ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Το 1962, ο Θόδωρος Πάγκαλος ήταν γραμματέας της Δημοκρατικής Αντίστασης Σπουδαστών (ΔΑΣ114/οργάνωση της ΕΔΑ) και με αυτή την ιδιότητα συνόδευσε τον τότε κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΕΔΑ Ηλία Ηλιού σε μια συνάντηση με τον ακαδημαϊκό Κωνσταντίνο Τσάτσο, υπουργό Προεδρίας της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ
Το παρακάτω περιστατικό το περιέγραψε ο ίδιος, σε ένα άρθρο του στην εφημερίδα «Το Βήμα» της 20ης Ιανουαρίου 2013, με τίτλο «Ιστορικές φράσεις και πολιτικό ήθος».
Γράφει, λοιπόν, ο Θόδωρος Πάγκαλος (πηγή sansimera.gr):
” Το 1962 ο Ηλίας Ηλιού, τότε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΕΔΑ, συνοδευόμενος από στελέχη της Νεολαίας, επισκέφθηκε τον Κωνσταντίνο Τσάτσο, τότε υπουργό Προεδρίας της Κυβερνήσεως του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Σκοπός της επίσκεψης ήταν η διαμαρτυρία για τη βία που ασκείτο σε αριστερούς φοιτητές στα πανεπιστήμια από τη δεξιάς απόκλισης φοιτητική οργάνωση ΕΚΟΦ (Εθνική Κοινωνική Οργάνωση Φοιτητών), από παρακρατικούς της Δεξιάς, αστυνομικούς ενστόλους και ασφαλίτες.
Αφού άκουσε τον Ηλιού ο Τσάτσος, τον παρακάλεσε να μείνουν για λίγο μόνοι. Ήταν φίλοι και οι δύο διανοούμενοι μεγάλου βεληνεκούς, με κοσμοπολίτικη παιδεία και πλούσια νομική και φιλοσοφική παραγωγή. Η κατ’ ιδίαν συνάντηση κράτησε μερικά μόνο λεπτά και όταν ο Ηλιού βγήκε από το υπουργείο στράφηκε προς τους νεολαίους της ΕΔΑ και τους είπε: «Παιδιά, δεν μπορείτε να φανταστείτε τι μου είπε ο κύριος ακαδημαϊκός και καθηγητής Πανεπιστημίου στην Ελλάδα και τη Γερμανία». Και συνέχισε: «Επειδή εσείς οι μαρξιστές έχετε οριστικά κερδίσει τον ιδεολογικό αγώνα, κατέχετε το χώρο του πανεπιστημίου και του πολιτισμού. Έχετε αλώσει τη νεολαία. Ηλία, δεν έχουμε άλλο τρόπο. Και δεν πρόκειται να παραδοθούμε. Θα σας ταράξουμε στο ξύλο». Κάποιος από τους νεολαίους τον ρώτησε: «Και συ τι απάντησες;». Και ο Ηλιού τότε είπε το ιστορικό: «Και μεις θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα»”.
Το ανέσυρα, ακούγοντας την Ντόρα Μπακογιάννη (συνέντευξη στον Realfm και στους Νίκο Χατζηνικολάου και Αντώνη Δελατόλα) να “επιβραβεύει” τον Αλέξη Τσίπρα για την δήλωσή του για τις χυδαίες και προκλητικές αναφορές του Ταγίπ Ερντογάν που παρομοίωσε τη στάση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στον Έβρο με τους “ναζί” αλλά και την εν γένει στάση του υπέρ της εθνικής ομοψυχίας.
Έχει μεγάλο ενδιαφέρον αυτό που κάνει ο Τσίπρας το τελευταίο διάστημα. Πρόκειται για μια σχεδόν “εξοργιστική” προσήλωση στη συναίνεση. Κατά ορισμένους στον ΣΥΡΙΖΑ σε…βαθμό (αντιπολιτευτικού) κακουργήματος.
Εκπέμπει καθημερινά μηνύματα απόλυτης συναίνεσης σχετικά με τον κοροναϊό, συμπαραστέκεται στην κυβέρνηση για το κλείσιμο των συνόρων στον Έβρο, στέκεται δίπλα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον πιέζει να διεκδικήσει μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη στήριξη από τους Ευρωπαίους σχετικά με το προσφυγικό-μεταναστευτικό, καταγγέλει διεθνώς την προκλητικότητα της Τουρκίας και “αγριεύει” προς τον Ερντογάν εκεί που η κυβερνητική διπλωματία κρατά χαμηλότερους τόνους και τηρεί προσχήματα.
Πρόκειται για μια παραλλαγή της “συνταγής Ηλιού”.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ προσφέρει συναίνεση στον πρωθυπουργό ακόμα και όταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τον “ταράζει στο ξύλο” -όπως έλεγε ο Τσάτσος- και τον αποκαλεί “Δούρειο Ίππο” του Τούρκου προέδρου και πως υιοθετεί την τουρκική προπαγάνδα.
Πιο εμφυλιοπολεμική και διχαστική δήλωση δεν έχει υπάρξει από κυβερνητικό εκπρόσωπο κατά αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης μετα την Μεταπολίτευση.
Ακόμα και όταν κυβερνητικοί βουλευτές, όπως ο Μπογδάνος, βγαίνουν από το βήμα της Βουλής και στήνουν “στρατοδικείο πατριωτισμού”, ο ΣΥΡΙΖΑ περιορίζεται στις κοινοβουλευτικές εκπλεπτυσμένες απαντήσεις της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου και του Θόδωρου Δρίτσα.
Κάποιοι λένε πως οι πατριωτικοί τόνοι του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να αναιρέσουν τις φωνές των ατάκτων νεολαίων του κόμματός του περί “ανοικτών συνόρων”. Ανοησίες. Η επιρροή της νεολαίας του κόμματος αφορά ένα μικρό ακροατήριο “δικαιωματιστών” και τίποτε περισσότερο.
Και, αναμφίβολα, δεν ισοδυναμούν με τις ακραίες φωνές των εκπροσώπων της υπερδεξιάς πτέρυγας του κυβερνώντος κόμματος, τον Μπογδάνο, τον Άδωνι, τους Σαμαρικούς και τον Σταμάτη που “πίστευε τον Ερντογάν και όχι τον Τσίπρα” αλλά και όλη την φίλα προσκείμενη στην κυβέρνηση “αντι-Σύριζα” δημοσιογραφία.
Αυτή η στάση έχει σημαντικό πολιτικό κόστος. Διότι κρατά τον ΣΥΡΙΖΑ σε στάση αναμονής και προσφέρει συναινετική “ασυλία” σε μια κυβέρνηση που κλυδωνίζεται σε πολλά μέτωπα.
“Τους ταράζει στη νομιμότητα και τη συναίνεση”, όταν τμήμα του κυβερνώντος κόμματος θέλει να τον σύρει, μαζί με τον Παπαγγελόπουλο, στο Ειδικό Δικαστήριο και όταν, μέχρις ώρας, ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν έχει πάρει πίσω την προσβλητική δήλωση του εκπροσώπου του.
Θα του βγει αυτή η στάση; Πιθανώς όχι. Ο κόσμος είναι ταραγμένος και βυθισμένος σε μια αυξανόμενη αβεβαιότητα κι έτσι δεν είναι λίγοι εκείνοι που προσχωρούν στις “πολιτοφυλακές του διχασμού”.
Προφανώς κάτι έχει κατά νου. Αρκεί να έχει κάτι ανάλογο στο μυαλό του και ο πρωθυπουργός. Θα ήταν καλό για τη χώρα…