Newsroom Team Ο Τζο Μπάιντεν έχει δεχθεί συγχαρητήρια από πλήθος ηγετών από ολόκληρο τον πλανήτη, αλλά δεν προβλέπεται να λάβει σύντομα ανάλογη επιστολή από τον αντίπαλό του. Ο Ντόναλντ Τραμπ φέρεται να είναι αποφασισμένος να επιμείνει στις καταγγελίες του περί νοθείας των εκλογών και να μην αναγνωρίσει το αποτέλεσμα πριν εξαντλήσει κάθε νομικό μέσο. Και τούτο παρά το γεγονός ότι άτομα του περιβάλλοντός του εισηγούνται να πράξει το αντίθετο.
Τι θα γίνει λοιπόν εάν ο Τραμπ επιμείνει σε αυτή τη στάση και αρνηθεί να παραδώσει το κλειδί του Λευκού Οίκου; Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε στην απάντηση αυτού του ερωτήματος είναι ότι ποτέ στο παρελθόν δεν είχε συμβεί κάτι τέτοιο. Σε περιπτώσεις οριακών, αμφισβητούμενων αποτελεσμάτων, πάντα επικρατούσαν οι πιο ψύχραιμες φωνές, που τάσσονταν υπέρ της ομαλής μετάβασης της εξουσίας.
Ο Ρίτσαρντ Νίξον είχε παραδεχθεί την ήττα του έναντι του Τζον Φ. Κένεντι το 1960 παρά τις καταγγελίες για νοθεία και ο Αλ Γκορ είχε αποδεχθεί την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου ότι ο Τζορτζ Μπους κέρδισε τις προεδρικές εκλογές του 2000, παρά το γεγονός ότι υπήρχαν σοβαρές αμφιβολίες για το αποτέλεσμα στη Φλόριντα. Και πιο πρόσφατα η Χίλαρι Κλίντον το 2016, το βράδυ των εκλογών, κάλεσε τον Ντόναλντ Τραμπ για να τον συγχαρεί, αναγνωρίζοντας ότι κέρδισε τους εκλέκτορες και κατά συνέπεια τη μάχη, παρά το γεγονός ότι εκείνη είχε περισσότερες ψήφους.
Τι περιμένουμε λοιπόν να γίνει τώρα; Τα πράγματα θα μπορούσε να είναι πολύ απλά. Ο Τραμπ μπορεί ποτέ να μην παραδεχθεί επισήμως την ήττα του, ούτε να παραστεί στην ορκομωσία του Μπάιντεν, χωρίς όμως στην πράξη να εμποδίσει την ομαλή μετάβαση. Θα ήταν σαν να έχουμε να κάνουμε με έναν αθλητή, ο οποίος αρνείται τη χειραψία με τον νικητή στο τέλος του αγώνα, σχολιάζουν πολιτικοί αναλυτές.
Ωστόσο η εξέλιξη θα μπορούσε να είναι και αρκετά πιο περίπλοκη. Πέραν των νομικών προσφυγών ο Τραμπ θα μπορούσε να επιχειρήσει να χρησιμοποιήσει και το κολέγιο των εκλεκτόρων. Το σενάριο αυτό συγκεντρώνει μικρότερες πιθανότητες, αλλά πάντως δεν είναι απίθανο.
Αν και παραδοσιακά η λαϊκή ψήφος γίνεται σεβαστή, το Σύνταγμα αφήνει ουσιαστικα΄τον διορισμό των εκλεκτόρων στα χέρια της κάθε πολιτείας. Θα μπορούσαν λοιπόν ορισμένες πολιτείες με Δημοκρατικό κυβερνήτη, αλλά Ρεπουμπλικάνους νομοθέτες να στείλουν διπλούς εκλέκτορες. Σε αυτή την περίπτωση ο αντιπρόεδρος Μάικ Πενς θα είχε την ευθύνη να ξεκαθαρίσει την κατάσταση. Εάν απέρριπτε τους διπλούς εκλέκτορες, τότε κανείς από τους δύο υποψηφίους δεν θα συγκέντρωνε τον απαιτούμενο αριθμό ψήφων (270) και η Βουλή των Αντιπροσώπων θα είχε την ευθύνη να δώσει τη λύση. Κάθε αποστολή πολιτείας σε αυτή την περίπτωση έχει μία ψήφο.
Πάντως σε μία τέτοια περίπτωση θα μπορούσε και η Νάνσι Πελόζι να μπλοκάρει την όλη διαδικασία και έτσι η διαδικασία να επιστρέψει στη Δικαιοσύνη.
Ένα σενάριο θα ήταν ακόμη και η παρέμβαση του FBI ή άλλων οργάνων επιβολής του νόμου προκειμένου ο Τραμπ να εγκαταλείψει τον Λευκό Οίκο. Κάποιοι έχουν μιλήσει ακόμη και για παρέμβαση του στρατού. Κανείς στην πραγματικότητα δεν περιμένει να δει να συμβαίνει κάτι τέτοιο στις ΗΠΑ του 2020.
Πηγές: The Independent, The Atlantic, Guardian