Ο γερμανικός τύπος σχολιάζει τις πυρετώδεις διαβουλεύσεις για αναζήτηση συμβιβασμού στο θέμα των ευρωομολόγων ενόψει της κρίσιμης Συνόδου Κορυφής της Πέμπτη εστιάζοντας στη στάση της Ιταλίας αλλά και της Γερμανίας.
Πιθανή φόρμουλα συμφωνίας θα είναι τα «ομόλογα ανοικοδόμησης», υποστηρίζει η Süddeutsche Zeitung. Επισημαίνει μάλιστα ότι «στο Βερολίνο ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Μίχαελ Ροτ άφησε να εννοηθεί ότι επήλθε συμφωνία σε ένα ευρύ πρόγραμμα ανοικοδόμησης της ΕΕ». Σύμφωνα με την εφημερίδα η χρηματοδότηση του Ταμείου θα γίνει μέσω αύξησης του κοινοτικού προϋπολογισμού για την περίοδο 2021-2027, την οποία έχει αποδεχθεί η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ. Σε σχόλιό της, η Süddeutsche Zeitung αναφέρει, μεταξύ άλλων: «Είναι κατανοητό και ορθό ότι αυτή τη στιγμή όλα τα βλέμματα στρέφονται στο Βερολίνο.
Η Γερμανία είναι η πλουσιότερη χώρα της ηπείρου και ωφελείται ιδιαιτέρως από τη μεγάλη αγορά και το κοινό νόμισμα. Αυτό συνεπάγεται ευθύνη, την οποία η Μέρκελ επιχειρεί να δικαιώσει με τον δικό της τρόπο. Γνωρίζει ότι πρέπει να εκταμιευθεί γρήγορα βοήθεια, αλλά πρέπει να ισχύσουν και οι κανόνες. Αλλαγές συνθηκών με χρονοβόρες διαδικασίες επικύρωσης δεν ενδείκνυνται ώστε να βρεθούν χρήματα για ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα Μάρσαλ (για το οποίο ελπίζουμε να βρεθεί σύντομα και μία άλλη ονομασία). Μόνο ένας τρόπος υπάρχει λοιπόν: Να εισρεύσουν χρήματα μέσω του κοινοτικού προϋπολογισμού, που βρίσκεται ούτως ή άλλως υπό αναδιαπραγμάτευση».
Πάμε για «Ομόλογα ανοικοδόμησης» αντί για «ευρωομόλογα» ή «κορωνοομόλογα»; Σε συνέντευξή του στην Tagesspiegel ο πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των Γερμανών Σοσιαλδηματών (SPD) Μάρτιν Σουλτς σχολιάζει: «Βλέπουμε ότι η κ.Μέρκελ κινείται στην κατεύθυνση κοινού ομολογιακού δανείου σύμφωνα με το άρθρο 122 της Συνθήκης. Αυτός ο δρόμος οδηγεί στα κορωνο-ομόλογα. Και για μία ακόμη φορά η Άγκελα Μέρκελ μάλλον θα καταφέρει να οικειοποιηθεί ως δική της επιτυχία κάτι που για χρόνια αντιμαχόταν. ‘Ετσι όπως την ξέρω, στο τέλος δεν θα τα λέμε ‘κορωνο-ομόλογα’, αλλά ‘ομόλογα Μέρκελ’. Αλλά ας είναι. Αν αυτό οδηγεί σε πρακτικά αποτελέσματα και αποτρέπει κερδοσκοπικές επιθέσεις εις βάρος του ευρώ, γιατί οι χώρες τις ευρωζώνης θα λένε ‘όχι, δεν πρόκειται να μας χωρίσετε’, τότε θα έχει επιτευχθεί ουσιαστική πρόοδος».
