Staging anatropinews.gr

Category: Spots

  • Οι κίνδυνοι από τον καύσωνα στις μεγαλουπόλεις

    Οι κίνδυνοι από τον καύσωνα στις μεγαλουπόλεις

    Όταν το διαμέρισμα δεν δροσίζεται ούτε τη νύχτα, όταν ζεσταινόμαστε ακουμπώντας στο πυρωμένο τσιμέντο, όταν ακόμη και η απραξία μάς εξαντλεί, τότε έχει έρθει η κορύφωση του καλοκαιριού. 

    Κι ας είμαστε ακόμη στον Ιούνιο. Ο πρώτος καύσωνας έπληξε από τώρα το Βερολίνο και άλλες γερμανικές πόλεις. Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι ο καύσωνας δεν είναι απλώς κουραστικός, αλλά ενέχει κινδύνους για την υγεία μας ή ακόμη και για τη ζωή μας, ιδιαίτερα στις μεγαλουπόλεις. Οι  ειδικοί κάνουν λόγο για έναν «αργό θάνατο».  

    Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί το γεγονός ότι νοσοκομεία, γηροκομεία και άλλα ιδρύματα περίθαλψης δεν είναι προετοιμασμένα για να αντιμετωπίσουν αυτό το ακραίο φαινόμενο. Στο Βερολίνο μία άτυπη συμμαχία ιατρών, διοικητικών στελεχών της υγείας και της πρωτοβουλίας «Υγεία και Κλιματική Αλλαγή» (KLUG) παρουσίασε τη Δευτέρα τις δικές της προτάσεις για να προστατευθούν οι πιο ευάλωτοι. Κάποιες από αυτές είναι λίγο-πολύ γνωστές: ελαφρά διατροφή, τροφές με μεγάλη περιεκτικότητα σε νερό, πολλά υγρά, μεταφορά των ιδιαίτερα ευάλωτων ασθενών σε πιο δροσερά δωμάτια. Υπάρχουν όμως και άλλες ιδέες. Κάποιοι προτείνουν αποθήκευση των φαρμάκων σε πιο χαμηλές θερμοκρασίες, αλλά και οικοδομικές εργασίες ή συναφείς παρεμβάσεις για πιο δροσερό περιβάλλον.

    Αυξημένος κίνδυνος στη μεγαλούπολη

    Στις όχθες του ποταμού Σπρέε

    Ηλιοθεραπεία, αλλά και …εξάντληση στις όχθες του ποταμού Σπρέε στο Βερολίνο

    Γιατί όμως στις μεγάλες πόλεις ο κόσμος διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο να επηρεαστεί από τις υψηλές θερμοκρασίες; Ο Γιούργκεν Κροπ, ερευνητής στο Ινστιτούτο για το Κλίμα με έδρα το Πότσνταμ (PIK) επισημαίνει ότι, μεταξύ άλλων, οι κίνδυνοι οφείλονται στο φαινόμενο της «αστικής θερμικής νησίδας». Το τσιμέντο έχει μεγαλύτερη θερμική αγωγιμότητα και θερμοχωρητικότητα από άλλα υλικά, ενώ η ζέστη έχει την τάση να διοχετεύεται από ένα πιο θερμό σε ένα πιο ψυχρό περιβάλλον. Το βράδυ λοιπόν, όταν οι θερμοκρασίες στην πόλη υποχωρούν, το τσιμέντο αποβάλλει στην ατμόσφαιρα τη ζέστη που έχει απορροφήσει στη διάρκεια της ημέρας. Έτσι, στο αστικό περιβάλλον οι θερμοκρασίες παραμένουν πολύ υψηλότερες από την ύπαιθρο.

    Υπό αυτές τις συνθήκες το σώμα δεν βρίσκει χρόνο να ξεκουραστεί και να αναπληρώσει τη χαμένη ενέργεια. Το «φαινόμενο της θερμικής νησίδας» δεν είναι βέβαια κάτι καινούριο. Αλλά όταν εμφανίζονται πιο συχνά και πιο εντατικά κύματα καύσωνα, οι κίνδυνοι για την υγεία πολλαπλασιάζονται, όπως επισημαίνει πρόσφατη γαλλική μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο International Journal of Environmental Research and Public Health. Όλα αυτά αποτελούν άμεσες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.

    Περισσότερα θύματα στο μέλλον

    Η γερμανική Υπηρεσία για την Προστασία του Περιβάλλοντος (UBA) παραθέτει στην ιστοσελίδα της συγκεκριμένα υπολογιστικά μοντέλα, με βάση τα οποία «μία άνοδος της θερμοκρασίας κατά έναν βαθμό σε ετήσια βάση μπορεί να προκαλέσει αύξηση της θνησιμότητας από 1 έως 6%». Το επιδημιολογικό Ινστιτούτο Ρόμπερτ Κοχ επισημαίνει βέβαια ότι στη Γερμανία δεν υπάρχει επίσημη στατιστική καταγραφή των θυμάτων ενός καύσωνα, ωστόσο το 2018 οι τοπικές κυβερνήσεις στο Βερολίνο και στο κρατίδιο της Έσσης προχώρησαν σε μία ανεπίσημη εκτίμηση/καταγραφή και το αποτέλεσμα ήταν ανησυχητικό: στο Βερολίνο περίπου 490 άτομα εκτιμάται ότι έχασαν τη ζωή τους λόγω της υπερβολικής ζέστης, ενώ στην Έσση ο αντίστοιχος αριθμός έφτασε τους 740 νεκρούς.

    Αυξημένο κίνδυνο διατρέχουν ασφαλώς οι ηλικιωμένοι, επισημαίνει η Νάταλι Νίντενς, μέλος της βερολινέζικης πρωτοβουλίας «Υγεία και Κλιματική Αλλαγή». Η αίσθηση της δίψας στους ηλικιωμένους δεν είναι τόσο έντονη, ενώ το κυκλοφορικό τους σύστημα δεν αντέχει υπερβολική καταπόνηση. Υπάρχουν όμως και κοινωνικοί λόγοι που επιβαρύνουν την κατάστασή τους: πολλοί ηλικιωμένοι ζουν μόνοι τους και δεν έχουν κάποιον για να τους βοηθήσει στις ημέρες του καύσωνα. Ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχουν οι πολλοί άστεγοι στο Βερολίνο ή άλλες μεγαλουπόλεις. Ιδιαίτερα μέτρα προφύλαξης χρειάζονται βέβαια και για τις εγκύους, τους ανηλίκους και όσους έχουν επιβαρυμένο ιατρικό ιστορικό.

    Διορθώνοντας τα λάθη του παρελθόντος

    Με ποιον τρόπο μπορεί να επηρεαστεί ο οργανισμός από τη ζέστη; Υπάρχουν πολλές πιθανές επιπτώσεις. «Από τις ζαλάδες και την εξάντληση μέχρι το πρήξιμο στα πόδια», αναφέρει η Νάταλι Νίντενς, ενώ «σε περιόδους πολύ υψηλών θερμοκρασιών αυξάνεται επίσης ο κίνδυνος για εμφράγματα, που μπορούν να προκαλέσουν ακόμη και μόνιμη βλάβη στην υγεία».

    «Ασφαλώς ένα χρήσιμο μέτρο θα ήταν να πολλαπλασιαστούν οι χώροι πρασίνου στην πόλη», λέει ο λαθηγητής Γιούργκεν Κροπ. Ο ίδιος προτείνει την ευρύτερη χρήση φυσικών υλικών, όπως το ξύλο, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμη και για να κατασκευαστούν κτίρια γραφείων με ύψος έως 100 μέτρα. Από κει και πέρα, χρειάζονται ευρύτερες πολεοδομικές παρεμβάσεις. Η Γιέλκα Βίκχαμ, επίσης μέλος της ομάδας «Υγεία και Κλιματική Αλλαγή», υπενθυμίζει βέβαια ότι μπορεί κανείς να βοηθήσει και με μικρότερες παρεμβάσεις, για παράδειγμα τοποθετώντας ψύκτες πόσιμου νερού. «Αλλά ό,τι κι αν κάνουμε τώρα», λέει η Γιέλκα Βίκχαμ, «απλώς διορθώνουμε τα κακώς κείμενα του παρελθόντος. Εμείς προκαλέσαμε την κλιματική αλλαγή, τώρα εμείς πρέπει να βρούμε λύσεις για να καταπολεμήσουμε τις συνέπειές της…»

    Πηγή: DW – Ολίβια Νοβακόφσκα (DPA)

    Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδημητρίου

  • Το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε έναν νόμο του 1913 κατά της οπλοκατοχής στη Νέα Υόρκη

    Το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε έναν νόμο του 1913 κατά της οπλοκατοχής στη Νέα Υόρκη

    Η κυβερνήτρια της Νέας Υόρκης Κάθι Χόκουλ χαρακτήρισε «απολύτως σοκαριστική» την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου που επιτρέπει στους πολίτες να κυκλοφορούν έχοντας επάνω τους κρυμμένα όπλα και δήλωσε ότι «λυπάται που ήρθε αυτή η μαύρη ημέρα».

    Νωρίτερα σήμερα το Ανώτατο Δικαστήριο, με ψήφους 6 έναντι 3, έκρινε αντισυνταγματικό έναν νόμο της Πολιτείας της Νέας Υόρκης που περιόριζε το δικαίωμα των πολιτών να φέρουν κρυμμένα όπλα σε δημόσιους χώρους. Έδωσε κατά συνέπεια το δικαίωμα στους Νεοϋορκέζους να βγαίνουν οπλισμένοι από το σπίτι τους.

    «Είναι σκανδαλώδες, είναι απολύτως σκανδαλώδες το γεγονός ότι μας αφαιρείται το δικαίωμα να έχουμε λογικούς περιορισμούς» σε ό,τι αφορά τα πυροβόλα όπλα, είπε στους δημοσιογράφους η κυβερνήτρια. «Λυπάμαι πάρα πολύ που ήρθε αυτή η ημέρα», πρόσθεσε σε συνέντευξή Τύπου που παραχώρησε.

    Το πανίσχυρο λόμπι NRA που προωθεί την οπλοκατοχή έκανε λόγο για «νίκη» σε μια ανάρτηση στο Twitter, υπογραμμίζοντας ότι οι ανώτατοι δικαστές έκριναν «αντισυνταγματικούς» τους περιορισμούς που προβλέπονταν από τον νόμο στη Νέα Υόρκη.

    «Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι το δικαίωμα να φέρει κανείς όπλα δεν σταματάει στην πόρτα του σπιτιού του», πρόσθεσε, συνοδεύοντας την ανάρτηση με ένα εικονίδιο που συμβολίζει τη “γιορτή”.

    Η απόφαση αυτή θεωρείται πλήγμα για όσους υποστήριζαν ότι θα έπρεπε να θεσπιστεί ένα λογικότερο πλαίσιο για την οπλοκατοχή και πιστεύεται ότι θα περιπλέξει τις προσπάθειές τους.

  • “Ανησυχία και προβληματισμός” Ελλήνων και Τούρκων πολιτών στην τελευταία κοινή δημοσκόπηση

    “Ανησυχία και προβληματισμός” Ελλήνων και Τούρκων πολιτών στην τελευταία κοινή δημοσκόπηση

    «Ο τίτλος που θα προέκρινα είναι ανησυχία και προβληματισμός» σημείωσε ο Ιωάννης Ν. Γρηγοριάδης, αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του πανεπιστημίου Μπίλκεντ και επικεφαλής του προγράμματος Τουρκίας του ΕΛΙΑΜΕΠ, όσο αφορά στην τρίτη κοινή δημοσκόπηση Ελλάδας–Τουρκίας που διεξήχθη το πρώτο δεκαήμερο του Μαΐου, πριν την επιδείνωση των σχέσεων των δύο χωρών και η οποία υποστηρίχθηκε από τη διαΝΕΟσις.

    Στην δημοσκόπηση, που σχεδιάσθηκε από το ΕΛΙΑΜΕΠ και το Istanbul Policy Center, και πραγματοποιήθηκε από τις εταιρείες MRB και KONDA, γίνεται ξεκάθαρο ότι η οικονομική κατάσταση στην Τουρκία κυρίως αλλά και στην Ελλάδα προκαλεί μεγάλη ανησυχία στην κοινή γνώμη και των δυο χωρών, σύμφωνα με όσα ανέφερε ο κ. Γρηγοριάδης μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και την εκπομπή «Ναι μεν αλλά» με την Ευαγγελία Μπαλτατζή.

    Υπάρχει μια σαφής τάση ενισχυμένης ανησυχίας, επισήμανε. «Δεδομένου ότι η πανδημία είχε ήδη αναστατώσει την οικονομική ζωή σε όλες τις χώρες και η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αποτελεί πρόσθετο παράγοντα αποσταθεροποίησης πολιτικής και οικονομικής. Έχει πολύ ενδιαφέρον η απάντηση στο ερώτημα ποιες είναι οι ανησυχίες των πολιτών, ποιοι είναι οι φόβοι τους. Στην Ελλάδα υπάρχει μεγαλύτερη ανησυχία για την εργασία, υπάρχει φόβος για την ανεργία, αλλά στην Τουρκία υπάρχει φόβος και ανησυχία για να θρέψει κανείς την οικογένειά του. Υπάρχουν πολλοί στην Τουρκία που αδυνατούν να πληρώσουν το χρέος της πιστωτικής κάρτας, να ταΐσουν τις οικογένειές τους και αυτό είναι πολύ ισχυρότερο τους τελευταίους μήνες» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Γρηγοριάδης.

    Στην ερώτηση ποιος θεωρείται υπεύθυνος για τον πόλεμο στην Ουκρανία, ανέφερε ο ίδιος, υπάρχει ελαφρώς πιο φιλορωσική τάση στην ελληνική κοινή γνώμη σε σχέση με την Τουρκία. Το 72% των Τούρκων θεωρεί ότι η Ρωσία είναι υπεύθυνη για τον πόλεμο, ενώ μόνο το 60% των Ελλήνων θεωρεί υπεύθυνη τη Ρωσία, καθώς ένα ικανό μέρος της ελληνικής κοινής γνώμης, επιρρίπτει ευθύνες σε ΝΑΤΟ και ΗΠΑ. Επίσης ένα σημαντικό τμήμα της ελληνικής κοινής γνώμης θεωρεί ότι η επέκταση του ΝΑΤΟ έχει προκαλέσει τη Ρωσία, οπότε κατά κάποιο τρόπο είναι δικαιολογημένη η αντίδραση της Ρωσίας. «Εντυπωσιακό ότι οι θέσεις αυτές βρίσκονται σε αντίθεση με τις επίσημες πολιτικές των κυβερνήσεων των 2 χωρών» τόνισε ο κ. Γρηγοριάδης.

    «Ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινής γνώμης θεωρεί ότι η Ρωσία είναι κοντά στην Ελλάδα ιστορικά και πολιτισμικά για θρησκευτικούς λόγους και αυτό προκαλεί θετική διάθεση. Ενώ η Ελλάδα παραμένει μέλος της δυτικής διεθνούς κοινότητας, το αξιακό περιεχόμενο της ελληνικότητας θεωρείται πιο κοντά στην Ρωσία παρά στο δυτικό κόσμο. Στην Τουρκία, ήδη από χρόνια πριν υπήρχε η αντίληψη ότι η Σοβιετική Ένωση αποτελεί απειλή για την Τουρκία κι για αυτό η χώρα εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ. Υπήρχε και ο αντικομμουνισμός ως κρατική ιδεολογία μέχρι τη δεκαετία του 90. Για αυτό υπάρχει η αντιρωσική τάση αν και θεωρούν εταίρο τη Ρωσία. Επίσης και μια ισλαμιστική αντιρωσική τάση, που θεωρεί τη Ρωσία χριστιανική χώρα» συμπλήρωσε.

    Στην τουρκική κοινή γνώμη υπάρχει μια ξεκάθαρη βούληση να θεωρηθεί η Τουρκία ως ανεξάρτητος παίκτης στο παγκόσμιο πολιτικό σύστημα, ανέφερε ακόμα ο κ. Γρηγοριάδης, ενώ το αίτημα να ακολουθεί η Τουρκία ανεξάρτητη πολιτική και όχι φιλοδυτική, ούτε φιλορωσική, εκφράζει πάνω από το 80% των ερωτηθέντων.

    Παράλληλα, σύμφωνα με τον κ. Γρηγοριάδη, γίνεται προσπάθεια αρνητικής τοποθέτησης της Ελλάδας, η οποία παρουσιάζεται από τον Ερντογάν ως ενεργούμενο των μεγάλων δυτικών δυνάμεων, επομένως υπάρχει ένα τέτοιο αφήγημα στην τουρκική επίσημη ιστορική θεώρηση.

    Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, υπάρχει βαθμιαία μείωση του αντιαμερικανισμού, ο οποίος παραμένει μεν ισχυρός αλλά δεν είναι αυτός που ήταν πριν 10-15 χρόνια, ενώ υπάρχει αντίστοιχα στην Τουρκία μια αύξηση του αντιαμερικανισμού, προσέθεσε. Επίσης, ενώ η ελληνική κοινή γνώμη φαίνεται να εμπιστεύεται περισσότερο την ΕΕ και τις ΗΠΑ, η τουρκική φαίνεται φιλικότερα διακείμενη προς τη Γερμανία. «Υπάρχει καχυποψία και ενδιαφέρον ανάμεσα στους δυο λαούς. Η πολιτική τοποθέτηση επηρεάζει την άποψη του τούρκου πολίτη για τα ελληνοτουρκικά, ενώ αυτό δεν συμβαίνει με την ίδια ένταση στην Ελλάδα. Αυτός που δηλώνει στην Τουρκία αριστερός είναι πολύ πιθανότερο να έχει ταξιδέψει στην Ελλάδα, να έχει Έλληνες φίλους, να πιστεύει ότι η βία δεν είναι τρόπος επίλυσης διαφορών» είπε ακόμα ο κ. Γρηγοριάδης.

    «Ο Ερντογάν μιλά διαρκώς επί παντός επιστητού επειδή ακριβώς ελέγχει τα κρατικά αλλά και τα μη κρατικά μεγάλα μέσα ενημέρωσης και επειδή είναι προσωποκεντρικό το σύστημα στην Τουρκία υπάρχει μεγάλη έμφαση στις δηλώσεις που κάνει με διάφορες αφορμές και σε διάφορες εκδηλώσεις. Αυτές οι δηλώσεις πολύ συχνά αναφέρονται σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, αλλά επειδή στην Τουρκία η εξωτερική πολιτική δεν χαράσσεται θεσμικά από το Υπ. Εξωτερικών, από τους υπηρεσιακούς παράγοντες αλλά όλα ανάγονται στον Πρόεδρο και ο Πρόεδρος το παίρνει επάνω του και επειδή ακριβώς δυσκολεύεται να μιλήσει για θέματα οικονομίας και ανάπτυξης όπου τα πράγματα είναι τραγικά και τα πράγματα δεν διορθώνονται πολύ συχνά προτιμά να αναφέρεται σε θέματα στα οποία μπορεί να συσπειρώσει ψηφοφόρους πέραν της εκλογικής του βάσης» είπε τέλος ο κ. Γρηγοριάδης.

  • Διχασμός για τα Δυτικά Βαλκάνια

    Διχασμός για τα Δυτικά Βαλκάνια

    Οι ηγέτες της ΕΕ συμφωνούν στην ευρωπαϊκή προοπτική της Ουκρανίας, όχι όμως και των Δυτικών Βαλκανίων. Σενάρια για αποχή βαλκανικών χωρών σε ένδειξη διαμαρτυρίας.

    Όλα δείχνουν ότι οι ηγέτες της ΕΕ θα αποδώσουν τελικά το «καθεστώς υποψήφιας χώρας» στην Ουκρανία, αλλά και στη Μολδαβία στην επικείμενη σύνοδο κορυφής, την Πέμπτη. Βέβαια πολλές εθνικές κυβερνήσεις προειδοποιούν ότι η όλη διαδικασία «μπορεί να διαρκέσει 15 έως 20 χρόνια» μέχρι την πλήρη ένταξη των δύο χωρών. Το ίδιο επισημαίνει και ο Γάλλος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Κλεμέντ Μπον, μιλώντας εκ μέρους του Συμβουλίου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η απόδοση του «καθεστώτος υποψήφιας χώρας» θεωρείται περισσότερο μία συμβολική ενέργεια, χωρίς αυτοματισμούς για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.

    Άλλος είναι όμως «ο ελέφαντας στο δωμάτιο»: Τί γίνεται με τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, που περιμένουν υπομονετικά στον προθάλαμο της ΕΕ, με ή χωρίς «καθεστώς υποψήφιας χώρας», αλλά χωρίς τελικά να κάνουν βήμα προς την πλήρη ένταξη; Η Αλβανία και η Βόρεια Μακεδονία θεωρούνται επισήμως «υποψήφιες χώρες», αλλά ακόμη δεν έχουν αρχίσει ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Με τη Σερβία και το Μαυροβούνιο οι διαπραγματεύσεις είχαν ξεκινήσει, αλλά δεν προχωρούν. Όσο για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και το Κόσοβο, απέχουν πολύ ακόμη από το «καθεστώς υποψήφιας χώρας».

