Κλείνουμε τα μάτια στην εικόνα ενός ρακένδυτου στο δρόμο, σκεπτόμενοι ίσως: “Ευτυχώς, δεν είμαι εγώ”. Όταν όμως ο φωτογραφικός φακός του Γιάννη Μπεχράκη από το Reuters διηγείται την ιστορία ενός άστεγου, τότε μόνο οι στίχοι από το τραγούδι “Άστεγη Μπαλάντα” (των Active Member) μπορούν να «αποδώσουν» το ακριβές συναίσθημα, “Θυμήθηκα ξανά κάποιον που μου ‘χε πει, αν συνηθίσεις τη σιωπή, σειρά μετά έχει η ντροπή…”.
Τα σκαλοπάτια γίνοται στρώμα, ο ουρανός ταβάνι και εχουν κάνει έξωση στην “υπερηφάνεια” τους. Είναι οι νεο-άστεγοι, όπως παλιά νεόπλουτοι, αυτοί που για τους μοιρολάτρες πήραν τον στραβό το δρόμο και για τους ορθολογιστές τεχνοκράτες υπήρξαν θύματα της λιτότητας. Δεν είναι μακριά μας. Είναι έξω από την Αθήνα και κάτω από την Ακρόπολη… Σιωπηλός μάρτυρας ιστορικών μεγαλείων που ατενίζουν αυτοί που δεν θέλουμε να δούμε, οι κάτοικοι “φαντάσματα” αυτής της πόλης. Οι άστεγοι…
Η πραγματικότητα είναι σκληρή. Τις περισσότερες φορές κλείνουμε τα μάτια και συνεχίζουμε το δρόμο μας. Προσπερνάμε βιαστικά. Ποδοπατάμε τα αυτοσχέδια στρώματά τους, όπως έχει ποδοπατήσει μια λασπωμένη μπότα την δική τους αξιοπρέπειά. Όταν όμως ο φακός του Γιάννη Μπεχράκη, φωτογράφου του Reuters, απαθανατίζει την πραγματικότητα, απλά γινόμαστε θεατές και αναρωτιόμαστε: «Θα μπορούσαμε άραγε να είμαστε στη θέση τους;».
Μια σκέψη που όλοι αποφεύγουμε, ακόμα και αν αυτός που βλέπουμε στην εικόνα ήταν κάποτε ο διπλανός μας, ο γείτονάς μας, ο φίλος μας….
Η οικονομική κρίση έχει θύματα και παράπλευρες «απώλειες». Δείτε κάποιες από αυτές, όπως τις «είδε» ο φακός του Γ. Μπεχράκη.
Η 42χρονη Μαριαλένα «συζεί» με το σύντροφο της στο κέντρο. Είναι φορέας του AIDS και χρόνια χρήστης ναρκωτικών. Ο Δημήτρης είναι 51 ετών και είναι άνεργος χορευτής. Αυτο που βλέπετε είναι το «σπίτι τους…
Ο Άντυ είναι μετανάστης από τη Γερμανία. Ήρθε στην Ελλάδα πριν από χρόνια για ένα καλύτερο «μέλλον». Τα τελευταία έξι χρόνια είναι άνεργος και άστεγος. Μένει σε κάποια εγκαταλελειμμένη αποθήκη στο λιμάνι του Πειραιά.Ειρωνία… Όλοι σήμερα φεύγουν για τη Γερμανία και αυτός παραμένει άστεγος στην Ελλάδα
Ο 58χρονος Ματθαίος μένει στους πρόποδες του Λυκαβηττού από το 2011. Αυτό πια είναι το «φτωχικό» του…
Ο Γιώργος μένει κάτω από μια γέφυρα μαζί μεάλλους άστεγους. Αναγκάστηκε να κλείσει το μαγαζί του το 2006 και μπήκε στη φυλακή για χρέη. Ηταν αυτό που λέμε «νοικοκύρης»…
Ζει κάτω από μια γέφυρα, είναι 36 ετών και έχει καρκίνο. Απλά περιμένει…
Ο Στέφανος ανάβει ένα τσιγάρο. Τα μάτια στο πουθενά καρφωμένα. Δεν ξέρει τι θα γίνει αύριο και δεν τον απασχολεί. Γνωρίζει τη μοίρα του. Την έφτιαξαν άλλοι γι’αυτόν.
Με φόντο τη σημαία… Αυτός 41 ετών και ο διπλανός του 72…
Για σπίτι ένα χαρτόκουτο. Και όταν βρέχει δε νοιάζεται κανείς. ‘Όλο και κάποιος έμπορος θα βγάλει ένα έξω από τομαγαζί του. Το ξέρουν και δεν τα πετούν…
Ο Γιώργος ήταν και αυτός «τακτοποιημένος».Είχε το δικό του μανάβικο… Κανείς δεν του είπε ότι στην οικονομική κρίση ο κόσμος δεν τρώει…
Ο Σάββας… ‘Άνεργος τα τελευταία 4 χρόνια. Το «σπίτι» του μάλλον τον κοροϊδεύει….Μένει σε μια σκηνή που γίνεται έκθεση φωτογραφίας με αστέγους. Ο Σάββας δεν είναι μέσα στα… «μοντέλα».
Το σεντόνι είναι χάρτινο και το σκέπασμα παραλλαγής… Δεν έχουν σπίτι να μείνουν αλλά κάποιος τους άφησε να φάνε… κρουασάν. Είναι νέοι και θα αντέξουν.
ΠΗΓΗ: protothema.gr
ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ 
