Category: Spots

  • First Republic: Στα «νύχια» της JP Morgan

    First Republic: Στα «νύχια» της JP Morgan

    Στη JP Morgan θα πουληθεί η First Republic, αφού περάσει στα χέρια των ρυθμιστικών αρχών των ΗΠΑ, αφού οι προσπάθειες διάσωσης δεν οδήγησαν σε αποκατάσταση των προβλημάτων που προκάλεσαν λανθασμένες επενδύσεις.

    Οπως μεταδίδει το Bloomberg, το Τμήμα Οικονομικής Προστασίας και Καινοτομίας της Καλιφόρνια ανακοίνωσε πως η JPMorgan «θα αναλάβει όλες τις καταθέσεις, συμπεριλαμβανομένων όλων των ανασφάλιστων καταθέσεων, και ουσιαστικά όλων των περιουσιακών στοιχείων» της First Republic.

    Η Υπηρεσία Οικονομικής Προστασίας και Καινοτομίας της Καλιφόρνιας (DFPI) διόρισε την ομοσπονδιακή υπηρεσία (Federal Deposit Insurance Corporation FDIC) για την εποπτεία της First Republic, της τρίτης περιφερειακής τράπεζας που κατέρρευσε στις ΗΠΑ μέσα δύο μήνες, ενώ ανακοίνωσε ότι αποδέχτηκε την προσφορά από την JPMorgan Chase Bank και από την National Association, Columbus, Ohio για τη διαχείριση όλων των καταθέσεων.

    Οι καταθέσεις είναι ομοσπονδιακά ασφαλισμένες από το FDIC με την επιφύλαξη των ισχυόντων ορίων”, ανέφερε το DFPI στην ανακοίνωσή του.

    Η συναλλαγή καθιστά την JPMorgan, τη μεγαλύτερη τράπεζα των ΗΠΑ, κάτι το οποίο στο παρελθόν η κυβέρνηση κατέβαλε προσπάθειες να αποφευχθεί. Λόγω των ρυθμιστικών περιορισμών που ισχύουν στη χώρα, το μέγεθος της JPMorgan και το μερίδιο που κατέχει σε καταθέσεις θα την εμπόδιζαν υπό κανονικές συνθήκες να επεκτείνει περαιτέρω την καταθετική της βάση.

    Από την άλλη, η JPMorgan ήταν βασικός παίκτης σε όλες τις προσπάθειες της First Republic. Η τράπεζα συμβούλεψε την περιφερειακή τράπεζα στην προσπάθειά της να βρει στρατηγικές εναλλακτικές και ο CEO της JPMorgan, Τζέιμι Ντίμον έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να ωθήσει τραπεζικά στελέχη να εισφέρουν με καταθέσεις 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην First Republic για να στηρίξουν τα οικονομικά της εν μέσω μεγάλων εκροών μέσα στον Μάρτιο.

    Όπως και άλλες περιφερειακές τράπεζες, η First Republic βρέθηκε αντιμέτωπη με μεγάλη πίεση όσο αυξάνονταν τα επιτόκια από τη Fed για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού, πλήττοντας την αξία των ομολόγων και των δανείων που αγόρασε η τράπεζα όταν τα επιτόκια ήταν χαμηλά.

    Στο μεταξύ, οι καταθέτες άρχισαν να αποσύρουν τα περιουσιακά τους στοιχεία, αρχικά αναζητώντας καλύτερες αποδόσεις, και στην πορεία λόγω του προβληματισμού που διέρρευσε για την υγεία της First Republic.

    Το αποτέλεσμα ήταν ένα έλλειμμα κεφαλαίου, τέτοιο που απέτρεπε κάποια τράπεζα να αναλάβει τη διάσωσή της.

    Τα οικονομικά αποτελέσματα του πρώτου τριμήνου που δημοσιοποιήθηκαν τον Απρίλιο έφεραν σε ακόμα πιο δεινή θέση την περιφερειακή τράπεζα, η οποία οδηγήθηκε σε εκποίηση περιουσιακών στοιχείων. Η τράπεζα ανακοίνωσε ότι θα απολύσει μέχρι 25% του προσωπικού της, θα μειώσει τα ανεξόφλητα δάνεια και θα περιορίσει τις μη βασικές δραστηριότητες.

  • Πρωτομαγιά: Ποια μεγάλα πολιτικά γεγονότα έχουν σημαδέψει την ημέρα

    Πρωτομαγιά: Ποια μεγάλα πολιτικά γεγονότα έχουν σημαδέψει την ημέρα

    Η πρώτη μέρα του Μαΐου έχει ταυτιστεί με τους αγώνες για τα εργασιακά δικαιώματα. Η ταύτιση δεν είναι άδικη αλλά ούτε και αναίμακτη: η γενική απεργία που κήρυξαν την 1η Μαΐου του 1886 οι εργάτες στο Σικάγο, καρδιά τότε της βιομηχανικής Αμερικής, στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 16 διαδηλωτές και 7 αστυνομικούς. Στις συλλήψεις και τις δίκες που ακολούθησαν, τέσσερις εργάτες καταδικάστηκαν σε θάνατο, ενώ ένας αφαίρεσε τη ζωή του στη φυλακή.

       Η εργατική Πρωτομαγιά καθιερώθηκε ως ημέρα γενικής απεργίας τρία χρόνια αργότερα – το 1889. Η «γιορτή» επικαιροποιείται με νέα αιτήματα και νέες διεκδικήσεις, χωρίς να λείπουν εκείνες οι φορές που ο κύκλος του αίματος ανοίγει ξανά.

       Με αίμα βάφτηκε η ελληνική Πρωτομαγιά το 1924 όταν από τις συγκρούσεις στη συγκέντρωση που διοργάνωσε μεσούντος του στρατιωτικού νόμου το Εργατικό Κέντρο Αθήνας στην πλατεία του Δημοτικού Θεάτρου (σημερινή πλατεία Κοτζιά) έχασε τη ζωή του ο εργάτης Σωκράτης Παρασκευαΐδης και τραυματίστηκαν 17 άτομα. Εξίσου αιματηρή ήταν η Πρωτομαγιά του 1936 στη Θεσσαλονίκη όπου στη μεγάλη διαδήλωση των καπνεργατών έχασαν τη ζωή τους 12 άτομα.

       Ανάμεσα στα θύματα ήταν ο Τάσος Τούσης. Ο θρήνος της μητέρας του πάνω από τη σορό του ενέπνευσε τον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου, ο οποίος, αξίζει να σημειωθεί είχε γεννηθεί την Πρωτομαγιά του 1909.

       Ο πολιτικός χαρακτήρας της 1ης Μαΐου ωστόσο δεν συνδέεται μόνο με τις εργατικές διεκδικήσεις. Όπως δεν συνδέεται ο αγωνιστικός που επίσης, βάφεται πολλές φορές με αίμα.

       Η μαζική εκτέλεση στην Καισαριανή

       Ήταν Πρωτομαγιά του 1944 όταν οι ναζί κατακτητές εκτέλεσαν 200 Έλληνες, πολιτικούς κρατούμενους, στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής σε αντίποινα για τον φόνο ενός Γερμανού υποστράτηγου από άνδρες της ΕΛΑΣ στους Μολάους της Λακωνίας.

       Η διαταγή της εκτέλεσης δημοσιεύθηκε στον Τύπο στις 30 Απριλίου του 1944. «Την 27ην Απριλίου του 1944 κομμουνιστικαί συμμορίαι παρά τους Μολάους Λακωνίας, κατόπιν μιας εξ ενέδρας επιθέσεως εδολοφόνησαν ανάνδρως έναν Γερμανόν στρατηγό και τρεις συνοδούς του. Πολλοί Γερμανοί στρατιώται ετραυματίστησαν. Ως αντίποινα διατάχθηκε: 1. Ο τυφεκισμός 200 κομμουνιστών την 1.5.1944» ανέφερε η διαταγή μεταξύ άλλων.

       Ο θάνατος του Αλέκου Παναγούλη

       Είναι ξημερώματα της 1ης Μαΐου του 1976 όταν το αυτοκίνητο που οδηγεί ο Αλέκος Παναγούλης, κορυφαία φυσιογνωμία της αντίστασης κατά της Χούντας, ξεφεύγει από την πορεία του και καταλήγει σε κατάστημα. Βαριά τραυματισμένος, ο Αλέκος Παναγούλης θα αφήσει την τελευταία του πνοή λίγες ώρες αργότερα, δυο μήνες πριν συμπληρώσει τα 37 του χρόνια.

       Ο θάνατός του συγκλονίζει το πανελλήνιο, ενώ αφήνει χώρο στην υπόθεση πως δεν επρόκειτο για δυστύχημα αλλά για δολοφονία, πίσω από την οποία βρίσκονταν νοσταλγοί της δικτατορίας ή πρόσωπα που σχετίζονταν ποικιλοτρόπως με το καθεστώς. Ο θάνατός του εξάλλου σημειώθηκε λίγες ημέρες αφότου ο Παναγούλης, ως βουλευτής της Ένωσης Κέντρου, είχε δηλώσει πως είχε στην κατοχή του στοιχεία από τα αρχεία της ΕΣΑ που αποκάλυπταν την ταυτότητα συνεργατών της Χούντας.

       Το μανιφέστο κατά του φασισμού

       Την 1η Μαΐου του 1925 δημοσιεύεται στις εφημερίδες Il Mondo και Il Popolo το «Μανιφέστο των Αντιφασιστών Διανοούμενων» στην Ιταλία. Συντάκτης του ήταν ο σημαντικός φιλόσοφος, κριτικός λογοτεχνίας και πολιτικός Μπενεντέτο Κρότσε.

       Η εργατική Πρωτομαγιά δεν είχε επιλεγεί τυχαία. Το λεγόμενο και «αντιμανιφέστο» ήταν η απάντηση στο «Μανιφέστο των Φασιστών Διανοούμενων», που είχε δημοσιευθεί την ημέρα των Χριστουγέννων το 1924.

       Η ανακήρυξη της Κούβας ως «σοσιαλιστικού κράτους»

       Την 1η Μαΐου του 1961 και με μια ομιλία περίπου 10.000 λέξεων, ο Φιντέλ Κάστρο ανακηρύσσει την Κούβα «σοσιαλιστικό κράτος» και μαζί την αναστολή των εκλογών. «Έχει ο λαός χρόνο για εκλογές τώρα; Όχι! Τι ήταν τα πολιτικά κόμματα; Μόνο έκφραση της σύγκρουσης των τάξεων. Εδώ όμως υπάρχει μόνο μία τάξη (…) Η επανάσταση δεν έχει χρόνο να χάσει σε τέτοιες τρέλες» θα διακηρύξει μεταξύ άλλων. 

       Ο μακροβιότερος ηγέτης της Κούβας είχε αναλάβει την εξουσία δυο χρόνια νωρίτερα, ενώ θα την παρέδιδε στον αδελφό του προσωρινά το 2006 και οριστικά το 2008.

       «Αποστολή εξετελέσθη» στο Ιράκ

       1η Μαΐου του 2003 ο αμερικανός τότε πρόεδρος Τζορτζ Μπους εμφανίζεται στο αεροπλανοφόρο «Αβραάμ Λίνκολν» για να διακηρύξει πως «οι μείζονες επιχειρήσεις μάχης στο Ιράκ ολοκληρώθηκαν».

       Η αμερικανική εισβολή στο Ιράκ είχε ξεκινήσει έξι εβδομάδες νωρίτερα. Στην ίδια ομιλία, που έμεινε γνωστή ως «Αποστολή εξετελέσθη», ο Μπους δήλωσε πάντως πως «έχουν να γίνουν ακόμη πολλά στο Ιράκ».

       Από την αραβική χώρα, η αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων δεν διατάχθηκε παρά τον Αύγουστο του 2021 από τον αμερικανό πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και τον Ιρακινό πρωθυπουργό Καντίμι.

       Η διεύρυνση της ΕΕ

       Εννέα χώρες γίνονται μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης την 1η Μαΐου του 2004, μεταξύ των οποίων η Κύπρος. Οι υπόλοιπες είναι η Εσθονία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Μάλτα, η Πολωνία, η Τσεχία, η Σλοβακία, η Σλοβενία και η Ουγγαρία.

  • Ευρώπη: Πώς θα είναι το 2035

    Ευρώπη: Πώς θα είναι το 2035

    Θα είναι η ΕΕ μια «μεγαλύτερη και πιο αυστηρή ένωση, που θα διαμορφώνεται – όπως πάντα – από απρόβλεπτα γεγονότα, και θα αγωνίζεται να υπερασπιστεί τα συμφέροντα και τις αξίες του σε έναν κόσμο ανταγωνισμού μεγάλων δυνάμεων»;

    «Τις περισσότερες φορές, δεν είμαστε καν σίγουροι για το πώς θα εξελιχθεί η επόμενη σύνοδος κορυφής, ή αν τα χάσματα ανατολής-δύσης και βορρά-νότου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα γεφυρωθούν. Αν μια εβδομάδα είναι μεγάλο χρονικό διάστημα στην πολιτική, 12 χρόνια είναι μια αιωνιότητα – και η κρυστάλλινη σφαίρα δεν είναι επιστημονικό όργανο» Ωστόσο, «ορισμένα χαρακτηριστικά αυτής της μελλοντικής Ευρώπης είναι ευδιάκριτα σήμερα», λεει  ο αρθρογράφος του Politico και ανώτερος συνεργάτης στο think-tank Friends of Europe Πολ Τέιλορ που επιχειρεί να κάνει προβλέψεις.

    Τι «χρησμούς» δίνουν λοιπόν τα σημάδια;

    Περισσότεροι, αλλά χωρίς την Τουρκία

    Πρώτον, η ΕΕ θα έχει περισσότερα, όχι λιγότερα, μέλη μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2030 – πιθανώς και 36 σε σύγκριση με τα σημερινά 27, σύμφωνα με τον Τέιλορ

    Μετά τη μοιραία ψήφο του Ηνωμένου Βασιλείου να εγκαταλείψει την ΕΕ το 2016, καμία άλλη χώρα δεν έχει παίξει με το ενδεχόμενο αποχώρησης. Αντιθέτως, το Brexit αποτέλεσε ένα σωτήριο μάθημα για τους περισσότερους Ευρωπαίους – ακόμη και για τους λαϊκιστές,  ευρωσκεπτικιστές πολιτικούς, ότι η ζωή  ευημερεί περισσότερο μέσα παρά έξω – ειδικά με μια αναθεωρητική Ρωσία προ των πυλών.

    Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, αυξάνει την πίεση στις Βρυξέλλες για περαιτέρω διεύρυνση. Η πολιτική πίεση για να γίνουν δεκτές όλες οι χώρες δυτικά του νέου σιδηρού παραπετάσματος -συμπεριλαμβανομένων της Ουκρανίας, της Μολδαβίας και έξι υποψήφιων χωρών των Δυτικών Βαλκανίων- θα είναι πιθανότατα συντριπτική, υπό την προϋπόθεση ότι αυτές θα προβούν στις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις.

    Η Τουρκία, από την άλλη πλευρά, είναι απίθανο να έχει ενταχθεί μέχρι το 2035, ή μάλλον ποτέ – ακόμη και αν ο διάδοχος του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ήταν πιο φιλοευρωπαϊκός και δημοκρατικός.

    Σταδιακή ένταξη

    Γαλλία και Γερμανία μαζί με άλλες χώρες μέλη-συμμάχου, θα πιέσουν για μακρές μεταβατικές περιόδους προτού τα νέα μέλη μπορέσουν να αποκτήσουν τα πλήρη οφέλη της ένταξης, είτε αυτό αφορά τα κονδύλια της ΕΕ, τις αγροτικές επιδοτήσεις, την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων είτε – ενδεχομένως, τα δικαιώματα βέτο και τον δικό τους επίτροπο.

    Τα think-tanks έχουν εκπονήσει σχέδια για μια πιθανή σταδιακή ένταξη σε αυτό το πνεύμα, συμπεριλαμβανομένης μιας δοκιμαστικής περιόδου κατά τη διάρκεια της οποίας οι νεοεισερχόμενοι δεν θα έχουν πλήρη δικαιώματα ψήφου – κάτι που, όπως υποστηρίζουν, θα μπορούσε να περιληφθεί στις συνθήκες προσχώρησης.

    Το «βέτο» ποτέ δεν…πεθαίνει

    Η ΕΕ του 2035, όπως είναι αναμενόμενο, θα εξακολουθεί να λειτουργεί βάσει της ίδιας Συνθήκης της Λισαβόνας, και πολύ πιθανόν να αντιμετωπίζει την ίδια εξουθενωτική απαίτηση για ομοφωνία στη λήψη αποφάσεων για την εξωτερική πολιτική, τη φορολογία και τον κοινό προϋπολογισμό. Με δεδομένη την προϋπόθεση δημοψηφισμάτων σε αρκετές χώρες για την επικύρωση οποιουδήποτε νέου καταστατικού χάρτη, η αλλαγή της συνθήκης είναι απλώς πολύ επικίνδυνη από πολιτική άποψη.