    Σενάρια για «μπλόκο» στη σύνοδο κορυφής

    Σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη στασιμότητα των τελευταίων ετών ο πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς έλεγε την Τρίτη ότι τόσο ο ίδιος, όσο και οι ομόλογοί του στην Αλβανία και στη Βόρεια Μακεδονία σκέπτονται να μποϊκοτάρουν τη «Σύνοδο Κορυφής ΕΕ-Δυτικών Βαλκανίων» που θα γίνει επίσης την Πέμπτη στις Βρυξέλλες. Τελικά το ξανασκέφτηκαν και αποφάσισαν να δώσουν το παρών. Πολλοί ήταν εκείνοι που επισήμαναν πως τίποτα καλό δεν προμηνύεται για την ενταξιακή τους πορεία, αν αρχίσουν από τώρα τις απειλές και τα «βέτο». Τελικά ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα επιβεβαίωσε, μέσω Twitter, τη συμμετοχή των τριών χωρών, που, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, θέλουν να εκφράσουν τις απόψεις τους «για τα ανοιχτά Βαλκάνια που προάγουν το πνεύμα της Ευρώπης και για την ομηρεία μας από τη Βουλγαρία, που το καταστρέφει… »

    Περισσότερο από εμφανής είναι η διαμαρτυρία του Ράμα για τη στάση της Βουλγαρίας, η οποία επί του παρόντος μπλοκάρει την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με τη γειτονική Βόρεια Μακεδονία. Τα Σκόπια είχαν λάβει «καθεστώς υποψήφιας χώρας» πριν από 17 ολόκληρα χρόνια, αλλά έκτοτε δεν υπάρχει καμία εξέλιξη. Η χώρα έχει αλλάξει το όνομά της, για να ξεπεράσει την μέχρι πρότινος αρνητική στάση της Ελλάδας. Τώρα είναι όμως αντιμέτωπη με το βέτο της Βουλγαρίας, η οποία επικαλείται ιστορικούς λόγους και ζητήματα εθνικής ταυτότητας, που πολλοί θεωρούν μάλλον παράλογα.

    Και όλα αυτά παρότι η νέα βουλγαρική κυβέρνηση, που προβάλλει ένα προοδευτικό και φιλο-ευρωπαϊκό προφίλ, φαινόταν αποφασισμένη να κόψει τον «γόρδιο δεσμό». Κάτι που ωστόσο προκάλεσε ενδοκυβερνητικές τριβές και τελικά επέφερε τη διάλυση του κυβερνητικού συνασπισμού υπό τον πρωθυπουργό Κίριλ Πέτκοφ. Μετά από έξι μήνες η Βουλγαρία οδηγείται σε νέες πρόωρες εκλογές, εκτός αν ευοδωθεί κάποια παρέμβαση από τον πρόεδρο της χώρας Ρούμεν Ράντεφ.

    Η ΕΕ χρειάζεται μία λύση για τα Δυτικά Βαλκάνια

    Κι όμως πρέπει να υπάρχει λύση για τα Δυτικά Βαλκάνια, δηλώνει η Ολλανδέζα ευρωβουλευτής της πολιτικής ομάδας των Φιλελευθέρων (Renew Europe) Σόφι Ίντφελντ, που, όπως λέει, κατανοεί την αγανάκτηση των υποψηφίων χωρών. «Κινδυνεύουμε να χάσουμε όλους αυτούς τους ανθρώπους, ενώ την ίδια στιγμή η Ρωσία και η Κίνα ανοίγουν πόρτες και κερδίζουν συμπάθειες», επισημαίνει η Ολλανδέζα ευρωβουλευτής. Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί στις Βρυξέλλες η όλο και πιο προφανής φιλορωσική πολιτική της Σερβίας. Γι αυτό η φιλελεύθερη ευρωβουλευτής, αλλά και οι Πράσινοι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, προτείνουν να συμφωνηθεί ένας οδικός χάρτης για την προσχώρηση των Δυτικών Βαλκανίων. Η Σόφι Ίντφελντ υποστηρίζει μάλιστα ότι «δεν μπορεί κανείς να απαιτεί από χώρες όπως η Ουκρανία ή τα Δυτικά Βαλκάνια να υλοποιήσουν τώρα τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, αλλά να περιμένουν για μία ακόμη γενιά μέχρι να ενταχθούν. Προβλήματα που αφορούν το κράτος δικαίου ή την καταπολέμηση της διαφθοράς μπορούν να αντιμετωπιστούν καλύτερα εντός, παρά εκτός ΕΕ».

    Η άποψη αυτή πλησιάζει τη θέση της Αυστρίας, η οποία αναδεικνύεται πλέον σε κύριο υποστηρικτή των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ. Πρόσφατα ο υπουργός Εξωτερικών Αλεξάντερ Σάλενμπεργκ απέστειλε στα υπόλοιπα κράτη-μέλη non paper, με το οποίο πρότεινε «να γίνουν βήματα στην ενταξιακή πορεία, χωρίς να αλλοιωθεί η προβλεπόμενη διαδικασία». Η κεντρική ιδέα είναι ότι στους τομείς που οι υποψήφιες χώρες ανταποκρίνονται στα κριτήρια ένταξης, για παράδειγμα στην ενέργεια ή στις μεταφορές, θα πρέπει και να αντιμετωπίζονται ως μέλη, ακόμη και αν δεν είναι μέλη. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση οι αποφάσεις για τον «συγχρωτισμό» των υποψηφίων χωρών με τα κράτη-μέλη θα λαμβάνονταν με ομοφωνία.

    Δεν έχει απορριφθεί πάντως και η παλαιότερη εναλλακτική πρόταση του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν: να δοθεί στους ανατολικούς γείτονες της ΕΕ μία δυνατότητα σύνδεσης, η οποία θα είναι υποδεέστερη της πλήρους ένταξης, αλλά ταυτόχρονα αρκετά ελκυστική, ώστε να τους διατηρήσει σε ευρωπαϊκή τροχιά. Αλλά είναι ρεαλιστική αυτή η προοπτική; Μάλλον όχι, υποστηρίζει η Τινατίν Ακβλεντιανί, ερευνήτρια στο Κέντρο Μελετών Ευρωπαϊκής Πολιτικής (CEPS) στις Βρυξέλλες. «Χωρίς ισχυρή πολιτική βούληση, δεν υπάρχει στόχευση», επισημαίνει. «Η ΕΕ θα πρέπει να ξεκαθαρίσει τι θέλει να επιτύχει στη γειτονιά της, πόσο θέλει να προχωρήσει με την πολιτική διεύρυνσης και ποια θα είναι τα νέα κράτη-μέλη. Περισσότερη σαφήνεια χρειαζόμαστε, όχι περισσότερη σύγχυση».

    Πηγή: DW – Μπάρμπαρα Βέζελ

    Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδημητρίου

  • Είναι ο πληθωρισμός, ανόητε!

    Είναι ο πληθωρισμός, ανόητε!

    Πριν από τριάντα χρόνια, ο Δημοκρατικός πολιτικός αναλυτής στρατηγός Τζέιμς Κάρβιλ εστίασε την προεδρική εκστρατεία του Μπιλ Κλίντον στο μάντρα, «είναι η οικονομία, ανόητε».

    Του Michael J. Boskin

    Η Αμερική είχε μόλις βιώσει μια σχετικά σύντομη, ήπια ύφεση, εν μέρει λόγω της απότομης αύξησης των τιμών του πετρελαίου μετά την εισβολή του Σαντάμ Χουσεΐν στο Κουβέιτ. Μεταξύ της αργής ανάκαμψης και της ανεξάρτητης υποψηφιότητας του Ρος Περό (η οποία έδιωχνε ψήφους από τον τότε πρόεδρο Τζορτζ Μπους), είχε διαμορφωθεί ένα σκηνικό για μια νίκη του Κλίντον.

    Σήμερα, η αγορά εργασίας της Αμερικής παραμένει ανθεκτική, με υγιή δημιουργία θέσεων εργασίας, χαμηλή ανεργία και σχεδόν δύο θέσεις εργασίας για κάθε άνεργο. Αλλά ο επικίνδυνα υψηλός πληθωρισμός έχει αφήσει τους Αμερικανούς βαθιά δυσαρεστημένους με την οικονομία. Στο 8,6% τον Μάιο, ο ετήσιος ρυθμός πληθωρισμού του δείκτη τιμών καταναλωτή είναι τετραπλάσιος από τον στόχο των τελευταίων δεκαετιών και έχει ξεπεράσει την αύξηση των μισθών, αφήνοντας τις περισσότερες οικογένειες με πτώση του πραγματικού εισοδήματος. Ακόμη και ο βασικός πληθωρισμός – ο οποίος αποκλείει τις ασταθείς τιμές των τροφίμων και της ενέργειας – κυμαίνεται στο 6%, υψηλότερο από ό,τι σε άλλες μεγάλες οικονομίες. Κανείς κάτω των 60 δεν έχει βιώσει κάτι τέτοιο στην ενήλικη ζωή του.

    Το χειρότερο είναι ότι, οι πιθανότητες ύφεσης αυξάνονται. Οι εκκινήσεις κατοικιών και οι λιανικές πωλήσεις καθυστερούν, και οι αγορές μετοχών και ομολόγων σηματοδοτούν προβλήματα στο μέλλον. Απομένουν ελάχιστα πυρομαχικά νομισματικής ή δημοσιονομικής πολιτικής για την αντιμετώπιση της ύφεσης, και η δημοσιονομική ασάφεια των τριών προηγούμενων κυβερνήσεων έχει αφήσει τη χώρα ανεπαρκώς εξοπλισμένη για να αντιμετωπίσει το εκρηκτικό κόστος δαπανών Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγειονομικής Περίθαλψης, για να μην αναφέρουμε την πλέον εμφανή ανάγκη για περισσότερες αμυντικές δαπάνες.

    Με την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ να αυξάνει τώρα το επιτόκιο-στόχο της, ο πληθωρισμός ενδέχεται να υποχωρήσει προς το επόμενο έτος. Ωστόσο, η καθυστέρηση του αντίκτυπου των υψηλότερων επιτοκίων, σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες προσδοκίες για τον πληθωρισμό (σύμφωνα με έρευνες των καταναλωτών και την αγορά ομολόγων), υποδηλώνουν ότι θα χρειαστεί καιρός για να επιτευχθεί ο στόχος του 2% της Fed.

    Στο μεταξύ, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι Αμερικανοί θα εκφράσουν  την απογοήτευσή τους για τον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και το Δημοκρατικό Κόμμα, ξεκινώντας από τις ενδιάμεσες εκλογές τον Νοέμβριο, όταν οι Ρεπουμπλικάνοι πιθανότατα θα πάρουν τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων και πιθανώς και της Γερουσίας. Για άλλη μια φορά, «είναι η οικονομία, ηλίθιε».

    Ο Μπάιντεν έχει επανειλημμένα ισχυριστεί ότι ο σημερινός αυξανόμενος πληθωρισμός είναι παροδικός και ότι κανείς δεν προέβλεψε υψηλό, επίμονο πληθωρισμό. Προφανώς, έκανε λάθος και  ίσως ήταν κακώς ενημερωμένος από τους συμβούλους του. Ο Λόρενς Χ. Σάμερς, κορυφαίος οικονομικός σύμβουλος στην κυβέρνηση Ομπάμα, προειδοποίησε το κόμμα του στις αρχές του 2021 ότι οι πρόσθετες δαπάνες του ύψους 1,9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων πιθανότατα θα τροφοδοτούσαν τον πληθωρισμό. Και αμέσως μετά, προειδοποίησα για υψηλότερο πληθωρισμό και τους ευρύτερους κινδύνους για την ανάπτυξη. Ωστόσο, η κυβέρνηση επιμένει να προωθεί μια ατζέντα μεγάλων κρατικών δαπανών και αυξήσεις εταιρικών και προσωπικών φόρων.

    Αντί να διορθώσει την πορεία, ο Λευκός Οίκος προσπάθησε να μετατοπίσει την ευθύνη για τον αυξημένο πληθωρισμό και τη δική του εσφαλμένη ανάγνωση της οικονομίας. Επικαλούμενοι παράγοντες όπως ο πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία, οι διακοπές της εφοδιαστικής αλυσίδας και οι «άπληστες» εταιρείες, ο Μπάιντεν και οι εκπρόσωποί του υποστηρίζουν ότι εφόσον ο υψηλός πληθωρισμός είναι παγκόσμιο φαινόμενο, δεν μπορεί να οφείλεται στις πολιτικές τους. Ωστόσο, όποιες και αν είναι οι επιπτώσεις από αυτές τις άλλες αιτίες, δεν συγκρίνονται με την υπερβάλλουσα ζήτηση που δημιουργείται από τις εξαιρετικά χαλαρές νομισματικές και δημοσιονομικές πολιτικές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το πακέτο δαπανών στις αρχές του 2021 ήταν πολύ μεγαλύτερο από το χάσμα μεταξύ του πραγματικού και του δυνητικού ΑΕΠ. Το μεγαλύτερο πρόβλημα του Μπάιντεν δεν είναι τα κακά μηνύματα ή η εσφαλμένη αντίληψη του κοινού, είναι η δική του πολιτική.

    Ωστόσο, ο Μπάιντεν αξίζει τα εύσημα για τον σεβασμό της ανεξαρτησίας της Fed καθώς επιδιώκει τη νομισματική σύσφιξη. Αυτό τον ξεχωρίζει από τον προκάτοχό του με τον οποίο συγκρίνεται όλο και περισσότερο: τον Jimmy Carter. Εν μέσω ακόμη χειρότερου πληθωρισμού, ο Κάρτερ απαίτησε από τη Fed να μειώσει τα επιτόκια.

    Η επιτυχία ή η αποτυχία του Μπάιντεν εξαρτιόταν πάντα από τρεις παράγοντες. Το πρώτο είναι πώς χειρίζεται όλα τα απρόβλεπτα ζητήματα που προκύπτουν κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε προεδρίας. Δεύτερον, πρέπει να δείξει όχι μόνο ότι μπορεί να μάθει από τα λάθη της κυβέρνησης του Μπαράκ Ομπάμα, αλλά και ότι είναι ανοιχτός στο να συνεχίσει –και να τροποποιήσει όσο χρειάζεται– ορισμένα από αυτά που λειτούργησαν στην κυβέρνηση Τραμπ, όπως το Title 42 και η πολιτική παράνομης μετανάστευσης Remain in Mexico. Τέλος, οι οικονομικοί του σύμβουλοι χρειάζονται την υποστήριξή του για να κερδίσουν τις εσωτερικές διυπηρεσιακές μάχες και να εμποδίσουν τις δαπανηρές ανοησίες που διακινούνται από τους σημερινούς «προοδευτικούς». Δυστυχώς, μέχρι στιγμής έχει αποτύχει και στις τρεις κατηγορίες.

    Το ερώτημα τώρα είναι αν ο Μπάιντεν θα είναι αρκετά σοφός για να ακολουθήσει τον δρόμο που ακολούθησε ο Κλίντον μετά τη συντριπτική ήττα των Δημοκρατικών στις ενδιάμεσες εκλογές του 1994, όταν η κυβέρνησή του μετακόμισε στο κέντρο για να εργαστεί εποικοδομητικά με τη μετριοπαθή πλειοψηφία του Δημοκρατικού Κόμματος και τους περισσότερους Ρεπουμπλικάνους.

    Για να γίνει αυτό, ο Μπάιντεν πρέπει να εγκαταλείψει τις οικονομικά αδαείς πολιτικές του. Ζήτησε ακόμη περισσότερες δαπάνες για να βοηθήσει τα νοικοκυριά που υποφέρουν από τον πληθωρισμό που βοήθησαν να δημιουργηθεί η ίδια η δημόσια δαπάνη. Ταυτόχρονα ζήτησε να σταματήσουν τα ορυκτά καύσιμα και αποδοκίμασε τις αμερικανικές εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου επειδή δεν παράγουν περισσότερα, παρόλο που οι δικές του πολιτικές έχουν μειώσει το κίνητρό τους για επενδύσεις. Ελλείψει μεγαλύτερης εγχώριας παραγωγής,  φλερτάρει με τη Βενεζουέλα και τη Σαουδική Αραβία, προσπαθώντας να τις πείσει να ενισχύσουν την παραγωγή πετρελαίου.

    Η πιο σοφή προσέγγιση θα ήταν να υιοθετήσουμε μια ατζέντα υπέρ της ανάπτυξης, ρυθμιστικών και φορολογικών μεταρρυθμίσεων από την πλευρά της προσφοράς (όπως ο Πρόεδρος John F. Kennedy), με ελέγχους δαπανών και μείωση του ελλείμματος για να συμπληρώσουν τις προσπάθειες της Fed να περιορίσει τον πληθωρισμό χωρίς να προκαλέσει ύφεση. Δυστυχώς, ούτε ο Μπάιντεν ούτε το υπόλοιπο κόμμα του έχουν δείξει καμία τάση προς τέτοιες πολιτικές. Αντίθετα, κάνουν εκστρατείες για κοινωνικά ζητήματα όπως τα δικαιώματα των αμβλώσεων και ο έλεγχος των όπλων για να ενισχύσουν τη βάση τους.

    Αυτή είναι μια επικίνδυνη προσέγγιση, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι οι Δημοκρατικοί είναι ήδη ευάλωτοι σε ζητήματα όπως η αυξανόμενη παράνομη μετανάστευση και το έγκλημα. Οι πολίτες εγκαταλείπουν πόλεις που διοικούνται ιστορικά από Δημοκρατικούς (το Σαν Φρανσίσκο έχει χάσει το 6,3% του πληθυσμού του) ή αποκτούν όπλα για αυτοάμυνα. Ενώ οι Δημοκρατικοί επικεντρώνονται σε κοινωνικά ζητήματα, οι ψηφοφόροι ενδιαφέρονται κυρίως για την αύξηση των τιμών, η οποία είναι εμφανής καθημερινά στην αντλία βενζίνης και στο παντοπωλείο. Είναι ο πληθωρισμός, ηλίθιε.

    Ο Michael J. Boskin είναι καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και Ανώτερος Συνεργάτης στο Ινστιτούτο Hoover, ήταν πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Συμβούλων του Τζορτζ από το 1989 έως το 1993

    Project Syndicate

  • Σάλος με την καταγγελία για τα ψευτοθαύματα και τους ψευδοπροφήτες σε ναό του Λυκαβηττού – Υποδοχή του ιερέα στο… Πεντάγωνο

    Σάλος με την καταγγελία για τα ψευτοθαύματα και τους ψευδοπροφήτες σε ναό του Λυκαβηττού – Υποδοχή του ιερέα στο… Πεντάγωνο

    Σάλος έχει προκληθεί από τις αποκαλύψεις για την ύπαρξη ψευδοπροφητών στους κόλπους της Εκκλησίας που εκμεταλλεύονται πιστούς, προτάσσοντας «θαύματα» που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

    Ο Ιερός Ναός Αγίων Ισιδώρων στον Λυκαβηττό είναι «πόλος έλξης» δεκάδων χιλιάδων πιστών, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται και πρόσωπα από την ελληνική showbiz, όπως ο νικητής του Survivor, Γιώργος “Ντάνος” Αγγελόπουλος, η Ντορέττα Παπαδημητρίου, η Μελίνα Ασλανίδου, ο Πάνος Μουζουράκης, ο Γιώργος Τσαλίκης και πολλοί άλλοι.

    Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι ψευδοπροφήτες που έχει καταγγείλει επισήμως η Ιερά Σύνοδος ότι παρασύρουν τους πιστούς, έχουν γίνει αποδεκτοί με τιμές από υψηλά ιστάμενα πολιτικά πρόσωπα δημιουργώντας μεγαλύτερη σύγχυση στους πιστούς.

    Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2020, ο υπουργός Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος και σύσσωμη η στρατιωτική ηγεσία επεφύλαξαν θερμή υποδοχή στους επικεφαλής του Ιερού Ναού των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού εντός του Στρατοπέδου «Παπάγου».

    Μάλιστα το κειμήλιο που υποστηρίζουν ότι είναι τμήμα του Τιμίου Σταυρού εκτέθηκε στον Ιερό Ναό Παναγίας Παντανάσσης εντός του Στρατοπέδου και ακολούθησε προσκύνησή του από το Στρατιωτικό και το Πολιτικό Προσωπικό που υπηρετεί στο Υπουργείο και στα Γενικά Επιτελεία.

    Την Τρίτη, ο Μητροπολίτης Αργολίδος κ. Νεκτάριος προχώρησε σε σοβαρές καταγγελίες για το εκκλησάκι των Αγίων Ισιδώρων, κάνοντας λόγο για δήθεν θαύματα. Ο Αργολίδος Νεκτάριος μίλησε στην εκπομπή «Εδώ Πελοπόννησος» στον ΣΚΑΪ Μεσσηνίας, όπου και ανέφερε: «Υπάρχει μια μεγάλη πληγή που λέγεται Άγιοι Ισίδωροι του Λυκαβηττού και εκεί μαζεύεται πολύς κόσμος, ότι δήθεν γίνονται θαύματα».

