Πληθαίνουν, εσχάτως, τα δηκτικά σχόλια για τις πρώτες εβδομάδες της Κατερίνας (και όχι Αικατερίνης) Σακελλαροπούλου στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Η τελευταία τηλε-συνομιλία της με τον πρωθυπουργό, ωστόσο, έβγαλε “μαργαριτάρια”. Απότοκα της απειρίας; Ή, μήπως, η αδυναμία της να “διαβάσει” το κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον; Ο καιρός θα δείξει.
Στο πλαίσιο αυτό έχει ενδιαφέρον το άρθρο-σχόλιο του Γιώργου Λακόπουλου στο anoixtoparathyro.gr:
Το 1985 ο Ανδρέας Παπανδρέου έκανε Πρόεδρο της Δημοκρατίας έναν ανώτατο δικαστικό και μετάνιωσε πικρά. Ωστόσο ο Κυρ. Μητσοτάκης το επανάλαβε -με εν ενέργεια δικαστικό αυτή τη φορά.
Η χθεσινή τηλεδιάσκεψή του με την Πρόεδρο της Ελληνικές Δημοκρατίας, ζητήθηκε από την ίδια και ήταν χάρμα ιδέσθαι.
Ο Πρωθυπουργός διεκπεραίωσε μια πολιτειακή του υποχρέωση ενημερώνοντας την αρχηγό του κράτους για τα τρέχοντα. Είπε όσα όφειλε να πει και στη συνέχεια η Πρόεδρος μας άφησε αγάλματα. Για την ακρίβεια του είπε επί λέξει:
«Εχει δημιουργηθεί αυτή η όμορφη παράδοση μέσα στις δύσκολες μέρες που περνάμε να παρακολουθούν το απόγευμα όλοι την εκπομπή αυτή με τον κ. Τσιόδρα και τον κ. Χαρδαλιά».
Κατά την Πρόεδρο αυτή η …»εκπομπή» είναι χρήσιμη. «Εχει βοηθήσει πολύ στο να περάσουμε αυτή την περιπέτεια, στο κομμάτι το ψυχολογικό».
Έτσι ακριβώς. Ακούς τον Τσιόδρα να σου λέει, τόσα κρούσματα τόσοι θάνατοι και τον Χαρδαλιά να αναγγέλλει τόσες μέρες εγκλεισμό ακόμη και φτιάχνει η ψυχολογία σου, βρε αδελφέ.
Στο καπάκι η κυρία Σακελλαροπούλου έριξε και ένα «τουίτ» για να δηλώσει ότι «συμμερίζεται» την προσπάθεια του Πρωθυπουργού.
Με κάθε σεβασμό στο αξίωμα: Η νέα πρόεδρος δεν είναι έτοιμη ακόμη για το δημόσιο χώρο. Ας εγκλιματιστεί στο ρόλο και θα έχει όλο το χρόνο να λέει ό,τι θέλει. Είναι θέμα (αυτό) προστασίας της.