Παρά τριάντα μέρες, ο άγγελος του θανάτου δεν άφησε τον Λόρενς Φερλινγκέτι να γιορτάσει τα 102α γενέθλιά του.
Ο ποιητής και εκδότης της «Γενιάς Beat» που πέθανε στις 22 του περασμένου μήνα, συνιδρυτής του βιβλιοπωλείου και εκδοτικού οίκου «City Lights», ο συγγραφέας της ποιητικής συλλογής «Coney Island of the Mind» που πούλησε ένα εκατομμύριο αντίτυπα και ήταν σημαντικό έργο στον κανόνα των Beats – τόσο σημαντικό όσο και το «Στον Δρόμο» του Τζακ Κέρουακ -, δεν θεωρούσε τον εαυτό του Beat. Σε συνέντευξη του που περιλαμβάνεται στο ντοκιμαντέρ «Ferlinghetti» του 2013 είχε ξεκαθαρίσει: «Ποτέ δεν ήμουν ένας Beat. Μόνο αφότου οι εκδόσεις City Lights εξέδωσαν το “ Howl” του Άλεν Γκίνσμπεργκ κατέφθασαν οι Beats». Η εμπνευσμένη από τη τζαζ ποίησή του διαβάζεται σαν συζήτηση, προσκαλεί τον ακροατή/αναγνώστη να ανταποκριθεί. Γι’ αυτό και το έργο του το καταλάτρεψαν τόσοι πολλοί μουσικοί.
Για χρόνια πολλά, φίλος και συνεργάτης του Φερλινγκέτι ήταν ο Ντέιβιντ Άμραμ (David Amram), γνωστός από τα σάουντρακ ταινιών όπως «The Manchurian Candidate» και «Splendor in the Grass». Το 1995, ο Άμραμ συνέθεσε και έπαιξε συνοδεύοντας τον ποιητή σε ένα καινούργιο πρότζεκτ, μια ηχογράφηση του πρώτου βιβλίου του, τού «Pictures of the Gone World». «Παίζοντας με τον Λόρενς, δεν υπήρχε περιθώριο να λαθέψεις» δήλωσε ο Άμραμ στο Rolling Stone.