    «Υπάρχει πλάνη και εκμετάλλευση» – «Υπήρξε άνωθεν παρέμβαση να μην προχωρήσει η διερεύνηση»

    «Έχουν γίνει τρεις ανακρίσεις για την περίπτωση αυτή. Είναι όλες καταπέλτης, αλλά μπήκαν στο συρτάρι γιατί επεμβαίνουν και πολιτικά πρόσωπα… Δεν μπορώ να κρύψω την αλήθεια… Υπάρχει ποινική διάσταση… Γιατί η Πολιτεία επεμβαίνει σε θέματα καθαρά εκκλησιαστικά;… Πρόκειται για απάτη ολκής… Από την στιγμή που υπάρχει διαφήμιση υπάρχει αγυρτεία δεν υπάρχει αγιότητα», δήλωσε μεταξύ άλλων και σε αγανακτισμένο ύφος ο Μητροπολίτης Αργολίδας.

    «Υπάρχουν στοιχεία ατράνταχτα. Δυστυχώς δεν έχουν βγει ακόμα αλλά πιστεύω ότι κάποια στιγμή το απόστημα θα σπάσει. Όταν έχουμε μία πληγή, ένα απόστημα, μόνο χειρουργική επέμβαση μπορεί να σώσει τον άνθρωπο», ανέφερε ο Μητροπολίτης Αργολίδος μιλώντας στο T-live.

    Η απάντηση του ιερέα του Ιερού Ναού Αγίων Ισιδώρων

    Ο πατέρας Δημήτριος έδωσε τη δική του απάντηση σε όσα ακούγονται το πρωί της Τετάρτης 22/6, μετά τη θεία λειτουργία. «Αν ήταν ένα θαύμα θα λέγαμε… “Εε”. Αν ήταν δύο, θα λέγαμε… “Εε μα τι συμβαίνει;”. Αν ήταν τρία, θα λέγαμε “Εε τι συμβαίνει. Μα τόσες χιλιάδες θαύματα, επομένως κάτι συμβαίνει”. Μην πιστεύετε εμένα, εγώ δεν είμαι τίποτα, είμαι ένας απλός παπάς. Πιστεύετε στη χάρη στου Θεού, στη χάρη του Σταυρού. Σε όλες τις εκκλησίες γίνονται θαύματα, μικρά ή μεγάλα, γίνονται καθημερινά» ανέφερε ο πατέρας Δημήτριος

  • Κώστας Υφαντής στο AnatropiNews/ Ελληνοτουρκική αντιπαράθεση: Η ανατομία της στιγμής

    Κώστας Υφαντής στο AnatropiNews/ Ελληνοτουρκική αντιπαράθεση: Η ανατομία της στιγμής

    Η τρέχουσα συγκυρία στην ελληνοτουρκική αντιπαράθεση δεν έχει κάτι το ανεξήγητο. Και υπό μια έννοια δεν υπάρχει κάτι δραματικά νέο.

    Του Κώστα Υφαντή (Καθηγητή Διεθνών Σχέσεων και Διευθυντή του ΙΔΙΣ, Πάντειο Πανεπιστήμιο)

    Αν υπάρχει κάτι που ξαφνιάζει – αν και δεν θα έπρεπε δεδομένου του πρόσφατου παρελθόντος και του πλαισίου μέσα στο οποίο κινείται σε τακτικό επίπεδο το καθεστώς Ερντογάν – είναι η ένταση της αντιπαράθεσης, η τοξικότητα των μηνυμάτων που εκπέμπονται από την Άγκυρα, η «λογική» των απειλών και η προσωποποίηση της διπλωματικής σύγκρουσης.

    Η τουρκική ατζέντα έρχεται από μακριά. Οριοθετείται πρώτον από τις πάγιες τουρκικές αιτιάσεις, κάποιες εκ των οποίων μετρούν πλέον πάνω από μισό αιώνα ζωής, δεύτερον από το «όραμα» της λεγόμενης Γαλάζιας Πατρίδας και τρίτον από την αυταπάτη μεγάλης δύναμης που συνοδεύει μια «νεοοθωμανική» αντίληψη ιστορικής αδικίας που πρέπει να αναταχθεί.

    Σε μικροεπίπεδο τα δεδομένα είναι τα εξής:

    Πρώτον, ο Πρόεδρος Ερντογάν είναι μπροστά στην ίσως κρισιμότερη μάχη της πολιτικής του ζωής. Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι δύσκολα δεν θα ηττηθεί.

    Μετά από είκοσι χρόνια πολιτικής ηγεμονίας, το φάσμα της ήττας πρέπει να είναι πραγματικά ανυπόφορο για κάποιον ηγέτη που έχει ταυτίσει το καλό της χώρας του με το δικό του. Η πρόσληψη μιας τέτοιας συνθήκης ενισχύει τα ήδη υφιστάμενα εθνολαϊκιστικά χαρακτηριστικά μιας ηγεσίας που για να επιβιώσει έχει συμμαχήσει με την πιο σκληρή πτέρυγα της τουρκικής υπερεθνικιστικής δεξιάς.Έτσι, δύσκολα η τουρκική δημόσια σφαίρα θα απαλλαγεί από την εμμονή σε ζητήματα ασφάλειας και εξωτερικής πολιτικής. Ένα πεδίο που ο Πρόεδρος Ερντογάν θεωρεί προνομιακό.

    Δεν είναι η οικονομία το πεδίο στο οποίο θέλει να αντιπαρατεθεί πολιτικά ο Τούρκος Πρόεδρος. Μια επιχείρηση στην Συρία εναντίον των Κουρδικών πολιτοφυλακών, η απειλή του βέτο στην ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ και το μπαράζ επιθέσεων εναντίον της Ελλάδος συγκροτούν μια ατζέντα που ελπίζεται ότι θα συσπειρώσει μια εκλογική βάση που προς το παρόν αρνείται να στοιχηθεί πίσω από τον Πρόεδρο, τουλάχιστον στον βαθμό που το έκανε στο παρελθόν.

    Δεύτερον, «το όραμα» μιας χώρας που το 2023 θα γιόρταζε την εκατονταετηρίδα της Τουρκικής Δημοκρατίας ως μία από τις δέκα μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου έχει πλέον παραπεμφθεί στο μέλλον.

    Με όρους ΑΕΠ, η Τουρκία έχει υποχωρήσει στην 22η θέση και αν η ομάδα G20 συνεδρίαζε είναι αμφίβολο αν θα συμμετείχε. Αντί για μια μεγάλη δύναμη που αυτονομείται και απεγκλωβίζεται από παλιούς συσχετισμούς αρνητικής ισχύος, διαπραγματεύεται ισότιμα με την Δύση που – στην ίδια αντίληψη και… προσδοκία – ήταν σε παρακμή και αποδρομή και διαμορφώνει όρους μιας νέας περιφερειακής τάξης με την Τουρκία σε ηγετική θέση. Η αποτυχία αυτού του ηγετικού προγράμματος δημιουργεί ένα μεγάλο κενό στρατηγικής. Σε αυτό το κενό οι τακτικισμοίαποτελούν μερικές φορές μοναδικό εργαλείο πολιτικής.

    Τρίτον, αν και η Τουρκία παραμένει μια ισχυρή στρατιωτικά χώρα, η Ελλάδα μετά το καλοκαίρι του 2020 έχει φροντίσει να βελτιώσει την αποτρεπτική της ικανότητα. Όχι βέβαια με τα προγράμματα που έχουν δρομολογηθεί αλλά θα αργήσουν να υλοποιηθούν, αλλά με την συνολική βελτίωση της επιχειρησιακής ετοιμότητας και διαθεσιμότητας των αμυντικών της συστημάτων. Αυτό δεν μπορεί παρά να επηρεάζει τον στρατηγικό υπολογισμό της άλλης πλευράς.

    Τέλος, το επόμενο διάστημα είναι κρίσιμο. Τα σενάρια είναι πολλά και γνωστά. Δεν υπάρχει κάτι η Τουρκία μπορεί να κάνει και να αιφνιδιάσει την Αθήνα. Σύμφωνα με τις αναφορές στα τουρκικά ΜΜΕ, η Σύνοδος του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη μπορεί να μετατραπεί στην παγκόσμια σκηνή που τόσο πολύ αναζητά ο Πρόεδρος Ερντογάν για να εμφανιστεί ως ο ανυποχώρητος υπερασπιστής των εθνικών συμφερόντων. Κανείς δεν ξέρει αν θα ρισκάρει να θέσει θέματα που θα συναντήσουν την απόρριψη ή έστω την σιωπηλή αποδοκιμασία των περισσοτέρων εταίρων. Το κυρίως πιάτο στο μενού της Συνόδου είναι η Ρωσική απειλή και η διεύρυνση της Συμμαχίας. Για την Αθήνα ένα ζήτημα χωρίς αγκάθια που της επιτρέπει να εμφανιστεί ως αξιόπιστος εταίρος. Αν η Άγκυρα επιχειρήσει να αποσταθεροποιήσει την Συμμαχία σε αυτό το επίπεδο θα είναι σημάδι αδιεξόδου. Μέχρι στιγμής, ο τουρκικός «εκβιασμός» δεν έχει φέρει κάποιο απτό αποτέλεσμα.

    Αν και με βάση τα παραπάνω, το τοπίο θα μπορούσε να θεωρηθεί ευνοϊκό για την Αθήνα υπάρχει πάντοτε ένα αρνητικό σενάριο. Και αυτό είναι η Άγκυρα να θεωρήσει ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να εξουδετερώσει τα όποια ελληνικά πλεονεκτήματα παρά μια κρίση.

    Μία κρίση που θα δοκιμάσει και ίσως απαξιώσει τις ελληνικές στρατηγικές συνεργασίες με τρίτους, που θα αναγκάσει τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ να πιέσουν για μία συνολική και άνευ όρων διαπραγμάτευση και που θα έχει ως αποτέλεσμα μια δραματική αποσταθεροποίηση της ελληνικής κυβέρνησης και του Έλληνα Πρωθυπουργού.

    Η Αθήνα πρέπει να είναι προετοιμασμένη. Δεν υπάρχουν εύκολες επιλογές.

  • Η Μεγάλη Παραίτηση: Το 43% των εργαζομένων αναζητά καλύτερες αμοιβές, εξέλιξη και ευελιξία

    Η Μεγάλη Παραίτηση: Το 43% των εργαζομένων αναζητά καλύτερες αμοιβές, εξέλιξη και ευελιξία

    Οι εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο έχουν πλέον μεγαλύτερη επιρροή στην παγκόσμια αγορά εργασίας, με τα δύο πέμπτα (43%) των ερωτηθέντων που συμμετείχαν στην πρόσφατη έρευνα της Ernst & Young, 2022 Work Reimagined Survey, να υποστηρίζουν ότι είναι πιθανό να παραιτηθούν μέσα στους επόμενους 12 μήνες – οδηγούμενοι, κυρίως, από την επιθυμία τους για υψηλότερες αμοιβές, καλύτερες ευκαιρίες σταδιοδρομίας και ευελιξία.

    Η έρευνα – μια από τις μεγαλύτερες του είδους της – κατέγραψε τις απόψεις περισσότερων από 1.500 ανώτατων στελεχών επιχειρήσεων και περισσότερων από 17.000 εργαζόμενων, σε 22 χώρες και 26 κλάδους. Η έρευνα δείχνει ότι, καθώς πολλές χώρες αφήνουν πίσω τους την πανδημία του COVID-19, οι εργαζόμενοι έχουν αποκτήσει σημαντική επιρροή στις εργασιακές σχέσεις τους, ενώ οι επιθυμίες και οι προσδοκίες που έχουν από πιθανούς μελλοντικούς εργοδότες, μεταβάλλονται.

    Το κύριο κίνητρο για τους εργαζόμενους που αναζητούν νέες θέσεις εργασίας, σύμφωνα με την έρευνα, είναι πλέον η επιθυμία για υψηλότερες αμοιβές. Με τον αυξανόμενο πληθωρισμό να μαστίζει πολλές χώρες, πάνω από το ένα τρίτο όσων αναζητούν νέες θέσεις εργασίας (35%) αναφέρουν ότι η αύξηση μισθού είναι ο κύριος στόχος τους, ενώ το 25% δηλώνουν ότι αναζητούν ευκαιρίες επαγγελματικής ανέλιξης. Το 42% των εργαζόμενων που συμμετείχαν στην έρευνα, πιστεύουν ότι οι αυξήσεις στους μισθούς είναι το «κλειδί» για την αντιμετώπιση της φυγής προσωπικού – αλλά μόνο το 18% των εργοδοτών συμφωνεί.

    Οι ευέλικτες συνθήκες εργασίας – μακράν ο σημαντικότερος παράγοντας που οδηγούσε σε μετακινήσεις εργαζόμενων, σύμφωνα με την περυσινή έκδοση της έρευνας αποτελούν πλέον λιγότερο σημαντικό παράγοντα, δεδομένου ότι οι περισσότεροι εργάζονται ήδη σε εταιρείες που προσφέρουν κάποια μορφή ευελιξίας. Μόνο το 19% αναζητούν ευέλικτη εξ αποστάσεως εργασία από μια νέα δουλειά, ενώ το 17% αναφέρουν ότι θα σκέφτονταν να μετακινηθούν για τα προγράμματα υγείας και ευεξίας.

    Είναι ενδιαφέρον ότι η επιθυμία των εργαζόμενων να αναζητήσουν νέες θέσεις εργασίας, παραμένει ισχυρή, παρά την αυξημένη ικανοποίηση σχετικά με την εταιρική κουλτούρα. Το ποσοστό των εργαζόμενων που πιστεύουν ότι βελτιώθηκε η κουλτούρα της εταιρείας όπου εργάζονται, έχει αυξηθεί από την έναρξη της πανδημίας του COVID-19, από 48% σε 61%.

    Από την άλλη, αξιοσημείωτο είναι ότι η εμπιστοσύνη των εργοδοτών στην εταιρική κουλτούρα της επιχείρησης μειώθηκε, από 77% σε 57%. Επιπλέον, ενώ οι εργαζόμενοι πιστεύουν ότι οι νέοι τρόποι εργασίας έχουν αυξήσει την παραγωγικότητα, η εμπιστοσύνη των εταιρειών στην παραγωγικότητά τους διαβρώνεται εξαιτίας του αυξημένου ρυθμού μετακίνησης των εργαζόμενων.

    Το 58% των εργοδοτών που συμμετείχαν στην έρευνα συμφωνούν ότι είναι σημαντικό να υπάρχει μια στρατηγική που να ευθυγραμμίζει το ανθρώπινο κεφάλαιο και τις δεξιότητες, με τις μελλοντικές επιχειρηματικές ανάγκες. Το 74% δηλώνουν ότι είναι έτοιμοι να προσλάβουν υπαλλήλους από το εξωτερικό και να τους επιτρέψουν να εργαστούν από οπουδήποτε, εάν διαθέτουν απαραίτητες ή δυσεύρετες δεξιότητες. Συγχρόνως, ένας στους πέντε εργοδότες (21%) πιστεύει ότι οι βελτιωμένες ευκαιρίες για την ανάπτυξη δεξιοτήτων, θα συνδράμουν στην αντιμετώπιση του φαινομένου της μετακίνησης των εργαζόμενων.

    Παρά τη συνεχιζόμενη στροφή προς τα ευέλικτα μοντέλα εργασίας, το 22% των εργοδοτών παγκοσμίως, δηλώνουν ότι επιθυμούν να επιστρέψουν οι εργαζόμενοι στο γραφείο, όλες τις ημέρες της εβδομάδας. Από την άλλη, αν και το ποσοστό των εργαζόμενων που είναι επιφυλακτικοί ως προς το να εργαστούν εξ αποστάσεως έχει μειωθεί (από 34% σε 20%), οι περισσότεροι (80%) δηλώνουν ότι θέλουν να εργάζονται απομακρυσμένα τουλάχιστον δύο ημέρες την εβδομάδα.

    Η έρευνα αναδεικνύει πως ένας μεγάλος αριθμός εργοδοτών (32%), κατορθώνουν να βελτιώσουν, τόσο την εταιρική κουλτούρα, όσο και την παραγωγικότητα. Αυτό, το επιτυγχάνουν διασφαλίζοντας ότι τα ηγετικά στελέχη τους έχουν κοινή αντίληψη ως προς τα εταιρικά ζητήματα, τις εξωτερικές πρακτικές και τις στρατηγικές (94%).

    Άλλοι παράγοντες που συντελούν σε αυτό το επιτυχημένο αποτέλεσμα, είναι η υβριδική εργασία (90%), η επένδυση σε παροχές στον χώρο εργασίας (39%), η βελτίωση της τεχνολογίας (45%) και η ενδυνάμωση και η ενίσχυση της αυτονομίας των εργαζόμενων (44%). Αντίθετα, άλλες επιχειρήσεις φαίνεται να συνεχίζουν να παρακολουθούν τις εξελίξεις και τάσεις και να περιμένουν ή να λαμβάνουν επιλεκτικά δράση.

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Φάκελος libre/Η “Μεγάλη Παραίτηση” και οι Generation Z και X (Μέρος 1ο)

  • Πανδημία: Το «θερινό κύμα» απειλεί την Ευρώπη

    Πανδημία: Το «θερινό κύμα» απειλεί την Ευρώπη

    Σε κατάσταση συναγερμού εισέρχεται εκ νέου η Ευρώπη στο μέτωπο του κοροναϊού, μιας και οι νέες υποπαραλλαγές της «Όμικρον» φέρνουν προ των πυλών πολλών χωρών ένα νέο πανδημικό κύμα, στις απαρχές του καλοκαιριού.  

    Πολλές ευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζουν εδώ και μερικές εβδομάδες νέα άνοδο των κρουσμάτων.  Πρώτη ήταν η Πορτογαλία, η οποία αντιμετώπισε τον Μάιο αξιοσημείωτη αύξηση των νέων κρουσμάτων, που κορυφώθηκε στις αρχές Ιουνίου σε σχεδόν 30.000 κρούσματα ημερησίως. Το κύμα αυτό έχει έκτοτε αρχίσει να ξεφουσκώνει.

    Στη Βρετανία, τα κρούσματα σε 24ωρη βάση βρίσκονται εκ νέου σχεδόν στο υψηλότερο επίπεδο από την αρχή της πανδημίας.

    Η Ιταλία παράλληλα κατέγραψε 30.526 νέα κρούσματα σε ένα 24ωρο (Σάββατο προς Κυριακή), σημειώνοντας αύξηση 63,4% σε επτά ημέρες, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του υπουργείου Υγείας της χώρας. Η Γερμανία έχει την ίδια τύχη.

    Η Γαλλία δεν υπολείπεται επίσης, με την μετάδοση του SARS-CoV-2 να έχει επιταχυνθεί εδώ και ένα δεκαήμερο στην ηπειρωτική χώρα και έναν ρυθμό μολύνσεων που ξεπερνάει πλέον τα 44.000 (κατά μέσον όρο επτά ημερών).

    Πού οφείλεται η έξαρση

    Η ανάκαμψη αυτή εξηγείται από τον συνδυασμό δύο στοιχείων, εξηγεί στο AFP ο Μιρτσεά Τ. Σοφονεά, λέκτορας επιδημιολογίας στο πανεπιστήμιο του Μονπελιέ.

    • Από την μία πλευρά υπάρχει μια «μείωση της ανοσίας», δηλαδή «η προστασία από προηγούμενη νόσηση ή μια δόση εμβολίου φθίνει με τον καιρό».
    • Από την άλλη βρίσκεται η εμφάνιση νέων υποπαραλλαγών της Όμικρον, της BA.4 και κυρίως της BA.5, που εξαπλώνονται πολύ πιο γρήγορα επωφελούμενες από το διπλό πλεονέκτημα της μεταδοτικότητας και της ανοσολογικής διαφυγής.

    «Αντιμετωπίζουμε μια διαρκή εξέλιξη του ιού, που συναντά ανθρώπους που έχουν ήδη αντισώματα –επειδή έχουν προσβληθεί στο παρελθόν ή έχουν εμβολιαστεί– και που θα πρέπει να έχει ένα επιλεκτικό πλεονέκτημα για να τα καταφέρει να τρυπώσει», σημειώνει παράλληλα ο Ολιβιέ Σβαρτς, διευθυντής της μονάδας Ιών και Ανοσίας του Ινστιτούτου Παστέρ.

    «Η BA.5 και σε μικρότερο βαθμό η BA.4 εξαπλώνονται στην Ευρώπη», προσθέτει. «Τα επιδημιολογικά δεδομένα δείχνουν ότι είναι κατά 10% πιο μεταδοτική από την BA.2, και γι’αυτό παίρνει τα ηνία».

    Θα υπάρξει αύξηση νοσηλειών; 

    Όσον αφορά τη σοβαρότητα της BA.5 «είναι πρόωρο να πούμε κάτι, ελλείψει σταθερά τεκμηριωμένων κλινικών δεδομένων», δηλώνει ο Σβαρτς.

    Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Ασθενειών (ECDC) ανακοίνωσε στα μέσα Ιουνίου ότι, βάσει ακόμη περιορισμένων δεδομένων, «δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι οι BA.4 και BA.5 συνδέονται με αυξημένη σοβαρότητα της λοίμωξης σε σχέση με τις παραλλαγές που κυκλοφορούν BA.1 και BA.2».