    Βέβαια, η Γαλλία και η Γερμανία -οι ιστορικοί ηγέτες της ΕΕ- έχουν δηλώσει ότι, προκειμένου να αποτραπεί η παρακώλυση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων από όλο και περισσότερα βέτο, η μετάβαση στην ψηφοφορία με ειδική πλειοψηφία σε θέματα όπως οι κυρώσεις και η φορολογία θα αποτελέσει προϋπόθεση για την περαιτέρω διεύρυνση. Ενώ αυτό θα μπορούσε θεωρητικά να γίνει βάσει της ισχύουσας συνθήκης, ωστόσο, οι περισσότερες μικρές και μεσαίες χώρες είναι αποφασισμένες να διατηρήσουν την εξουσία του βέτο τους – είτε για να προστατεύσουν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα όπως οι χαμηλοί εταιρικοί φόροι, είτε για να αποφύγουν την υποταγή σε αυτό που κάποιοι φοβούνται ότι θα μετατραπεί σε μια γερμανική ή γαλλογερμανική αυτοκρατορία.

    Περισότερη ενοποίηση

    Μεγαλύτερη ΕΕ χωρίς θεσμικές μεταρρυθμίσεις θα μπορούσε να οδηγήσει σε αδυναμία ή παράλυση, αλλά το μπλοκ έχει αποδείξει πως έχει την ευελιξία να προσαρμοστεί και να προχωρήσει, παρακάμπτοντας τους δικούς του περιοριστικούς κανόνες αν χρειαστεί. Για παράδειγμα, η αντίδρασή της στην πανδημία της COVID-19, η ΕΕ έσπασε μακροχρόνια ταμπού με κοινές αγορές εμβολίων και συλλογικό δανεισμό για τη χρηματοδότηση της οικονομικής ανάκαμψης-.

    Καθώς μια “πολεμική οικονομία” θα απαιτήσει κοινή χρηματοδότηση σε καιρό πολέμου, με κοινή έκδοση χρέους για την άμυνα, τα εν λόγω παραδείγματα θα ανοίξουν το δρόμο για κοινές αγορές όπλων και πυρομαχικών για την Ουκρανία, καθώς και για κοινές προμήθειες όπλων για τις χώρες της ΕΕ, ώστε να καλυφθεί η επείγουσα ανάγκη ενίσχυσης της άμυνας του ΝΑΤΟ απέναντι σε μια οργισμένη και εκδικητική Ρωσία.

    Μια τέτοια σταδιακή ενοποίηση ως απάντηση σε κρίσεις όπως ο πόλεμος του Ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν στην Ουκρανία είναι πιο πιθανή από ότι ένα ομοσπονδιακό άλμα ή -αντιθέτως- από ένα εθνικιστικό ξήλωμα μιας Ευρώπης που οικοδομήθηκε επί επτά δεκαετίες κοινής νομικής, οικονομικής και πολιτικής οικοδόμησης.

    Οι ΗΠΑ, πυρηνικός προστάτης

    Ωστόσο, η Ήπειρος θα εξακολουθήσει να χρειάζεται τις Ηνωμένες Πολιτείες ως την πυρηνική υπερδύναμη-προστάτη της, αλλά όταν πρόκειται να εξασφαλίσει συμβατικά όπλα, θα πρέπει να φροντίσει περισσότερο για τον εαυτό της και να αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη για τη γειτονιά της, καθώς η Ουάσινγκτον επικεντρώνεται στην Κίνα.

    Πιο προστατευτικό οικονομικό μοντέλο

    Επιπλέον, η ΕΕ θα έχει μεταβεί από το καθεστώς του ελεύθερου εμπορίου σε ένα πιο προστατευτικό και επιλεκτικό οικονομικό μοντέλο πολύ πριν από το 2035, διαφοροποιώντας τις αλυσίδες εφοδιασμού της για ενέργεια, ορυκτά και ημιαγωγούς μακριά από την Κίνα και τη Ρωσία και ελέγχοντας τις επενδύσεις για λόγους ασφαλείας.

    Ωστόσο, το κατά πόσον η ΕΕ θα μπορέσει να διατηρήσει το “φαινόμενο των Βρυξελλών”, της επέκτασης της ρυθμιστικής της εμβέλειας σε παγκόσμιο επίπεδο χάρη στη δύναμη της ενιαίας αγοράς της παραμένει αβέβαιο στην επερχόμενη -λιγότερο παγκοσμιοποιημένη- εποχή των οικονομικών μπλοκ, όπου κυριαρχεί ο ανταγωνισμός ΗΠΑ-Κίνας.

    Η ικανότητα της ΕΕ να επιβάλει τους κανόνες και τα πρότυπα της σε ψηφιακούς γίγαντες και νέες τεχνολογίες, όπως η τεχνητή νοημοσύνη, στις οποίες κανένας από τους κορυφαίους παγκόσμιους παίκτες δεν είναι Ευρωπαίος, φαίνεται ακόμη λιγότερο πιθανή.

    Τα…αιώνια προβλήματα

    Τέλος, ορισμένα ζητήματα θα είναι πιθανότατα υπερβολικά δυσεπίλυτα για να μπορέσει το μπλοκ να ξεπεράσει τις διαφορές του – ακόμη και μέχρι το 2035. Για παράδειγμα, οι χώρες μέλη θα εξακολουθούν να τσακώνονται για τις πολιτικές μετανάστευσης και ασύλου σε 12 χρόνια από τώρα, ακόμη και όταν η ανάγκη τους για μετανάστες εργάτες γίνεται όλο και πιο πιεστική.

  • Από τα τοπογραφικά σχέδια, στην παρασκευή παραδοσιακών ζυμαρικών

    Από τα τοπογραφικά σχέδια, στην παρασκευή παραδοσιακών ζυμαρικών

    Κοίταξε για μερικά λεπτά το σχέδιό της. Έκλεισε αποφασιστικά την οθόνη του υπολογιστή, και άφησε πίσω της τα τοπογραφικά σχέδια, τους μηχανικούς, αλλά και τις κατόψεις τάφων αρχαιολογικού ενδιαφέροντος.

    Γύρισε σελίδα ζωής και ανέλαβε τα ηνία του μικρού εργαστηρίου ζυμαρικών που είχαν ξεκινήσει πριν από χρόνια οι γονείς της. Το «Σπιτικό» έγινε το δικό της όνειρο και γρήγορα το υλοποίησε.

    Ο λόγος για τη 40χρονη σήμερα Νατάσα Παπαδοπούλου από την Κατερίνη, που πριν από οχτώ χρόνια ανέλαβε το οικογενειακό εργαστήριο παραδοσιακών ζυμαρικών, το εξέλιξε και έκτοτε συνεχίζει απτόητη την παρασκευή του παραδοσιακού τραχανά, της χειροποίητης χυλοπίτας, αλλά και άλλων παραδοσιακών ζυμαρικών της περιοχής, βασισμένη πάντα στις σπιτικές συνταγές της μαμάς και της γιαγιάς της.

    «Όταν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου ως σχεδιάστρια κτιρίων μέσω συστημάτων Η/Υ, δούλευα για ένα χρονικό διάστημα σε έναν τοπογράφο μηχανικό και μετά με σύμβαση, στην αρχαιολογική υπηρεσία ως σχεδιάστρια. Οι αποδοχές ήταν χαμηλές στο αντικείμενό μου και χρειαζόταν να έχω δεύτερη δουλειά για να ανταπεξέλθω στις υποχρεώσεις μου. Επίσης η ανοικοδόμηση είχε σταματήσει, οπότε περιορίστηκε ακόμη περισσότερο η δουλειά. Έκανα πολλές δουλειές για να είμαι αυτόνομη.

    Η μεγάλη απόφαση ήρθε όταν συνταξιοδοτήθηκε η μητέρα μου, που διατηρούσε το μικρό εργαστήριο ζυμαρικών από το 1996», θα πει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Παπαδοπούλου. Στο πλευρό της στάθηκε εξαρχής και ο σύζυγός της Αριστείδης Τσιρακίδης, που από ηλεκτρολόγος μηχανικός αφοσιώθηκε με ζήλο και μεράκι στην καθημερινή παρασκευή των παραδοσιακών ζυμαρικών.

    «Το εργαστήριο είναι μικρό, αλλά η αγάπη του κόσμου για τα προϊόντα του είναι πολύ μεγάλη και μας δίνει το κουράγιο να συνεχίσουμε, λέει η κ. Παπαδοπούλου, που όπως ομολογεί «η μικρή αυτή οικογενειακή επιχείρηση άντεξε πολλές οικονομικές κρίσεις» τα τελευταία χρόνια.

    «Μυστικό στην επιτυχία στάθηκε η συνέχιση των παραδοσιακών συνταγών και η χρήση των υλικών και των αγνών προϊόντων από σταθερούς προμηθευτές», εξηγεί, ενώ όσον αφορά την καθημερινή ποσότητα παραγωγής των προϊόντων, αυτή, όπως λέει, είναι συγκεκριμένη και περιορισμένη  γιατί δεν χρησιμοποιούνται καθόλου συντηρητικά. «Σαν να τα φτιάχνουμε για προσωπική κατανάλωση. Αυτό είναι το σκεπτικό και αυτό ακολουθούμε πιστά», επισημαίνει.

    Τα βασικά υλικά που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή των προϊόντων, είναι το αλεύρι, το σιμιγδάλι, το σκληρό σιτάρι και το γάλα από τοπικούς κτηνοτρόφους (αγελαδινό, πρόβειο και κατσικίσιο), με το οποίο φτιάχνεται και χειροποίητο γιαούρτι για κάποιες συνταγές, αλλά και φρέσκα λαχανικά γι’ αυτούς που δεν τρώνε γαλακτοκομικά προϊόντα. 

    Όπως ομολογεί η κ. Παπαδοπούλου ποτέ δεν μετάνιωσε για την απόφαση που πήρε. «Όταν είσαι στη δική σου δουλειά και δεν έχεις αφεντικό, υπάρχουν πολλά θετικά, αλλά υπάρχουν και πολλές δυσκολίες και κατά βάση πολύ άγχος. Η πληρωμένη άδεια, για παράδειγμα, είναι αναντικατάστατη. Σημασία έχει, όμως, να μπορείς να προσαρμόζεσαι στις καταστάσεις και αν δεν είναι αυτές που θέλεις, να έχεις τη θέληση και τη δύναμη να τις αλλάζεις», τονίζει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

    Όσο για τους νέους, για τους αποφοίτους των σχολών και των πανεπιστημίων που αγωνιούν για το επαγγελματικό τους μέλλον, αυτό που τους προτείνει είναι να ασχοληθούν με κάτι δημιουργικό καθώς, όπως αναφέρει, «μια δημιουργική και παραγωγική εργασία είναι και λιγότερη ανιαρή».

    «Ό,τι αποφασίσουν να κάνουν οι νέοι για να επιβιώσουν, να είναι κάτι για το οποίο θα έχουν όρεξη να ασχοληθούν. Γιατί η δουλειά μας, είναι η καθημερινότητα μας και ό,τι και να λέμε, δεν μπορεί να κλείσει η πόρτα της δουλειάς και να μείνουν τα προβλήματα εκεί. Και κάτι βασικό, οι αλλαγές δεν είναι απαραίτητα επικίνδυνες και δυσάρεστες. Μερικές φορές χρειάζεται η ανανέωση ακόμα και στο χώρο εργασίας, όταν βέβαια είναι από επιλογή», καταλήγει η κ. Παπαδοπούλου. 

  • Προ των πυλών το θερμότερο καλοκαίρι στην Ελλάδα;

    Προ των πυλών το θερμότερο καλοκαίρι στην Ελλάδα;

    Νέο “καμπανάκι” για το κλίμα κρούουν οι ειδικοί, με τις προβλέψεις να είναι δυσοίωνες. Το φετινό καλοκαίρι μάλιστα αναμένεται να είναι το πιο ζεστό, δεδομένου του ότι η Ισπανία ζει ήδη ένα άνευ προηγουμένου για την εποχή κύμα καύσωνα.

    Ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ, Ευθύμιος Λέκκας, μιλώντας στην ΕΡΤ, τόνισε ότι το κλίμα είναι ένα θέμα το οποίο ταλανίζει όχι μόνο τον ελληνικό χώρο αλλά και τον ευρύτερο μεσογειακό χώρο και τον παγκόσμιο. “Βλέπουμε τις εξελίξεις των γεγονότων στην Ισπανία αλλά και σε άλλες χώρες της Μεσογείου, που θα πρέπει να σημειώσουμε ότι είναι ένα hotspot ουσιαστικά της κλιματικής κρίσης σε όλο τον κόσμο. Βλέπουμε όλα αυτά τα γεγονότα και προβληματιζόμαστε με βάση βεβαίως τις διεθνείς καταγραφές και τα διεθνή στοιχεία τα οποία υπάρχουν. Θεωρείται ότι πάμε σε μία αύξηση της διαδικασίας για πιο θερμές θερμές περιόδους και μέσα στα πλαίσια αυτά έχουμε και την μεγάλη πιθανότητα να έχουμε ένα πιο θερμό καλοκαίρι φέτος“.

    Αφού εξήγησε ότι δεν μπορούν οι ειδικοί να προβλέψουν με ακρίβεια το αμέσως επόμενο καλοκαίρι τι ακριβώς θα συμβεί, τόνισε ότι η προϊούσα αύξηση της θερμοκρασίας επιφέρει τεράστιες αλλαγές όχι μόνο στο περιβάλλον αλλά και κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές. “Εκείνο το οποίο θα ήθελα να επισημάνω είναι ότι αύξηση των βαθμών και της θερμοκρασίας την καλοκαιρινή περίοδο αλλά και τις άλλες περιόδους σημαίνει ότι έχουμε πιο μεγάλη ξηρασία. Σημαίνει ότι έχουμε μεγάλη πιθανότητα πυρκαγιών. Στη συνέχεια έχουμε διαστήματα με έντονα καιρικά φαινόμενα, δηλαδή πλημμυρικά φαινόμενα, διαβρώσεις, κατολισθήσεις και όλος αυτός ο κύκλο, που είναι ένας κύκλος που επιταχύνεται συνέχεια, οδηγεί στην περιβαλλοντική υποβάθμιση, οδηγεί σε ένα φαινόμενο το οποίο δεν έχει χαρακτήρα επιστροφής. Το φαινόμενο της ερημοποίησης“.

    Από πλευράς του ο καθηγητής Μετεωρολογίας και Κλιματολογίας, Πρόδρομος Ζάνης σημείωσε ότι δεν είναι εφικτό επιχειρησιακά να γίνει πρόβλεψη για το τι καλοκαίρι θα έχουμε. “Υπάρχουν μόνο εποχιακές προβλέψεις οι οποίες είναι σε ερευνητικό επίπεδο από μεγάλους διεθνείς οργανισμούς και από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικού Οργανισμό. Υπάρχουν κάποιες εκτιμήσεις για το φετινό φετινό καλοκαίρι ότι κατά πάσα πιθανότητα θα είναι πιο θερμό, αλλά αυτό πρέπει να το κοιτάμε λίγο με κάποια επιφυλακτικότητα“.

    Η επιστήμη βασίζεται στο τι παρατηρούμε, στην κατανόηση αυτών που παρατηρούμε και από εκεί και πέρα στο τι μπορεί να εκτιμήσουμε για το μέλλον. Η αλήθεια είναι ότι αν κοιτάξουμε με τα παρατηρισιακά δεδομένα… θα δούμε ότι αυξάνει η συχνότητα εμφάνισης τέτοιων ακραίων επεισοδίων. Τώρα και με βάση τα μελλοντικά σενάρια οδεύουμε σε μία περαιτέρω αύξηση: 5 και 6 επεισόδια ισχυρού καύσωνας ανά δεκαετία” κατέληξε.

  • Νίκος Λέανδρος / Η αναγκαιότητα δημιουργίας του Δημοκρατικού Φόρουμ Προόδου και Διαλόγου

    Νίκος Λέανδρος / Η αναγκαιότητα δημιουργίας του Δημοκρατικού Φόρουμ Προόδου και Διαλόγου

    Ζούμε σε μια εποχή γενικευμένης αβεβαιότητας. «Η μόνη κανονικότητα είναι η έλλειψη κανονικότητας» σύμφωνα με την πρόσφατη Έκθεση για την Ανθρώπινη Ανάπτυξη του ΟΗΕ.

    Νίκος Λέανδρος

    Κι αυτό γιατί η κλιματική αλλαγή, οι αυξανόμενες οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες και η τεχνολογική επανάσταση που βρίσκεται σε εξέλιξη δημιουργούν από κοινού ένα εκρηκτικό μείγμα, ένα «σύμπλεγμα αβεβαιότητας» πρωτοφανές στην ανθρώπινη ιστορία. Ως συνέπεια, οι διεθνείς ανταγωνισμοί εντείνονται, οι κίνδυνοι για τη δημοκρατία αυξάνουν και η κοινωνική συνοχή πλήττεται. Η αύξηση των ψυχολογικών προβλημάτων και η ενίσχυση των αισθημάτων άγχους και ανασφάλειας που καταγράφει πληθώρα διεθνών ερευνών αποτελεί μια ακόμα πλευρά της διεθνούς πραγματικότητας.

