Ο γνωστός “σαμαρικός” βουλευτής της Ν.Δ Ανδρέας Κατσανιώτης σχολιάζει τις πολυάριθμες παλαιότερες αναρτήσεις της κυβερνητικής εκπροσώπου στο twitter με δηκτικό τρόπο:«Διαβάζοντας δηλώσεις της κυβερνητικής εκπροσώπου σε σχέση με τον σάλο που προκάλεσαν παλαιότερες απόψεις της (χλευασμός σε πατρίδα, Ορθοδοξία, παράταξη, πρώην πρωθυπουργούς,κλπ) και μάλιστα με σχολιασμό πολλές φορές χυδαίο, εκπλήσσομαι που δεν έχει ζητήσει τουλάχιστον συγγνώμη.»
Αντιληπτό. Όσα είδαν το φως της δημοσιότητας σχετικά με όσα έγραφε, ως δημοσιογράφος τότε, η Αριστοτελία Πελώνη συνιστούν μείζον θέμα. Δεν είχε αφήσει σε χλωρό κλαρί τη Ν.Δ, πρώην πρωθυπουργούς της, τον σημερινό πρωθυπουργό, ενώ την ίδια ώρα εγκωμίαζε τον Τσίπρα, τον Τσακαλώτο, τον Παππά. Τα ύστερα του κόσμου…
Ο Άδωνις Γεωργιάδης έσπευσε, ωστόσο, να την υπερασπιστεί, με εκείνο τον μοναδικό τρόπο που ξέρει να κάνει ο υπουργός Ανάπτυξης για να συσπειρώνει γύρω του κάθε βαλλόμενο στέλεχος της κυβέρνησης και, ταυτοχρόνως, να υπερβαίνει το δικό του παρελθόν.
Βασικό υπερασπιστικό εργαλείο η θεωρία του…πολιτικού χρόνου. Καθώς, όπως είπε, κάθε σχόλιο πρέπει να κρίνεται στον κατάλληλο πολιτικό χρόνο. Όπερ εστί μεθερμηνευόμενο, μπορεί κανείς να επιτίθεται (ακόμα και με τοξικότητα) εναντίον οιουδήποτε στην χρονική στιγμή Α, αλλά, υπό άλλη ιδιότητα, μπορεί να υπηρετεί και να “αγιογραφεί” το ίδιο πρόσωπο στην χρονική στιγμή Β.
Εάν, δηλαδή, η δημοσιογράφος Πελώνη χλεύαζε, λοιδορούσε, ή αποδομούσε την σημερινή “δημογεροντία” της Ν.Δ αλλά και τον ίδιο τον πρωθυπουργό, μπορεί, τώρα, ως κυβερνητική εκπρόσωπος (διότι πρέπει να κριθεί στον τωρινό / κατάλληλο χρόνο) να τους αποθεώνει. Και δεν πρέπει να ενοχλεί πως τότε εκθείαζε τα ίδια πολιτικά πρόσωπα που τώρα έχει βάλει στο στόχαστρό της εκπροσωπούσα την κυβέρνηση. Ανάμεσα στην μία στιγμή και το σήμερα μεσολαβεί ο…πολιτικός χρόνος. Ο οποίος νουθετεί, εξημερώνει, διδάσκει.
Βεβαίως, σε άλλες περιπτώσεις, το ίδιο πράγμα εκλαμβάνεται ως υποκρισία, ψεύδος και λαϊκισμός. Μόλις προ ημερών ήταν ο πρωθυπουργός που εκτόξευσε τα πυρά του κατά του Γιάννη Ραγκούση διότι προ πενταετίας επιτέθηκε στον Αλέξη Τσίπρα. Ενώ, άλλα κυβερνητικά στελέχη ανακαλούν στη δημόσια αντιπαράθεση όσα έλεγε κάποτε ο τάδε ή ο δείνα εκ του ΣΥΡΙΖΑ, ή άλλα στελέχη που εν τω μεταξύ προσχώρησαν στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεν υπενθυμίζουν, όμως, όσα έλεγε ο Άδωνις Γεωργιάδης για τη Ν.Δ, τον Καραμανλή, τον Σαμαρά, τον Μητσοτάκη, παρότι ο ίδιος -προς τιμήν του- τα επισήμανε καθαρτήρια για να στηρίξει την κυβερνητική εκπρόσωπο.
Εν κατακλείδι, η κ. Πελώνη προσφέρει μεγάλη υπηρεσία. Και ως εκ τούτου πρέπει να υποστηριχθεί ως το πρόσωπο που σηματοδοτεί την μετάβαση στη λήθη. Στο πρόσωπό της απαλλάσσονται των τυχόν ευθυνών τους όλοι/όλες όσοι/όσες σε άλλο (πολιτικό) χρόνο, πιθανώς και υπό άλλη ιδιότητα, είπαν κάτι εναντίον οιουδήποτε με τον οποίο τώρα συνεργάζονται ή συμβαδίζουν. Δεν είναι λαϊκισμός και υποκρισία, πια, είναι ο πολιτικός χρόνος που νουθετεί και διδάσκει. Πελώρ(νε)ιο το κέρδος. Μπας και ηρεμήσουμε λίγο. Και να σταματήσουμε την ανθρωποφαγία που καλλιέργησαν κάποιοι τα προηγούμενα χρόνια…
Σ.Κ