ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Ο Περικλής Κοροβέσης, που έφυγε το Σάββατο από τη ζωή αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό, ήταν μια ιδιάζουσα περίπτωση ανθρώπου. Είτε γενήθηκε αντικφορμιστής, ασυμβίβαστος, αγωνιστής, αριστερός ή αναρχικός, είτε η ζωή του, η πολιτική διαδρομή του, τα βασανιστήρια που υπέστη στη Χούντα, τον έκαναν να είναι μέχρι το τέλος της ζωής του, αυτός ο μοναδικός άνθρωπος που δεν μπήκε ποτέ σε καλούπια.
Εξυπνος, δυναμικός, ακτιβιστής της ζωής και της Δημοκρατίας, προσπαθούσε με τις μικρές του δυνάμεις να αλλάξει τον κόσμο. Σίγουρα να τον κάνει καλύτερο, πιο ανθρώπινο, πιο κοντά σε πανανθρώπινες αξίες όπως αυτή της ελευθερίας, του διαλόγου, της μάχης με το κακό με όποια μορφή κι αν αυτό είχε.
Πολυγραφότατος, είχε δώσει και πολλές συνεντεύξεις όπου εκεί έβλεπε ένα κοφτερό μυαλό με ατάκες που σου έδιναν να καταλάβεις πώς είναι η πραγματική ζωή.
Το 2007 ο Περικλής Κοροβέσης υποδέχθηκε τον Σταύρο Θεοδωράκη και τους Πρωταγωνιστές στο μικρό διαμερισματάκι του στο κέντρο της Αθήνας. Εκανε βόλτα μαζί τους στους δρόμους, μίλησε για τα βασανιστήρια που υπέστη, για την Αριστερά, για τις αξίες, για το Θεό και τις γυναίκες.
Η συνέντευξη αυτή προβλήθηκε στο Mega και αξίζει κανείς να δει πώς αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος έβλεπε τον κόσμο. Βουλευτής τότε του ΣΥΡΙΖΑ, έχει ενδιαφέρον να ακούσει από τον Περικλή Κοροβέση πώς έβλεπε την Αριστερά, την Επανάσταση, τον αγώνα για καλύτερη ζωή για τα παιδιά μας. Δύο χρόνια μετά αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ κρίνοντας ότι έκανε «δεξιά», συστημική στροφή.
Ζώντας στο κέντρο, δίπλα σε «απόκληρους», φτωχούς, πόρνες και μετανάστες, ο Κοροβέσης διηγείται ιστορίες από τη ζωή του αλλά και από την καθημερινότητά του
Μια ατάκα από τη συνέντευξή του κάνει αίσθηση. Ο άνθρωπος αυτός που υπέστη τα πάνδεινα στα χέρια των Ανθρωποφυλάκων του δε λύγισε ποτέ. Και λέει στον Σταύρο Θεοδωράκη:
«Πολύ το χαίρομαι ότι οι μπάτσοι ήταν κάτω από τις διαταγές μου».
Είχε νικήσει τους βασανιστές του…
Τώρα που ο Κοροβέσης έφυγε από τον κόσμο αξίζει να δει κάποιος και ποια ήταν η γνώμη του για το θάνατο. Είχε πει στον Σταύρο Θεοδωράκη: «Ξέρω πως είναι ο θάνατος. Μια απλή βραδιά, όπως οι άλλες».
«Το σωστό είναι να διερωτάσαι κάθε φορά μέσα στο χάος. Και από το χάος να βρίσκεις μια άκρη», έλεγε.
Και συγκλονίζει όταν λέει: «Μοιάζει κάπως σκληρό αυτό που θα πω: Εμένα δε θα με γ@@@@τε. Να με σκοτώσετε ναι».
Πηγή: in.gr