    Μέσα σ’ αυτό το αντίξοο περιβάλλον τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας είναι τεράστια και δυσεπίλυτα. Πολύ περισσότερο αν συνυπολογίσουμε και τις απειλές σε βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας και τη γεωπολιτική αστάθεια που επικρατεί τόσο στα Βαλκάνια όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο.

    Δυστυχώς, από πολλές απόψεις, η κατάσταση της χώρας είναι χειρότερη και τα προβλήματα εντονότερα συγκριτικά με τις συνθήκες που επικρατούσαν πριν την ουσιαστική χρεοκοπία το 2010. Σημαντικό τμήμα του ανθρώπινου δυναμικού έχει μεταναστεύσει στο εξωτερικό, οι δημόσιες υποδομές έχουν υποβαθμιστεί, μεγάλο μέρος της  δημόσιας περιουσίας έχει πουληθεί ή δοθεί για εκμετάλλευση σε ιδιώτες, το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού έχει μειωθεί και συνεχίζει να μειώνεται από τον υψηλό πληθωρισμό, η χρόνια υποεπένδυση έχει οδηγήσει σε περαιτέρω υποβάθμιση του παραγωγικού ιστού, το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος είναι πολύ υψηλότερο, οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις αυξάνουν σταθερά. Με μια κουβέντα, οι ανισορροπίες οξύνονται και η Ελλάδα γίνεται όλο και πιο ευάλωτη σε νέες κρίσεις.

    Βέβαια υπάρχουν και τοποθετήσεις που αγνοούν ή υποβαθμίζουν τα προβλήματα. Αυτές που κυρίως επικαλούνται την τάση αύξησης του ΑΕΠ και κάποιες επιμέρους οικονομικές βελτιώσεις. Όμως αυτό ήταν αναπόφευκτο να συμβεί μετά την καταστροφή της περιόδου των μνημονίων. Άλλωστε, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι τα χρόνια πριν την οικονομική κατάρρευση η Ελλάδα γνώρισε υψηλή αύξηση του ΑΕΠ, ανώτερη του Κοινοτικού μέσου όρου, και οι πολιτικοί ηγέτες των κομμάτων εξουσίας πανηγύριζαν για την «ισχυρή Ελλάδα» που είναι «θωρακισμένη» και μπορεί να αντιμετωπίσει τις διεθνείς κρίσεις. Έτσι έκρυβαν τα δομικά προ0βλήματα της οικονομίας που διογκώνονταν επιδιώκοντας να αποσπάσουν την ψήφο των πολιτών με αίολες υποσχέσεις.

    Κάτι ανάλογο συμβαίνει και σήμερα. Κάποιοι οικονομικοί δείκτες μπορεί να βελτιώνονται αλλά οι διαρθρωτικές αδυναμίες παραμένουν και η Ελλάδα έχει περιέλθει σε μια κατάσταση οικονομικής και κοινωνικής παρακμής. Αρκεί να κοιτάξει κανείς τα ελλείμματα του εξωτερικού εμπορίου, την κακή λειτουργία του δημόσιου τομέα και της δικαιοσύνης, την απαξίωση των θεσμών, τον ελλιπή ανταγωνισμό και τον έλεγχο κρίσιμων τομέων της οικονομίας από ιδιοτελή συμφέροντα, την υψηλή φορολογία, την αδυναμία μεγάλων στρωμάτων του πληθυσμού να καλύψουν βασικές βιοτικές τους ανάγκες.

    Μάλιστα, οι κίνδυνοι είναι πλέον πολύ μεγαλύτεροι από ότι ήταν το 2010. Γιατί το διεθνές περιβάλλον είναι περισσότερο ασταθές και η Ε.Ε. έχει εισέλθει σε μια περίοδο «πράσινου» και «ψηφιακού» μετασχηματισμού. Εάν η Ελλάδα δεν μπορέσει να ακολουθήσει τις εξελίξεις θα περιθωριοποιηθεί με έναν τρόπο που θα έχει χαρακτηριστικά πολύ πιο μόνιμα και κοινωνικά επώδυνα.

    Είναι λοιπόν εξαιρετικά επείγουσα η αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων και η αντιστροφή της πορείας παρακμής. Αυτό προϋποθέτει τη διαμόρφωση και εφαρμογή μιας επιστημονικά τεκμηριωμένης στρατηγικής βιώσιμης ανθρωποκεντρικής ανάπτυξης που θα υποστηριχθεί από τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Απαιτεί συνεχή διάλογο ώστε να ωριμάζουν οι προτάσεις σε ένα περιβάλλον που αλλάζει συνεχώς και να επιτυγχάνεται η συνεργασία ευρύτερων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων γύρω από ριζοσπαστικές ρήξεις κι τομές.

    Το δημοκρατικό Φόρουμ Προόδου και Διαλόγου που δημιουργήθηκε από πολιτικές δυνάμεις και προσωπικότητες της δημοκρατίας, της αριστεράς και της οικολογίας επιδιώκει να δημιουργήσει αυτό το πλαίσιο συζήτησης. Παραμένει δε ανοιχτό προς όλες τις δυνάμεις που αγωνιούν για το μέλλον της πατρίδας μας και τις καλεί σε δημιουργική συμβολή στον αναγκαίο διάλογο. Στις δύσκολες μετεκλογικές εξελίξεις πιστεύουμε ότι το Φόρουμ θα διαδραματίσει  ένα σημαντικό θετικό ρόλο.

    *πρώην Αντιπρύτανης Παντείου

    μέλος ΠΣ ΠΡΑΤΤΤΩ

  • Η ιστορία των debates στην Ελλάδα: 8 τηλεοπτικές «μονομαχίες» από το 1996 έως το 2015

    Η ιστορία των debates στην Ελλάδα: 8 τηλεοπτικές «μονομαχίες» από το 1996 έως το 2015

    Η ιστορία των debate στην χώρα μας μετρά συνολικά οκτώ τηλεοπτικές αναμετρήσεις. Το 1996 Κώστας Σημίτης και Μιλτιάδης Έβερτ συμμετέχουν στο πρώτο debate, σε τηλεοπτικό στούντιο.

    Ο κάθε αρχηγός έχει στην διάθεσή του 2 λεπτά για να απαντήσει σε ερωτήσεις. Δεν μπορεί να απευθυνθεί στον αντίπαλό του. Στην πρώτη θέση τα εθνικά θέματα στην σκιά της κρίσης των Ιμίων και η οικονομία.

    Το 2000 Κώστας Σημίτης και Κώστας Καραμανλής βρίσκονται ενώπιος ενωπίω. Η οικονομία βρίσκεται τότε στην πρώτη θέση της πολιτικής αντιπαράθεσης.

    Το 2004 το debate περιλαμβάνει όλους τους πολιτικούς αρχηγούς. Κώστας Καραμανλής, αρχηγός ΝΔ, Γιώργος Παπανδρέου, αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, η Γ.Γ. του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, Νίκος Κωνσταντόπουλος, επικεφαλής του Συνασπισμού και ο Δημήτρης Τσοβόλας από το ΔΗΚΚΙ, απαντούν σε ερωτήσεις χωρίς διάλογο.

    Το 2007, αντιμέτωποι βρίσκονται και πάλι Κώστας Καραμανλής και Γιώργος Παπανδρέου,  Αλέκα Παπαρήγα και πλέον ο Αλέκος Αλαβάνος ως αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, ο Γιώργος Καρατζαφέρης από τον ΛΑΟΣ και ο Στέλιος Παπαθεμελής από την τότε Δημοκρατική Αναγέννηση. Μείζον ζήτημα οι φονικές πυρκαγιές στην Πελοπόννησο.

    Το 2009 διεξήχθησαν δύο debate, το ένα με την παρουσία όλων των αρχηγών των κοινοβουλευτικών κομμάτων και των οικολόγων, με τον Αλέξη Τσίπρα να βρίσκεται πλέον στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και το δεύτερο με τους δύο διεκδικητές της πρωθυπουργίας, Κώστα Καραμανλή και Γιώργο Παπανδρέου. Επιτρέπονται πλέον ερωτήσεις αρχηγού προς αρχηγό.

    Το τεταμένο κλίμα του 2012 δεν επέτρεψε την διεξαγωγή debate μεταξύ των πολιτικών αρχηγών, ενώ ούτε τον Ιανουάριο του 2015 οι πολιτικοί αρχηγοί βρέθηκαν μπροστά στον τηλεοπτικό φακό.

    Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, διεξάγονται δύο debate. Στο πρώτο συμμετείχαν 7 πολιτικοί αρχηγοί -Αλέξης Τσίπρας, Ευάγγελος Μεϊμαράκης, Φώφη Γεννηματά, Σταύρος Θεοδωράκης, Παναγιώτης Λαφαζάνης, Δημήτρης Κουτσούμπας και Πάνος Καμμένος- και στο δεύτερο «μονομαχούν» Αλέξης Τσίπρας και Ευάγγελος Μεϊμαράκης.

    Πηγή: ΕΡΤ

  • Η ακτινογραφία των εκλογών της 21ης Μαΐου

    Η ακτινογραφία των εκλογών της 21ης Μαΐου

    Στον δρόμο προς τις κάλπες της 21ης Μαΐου οδεύει η χώρα. Πρόκειται για τις εικοστές εθνικές εκλογές της Μεταπολίτευσης και για τις εξηκοστές έβδομες από συστάσεως ελληνικού κράτους.

    Η επικείμενη αναμέτρηση θα διεξαχθεί με το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής, με βάση τον εκλογικό νόμο που ψηφίστηκε το 2016. Σύμφωνα με αυτόν, στα κόμματα που θα περάσουν τον πήχη του 3% θα κατανεμηθούν αναλογικά 285 έδρες με βάση το ποσοστό που αναλογεί στις ψήφους τους. Άλλες 12 έδρες προέρχονται από τα ψηφοδέλτια Επικρατείας και οι υπόλοιπες τρεις έδρες θα αναδειχθούν για πρώτη φορά από τους Έλληνες του εξωτερικού.

    Εάν δεν συγκροτηθεί κυβέρνηση και οδηγηθούμε σε δεύτερες εκλογές, στις 2 Ιουλίου, θα ψηφίσουμε με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής που ψηφίστηκε από τη Βουλή το 2020. Σε αυτή την περίπτωση το πρώτο κόμμα, εφόσον λάβει ποσοστό άνω του 25%, λαμβάνει μπόνους 20 έδρες που αυξάνονται ανάλογα με το ποσοστό, με ανώτατο όριο τις 50 έδρες εάν το ποσοστό του είναι στο 40%.

    Οι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους ανέρχονται σε 9.810.040, εκ των οποίων 4.760.042 άνδρες και 5.049.998 γυναίκες. Για πρώτη φορά θα ψηφίσουν 438.595 νέοι ηλικίας από 17 έως 21 ετών. Δικαίωμα ψήφου έχουν όσοι γεννήθηκαν το 2006.

    Οι πολίτες μπορούν να ενημερωθούν για τον τόπο που ψηφίζουν μέσω της πλατφόρμας του υπουργείου Εσωτερικών «Μάθε πού ψηφίζεις» (https://www.ypes.gr/mathe-poy-psifizeis-forma/), εισάγοντας τα προσωπικά τους στοιχεία.

    Έλληνες του εξωτερικού

    Σε αυτές τις εκλογές για πρώτη φορά έχουν τη δυνατότητα οι Έλληνες του εξωτερικού, που πληρούν τις προϋποθέσεις που θέτει η νομοθεσία, να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα στον τόπο κατοικίας τους. Οι 22.816 ομογενείς των οποίων εγκρίθηκαν οι αιτήσεις θα ψηφίσουν, το Σάββατο 20 Μαΐου, σε 99 εκλογικά τμήματα που συγκροτήθηκαν σε 35 χώρες της υφηλίου. Αυτές είναι οι Αίγυπτος (Κάιρο), Αυστραλία (Μελβούρνη, Σίδνεϊ), Αυστρία (Βιέννη, Σάλτσμπουργκ), Βέλγιο (Βρυξέλλες, Αμβέρσα), Βουλγαρία (Σόφια), Γαλλία (Παρίσι, Στρασβούργο, Νίκαια, Νάντη), Γερμανία (Αμβούργο, Βερολίνο, Μόναχο, Στουτγκάρδη, Ντύσσελντορφ, Φρανκφούρτη, Δρέσδη, Αννόβερο, Νυρεμβέργη, Άαχεν, Βούπερταλ, Κολωνία, Μπίλεφελντ, Ντόρτμουντ, Λουντβικσχάφεν), Δανία (Κοπεγχάγη), Ελβετία, (Βέρνη, Γενεύη, Λωζάνη), Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (Άμπου Ντάμπι), Ηνωμένο Βασίλειο (Λονδίνο, Γλασκώβη, Μπέρμιγχαμ, Ληντς, Εδιμβούργο) ΗΠΑ (Άγιος Φραγκίσκος, Ατλάντα, Βοστώνη, Λος Άντζελες, Νέα Υόρκη, Ουάσιγκτον, Σικάγο, Τάμπα), Ιρλανδία (Δουβλίνο), Ισπανία (Μαδρίτη, Βαρκελώνη), Ιταλία (Ρώμη, Μιλάνο, Βενετία), Καναδάς (Μόντρεαλ, Τορόντο), Κατάρ (Ντόχα), Κορέα (Σεούλ), Κύπρος (Λευκωσία, Λάρνακα, Λεμεσός, Πάφος), Λιθουανία (Βίλνιους, Κάουνας), Λουξεμβούργο (Λουξεμβούργο), Μάλτα (Βαλέτα), Νορβηγία (Όσλο), Νότια Αφρική (Γιοχάνεσμπουργκ), Ολλανδία (Χάγη, Άμστερνταμ, Ρότερνταμ, Αϊντχόφεν), Πολωνία (Βαρσοβία), Πορτογαλία (Λισσαβώνα), Ρουμανία (Βουκουρέστι), Σαουδική Αραβία (Ριάντ), Σιγκαπούρη (Σιγκαπούρη), Σουηδία (Στοκχόλμη, Γκέτεμποργκ, Μάλμε), Τουρκία (Κωνσταντινούπολη), Τσεχία (Πράγα) και Φινλανδία (Ελσίνκι).

    Οι περισσότερες αιτήσεις που εγκρίθηκαν υποβλήθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο, 4.556 και ακολουθούν η Γερμανία με 3.226, οι ΗΠΑ με 1.617, το Βέλγιο με 1.607 και η Κύπρος με 1.432.

    Σε ποσοστό 96% οι ψηφοφόροι του εξωτερικού θα ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα στη χώρα της μόνιμης διαμονής τους, ενώ οι υπόλοιποι (4%) θα πρέπει να μεταβούν σε άλλη καθώς δεν συμπληρώθηκε ο απαιτούμενος αριθμός των 50 ψηφοφόρων ώστε να συγκροτηθεί εκλογικό τμήμα. Αυτή η εξέλιξη έχει προκαλέσει δυσαρέσκεια κυρίως σε Βορειοηπειρώτες, οι οποίοι για να ψηφίσουν θα πρέπει να μετακινηθούν σε χώρα πιο μακρινή από την Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Βουλγαρία.

    Ένστολοι – ναυτικοί

    Εγγραφή σε ειδικούς εκλογικούς καταλόγους απαιτείται και για τις περιπτώσεις στρατιωτικών που υπηρετούν στις Ένοπλες Δυνάμεις ή στο Λιμενικό Σώμα – Ελληνική Ακτοφυλακή καθώς και του προσωπικού της Ελληνικής Αστυνομίας και του Πυροσβεστικού Σώματος, προκειμένου να ψηφίσουν στις βουλευτικές εκλογές, στον τόπο όπου υπηρετούν, εάν είναι διαφορετικός από αυτόν, στους εκλογικούς καταλόγους του οποίου είναι εγγεγραμμένοι. Στην περίπτωση αυτή, είναι υποχρεωμένοι να δηλώσουν στην υπηρεσία τους τον δήμο, όπου είναι εγγεγραμμένοι ώστε να περιληφθούν στις καταστάσεις που αποστέλλονται στον αρμόδιο αντιπεριφερειάρχη.

    Ομοίως, οι ναυτικοί που υπηρετούν σε πλοίο με ελληνική σημαία, που την ημέρα των εκλογών βρίσκεται σε ελληνικό λιμάνι, εγγράφονται σε ειδικούς εκλογικούς καταλόγους ώστε να ψηφίσουν στον δήμο όπου βρίσκεται το πλοίο.

