ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΣ Όταν ξέσπασε η ελληνική κρίση χρέους το 2009 η ευρωζώνη διαιρέθηκε σε δύο μέρη: στο μπλοκ του Βορρά και στο μπλοκ του Νότου.
Στο μπλοκ του Βορρά ανήκαν οι χώρες που υποτίθεται πως χαρακτηρίζονταν από οικονομική αποδοτικότητα, δημοσιονομική ισχύ και σεβασμό προς το νόμο ενώ στο μπλοκ του Νότου ανήκαν οι χώρες που υποτίθεται ότι χαρακτηρίζονται από οικονομική αδυναμία, ασωτία στα δημοσιονομικά και καπατσοσύνη στην παράκαμψη των νόμων.
Τα χρόνια περάσαν τα πράγματα άλλαξαν και οι όροι αντιστράφηκαν. Η Φινλανδία για παράδειγμα από γεωγραφικής και πολιτισμικής άποψης ανήκε στο μπλοκ του Βορρά. Μάλιστα η Φινλανδία ήταν η χώρα που επέμενε ακόμα περισσότερο και από τη Γερμανία στην επιβολή σκληρών προϋποθέσεων στην Ελλάδα για το πρόγραμμα στήριξης.
Την ίδια ώρα βέβαια η δική της οικονομίας βούλιαζε στο χάος. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους τώρα το ΑΕΠ της συρρικνώνεται, η επιχειρηματική εμπιστοσύνη είναι χαμηλά και το χειρότερο από όλα το δημόσιο χρέος αυξάνεται.
Σύμφωνα με τους Financial Times η «φαινομενικά» ισχυρή Φινλανδία είναι αυτή τη στιγμή ο πιο αδύναμος κρίκος της Ευρωζώνης. Η οικονομία της διανύει τον τρίτο συνεχή χρόνο οικονομικής συρρίκνωσης. Οποιοδήποτε είδος ανάπτυξης μέσα στο 2015 μοιάζει μάλλον με σενάριο επιστημοινής φαντασίας.
Για να επανέλθουμε στο σκληρό πρόσωπο που εμφάνιζε κατά της Ελλάδας η Φινλανδία είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του πώς οι προκαταλήψεις και οι υπεραπλουστεύσεις έρχονται αντιμέτωπες με την πολυπλοκότητα της οικονομικής πραγματικότητας στην ευρωζώνη.
Βεβαίως για όλη αυτή την κατάσταση σύμφωνα με τους FT υπάρχει εξήγηση.
Από τη μια η πτώση της Nokia, -της εταιρείας κινητής τηλεφωνίας που συνεισέφερε περίπου το ένα τέταρτο της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας από το 1998 μέχρι το 2007- και από την άλλη η βουτιά στις τιμές της βιομηχανίας χάρτου. Στην εξαετία μέχρι το 2012, ο μεταποιητικός κλάδος της χώρας έχασε περίπου 76.000 θέσεις εργασίας – αριθμός μεγάλος για μία χώρα μόλις 5,4 εκατ. κατοίκων.
Η χώρα πάντως έχει γενικές εκλογές τον Απρίλιο. Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν όλη αυτή η κατάσταση θα ωφελήσει τους «Αληθινούς Φινλανδούς», το εθνικιστικό κόμμα που σόκαρε την Ευρώπη το 2011, όταν βγήκε τρίτο στις εκλογές αποσπώντας το 19% των ψήφων.
Όλα δείχνουν πως ο κεντροδεξιός Εθνικός Συνασπισμός του Alexander Stubb θα υποστεί ήττα στις εκλογές. Οι «Αληθινοί Φινλανδοί» δυσκολεύονται να εκμεταλλευθούν τη χαμηλή δημοτικότητα της κυβέρνησης.
Σε αντίθεση με την Ελλάδα, την Ισπανία, ακόμη και τη Γαλλία, τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα στη Φινλανδία φαίνεται πως αντιμετωπίζουν την λαϊκιστική παλίρροια. Κι αυτό δίνει ελπίδα, ότι μετά τις εκλογές του Απριλίου, η Φινλανδία μπορεί να βάλει τις βάσεις για μία νέα «χρυσή εποχή», εξασφαλίζοντας ότι θα διατηρήσει τη φήμη της δημιουργικότητας και της ψύχραιμης αποδοτικότητας.
