Του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου
Eνας γνωστός φιλοσοφικός αφορισμός λέει πως «η διαφορά μεταξύ μεγαλείου και υπεροψίας είναι τι κάνεις όταν δεν σε βλάπει κανείς».Ο Ακης Τσοχατζόπουλος έζησε,για πολλά χρόνια, το ψευδές «μεγαλείο» της απόλυτης πασοκικής ηγεμονίας και πίστεψε ότι είχε αποκτήσει «ιστορική ασπίδα».Γι’ αυτό και νομίζοντας πως…δεν τον βλέπει (ή δεν μπορεί να τον δει) κανείς, αγόραζε τα διαμερίσματα και τα νεοκλασικά σαν τα πουκάμισα, ξόδευε για γάμους χλιδής στο παρισινό George V, είχε περισσότερες off shore απ’ ότι μανικετόκουμπα…
και, γενικότερα, έδρασε όχι μόνο έξω από κάθε όριο ηθικής αλλά και έξω από κάθε όριο λογικής και συναίσθησης του κινδύνου.Στο πλαίσιο αυτής της διεφθαρμένης πολιτικής περιόδου –όπου όλα επιτρέπονταν- τα ημερολόγια του Άκη αποτελούν την επιτομή του κομματικού παρακράτους. Κάτι σαν την Πάπυρο Λαρούς της πασοκικής διαφθοράς.Διότι εκείνο που δεν έχει αποσαφηνιστεί επαρκώς –καθόσον το σκάνδαλο των υποβρυχίων, των TOR M1 και άλλων εξοπλιστικών προμηθειών έχει, κακώς, μεταμορφωθεί σε « τηλεοπτική σαπουνόπερα Άκη- Βίκυς»- είναι το γεγονός ότι τα 500 ή, κατ΄ άλλους, 700 εκατ. που διακινήθηκαν, ως μίζες, από και προς υπεράκτιες εταιρείς, αποτελούν μέρος μόνο του πλιάτσικου των πολλών δις. που έγινε, για περίπου μία 10ετία, στο δημόσιο χρήμα.
Πίσω, πάνω και δίπλα στον Άκη υπάρχει ένα ολόκληρο πολιτικό κύκλωμα. Κι αυτό συνάγεται από τις 2.500 σελίδες των ημερολογίων. «Σύντροφοι» στο ΠΑΣΟΚ που αποκλείεται να μην γνώριζαν ή να μην υποψιάζονταν (υπουργοί και πρωθυπουργοί μεταξύ αυτών), μαύρα κομματικά ταμεία που ίσως φιλοξένησαν τον οβολό του Άκη εν είδει «πολιτικής προστασίας», δημοσιογράφοι και εκδότες που προσφέρθηκαν να συνδράμουν με το αζημίωτο, επιχειρηματίες και, φυσικά, ένας ολόκληρος κομματικός μηχανισμός, απαρτίζουν το «μαύρο κύκλωμα». Και το σκάνδαλο Άκη είναι, απλώς, το επιμύθιο της διαφθοράς που «ανθισε» την περίοδο του ΠΑΣΟΚ.
Ως εκ τούτου, είναι απολύτως κατανοητή η αμήχανη σιωπή της σημερινής ηγεσίας (αλλά και της πλευράς Παπανδρέου) για τον Άκη…