    Επίσης, Έλληνες πολίτες, οι οποίοι είναι φυλακισμένοι και δεν έχουν στερηθεί το δικαίωμα του εκλέγειν, ψηφίζουν στο εκλογικό τμήμα του καταστήματος όπου κρατούνται, βάσει ειδικών εκλογικών καταλόγων, στους οποίους εγγράφονται για τον σκοπό αυτό.

    Τμήματα για ΑμεΑ

    Από αυτές τις εκλογές τα άτομα με αναπηρία θα ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα με λιγότερη ταλαιπωρία. Διάταξη του τελευταίου νομοσχεδίου που ψηφίστηκε πριν από το κλείσιμο της Βουλής προβλέπει σε κάθε κατάστημα ψηφοφορίας τη λειτουργία χώρου υποδοχής και υποστήριξης εκλογέων με αναπηρία και μειωμένη κινητικότητα.

    Με την προσέλευση του εκλογέα στον χώρο, ενημερώνεται ο δικαστικός αντιπρόσωπος ο οποίος μεταβαίνει εκεί, παρέχοντας του όλα τα ψηφοδέλτια και τον απαιτούμενο φάκελο. Εφόσον είναι αναγκαίο, ο εκλογέας μπαίνει στο παραβάν μαζί με τον συνοδό του, αν έχει, αλλά και με τον δικαστικό αντιπρόσωπο. Μετά την έξοδο του εκλογέα από το διαχωριστικό ψηφοφορίας, ο δικαστικός αντιπρόσωπος παίρνει τον φάκελο που περιέχει το ψηφοδέλτιο που επέλεξε ο εκλογέας, τον μεταφέρει στο αντίστοιχο εκλογικό τμήμα και τον ρίχνει στην κάλπη.

    Η είσοδος στο εκλογικό κέντρο και στον χώρο υποδοχής επιτρέπεται μαζί με σκύλο βοηθείας (οδηγός) ατόμων με αναπηρία.

    Νωρίτερα η μετάδοση των αποτελεσμάτων

    Ο τρόπος συγκέντρωσης και μετάδοσης των αποτελεσμάτων το βράδυ των εκλογών εκσυγχρονίζεται μειώνοντας σημαντικά τον χρόνο του ασφαλούς αποτελέσματος. Μέχρι σήμερα τα τηλεγραφήματα με τα αποτελέσματα κάθε εκλογικού κέντρου κατευθύνονταν στον δήμο, από εκεί στην περιφέρεια και ακολούθως στο υπουργείο Εσωτερικών, όπου γινόταν η καταχώριση των δεδομένων στο κεντρικό σύστημα. Από τις προσεχείς εκλογές κάθε δικαστικός αντιπρόσωπος θα διαθέτει από ένα tablet μέσω του οποίου θα μεταδίδει απευθείας στο υπουργείο τα αποτελέσματα του εκλογικού του κέντρου μετά το τέλος της καταμέτρησης. Με αυτό τον τρόπο εκτιμάται ότι στις 20:00, δηλαδή μία ώρα μετά το κλείσιμο της κάλπης, θα υπάρχει ασφαλές αποτέλεσμα στο 25% της επικρατείας και στις 20:30 – 21:00 για το 80%. Το παραδοσιακό σύστημα μετάδοσης των προσωρινών αποτελεσμάτων θα εξακολουθήσει να ισχύει για λόγους ασφαλείας και διασταύρωσής τους.

  • Τεχνοφοβικό “τείχος” Βρυξελλών κατά ChatGPT

    Τεχνοφοβικό “τείχος” Βρυξελλών κατά ChatGPT

    Οι ραγδαίες εξελίξεις γύρω από την πρόοδο που καταγράφεται στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης, ιδιαίτερα μετά την κυκλοφορία του ChatGPT από την OpenAI, έχει προκαλέσει δέος αλλά και ανησυχίες, με αποτέλεσμα τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να σπεύδουν να ενημερώσουν τους κανόνες ενός νομοσχεδίου, το οποίο μέχρι τώρα περιελάμβανε απλώς μια αναφορά της λέξης «chatbot».

    Σύμφωνα με όσα μετέδωσε το Reuters, οι ευρωβουλευτές αγωνίζονταν να ενημερώσουν αυτούς τους κανόνες με σκοπό να καλύψουν την «έκρηξη» του ενδιαφέροντος για τη γενετική τεχνητή νοημοσύνη, ενώ την Πέμπτη 27/4 παρουσίασαν ένα νέο νομοσχέδιο που προσδιόριζε την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων ως βασικό στοιχείο της προσπάθειας αυτής.

    Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως σε μόλις 11 ημέρες – όπως αναφέρουν οι πηγές που επικαλείται το διεθνές μέσο – αυτή η ομάδα των πολιτικών του ΕΚ δημιούργησε μια νομοθεσία – ορόσημο, αναδιαμορφώνοντας το ρυθμιστικό τοπίο για την OpenAI και τους ανταγωνιστές της.

    Η απόφαση ωστόσο δεν είναι οριστική και οι νομικοί ισχυρίζονται ότι πιθανότατα θα χρειαστούν χρόνια για να τεθεί σε ισχύ το εν λόγω νοσμοσχέδιο.

    Η ταχύτητα της έγκρισης της συμφωνίας ωστόσο, θεωρήθηκε σπάνιο παράδειγμα συναίνεσης στις Βρυξέλλες, οι οποίες συχνά επικρίνονται για τον αργό ρυθμό λήψης αποφάσεων.

    Από τότε που κυκλοφόρησε, τον Νοέμβριο του 2022, το ChatGPT αποτελεί την ταχύτερα αναπτυσσόμενη εφαρμογή στην ιστορία, ενώ πυροδότησε μια αναταραχή δραστηριότητας από ανταγωνιστές της Big Tech και επενδύσεις σε νεοφυείς επιχειρήσεις τεχνητής νοημοσύνης, όπως οι Anthropic και Midjourney.

    Η μεγάλη δημοτικότητα τέτοιων εφαρμογών οδήγησε τον επικεφαλής του κλάδου της ΕΕ, Thierry Breton και άλλους, να ζητήσουν ρύθμιση των υπηρεσιών που μοιάζουν με ChatGPT.

    Ένας οργανισμός που υποστηρίζεται από τον Έλον Μασκ, τον δισεκατομμυριούχο Διευθύνοντα Σύμβουλο της Tesla Inc και του Twitter, ανέλαβε μια βαθμίδα εκδίδοντας μια επιστολή, στην οποία προειδοποιούσε για υπαρξιακό κίνδυνο από την τεχνητή νοημοσύνη και ζητώντας αυστηρότερους κανονισμούς.

    Στις 17 Απριλίου, ευρωβουλευτές υπέγραψαν μια ανοιχτή επιστολή και συμφώνησαν σε ορισμένα σημεία της επιστολής του Μασκ, προτρέποντας τους παγκόσμιους ηγέτες να πραγματοποιήσουν μια σύνοδο κορυφής για να βρουν τρόπους ελέγχου της ανάπτυξης προηγμένης τεχνητής νοημοσύνης.

    Προστασία πνευματικών δικαιωμάτων

    Η επιτροπή θα ψηφίσει επί της συμφωνίας στις 11 Μαΐου και εάν πετύχει, θα προχωρήσει στο επόμενο στάδιο των διαπραγματεύσεων, τον τριμερή διάλογο, όπου τα κράτη μέλη της ΕΕ θα συζητήσουν το περιεχόμενο με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Κοινοβούλιο.

    «Περιμένουμε να δούμε αν η συμφωνία ισχύει μέχρι τότε», δήλωσε μια πηγή που γνωρίζει το θέμα.

    Σύμφωνα με νέες προτάσεις που στοχεύουν σε «μοντέλα θεμελίωσης», εταιρείες όπως το OpenAI, το οποίο υποστηρίζεται από τη Microsoft Corp (MSFT.O) , θα πρέπει να αποκαλύπτουν οποιοδήποτε υλικό που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα – βιβλία, φωτογραφίες, βίντεο και άλλα – που χρησιμοποιείται για την εκπαίδευση των συστημάτων τους.

    Το OpenAI έχει επίσης αντιμετωπίσει κριτική επειδή αρνήθηκε να κοινοποιήσει λεπτομέρειες του συνόλου δεδομένων που χρησιμοποιείται για την εκπαίδευση του λογισμικού του.

    «Υπήρξαν εκκλήσεις από έξω και μέσα στο Κοινοβούλιο για απαγόρευση ή χαρακτηρισμό του ChatGPT ως υψηλού κινδύνου», δήλωσε η ευρωβουλευτής Σβένια Χαν. «Ο τελικός συμβιβασμός είναι φιλικός προς την καινοτομία, καθώς δεν ταξινομεί αυτά τα μοντέλα ως «υψηλού κινδύνου», αλλά θέτει απαιτήσεις για διαφάνεια και ποιότητα».

  • Οι δυσκολίες επιχειρήσεων στην ανεύρεση εργαζόμενων με κατάλληλες δεξιότητες

    Οι δυσκολίες επιχειρήσεων στην ανεύρεση εργαζόμενων με κατάλληλες δεξιότητες

    Εννέα στις δέκα επιχειρησεις διατήρησαν ή αύξησαν το προσωπικό τους το προηγούμενο διάστημα, ωστόσο η πλειοψηφία των επιχειρήσεων διακατέχεται  από έντονο προβληματισμό σχετικά με τις δυνατότητες ανεύρεσης προσωπικού με τις δεξιότητες που αναζητούν.

    Μόλις το 3% δήλωσε ότι βρήκε με ευκολία τις δεξιότητες που αναζητούσε, το 30% απάντησε ότι κάλυψαν τις ανάγκες τους αλλά όχι στον βαθμό που θα ήθελαν, το 39% αναφέρει ότι ακόμη αναζητά υπάλληλο με τις δεξιότητες που θέλει ενώ το 17,2% δηλώνει ότι ο βαθμός δυσκολίας στην ανεύρεση των εργαζόμενων που αναζητά είναι τόσο μεγάλος που προβλέπει ότι δεν θα καλύψουν τις ανάγκες τους.

    Αυτό προκύπτει από έρευνα του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών που πραγματοποιήθηκε τον προηγούμενο μήνα και δημοσιοποίησε σήμερα τα πρώτα συμπεράσματά της η πρόεδρος του επιμελητηρίου, Σοφία Κουνενάκη Εφραίμογλου στο πλαίσιο του Φόρουμ των Δελφών.
    Η κυρία Εφραίμογλου υπογράμμισε ότι η έλλειψη κατάλληλων δεξιοτήτων είναι ένα κοινό πρόβλημα, σοβαρότερο στις επιχειρήσεις με τζίρο κάτω από 250.000 ευρώ και τα επαγγέλματα που εμφανίζονται να «λείπουν» από την αγορά είναι αυτά των μηχανικών, των οικονομικών και τεχνικών κλάδων και της πληροφορικής. Πάντως, όπως συμπλήρωσε η ίδια, οι ανάγκες της αγοράς ποικίλουν και είναι χαρακτηριστικό, όπως είπε, ότι «τα τελευταία χρόνια πιστοποιήσαμε συλλέκτες αυτοφυών μανιταριών στην Ήπειρο, γιατί για τον συγκεκριμένο τόπο αυτό είναι σημαντικό θέμα». 

    Αποτέλεσμα της κατάστασης, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που προαναφέρθηκαν είναι ότι το 80% των επιχειρήσεων εκτιμά ως αναγκαία την κατάρτιση και επανακατάρτιση αλλά μόνο το 3% το κάνει εσωτερικά και η πλειοψηφία ζητάει αυτή την διαδικασία να την αναλάβει το κράτος ενώ έξι στις δέκα επιχειρήσεις εκτιμούν ότι η τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν καλύπτει τις ανάγκες της αγοράς.

    Επιπλέον, η πανδημία δημιούργησε μια νέα τάση στην αγορά εργασίας, αυτή της τηλεργασίας η οποία ήρθε για να μείνει καθώς μόλις το 32,5% δήλωσε ότι δεν έκανε αλλαγές σε αυτό το θέμα ενώ όσοι υιοθέτησαν την τηλεργασία δηλώνουν ότι διατηρούν αυτή την ευελιξία. 

    Τέλος σε ό,τι αφορά στην συμπερίληψη, όπως σημείωσε η πρόεδρος, μελέτες δείχνουν ότι η νεοφυης επιχειρηματικότητας είναι πιο δεκτική σε προσαρμογές.

    Η κυρία Εφραίμογλου σημείωσε ότι χρειάζεται να επαναρυθμιστεί ο θεσμός της μαθητείας και επαγγελματικής εκπαίδευσης, με έμφαση στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και να αναθεωρηθούν τα προγράμματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και σε αυτό το πλαίσιο το ΕΒΕΑ, αλλά και άλλοι φορείς, έχουν σημαντικό ρόλο καθώς προωθούν νέα προγράμματα που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της αγοράς,

    Από την πλευρά του ο υφυπουργός Εργασίας Πάνος Τσακλόγλου ανέφερε ότι αντιλαμβάνεται τον προβληματισμό των επιχειρήσεων και ότι υπάρχουν ελλείψεις σε επαγγέλματα γιαυτό και, όπως υπογράμμισε, ενισχύεται ο θεσμός της μαθητείας και έχουν δεσμευτεί πολύ σημαντικοί πόροι από το Ταμείο Ανάκαμψης ενώ ανασχεδιάζονται τα προγραμμάτων σπουδών  

    Τέλος η Ρεβέκκα Πιτσίκα πρόεδρος και η CEO της εταιρίας People For Business ανέφερε ως παράδειγμα , στην τοποθέτησή της ότι ζουμε σε μια τεράστια τεχνολογική αλλαγή και σε εποχή μετασχηματισμών στην εργασίας, πως το 67% της αυτοκινητοβιομηχανίας θα χρειάζεται τα επόμενα χρόνια τεχνικούς για 3D εκτυπώσεις ή ειδικότητες τεχνικής νοημοσύνης ενώ συμβαίνουν αλλαγές και στην ίδια την εργασία καθώς πριν μερικά χρόνια ένας γεωπόνος απασχολούνταν 100% στο πεδίο και τώρα αναλύει δεδομένα και απασχολείται στο πεδίο το 50% του χρόνου του.

    Είναι πρόδηλες δηλαδή ο μετασχηματισμός της εργασίας και απαραίτητος ο εμπλουτισμός της εκπαίδευσης και η δια βίου μάθηση. 
    Επιπλέον, οι νεωτερες γενιές εργαζόμενων έχουν και άλλα χαρακτηριστικά δηλαδή τους απασχολεί πιο σύνθετα το σύστημα αμοιβών παροχών και εξέλιξης. Δηλαδή δεν διαλέγουν τον υψηλότερο μισθό  αλλά διαλέγουν την αρμονία μεταξύ προσωπικής και εργασιακής ζωής, τις δυνατότητες προσωπικής βελτίωσης, τους ενδιαφέρει ο σκοπός της επιχείρησης «Αυτά τα χαρακτηριστικά πρέπει να απασχολούν τις εταιρείες όταν θέλουν να προσελκύσουν ένα ταλέντο. Αλλά και να το κρατήσουν» όπως σημείωσε.

  • Βρέθηκε η κάμερα Ιάπωνα δημοσιογράφου που δολοφονήθηκε από τον στρατό της Μιανμάρ

    Βρέθηκε η κάμερα Ιάπωνα δημοσιογράφου που δολοφονήθηκε από τον στρατό της Μιανμάρ

    Μια βιντεοκάμερα ενός Ιάπωνα δημοσιογράφου που πυροβολήθηκε θανάσιμα κατά τη διάρκεια διαδήλωσης στη Μιανμάρ, παραδόθηκε την Τετάρτη στην αδερφή του σε εκδήλωση στην Μπανγκόκ, μετά από 15 χρόνια.

    Ο Kenji Nagai κατέγραφε τη διαδήλωση στις 27 Σεπτεμβρίου 2007, στο κέντρο της Yangon — μέρος μιας ειρηνικής αντιστρατιωτικής εξέγερσης γνωστής ως Saffron Revolution — όταν στρατιώτες άρχισαν να πυροβολούν προς το πλήθος. Ο 50χρονος δημοσιογράφος, ο οποίος εργαζόταν για το ιαπωνικό πρακτορείο APF News, χτυπήθηκε και τραυματίστηκε θανάσιμα. Ήταν ένας από τους περίπου 10 ανθρώπους που σκοτώθηκαν εκείνη την ημέρα.

    Kenji Nagai's last images emerge after 2007 Myanmar killing - The  Washington Post

    Η αδερφή του, Noriko Ogawa, παρέλαβε τη μικρή κάμερα από τον Aye Chan Naing, επικεφαλής της Democratic Voice of Burma, μιας οργάνωσης ΜΜΕ της Μιανμάρ που συνέβαλε στο να βρεθεί.

    «Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου», είπε. «Αυτό είναι μεγάλη έκπληξη και χαρά για μένα, καθώς μέχρι τώρα δεν είχα καν γνώση της ύπαρξης της κάμερας».

