ΣΠΥΡΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ Πολιτική κρίση χτύπησε εκ νέου την Ρουμανία που σε συνδυασμό με την ακυβερνησία της Βουλγαρίας, το διχασμό και την ένταση στο Μαυροβούνιο και την συνέχιση της αμφισβήτησης της κυβέρνησης Jansa στην προεδρεύουσα της ΕΕ Σλοβενία, αποσταθεροποιείται ένα μεγάλο τμήμα της Βαλκανικής.
Αν συνυπολογίσει κανείς το «ξεφόρτωμα» Αφγανών προσφύγων σε Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία και Κοσσυφοπέδιο από τους Αμερικανούς συμμάχους και την επικείμενη νέα πιθανή προσφυγική κρίση, το μείγμα γίνεται ιδιαίτερα εκρηκτικό, εν αναμονή και του τέταρτου κύματος της πανδημίας.
Στην Ρουμανία η απομάκρυνση του Υπουργού Δικαιοσύνης από τον Πρωθυπουργό Florin Citu, με την έγκριση του Προέδρου της Δημοκρατίας, πυροδότησε έντονες αντιδράσεις στην κυβέρνηση συνασπισμού και όλα δείχνουν ότι η καρέκλα του Citu τρίζει επικίνδυνα.
Το πρόγραμμα των 10 δισ. ευρώ “Anghel Saligny” για την τοπική αυτοδιοίκηση ή αλλιώς δημάρχους, στάθηκε η αιτία για την απομάκρυνση του Υπουργού Δικαιοσύνης καθώς δεν «προχώρησε» το θέμα όπως επιθυμούσε ο Πρωθυπουργός. Ένας Πρωθυπουργός, που σύμφωνα με τα συγκυβερνώντα κόμματα, την αντιπολίτευση αλλά και τον αντίπαλο του για την ηγεσία του κόμματος PNL και πρώην Πρωθυπουργού Ludovic Orban, προσπαθεί να εξαγοράσει την εκλογή του στην Προεδρία του κόμματος.
Η εσωκομματική μάχη μεταξύ του πρώην και νυν Πρωθυπουργού έπληξε έτσι και την κυβέρνηση που οδεύει σε διάλυση, αν και κανένα κόμμα στην πραγματικότητα δεν θέλει εκλογές.
Στη γειτονική Βουλγαρία η κρίση συνεχίζεται, καθώς η τρίτη και τελευταία εντολή σχηματισμού κυβέρνησης που παραδόθηκε στο Βουλγαρικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, επιστρέφεται την Τρίτη αναξιοποίητη, με τον Πρόεδρο της χώρας να ανακοινώνει ότι οι Προεδρικές εκλογές θα γίνουν στις 14 Νοεμβρίου, ενδεχομένως μαζί με νέες κοινοβουλευτικές εκλογές.
Με παραλυμένη την κρατική μηχανή, έναν προϋπολογισμό στον αέρα και με μεγάλη πίεση στα Βουλγαρο-τουρκικά σύνορα από ροές προσφύγων, η Βουλγαρία φαντάζει αδύναμη να διαχειριστεί την κρίση.
Παρότι οι δυο χώρες Ρουμανία και Βουλγαρία έχουν διαφορετικό πολιτικό σύστημα, ημιπροεδρική και προεδρευόμενη δημοκρατία, αντίστοιχα, οι Πρόεδροι έχουν βάλει το χέρι τους στην επιδείνωση των πολιτικών κρίσεων.
Στις δυο προηγούμενες χώρες προστίθεται και η Σλοβενία, η τρίτη χώρα μέλος της ΕΕ στην Βαλκανική που αντιμετωπίζει πολιτική κρίση καθώς αμφισβητείτε από την αντιπολίτευση για αυταρχισμό και αντιδημοκρατικές πρακτικές ο Πρωθυπουργός Janez Jansa, εν μέσω της εξάμηνης Προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της ΕΕ από την χώρα. Παρότι τα αυστηρά μέτρα ασφαλείας που υπάρχουν για τις συναντήσεις που πραγματοποιούνται για την Ευρωπαϊκή Προεδρία στη χώρα, ο Jansa για ευνόητους λόγους τις έχει μεταφέρει σε περιφερειακές πόλεις κι όχι στην Πρωτεύουσα Λιουμπλιάνα, όπου συνεχίζονται οι διαμαρτυρίες.
Κι αν στην Ρουμανία, Βουλγαρία και Σλοβενία η κρίση είναι πολιτική, στο Μαυροβούνιο ο διχασμός που έχει προκληθεί από την ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτη Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας Ιωαννίκιου από την Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία, προκαλεί τριγμούς στην κυβέρνηση συνασπισμού του Zdravko Krivokapić. Μια κυβέρνηση που σχηματίστηκε απέναντι από την επί 30 χρόνια χρόνια πολιτική παντοκρατορία του σημερινού Προέδρου της χώρας Milo Đukanović.
Την Κυριακή όταν και αναμένεται η ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτη Μαυροβουνίου και Παραθαλασσίας, παρουσία του Πατριάρχη της Σερβίας Πορφύριου, θα φανεί αν η εκκλησιαστική κρίση θα πυροδοτήσει την διάλυση της κυβέρνησης της χώρας αλλά και μια νέα ένταση μεταξύ του Μαυροβουνίου και της Σερβίας.
Όπως και να εξελιχθούν τα πράγματα η πολιτική αστάθεια δεν είναι σύμμαχος ούτε στην πανδημία πολύ δε περισσότερο σε μια νέα προσφυγική κρίση.