    Ωστόσο, όπως και με τα προηγούμενα κύματα, μια συνολική αύξηση των κρουσμάτων μπορεί να προκαλέσει αύξηση των νοσηλειών, των εισαγωγών στις μονάδες εντατικής θεραπείας και των θανάτων, προειδοποίησε το ECDC.

    Ο ευρωπαϊκός πληθυσμός χαίρει ισχυρής ανοσοποίησης χάρη στα εμβόλια και στις προηγούμενες λοιμώξεις. Αυτό του προσφέρει εκ των προτέρων μια πιο ισχυρή προστασία κατά του κινδύνου να εμφανίσει σοβαρή μορφή της νόσου παρά κατά του κινδύνου να προσβληθεί ξανά, γεγονός το οποίο αναμένεται να περιορίσει την έκταση της αύξησης των νοσηλειών.

    Στη Γαλλία, η «μετριοπαθής επιδημιολογική αύξηση» των τελευταίων εβδομάδων (ο αριθμός των κρουσμάτων υπερδιπλασιάστηκε σε τρεις εβδομάδες) «συνοδεύεται από μια μικρή αύξηση των νοσηλειών» και υπάρχει κίνδυνος να προκαλέσει «μια μετατοπισμένη χρονικά αύξηση» των εισαγωγών στις μονάδες εντατικής θεραπείας και στους θανάτους, επισήμανε χθες, Τρίτη, ο καθηγητής Αλέν Φισέρ, που είναι πρόεδρος του Συμβουλίου Εμβολιαστικής Στρατηγικής.

    «Δεν θα συμβεί τίποτα το δραματικό στις μονάδες εντατικής θεραπείας των νοσοκομείων», καθησύχασε από την πλευρά του ο Γερμανός επιδημιολόγος Κλάους Στερ.

    Νέα μέτρα για το καλοκαίρι; 

    Το ECDC κάλεσε τις ευρωπαϊκές χώρες «να παραμείνουν σε επαγρύπνηση», διατηρώντας συστήματα τεστ και παρακολούθησης.

    «Αναμένουμε ότι θα είναι απαραίτητες πρόσθετες αναμνηστικές δόσεις (του εμβολίου) για τις ομάδες που διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο να νοσήσουν σοβαρά, εν αναμονή μελλοντικών κυμάτων», σημείωσε.

    Ορισμένες χώρες έχουν ήδη ανακοινώσει νέα μέτρα. Η Ιταλία αποφάσισε στα μέσα Ιουνίου να παρατείνει την υποχρέωση για τη χρήση μάσκας FFP2 στα δημόσια μέσα μεταφορών (εξαιρούνται τα αεροπλάνα) ως τις 30 Σεπτεμβρίου. «Θέλω να συνεχίσω να συνιστώ να προστατεύσετε τον εαυτό σας κάνοντας τη δεύτερη αναμνηστική δόση του εμβολίου κατά της COVID-19», κυρίως αυτοί που ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου, δήλωσε ο υπουργός Υγείας Ρομπέρτο Σπεράντσα, ο οποίος διεγνώσθη αυτήν την περίοδο θετικός.

    Ο Γερμανός πρόεδρος του Παγκόσμιου Ιατρικού Συλλόγου Φρανκ Ούλριχ Μοντγκόμερι υποστήριξε από την πλευρά του την ταχεία υιοθέτηση μιας «εργαλειοθήκης» με μάσκα, εμβολιασμό και περιορισμό επαφών.

    Στη Γαλλία, η κυβέρνηση ζήτησε αυτήν την εβδομάδα από τους πιο ηλικιωμένους να κάνουν την δεύτερη αναμνηστική δόση εμβολίου «το ταχύτερο δυνατό» στο πλαίσιο μιας «μετριοπαθούς επιδημιολογικής αύξησης». Το ένα τέταρτο αυτών που προβλεπόταν έχουν κάνει τη δεύτερη αναμνηστική δόση εμβολίου κατά της COVID-19, ένα «σαφώς ανεπαρκές» ποσοστό, υπογράμμισε η κυβέρνηση.

    με πληροφορίες από AFP, Reuters, ΑΠΕ-ΜΠΕ

  • Διεθνές Ινστιτούτο Δημοσιογραφίας: Δώστε τα ύποπτα έγγραφα της «λίστας Πέτσα»

    Διεθνές Ινστιτούτο Δημοσιογραφίας: Δώστε τα ύποπτα έγγραφα της «λίστας Πέτσα»

    To Διεθνές Ινστιτούτο Δημοσιογραφίας επικρίνει την πρόσφατη απόφαση της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας της Ελλάδας να αγνοήσει δικαστική απόφαση και να συνεχίσει να εμποδίζει τη δημοσίευση πληροφοριών σχετικά με την πολιτικά υποκινούμενη κατανομή της κρατικής διαφημιστικής χρηματοδότησης στα μέσα ενημέρωσης

    Σοβαρές ανησυχίες για την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα εκφράζει για ακόμα μία φορά το Διεθνές Ινστιτούτο Δημοσιογραφίας (International Press Institute, IPI) σχολιάζοντας αυτή τη φορά την υπόθεση της λεγόμενης «λίστας Πέτσα» που μοίρασε εκατομμύρια σε ΜΜΕ της χώρας στο πρώτο κύμα της πανδημίας, το 2020.

    «Η συνεχιζόμενη απόκρυψη εγγράφων έχει σοβαρές επιπτώσεις στην πρόσβαση στην πληροφόρηση και στην ελευθερία των Mέσων ενημέρωσης» τονίζει το Ινστιτούτο και καλεί την Εθνική Αρχή Διαφάνειας της χώρας μας να συμμορφωθεί με την απόφαση του δικαστηρίου για την καμπάνια «Μένουμε Σπίτι» και να δώσει στη δημοσιότητα τα έγγραφα, τα όπως «πιστεύεται ευρέως ότι θα καταδείξουν την πολιτική επιρροή στην εκστρατεία» ενημέρωσης.

    Παρά τη δικαστική απόφαση για τη δημοσιοποίηση των εγγράφων που αφορούν τη «λίστα Πέτσα», η ΕΑΔ αρνείται τα σχετικά στοιχεία με τον εξωφρενικό ισχυρισμό ότι «δεν μπορεί να θεωρηθεί ως εύλογο ενδιαφέρον το γενικό ενδιαφέρον κάθε πολίτη για την εύρυθμη άσκηση των γενικών καθηκόντων των υπηρεσιών και την τήρηση των νόμων» και ότι το Vouliwatch δεν είχε «νόμιμο συμφέρον» να ζητάει τις πληροφορίες.

    Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών είχε κάνει δεκτή τον Ιανουάριο του 2022 την αίτηση του ανεξάρτητου οργανισμού υποχρεώνοντας την κυβέρνηση να δώσει στη δημοσιότητα και εκείνα τα στοιχεία που έμειναν απόρρητα ακόμα και για την εξεταστική επιτροπή του Κοινοβουλίου.

    Μία… εύγλωττη σύνοψη για την αδιαφανή «πέτσινη» χρηματοδότηση

    Το IPI αναφέρεται στο ιστορικό της υπόθεσης και κρίνει ότι η πρόσφατη απόφαση της ΕΑΔ έχει σημαντικές επιπτώσεις στο δικαίωμα στην ελευθερία της ενημέρωσης στην Ελλάδα, καθώς και στο ευρύτερο τοπίο για την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης και την ανεξάρτητη δημοσιογραφία, το οποίο επηρεάστηκε αρνητικά από τον τρόπο που η κυβέρνηση χορήγησε τα 20 εκατομμύρια ευρώ της καμπάνιας.

    «Όπως τεκμηρίωσαν τότε το IPI και οι εταίροι της στο Media Freedom Rapid Response (MFRR), η χρηματοδότηση από την εκστρατεία για τη δημόσια υγεία κατανεμήθηκε με επιλεκτικό και αδιαφανή τρόπο. Τα μέσα που επικρίνουν την κυβέρνηση έλαβαν δυσανάλογα χαμηλότερα επίπεδα διαφήμισης σε σύγκριση με τα φιλικά προς την κυβέρνηση μέσα, παρά το γεγονός ότι πολλά είχαν πολύ υψηλότερη κυκλοφορία και αναγνωσιμότητα».

    Σε αυτό το σημείο το Ινστιτούτο επισημαίνει πως ορισμένες εφημερίδες που ασκούσαν κριτική στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αγνοήθηκαν εντελώς και ότι μεταξύ των 1.232 ΜΜΕ που περιλαμβάνονται στη λίστα Πέτσα βρέθηκαν 200 ψηφιακές οντότητες, που δεν περιλαμβάνονται καν στο Μητρώο Ηλεκτρονικών Μέσων της χώρας, μεταξύ των οποίων ανενεργών και ανύπαρκτων ιστοσελίδων ή ιστολογίων με ελάχιστους ή καθόλου αναγνώστες, όπως επίσης και μέσα που συνδέονται με πολιτικούς του κυβερνώντος κόμματος.

    Όπως διαβάζουμε, το IPI και το MFRR έστειλαν τότε επιστολή στον Έλληνα Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Στέλιο Πέτσα, τον πρώην υφυπουργό και κυβερνητικό εκπρόσωπο που ήταν υπεύθυνος για την διαφημιστική εκστρατεία, εκφράζοντας ανησυχίες για την «πολιτικοποιημένη» διανομή χρημάτων των Ελλήνων φορολογουμένων σε ευνοούμενα μέσα ενημέρωσης, αλλά πήραν καμία απάντηση.

    Συνεχιζόμενες οι προσπάθειες να κρατηθούν μυστικά τα στοιχεία

    Στην ανακοίνωση υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση είχε δημοσιεύσει τον πλήρη κατάλογο των μέσων και τα ποσά που έλαβαν, ύστερα από αυξανόμενες πιέσεις. Ωστόσο, η Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας αρνήθηκε επανειλημμένα να δημοσιεύσει έγγραφα σχετικά με τα λεπτομερή κριτήρια για τον τρόπο εκταμίευσης των χρημάτων.

    «Η άρνηση της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας να συμμορφωθεί με την δικαστική απόφαση είναι βαθιά ανησυχητική και έχει σημαντικές επιπτώσεις για την πρόσβαση στην ενημέρωση και την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης στην Ελλάδα», σχολίασε ο αναπληρωτής διευθυντής του IPI, Σκοτ Γκρίφεν. «Το κοινό έχει δικαίωμα να γνωρίζει πώς δαπανήθηκαν τα χρήματα των φορολογουμένων και υπάρχει σαφές δημόσιο συμφέρον» λέει και προσθέτει χαρακτηριστικά το εξής:

    «Οι συνεχιζόμενες προσπάθειες να κρατηθούν μυστικές αυτές οι λεπτομέρειες αυξάνουν τις ανησυχίες των διεθνών οργανώσεων για την ελευθερία του Τύπου για το προβληματικό σύστημα της Ελλάδας σχετικά με τη χρηματοδότηση των μέσων ενημέρωσης και τις προφανείς προσπάθειες να χρησιμοποιήσει την κρατική χρηματοδότηση για να διαστρεβλώσει το τοπίο των μέσων ενημέρωσης διοχετεύοντας δυσανάλογα χρήματα σε μέσα που υποστηρίζουν την κυβέρνηση».

    Το IPI προτρέπει, λοιπόν, την ΕΑΔ, «να σταματήσει την παρεμπόδιση της διαδικασίας, να αναγνωρίσει το συντριπτικό δημόσιο συμφέρον για τη δημοσιοποίηση αυτών των εγγράφων και να υποχρεώσει τη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας να παρέχει αυτές τις πληροφορίες στο κοινό».

    «Είναι ζωτικής σημασίας όλες οι μορφές διαφήμισης να διανέμονται μέσω μιας διαφανούς και προσβάσιμης διαδικασίας που βασίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια και όχι σε προφανείς πολιτικές πεποιθήσεις. Εάν η ελληνική κυβέρνηση είναι σοβαρή αναφορικά με το να βελτιωθεί το τοποίο για την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης, η επίλυση αυτής της υπόθεσης με την παροχή διαφάνειας και λογοδοσίας επιτέλους, είναι ένα καλό σημείο για να ξεκινήσει» αναφέρει ο Γκρίφεν.

  • ΗΠΑ-Έρευνα: Ο πληθωρισμός αναγκάζει τους συνταξιούχους να επιστρέψουν στην αγορά εργασίας

    ΗΠΑ-Έρευνα: Ο πληθωρισμός αναγκάζει τους συνταξιούχους να επιστρέψουν στην αγορά εργασίας

    Καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας, εκατομμύρια Αμερικανοί παραιτήθηκαν από τις δουλειές τους ή συνταξιοδοτήθηκαν. Αυτό το φαινόμενο έγινε γνωστό ως η «Μεγάλη Παραίτηση». Σήμερα όμως, φαίνεται ότι πολλοί από αυτούς αναθεωρούν τις επιλογές τους.

    Σύμφωνα με έρευνα του CNBC, περίπου το 68% των εργαζομένων που συνταξιοδοτήθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, σκέφτονται τώρα να επιστρέψουν στην αγορά εργασίας. Το 94% εκείνων που παραιτήθηκαν αλλά δεν συνταξιοδοτήθηκαν, επίσης σκέφτονται την επιστροφή στην αγορά εργασίας.

    Για όσους συνταξιοδοτήθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, τα ευέλικτα ωράρια αποτελούν το σημαντικότερο κριτήριο για την επιστροφή στην εργασία, ακολουθούμενα από τους μισθούς και την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Οι άνεργοι αναφέρουν τον μισθό, τα ευέλικτα ωράρια και την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής ως τα κορυφαία κριτήρια για την κατάλληλη θέση εργασίας.

    Αυτή η νέα τάση έρχεται μετά από μια χρονιά μαζικών παραιτήσεων και συνταξιοδοτήσεων στις ΗΠΑ. Μόνο το 2021, 47,4 εκατομμύρια άνθρωποι παραιτήθηκαν από τη δουλειά τους, σύμφωνα με στοιχεία του αμερικανικού υπουργείου Εργασίας.

    Οι απολύσεις λόγω πανδημίας οδήγησαν πολλούς να αποχωρήσουν από το εργατικό δυναμικό το 2020. Στη συνέχεια, καθώς η οικονομία ανέκαμψε, η στενότητα της αγοράς εργασίας, καθώς και η αλλαγή της στάσης απέναντι στην εργασία, ώθησαν εκατομμύρια άλλους να αναζητήσουν καλύτερες ευκαιρίες ή να εγκαταλείψουν τελείως το εργατικό δυναμικό.

    (CNBC)

    Ως αποτέλεσμα, οι εργοδότες αναγκάστηκαν να αυξήσουν τους μισθούς, να προσφέρουν μπόνους υπογραφής και να παρέχουν επιλογές τηλεργασίας προκειμένου να προσελκύσουν εργαζόμενους, καθώς η έλλειψη εργατικού δυναμικού δημιούργησε μεγάλο πρόβλημα στις επιχειρήσεις σε εθνικό επίπεδο.

    Τώρα, όμως, με τον πληθωρισμό να καλπάζει και τις προβλέψεις για επικείμενη ύφεση να αυξάνονται, πολλοί συνταξιούχοι, ιδίως όσοι έχουν σταθερό εισόδημα, επανεξετάζουν τις επιλογές τους.

    «Εργάστηκα 21 χρόνια στην ίδια εταιρεία όταν απολύθηκα λόγω της COVID-19», δήλωσε ένας συμμετέχων στην έρευνα. «Μόλις πριν από δύο εβδομάδες πήγα σε μια συνέντευξη εργασίας και ελπίζω να προσληφθώ. Φοβάμαι μήπως χάσω το σπίτι μου».

    Η έρευνα του CNBC διαπίστωσε επίσης ότι το 33% των συνταξιούχων εγκατέλειψε το εργατικό δυναμικό για λόγους υγείας, το 27% αποχώρησε λόγω ανησυχιών για την πανδημία και το 19% απλώς δεν ήθελε πλέον να εργαστεί. Τώρα, με περίπου το 85% των Αμερικανών άνω των 50 ετών να έχουν πλέον εμβολιαστεί, πολλοί άνθρωποι που συνταξιοδοτήθηκαν πρόωρα, επιστρέφουν στην εργασία τους.

    Στην πραγματικότητα, εκτιμάται ότι 1,5 εκατομμύριο συνταξιούχοι έχουν ήδη επιστρέψει στο εργατικό δυναμικό, σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Εργασίας των ΗΠΑ, και το ποσοστό συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό για τους εργαζόμενους ηλικίας 55 ετών και άνω -ή το ποσοστό του πληθυσμού που εργάζεται ή αναζητά ενεργά εργασία- επιστρέφει στα προ πανδημίας επίπεδα.

    (CNBC)

    Η έρευνα του CNBC έδειξε επίσης ότι τα επιδόματα ανεργίας που καταβλήθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας είχαν θετικές επιπτώσεις στους εργαζόμενους. Μεταξύ των εργαζομένων, το 55% ανέφερε ότι τα επιδόματα τους επέτρεψαν να μείνουν εκτός εργασίας περισσότερο απ’ ό,τι θα έκαναν διαφορετικά, και αυτό ίσχυε για το 50% τόσο των συνταξιούχων όσο και των σημερινών ανέργων. Τώρα, περίπου το ένα τρίτο των ανέργων δηλώνει ότι τα επιδόματα τους επιτρέπουν να παραμείνουν εκτός εργασίας.

    Όσον αφορά όσους εργάζονται σήμερα, πολλοί δήλωσαν ότι χρησιμοποίησαν τα επιδόματα για να αφιερώσουν περισσότερο χρόνο στην αναζήτηση της κατάλληλης εργασίας και στην αποπληρωμή των χρεών τους. Το 69% των γονέων δήλωσαν ότι τους βοήθησαν να πληρώσουν για τη φροντίδα των παιδιών τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Τέλος, περίπου το 40% όσων έλαβαν επιδόματα, δήλωσαν ότι κατάφεραν να αποταμιεύσουν ή να επενδύσουν κάποια χρήματα.

    ΠΗΓΗ: CNBC, Fortune

  • Ο Πούτιν “στραγγαλίζει” την Δύση μέσω πληθωρισμού και των δικών της κυρώσεων

    Ο Πούτιν “στραγγαλίζει” την Δύση μέσω πληθωρισμού και των δικών της κυρώσεων

    Σε δράση έχει βάλει ο Πούτιν ξανά το περσινό κόλπο µε το φυσικό αέριο, μειώνοντας τις ροές, ασκώντας πληθωριστικές πιέσεις, με αποτέλεσμα να εκτινάσσονται οι τιμές των αγαθών στον δυτικό κόσμο.

    Έσοδα-ρεκόρ έχει η Ρωσία από τις εξαγωγές πετρελαίου τις 115 ημέρες που διαρκεί ο πόλεμος στην Ουκρανία: μόνο τον Μάιο οι εισπράξεις έφτασαν τα 20 δισ. δολάρια – από 15 δισ. την περασμένη χρονιά -, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας, οδηγώντας τον Βλαντιμίρ Πούτιν να διακηρύξει την περασμένη Παρασκευή ότι οι κυρώσεις της Δύσης απέτυχαν να πλήξουν τη ρωσική οικονομία, ενώ παράλληλα θα κοστίσουν στην Ευρώπη 400 δισ. δολάρια αυτή τη χρονιά.

    Το πετρελαϊκό εμπάργκο που έχει προαναγγείλει η Ευρωπαϊκή Ένωση εναντίον της Ρωσίας για τα τέλη της χρονιάς, σε συνδυασμό με τις οικονομικές κυρώσεις που έχει επιβάλει στη Μόσχα μαζί με τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, έχει οδηγήσει πολλές εταιρείες ενέργειας που δραστηριοποιούνται στην ευρωπαϊκή αγορά να αποφεύγουν από τις πρώτες ημέρες του πολέμου τις συναλλαγές με αργό Ουραλίων.

    Ωστόσο, οι Ρώσοι έχουν καταφέρει να υποκαταστήσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό τις εξαγωγές προς την Ευρώπη με άλλες αγορές: χρειάζεται να προσφέρουν μεγάλες εκπτώσεις – ακόμα και πάνω από 30 δολάρια το βαρέλι – αλλά με τις τιμές να έχουν φτάσει στο επίπεδο των 120 δολαρίων ανά βαρέλι, υπάρχει μεγάλο κέρδος για όλους.

    Οι Ρώσοι είναι από τον περασμένο μήνα ο μεγαλύτερος προμηθευτής πετρελαίου της Κίνας, με αύξηση 55% σε σχέση με πέρυσι, υποσκελίζοντας τους Σαουδάραβες –  αλλά το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Ινδία: προ του πολέμου στην Ουκρανία αγόραζε μόλις περί τα 100.000 βαρέλια ρωσικού αργού την ημέρα.