    Η παράδοση της κάμερας έγινε ενώ η Μιανμάρ βρίσκεται σε αναταραχή πολύ χειρότερη από αυτή του 2007. Μια αποφασισμένη, ένοπλη αντίσταση έχει εμφανιστεί και δρα ενάντια στους στρατιωτικούς πραξικοπηματίες της εκλεγμένης κυβέρνησης της Aung San Suu Kyi του 2021. Σύμφωνα με στοιχεία που κρατούν δημοσιογράφοι στη Μιανμάρ, τρεις από τους συναδέλφους τους έχουν σκοτωθεί από την αρχή του πραξικοπήματος και περισσότεροι από 150 συνελήφθησαν. Αρκετοί ξένοι δημοσιογράφοι συνελήφθησαν επίσης και αργότερα απελάθηκαν.

    Η κάμερα όταν βρέθηκε είχε ακόμα το αρχικό οπτικοακουστικό υλικό αποθηκευμένο και προβλήθηκε στην εκδήλωση.

    Οι εικόνες έδειχναν διαδηλωτές και μοναχούς στο δρόμο στην Yangon, να τραγουδούν και να ψέλνουν, με την αστυνομία να τους εμποδίζει. Στη συνέχεια έφτασαν φορτηγά γεμάτα στρατιώτες, με αποτέλεσμα ο Nagai να γυρίσει την κάμερα στον εαυτό του.

    «Ο στρατός έφτασε. Εκεί, αυτός είναι ο στρατός», λέει. «Νομίζω ότι είναι ένας βαριά οπλισμένος στρατός. Μπροστά από τον ναό, έχει γεμίσει με πολίτες. Οι πολίτες συγκεντρώνονται μπροστά από το κεφάλι του Βούδα. Ένα βαριά οπλισμένο φορτηγό στρατού έφτασε.»

    Kenji Nagai (Japanese Photojournalist) ~ Bio Wiki | Photos | Videos

    Οι εικόνες στη συνέχεια δείχνουν ανθρώπους να διασκορπίζονται. Το βίντεο κόπηκε πριν τη μοιραία στιγμή.

    Ωστόσο, βίντεο που κατέγραψε η Democratic Voice of Burma δείχνει τη στιγμή του θανάτου του Nagai, καθώς έπεσε κάτω και στη συνέχεια πυροβολήθηκε εξ’ επαφής από έναν στρατιώτη. Μια φωτογραφία του περιστατικού που τράβηξε η Adrees Latif του πρακτορείου ειδήσεων Reuters κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ το 2008.

    Οι ακριβείς λεπτομέρειες για το πότε και πώς βρέθηκε η κάμερα του Nagai και πού φυλασσόταν στα χρόνια που μεσολάβησαν παραμένουν ασαφείς. Ο Aye Chan Naing είπε μόνο ότι είχε περάσει από μια σειρά ανθρώπων πριν φύγει από τη Μιανμάρ.

    «Για λόγους ασφαλείας, δεν μπορούμε να εμβαθύνουμε στο πως την βρήκαμε. Αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι την ανακτήσαμε μέσω ενός καλού πολίτη που ήξερε τι ήταν σωστό και τι λάθος», δήλωσε.

    Η αδερφή του Nagai δήλωσε ότι ελπίζει πως η ανάλυση της ταινίας θα διέψευδε τον ισχυρισμό της κυβέρνησης της Μιανμάρ ότι o αδερφός της ήταν απλά μια παράπλευρη απώλεια.

    Slain Japanese journalist's camera surfaces after 15 years

    «Θα φέρω αυτή την κάμερα πίσω στην Ιαπωνία και θα ήθελα να κάνω αυτό που πίστευε και ο μεγαλύτερος αδερφός μου μέχρι το τέλος, να ερευνήσω τις λεπτομέρειες των δεδομένων και να διευκρινίσω τι ήθελε να πει πριν σκοτωθεί και την αλήθεια. Ελπίζω να μπορέσω να διαψεύσω τον ισχυρισμό του στρατού της Μιανμάρ ότι ο θάνατος του αδελφού μου ήταν ατύχημα».

    Ένα άρθρο στον κρατικό Τύπο της Μιανμάρ, λιγότερο από ένα μήνα μετά την εκτέλεση του, είπε ότι ο Nagai έφταιγε για τον θάνατό του επειδή έβαλε τον εαυτό του σε κίνδυνο…

    «Ο Ιάπωνας ανταποκριτής προκάλεσε το τραγικό του τέλος βρισκόμενος ανάμεσα στους διαδηλωτές». «Σίγουρα, ο Ιάπωνας ανταποκριτής πυροβολήθηκε κατά λάθος, όχι επίτηδες. Είχε τραγική κατάληξη λόγω του ότι βρέθηκε μαζί με τους διαδηλωτές σε ακατάλληλο χώρο σε ακατάλληλη ώρα».

    Το εξοργιστικό άρθρο υποστήριξε επίσης πως ο Nagai είχε εισέλθει στη χώρα με τουριστική βίζα και όχι με βίζα δημοσιογράφου. Η έκδοση βίζας για δημοσιογράφους ήταν πολύ δύσκολη, αν όχι αδύνατη, κατά την περίοδο της εξέγερσης.

    Ο Shawn Crispin από την Επιτροπή για την Προστασία των Δημοσιογράφων με έδρα τη Νέα Υόρκη, μια οργάνωση για την ελευθερία του Τύπου, δήλωσε ότι υπάρχει ακόμα τεράστιος κίνδυνος για τους δημοσιογράφους στη Μιανμάρ.

    «Η εκδήλωση ήταν σημαντική, επίκαιρη και λειτούργησε ως υπενθύμιση πως ο στρατός της Μιανμάρ συνεχίζει να δολοφονεί δημοσιογράφους ατιμώρητα», είπε ο Crispin, ο οποίος συμμετείχε στην εκδήλωση. «Και οι δολοφονίες δεν θα σταματήσουν έως ότου η δολοφονία του Kenji δικαιωθεί πλήρως, από τον εκτελεστή, από οποιονδήποτε διοικητή εκείνη την ημέρα που έδινε εντολές, μέχρι τους στρατιωτικούς ηγέτες που ενορχήστρωσαν τη θανατηφόρα καταστολή εκείνης της ημέρας».

    Camera of Japanese journalist, slain in Myanmar, returned after 16 years |  World News - Hindustan Times

    Μεταφραστική επιμέλεια από The Mainichi: Χάρης Παναγόπουλος (IkarosAsteras)

  • DW: «Τέλος των ψευδαισθήσεων» στη δημοσιονομική πολιτική

    DW: «Τέλος των ψευδαισθήσεων» στη δημοσιονομική πολιτική

    Σε διαβουλεύσεις επί των προτάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης εξακολουθούν να βρίσκονται οι εταίροι της ΕΕ, με τις χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά από τη μία και του ευρωπαϊκού Νότου από την άλλη να βρίσκονται σε διάσταση.

    «Αυτή τη στιγμή, οι προδιαγεγραμμένοι τρόποι μείωσης του χρέους και οι επαπειλούμενες ποινές για τους παραβάτες είναι τόσο σκληροί, που δεν μπορούν καν να εφαρμοστούν», εκτιμά η Süddeutsche Zeitung. «Από την άλλη πλευρά, η Ευρώπη πρέπει τώρα να επενδύσει επειγόντως στο μέλλον της: στον οικολογικό μετασχηματισμό, την ψηφιοποίηση, την άμυνα και όσοι αντιτίθενται στις προτάσεις της Επιτροπής, προτάσσοντας δεσμευτικούς στόχους εξοικονόμησης, το αντιλαμβάνονται επίσης. Καθώς φαίνεται ο αγώνας για τη διαμόρφωση νέων κανόνων για το χρέος είναι πιθανό να τραβήξει μέχρι το τέλος της τρέχουσας ευρωπαϊκής νομοθετικής περιόδου, σε έναν χρόνο».

    Για τη στάση της Γερμανίας και του υπουργού Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ, ο οποίος επιμένει στη δημοσιονομική πειθαρχία, η Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) σχολιάζει πως «κατά ειρωνικό τρόπο, η Γερμανία δεν δείχνει να ενδιαφέρεται ιδιαιτέρως για τη μεταρρύθμιση του Συμφώνου, παρ’ ότι με τη δική της επιμονή είχε θεσπιστεί το Σύμφωνο στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα. […] Και η αδιαφορία της εξηγείται εύκολα.

    Από τη στιγμή που η τότε ομοσπονδιακή κυβέρνηση (σ.σ. δηλαδή η σοσιαλδημοκρατική  κυβέρνηση του Γκέρχαρντ Σρέντερ) παραβίασε αρχικά το Σύμφωνο χωρίς δισταγμό και στη συνέχεια προώθησε με θράσος στην αποδυνάμωσή του το 2005, οι δημοσιονομικοί κανόνες της ΕΕ εξαφανίστηκαν από την καθημερινή πραγματικότητα της Γερμανίας. Κατά την κρίση χρέους του ευρώ έγινε φανερό ότι το χαλαρό κανονιστικό πλαίσιο του Συμφώνου ευνοούσε τη μαζική δημιουργία χρέους στην ΕΕ. Αλλά, σύμφωνα με τη γερμανική ανάγνωση, υπεύθηνα για τα υψηλά χρέη ήταν πάντοτε τα νότια κράτη της ΕΕ. Αντιθέτως, μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τη μεταρρύθμιση δείχνουν οι ίδιες εκείνες χώρες που εξακολουθούν να αισθάνονται ότι διαπομπεύονται, τουλάχιστον τυπικά, από τον δημοσιονομικό έλεγχο της ΕΕ και θα ήθελαν, ει δυνατόν, να εξαλείψουν εντελώς το Σύμφωνο».

    Όμως, πρωτίστως λανθασμένη είναι η διαχείριση εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, επισημαίνει η FAZ: «Είναι επίσης ειρωνικό το γεγονός ότι η Επιτροπή προσαρμόζει τις προτάσεις της στους αντίστοιχους αποδέκτες. Σε όσους θέλουν να το ακούσουν, διακηρύσσει το “οριστικό τέλος της λιτότητας”. […] Στους Γερμανούς επικριτές, από την άλλη πλευρά, λέει ότι όλοι γνωρίζουν ότι το Σύμφωνο δεν απέτρεψε την τεράστια αύξηση του χρέους στο παρελθόν. Καμία από τις δύο θέσεις δεν είναι λάθος, αλλά αμφότερες είναι παντελώς ακατάλληλες ως αιτιολόγηση για τις προτάσεις. […] Και το να παραπονιέται η Επιτροπή για τη δυσλειτουργία του ισχύοντος κανονιστικού πλαισίου είναι γελοίο, καθώς ο κύριος υπαίτιος για αυτή τη συνθήκη είναι η ίδια: Το Σύμφωνο αποτελούσε κάποτε ένα ισχυρό εργαλείο, που της επέτρεπε να ελέγχει αποτελεσματικά τις δημοσιονομικές πολιτικές των κρατών».

    «Σε μία ένωση με ενιαία νομισματική πολιτική, αλλά αμετάβλητη εθνική δημοσιονομική πολιτική», συνεχίζει η FAZ, «έπρεπε να διασφαλίσει ότι οι εθνικές πολιτικές αναπτύσσονται με υγιή και στοιχειωδώς ισότιμο τρόπο και, αν χρειαστεί, να επιβάλει κυρώσεις. Η Επιτροπή απώλεσε μέσα από τα χέρια της αυτή την ευκαιρία […] Ιστορικές δεν είναι οι προτάσεις της Κομισιόν γιατί, αν μη τι άλλο, το Σύμφωνο Σταθερότητας είναι νεκρό από το 2005. Τώρα θάβεται ακόμη πιο βαθιά, προς ικανοποίηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ορισμένων κρατών-μελών. Παράλληλα, μπαίνει και οριστικώς ταφόπλακα στις ψευδαισθήσεις που έτρεφαν εκείνοι που εισήγαγαν το Σύμφωνο: Πως η δημοσιονομική πολιτική των κρατών-μελών θα μπορούσε να περιφρουρείται από γενικώς ισχύοντες κανόνες της Ε.Ε.».

  • Νίκος Μαραντζίδης/ Γιατί οι boomers δεν καταλαβαίνουν τους σημερινούς νέους;

    Νίκος Μαραντζίδης/ Γιατί οι boomers δεν καταλαβαίνουν τους σημερινούς νέους;

    Πώς σκέφτονται οι εικοσάρηδες και τριαντάρηδες; Ποια κίνητρα και ποιες αξίες τούς κινητοποιούν; Γιατί η γενιά μου δυσκολεύεται να τους καταλάβει;

    Κάθε γενιά, βεβαίως, χάνει σημεία επαφής από την επόμενη. Κι αυτό δεν έχει να κάνει τόσο με τα χρόνια που απέχουν οι γονείς από τα παιδιά τους, σχετίζεται κυρίως με τις κοινωνικές, οικονομικές, τεχνολογικές και πολιτικές μεταβολές που συντελούνται σε αυτά τα χρόνια. Πάντως, για σήμερα, πρέπει να εστιάσουμε σε δύο μεγάλες διαφοροποιήσεις: στις συνθήκες ζωής και στην πολιτική.

    Οι συνθήκες επιβίωσης χειροτέρεψαν για τους σημερινούς νέους. Στη δεκαετία του ’60 έως τις αρχές του ’90 όποιος αποφοιτούσε από το πανεπιστήμιο είχε ένα «σίγουρο μέλλον»: καλύτερη δουλειά από αυτή των γονιών του, σε καλύτερο περιβάλλον και με καλύτερες αμοιβές˙ κι επίσης καλύτερες προοπτικές. Ειδικά όσοι έφθαναν από την ύπαιθρο στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη έβλεπαν τη ζωή τους να αλλάζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, όπως οι νέες κοπέλες, φέρ’ ειπείν, που γλίτωναν από το ασφυκτικό περιβάλλον της ελληνικής επαρχίας και κέρδιζαν τη χειραφέτησή τους.

    Σήμερα, αντιθέτως, οι νέοι αν και διαθέτουν, κατά μέσον όρο, περισσότερα προσόντα από την προηγούμενη γενιά, δίνουν μάχη για να βρουν μια δουλειά που στοιχειωδώς να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες τους και να μπορεί να τους συντηρήσει. Στις μέρες μας, ακόμη κι οι απόφοιτοι των «ελίτ» σχολών του ελληνικού πανεπιστημίου αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες. Τριάντα – σαράντα χρόνια νωρίτερα, ένας απόφοιτος της νομικής σχολής μπορούσε αμέσως να ανοίξει δικό του δικηγορικό γραφείο, να βρει πελάτες, να συντηρήσει τον εαυτό του και να κάνει οικογένεια.

    Σήμερα, αντίθετα, οι νέοι δικηγόροι δεν συνιστούν μια εκκολαπτόμενη ελίτ προορισμένη να στελεχώσει την ανώτερη γραφειοκρατία, τον κόσμο της πολιτικής και των επιχειρήσεων. Οι νέοι δικηγόροι αποτελούν έναν στρατό προλεταρίων που προσπαθούν απλώς να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Το ίδιο κι οι νέοι γιατροί ή μηχανικοί, γι’ αυτό και πολλοί μεταναστεύουν, εκτός κι αν έχουν γονείς γιατρούς ή δικηγόρους που προετοιμάζουν τη διαδοχή – αυτό μερικοί με κακή γνώση ελληνικών το αποκαλούν «αριστεία».

    Και στο πεδίο της πολιτικής, οι αλλαγές υπήρξαν κρίσιμες. Η «γενιά του Πολυτεχνείου» και η «γενιά της Μεταπολίτευσης» ενηλικιώθηκαν σε ένα περιβάλλον που προσδιορίστηκε από το άγος της δικτατορίας, τη δημοκρατική φόρτιση του

    «Εδώ Πολυτεχνείο», τις προσδοκίες της μετάβασης στη Δημοκρατία και τα τραύματα του παρελθόντος (Εμφύλιος).

    Η γενιά μου κοινωνικοποιήθηκε μέσα σε συνθήκες όπου η πολιτική μετρούσε βαριά στη ζωή των ανθρώπων. Μεγαλώσαμε ακούγοντας για τους φακέλους και τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων και το «πέρνα απ’ το τμήμα για υπόθεσή σου». Μάθαμε να διπλώνουμε από μέσα την «Αυγή» όταν την αγοράζαμε από το περίπτερο για να μη βλέπουν οι ξένοι τι διαβάζουμε, ενώ η χαμηλωμένη φωνή των γονιών στο σπίτι όταν η συζήτηση πήγαινε στα πολιτικά μάς υπενθύμιζε διαρκώς μια αόρατη απειλή. Για τη γενιά μου, αυτή της Μεταπολίτευσης, τα κόμματα δεν υπήρξαν απλώς το σχολείο που δεν είχαμε. Ηταν, επιπλέον, η ελευθερία που μας είχε στερηθεί και αυτή που είχε στερηθεί από τους γονείς μας.

