“Η προβολή της Ορθοδοξίας και η ανάδειξη της ως βασικού πυλώνα του σύγχρονου πολιτισμού είναι στις μέρες μας, πιο επίκαιρη από ποτέ.”
Φαντάζει ρήση από βυζαντινό παλίμψηστο. Αναμένει κανείς υπογραφή αυτοκράτορα στο τέλος αλλά αντίθετα πρόκειται για δήλωση της Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας το Σωτήριο έτος 2021. Της Αρχηγού του Κράτους δηλαδή, παρόλο που δεν διαθέτει ουσιαστικές αρμοδιότητες εκτός από τη δύναμη των λόγων. Οι απόψεις που εκφράζει θα πρέπει να αντανακλούν στα αποδεκτά ήθη του τόπου. Όλων των πολιτών. Όχι μόνο των ρασοφορεμένων εν φακιόλω.
Για “σεβασμό των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, στις οποίες συγκαταλέγονται και οι θρησκευτικές” μίλησε η Πρόεδρος. Το μυστήριο βέβαια εδώ είναι για ποια θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα επιδεικνύει επιλεκτικό σεβασμό η Προεδρία της Δημοκρατίας. Καθώς ανθρώπινα δικαιώματα εκτός από τα θρησκευτικά είναι και ένα σωρό άλλα. Για παράδειγμα το δικαίωμα του ανήκειν. Ένα δικαίωμα που ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δεν είχε έως το 2013. Με Ιθαγένεια “Αλλοδαπός” έζησε έως τα 19 του.
Με βάση κανονισμό της Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης ο Γιάννης δεν μπορούσε να αποκτήσει αθλητικό δελτίο μετά την ηλικία των 15 ετών. Όπως φυσικά και με ιθαγένεια “Αλλοδαπός” δεν μπορούσε να ταξιδέψει πουθενά στο εξωτερικό. Έγκλειστος σε μια χώρα που δεν τον αναγνώριζε. Η λύση λοιπόν της Ελληνικής πολιτείας εδώθη όχι γενικά, διευκολύνοντας τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα ελευθερίας όλων των παιδιών μεταναστών που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε αυτήν την έρμη Ψωροκώσταινα, αλλά ειδικά και μεμονωμένα στην περίπτωση. Κι αυτό γιατί ο Γιάννης είχε ήδη επιλεγεί από τους Μπακς και δεν μπορούσε να ταξιδέψει διαφορετικά στο εξωτερικό.
Με άλλα λόγια, θα γινόμασταν βούκινο στας Αμερικάς. Για εσωτερική κατανάλωση δεν μας πείραζε να είχε “Αλλοδαπή” ιθαγένεια.
Για εσωτερική κατανάλωση βέβαια η ΠτΔ έχει την τάση να αποδίδει τάχιστη και στιβαρή στήριξη σε κινήσεις και συνέδρια ρασοφόρων. Η αρχική φράση του άρθρου προέρχεται από τη Διακοινοβουλευτική Συνέλευση της Ορθοδοξίας στην Κρήτη. Και όπως και το Συνέδριο Γονιμότητας βρίθει από παρουσίες ρασοφόρων. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως για εσωτερική κατανάλωση έγινε και η, ταχύτατη, δήλωση αποτροπιασμού για τον βιτριολισμό κατά ρασοφόρων.
Εδώ κάποιος κακεντρεχής θα παρατηρούσε ένα μοτίβο. Δίχως ράσο κανένας δεν απασχολεί την Προεδρία της Δημοκρατίας. Την Ελλάδα. Το ράσο είναι ανέγγιχτο. Δεν βάλλεται από νομοθεσίες και ΚΥΑ για πανδημίες και φυσικά μνημονεύοντας γνωστή ρήση “Την Εκκλησία όποιο χέρι θέλησε να την αγγίξει, ξεράθηκε το χέρι αυτό…”.
Η Πρόεδρος και ο καθένας που φιλοξενείται σε αυτόν τον θώκο του Αρχηγού του Κράτους, δεν αποκομίζει τίποτα από αυτή την εσωτερική κατανάλωση δηλώσεων. Αποκομίζουν όμως αυτοί που επιθυμούν αυτιά χαϊδεμένα και μάζες εκκλησιάζοντων με το μέρος τους. Οι αρμοδιότητες της ΠτΔ είναι όσες και η προσωπική της ηθική και αξίες. Η ποιότητα των οποίων τίθεται σε κριτική, μοιραία.
Ευτυχώς που ο Γιάννης απασχολεί άλλες, πιο ελεύθερες, λαϊκές κοινωνίες. Ευτυχώς που δεν φοράει ράσο κι ας μην απέσπασε έναν έπαινο από την Προεδρία της Δημοκρατίας. Η ΠτΔ στηρίζει ράσα και τείχη για τους μετανάστες.
Γιάννη, μείνε δίχως ράσο και δίχως τείχη. Πολίτης του κόσμου. Τιμή μας που άνθρωποι σαν εσένα είναι Έλληνες.