    Κυρώσεις και πληθωρισμός

    Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δηλώσει αρκετές φορές ότι η Ευρώπη πρέπει να είναι προσεκτική ώστε οι κυρώσεις να μην πλήξουν περισσότερο την ίδια από τη Ρωσία – και μέχρι στιγμής φαίνεται να δικαιώνεται: οι πολύ μεγάλες αυξήσεις στις τιμές πετρελαίου και φυσικού αερίου εκτινάσσουν τον ρυθμό του πληθωρισμού σε διψήφια ποσοστά στην Ευρώπη – και στην Ελλάδα. Οι οικονομολόγοι εκτιμούν ότι το 60% της ανόδου του πληθωρισμού προέρχεται από την αύξηση των τιμών της ενέργειας – στην πραγματικότητα, αυτή είναι πλέον η κινητήρια δύναμη του «χαμηλώματος» της ανάπτυξης και της αναγκαστικής αύξησης των επιτοκίων.

    Υπενθυμίζεται ότι το πρώτο πληθωριστικό κύμα είχε ξεκινήσει πέρυσι το καλοκαίρι, όταν οι οικονομίες άρχισαν να βγαίνουν από το καθεστώς του lockdown λόγω κορωναϊού επειδή η παγκόσμια παραγωγή – και κυρίως η Κίνα – είχε προσαρμοστεί στα δεδομένα του COVID και δεν υπήρχε άμεση δυνατότητα ανταπόκρισης στην αυξημένη ζήτηση. Ωστόσο, ο πόλεμος στην Ουκρανία προκάλεσε τεράστιες αυξήσεις στην ενέργεια, αυξήσεις τις οποίες υποδαύλισε η Μόσχα. Στις 18 Ιουνίου του 2021 η τιμή του φυσικού αερίου στην ευρωπαϊκή αγορά ήταν στα 19,6 ευρώ ανά MWh.

    Έναν χρόνο αργότερα τιμάται στα 124,7 ευρώ, έχοντας ανατιμηθεί κατά 60% την τελευταία εβδομάδα, λόγω των περικοπών στη ροή από τη Ρωσία προς την Ευρώπη. Πότε άρχισε η άνοδος των τιμών; Πέρυσι, στις αρχές του φθινοπώρου, όταν η εταιρεία που διαχειριζόταν αρκετούς χώρους αποθήκευσης φυσικού αερίου της Γερμανίας, τους μεγαλύτερους σε όλη την Ευρώπη, ανακοίνωσε ότι ήταν σχεδόν άδειοι, με τον χειμώνα να πλησιάζει.

    Για κάποιον λόγο που δεν έχει εξηγηθεί επαρκώς, η Γερμανία είχε εμπιστευτεί τη διαχείριση αρκετών αποθηκευτικών χώρων αερίου σε μια θυγατρική της ρωσικής Gazprom – και όταν ήρθε η στιγμή ο Πούτιν αξιοποίησε αυτό το «δώρο» για να αυξήσει τεχνητά τις τιμές. Οι Γερμανοί εθνικοποίησαν την Gazprom Germania με την έναρξη της εισβολής στην Ουκρανία, αλλά ήταν λίγο αργά…

    Μπορεί το ίδιο να συμβεί και φέτος; Η αλήθεια είναι ότι από τις αρχές Απριλίου, με τον ερχομό της άνοιξης και της χαμηλότερης ζήτησης για αέριο, το σύνολο των ενεργειακών αποθηκών της Ευρώπης άρχισε να αυξάνεται, φτάνοντας τον Ιούνιο στο 52%. Ωστόσο, αρχίζουν πάλι να αδειάζουν… «Οι αποθήκες γέμιζαν με καλό ρυθμό», δήλωσε ο Γουόρεν Πάτερσον, επικεφαλής Στρατηγικής Εμπορευμάτων στην ING Bank. «Ωστόσο, αυτό άλλαξε απότομα αυτή την εβδομάδα», σημείωσε, προσθέτοντας ότι η μείωση της ροής του Nord Stream κατά 60% τις τελευταίες ημέρες «είναι σημαντική» για την Ευρώπη.

    Οι Ρώσοι επικαλούνται «τεχνικούς λόγους», για να δικαιολογήσουν τη μείωση της παροχής σε έναν βασικό αγωγό όπως ο Nord Stream που φέρνει αέριο στη Γερμανία μέσω της Βαλτικής. Μάλιστα, κατηγόρησαν τη γερμανική Siemens ότι λόγω των κυρώσεων δεν της παρέχει τον εξοπλισμό που απαιτείται για τη σταθεροποίηση της ροής φυσικού αερίου.

    Ωστόσο, ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Ντράγκι χαρακτήρισε «ψέματα» τους ρωσικούς ισχυρισμούς: η Εni, το ιταλικό μεγαθήριο της ενέργειας, έλαβε την Παρασκευή τη μισή ποσότητα αερίου που ζήτησε από την Gazprom, ενώ την προηγούμενη μέρα είχε λάβει τα 2/3 της ζήτησης. Οι πάντες υποπτεύονται ότι ο Πούτιν θέλησε να δώσει μία απάντηση στην κοινή εμφάνιση Μάριο Ντράγκι – Ολαφ Σολτς – Εμάνουελ Μακρόν στο Κίεβο, αλλά οι ειδικοί προειδοποιούν ότι, αν δεν γεμίσουν οι αποθήκες μέσα στο καλοκαίρι, είναι πολύ πιθανό η Ευρώπη να αναγκαστεί να επιβάλει δελτίο στην κατανάλωση φυσικού αερίου τον χειμώνα.

    Η Gazprom κόβει το φυσικό αέριο και στην Ελλάδα

    Ιδιαίτερη ανησυχία προκάλεσε η είδηση ότι διακόπτονται από αύριο 21 Ιουνίου μέχρι και τις 27 Ιουνίου οι ροές φυσικού αερίου της Gazprom προς την Ελλάδα, σύμφωνα τη ΔΕΠΑ Εμπορίας.

    Η διακοπή, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, οφείλεται στην ετήσια προγραμματισμένη συντήρηση του αγωγού Turk Stream, μέσω του οποίου τροφοδοτείται η χώρα.

    Η διακοπή της ροής, σύμφωνα με τη ΔΕΠΑ, δεν αναμένεται να επηρεάσει την ασφάλεια εφοδιασμού της χώρας καθώς συνεχίζεται η τροφοδοσία της με Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο (LNG), αλλά και μέσω των υπόλοιπων συμβάσεων αερίων αγωγού ενώ υπάρχουν – όπως αναφέρεται – υψηλά αποθέματα.

    Για τον Turk Stream

    Ο αγωγός Turk Stream ξεκίνησε να λειτουργεί τον Ιανουάριο του 2020 από την Gazprom και τη θυγατρική της South Stream Transport. Ο συγκεκριμένος αγωγός είναι μήκους 930 χιλιομέτρων, διασχίζει τη Μαύρη Θάλασσα και μεταφέρει ρωσικό αέριο μέσω Τουρκίας

    Ο αγωγός έχει σχεδιαστεί για να μεταφέρει 31,5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως και αποτελείται από δύο γραμμές. Η πρώτη γραμμή τροφοδοτεί με φυσικό αέριο τους Τούρκους πελάτες, ενώ η δεύτερη προορίζεται για την παροχή φυσικού αερίου στη νότια και νοτιοανατολική Ευρώπη.

    Τα παιχνίδια της Gazprom

    Αρκετοί είναι οι αναλυτές που εκτιμούν ότι η Gazprom μπορεί να αναφέρεται σε προγραμματισμένες μειώσεις προμηθειών ωστόσο δεν φαίνεται να είναι τυχαίο ότι αυτό συμβαίνει όλο το προηγούμενο διάστημα και μέσω του Nord Stream. Οι παραδόσεις άρχισαν να μειώνονται σε μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες εφαρμόζουν τις οικονομικές κυρώσεις που έχουν ανακοινωθεί κατά της Ρωσίας.

    Γερμανία, Γαλλία, Αυστρία, Τσεχία, Σλοβακία, Ιταλία και τώρα η Ελλάδα περιλαμβάνονται σε αυτή τη λίστα. Οι συγκεκριμένες επιλογές φαίνεται ότι είναι απάντηση στη στάση των συγκεκριμένων χωρών απέναντι στη Ρωσία μετά την εισβολή στην Ουκρανία, αν και ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ διαβεβαιώνει για το αντίθετο.

    Οι σκέψεις και το σχέδιο της Ευρώπης για στροφή στο κάρβουνο

    Σε αναζήτηση εναλλακτικών καυσίμων βρίσκονται τα ευρωπαϊκά κράτη που καταναλώνουν τις μεγαλύτερες ποσότητες ρωσικού φυσικού αερίου, στρεφόμενα ακόμα και στον γαιάνθρακα για να αντιμετωπίσουν τις μειωμένες ροές από τη Μόσχα.

    Στο μεταξύ, οι ποσότητες που λαμβάνουν τα κράτη της Γηραιάς Ηπείρου οδηγούνται κυρίως στην πλήρωση των δεξαμενών αποθήκευσης, εν όψει της επόμενης χειμερινής περιόδου. Σύμφωνα με το Reuters, τη Δευτέρα η πληρότητα των δεξαμενών βρίσκονταν στο 54%, με την Ευρωπαϊκή Ένωση να έχει θέσει ως στόχο πληρότητα 80% έως τον Οκτώβριο και 90% έως τον Νοέμβριο.

    Στροφή στον γαιάνθρακα

    Σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομίας της Γερμανίας, η επαναφορά σταθμών ηλεκτροπαραγωγής με καύση γαιάνθρακα θα μπορούσε να προσθέσει ισχύ έως και 10 γιγαβάτ σε περίπτωση που η παροχή φυσικού αερίου φτάσει σε κρίσιμα επίπεδα. Σχετικό νομοσχέδιο θα εισαχθεί στην άνω βουλή στις 8 Ιουλίου.

    «Είναι επώδυνο, αλλά αποτελεί απόλυτη ανάγκη σε αυτήν την συγκυρία να μειωθεί η κατανάλωση φυσικού αερίου», δήλωσε ο υπουργός Οικονομίας Ρόμπερτ Χάμπεκ, μέλος του κόμματος των Πρασίνων που πίεζε για ταχύτερη έξοδο από τον άνθρακα. «Αν δεν το κάνουμε, τότε διατρέχουμε τον κίνδυνο να μην είναι αρκετά γεμάτες οι δεξαμενές αποθήκευσης αερίου στην αρχή της χειμερινής περιόδου. Και τότε θα μπορούν να μας εκβιάσουν», είπε.

    Παράλληλα με την επιστροφή στο κάρβουνο, τα νέα μέτρα περιλαμβάνουν σύστημα δημοπρασιών που ξεκινά στις τις επόμενες εβδομάδες για να ενθαρρύνει τη βιομηχανία να καταναλώνει λιγότερο φυσικό αέριο, καθώς και οικονομική βοήθεια για τον φορέα εκμετάλλευσης της αγοράς φυσικού αερίου της Γερμανίας για να γεμίσει ταχύτερα τις εγκαταστάσεις αποθήκευσης αερίου.

    Η κυβέρνηση της Αυστρίας συμφώνησε με την εταιρεία κοινής ωφελείας Verbund την Κυριακή να προσαρμόσει μια μονάδα ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο στη χρήση γαιάνθρακα, εάν η περιορισμένη παροχή φυσικού αερίου οδηγήσει σε ενεργειακή έκτακτη ανάγκη.

    Η Ολλανδία από την πλευρά της επιτρέπει στους σταθμούς παραγωγής ενέργεια με καύση γαιάνθρακα να αυξήσουν την παραγωγή τους, ως μέρος των προσπαθειών για μείωση της εξάρτησης από το ρωσικό αέριο, μετέδωσε το ολλανδικό τηλεοπτικό δίκτυο NOS τη Δευτέρα, επικαλούμενο κυβερνητικές πηγές.

    Αλλά και η Ελλάδα, όπως σημείωνε στις 16 Ιουνίου το Reuters, αυξάνει την εξόρυξη λιγνίτη κατά 50%. Όπως ανέφερε στο σχετικό δημοσίευμα το αμερικανικό πρακτορείο, τα αποθέματα λιγνίτη στο ορυχείο της Μεγαλόπολης ανέρχονται σε 640.000 τόνους αυτή τη στιγμή, σε σύγκριση με περίπου 450.000 τόνους την ίδια περίοδο πέρυσι.

    Ρώμη και Βερολίνο

    Η Ιταλία βρίσκεται ένα βήμα πριν την κήρυξη κατάστασης συναγερμού με την ενεργοποίηση επιπλέον μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας, αφότου η Eni ενημερώθηκε από την Gazprom ότι θα λάβει μέρος μόνο των ποσοτήτων αερίου που

    Η Γερμανία, η οποία αντιμετωπίζει επίσης χαμηλότερες ροές αερίου από τη Ρωσία, ανακοίνωσε την Κυριακή το τελευταίο της σχέδιο για την ενίσχυση των επιπέδων αποθήκευσης φυσικού αερίου. Μάλιστα ενδέχεται να επανεκκινήσει τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα, τους οποίους το Βερολίνο είχε σκοπό να αποσύρει σταδιακά ως το τέλος της δεκαετίας.

    «Είναι επώδυνο, αλλά αποτελεί απόλυτη ανάγκη σε αυτήν την συγκυρία να μειωθεί η κατανάλωση φυσικού αερίου», δήλωσε ο υπουργός Οικονομίας Ρόμπερτ Χάμπεκ, μέλος του κόμματος των Πρασίνων που πίεζε για ταχύτερη έξοδο από τον άνθρακα.

    «Αν δεν το κάνουμε, τότε διατρέχουμε τον κίνδυνο να μην είναι αρκετά γεμάτες οι δεξαμενές αποθήκευσης αερίου στην αρχή της χειμερινής περιόδου. Και τότε θα μπορούν να μας εκβιάσουν», είπε.

    3-5 χρόνια για να πέσουν οι τιμές

    Ο διευθύνων σύμβουλος της μεγαλύτερης γερμανικής εταιρείας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας RWE, Markus Krebber, δήλωσε ότι οι τιμές του ρεύματος μπορεί να χρειαστούν τρία έως πέντε χρόνια για να πέσουν ξανά σε χαμηλότερα επίπεδα.

    Οι ροές ρωσικού φυσικού αερίου στη Γερμανία μέσω του αγωγού Nord Stream 1, της κύριας οδού που τροφοδοτεί τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, εξακολουθούσαν να αντιστοιχούν στο 40% της χωρητικότητας του αγωγού τη Δευτέρα, παρόλο που αυξήθηκαν τις τελευταίες ημέρες.

    Η Ουκρανία, μέσω της οποίας διέρχονται πολλοί αγωγοί που μεταφέρουν ρωσικό αέριο, ανακοίνωσε ότι οι αγωγοί της θα μπορούσαν να συμβάλουν στην κάλυψη οποιουδήποτε κενού εφοδιασμού μέσω του Nord Stream 1. Η Μόσχα είχε προηγουμένως ενημερώσει ότι δεν μπορεί να αποστείλει μεγαλύτερες ποσότητες μέσω των αγωγών που έχει αφήσει ανοιχτούς η Ουκρανία.

    Εξάρτηση

    Η Γερμανία και η Ιταλία είναι από τις χώρες που εξαρτώνται περισσότερο από το ρωσικό φυσικό αέριο, αλλά άλλες ευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζουν επίσης ελλείψεις φυσικού αερίου με φόντο0 την αύξηση της κατανάλωσης λόγω του καύσωνα που έπληξε χώρες της δυτικής Ευρώπης, ενισχύοντας τη χρήση κλιματιστικού.

    Η ρωσική Gazprom που ελέγχεται από το κράτος μείωσε τη χωρητικότητα του Nord Stream 1 επικαλούμενη την καθυστερημένη επιστροφή εξοπλισμού που είχε αποστείλει προς συντήρηση η γερμανική Siemens Energy στον Καναδά.

    «Έχουμε φυσικό αέριο, είναι έτοιμο να παραδοθεί, αλλά οι Ευρωπαίοι πρέπει να επιστρέψουν τον εξοπλισμό ο οποίος θα πρέπει να επισκευαστεί σύμφωνα με τις υποχρεώσεις τους», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ τη Δευτέρα, προσθέτοντας ότι η υποδομή έχει πληγεί από τις κυρώσεις της ΕΕ.

    Γερμανοί και Ιταλοί αξιωματούχοι υποστηρίζουν ότι η Ρωσία το χρησιμοποιούσε τα τεχνικά προβλήματα ως δικαιολογία για να μειώσει τις προμήθειες.

  • Xένρι Κίσινγκερ: Αναγκαίο να κάνουμε συμφωνία με τη Ρωσία

    Xένρι Κίσινγκερ: Αναγκαίο να κάνουμε συμφωνία με τη Ρωσία

    Τα 99α γενέθλιά του γιόρτασε στις 27 Μαΐου ο Χένρι Κίσινγκερ. Όταν Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία ο πολιτικός, διπλωμάτης, ακαδημαϊκός, καθηγητής πολιτικής επιστήμης και διεθνών σχέσεων και συγγραφέας ήταν δεν ήταν 10 ετών και μόλις 15 ετών όταν ο ίδιος και η οικογένειά του έφτασαν από τη Γερμανία ως πρόσφυγες στη Νέα Υόρκη.

    Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, ο οποίος έγινε γνωστός σε όλο τον πλανήτη για πολλούς και διάφορους λόγους, παραιτήθηκε πριν από 45 χρόνια, όμως διατηρεί ακέραιη τη διορατικότητα που απαιτούν οι θέσεις ευθύνης. «Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι αυτός ο πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ και γεωπολιτικός γίγαντας παραιτήθηκε πριν από 45 χρόνια», δήλωσε ο Νίαλ Φέργκιουσον στους «Times». Σύμφωνα με τον κορυφαίο Βρετανό ιστορικό, παρόλο που είναι σχεδόν εκατό ετών, ο Χένρι Κίσινγκερ διατηρεί πλήρως τη διορατικότητα που τον μετέτρεψε σε θρύλο της εξωτερικής πολιτικής πριν από πολλά χρόνια.

    Προς στήριξη του ισχυρισμού του Φέργκιουσον, αναφέρει ότι ενώ έγραφε τον δεύτερο τόμο της βιογραφίας του εμβληματικού Αμερικανού διπλωμάτη (που θα εκδοθεί το 2023), ο Κίσινγκερ εξέδωσε «όχι ένα, αλλά δύο βιβλία». Η πρώτη είναι μια πραγματεία για την τεχνητή νοημοσύνη, την οποία ο Κίσινγκερ συνέταξε με τον πρώην διευθύνοντα σύμβουλο της Google, Έρικ Σμιτ και τον ειδικό επιστήμης υπολογιστών Ντάνιελ Χάτενλόκερ και η δεύτερη είναι μια συλλογή έξι βιογραφικών περιπτώσεων) αναφορικά με την ηγεσία.

    Πρόσφατα, ο Νίαλ Φέργκιουσον είχε την ευκαιρία να επισκεφτεί τον Χένρι Κίσινγκερ στο δασικό ησυχαστήριό του, στο Κονέκτικατ, όπου ζει κυρίως με τη σύζυγό του Νάνσι από τότε που ξέσπασε η πανδημία. Πλέον περπατά με μπαστούνι, φοράει ακουστικό βαρηκοΐας και μιλάει πιο αργά από ό,τι στο παρελθόν, όμως εξακολουθεί να είναι τόσο κοφτερός, όσο πάντα. Και το γεγονός ότι αυτό επισημαίνεται από έναν κορυφαίο σύγχρονο ακαδημαϊκό, ένας από τους πιο καινοτόμους ιστορικούς της εποχής μας (τα περισσότερα έργα του έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά), έχει ιδιαίτερη σημασία.

    Ο Χένρι Κίσινγκερ μπορεί επίσης να προκαλεί (και να εξοργίζει) με οποιαδήποτε από τις απόψεις του, τόσο τη Συντηρητική Δεξιά, όσο και τη Φιλελεύθερη Αριστερά και απόδειξη αυτού είναι η σύντομη ομιλία που έκανε στο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός τον περασμένο μήνα.

    «Ο Χένρι Κίσινγκερ κατηγορήθηκε ότι είπε ότι η Ουκρανία πρέπει να παραχωρήσει εδάφη στη Ρωσία για να τερματιστεί ο πόλεμος», υπενθύμισε ο Φέργκιουσον. Αλλά στην πραγματικότητα είπε ότι στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης μιας ειρηνευτικής συμφωνίας, «η διαχωριστική γραμμή (σ.σ.: μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας) θα πρέπει να είναι μια επιστροφή στο status quo ante», δηλαδή στο προηγούμενο de facto καθεστώς μέχρι τις 24 Φεβρουαρίου, στην κατάσταση όπως είχε ήδη διαμορφωθεί το 2014, με τμήματα του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ να ελέγχονται από φιλορώσους αυτονομιστές και η Κριμαία να ανήκει στη Ρωσία.

    «Ηγετική φιγούρα» Ζελένσκι

    Αφού εξήγησε στον Φέργκιουσον τους λόγους για τους οποίους επέλεξε να συμπεριλάβει τον Νίξον σε ένα βιβλίο ηγεσίας (ήθελε να τερματίσει τον πόλεμο του Βιετνάμ με ειλικρινείς όρους, να δώσει στο ΝΑΤΟ μια νέα στρατηγική κατεύθυνση, να κάνει άνοιγμα στην Κίνα και, κυρίως, να αποφύγει μια πυρηνική σύγκρουση με την ΕΣΣΔ). Ο Κίσινγκερ έδωσε τη γνώμη του για τον πλέον εξέχοντα ηγέτη των τελευταίων τεσσάρων μηνών, τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι.