Όταν ξέσπασε η ελληνική κρίση χρέους το 2009 η ευρωζώνη διαιρέθηκε σε δύο μέρη: στο μπλοκ του Βορρά και στο μπλοκ του Νότου.
Στο μπλοκ του Βορρά ανήκαν οι χώρες που υποτίθεται πως χαρακτηρίζονταν από οικονομική αποδοτικότητα, δημοσιονομική ισχύ και σεβασμό προς το νόμο ενώ στο μπλοκ του Νότου ανήκαν οι χώρες που υποτίθεται ότι χαρακτηρίζονται από οικονομική αδυναμία, ασωτία στα δημοσιονομικά και καπατσοσύνη στην παράκαμψη των νόμων.
Τα χρόνια περάσαν τα πράγματα άλλαξαν και οι όροι αντιστράφηκαν. Η Φινλανδία για παράδειγμα από γεωγραφικής και πολιτισμικής άποψης ανήκε στο μπλοκ του Βορρά. Μάλιστα η Φινλανδία ήταν η χώρα που επέμενε ακόμα περισσότερο και από τη Γερμανία στην επιβολή σκληρών προϋποθέσεων στην Ελλάδα για το πρόγραμμα στήριξης.
Την ίδια ώρα βέβαια η δική της οικονομίας βούλιαζε στο χάος. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους τώρα το ΑΕΠ της συρρικνώνεται, η επιχειρηματική εμπιστοσύνη είναι χαμηλά και το χειρότερο από όλα το δημόσιο χρέος αυξάνεται.
Σύμφωνα με τους Financial Times η «φαινομενικά» ισχυρή Φινλανδία είναι αυτή τη στιγμή ο πιο αδύναμος κρίκος της Ευρωζώνης. Η οικονομία της διανύει τον τρίτο συνεχή χρόνο οικονομικής συρρίκνωσης. Οποιοδήποτε είδος ανάπτυξης μέσα στο 2015 μοιάζει μάλλον με σενάριο επιστημοινής φαντασίας.
Για να επανέλθουμε στο σκληρό πρόσωπο που εμφάνιζε κατά της Ελλάδας η Φινλανδία είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του πώς οι προκαταλήψεις και οι υπεραπλουστεύσεις έρχονται αντιμέτωπες με την πολυπλοκότητα της οικονομικής πραγματικότητας στην ευρωζώνη.
Βεβαίως για όλη αυτή την κατάσταση σύμφωνα με τους FT υπάρχει εξήγηση.
Από τη μια η πτώση της Nokia, -της εταιρείας κινητής τηλεφωνίας που συνεισέφερε περίπου το ένα τέταρτο της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας από το 1998 μέχρι το 2007- και από την άλλη η βουτιά στις τιμές της βιομηχανίας χάρτου. Στην εξαετία μέχρι το 2012, ο μεταποιητικός κλάδος της χώρας έχασε περίπου 76.000 θέσεις εργασίας – αριθμός μεγάλος για μία χώρα μόλις 5,4 εκατ. κατοίκων.
Η χώρα πάντως έχει γενικές εκλογές τον Απρίλιο. Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν όλη αυτή η κατάσταση θα ωφελήσει τους «Αληθινούς Φινλανδούς», το εθνικιστικό κόμμα που σόκαρε την Ευρώπη το 2011, όταν βγήκε τρίτο στις εκλογές αποσπώντας το 19% των ψήφων.
Όλα δείχνουν πως ο κεντροδεξιός Εθνικός Συνασπισμός του Alexander Stubb θα υποστεί ήττα στις εκλογές. Οι «Αληθινοί Φινλανδοί» δυσκολεύονται να εκμεταλλευθούν τη χαμηλή δημοτικότητα της κυβέρνησης.
Σε αντίθεση με την Ελλάδα, την Ισπανία, ακόμη και τη Γαλλία, τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα στη Φινλανδία φαίνεται πως αντιμετωπίζουν την λαϊκιστική παλίρροια. Κι αυτό δίνει ελπίδα, ότι μετά τις εκλογές του Απριλίου, η Φινλανδία μπορεί να βάλει τις βάσεις για μία νέα «χρυσή εποχή», εξασφαλίζοντας ότι θα διατηρήσει τη φήμη της δημιουργικότητας και της ψύχραιμης αποδοτικότητας.