    Αντίθετα για τους νέους σήμερα, η πολιτική έχει χάσει τη μαγεία της. Οι πολιτικές ελευθερίες θεωρούνται αυτονόητες, που συχνά μάλιστα παραβιάζονται κυνικά και ατιμώρητα από τους ισχυρούς και τις κυβερνήσεις. Η δημοκρατία για τους νεότερους σημαίνει αδιάφορη εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία, σημαίνει «όλοι τα ίδια κάνουν» και καμιά φορά «όλοι το ίδιο είναι». Ιδιαίτερα όσοι ενηλικιώθηκαν στην κρίση βίωσαν εντονότερα το αίσθημα της δημοκρατικής ματαίωσης.

    Οι διαφορετικές συνθήκες ζωής παράγουν διαφορετικό είδος πολιτικοποίησης. Για τους boomers τα φοιτητικά χρόνια σήμαιναν χειραφέτηση και ριζοσπαστισμό. Αργότερα, όμως, καθώς αυτοί εντάσσονταν στην αγορά εργασίας και ανέβαιναν κοινωνικά συντηρητικοποιούνταν. Τώρα τα πράγματα αντιστράφηκαν. Οι νέοι έρχονται στα πανεπιστήμια μάλλον αδιάφοροι για την πολιτική μεγαλώνοντας συνήθως σε ένα προστατευτικό οικογενειακό περιβάλλον. Μετά την αποφοίτησή τους, όμως, καθώς η ζωή όχι μόνο δεν τους χαρίζεται, αλλά τους πιέζει ανελέητα, ριζοσπαστικοποιούνται απότομα. Οι νέοι βλέπουν το μέλλον με δυσοίωνους όρους, γι’ αυτό μιλούν θυμωμένα, αλλά απολύτως ευκρινώς και συγκεκριμένα.

    Στα νιάτα μου, οι γενιές των πεθαμένων ζύγιζαν βαριά στα κεφάλια μας. Οι παρελθοντικές φωνές τάραζαν το μυαλό μας. Σήμερα είναι ένα ζοφερό παρόν κι ένα αβέβαιο μέλλον που ταράζει αυτά τα παιδιά.

    (Ο Νίκος Μαραντζίδης είναι καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας-Το άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από την «Καθημερινή» της Κυριακής)

  • Washington Post: Ποιες περιοχές του πλανήτη είναι λιγότερο προετοιμασμένες για τους ακραίους καύσωνες

    Washington Post: Ποιες περιοχές του πλανήτη είναι λιγότερο προετοιμασμένες για τους ακραίους καύσωνες

    Οι ακραίοι καύσωνες πρόκειται να αυξηθούν καθώς εντείνεται η κλιματική κρίση και θα πλήξουν περιοχές του πλανήτη που είναι λιγότερο προετοιμασμένες, σύμφωνα με νέα μελέτη. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ εντόπισαν περιοχές σε όλο τον κόσμο που είναι πιο ευάλωτες στις καταστροφικές συνέπειες των υψηλών θερμοκρασιών.

    Η μελέτη διαπίστωσε ότι η πρωτοφανής ζέστη σε συνδυασμό με την αύξηση του πληθυσμού ή τους περιορισμένους πόρους υγειονομικής περίθαλψης και ενέργειας, θέτει ορισμένα μέρη του κόσμου σε μεγαλύτερο κίνδυνο, όπως το Αφγανιστάν, η Παπούα Νέα Γουινέα και χώρες της Κεντρικής Αμερικής.

    Σύμφωνα με τη μελέτη, οι θερμοκρασίες ρεκόρ θα μπορούσαν να συμβούν οπουδήποτε. Ωστόσο οι χώρες που δεν έχουν βιώσει ακραία κύματα καύσωνα μέχρι στιγμής είναι ιδιαίτερα ευάλωτες, δήλωσε η κλιματολόγος και επικεφαλής συγγραφέας της έκθεσης Βίκυ Τόμσον. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι μπορεί να είναι λιγότερο προετοιμασμένες και τα μέτρα προσαρμογής λαμβάνονται συχνά μόνο εκ των υστέρων, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature Communications».

    Οι επιστήμονες βασίστηκαν στην ανάλυσή τους σε σύνολα δεδομένων που χρονολογούνται εδώ και περισσότερα από 60 χρόνια, καθώς και σε κλιματικά μοντέλα, για να αξιολογήσουν την πιθανότητα ακραίων θερμοκρασιών.

    Νέα μελέτη δείχνει ποιες περιοχές είναι λιγότερο προετοιμασμένες για τους ακραίους καύσωνες
    (University of Bristol)

    Ποιες περιοχές κινδυνεύουν περισσότερο

    Αφγανιστάν

    Το Αφγανιστάν είναι η περιοχή που προκαλεί τη μεγαλύτερη ανησυχία, σύμφωνα με τους ερευνητές, εξαιτίας της έλλειψης πόρων, της απότομης προβλεπόμενης αύξησης του πληθυσμού. Η εξάρτηση από τα γεωργικά μέσα διαβίωσης, η κακή κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη και οι δεκαετίες πολέμου έχουν συμβάλει στο να καταστεί το Αφγανιστάν ιδιαίτερα ευάλωτο στην κλιματική αλλαγή, η οποία θα μπορούσε να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην επισιτιστική ασφάλεια, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Η φτώχεια και η πείνα έχουν αυξηθεί από τότε που οι Ταλιμπάν ανέλαβαν την εξουσία το 2021 και η χαοτική στρατιωτική αποχώρηση των ΗΠΑ ανέτρεψε την οικονομία και τη ροή της βοήθειας.

    Ο Παγκόσμιος Δείκτης Κλιματικού Κινδύνου του 2021 κατέταξε το Αφγανιστάν ως την έκτη χώρα που επηρεάζεται περισσότερο από την κλιματική κρίση και μία από τις λιγότερο προετοιμασμένες.

    Κεντρική Αμερική

    Οι χώρες της Κεντρικής Αμερικής είναι ευάλωτες και είναι πιθανό να βιώσουν νέες υψηλές θερμοκρασίες, αν και ο πληθυσμός δεν αναμένεται να αυξηθεί τόσο πολύ όσο σε άλλες περιοχές.

    «Το σημερινό ρεκόρ είναι πιο κάτω από το στατιστικό μέγιστο – γεγονός που υποδηλώνει ότι η περιοχή θα μπορούσε να βιώσει ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών, αναφέρει η μελέτη.

    Η ξηρασία σε τμήματα της Κόστα Ρίκα, του Ελ Σαλβαδόρ, της Γουατεμάλας, της Ονδούρας, της Νικαράγουας και του Παναμά έχει καταστρέψει τις γεωργικές εκτάσεις με αποτέλεσμα εκατομμύρια άνθρωποι να αντιμετωπίζουν επείγουσα επισιτιστική ανασφάλεια, για αυτό και ο ΟΗΕ συστήνει την αποκατάσταση των δασών σε τμήματα της περιοχής.

    Πεκίνο και Κεντρική Ευρώπη

    Τμήματα της Κίνας και χώρες της Κεντρικής Ευρώπης βρίσκονται επίσης στη λίστα, επειδή οι καύσωνες-ρεκόρ στις πυκνοκατοικημένες περιοχές θα μπορούσαν να επηρεάσουν εκατομμύρια ανθρώπους – αν και είναι πιο πιθανό να έχουν τα σχέδια και τους πόρους για τον μετριασμό των επιπτώσεων.

    Ενώ η μελέτη αναφέρει το Πεκίνο, τη Γερμανία, τις Κάτω Χώρες και το Βέλγιο, ως ευάλωτες από άποψη πληθυσμού, οι επιστήμονες λένε ότι οι κυβερνήσεις θα πρέπει να προετοιμαστούν για ακραίους καύσωνες, με μέτρα όπως η δημιουργία κέντρων ψύξης και η μείωση των ωρών εργασίας για όσους εργάζονται έξω.

    «Η προετοιμασία σώζει ζωές», δήλωσε ο Νταν Μίτσελ, καθηγητής ατμοσφαιρικών επιστημών και συν-συγγραφέας της μελέτης. «Σε αυτή τη μελέτη, δείχνουμε ότι τέτοια γεγονότα-ρεκόρ θα μπορούσαν να συμβούν οπουδήποτε. Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο πρέπει να είναι προετοιμασμένες», κατέληξε ο ερευνητής.

    ΠΗΓΗ: Washington Post

  • Προσφυγικό – Fenix: Η Ελλάδα παραβιάζει συστηματικά συνθήκες του ΟΗΕ και της ΕΕ

    Προσφυγικό – Fenix: Η Ελλάδα παραβιάζει συστηματικά συνθήκες του ΟΗΕ και της ΕΕ

    «Χαστούκι» στις Ελληνικές κυβερνήσεις αποτελεί η νέα έκθεση της Fenix όσο αφορά την παραβίαση των δικαιωμάτων των αιτούντων άσυλο.

    Η έκθεση μεταξύ άλλων αναφέρει πως οι Ελληνικές κυβερνήσεις συστηματικά παραβιάζουν κανονισμούς και συνθήκες υπό την Ευρωπαϊκή Ένωση και τον ΟΗΕ ως προς τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που έχουν βασανιστεί και ζητούν άσυλο στην Ελλάδα.

    Αναλυτικά η έκθεση αναφέρει:

    Τα βασανιστήρια απαγορεύονται βάσει του διεθνούς δικαίου, τόσο σε περιόδους ειρήνης όσο και σε περιόδους πολέμου. Ωστόσο, ένας τεράστιος αριθμός ανθρώπων υποβάλλεται σε βασανιστήρια παγκοσμίως. Παρά τις περιορισμένες επίσημες στατιστικές πληροφορίες για το πόσοι μετανάστες είναι θύματα βασανιστηρίων, το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών της Ύπατης Αρμοστείας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (OHCHR) εκτιμά ότι το 2017, μεταξύ 5 και 35% των προσφύγων είναι επιζώντες βασανιστηρίων. Με βάση τα δεδομένα αυτά, έχουν υιοθετηθεί πολλές πολιτικές και διαδικασίες για να διασφαλιστεί ότι οι τα θύματα βασανισμού θα έχουν πρόσβαση σε κατάλληλες υπηρεσίες και μηχανισμούς προστασίας.

    Η Ελλάδα, ως κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και της Απάνθρωπης ή Ταπεινωτικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας και άλλων διεθνών συμβάσεων και κράτος μέλος της ΕΕ, έχει υποχρέωση να διασφαλίζει ότι όλοι όσοι δηλώνουν ή παρουσιάζουν πως έχουν υποβληθεί σε βασανιστήρια (άρθρα 41, 67 και 77 του νόμου 4939/2022, άρθρο 18 της οδηγίας 2013/32/ΕΕ και άρθρο 14 της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών κατά των βασανιστηρίων) και εάν ταυτοποιηθούν ως θύματα βασανισμού, αποκτούν πρόσβαση σε προγράμματα αποκατάστασης και άλλα θεμελιώδη δικαιώματα (άρθρο 14 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών κατά των βασανιστηρίων).

    Ωστόσο στην πράξη έχουν αναδειχθεί σοβαρές ελλείψεις στην αναγνώριση και την ταυτοποίηση των θυμάτων βασανισμού των αιτούντων ασύλου στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της περίπτωσης της Λέσβου. Έχουν παρατηρηθεί συστηματικές ελλείψεις στην αναγνώριση των σημαδιών βασανισμού, λόγω της χαμηλής ποιότητας των αξιολογήσεων, των βιαστικών διαδικασιών και της παράβλεψης περιστατικών βασανισμών εκτός της χώρας προέλευσης των αιτούντων. 

    Οι ελλείψεις που παρατηρήθηκαν κατά τη διαδικασία των αιτήσεων ασύλου αφήνουν τους αιτούντες άσυλο, οι οποίοι ανέφεραν ότι υπέστησαν ή παρουσίαζαν σημάδια βασανισμού, χωρίς πρόσβαση σε θεμελιώδη δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης σε ειδικές συνθήκες υποδοχής και ειδικές διαδικαστικές εγγυήσεις στις ειδικές τους ανάγκες και πρόσβαση σε αποκατάσταση και επαρκή φροντίδα.

    Η αποτυχία ταυτοποίησης έχει σοβαρές συνέπειες για τα θύματα βασανισμών και ισοδυναμεί με παραβιάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων που ορίζονται από το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο. Η αποτυχία της Ελλάδας να αξιολογήσει και να εντοπίσει ευάλωτους αιτούντες άσυλο, να τους ταυτοποιήσει και να τους πιστοποιήσει έγκαιρα, συνιστά de facto άρνηση αποκατάστασης τους και στέρηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους σύμφωνα με το άρθρο 14 της Σύμβασης.

    Επίσης η έλλειψη αποτελεσματικής φροντίδας των θυμάτων αυτών και του σεβασμού των ειδικών αναγκών τους, ιδιαίτερα η έλλειψη πρόσβασης σε εξειδικευμένη ιατρική περίθαλψη και επαρκή στέγαση, συνιστά ταπεινωτική μεταχείριση που απαξιώνει εντελώς την αναγνώριση της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς τους, κατά παράβαση του άρθρου 16 της UNCAT.

    Η Fenix ​​καλεί την ελληνική κυβέρνηση να σεβαστεί τα δικαιώματα και τις εγγυήσεις που παρέχονται στους ευάλωτους αιτούντες άσυλο και να παράσχει κατάλληλες, σαφείς και αποτελεσματικές οδούς για τον εντοπισμό και την ταυτοποίηση τους. Η Fenix ​​συνιστά επίσης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ως θεματοφύλακα των συνθηκών της ΕΕ, να διασφαλίζει τη συμμόρφωση με το δίκαιο της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της οδηγίας για τις διαδικασίες ασύλου, της οδηγίας για τις συνθήκες υποδοχής, της οδηγίας επαναπατρισμού, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Χάρτας των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

    Ολόκληρη η έκθεση της Fenix ΕΔΩ

  • Μεγαλύτερη όχληση από τα κουνούπια αναμένεται λόγω των βροχοπτώσεων του Απριλίου

    Μεγαλύτερη όχληση από τα κουνούπια αναμένεται λόγω των βροχοπτώσεων του Απριλίου

    Αυξημένα επίπεδα όχλησης από τα κουνούπια αναμένονται, λόγω των βροχοπτώσεων του Απριλίου, σε περιοχές της Κεντρικής Μακεδονίας, όπου το ερχόμενο χρονικό διάστημα θα σημειωθεί σημαντική άνοδος της θερμοκρασίας.

    Σύμφωνα με στοιχεία από τους μετεωρολογικούς σταθμούς, τα επίπεδα της βροχής αυτόν τον μήνα διαμορφώθηκαν σε υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με τους αντίστοιχους μήνες των προηγούμενων χρόνων. Ωστόσο, το συγκεκριμένο γεγονός και η αναμενόμενη αύξηση της όχλησης από τα κουνούπια δεν ανησυχεί τους ειδικούς καθώς δεν πρόκειται για κουνούπια που ευθύνονται για τη διάδοση μολυσματικών ασθενειών, όπως η ελονοσία και ο ιός του Δυτικού Νείλου.

    Σύμφωνα με όσα ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Σπύρος Μουρελάτος, επικεφαλής της εταιρείας «Οικοανάπτυξη», που συμμετέχει στα προγράμματα καταπολέμησης των κουνουπιών στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, δεν είναι σύνηθες να καταγράφονται τόσο υψηλά επίπεδα βροχής τον μήνα Απρίλιο. Ωστόσο, οι ψεκασμοί από εδάφους έχουν ξεκινήσει από τις αρχές του μήνα στα 160.000 στρέμματα που καλύπτουν τα 16 υγροτοπικά συστήματα της Κεντρικής Μακεδονίας (στα οποία συμπεριλαμβάνονται -μεταξύ άλλων- η Περαία, το Αγγελοχώρι, το Καλοχώρι, ο Άγιος Μάμας, οι λίμνες Βόλβη και Αγίου Βασιλείου, οι εκβολές του Αλιάκμονα, η λίμνη Κερκίνη κ.ά.). Παράλληλα, γίνονται ψεκασμοί και με τη βοήθεια drones σε σημεία που δεν μπορούν να προσεγγίσουν τα επίγεια συνεργεία.

    «Σε όλη την Περιφέρεια η κατάσταση ελέγχεται επαρκώς καθώς χάρη στην τριετή διάρκεια των προγραμμάτων καταπολέμησης, βρισκόμαστε διαρκώς σε εγρήγορση» σχολίασε. Σε ό,τι αφορά, άλλωστε, τον ιό του Δυτικού Νείλου, γνωστοποίησε ότι αυτή τη στιγμή τοποθετούνται οι παγίδες σύλληψης των ακμαίων κουνουπιών και από τους ελέγχους και τις ταυτοποιήσεις που θα γίνουν σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, θα μπορεί να προκύψει μια αρχική πρόβλεψη από τον Ιούνιο.

