ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΚΟΛΙΑΣ στα 1768 ξεσπά ένας ακόμα Ρωσοτουρκικός πόλεμος απ τους πολλούς της ιστορίας τους…
………………………………………..
οι Ρώσοι της μεγάλης Αικατερίνης, ήταν εκείνη την εποχή σε συγκρούσεις στην Πολωνία
και η Τουρκία θεώρησε οτι έπρεπε να επέμβει…
(αυτή ήταν η αφορμή, το πραγματικό αίτιο ήταν η κυριαρχία στη μαύρη θάλασσα)
………………………………………..
τελικά στα 1774 οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να ζητήσουν ανακωχή και να υπογράψουν τη Συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή.
………………………………………..
ετσι οι Ρώσοι εξασφάλισαν την Κριμαία όπως και αρκετές παράλιες περιοχές μέχρι τον Εύξεινο πόντο που εξασφάλισαν το δικαίωμα να διατηρούν εκει στόλο
………………………………………..
κατά τη διάρκεια αυτού του Πολέμου λοιπόν
στα 1770 ο εραστής της μεγάλης Αικατερίνης Γκριγκόρι Ορλοφ μαζί με τα αδέλφια του
ζητούν απ την αυτοκράτειρα στόλο και την άδεια να πάνε στην άκρη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας
στους ομόδοξους Έλληνες του Μοριά
να τους ξεσηκώσουν κατά του Σουλτάνου και να έχει πλέον με δυο πολέμους να ασχολείται
………………………………………..
το Φλεβάρη του 1770 ο στόλος φτάνει στο Οίτυλο της Ανατολικής Μάνης και χιλιάδες Μανιάτες με επικεφαλής τους ιερείς,
υποδέχονται το ξανθό γένος με τιμές και ουρανομήκης πανηγυρισμούς
………………………………………..
οργάνωσαν δύο «Λεγεώνες», Ανατολική και Δυτική,
και μέχρι την Τριπολιτσά πήγαν τρένο…
………………………………………..
οπου υπήρχε καμία μικρή τουρκική φρουρά τσακίστηκε εύκολα..
………………………………………..
όταν όμως έφτασαν στα τείχη της Τριπολιτσάς, κατάλαβαν οτι το διοικητικό κέντρο του Μοριά θα έπεφτε μόνο με πολιορκία
………………………………………..
το ευτύχημα για τους Τούρκους ήταν οτι πρόλαβαν και έστειλαν αγγελιοφόρους, να καλέσουν τις στρατιωτικές ομάδες Τουρκαλβανών,
που έφτασαν ακόμα και από τη Βόρεια Αλβανία
(οι Αλβανοί ήταν πάντα οι καλύτεροι πολεμιστές των Βαλκανίων αλλά και πάντα μισθοφόροι)
………………………………………..
έτσι φτάνουμε στη μάχη που έγινε στα Τρίκορφα, στις 29 Μαρτίου, που τους άμαθους Έλληνες τους πήραν μπάλα οι εμπειροπόλεμοι Αλβανοί και τους σκόρπισαν
………………………………………..
αυτό περίμεναν οι Τούρκοι εντός της Τριπολιτσάς που μόλις το είδαν έβαλαν μαχαίρι στους Ρωμιούς της πόλης
………………………………………..
μόλις μυρίστηκαν το τουρκικό παραδάκι, κι άλλες τουρκαλβανικές συμμορίες πέρασαν στον Μοριά και άρχισαν να διαλύουν όποια επαναστατική εστία υπήρχε
………………………………………..
η άλλη Λεγεώνα, πήρε το Ναβαρίνο, Μυστρά, Μεσσήνη, Καλαμάτα.
………………………………………..
όμως ούτε αυτοί κράτησαν για πολύ, τους τσάκισαν οι εμπειροπόλεμοι Αλβανοί…
………………………………………..
Οι Ρώσοι μπήκαν στα καράβια τους και έφυγαν.
………………………………………..
στο Αιγαίο μαζί με κάποια ελληνικά πλοία, κοπάνησαν τον οθωμανικό στόλο στο Τσεσμέ.
μάλιστα κατάφεραν να βυθίσουν την τουρκική ναυαρχίδα.
………………………………………..
όταν τελικά οι Οθωμανοί υπέγραψαν με τους Ρώσους την συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή
οι Ρώσοι κέρδισαν κάποιες ελευθερίες στις συναλλαγές τους με τους Έλληνες χωρίς να ανακατεύονται οι Οθωμανοί
………………………………………..
αλλά τίποτα άλλο…
ετσι, το τουρκικό μαχαίρι ακονιζόταν για χρόνια μετά, στα κεφάλια των Ελλήνων χωρίς να νοιάζεται κανένας ούτε Ρώσος ούτε δυτικός ούτε ανθρωπιστής ούτε φιλέλληνας
………………………………………..
οι αγριότητες που έγιναν στον Μοριά δε λέγονται…
το μαχαίρι η φωτιά και το παλούκι που πέρασαν οι Ρωμιοί δεν έχουν περιγραφή…
………………………………………..
ΥΓ. Ο παππούς του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, Γιάννης Κολοκοτρώνης, μαζί με άλλους Κολοκοτρωναίους είχε πάρει μέρος στα Ορλοφικά.
για εκδίκηση οι Οθωμανοί, όταν τον συνέλαβαν,
του έκοψαν το χέρι και τα δύο πόδια, και μετα τον κρέμασαν.
………………………………………..
ΥΓ2. στα τελη του 1770 όταν ο Ορλόφ επέστρεψε στη Ρωσία, είχε πέσει στη δυσμένεια της ακόλαστης μεγάλης Αικατερίνης που είχε βρει παρηγοριά στις αγκαλιές νεαρών αξιωματικών
όπως του Βασίλτσικοφ ή του Γκριγκόρι Ποτέμκιν που πηγαινορχόταν ανάλογα με τα γούστα της αυτοκράτειρας
έτσι ο Ορλόφ σκέφτηκε να την καλοπιάσει.
κατάφερε(!!!) να περάσει στα χέρια του το μεγαλύτερο διαμάντι που έχει βρεθεί στην Ασία ποτέ
ενα διαμάντι 189 καρατίων
και το πρόσφερε στην μεγάλη Αικατερίνη
αυτή το δέχτηκε, το έβαλε σε ένα σκήπτρο, αλλά δεν του πρόσφερε την εύνοια της…
το διαμάντι που ονομάστηκε «διαμάντι του Ορλόφ» έχει μέγεθος μισου αυγού,
και σήμερα εκτίθεται στην
“Αίθουσα των Όπλων και Ταμείο των Διαμαντιών” στο Κρεμλίνο και είναι ανυπολόγιστης αξίας