ΑΝΤΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ Το Νίκο Παππά δεν τον γνωρίζω πέρα από κάποιες ματιές που έχω ρίξει, λίγο-πολύ τυχαία, σε κάποιους αγώνες μπάσκετ, με τον Παναθηναϊκό παλιά, με τη ΑΕΚ κάπως πιο πρόσφατα. Ούτε μπάσκετ πολυβλέπω και γενικά κρατώ εδώ δεκαετίες μία απόσταση από τα ομαδικά αθλήματα. Λάθος μου ίσως.
Διάβασα, τυχαία και πάλι, μία συνέντευξη που έδωσε στο gazzetta.gr, πάλι από σπόντα, από αναδημοσιεύσεις φίλων στο Facebook. Και αυτός ο άγνωστός μου μπασκετμπολίστας με συγκίνησε. Κι ήταν διπλή η συγκίνηση γιατί φώτισε με μιάς τα σκοτάδια της δολοφονίας του Άλκη, της ελληνοπαιδαγωγικής παρακμής μας. Γιατί όσο θα υπάρχουν άνθρωποι σαν τον Νίκο Παππά και βγαίνουν και μιλάνε, υπάρχει ελπίδα. Και δέκα μόνο να είναι, και πέντε. Και ένας. Ενας μπορεί μόνος του να γίνει ο πλέι-μέικερ της ελπίδας. Διαβάστε τι είπε μεταξύ άλλων για το φίλο του τον Αλί:
«Είδα έναν άνθρωπο ευτυχισμένο χωρίς να βγάλω ευρώ από την τσέπη μου.
Όταν εμένα μου λένε για αγαθοεργίες, το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι αυτή η ιστορία, για τον φίλο μας τον Αλί από το Μπαγκλαντές που πουλάει τριαντάφυλλα. Κάποιος από εμάς του έδινε ένα 20άρικο, παίρναμε τα τριαντάφυλλα, το παίζαμε και εμείς λίγο μάγκες.
Κάποια στιγμή εγώ αράζω μόνος μου στο μπαρ και βλέπω τον Αλί να μπαίνει και του κάνω νόημα να μην έρθει, δεν έχω τίποτα να του δώσω, τα έλεγα με την πάρτι μου και τα σκοτάδια μου. Ο Αλί κοντοστάθηκε και θέλοντας και μη πιάνουμε την κουβέντα μισή ώρα με τον Αλί.
Την επόμενη φορά που ξαναεμφανίστηκε πάλι ήμουν μόνος μου από τύψεις που δεν του είχα δώσει την προηγούμενη, βγάζω ένα 20άρικο για να του δώσω και μου λέει “Δεν θέλω φίλε. Αν μπορούμε να κουβεντιάσουμε πάλι σαν την άλλη φορά”. Και μέσα σε όλα μου είπε οτι τα τέσσερα χρόνια δεν έχει μιλήσει με άνθρωπο, δεν έχει πιει ένα καφέ, με τα σπαστά ελληνικά που μιλάει.
Δεν ήταν ευτυχισμένος με το 20άρικο που του έδινα τόσο καιρό. Ήταν ευτυχισμένος που ήταν μαζί μου. Να μην στα πολυλογώ, τον Αλί τον έχουν δει φίλοι μου, να βλέπει τα παιχνίδια μου από την τζαμαρία σε πρακτορείο Προ-Πο γιατί λέει “είναι ο φίλος μου ο Νίκος”.
Υπάρχουν πολλοί σαν τον Αλί εκεί έξω, υπάρχουν πολλοί μ@@ς που νομίζουν οτι του έδινα ένα 20άρικο και τον ευχαριστούσα. Τουλάχιστον τώρα ξέρει ο Αλί οτι έχει το Νίκο, έχει τους φίλους του και κανείς δεν θα αφήσει να πειράξουν τον Αλί για τα φασιστικά ή ρατσιστικά ένστικτα που κουβαλάει».