    «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ζελένσκι έχει ήδη κάνει ένα ιστορικό έργο», παραδέχτηκε. «Ήταν ένας τυχαίος πρόεδρος που εξελέγη λόγω της απογοήτευσής του με την εσωτερική πολιτική. Και τότε ήρθε αντιμέτωπος με την προσπάθεια της Ρωσίας να επαναφέρει την Ουκρανία σε εξαρτημένη και υποδεέστερη θέση. Ο Ζελένσκι έχει ένωσε τη χώρα του και την παγκόσμια κοινή γνώμη με έναν ιστορικό τρόπο. «Αυτό είναι το μεγάλο του επίτευγμα», πρόσθεσε ο Κίσινγκερ.

    «Το ερώτημα, ωστόσο, αν ο Ουκρανός πρόεδρος είναι ικανός να διαπραγματευτεί μια ειρηνευτική συμφωνία, ειδικά αν χρειαστεί να κάνει παραχωρήσεις, παραμένει αναπάντητο», επισημαίνει ο Φέργκιουσον στο κείμενό του.

    Σχετικά με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, τον οποίο έχει συναντήσει πολλές φορές στο παρελθόν, ο Κίσινγκερ σημείωσε αρχικά ότι τον θεωρούσε «στοχαστικό αναλυτή», σύμφωνα με τον οποίο η Ρωσία είναι «ένα είδος μυστικιστικής οντότητας που έχει παραμείνει ενωμένη για έντεκα ζώνες ώρας μέσω ενός είδους πνευματικής προσπάθειας. Και σε αυτό το πλαίσιο η Ουκρανία έπαιξε ιδιαίτερο ρόλο. Οι Σουηδοί, οι Γάλλοι και οι Γερμανοί διέσχισαν αυτά τα εδάφη (όταν εισέβαλαν στη Ρωσία) και ηττήθηκαν εν μέρει και γιατί εξαντλήθηκαν εκεί. Αυτή είναι η άποψη του Πούτιν». Κάτι που όμως δεν συνάδει με τις περιόδους της ουκρανικής ιστορίας που διαφοροποίησαν τη χώρα από τη Ρωσική Αυτοκρατορία. Σύμφωνα με τον διαπρεπή βετεράνο της αμερικανικής διπλωματίας, το πρόβλημα του Πούτιν είναι ότι «ηγείται μιας χώρας σε παρακμή», ενώ φαίνεται ότι «έχει χάσει την αίσθηση του μέτρου σε αυτή την κρίση», οπότε δεν υπάρχει «καμία δικαιολογία» για όλα όσα έκανε φέτος. .

    Φινλανδία και ΝΑΤΟ

    Το 2014, κατά την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία, ο Κίσινγκερ έγραψε ένα άρθρο υποστηρίζοντας την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και προτείνοντας να γίνει η χώρα ουδέτερη με το πρότυπο της Φινλανδίας. Σήμερα, οκτώ χρόνια μετά, η Φινλανδία είναι αυτή που προτείνει την ένταξη της στη Βορειοατλαντική Συμμαχία, μαζί με τη Σουηδία.

    «Το ΝΑΤΟ ήταν η σωστή συμμαχία για να αντιμετωπίσει τη Ρωσία όταν ήταν η κύρια απειλή για την παγκόσμια ειρήνη. Και το ΝΑΤΟ έχει εξελιχθεί σε έναν θεσμό που αντικατοπτρίζει την ευρωπαϊκή και αμερικανική συνεργασία με σχεδόν μοναδικό τρόπο. «Έτσι είναι σημαντικό να διατηρηθεί», είπε ο Κίσινγκερ.

    Αλλά είναι επίσης σημαντικό «να αναγνωρίσουμε ότι τα μεγάλα ζητήματα θα τεθούν στο πλαίσιο των σχέσεων της Μέσης Ανατολής και της Ασίας με την Ευρώπη και την Αμερική. Και το ΝΑΤΟ από αυτή την άποψη είναι ένας θεσμός του οποίου οι συνιστώσες δεν έχουν απαραίτητα τις ίδιες απόψεις. «Συγκεντρώθηκαν γύρω από την Ουκρανία γιατί θυμήθηκαν (παλιότερες) απειλές και το έκαναν πολύ καλά, και υποστηρίζω αυτό που έκαναν».

    Όσο για το πώς θα μπορούσε να τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, «στο τέλος πρέπει να υπάρχει μια θέση για την Ουκρανία και μια θέση για τη Ρωσία – εάν δεν θέλουμε η Ρωσία να γίνει το προηγμένο φυλάκιο της Κίνας στην Ευρώπη», προειδοποίησε ο Κίσινγκερ. .

    ΗΠΑ και Κίνα

    Όσον αφορά στον Δεύτερο Ψυχρό Πόλεμο, «δύο χώρες ικανές να κυριαρχήσουν στον κόσμο», οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα, βρίσκονται αντιμέτωπες ως τελικοί διεκδικητές. Διοικούνται από εσωτερικά καθεστώτα που είναι ασύμβατα μεταξύ τους. «Και αυτό συμβαίνει σε μια εποχή που η τεχνολογία σημαίνει ότι ένας πόλεμος θα επαναφέρει τον πολιτισμό, αν όχι την καταστροφή του».

    Αυτό σημαίνει ότι αυτός ο δεύτερος Ψυχρός Πόλεμος είναι δυνητικά ακόμη πιο επικίνδυνος από τον πρώτο, πρώτον επειδή και οι δύο υπερδυνάμεις είναι εξίσου ισχυρές όχι μόνο στρατιωτικά, αλλά και οικονομικά (ενώ κατά τη διάρκεια του πρώτου Ψυχρού Πολέμου οι ΗΠΑ ήταν πάντα οικονομικά ανώτερες) ενώ οι δυνητικά καταστροφικές τεχνολογίες έχουν γίνει ακόμη πιο απειλητικές, ειδικά μετά τη γενίκευση της χρήσης συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης.

    Επιπλέον, δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα είναι αντίπαλοι. «Το να περιμένουμε την Κίνα να δυτικοποιηθεί» δεν είναι πλέον λογική στρατηγική. Ο Κίσινγκερ δεν πιστεύει ότι ο στόχος της Κίνας είναι η παγκόσμια κυριαρχία, «αλλά θα μπορούσε να γίνει τόσο ισχυρή. Και αυτό δεν μας συμφέρει».

    Ωστόσο, οι δύο υπερδυνάμεις «έχουν μια ελάχιστη κοινή υποχρέωση να αποτρέψουν» μια καταστροφική σύγκρουση. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικός ο διάλογος μεταξύ των δύο πλευρών. Η οποία όμως έχει σταματήσει. «Αυτό είναι κάτι που το κάναμε. Άλλες χώρες θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν αυτόν τον ανταγωνισμό, χωρίς να κατανοούν τις ιδιαίτερες πτυχές του. «Έτσι μπαίνουμε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο», είπε ο Κίσινγκερ.

  • Φυσικό αέριο: «Παιχνίδια» της Gazprom με τους αγωγούς

    Φυσικό αέριο: «Παιχνίδια» της Gazprom με τους αγωγούς

    Ιδιαίτερη ανησυχία προκάλεσε η είδηση ότι διακόπτονται από αύριο 21 Ιουνίου μέχρι και τις 27 Ιουνίου οι ροές φυσικού αερίου της Gazprom προς την Ελλάδα, σύμφωνα τη ΔΕΠΑ Εμπορίας.

    Η διακοπή, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, οφείλεται στην ετήσια προγραμματισμένη συντήρηση του αγωγού Turk Stream, μέσω του οποίου τροφοδοτείται η χώρα.

    Η διακοπή της ροής, σύμφωνα με τη ΔΕΠΑ, δεν αναμένεται να επηρεάσει την ασφάλεια εφοδιασμού της χώρας καθώς συνεχίζεται η τροφοδοσία της με Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο (LNG), αλλά και μέσω των υπόλοιπων συμβάσεων αερίων αγωγού ενώ υπάρχουν – όπως αναφέρεται – υψηλά αποθέματα.

    Ο αγωγός Turk Stream ξεκίνησε να λειτουργεί τον Ιανουάριο του 2020 από την Gazprom και τη θυγατρική της South Stream Transport. Ο συγκεκριμένος αγωγός είναι μήκους 930 χιλιομέτρων, διασχίζει τη Μαύρη Θάλασσα και μεταφέρει ρωσικό αέριο μέσω Τουρκίας

    Ο αγωγός έχει σχεδιαστεί για να μεταφέρει 31,5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου ετησίως και αποτελείται από δύο γραμμές. Η πρώτη γραμμή τροφοδοτεί με φυσικό αέριο τους Τούρκους πελάτες, ενώ η δεύτερη προορίζεται για την παροχή φυσικού αερίου στη νότια και νοτιοανατολική Ευρώπη.

    Τα «παιχνίδια» της Gazprom

    Αρκετοί είναι οι αναλυτές που εκτιμούν ότι η Gazprom μπορεί να αναφέρεται σε προγραμματισμένες μειώσεις προμηθειών ωστόσο δεν φαίνεται να είναι τυχαίο ότι αυτό συμβαίνει όλο το προηγούμενο διάστημα και μέσω του Nord Stream. Οι παραδόσεις άρχισαν να μειώνονται σε μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες εφαρμόζουν τις οικονομικές κυρώσεις που έχουν ανακοινωθεί κατά της Ρωσίας.

    Γερμανία, Γαλλία, Αυστρία, Τσεχία, Σλοβακία, Ιταλία και τώρα η Ελλάδα περιλαμβάνονται σε αυτή τη λίστα. Οι συγκεκριμένες επιλογές φαίνεται ότι είναι απάντηση στη στάση των συγκεκριμένων χωρών απέναντι στη Ρωσία μετά την εισβολή στην Ουκρανία, αν και ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ διαβεβαιώνει για το αντίθετο.

    Ευρωπαϊκές αντιδράσεις

    «Μετά την εισβολή στην Ουκρανία, είναι σαφές ότι η Ρωσία δεν είναι πλέον αξιόπιστος εταίρος», δήλωσε η Αυστριακή υπουργός Προστασίας του Κλίματος και Ενέργειας, Λεονόρε Γκέσλερ. Ο Αυστριακός καγκελάριος, Καρλ Νιχάμερ συγκάλεσε μάλιστα χθες το βράδυ έκτακτη σύνοδο για την ενεργειακή κρίση. «Το αποφασιστικό κριτήριο είναι η πρόοδος στην κατασκευή αποθηκών.

    Θέλουμε να μπούμε στον χειμώνα με εγκαταστάσεις αποθήκευσης που θα είναι γεμάτες κατά 80%. Τότε θα είμαστε καλά εξοπλισμένοι. Εάν αυτός ο στόχος κινδυνεύει, θα αναλάβουμε δράση», σημείωσε η Γκέσλερ.

    Ο Ιταλός πρωθυπουργός, Μάριο Ντράγκι έκανε λόγο για «πολιτική εκμετάλλευση» του φυσικού αερίου από τη Μόσχα, αρνούμενος να δεχτεί τις αιτιάσεις του Κρεμλίνου για «εργασίες συντήρησης» των αγωγών από τη Gazprom. «Τόσο η Γερμανία όσο και εμείς, και άλλοι, πιστεύουμε πως αυτά είναι ψέματα. Στην πραγματικότητα κάνουν πολιτική χρήση του αερίου, όπως χρησιμοποιούν και τα σιτηρά για πολιτικούς λόγους», δήλωσε ο Μάριο Ντράγκι.

    Τι σκοπό έχει η Ρωσία;

    Οι αποφάσεις της Gazprom δείχνουν ότι η Μόσχα αξιοποιεί το φυσικό αέριο ως «όπλο» απέναντι στις ευρωπαϊκές χώρες. Μπορεί να μην έχει προκληθεί ακόμα ενεργειακή «ασφυξία», αλλά τα προβλήματα είναι μεγάλα και έτσι η Ευρώπη μπαίνει στη διαδικασία να ξανασκεφτεί τις κυρώσεις απέναντι στη Ρωσία, για τις οποίες πολλοί έχουν περιγράψει ως «δίκοπο μαχαίρι».

    Αυτές οι δυσκολίες είναι που οδηγούν σε αναζήτηση εναλλακτικών καυσίμων από τα ευρωπαϊκά κράτη που καταναλώνουν τις μεγαλύτερες ποσότητες ρωσικού φυσικού αερίου, στρεφόμενα ακόμα και στον γαιάνθρακα για να αντιμετωπίσουν τις μειωμένες ροές από τη Μόσχα.

    Στο μεταξύ, οι ποσότητες που λαμβάνουν τα κράτη της Γηραιάς Ηπείρου οδηγούνται κυρίως στην πλήρωση των δεξαμενών αποθήκευσης, εν όψει της επόμενης χειμερινής περιόδου. Σύμφωνα με το Reuters, τη Δευτέρα η πληρότητα των δεξαμενών βρίσκονταν στο 54%, με την Ευρωπαϊκή Ένωση να έχει θέσει ως στόχο πληρότητα 80% έως τον Οκτώβριο και 90% έως τον Νοέμβριο.

    Τι συμβαίνει στην Ελλάδα

    Η Ελλάδα, όπως σημείωνε στις 16 Ιουνίου το Reuters, αυξάνει την εξόρυξη λιγνίτη κατά 50%. Όπως ανέφερε στο σχετικό δημοσίευμα το πρακτορείο, τα αποθέματα λιγνίτη στο ορυχείο της Μεγαλόπολης ανέρχονται σε 640.000 τόνους αυτή τη στιγμή, σε σύγκριση με περίπου 450.000 τόνους την ίδια περίοδο πέρυσι.

  • Μηνύματα για την ανάγκη ένταξης των προσφυγόπουλων στα σχολεία στέλνουν παιδιά από όλη την Ελλάδα

    Μηνύματα για την ανάγκη ένταξης των προσφυγόπουλων στα σχολεία στέλνουν παιδιά από όλη την Ελλάδα

    Ένα κορίτσι τρέχει να ξεφύγει από τις φλόγες του πολέμου. Στα χέρια της κρατάει σφιχτά το σχολικό βιβλίο της και με μάτια γεμάτα ελπίδα φτάνει στο σχολείο της, όπου επικρατεί ειρήνη. Τη σκηνή αυτή φιλοτέχνησε η Γουιτζιά Χουάνγκ, μια μαθήτρια μεταναστευτικής καταγωγής, και για το συγκεκριμένο έργο βραβεύτηκε στον 25ο μαθητικό διαγωνισμό της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες με θέμα «Η εκπαίδευση δεν μπορεί να περιμένει!».

    Η Γουιτζιά είναι μαθήτρια της Γ’ Γυμνασίου στο 1ο Ιπποκράτειο Γυμνάσιο Κω. Γεννήθηκε στην Ελλάδα από Κινέζους γονείς και ζει μόνιμα στην Κω. Στο σχολείο της διακρίνεται για τα πολύπλευρα ταλέντα της. Όταν οι καθηγητές της μίλησαν στους μαθητές για τους πρόσφυγες, αλλά και για το συγκεκριμένο διαγωνισμό, η Γουιτζιά αποφάσισε να πάρει μέρος με μια ζωγραφιά/αφίσα. «Όλα αυτά που είδα και άκουσα με έφεραν σε βαθιά σκέψη και έτσι αποφάσισα να ζωγραφίσω κάτι», εξηγεί η ίδια μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

    Η ζωγραφιά χωρίζεται σε δύο τμήματα και στη μέση πρωταγωνιστεί ένα κορίτσι που τρέχει. Η αριστερή πλευρά απεικονίζει μια σκηνή πολέμου. Βομβαρδισμοί, φωτιές, κόκκινος ουρανός, στρατιωτικά ελικόπτερα, όλα «μυρίζουν» πόλεμο. Στη δεξιά πλευρά το κορίτσι φτάνει στο σχολείο της και γύρω το τοπίο είναι χαρακτηριστικό μιας περιόδου ειρήνης. Η μέρα είναι ηλιόλουστη, τα περιστέρια πετούν, τα λουλούδια είναι ανθισμένα και η πόρτα του σχολείου είναι ορθάνοιχτη καλωσορίζοντας τα παιδιά.

    «Η υποστήριξη των προσφυγόπουλων είναι κάτι μεγαλύτερο από ό,τι ακούγεται», παρατηρεί η Γουιτζιά. «Μπορεί να είναι μια ζωγραφιά ή μια έκθεση, μπορεί να είναι ένα άρθρο, μπορεί να είναι εθελοντισμός και δωρεά παλιών ρούχων. Αποτελούν ίσως μόνο ένα μικρό κομμάτι της ζωής μας, για τα προσφυγόπουλα όμως, αλλάζει η ζωή τους», επισημαίνει. Όπως προσθέτει, είναι αναγκαίο τα προσφυγόπουλα να πηγαίνουν σχολείο, «λαμβάνοντας υπόψη ότι έτσι και αλλιώς είναι δικαίωμά τους. Το σχολείο θα αποτελέσει ένα νέο στάδιο ζωής, θα αλλάξει ένα παιδί, θα αλλάξει μια οικογένεια».

    Η Γουιτζιά περιγράφει πώς ήταν η δική της προσαρμογή στην κοινωνία της Κω και στο σχολείο της. «Πιστεύω πως η μεταναστευτική μου καταγωγή δεν αποτέλεσε ποτέ εμπόδιο διάκρισης στο σχολείο», λέει. Ωστόσο, θυμάται περιστατικά, στα οποία συμμαθητές της την κορόιδευαν για την εξωτερική εμφάνιση ή για την προφορά της. «Ως αποτέλεσμα, για ένα διάστημα θεωρούσα το να πηγαίνω σχολείο, βάσανο», σχολιάζει.

    Η καθηγήτρια του 1ου Ιπποκράτειου Γυμνασίου Κω, Εύα Δημητρίου, περιγράφει τη Γουιτζιά ως ένα παιδί «με εξαιρετικό ήθος, συνεπέστατο, πρόθυμο και πολύ χαμηλών τόνων» και ως «πολύ καλή μαθήτρια που αριστεύει σε όλα τα μαθήματα και χαίρει εκτίμησης από όλους τους εκπαιδευτικούς. Είναι αυτοδίδακτη στη ζωγραφική, γράφει εξαιρετικά λογοτεχνικά κείμενα και είναι πολύ ευαισθητοποιημένη σε όλα τα κοινωνικά θέματα».

    Η κ. Δημητρίου ευαισθητοποιημένη και η ίδια στο προσφυγικό, με παππούδες πρόσφυγες Μικρασιάτες και έχοντας δουλέψει στο κέντρο υποδοχής και ταυτοποίησης του νησιού τονίζει τη σημασία του σχολείου για την ενσωμάτωση των προσφύγων. «Πόσο απλό είναι να δεχτούμε στα σχολεία τα παιδιά αυτά και να διδαχθούν τον πολιτισμό μας», αναφέρει η ίδια και προσθέτει: «Πιστεύω ότι μέσα στο σχολείο μπορούμε να κάνουμε πολλή δουλειά, να μαλακώσουμε τις ψυχές των παιδιών».

    Στον 25ο μαθητικό διαγωνισμό της Ύπατης Αρμοστείας με θέμα «Η εκπαίδευση δεν μπορεί να περιμένει!» έλαβαν μέρος περισσότεροι από 860 μαθητές και μαθήτριες σχολείων από 35 πόλεις σε όλη την Ελλάδα, οι οποίοι απέστειλαν ατομικά ή σε ομάδες πρωτότυπα βίντεο, τηλεοπτικά σποτ, αφίσες και ραδιοφωνικά μηνύματα.

    —

    Το σχολείο ζεστή αγκαλιά

    Ανάμεσα στους νικητές είναι και η μαθήτρια της Δ’ τάξης του 6ου Δημοτικού Σχολείου Δράμας, Αλίκη Βουγιούκαλου, η οποία συμμετείχε με αφίσα και βίντεο.

    Η Αλίκη χρειάστηκε να παραμείνει για κάποιο χρονικό διάστημα εκτός σχολείου και θέλησε μέσα από τη συμμετοχή της στο διαγωνισμό να εκφράσει το πόσο δύσκολο είναι αυτό για όλα τα παιδιά. «Ένιωθα μοναξιά, μου έλειπαν οι δασκάλες και οι φίλοι μου», θυμάται μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

    Μέσα από την αφίσα και το βίντεο που ετοίμασε, η Αλίκη στέλνει το μήνυμα ότι το σχολείο είναι μια ζεστή αγκαλιά για όλα τα παιδιά. «Όλα τα παιδιά μπορούν να είναι μαζί σε ένα σχολείο και τα ανάπηρα και όσα προέρχονται από άλλες χώρες», περιγράφει. Στην αφίσα έχει ζωγραφίσει ένα σχολείο, γύρω από το οποίο παιδιά, διαφορετικά μεταξύ τους τραγουδούν «Ελπίδα, ζωή, χαρά, το σχολείο ζεστή αγκαλιά» και οι νότες διαχέονται με τη βοήθεια των δέντρων παντού, σε όλο τον κόσμο.

