μελίνας Μερκούρη όχι μόνο γιατί δεν ξεχνιέται ένας άνθρωπος με την προσωπικότητα της αλλά και γιατί μεταξύ άλλων γιατί είχε σχέση και μάλιστα πολύ δυνατή με το ΠΝ… Σχέση έρωτα.
Τη Μελίνα όλοι τη θυμόμαστε στο πλάι του Ζυλ Ντασσέν. Όμως πριν βρει “λιμάνι” δίπλα του, είχε συναντήσει τον έρωτα στο πρόσωπο ενός αξιωματικού του ΠΝ. Ήταν ο αξιωματικός Πύρρος Σπυρομήλιος».
Ο Γιώργος Κάρτερ έγραψε ότι «ο Σπυρομήλιος ήταν ωραίος άντρας. Ο μεγάλος έρωτας της Μελίνας Μερκούρη».
Ένας παθιασμένος έρωτας όχι μόνο για τη Μελίνα αλλά και για τον Σπυρομήλιο. Ένας από τους πολλούς θρύλους που συνοδεύουν αυτή την ερωτική ιστορία λέει πως ο Σπυρομήλιος πήρε το καράβι του Πολεμικού Ναυτικού, που κυβερνούσε ο ίδιος και πήγε στη Μασσαλία για να τη συναντήσει. Δεν ξέρουμε αν πράγματι ισχύει η ιστορία με το καράβι, ωστόσο το βέβαιο είναι ότι ο έρωτας υπήρξε θυελλώδης και παθιασμένος. Κράτησε επτά ολόκληρα χρόνια και η Μελίνα μιλούσε πάντα γι’ αυτόν με θέρμη.
Μέχρι και στο αντιτορπιλικό που ήταν κυβερνήτης την έπαιρνε μαζί. Ο απόστρατος του ΠΝ Π. Νικολόπουλος σε μια μακρά συζήτηση-συνέντευξη που είχε με τον αείμνηστο συγγραφέα κι επίσης απόστρατο του ΠΝ Αντώνη Κακαρά, είχε πει μεταξύ άλλων:
«…υπήρχε η νοοτροπία του παλαιού ναυτικού, του προπολεμικού, οι οποίοι αξιωματικοί τότε, που τους έχω υποστεί εγώ ως σημαιοφόρος, ήταν φεουδάρχαι ή σαν σατράπες, ακόμα και δημοκρατικών φρονημάτων, όπως ήταν π.χ. ο Σπυρομήλιος, ο οποίος αντιπλοίαρχος κυβερνήτης, ο σημαιοφόρος έπρεπε να κάνει στην κλίμακα εν πλήρη στολή, όταν ο Σπυρομήλιος ερχόταν κατά τις τρεις – τέσσερις το πρωί με τη Μελίνα ή με διάφορες άλλες..
Κακαράς: Ποια Μελίνα;
Νικολόπουλος: Τη Μερκούρη…
Κακαράς: Την είχε γκόμενα;
Νικολόπουλος: Βεβαίως.
Κακαράς: Και ερχόταν στο υποβρύχιο;
Νικολόπουλος: Όχι στο υποβρύχιο, στο αντιτορπιλικό που ήταν κυβερνήτης. Και αυτό ήταν γνωστό, όλοι οι αξιωματικοί τότε ήταν σατράπες. Την εποχή μου όταν ήμουν ανθυποπλοίαρχος.»
Ο Πύρρος Σπυρομήλιος μαθήτευσε αρχικά στην Κέρκυρα και κατόπιν στην Αθήνα.
Το 1934 αποφοίτησε από τη Σχολή Δοκίμων και κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ανέλαβε πολλές επικίνδυνες ναυτικές αποστολές κι όλες μ’ επιτυχία.
Κατά την γερμανική κατοχή διέφυγε στην Κρήτη κι από κει στη Μέση Ανατολή, όπου εντάσσεται στις αγωνιζόμενες ελληνικές ναυτικές δυνάμεις.
Μεταπολεμικά, ως Πλοίαρχος, υπηρέτησε στο Αρχηγείο του ΝΑΤΟ στη Μάλτα (1955 – 1957) και το 1958 πήρε μέρος στις διαπραγματεύσεις των Αγίων Σαράντα για τον διακανονισμό του διαύλου της Κέρκυρας. Αποστρατεύτηκε με αίτησή του το 1959, για να γίνει ένας από τους πιο αξιόλογους, αν όχι, ο πιο σημαντικός Γενικός Διευθυντής της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Πέθανε το 1961.
Το ΠΝ ήταν μαζί της και στα γυρίσματα μιας από τις πιο σημαντικές ταινίες της. Η μπάντα του ΠΝ είχε συμμετοχή στην ταινία της Φαίδρα το 1961.
ΠΗΓΗ: Militaire.gr