H συγγραφέας Άλκη Ζέη μόλις κυκλοφόρησε από το Μεταίχμιο την αυτοβιογραφία «Με ένα μολύβι Φάμπερ νούμερο δύο». Από τη Σάμο στην Αθήνα της Κατοχής και του Εμφυλίου, ξετυλίγει και την Ιστορία της χώρας μας, όπως την έζησε από πολύ κοντά.
Μιλώντας στο Ποντίκι για το νέο της βιβλίο είπε για τη Χρυσή Αυγή:
Εσείς που ζήσατε την Κατοχή και γράψατε για αυτή, περιμένατε πως θα ξαναδείτε σβάστικες και ναζιστικούς χαιρετισμούς στην Αθήνα;
Όχι, δεν το περίμενα. Γιατί, ακόμα κι αν υποθέσουμε πως εκείνοι που τότε υποστήριζαν αυτές τις ιδέες και κυκλοφορούσαν με τις σβάστικες, δεν ήξεραν τι σημαίνουν όλα αυτά. Μετά τον πόλεμο, που γνωρίζουμε πια όλα όσα έγιναν, πώς μπορεί να υπάρχει κάποιος που να τολμά να κάνει κάτι τέτοιο; Αυτό το τελευταίο με τη Χρυσή Αυγή ήταν σοκ. Δεν το φανταζόμουν. Δηλαδή το φανταζόμουν, αλλά δεν περίμενα πως θα έφταναν ώς τη δολοφονία (σ.σ.: του Παύλου Φύσσα). Ελπίζω ο κόσμος τώρα, ο αμόρφωτος κόσμος, ο απλός κόσμος, αυτοί που βοηθήθηκαν, που τους έδωσαν συσσίτιο, να καταλάβει πως αυτό το συσσίτιο δεν είναι μια βοήθεια, είναι γεμάτο αίμα.
Νομίζετε πως φταίει η οικονομική κρίση για όλα αυτά;
Όχι. Ο φασισμός αναπτύσσεται σαν κάτι σποράκια που έχουν σκορπιστεί και σιγά – σιγά μεγαλώνουν. Απλώς η κρίση βοηθάει σε αυτό.
