Κάθε τόσο στον δημόσιο χώρο ακούγονται φιλολαϊκές εκρήξεις. Πολιτικοί και δημοσιογράφοι σε ανταγωνισμό φιλολαϊκής έξαρσης.
Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Έρχεται από μακριά. Στην Αρχαία Αθήνα η παραλληλία με το προσωρινό λαϊκό αίτημα ήταν η προϋπόθεση ανάδειξης των μεγάλων δημαγωγών. Η προσχώρηση στη λαϊκή φαντασία και η ιδιοτελής καλλιέργειά της είναι ο γνωστός «λαϊκισμός». Αυτός είναι ο ορισμός του. Ο πυρήνας της φιλοσοφίας του.
Ο λαϊκισμός δεν έχει σχέση με τις ανάγκες. Είναι η εκμετάλλευσή τους. Ο λαϊκισμός δεν ενδιαφέρεται για τις λύσεις, εργάζεται για την αποτροπή τους. Η κραυγάζουσα φιλολαϊκότητα είναι μεταμφιεσμένη αδράνεια, φιλοτεχνημένη αδιαφορία για τον λαό.
Οι λαϊκιστές είναι οπαδοί των προβλημάτων και εχθροί των λύσεων. Δεν έχουν ιδεολογικό τόπο κατοικίας . Θα τους συναντήσεις σε όλο το εύρος του φάσματος. Από Δεξιά ως Αριστερά. Μπορεί τα εξωτερικά επιχειρήματα να διαφέρουν , αλλά για τους πιστούς της μεθόδου ο πυρήνας είναι ένας. Η πομπώδης έκφραση της αδιατάρακτης συμφωνίας με τον λαό.
Το αόριστο αυτό σύνολο, που πέρα από τις αντιθέσεις εντός του, τις ταξικές διαφορές και αντιπαλότητες , έχει πάντα δίκιο. Ποτέ δεν στέκονται απέναντί του, ποτέ δεν μιλάνε για ευθύνες , ποτέ δεν τον εγκαλούν για λάθη του. Ο λαός έχει πάντα δίκιο.
Σε όλες τις ιστορικές φάσεις, οι «φίλοι του λαού» διεκδικούν και κερδίζουν την προσοχή. Είναι το προνόμιο της δημαγωγίας . Να κερδίζει τις εντυπώσεις έναντίον της ουσίας. Ό όρος «λαϊκισμός », αν και άχρηστος για την κατανόηση της εποχής μας, διατηρεί ένα πλεονέκτημα , αφού στη διάθεση όλων , εύκολα μέσα στο έυπλαστο της λέξης, είναι όπλο όλων έναντίον όλων.
Υ.Γ. Στο βιβλίο μου «ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΛΕΞΙΚΟ», Μεταμεσονύκτιες Εκδόσεις, έχω συμπεριλάβει δύο σχετικούς ορισμούς.
ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ: « Ομάδα ανθρώπων που αυτοπροβάλλονται ως υπερασπιστές του λαού, εκμεταλλευόμενοι τις ανάγκες του, προπαρασκευάζοντας ταυτόχρονα έναν κύκλο εξουσίας εναντίον του».
ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ: « Έννοια κατασκευασμένη από τους φίλους του λαού. Ομάδα ανθρώπων, που, κατά τους φίλους του λαού, εχθρεύονται συνειδητά τα συμφέροντα του τελευταίου και ενεργούν προδοτικά έναντίον του. Η έννοια ανθίζει στα φασιστικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα».