    Επίσης, στο βίντεο, με το οποίο διακρίθηκε, η Αλίκη χρησιμοποίησε τα αγαπημένα της playmobil ως «πρωταγωνιστές» για να στείλει το μήνυμα ότι «στο σχολείο κάνουμε φίλους και δεν μαθαίνουμε μόνο από το δάσκαλο, αλλά και ο ένας από τον άλλον».

    Η δασκάλα της Αλίκης, Ελένη Σμολοκτού, περιγράφει τη μαθήτριά της ως «ευφάνταστη και δημιουργική», η οποία έφτιαξε μόνη της την αφίσα και το βίντεο. Η κ. Σμολοκτού υπογραμμίζει ότι πλέον «το σχολείο δεν μπορεί να αφορά μόνο στα μαθήματα, όπως γινόταν παλιότερα. Αυτό που πρέπει να μαθαίνουν τα παιδιά είναι αξίες και δεν υπάρχει κάτι σημαντικότερο από την αποδοχή του διαφορετικού».

    Ο διαγωνισμός της Ύπατης Αρμοστείας ήταν ανοιχτός για συμμετοχή σε μαθητές και μαθήτριες που φοιτούν στα νηπιαγωγεία, στην Δ’, Ε’ και ΣΤ’ τάξη των δημοτικών σχολείων, στην Α’, Β’ και Γ’ Γυμνασίου και στην Α’ τάξη Λυκείου, συμπεριλαμβανομένων των μαθητών των αντίστοιχων ηλικιακών ομάδων των δομών υποδοχής για την εκπαίδευση προσφύγων και δομών υποστήριξης και προετοιμασίας. Διεξήχθη ηλεκτρονικά, με την υποστήριξη του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, από τον Οκτώβριο του 2021 ως και τον Φεβρουάριο του 2022.

    Η επιτροπή αξιολόγησης απαρτίστηκε από εκπροσώπους του γραφείου της UNICEF στην Ελλάδα, της Ύπατης Αρμοστείας, του Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού, της Πανελλήνιας Ένωσης Εκπαιδευτικών Πολιτιστικών Θεμάτων, της Πανελλήνιας Ένωση Φιλολόγων και του Πανελλήνιου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση.

    Τα αποτελέσματα του διαγωνισμού ανακοινώνονται σήμερα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων. Συνολικά διακρίθηκαν τρεις ατομικές και έξι ομαδικές συμμετοχές με συνολικά 92 μαθητές από εννιά πόλεις όλης της Ελλάδας.

    Συγκεκριμένα, εκτός από την Αλίκη Βουγιούκαλου και τη Γουιτζιά Χουάνγκ, διακρίθηκαν και το Αρσάκειο Νηπιαγωγείο Πατρών, η Ε’ τάξη του 2ου Δημοτικού Σχολείου Ιεράπετρας, η ΣΤ’ τάξη του 8ου Δημοτικού Σχολείου Θήβας, ο Ηλίας Αραχωβίτης, μαθητής στην Α’ τάξη του 1ου Γυμνασίου Σπάρτης, η Β’ τάξη του 1ου Πειραματικού Γυμνασίου Λάρισας, η Γ’ Γυμνασίου του Μουσικού Σχολείου Καρδίτσας και η Α’ Λυκείου του International School of Athens.

    «Δεν μπορώ να σκεφτώ έναν χώρο που να είναι πιο φιλόξενος, ασφαλής και θεραπευτικός για τους πρόσφυγες από αυτόν του σχολείου. Η πρόσβαση στην εκπαίδευση μπορεί να ανοίξει ένα παράθυρο για μια καλύτερη ζωή, όχι μόνο για τα παιδιά πρόσφυγες, αλλά για ολόκληρες γενιές», σημειώνει η αντιπρόσωπος του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα, Μαρία Κλάρα Μάρτιν.

  • “To χαστούκι”- Η Liberation εξηγεί τους λόγους της μεγάλης ήττας του μακρονισμού

    “To χαστούκι”- Η Liberation εξηγεί τους λόγους της μεγάλης ήττας του μακρονισμού

    “Οι Γάλλοι επέβαλαν κυρώσεις στον αρχηγό του κράτους την Κυριακή, ο οποίος χάνει την απόλυτη πλειοψηφία του στη Συνέλευση και θα έχει να αντιμετωπίσει μια σειρά από βουλευτές Nupes και μια μεγάλη ακροδεξιά ομάδα. Ένα χαστούκι και λόγω της πολύ κάθετης σχέσης του με την εξουσία”, αναφέρει η Liberation στο σημερινό της editorial υπό τον τίτλο “Τα λάθη του Μακρόν” και σε μία προσπάθεια να εξηγηθεί η κατάρρευση του συνασπισμού που υποστήριξε τον Γάλλο πρόεδρο στις βουλευτικές εκλογές, δύο μόλις μήνες μετά την νίκη του στην προεδρική κούρσα.

    Πρόκειται για χαστούκι των Γάλλων ψηφοφόρων, σύμφωνα με την ιστορική γαλλική εφημερίδα.

    Και συνεχίζει: ” Οι Γάλλοι, σε κάθε περίπτωση όσοι πήγαν να ψηφίσουν κατά τον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών που χαρακτηρίστηκε από μαζική αποχή, αποφάσισαν να στερήσουν από τον αρχηγό του κράτους την απόλυτη πλειοψηφία. Τραγική οπισθοδρόμηση για τον Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος βρίσκεται όχι μόνο με μια ισχυρή αριστερή αντιπολίτευση, αναμενόμενο σενάριο, αλλά και με μια Εθνική Συσπείρωση, και αυτό είναι πολύ άσχημο νέο, πολύ υψηλότερο από το αναμενόμενο. Αυτή η ακροδεξιά, της οποίας ο Εμανουέλ Μακρόν ισχυριζόταν ότι ήταν το καλύτερο αντίδοτο πριν από πέντε χρόνια.

    Ο Πρόεδρος σίγουρα ξεφεύγει από τη συγκλονιστική συμβίωση που του υποσχέθηκε ο Jean-Luc Mélenchon, αλλά όχι από την πολύ άβολη κατάσταση να μπορεί να βασιστεί μόνο σε μια πολύ πιο σχετική πλειοψηφία από την αναμενόμενη. Ο αρχηγός του κράτους θα αναλογιστεί για πολύ καιρό τα λάθη που διέπραξε κατά τη διάρκεια αυτής της διπλής προεδρικής και νομοθετικής εκστρατείας. Και συγκεκριμένα η στρατηγική του να αποφεύγει την οποία οι Γάλλοι προφανώς δεν εκτιμούσαν. Και ως εκ τούτου κυρώσεις”.

    Ποιοί είναι οι λόγοι του αποτελέσματος

    ” Όμως οι λόγοι για το χαστούκι που δέχτηκε το στέλεχος την Κυριακή χρονολογούνται πολύ πριν από την έναρξη αυτής της εκλογικής ακολουθίας. Είναι η ίδια η ουσία του μακρονισμού και η αξίωση να κατακτήσει τη δεξιά και την αριστερά: δεδομένου ότι η πολιτική φύση απεχθάνεται το κενό, αυτή η στρατηγική έχει τελικά συμβάλει στην τροφή της ριζοσπαστικής ή ακραίας αντιπολίτευσης χωρίς να προτείνει κατά πρόσωπο πολιτική προσφορά ικανή να κερδίσει την πλειοψηφία. Η πενταετής θητεία που ανοίγει μοιάζει με terra incognita για τον Εμανουέλ Μακρόν. Ποιος θα αναγκάσει αυτόν να συνθέσει, να συζητήσει, να διαπραγματευτεί. Και είναι υποτιμητικό να πούμε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν έχει διαπρέψει σε αυτή την άσκηση εδώ και πέντε χρόνια, είτε με αιρετούς είτε με ενδιάμεσους φορείς. Ένα σφάλμα επικυρώθηκε επίσης κατά τη διάρκεια αυτών των βουλευτικών εκλογών. Ο αρχηγός του κράτους δεν έχει πλέον άλλη επιλογή. Είναι έτοιμος; Υπάρχει μια προσωπική διάσταση πίσω από αυτό το ερώτημα: ο Εμμανουέλ Μακρόν μέχρι στιγμής κυβερνούσε με πολύ κάθετο τρόπο, τονίζοντας τις προεδρικές τάσεις των θεσμών μας. Όμως, πέρα ​​από αυτό το χαρακτηριστικό του χαρακτήρα, υπάρχει ένα πολιτικό σφάλμα: ο Εμμανουέλ Μακρόν έχει παραμελήσει τη δική του εκπαίδευση για πέντε χρόνια. Σύμβολο αυτής της αδυναμίας: οι ήττες των Richard Ferrand και Christophe Castaner.Αυτή η περιφρόνηση για το κόμμα του θα είναι ένα σημαντικό μειονέκτημα στην κατάσταση της σχετικής πλειοψηφίας στην οποία βρίσκεται”, καταλήγει το άρθρο της Liberation.

    H νέα εικόνα

    Δύο μόλις μήνες μετά τον θρίαμβό του στις προεδρικές εκλογές, ο Μακρόν υπέστη χθες μεγάλη ήττα στις βουλευτικές εκλογές. Από 351 έδρες στην προηγούμενη Εθνοσυνέλευση, η προεδρική παράταξη περιορίζεται σε μόλις 246, χαμηλότερα και από την χειρότερη δημοσκοπική πρόβλεψη. Πολύ μακριά από την απόλυτη πλειοψηφία, ο Γάλλος Πρόεδρος βρίσκεται αντιμέτωπος με τον κίνδυνο κοινοβουλευτικής παράλυσης. Θα πρέπει είτε να συνεχίσει με μια κυβέρνηση μειοψηφίας, που θα διαπραγματεύεται κάθε νομοσχέδιο ξεχωριστά, είτε να βρει μόνιμη συμμαχία με τους Ρεπουμπλικάνους της δεξιάς (που έπεσαν στους 64 από 136 βουλευτές, αλλά γλίτωσαν την εξαφάνιση), είτε -ακραίο σενάριο- να διαλύσει κάποια στιγμή τη Βουλή και να προκηρύξει νέες, πρόωρες εκλογές.

    Το «χαστούκι», σύμφωνα με τον τίτλο της Λιμπερασιόν, έχει μια διπλή συνέπεια: Δυσκολεύει την εφαρμογή του προγράμματος Μακρόν στην ίδια τη Γαλλία και αποδυναμώνει τη θέση του Γάλλου Προέδρου στο ευρωπαϊκό τοπίο, ακριβώς την στιγμή που μια αδύναμη Ευρώπη έχει ανάγκη ηγεσίας για να αντιμετωπίσει την χειρότερη πρόκληση της ιστορίας της από το 1945 κι ύστερα.

    2022-06-20
  • Η νέα απειλή για τον ελληνικό τουρισμό: Τα… καλαμαράκια!

    Η νέα απειλή για τον ελληνικό τουρισμό: Τα… καλαμαράκια!

    Μπορεί όλοι να κάνουν λόγο για τις μωβ και από χθες, για τις γαλάζιες μέδουσες, όμως ένα άλλο πλάσμα του βυθού μπορεί να απειλήσει τον ελληνικό τουρισμό σε σχέση με τον ανταγωνισμό του στη μεσόγειο: Το καλαμαράκι. Και μάλιστα το… ψητό, στη σχάρα.

    Σύμφωνα με την Handelsblatt η Ελλάδα ο πιο ακριβός προορισμός στη Μεσόγειο και η Τουρκία ο πιο φτηνός.

    Ένα γνωστό περιστατικό αισχροκέρδειας στην τουριστική Μύκονο φτάνει για να καταταγεί η Ελλάδα, σύμφωνα τουλάχιστον με άρθρο της σημερινής Handelsblatt, ανάμεσα στους ακριβότερους τουριστικούς προορισμούς, ενώ αντίθετα η Τουρκία ανακηρύσσεται ως η πιο φτηνή τουριστική χώρα, όπου μπορεί κανείς να βρει ευκαιρίες, αλλά πρέπει να προσέξει και κάποιες παγίδες. Η εφημερίδα διευκρινίζει ότι η αξιολόγηση έγινε από την τουριστική εταιρεία συμβούλων Mabrian για λογαριασμό της Handelsblatt. Στην αξιολόγηση αναφέρεται ότι μια διανυκτέρευση στην Τουρκία την τελευταία εβδομάδα του Ιουλίου και την πρώτη του Αυγούστου σε ξενοδοχείο 4 αστέρων κοστίζει 100 ευρώ. Ας ξεκινήσουμε όμως με την Ελλάδα. 

    “Η Ελλάδα είναι το νέο ανατέλλον αστέρι ανάμεσα στους προορισμούς για διακοπές μετά την πανδημία” επισημαίνει ο Γερμανός αρθρογράφος. “Αλλά εάν δεν προσέξει κανείς στη Μύκονο, θα τον ξεσκίσουν αλύπητα: 79 ευρώ η μερίδα καλαμάρια στα κάρβουνα, 15 ευρώ ο εσπρέσο. Στα κοινωνικά δίκτυα πολλοί ταξιδιώτες εκτονώνουν την οργή τους για τις υπέρογκες τιμές στο πιο κοσμικό νησί της Ελλάδας. Μέχρι στιγμή ωστόσο οι υπερβολές δεν έχουν αμβλύνει αισθητά την επιθυμία για ταξίδια. Το brand name Ελλάδα προσελκύει. Σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων ΣΕΤΕ, “η Ελλάδα επωφελείται από την καλή διαχείριση της πανδημίας, την γεωγραφική ποικιλομορφία των τοπίων της και την τάση για ατομικές διακοπές”.  Σε ότι αφορά στην Τουρκία όλα τα είδη γίνονται ακριβότερα λόγω του πληθωρισμού ρεκόρ, όπως επισημαίνει ο Γερμανός αρθρογράφος, κάτι όμως που αντισταθμίζεται εν μέρει από την πτώση της τουρκικής λίρας για τους ξένους παραθεριστές.

    “Οι διακοπές στην Τουρκία είναι σχετικά φθηνές, επειδή το πρόσθετο κόστος στον ξενοδοχειακό κλάδο είναι ακόμα χαμηλό” σημειώνει η εφημερίδα. „Επιπλέον ο πόλεμος στην Ουκρανία θα μπορούσε να σημαίνει ότι φέτος θα έρθουν σημαντικά λιγότεροι τουρίστες στη χώρα τόσο από την Ουκρανία όσο και από τη Ρωσία. Αυτό σημαίνει ότι τα ξενοδοχεία all-inclusive στην περιοχή της Αττάλειας ειδικότερα, αντιμετωπίζουν την πρόκληση να δώσουν τα δωμάτιά τους σε παραθεριστές από άλλες χώρες σε χαμηλότερες τιμές. Ωστόσο, οι τουρίστες θα πρέπει να ξέρουν ότι ο πληθωρισμός κάνει άλλες υπηρεσίες πιο ακριβές. Εάν πάρει κάποιος ταξί από το αεροδρόμιο στο ξενοδοχείο, πληρώνει σημαντικά περισσότερα σε ευρώ από πριν. Το ίδιο ισχύει για τις τιμές ενοικίασης αυτοκινήτων και καυσίμων καθώς και για εκδρομές με λεωφορείο και πλοίο”. 

    Πηγή: DW

  • Γουστάβο Πέτρο: Ο 1ος Πρόεδρος της Αριστεράς στην ιστορία της Κολομβίας

    Γουστάβο Πέτρο: Ο 1ος Πρόεδρος της Αριστεράς στην ιστορία της Κολομβίας

    Το αποτέλεσμα των χθεσινών προεδρικών εκλογών στην Κολομβία χαρακτηρίζεται ιστορικό: ο αντιπολιτευόμενος Γουστάβο Πέτρο είναι ο πρώτος υποψήφιος της αριστεράς που εξελέγη πρόεδρος στην ιστορία του κράτους αυτού της Λατινικής Αμερικής, με τη φιλοδοξία να «αλλάξει» μια χώρα σε κρίση, που δεν γνώρισε ποτέ τέτοια εναλλαγή.

    Ο κ. Πέτρο, 62 ετών, έλαβε 50,45% των ψήφων, έναντι 47,30% του αντιπάλου του, του εκκεντρικού εκατομμυριούχου Ροδόλφο Ερνάντες, κατά τα επίσημα αποτελέσματα του δεύτερου γύρου της ψηφοφορίας, με το 99,95% των ψηφοδελτίων καταμετρημένο.

    Με 11,2 εκατ. ψήφους, ο γερουσιαστής κέρδισε με διαφορά περίπου 700.000 ψήφων τον επιχειρηματία των ακινήτων (10,5 εκατ.), ο οποίος πιστώθηκε την έκπληξη του πρώτου γύρου, όταν έβγαλε εκτός μάχης τον υποψήφιο της δεξιάς.

    Η συμμετοχή στη διαδικασία (58%) ήταν η υψηλότερη από την αρχή του αιώνα.

    «Αναπόφευκτη» αλλαγή

    «Είναι ημέρα γιορτής για τον λαό. Αφήστε τον να γιορτάσει την πρώτη λαϊκή νίκη», πανηγύρισε μέσω Twitter ο άλλοτε αντάρτης και πρώην δήμαρχος στην πρωτεύουσα Μπογοτά.

    Ευχήθηκε τα «δεινά» να περάσουν «από τη χαρά που πλημμυρίζει την καρδιά της πατρίδας».

    «Κολομβιανοί, σήμερα (σ.σ. χθες Κυριακή) η πλειοψηφία των πολιτών επέλεξε τον άλλο υποψήφιο. Όπως είχα πει κατά τη διάρκεια της εκστρατείας μου, αποδέχομαι το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών», ανέφερε από την πλευρά του ο κ. Ερνάντες σε βίντεο από το σπίτι του που μεταφορτώθηκε απευθείας από την ομάδα του σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης.

    «Εύχομαι ο Δρ. Γουστάβο Πέτρο να ξέρει πώς να κυβερνήσει τη χώρα και να παραμείνει πιστός στον λόγο του για την καταπολέμηση της διαφθοράς», πρόσθεσε, σκυθρωπός.

    Ο δεξιός απερχόμενος πρόεδρος Ιβάν Ντούκε ανέφερε από την πλευρά του μέσω Twitter ότι τηλεφώνησε στον νικητή για να «τον συγχαρεί». Θα «συναντηθούμε τις επόμενες ημέρες για να αρχίσουμε μια αρμονική, θεσμική και διαφανή μεταβίβαση» της εξουσίας, πρόσθεσε ο κ. Ντούκε, η θητεία του οποίου ολοκληρώνεται την 7η Αυγούστου.

    Άλλη ιστορική πτυχή της νίκης του κ. Πέτρο: αφροκολομβιανή εξελέγη για πρώτη φορά αντιπρόεδρος – είναι μόλις η δεύτερη γυναίκα που θα καταλάβει το αξίωμα.

    Η χαρισματική Φράντσα Μάρκες, 40 ετών, φτωχή χωρική, από μικρή ηλικία ακτιβίστρια εναντίον των μεταλλείων χρυσού, πιστώνεται πως διαδραμάτισε καίριο ρόλο στην εκστρατεία.

    Τα αποτελέσματα προκάλεσαν αγαλλίαση στη μεγάλη αίθουσα στο κέντρο της πρωτεύουσας όπου η ομάδα του κ. Πέτρο είχε οργανώσει, με μουσικές και θεάματα, την εκλογική της βραδιά. Σε γιγαντοοθόνες, προβάλλονταν τα σλόγκαν της εκστρατείας: «Με τον Πέτρο η αλλαγή είναι αναπόφευκτη», ή ακόμη «Κερδίζει όλη η Κολομβία».

    «Επιτέλους θα έχουμε αλλαγή», είπε η 25χρονη Λουσίμαρ. Την αλλαγή που «ποθούσε ο λαός της Κολομβίας εδώ και πάνω από εκατό χρόνια», υπερθεμάτισε ο 72χρονος Έντγκαρ.

    Πολλές προκλήσεις

    Οι εκλογές αυτές σήμαναν βαριά ήττα για τις συντηρητικές και φιλελεύθερες ελίτ στην εξουσία εδώ και δυο αιώνες στην τέταρτη ισχυρότερη οικονομική δύναμη στη Λατινική Αμερική.

    Οι δύο υποψήφιοι που επικράτησαν στον πρώτο γύρο εξέφεραν λόγο ρήξης, «αντισυστημικό», με τον κ. Πέτρο (40%) να προβάλλει ένα «προοδευτικό όραμα» και τον κ. Ερνάντες (28%) να υπόσχεται να τελειώσει τους «κλέφτες» και τη «διαφθορά», ενδημική στη χώρα.

    Η προεκλογική εκστρατεία ήταν εξαιρετικά πικρή, σημαδεύτηκε από ύβρεις, κατηγορίες κάθε λογής, παραπληροφόρηση, «αποκαλύψεις» που αποτελούσαν χτυπήματα κάτω από τη μέση. Οι δημοσκοπήσεις έφεραν τους δύο αντιπάλους να δίνουν αμφίρροπη μάχη.

