ΣΠΥΡΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ Στο ΑΝ είχαμε γράψει εδώ και μέρες τι θα συνέβαινε μέσες άκρες στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ. Αναμενόμενα σχεδόν όλα όσα ειπώθηκαν, όπως και οι συμμαχίες που επαναβεβαιώθηκαν, καθώς και οι ηγέτες που ξεχώρισαν αλλά και οι ιοί που είναι αόρατοι δια γυμνού οφθαλμού.
Δεν θα σταθώ στην ατυχή έκφραση του Πρωθυπουργού. Ενδεχομένως στο Κολάμπια να μην έχει έδρα ελληνικών ούτε βιολογίας, Άρα πως να έχει μάθει περί ιών. Το μόνο που γνωρίζει καλά, είναι για τον υιό του πατέρα και δεν αφορά τον Ιησού.
Ας γυρίσουμε όμως στα της Συνόδου, όπου τα φώτα έκλεψαν όπως ήταν φυσικό ο Αμερικανός Πρόεδρος στην παρθενική του συμμετοχή σε Σύνοδο του ΝΑΤΟ και ο Τούρκος Πρόεδρος με τις πολλές και σημαντικές του συναντήσεις. Ο πρώτος μοίρασε χειραψίες, φιλικά χτυπήματα στην πλάτη, συμβουλές και αστεία με τους περισσότερους από τους ηγέτες των χωρών μελών της Συμμαχίας. Ακόμα και ο Πρωθυπουργός της «γειτονικής χώρας» αντάλλαξε δυο κουβέντες μαζί του.
Ο Erdogan από την άλλη μοιράστηκε δύναμη με τους λοιπούς ισχυρούς κι επιβεβαίωσε ότι μόνο απομονωμένος δεν είναι, όπως επιθυμούμε στην Ελλάδα και κατά επανάληψη γράφεται στα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης για να το πιστέψουν πρώτα οι κυβερνώντες και μετά οι πολίτες.
Αυτό όμως που προκάλεσε ανησυχία, τουλάχιστον σ’ εμένα, ήταν η εικόνα του Έλληνα Πρωθυπουργού στη Σύνοδο. Πρώτιστα φάνηκε η απομόνωση του. Από την μια δεν κατάφερε να δει τον Biden, καθώς ούτε μια χειραψία δεν αντάλλαξε. Είμαι σίγουρος ότι και στην τουαλέτα να τον συναντούσε θα είχε βγει η πολυπόθητη φωτογραφία. Μου θυμίζει εν πολλοίς την παρουσία Δένδια στο ΝΑΤΟ τον Μάρτιο, όπου διπλωματικές πηγές διέρρεαν ότι συναντήθηκε με τον Αμερικανό ομόλογο του και αντάλλαξαν απόψεις. Η ιστορία επαναλήφθηκε και για τον Μητσοτάκη. Κι από το ρεπορτάζ του ΑΝ ότι έφαγε πόρτα από τον Biden ο Έλληνας Πρωθυπουργός τα καμπανάκια που χτύπησαν ακούστηκαν σαν τα 40 σήμαντρα της Αγιά Σοφιάς.
Από την άλλη οι συναντήσεις του Μητσοτάκη με Rama και Johnson, έγιναν κυριολεκτικά στο πόδι. Pull aside στη γλώσσα της εθιμοτυπίας, αναδεικνύοντας το έλλειμμα του Μαξίμου στο να περισώσει την εικόνα του Πρωθυπουργού. Μπορεί στο εσωτερικό να κάνει «λεφτές» κινήσεις για το λιβάνισμα Μητσοτάκη, στο εξωτερικό όμως δεν περνάν αυτά.
Απειρία δεν την λες με τίποτα την εικόνα που βγάζει ο Πρωθυπουργός στο εξωτερικό. Απομόνωση λέγεται, κι εδώ να συμπληρώσω ότι σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΝ, υπήρξαν κρούσεις από το επιτελείο του Μαξίμου και για άλλες συναντήσεις, όπως με τον κολλητό Πρωθυπουργό της Ολλανδίας, Mark Rutte, που δεν ανταποκρίθηκε στις οχλήσεις της ελληνικής πλευράς.
Σίγουρα κάτι κάνουν λάθος στην Ηρώδου του Αττικού, εκτός κι αν το λάθος έχει ονοματεπώνυμο, Κυριάκος Μητσοτάκης.
Γιατί και στη συνάντηση με τον Erdogan συνεχίστηκαν τα λάθη. Όλοι γνωρίζουν ότι ο Τούρκος Πρόεδρος δεν μιλά αγγλικά. Σε μια συνάντηση με τον Μητσοτάκη που δεν μιλά τουρκικά, θα ήταν αναγκαία η συμμετοχή μεταφραστών. Επίσης όλοι ξέρουν, ότι δεν εμπιστεύεται τους μεταφραστές, γι αυτό χρησιμοποιεί σχεδόν πάντα τον Ibrahim Kalin ή στον Mevlut Cavusoglu στο ρόλο αυτόν. Άρα δεν ήταν έκπληξη το αίτημα για τη συμμετοχή Kalin στην κατ’ ιδίαν συνάντηση του με τον Μητσοτάκη. Μια κίνηση, που έφερε σε δύσκολη θέση τον Έλληνα Πρωθυπουργό για δυο λόγους.
Πρώτον είχε να αντιμετωπίσει δυο καθώς στην ουσία ήταν μόνος του, αφού η Διευθύντρια του Διπλωματικού του γραφείου Ελένη Σουρανή, δεν είναι του βεληνεκούς του Kalin, που έχει εμπειρία και διαχειρίζεται χρόνια τώρα τις διπλωματικές σχέσεις του Erdogan.
Δεύτερον υπήρχαν μάρτυρες της συνάντησης και των όσων ειπώθηκαν εκεί, με ότι συνεπάγεται αυτό, αν αναλογιστεί κανείς ότι η Σουρανή κουνάει μαντήλι σύντομα από την συγκεκριμένη θέση, σύμφωνα με τις πληροφορίες του ΑΝ. Συνυπολογίζοντας ότι η σύνθεση της ελληνικής ομάδας των διερευνητικών, αλλάζει ριζικά, σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΝ, τότε μιλάμε για αυτοκτονικές τάσεις της ελληνικής πλευράς στα ελληνοτουρκικά.
Από την άλλη οι πληροφορίες από την τουρκική πλευρά, μιλούν για άνοιγμα όλων των εκκρεμών διμερών ζητημάτων που έγινε στην συνάντηση και ότι αποφασίστηκε η ανάληψη της ευθύνης από τους ηγέτες των δυο χωρών στην εξεύρεση λύσεων.
Ο Μητσοτάκης αποφάσισε, ή τον αποφάσισαν, να κολυμπήσει στα βαθιά. Μόνο που στα βαθιά δεν πας με δουλειές του ποδαριού.