Έξι ιστορικά κείμενα της Ελένης Βλάχου για την Χούντα των συνταγματαρχών παραθέτει το σάϊτ pasatempo.wordpress.com – Παρακαταθήκη, αναμφίβολα, σε μια στιγμή που σημάδεψε την σύγχρονη ιστορία της χώρας.
Η Ελένη Βλάχου τον Απρίλιο του 1967 ήταν ο ορισμός του πετυχημένου εκδότη. Η ιστορική Καθημερινή πουλούσε 50.000 φύλλα την ημέρα και είχε την 3η θέση στην κυκλοφορία των πρωϊνών εφημερίδων. Το δικό της… παιδί, η Μεσημβρινή που είχε εκδοθεί το 1961 με 90.000 φύλλα την ημέρα ήταν πίσω από ΤΑ ΝΕΑ στις εφημερίδες που κυκλοφορούσαν το μεσημέρι.
Είχε ακόμα το περιοδικό Εικόνες που κυριαρχούσε στο είδος του και τον εκδοτικό οίκο Γαλαξίας με βιβλία τσέπης που επίσης πήγαινε εξαιρετικά.
Αν τώρα σε αυτά προσθέσει κανείς και την πολιτική δύναμη που διέθετε και τις σχέσεις με προσωπικότητες όπως ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος και ο Γεώργος Ράλλης καταλαβαίνει ότι θα ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που εκείνη την εποχή θα ήθελε να χάσει τη… βολή του!
Κι όμως χωρίς δεύτερη σκέψη με την επιβολή της δικτατορίας έβαλε σε όλα λουκέτο, δεν πτοήθηκε από τις απειλές των συνταγματαρχών και αποφάσισε να δώσει τη μάχη της για την πτώση της χούντας.
Μετά τη Μεταπολίτευση προτίμησε να συνεχίσει την πορεία της Καθημερινής και να αφήσει την εμπορική και μοντέρνα Μεσημβρινή που αργότερα το 1980 πουλήθηκε στον Χρήστο Σιαμαντά και στη συνέχεια πέρασε στα χέρια του ομίλου Βαρδινογιάννη.