    Όπως και στον πρώτο, δεν αναφέρθηκαν εκτεταμένα επεισόδια ικανά να προκαλέσουν πρόβλημα στον δεύτερο γύρο, που παρακολούθησαν δεκάδες παρατηρητές και ξένες αποστολές.

    Η Ευρωπαϊκή Ένωση, που ανέπτυξε αποστολή παρατηρητών στη χώρα, συνεχάρη τον κ. Πέτρο και την κυρία Μάρκες για τη νίκη τους και αυτή την «εναλλαγή που αποτελεί μέρος της δημοκρατίας», όπως το έθεσε ο πρεσβευτής της Ζιλ Μπερτράν.

    Η υπόθεση ότι το αποτέλεσμα θα ήταν υπερβολικά αμφίρροπο είχε εγείρει ανησυχίες τις τελευταίες ημέρες, με την παράταξη του κ. Πέτρο να εκφράζει αμφιβολίες για την αξιοπιστία της διαδικασίας και ειδικά το λογισμικό καταμέτρησης.

    Οι εκλογές διεξήχθησαν με φόντο τη βαθιά κρίση στη χώρα μετά την πανδημία, την παραλυτική οικονομική ύφεση, τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις που κατεστάλησαν ανελέητα, τη νέα κλιμάκωση της βίας των ένοπλων οργανώσεων που δρουν στις επαρχίες και συγκρούονται για τον έλεγχο της διακίνησης των ναρκωτικών.

    Αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο κ. Πέτρο ήταν υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές· η προηγούμενη ήταν το 2018.

    Μετά το ζιγκ-ζαγκ σε όλη τη χώρα, τις περίπου 100 προεκλογικές συγκεντρώσεις του πριν από τον πρώτο γύρο, τις τρεις τελευταίες εβδομάδες προσπάθησε να δείξει ότι είναι κοντά στον απλό πολίτη, για να διορθώσει την εικόνα του πολιτικού που λέει παχιά λόγια, του αυταρχικού, του ανθρώπου με μεσσιανικές τάσεις που φιλοτεχνούσαν οι αντίπαλοί του.

    «Αφιέρωσα την καριέρα μου στον αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη, εναντίον των ανισοτήτων και της διαφθοράς», θύμισε τις τελευταίες ημέρες ο πατέρας έξι παιδιών υποσχόμενος να κυβερνήσει με γνώμονα «την αγάπη και όχι το μίσος» και να αλλάξει το σύστημα «που διηύθυναν εδώ και τόσα χρόνια οι ίδιοι».

    Ο κ. Πέτρο εξαγγέλλει ισχυρότερο κράτος, περισσότερους φόρους για τους πλουσιότερους, γρηγορότερη ενεργειακή μετάβαση…

    Ωστόσο, «μεγάλο μέρος της χώρας» τον φοβάται εξαιτίας του παρελθόντος του στην άκρα αριστερά -ήταν αντάρτης του ακροαριστερού Κινήματος της 19ης Απριλίου (Movimiento 19 de Abril, M-19) και είχε βασανιστεί από τις αρχές κατά τη διάρκεια του εμφυλίου- και δεν ήθελε «να τον δει πρόεδρο», σημειώνει ο Σέρχιο Γκουσμάν, αναλυτής της εταιρείας συμβούλων Colombia Risk Analysis.

    Καλείται να κυβερνήσει με την ισχύ στο κοινοβούλιο κατακερματισμένη, καθώς η παράταξή του, η «Ιστορική Συμμαχία» (Pacto Histórico por Colombia, PHxC), είναι πρώτη δύναμη μεν, αλλά με τους συντηρητικούς και τους φιλελεύθερους να διατηρούν ισχυρή παρουσία.

    Καλείται επίσης να ξεπεράσει τις έντονες επιφυλάξεις στον στρατό, να αντιμετωπίσει τις πληθωριστικές πιέσεις και το γεγονός ότι οι θεσμοί της Κολομβίας είναι αδύναμοι και πολιτικοποιημένοι, σύμφωνα με τον κ. Γκουσμάν.

    ΦΩΤΟ  EPA/Mauricio Duenas Castaneda

  • Γαλλία-ανάλυση: Οι δραματικές αλλαγές στη γαλλική βουλή

    Γαλλία-ανάλυση: Οι δραματικές αλλαγές στη γαλλική βουλή

    Η κεντρώα-φιλελεύθερη παράταξη Ensemble («Μαζί») του προέδρου της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν εξασφάλισε 245 από τις 577 έδρες της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης, χάνοντας την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών στο σώμα, σύμφωνα με τα τελικά επίσημα αποτελέσματα των χθεσινών βουλευτικών εκλογών, όπως αναρτήθηκαν στον ιστότοπο του υπουργείου Εσωτερικών.

    Η συμμαχία NUPES υπό τον επικεφαλής της ριζοσπαστικής αριστεράς Ζαν-Λικ Μελανσόν εξασφάλισε 131 έδρες και είναι πλέον αξιωματική αντιπολίτευση, ο ακροδεξιός Εθνικός Συναγερμός της Μαρίν Λεπέν θα καταλάβει 89 έδρες, σχεδόν δεκαπενταπλάσιες απ’ ό,τι στην απερχόμενη κάτω Βουλή, ενώ η παραδοσιακή δεξιά -οι Ρεπουμπλικάνοι- κέρδισαν 61.

    Αυτό που βλέπετε παρακάτω είναι η αποτύπωση της σύνθεσης της Γαλλικής Βουλής το 2017 (πάνω) και το 2022 (κάτω).

    Οπως σημειώνει ο Αντώνης Γαλανόπουλος στην Parallaxi.gr, δεν πρόκειται για μια απλή και μικρή αλλαγή αλλά για σημαντική αναδιάταξη δυνάμεων. Η τριχοτόμηση που είδαμε στις προεδρικές, εκφράζεται όλο και πιο καθαρά και στις βουλευτικές.

    1. O Macron κέρδισε 246 έδρες και έχασε την απόλυτη πλειοψηφία (289), χάνοντας παράλληλα 104 έδρες από την προηγούμενη φορά. Έχασε, δηλαδή, σχεδόν το 1/3 των εδρών του προεδρικού μπλοκ. Για να βρούμε τόσο κακό αποτέλεσμα, νομίζω πως, πρέπει να πάμε πίσω στο 1993.

    2. Πολλοί σχολιάζουν ως αρνητικό το αποτέλεσμα της Αριστεράς. Είναι σίγουρα χαμηλότερο των προσδοκιών και των στόχων που είχαν τεθεί. Είναι, όμως, ένα κακό αποτέλεσμα; Σίγουρα όχι.

    Φαίνεται από την εικόνα, μπορούμε να το δούμε και με νούμερα.

    Η NUPES, η ενωμένη Αριστερά, διπλασίασε τις έδρες της στη Βουλή, φτάνοντας τις 142. Στη λαϊκή ψήφο, η άνοδος είναι ραγδαία, ξεπερνώντας τα 6,5 εκ. ψήφους (από περίπου 2,5 εκ. το 2017) και φτάνοντας στο 32,6% (από περίπου 14%).

    3. Κομβική άνοδος για την ακροδεξιά. Ο Εθνικός Συναγερμός εκλέγει 89 βουλευτές από τους 8 που είχε το Εθνικό Μέτωπο στη Βουλή, με 17,3% (έναντι 8,8%) και με 3,5 εκ. ψήφους (έναντι 1,5 εκ. το 2017). Το κόμμα πέρασε στον δεύτερο γύρο σε 208 περιφέρειες, προηγούνταν από τον πρώτο γύρο σε 110 από αυτές και κατάφερε να κερδίσει τις 89. Ποσοστό επιτυχίας στο 43% αν μετρήσουμε όλες τις έδρες που διεκδίκησε και 81% σε αυτές που προηγούνταν.

    Το λεγόμενο “ρεπουμπλικανικό μέτωπο” κατέρρευσε και αυτό θα έχει συνέπειες δυνητικά και για το μέλλον. Η ευθύνη βαραίνει περισσότερο τον Macron και το κόμμα του που απέτυχε να στηρίξει επαρκώς τις αριστερές υποψηφιότητες απέναντι στη Le Pen, μπροστά στον φόβο να χάσει την πλειοψηφία από την Αριστερά.

    4. Το αποτέλεσμα ‘στρεβλώνεται’ από το εκλογικό σύστημα. Το καλύτερο παράδειγμα είναι ο δεκαπλασιασμός εδρών της Λεπέν. Σου δημιουργείται μια αίσθηση γιγαντιαίας, μετεωρικής ανόδου που δεν είναι ακριβώς αληθινή.

    Ας δούμε τη στρέβλωση:

    Enseble-Macron: 38,6% των ψήφων, 42,6% των εδρών

    NUPES-Melenchon: 32,6% των ψήφων, 24,6% των εδρών

    RN-Le Pen: 17,3% των ψήφων, 15,4% των εδρών

    5. Η αποχή ήταν και πάλι πλειοψηφική. Πάνω από τα 3/4 της λεγόμενης Generation Z (18-25) απείχαν ξανά. Εάν η Αριστερά έχει κάποια βασικά καθήκοντα για τα επόμενα χρόνια, η κατανόηση της αποχής (κυρίως των νέων και των λαϊκών στρωμάτων) είναι ένα από τα βασικότερα που πρέπει να αναλάβει.

    Βερναρδάκης: Η έκπληξη της ανατροπής δεν έγινε

    Σε ανάρτησή του, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και πρώην υπουργός αναφέρει:

    «Η έκπληξη της ανατροπής δεν έγινε τελικά στην Γαλλία, όπως φαίνεται.

    Ομως, το εκλογικό αποτέλεσμα δεν παύει να είναι μια μεγάλη νίκη της ενωμένης Αριστεράς. Κατάφερε να στερήσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία από τον Μακρόν, να αναδειχθεί σε αξιωματική αντιπολίτευση ελπίζοντας ακόμα και σε 200 έδρες (είχε μόλις 64) περίπου και, το κυριότερο, να στρέψει την πυξίδα αντίθετα στον παγιωμένο νεοφιλελευθερισμό. Η πολιτική σκηνή άλλαξε ήδη στην Γαλλία.

    Στερνή μου γνώση…θα έλεγε κάποιος. Το σημερινό εξαιρετικό αποτέλεσμα είναι απόρροια μιας ενωτικής πολιτικής που όμως άργησε. Αν η ενότητα της Αριστεράς ήταν πράξη δύο μήνες πριν, η Προεδρική εκλογή θα ήταν τελείως διαφορετική και πιθανότατα και οι σημερινές βουλευτικές εκλογές θα είχαν την καλύτερη έκβαση.

    Ομως, οι διαδικασίες βάσης που πυροδότησαν ένα πραγματικό κίνημα ενθουσιασμού αλλά και το πρόγραμμα που φτιάχθηκε “από τα κάτω” είναι οι μεγάλες παρακαταθήκες.

    Το πρόγραμμα, αυτό το εξειδικευμένο μοτέρ του ριζοσπαστισμού που είναι αναγκαίο ώστε να συγκινηθούν οι λαϊκές τάξεις και να ξαναγυρίσουν στην πολιτική συμμετοχή. Γιατί συντετριμμένες από την καθημερινότητα της επιβίωσης και τις “κεντρώες” πολιτικές – ακόμα και της “αριστεράς” – δεν βλέπουν φως πουθενά και απέχουν….

    Ο,τι έγινε και γίνεται στην Γαλλία μας αφορά άμεσα. Ας το κάνουμε όπως εκεί, όμως έγκαιρα και δυναμικά….»

  • Singularity: Η επικείμενη «έκρηξη» τεχνητής νοημοσύνης

    Singularity: Η επικείμενη «έκρηξη» τεχνητής νοημοσύνης

    Η ανθρωπότητα βρίσκεται στα πρόθυρα μιας τεχνολογικής επανάστασης.

    H ταχύτητα με την οποία αναδύονται οι νέες ιδέες, οι καινοτομίες και οι εφευρέσεις που βασίζονται στην τεχνητή νοημοσύνη (TN), δεν έχει ιστορικό προηγούμενο και διαταράσσει ριζικά το ανθρώπινο οικοσύστημα. Ορισμένοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι τον αιώνα που διανύουμε, η ανθρωπότητα θα βιώσει μια «έκρηξη της νοημοσύνης», μια «τεχνολογική μοναδικότητα» (Singularity).

    Η θεωρία αυτή βασίζεται στην υπόθεση ότι η επιτάχυνση της αλλαγής, η τεχνολογική πρόοδος και η γνώση, θα αλλάξουν ριζικά την ανθρωπότητα. Οι ειδικοί φαίνεται να συμφωνούν ότι αυτό θα εξαρτηθεί από τις εξελίξεις στους τομείς της πληροφορικής και της τεχνητής νοημοσύνης, της ρομποτικής, της νανοτεχνολογίας και της βιοτεχνολογίας.

    Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για τον τρόπο με τον οποίο θα λάβει χώρα αυτό το γεγονός. Θα είναι το αποτέλεσμα μιας επιταχυνόμενης αλλαγής, μια ανεξέλεγκτη επιτάχυνση που θα προκληθεί από αυτοαναπαραγόμενες και αυτοαναβαθμιζόμενες μηχανές, μια «έκρηξη νοημοσύνης» που θα προκύψει από τη γέννηση μιας προηγμένης και ανεξάρτητης τεχνητής νοημοσύνης, ή το αποτέλεσμα της βιοτεχνολογικής βελτίωσης;

    Επίσης, η ανθρωπότητα θα το βιώσει ως ένα ξαφνικό γεγονός ή ως μια σταδιακή διαδικασία η οποία μπορεί να μην έχει μια καθορισμένη αρχή ή ένα σημείο καμπής; Όπως και να έχει, όλοι συμφωνούν ότι μόλις επιτευχθεί η τεχνολογική μοναδικότητα, η ζωή δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια.

    (Kurzweil Technologies)

    Τι σημαίνει «τεχνολογική μοναδικότητα»

    Ο όρος «τεχνολογική μοναδικότητα» αναφέρεται σε ένα υποθετικό σημείο στο μέλλον όπου η τεχνολογική ανάπτυξη θα γίνει ανεξέλεγκτη και μη αναστρέψιμη. 

    Η πρώτη χρήση της όρου «τεχνολογική μοναδικότητα» αποδίδεται στον Τζον βον Νιούμαν (1903-1957), μαθηματικό και εμπνευστή της αρχιτεκτονικής των σύγχρονων υπολογιστών. Ο κορυφαίος μαθηματικός έγραψε ότι «η διαρκώς επιταχυνόμενη πρόοδος της τεχνολογίας και οι αλλαγές στον τρόπο της ανθρώπινης ζωής, φαίνεται ότι θα οδηγήσουν στη εμφάνιση μιας μοναδικότητας στην ιστορία της ανθρώπινης φυλής, πέραν της οποίας, οι ανθρώπινες υποθέσεις, όπως τις γνωρίζουμε, δεν θα υφίστανται».

    Ένας άλλος πρόδρομος της θεωρίας ήταν ο Βρετανός μαθηματικός Ίρβινγκ Τζον Γκουντ, ο οποίος συνεργάστηκε με τον Άλαν Τούρινγκ κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1965, έγραψε ένα δοκίμιο με τίτλο «Speculations Concerning the First Ultraintelligent Machine», όπου υποστήριζε ότι μια πιο έξυπνη τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να δημιουργήσει ακόμα πιο έξυπνες τεχνητές νοημοσύνες.

    Το 1983, ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Βέρνον Βιντζ, εκλαΐκευσε τη θεωρία σε ένα άρθρο του στο περιοδικό «Omni», όπου υποστήριζε ότι η ταχέως αυτοβελτιούμενη τεχνητή νοημοσύνη θα έφτανε τελικά σε ένα «είδος μοναδικότητας», πέρα από το οποίο η πραγματικότητα θα ήταν δύσκολο να προβλεφθεί.

    Αλλά ίσως ο πιο διάσημος υποστηρικτής της θεωρίας αυτής είναι ο πρώην διευθντής μηχανικής της Google και διάσημος μελλοντολόγος, Ρέι Κέρζουελ. Το βιβλίο του «The Singularity is Near: When Humans Transcend Biology», που κυκλοφόρησε το 2005, είναι ίσως το πιο γνωστό έργο του και επεκτείνει τις ιδέες που έχει παρουσιάσει σε προηγούμενα του βιβλία.

    Σύμφωνα λοιπόν με τον διάσημο φουτουριστή, ο ρυθμός ανάπτυξης των τεχνολογικών συστημάτων αυξάνεται εκθετικά με την πάροδο του χρόνου. Πιστεύει πώς η εκθετική αύξηση σε τεχνολογίες όπως η πληροφορική, η γενετική, η νανοτεχνολογία και η τεχνητή νοημοσύνη θα κορυφωθεί και θα οδηγήσει σε μια νέα εποχή υπερ-ευφυίας.

    «Η τεχνολογική μοναδικότητα θα μας επιτρέψει να υπερβούμε τους περιορισμούς των βιολογικών μας σωμάτων και εγκεφάλων», γράφει ο Κέρζουελ. «Δεν θα υπάρχει πλέον καμία διάκριση μεταξύ ανθρώπου και μηχανής». Πρoβλέπει επίσης ότι αυτό το γεγονός θα λάβει χώρα μέχρι το 2045, ενώ μέχρι το 2029, εκτιμά ότι μια τεχνητή νοημοσύνη θα περάσει το τεστ Τούρινγκ (Turing Test) και επομένως θα επιτύχει ανθρώπινα επίπεδα νοημοσύνης».

    Το 1950, ο Άλαν Τούρινγκ, ο οποίος θεωρείται ο «πατέρας της επιστήμης των υπολογιστών», επινόησε ένα τεστ, το οποίο έθεσε τις βάσεις γι’ αυτό που ονομάζουμε σήμερα Τεχνητή Νοημοσύνη, ρωτώντας αν μια μηχανή μπορεί να μιμηθεί την ανθρώπινη σκέψη. Το συγκεκριμένο τεστ στηρίζεται σε μια απλή υπόθεση: Αν ένας άνθρωπος μπορεί να συμμετέχει σε μια συζήτηση για πέντε λεπτά χωρίς να καταλάβει ότι μιλάει σε μια μηχανή, τότε ο υπολογιστής περνάει το τεστ.

    Ποιες θα είναι οι πιθανές συνέπειες στην ανθρωπότητα

    Είναι πολύ δύσκολο να αντιληφθούμε την έννοια της τεχνολογικής μοναδικότητας με τα σημερινά δεδομένα. Ακόμη πιο δύσκολο είναι να προβλέψουμε τις συνέπειες που θα έχει στη ζωή μας.

    Ωστόσο, όπως γράφει η επιχειρηματίας και ειδική στην ΤΝ, Νίσα Ταλαγκάλα σε άρθρο της στο Forbes, υπάρχουν πολύ πιο πιεστικές ανησυχίες σήμερα, καθώς η Τεχνητή Νοημοσύνη βρισκεται σε σημείο καμπής.

    «Η διάκριση μεταξύ της μοναδικότητας και του σημείου καμπής είναι ότι το δεύτερο επικεντρώνεται στη διείσδυση και όχι στη νοημοσύνη. Οι τεχνητές νοημοσύνες με τις οποίες ασχολούμαστε σήμερα δεν είναι ιδιαίτερα έξυπνες σε σύγκριση με τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Ωστόσο, από τη στιγμή που ξυπνάμε το πρωί μέχρι τη στιγμή που πέφτουμε για ύπνο, βρίσκονται παντού, από το ξυπνητήρι που μας ξυπνάει μέχρι τη διαδρομή που ακολουθούμε για τη δουλειά μας, τις αμέτρητες αποφάσεις που λαμβάνονται παρασκηνιακά από εταιρείες και κυβερνήσεις και επηρεάζουν το επιτόκιο δανείου που παίρνουμε, τον τρόπο με τον οποίο δικαιούμαστε βοήθεια, τις αποφάσεις για την υγεία μας και πολλά άλλα. Αυτό είναι το σημείο καμπής το οποίο επηρεάζει τις ζωές όλων μας», εξηγεί η ειδικός.

    Πολύ πριν φτάσουμε σε κάποια μοναδικότητα της τεχνητής νοημοσύνης, η άμεση πρόκληση είναι η απόλυτη διείσδυση της τεχνητής νοημοσύνης στην καθημερινότητά μας. Ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί αυτή η πρόκληση, είναι η εκπαίδευση των ανθρώπων πάνω σε θέματα που αφορούν αυτές τις τεχνολογίες. Οι άνθρωποι θα πρέπει να μπορούν να κατανοούν και να διαμορφώνουν απόψεις σχετικά με το ρόλο της ΤΝ στη ζωή τους. Με άλλα λόγια, ο τρόπος με τον οποίο θα μάθουμε όλοι μας για την ΤΝ, θα επηρεάσει με τη σειρά του την ανάπτυξη της τεχνολογίας και την όποια επερχόμενη μοναδικότητα, αν συμβεί.

    https://youtube.com/watch?v=DjqX5mKDyPU%3Ffeature%3Doembed

    ΠΗΓΗ: Interesting Engineering, Forbes, Futurism