    Την 1η Μαΐου, παράλληλα, ξεκινάει η λειτουργία του μοντέλου πρόβλεψης και της εφαρμογής για κινητά τηλέφωνα Μosquito Vision, μέσω της οποίας οι πολίτες της Κεντρικής Μακεδονίας μπορούν δωρεάν να ενημερώνονται για την πρόγνωση της όχλησης κουνουπιών τις βραδινές ώρες σε συγκεκριμένες περιοχές.

    Σε κάθε περίπτωση, οι αρμόδιοι φορείς για την καταπολέμηση των κουνουπιών υπενθυμίζουν τη σημασία της λήψης προληπτικών μέτρων από τους πολίτες, ώστε να μην δημιουργούνται εστίες αναπαραγωγής κουνουπιών σε κήπους, ταράτσες ή μπαλκόνια ή γενικότερα σε κατοικημένες περιοχές.

  • Αρχίζουν σήμερα να ψηφίζουν για τις εκλογές της 14ης Μαΐου οι 1,5 εκατ. Τούρκοι στη Γερμανία – Γιατί  ψηφίζουν Ερντογάν

    Αρχίζουν σήμερα να ψηφίζουν για τις εκλογές της 14ης Μαΐου οι 1,5 εκατ. Τούρκοι στη Γερμανία – Γιατί ψηφίζουν Ερντογάν

    Η ψηφοφορία για τις τουρκικές προεδρικές και βουλευτικές εκλογές της 14ης Μαΐου αρχίζει σήμερα για τους Τούρκους που ζουν στο εξωτερικό και 1,5 εκατομμύριο Τούρκοι, η μεγαλύτερη τουρκική κοινότητα στο εξωτερικό, πρόκειται να ψηφίσουν στη Γερμανία.

    Η ψήφος στο εξωτερικό θα είναι δυνατή μέχρι τις 9 Μαΐου και 26 εκλογικά τμήματα έχουν ανοίξει μόνο στη Γερμανία.

    Στις 14 Μαίου οι Τούρκοι καλούνται στις κάλπες για να εκλέξουν νέο πρόεδρο. Δικαίωμα συμμετοχής στις εκλογές έχουν και οι Τούρκοι του εξωτερικού, άρα και της Γερμανίας, όπου άλλωστε διαμένει η μεγαλύτερη τουρκική παροικία. Σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Μετανάστευσης και Ασύλου (BAMF) στη Γερμανία ζουν γύρω στα 2,8 εκ. πολίτες τουρκικής καταγωγής. Σημειωτέον ότι ο αριθμός αυτός απεικόνιζε την πραγματικότητα πριν από πέντε χρόνια. Οι μισοί εξ αυτών έχουν τουρκικό διαβατήριο.

    Αυτοί ήδη από τις 27 Απριλίου μέχρι τις 9 Μαΐου μπορούν να ψηφίζουν στις συνολικά 14 τουρκικές εκπροσωπήσεις στη Γερμανία. Ο γενικός Πρόξενος Τουρχάν Κάγια, μιλώντας στην DW, δεν θέλησε να δώσει λεπτομέρειες όσο βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία έγκρισης ενώπιον των γερμανικών αρχών. Η έκβαση των τουρκικών εκλογών είναι εντελώς ανοιχτή. 

    Αυτήν τη φορά θα μπορούσε όμως να χάσει ο πρόεδρος Ερντογάν τις εκλογές από τον αντίπαλό του, τον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, πρόεδρο του κεμαλικού – κοσμικού CHP, ο οποίος στηρίζεται από ένα ευρύ φάσμα από την πολιτική και την κοινωνία. Ωστόσο, ο Ερντογάν και το κόμμα του AKP μπορούν να αναμένουν σαφή νίκη από τις κάλπες στη Γερμανία.

    Ο Μετίν Σιρίν ζει στη Κολωνία 43 χρόνια. Εργάζονταν επί δεκαετίες στα εργοστάσια της Ford και ήταν ενεργός συνδικαλιστής. Σε προηγούμενες εκλογές είχε ρίξει την ψήφο του στον Ερντογάν και θέλει να το κάνει κι αυτή τη φορά, “Τα τελευταία 20 χρόνια η συμπάθειά μου για το ΑΚΡ αυξάνεται συνεχώς”, λέει. Ο Γιούνις Ουλυσόι, από το Κέντρο Τουρκικών Σπουδών και Ερευνών Ένταξης του Πανεπιστημίου Ντούιζμπουργκ-Έσεν, λέει ότι οι Τούρκοι της Γερμανίας ψηφίζουν τον Ερντογάν δυσανάλογα περισσότερο από ότι στην Τουρκία.Στο δημοψήφισμα του 2017 για τη συνταγματική μεταρρύθμιση, περίπου το 63% των Τούρκων στη Γερμανία ψήφισε υπέρ των σχεδίων του Ερντογάν για τη μετατροπή του κοινοβουλευτικού συστήματος σε προεδρικό, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στην Τουρκία ήταν μόλις λίγο κάτω από το 51%. Στις προεδρικές εκλογές του 2018, το 64,8% των Τούρκων της Γερμανίας που προσήλθαν στις κάλπες ψήφισαν Ερντογάν. Μέσα στην Τουρκία το ποσοστό του ήταν 52,6%.

    Βέβαια η τάση στο εξωτερικό δεν είναι παντού η ίδια. Για παράδειγμα το 2018 ο Ερντογάν συγκέντρωσε μόνο το 17% του συνόλου των ψήφων στις ΗΠΑ, το 21% στο Ηνωμένο Βασίλειο, το 35% στο Ιράν και το 29% στο Κατάρ. Η εκλογική συμπεριφορά των Τούρκων στη Γερμανία προκάλεσε πάντως επικρίσεις. Κατηγορήθηκαν για ασυνεπή στάση, κυρίως εκείνοι που στις γερμανικές εκλογές ψηφίζουν Σοσιαλδημοκράτες ή Πρασίνους και στην Τουρκία το ισλαμοσυντηρητικό AKP. Πώς γίνεται αυτό;  

    Για τον Μετίν Σιρίν αυτή είναι μια απολύτως λογική απόφαση, ακόμη και σημάδι του πόσο ανοιχτοί και λίγο φανατικοί είναι οι συντηρητικοί Τούρκοι ψηφοφόροι στη Γερμανία. „Οι άνθρωποι ψηφίζουν φυσικά το κόμμα που εκπροσωπεί τα συμφέροντά τους. Αυτό πρέπει να το δούμε με θετικό τρόπο”. Πολιτικοί παρατηρητές έχουν παρόμοια άποψη. “Φυσικά, ακόμη και ως ξένος κοιτάς ποιο κόμμα είναι κοντά σου. Στο παρελθόν το ερώτημα ήταν: CDU ή SPD; Εκείνη την εποχή οι Τούρκοι ήταν κυρίως εργαζόμενοι και το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, με τον διεθνή προσανατολισμό του, ήταν πιο κοντά στους συντηρητικούς Τούρκους από το συντηρητικό Χριστιανοδημοκρατικό”, εξηγεί ο ερευνητής ενσωμάτωσης Ουλυσόι. “Οι πρώτοι Τούρκοι που ήρθαν στη Γερμανία ήταν κυρίως από την αγροτική, συντηρητική Ανατολία. Όταν οι άνθρωποι μεταναστεύουν, συνεχίζουν να αναπτύσσουν τις αξίες που φέρνουν μαζί τους.Οι συντηρητικές-θρησκευτικές απόψεις τους παραμένουν, ιδίως στη διασπορά”.

    “Ανήκετε σε μας”   

    Πολλοί Γερμανοί δεν προσπαθούν καν να κατανοήσουν την εκλογική συμπεριφορά των συντηρητικών Τούρκων” επικρίνει ο Ουλουσόι. “Μπορεί κανείς να την κρίνει με ιδεολογικά κριτήρια ή να την επιτιμήσει, αλλά μπορεί επίσης να προσπαθήσει να κατανοήσει τι ωθεί τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν με αυτόν τον τρόπο. Επιπλέον η γερμανική κοινή γνώμη εστιάζει στους Τούρκους. Υπάρχουν μόνο Γερμανοί Τούρκοι που ψηφίζουν για τις εθνικές τους εκλογές; Φυσικά και όχι. Οι Ιταλοί που ζουν στο εξωτερικό έχουν επίσης δικαίωμα ψήφου. Στην Ιταλία μια δεξιά λαϊκιστική κυβέρνηση ήρθε στην εξουσία και κανείς δεν ξέρει πώς ψήφισαν οι Ιταλοί στη Γερμανία. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε”.

    Ο Ερντογάν φαίνεται ότι κάλυψε ένα κενό που άφησε ανοιχτό το γερμανικό κράτος: “Μετά από 60 χρόνια οι πολιτικοί δυσκολεύονται ακόμα να αναγνωρίσουν ξεκάθαρα αυτούς τους ανθρώπους και να τους πουν, ανήκετε σε αυτή τη χώρα, ανεξάρτητα από το αν είστε ιδρυτές της BioNTech ή αν ενδεχομένως μπλεχτήκατε σε κάποιου είδους ταραχές ως νέοι την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Ακόμα και αν έχετε κάνει λάθη, ανήκετε σε εμάς. Αντιθέτως, αυτό ακριβώς λέει ο Ερντογάν. ‘Όπου κι αν βρίσκεστε, όποια εθνικότητα κι αν έχετε, ανήκετε σε εμάς”. Η κοινωνιολόγος Ζαμπρίνα Μάιερ έχει παρόμοια άποψη. “Ήταν εύκολο για τον Ερντογάν να απευθυνθεί σε τμήματα ανθρώπων τουρκικής καταγωγής που λαχταρούσαν να τύχουν εκτίμησης”, λέει η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου του Μπάμπεργκ σε συνέντευξη στη DW. Λόγω της πολιτικής της γερμανικής κυβέρνησης οι Τούρκοι της Γερμανίας “δεν μπορούσαν να αισθανθούν ότι ανήκουν στη γερμανική κοινωνία”.

    Η Μάιερ επισημαίνει ότι η απόκτηση γερμανικής υπηκοότητας για άτομα τουρκικής καταγωγής δεν ήταν απλή για μεγάλο χρονικό διάστημα, σε αντίθεση με άλλες ομάδες μεταναστών, όπως οι Γερμανορώσοι. „Τέτοιοι παράγοντες οδηγούν τους νέους, ιδίως της τρίτης γενιάς, να ψηφίζουν Ερντογάν, επίσης από κακία”, λέει ο Ουλουσόι. Ο Μετίν Σιρίν, ψηφοφόρος του AKP από την Κολωνία, το επιβεβαιώνει. „Τα τελευταία χρόνια οι συντηρητικοί έχουν εξοστρακιστεί από τα γερμανικά πολιτικά κόμματα λόγω του Ερντογάν. Αυτή είναι μια πολύ θλιβερή εξέλιξη. Αυτός ο αποκλεισμός προκάλεσε φυσικά αντίδραση”. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των εκλογών της 14ης Μαΐου ο Σιρίν απολαμβάνει το ότι έχει εκλογικό δικαίωμα και το γεγονός ότι εκπροσωπείται πολιτικά: “Αν και ζω στη Γερμανία 43 χρόνια, δεν μου επιτρέπεται να ψηφίσω στις τοπικές εκλογές εδώ. Αυτό αποτελεί αποκλεισμό και με στεναχωρεί. Όμως η Τουρκία μας δίνει το δικαίωμα να ψηφίζουμε. Είμαι περήφανος που μπορώ να έχω λόγο για τους πολίτες μας”.

    Στις τουρκικές προδρικές εκλογές του 2018, η Γερμανία βρέθηκε στο κέντρο μιας έντονης διαμάχης, με τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να κατηγορεί τις γερμανικές αρχές ότι εμποδίζουν τις προσπάθειες της προεκλογικής εκστρατείας του στη χώρα.

    Τέτοιες εντάσεις δεν αναμένονται αυτή τη φορά.

    Έπειτα από 20 χρόνια στην εξουσία, ο Ερντογάν βρίσκεται αντιμέτωπος με τη δυσκολότερη μέχρι σήμερα εκλογική δοκιμασία του. Πρόσφατες δημοσκοπήσεις προοιωνίζονται μάχη στήθος με στήθος ανάμεσα στον απερχόμενο πρόεδρο και τον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, τον ηγέτη μιας συμμαχίας κομμάτων της αντιπολίτευσης.

    Ένας δεύτερος γύρος ανάμεσα στους δύο που θα έρθουν πρώτοι στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών θα πραγματοποιηθεί στις 28 Μαΐου, εκτός εάν από την ψηφοφορία της 14ης Μαΐου αναδειχθεί κάποιος νικητής με περισσότερο από το 50% των ψήφων.

    Πηγές: ΑΠΕ, DW

  • 35 χρόνια από την καταστροφή του Τσερνόμπιλ: Μεγαλύτερος σήμερα ο πυρηνικός κίνδυνος

    35 χρόνια από την καταστροφή του Τσερνόμπιλ: Μεγαλύτερος σήμερα ο πυρηνικός κίνδυνος

    37 χρόνια μετά το πυρηνικό δυστύχημα στην Ουκρανία η ανθρωπότητα δεν φαίνεται να έχει βγάλει τα σωστά διαδάγματα. Ο ρωσικός πόλεμος αποτελεί έναν επιπλέον κίνδυνο.

    Η καμπάνα χτυπά και πάλι στο Τσερνόμπιλ. 37 χρόνια μετά έκρηξη του αντιδραστήρα με τον αριθμό 4 του πυρηνικού εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην τότε Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ουκρανίας, οι πρώην εργαζόμενοι ήρθαν και πάλι στον τόπο της καταστροφής. Με λουλούδια και κεριά στα χέρια θέλησαν να αποτίσουν φόρο τιμής στη μνήμη των συναδέλφων τους, που έχασαν τη ζωή τους. “Έχουμε μια παράδοση”, λέει ο Σέρχι Ακουλίν, πρώην εργαζόμενος στο εργοστάσιο, στον τηλεοπτικό φακό του Reuters. “Κάθε χρόνο στις 26 Απριλίου ερχόμαστε εδώ και αφήνουμε λουλούδια. Τους ήξερα όλους εδώ. Ήταν η δική μου βάρδια στο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας”. 

    Να τιμήσω τους συναδέλφους μου

    Σύμφωνα με στοιχεία που δόθηκαν τότε στη δημοσιότητα από το δυστύχημα σκοτώθηκαν ακαριαία 31 άνθρωποι, ενώ δεκάδες χιλιάδες άλλοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την περιοχή. Πιστεύεται ότι μέχρι και 115.000 άνθρωποι πέθαναν από ασθένειες που σχετίζονται με τη ραδιενέργεια, όπως ο καρκίνος, αν και οι εκτιμήσεις ποικίλουν.

    Ήταν Μεγάλη Εβδομάδα, αλλά οι αρχές της τότε Σοβιετικής Ένωσης, ένα χρόνο μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, αποφάσισαν να συγκαλύψουν το γεγονός, που μαθεύτηκε με καθυστέρηση λίγων ημερών.

    Νωρίς το πρωί της 26ης Απριλίου 1986, ακριβώς 35 χρόνια πριν από σήμερα, ο αντιδραστήρας 4 του πυρηνικού εργοστασίου του Τσερνόμπιλ στην Ουκρανία, που αποτελούσε τότε τμήμα της Σοβιετικής Ένωσης, εξερράγη.

    “Αυτή η πυρηνική καταστροφή είναι ένας δεύτερος πόλεμος για εμάς” θυμάται ο Σέρχι Ακουλίν. “Ήμασταν 32 άτομα, είχα δύο παιδιά όταν απομακρυνθήκαμε από το Πρίπιατ, πόλη κοντά στο εργοστάσιο. Ήταν μια παρόμοια κατάσταση με αυτή της 24ης Φεβρουαρίου, ημέρα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Είχα την εμπειρία του πολέμου και έτσι πήρα τα εγγόνια μου σε ένα ασφαλές μέρος. Δεν χρειάζεται να ακούνε τις εκρήξεις των πυραύλων του πυροβολικού. Βρίσκομαι εδώ για να τιμήσω τους συναδέλφους μου. Είναι όλοι ζωντανοί, όσο τους θυμάμαι”.

    Το διαβόητο εργοστάσιο έγινε και πάλι πρωτοσέλιδο μετά την κατάληψή του από τις ρωσικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Έπειτα από εβδομάδες μαχών σε ολόκληρη τη χώρα, ο σταθμός παραγωγής ενέργειας που τώρα είναι επίσημα γνωστός ως Τσόρνομπιλ στην Ουκρανία, πέρασε από τον περασμένο Απρίλιο υπό ουκρανικό έλεγχο, αφού οι Ρώσοι στρατιώτες εγκατέλειψαν τις προσπάθειες κατάληψης του Κιέβου. Και παρά το ότι εξακολουθεί να θεωρείται το σοβαρότερο πυρηνικό δυστύχημα στην παγκόσμια ιστορία, ο κίνδυνος από τις πολεμικές επιχειρήσεις είναι υπαρκτός. Παρά τις προειδοποιήσεις του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας υπάρχουν καθημερινές αναφορές για επιθέσεις στην περιοχή.

