anilikos Εν μία νυκτί ή τέλος πάντων μερικών ακόμα, η Δύση άρχισε να διαχωρίζεται με τη Ρωσία. Ο κόσμος μας τα τελευταία 30 χρόνια που το διαδίκτυο έχει εισχωρήσει και εδραιωθεί ως μέσο πλήρους επικοινωνιακής, οικονομικής και διαδραστικής διασύνδεσης ανά την υφήλιο έχει γίνει πιο αυτόματος, πιο γρήγορος, πιο παγκοσμιοποιημένος.
Έως ότου ήρθε η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Εκεί τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Με ένα κουμπί το τραπεζικό σύστημα SWIFT(όχι σε όλες τις Ρωσικές τράπεζες) καθώς και όλες οι συναλλαγές με VISA και Mastercard παγώνουν στη Ρωσία. Με ένα κουμπί τα μέσα ενημέρωσης της Ρωσίας δεν είναι πλέον προσβάσιμα από τη Δύση. Με ένα κουμπί το Facebook και το Twitter καθώς και συγκεκριμένοι λογαριασμοί αυτών σταματάνε να λειτουργούν. Με ένα κουμπί απειλεί η Ρωσία τη Δύση και η Δύση υπενθυμίζει στη Ρωσία πως διαθέτει κι αυτή κουμπιά.
Οι δεδομένες ελευθερίες του παγκοσμιοποιημένου πλανήτη αργά, αλλά δυστυχώς σταθερά, σταματούν να υφίστανται. Με ένα κουμπί κάποιος άλλος κρίνει πως οι πολίτες της Δύσης δεν είναι αρκετά ώριμοι ώστε να βλέπουν και να διαβάζουν “Ρωσική προπαγάνδα” από Ρωσικά ΜΜΕ. Με ένα κουμπί ο Δυτικός κόσμος αποδέχεται ως μάρτυρες τους “λευκούς, ξανθούς, γαλανομάτες” πρόσφυγες ενώ απέφευγε υψώνοντας τείχη όσους προέρχονταν από πιο ηλιόλουστα και ηλιοκαμμένα μέρη της γης.
Κι αν αυτά τα κουμπιά που κάποιο αόρατο χέρι πατάει ένθεν κακείθεν βρίσκονται σε ένα πληκτρολόγιο που σχηματίζει λέξεις όπως “πόλεμος, προσφυγιά, αδικία, εισβολή, απειλή, απαγορεύσεις, νεωτέρα τάξη πραγμάτων”, το κείμενο μόλις τώρα ξεκίνησε να γράφεται και βρισκόμαστε ακόμα στην εισαγωγή. Γιατί τα κουμπιά και οι “λέξεις” μπορεί να σχηματίζονται γρήγορα, άμεσα και αποφασιστικά, αλλά η διαγραφή τους θα πάρει καιρό, χρόνια ίσως και δεκαετίες, ακόμα και στην υπόθεση πως αύριο το πρωί όλα σταματούν και υπάρχει Ειρήνη.
Το πληκτρολόγιο του πλανήτη γράφει με bold γράμματα σε σελίδες που μοιάζουν εκατονταετείς και σβησμένες πρόχειρα. Ίσως ακόμα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει πως τα κουμπιά δεν είναι ενός απλού πληκτρολογίου που μπορούμε σχετικά εύκολα να διαγράψουμε αλλά τα Κουμπιά της Αλέξαινας που από το 1200μ.Χ περίπου χρησιμοποιήθηκαν για ένα και μόνο σκοπό. Τις διαμάχες, τον πόλεμο, την καταστροφή.
Η Αλέξαινα, κατά την παράδοση, ήταν κόρη του Αυτοκράτορα Αλεξίου Γ’ και με δικά της έξοδα κατασκεύασε πολεμίστρες για να οχυρώσει την Ακροκόρινθο. Οι πολεμίστρες ονομάστηκαν κομβία από το Γαλλικό “κομπά” που σημαίνει μάχη. Οι πολεμίστρες άντεξαν τις δυσκολίες αλλά παρέμειναν γλωσσικά ως ένδειξη απροσπέλαστων δυσκολιών.