«Η αλληλεγγύη δεν είναι δωρεάν»
Επιφυλάξεις από την οικονομική επιθεώρηση Handelsblatt η οποία, σε σχόλιό της με τίτλο «Η αλληλεγγύη δεν είναι δωρεάν» προτείνει στις ευρωπαϊκές χώρες που επιδιώκουν πρόσθετα έσοδα να αυξήσουν τη φορολογία των οικονομικά ισχυρών. Όπως υποστηρίζει «μία ματιά στη στατιστική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (EKT) υποδεικνύει ότι οι πολίτες στις χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα, όπως η Ιταλία, η Ισπανία ή η Γαλλία, διαθέτουν μεγαλύτερη ιδιωτική περιουσία απ΄ό,τι συμβαίνει στη Γερμανία. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στο μεγαλύτερο ποσοστό ιδιοκατοίκησης, αλλά και σε μία στρεβλή ανισοκατανομή φορολογικών βαρών μεταξύ κράτους και ιδιωτικής οικονομίας. Ο ιδιωτικός πλούτος αυξάνεται λόγω χαμηλής φορολόγησης, ενώ τα δημόσια οικονομικά δέχονται πιέσεις. Πλούσιοι πολίτες, πτωχό κράτος; Με αυτό το μοντέλο καμία χώρα δεν μπορεί να υπερβεί μία βαριά κρίση. Σε αντίθεση με τη Γερμανία είναι απολύτως δικαιολογημένη η απαίτηση για υψηλότερο φόρο περιουσίας και κληρονομιάς στην Ιταλία, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα οικονομικά βάρη της πανδημίας του κορωνοϊού».
Σε υψηλούς τόνους το σχόλιο της εφημερίδας Die Welt: «Οι Ιταλοί μπορεί να λένε ότι είναι απογοητευμένοι από τους Γερμανούς. Αλλά αντιστρόφως και οι Γερμανοί, οι Ολλανδοί, οι Φινλανδοί, οι Αυστριακοί και άλλες χώρες της ΕΕ που εστιάζουν στην (οικονομική) σταθερότητα είναι απογοητευμένοι από την ευρωπαϊκή πολιτική που ακολουθεί ο Κόντε από τότε που ανήλθε στην εξουσία, πριν δύο χρόνια. Ήδη ο πρώτος του κυβερνητικός συνασπισμός με τη συμμετοχή των Πέντε Αστέρων και της εθνολαϊκιστικής Λέγκα προκαλούσε δυσκολίες στις Βρυξέλλες. Αλλά και στη σημερινή συμμαχία με τους σοσιαλδημοκράτες ο Κόντε επιδιώκει τη μέγιστη δυνατή ένταση. Και η Γερμανία παρουσιάζεται συνεχώς ως εξιλαστήριο θύμα για τους Ιταλούς. Η γερμανική κυβέρνηση, λένε, υπαγορεύει στη νότια Ευρώπη μία πολιτική, που είναι υπεύθυνη και για τις ελλείψεις στο σύστημα υγείας. Είναι όμως γεγονός ότι από τότε που ξέσπασε η κρίση χρέους, πριν δέκα χρόνια, η Ιταλία δεν έχει τηρήσει ούτε για μία χρονιά τους συμπεφωνημένους κανόνες του συμφώνου σταθερότητας- επομένως ούτε καν υπάρχει η υποτιθέμενη πολιτική λιτότητας, την οποία μέμφεται».
Φαύλος κύκλος στην Ιταλία
«Μη φοβάστε τα κορωνομόλογα», αντιτείνει η Tageszeitung (TAZ) σε πρωτοσέλιδο σχόλιό της και προειδοποιεί ότι βρισκόμαστε σε φαύλο κύκλο: «Οι επενδυτές ανησυχούν μήπως η Ιταλία κυλήσει στην πτώχευση, γι αυτό απαιτούν υψηλά επιτόκια. Αλλά με τα υψηλά επιτόκια η Ιταλία δεν θα μπορεί να εξυπηρετήσει τα χρέη της και πράγματι θα κυλήσει στην πτώχευση. Πρόκειται για μία αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Επί του παρόντος η ΕΚΤ αποτρέπει την κατάρρευση της ευρωζώνης, αγοράζοντας ιταλικά κρατικά ομόλογα για να συγκρατήσει το ύψος των επιτοκίων. Αλλά δεν είναι μόνιμη λύση αυτή. Χρειαζόμαστε κορωνο-ομόλογα. Γιατί κατ’ αυτόν τον τρόπο οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα έστελναν στους επενδυτές ένα μήνυμα: καμία χώρα δεν πρόκειται να χρεοκοπήσει. Τελεία και παύλα».
Πηγή: DW