    Υπαρκτός ο κίνδυνος

    Η Ουκρανία διαθέτει συνολικά 15 πυρηνικούς αντιδραστήρες, αλλά στο επίκεντρο της ειδησεογραφίας βρίσκεται ο πυρηνικός σταθμός της Ζαπορίζια, που έχει περάσει πλέον υπό ρωσικό έλεγχο. Ο Όλι Χεϊνόνεν, πρώην ανώτατο στέλεχος του Οργανισμού Πυρηνικής Ενέργειας και ανώτερος σύμβουλος του Ιδρύματος για την Άμυνα των Δημοκρατιών, πιστεύει ότι σήμερα με τον πόλεμο στην Ουκρανία η ανθρωπότητα είναι πιο εκτεθειμένη σε κίνδυνο από ό,τι το 1986. “Αυτή η κατάσταση είναι κατά κάποιο τρόπο χειρότερη, γιατί πρόκειται για σκόπιμη, ανθρωπογενή επίθεση και είναι πολύ δύσκολο να προστατευθεί ένας πυρηνικός σταθμός αν τα πυρομαχικά ή οι πύραυλοι χτυπήσουν σε λάθος μέρος” δήλωσε στο Euronews. “Εκτός αυτού, το εργοστάσιο καταστρέφεται με τον καιρό, υπάρχει έλλειψη ανταλλακτικών, όλα αυτά οδηγούν σε λάθος κατεύθυνση”.

    Σήμερα τα διδάγματα από το Τσερνόμπιλ δεν φαίνεται να έχουν εισακουστεί. Η πυρηνική ενέργεια βιώνει μια νέα άνοιξη μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία με τη Γαλλία να βρίσκεται στην κορυφή των κρατών που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των ενεργειακών τους αναγκών από πυρηνικά εργοστάσια. Αντίθετα η Γερμανία στα μέσα Απριλίου έβαλε λουκέτο και στα τελευταία εναπομείναντα.

    Ειρήνη Αναστασοπούλου/Reuters TV/dpa/Euronews


    Με πληροφορίες: Deutsche Welle

  • Ηφαίστειο Σαντορίνης: «Θέμα χρόνου» να σημειωθεί έκρηξη

    Ηφαίστειο Σαντορίνης: «Θέμα χρόνου» να σημειωθεί έκρηξη

    Η συγκλονιστική ομορφιά της Σαντορίνης, οι μαύρες και κόκκινες παραλίες, είναι αποτέλεσμα της βίαιης ηφαιστειακής ιστορίας της περιοχής.

    Σήμερα, το νησί της Σαντορίνης είναι από τις πιο σημαντικές περιοχές του ελληνικού τουρισμού, με πολυτελείς βίλες και θέρετρα που προσφέρουν μοναδικές αποδράσεις. Οι απότομοι ηφαιστειακοί βράχοι του νησιού, που υψώνονται περίπου 1.000 πόδια πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, δημιουργούν ένα εντυπωσιακό γεωλογικό καμβά.

    Ωστόσο, λίγοι συνειδητοποιούν ότι κάτω από το μαγευτικό καλειδοσκόπιο των χρωμάτων βρίσκεται ένα ενεργό ηφαίστειο.

    Τα μυστικά του βυθού

    Όπως  επίσημαίνεται στο αφιέρωμα του CNN, η Σαντορίνη είναι μέρος του ελληνικού ηφαιστειακού τόξου, ενός από τα σημαντικότερα ηφαιστειακά πεδία στην Ευρώπη, το οποίο έχει δει πάνω από 100 εκρήξεις τα τελευταία 400.000 χρόνια. Το πιο ενεργό υποθαλάσσιο και δυνητικά επικίνδυνο ηφαίστειο της Ανατολικής Μεσογείου, το Κολούμπος, βρίσκεται πέντε μίλια βορειοανατολικά της Σαντορίνης και αποτελεί μέρος του ίδιου ηφαιστειακού συστήματος.

    Βυθισμένο στο Αιγαίο Πέλαγος, το Κολούμπος είναι ήσυχο εδώ και σχεδόν 400 χρόνια – αλλά δεν κοιμάται. Την τελευταία φορά που εξερράγη, το 1650, σκότωσε 70 ανθρώπους και προκάλεσε τσουνάμι ύψους 40 μέτρων. Καταγράφηκαν ισχυροί σεισμοί και μετασεισμοί, μαζί με τοξικά αέρια και καπνούς.

    Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι η έκρηξη του Κολούμπου θα μπορούσε να προκαλέσει όλεθρο. Μερικές από τις μεγαλύτερες ωκεανογραφικές αποστολές του κόσμου έχουν επισκεφθεί το ηφαίστειο και η παρακολούθηση έχει αυξηθεί τα τελευταία 20 χρόνια. Ένα από τα μεγαλύτερα αμερικανικά ερευνητικά σκάφη, το JOIDES Resolution, ταξίδεψε στη Σαντορίνη για την πρώτη του αποστολή στη Μεσόγειο μεταξύ Δεκεμβρίου 2022 και Φεβρουαρίου 2023.

    Πηγή φωτογραφίας: Thomas Ronge/IODP-JRSO

    Η Εύη Νομικού, γεωλογική ωκεανογράφος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, συμμετέχει σε κάθε αποστολή στη γενέτειρά της, τη Σαντορίνη, τα τελευταία 20 χρόνια. «Συνθέτουμε σταδιακά ένα γεωπαζλ που δείχνει ποια μέρη ήταν αρχικά ξηρά, ποια μέρη ήταν νερό», λέει η ίδια.

    «Αν μπορέσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα τις εκρήξεις του παρελθόντος και τις επιπτώσεις τους, θα έχουμε έναν οδικό χάρτη για την καλύτερη αντιμετώπιση των μελλοντικών προκλήσεων», σημειώνει.

    Σπάνιες μορφές ζωής

    Η αποστολή JOIDES Resolution δεν είναι η πρώτη μεγάλη προσπάθεια για τη μελέτη της περιοχής. Η Εύη Νομικού λέει ότι οι μακροχρόνια μελετημένες ακραίες συνθήκες που βρέθηκαν στον Κολούμπο οδήγησαν τη NASA να χρηματοδοτήσει μια πρωτοποριακή αποστολή το 2019.

    «Στον πυθμένα του κρατήρα του υπάρχει ένας εξωγήινος ωκεανός με μορφές ζωής που μπορούν να βρεθούν σε άλλους πλανήτες», τονίζει.

    Η NASA δοκίμασε υποβρύχια που μια μέρα, όπως ελπίζει, θα εξερευνούν εξωγήινους ωκεανούς στον Δία και τον Κρόνο.

    Μια άλλη πρόσφατη μελέτη αποκάλυψε επίσης έναν θάλαμο μάγματος κάτω από τον Κολούμπο που δεν είχε εντοπιστεί προηγουμένως. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο θάλαμος μπορεί επίσης να είναι το κλειδί για την κατανόηση της σεισμικής δραστηριότητας στην περιοχή αυτή.

    Το CNN θυμίζει ότι η Σαντορίνη λόγω των τοπίων της αξιοποιήθηκε ως σκηνικό και για γυρίσματα της γνωστής ταινίας του Χόλιγουντ «Lara Croft: Tomb Raider – The Cradle of Life».

    Στη συνέχεια το ρεπορτάζ περιγράφει όσα μπορούν να βιώσουν οι τουρίστες που φτάνουν στο νησί από όλο τον κόσμο, από την πεζοπορία σε κρατήρες μέχρι τις βουτιές σε θερμές πηγές.

    Πότε έγινε η τελευταία έκρηξη

    «Η τελευταία έκρηξη στη Νέα Καμένη ήταν τη δεκαετία του 1950», λέει ο Μάριος Φύτρος, διευθύνων σύμβουλος του ταξιδιωτικού πρακτορείου Santorini View. «Οι επισκέπτες λατρεύουν τη συγκίνηση της πεζοπορίας μέχρι τον κρατήρα ενός ηφαιστείου. Είναι μια από τις πιο δημοφιλείς εκδρομές μας». Οι εκδρομές με σκάφος συνεχίζονται με κολύμπι σε ηφαιστειακές θερμές πηγές στο κοντινό νησί Παλαιά Καμένη, ενώ κάνουν ηλιοθεραπεία στο κατάστρωμα με θέα τους βράχους της Σαντορίνης.

    Μια άλλη δημοφιλής εκδρομή, στον υπέροχο αρχαιολογικό χώρο του Ακρωτηρίου, χρησιμεύει ως μια νηφάλια υπενθύμιση της ηφαιστειακής δύναμης. Η ακμάζουσα πόλη της Εποχής του Χαλκού καταστράφηκε από την έκρηξη πριν από 3.600 χρόνια, η οποία εκτόξευσε μια στήλη τέφρας και βράχων ύψους σχεδόν 20 μιλίων, θάβοντας την πόλη. Περίπου 1.700 χρόνια αργότερα, μια παρόμοια καταστροφή θα κατέστρεφε την Πομπηία.

    Με την απομάκρυνση της στάχτης και της λάβας, οι ζωηρόχρωμες τοιχογραφίες του Ακρωτηρίου στέκονται σήμερα όμορφα διατηρημένες.

    Μπορεί να γίνει νέα έκρηξη;

    Οι γεωλόγοι, οι οποίοι παρακολουθούν στενά τον Κολούμπο, προειδοποιούν ότι είναι θέμα χρόνου να ξανασυμβεί μια μεγάλη έκρηξη.

    Ωστόσο, ο «χρόνος» όταν μιλάμε για τη γεωλογία μπορεί να είναι «εξαιρετικά αργός». Τόσο πολύ που ένας μεσίτης στο νησί, ο οποίος αρνήθηκε να μιλήσει επώνυμα, λέει ότι «η ηφαιστειακή δραστηριότητα δεν μπαίνει ποτέ στη συζήτηση» όταν πουλάει ένα ακίνητο.

    Όταν εκραγεί, ο Κολούμπος είναι ικανός να δημιουργήσει μια στήλη έκρηξης ύψους δεκάδων χιλιομέτρων και είναι επίσης ικανός να προκαλέσει τσουνάμι. Η αυξημένη δραστηριότητα πριν από περίπου 10 χρόνια προκάλεσε ανησυχίες, αλλά έκτοτε έχει υποχωρήσει.

    «Αν αρχίσουμε να βλέπουμε αυξημένη δραστηριότητα στον Κολούμπο, τότε πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση», λέει ο ηφαιστειολόγος και από τους αρχηγούς της αποστολής του JOIDES Resolution, Τιμ Ντρούιτ. «Τα καλά νέα είναι ότι τα ηφαίστεια δίνουν αρκετές προειδοποιήσεις», σημειώνει.

    Εν τω μεταξύ, το 2020, ο Οργανισμός Πολιτικής Προστασίας της Ελλάδας παρουσίασε ένα σχέδιο 185 σελίδων για την αντιμετώπιση των συνεπειών μιας πιθανής ενεργοποίησης της ηφαιστειακής ομάδας της Σαντορίνης, τονίζει το CNN.

    Στην καθημερινή τους ζωή, οι ντόπιοι έχουν ελάχιστο χρόνο να σκεφτούν το ηφαίστειο πέρα από τις εκδρομές, σημειώνεται στο ρεπορτάζ που αναφέρεται αναλυτικά σε όσα συμβαίνουν στο πασίγνωστο νησί κάθε τουριστική σεζόν, ενώ έχει ιδιαίτερη αναφορά στο Ασύρτικο, το υπέροχο κρασί.

    Το ρεπορτάζ του CNN κλείνει με την παρακάτω παράγραφο: «Η Σαντορίνη θα μπορούσε μια μέρα να θαφτεί και πάλι κάτω από ένα στρώμα στάχτης. Αλλά προς το παρόν, καθώς οι επισκέπτες απολαμβάνουν άλλο ένα εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα πίνοντας ένα ποτήρι Ασύρτικο, το ηφαίστειο παραμένει ήσυχο.

  • ΕΦΚΑ: Πρόσβαση μ’ ένα κλικ στον ασφαλιστικό βίο – ΕΨηφιοποίηση των ενσήμων και πριν το 2002

    ΕΦΚΑ: Πρόσβαση μ’ ένα κλικ στον ασφαλιστικό βίο – ΕΨηφιοποίηση των ενσήμων και πριν το 2002

    Υλοποιείται με γοργούς ρυθμούς το σχέδιο δημιουργίας ενός ολοκληρωμένου πληροφοριακού Συστήματος του ΕΦΚΑ, μέσω του οποίου θα ψηφιοποιηθούν όλα τα αρχεία του Φορέα και ο ασφαλισμένος θα έχει τη δυνατότητα να λαμβάνει ηλεκτρονικά και άμεσα όλες τις πληροφορίες που αφορούν τον ασφαλιστικό του βίο και λογαριασμό.

    Υλοποιείται με γοργούς ρυθμούς το σχέδιο δημιουργίας ενός ολοκληρωμένου πληροφοριακού Συστήματος του ΕΦΚΑ, μέσω του οποίου θα ψηφιοποιηθούν όλα τα αρχεία του Φορέα και ο ασφαλισμένος θα έχει τη δυνατότητα να λαμβάνει ηλεκτρονικά και άμεσα όλες τις πληροφορίες που αφορούν τον ασφαλιστικό του βίο και λογαριασμό.

    Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι περιορίζεται αισθητά η… «χαρτούρα», η γραφειοκρατία και η αναμονή στα γκισέ για τους ασφαλισμένους, οι οποίοι μπορούν πολύ πιο γρήγορα και αποτελεσματικά να τακτοποιούν τις ασφαλιστικές τους υποθέσεις.

    Οι μεταρρυθμίσεις που έχει δρομολογήσει το υπουργείο Εργασίας έχουν ως στόχο την περαιτέρω ψηφιοποίηση του ΕΦΚΑ και προς αυτή την κατεύθυνση έχει προχωρήσει ήδη και τους σχετικούς διαγωνισμούς για την περαίωση των εν λόγω έργων.

    Σημαντικός πυλώνας του μεταρρυθμιστικού πλαισίου είναι η ενοποίηση των 88 διαφορετικών βάσεων δεδομένων του ΕΦΚΑ – που τώρα δεν επικοινωνούν μεταξύ τους – σε μια ενιαία ηλεκτρονική βάση δεδομένων που θα συνδέεται με το Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ). Η εν λόγω ενοποίηση θα επιταχύνει την εκκαθάριση εισφορών, ενώ θα υπάρχει πιο σαφής εικόνα και μάλιστα σε real time για τις οφειλές του ασφαλισμένου, έτσι ώστε να αποφεύγονται συνήθη λάθη που γίνονται εις βάρος του.

    Ψηφιοποίηση των ενσήμων και πριν το 2002

    Σημείο αναφοράς του σχεδίου, στο οποίο αναφέρθηκε εκτενώς προς ημερών ο υπουργός Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης, είναι η ψηφιοποίηση του ασφαλιστικού βίου όλων των πολιτών, με την ψηφιοποίηση των ενσήμων και πριν από το 2002. Σε περίπου 36 μήνες από σήμερα, ο πολίτης θα μπορεί να έχει πλήρη εικόνα και πλήρη πρόσβαση στο ασφαλιστικό του βιογραφικό, θα μπορεί δηλαδή να βλέπει ηλεκτρονικά όλα του τα ένσημα και τον χρόνο ασφάλισης. Οι δύο σχετικές συμβάσεις θα πάνε στο Ελεγκτικό Συνέδριο την ερχόμενη εβδομάδα.

    Επίσης σημαντικό ως προς το σκέλος της ταχύτερης εξυπηρέτησης των ασφαλισμένων, είναι και το μέτρο που προβλέπει ότι η έκδοση ασφαλιστικής ενημερότητας, η έναρξη/μεταβολή/λήξη ασφάλισης και συνολικά 15 συναλλαγών, θα γίνονται ηλεκτρονικά και όχι στο γκισέ όπως ίσχυε έως τώρα.

    Ακόμη προχωράει η διασύνδεση του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ με τον ΕΦΚΑ, κάτι που επιτρέπει στους ελεγκτές του Φορέα να γνωρίζουν πραγματικό χρόνο το ωράριο, την αμοιβή, τη μερική ή την πλήρη απασχόληση κάθε εργαζομένου. Με τον τρόπο αυτό, θα καταπολεμηθεί στην πηγή η εισφοροδιαφυγή και τα έσοδα του ΕΦΚΑ θα αυξηθούν με μία ακόμα σημαντική μεταρρύθμιση, που έρχεται να πλαισιώσει την εισαγωγή της Ψηφιακής Κάρτας Εργασίας.

    Ο ανάδοχος έχει επιλεγεί, η σύμβαση έχει περάσει από το Ελεγκτικό Συνέδριο και αναμένεται να υπογραφεί τις επόμενες ημέρες.