Category: Spots

  • Γεννηθείς το 1926…

    Γεννηθείς το 1926…

    Γεννηθείς το 1926, δηλαδή στα ενενήντα παρά κάτι.

    Ήρθε στο ιατρείο για κάποιο πρόβλημα που του δημιουργούσαν τα δόντια του (τα δικά του, τα είχε σχεδόν όλα).

    Εξαιρετικός αφηγητής, μου εξιστόρησε πως πήρε μέρος στη μάχη της Κρήτης όταν ήταν δεκαπέντε χρονώ, πως τον έπιασαν την άλλη χρονιά οι Γερμανοί και τον έβαλαν φυλακή, όπου περίμενε την εκτέλεση («εσείς καπούτ, μας έλεγαν»), πως του έσπασαν ένα παΐδι («πολύ ξύλο σε μένα, γιατί τους αντιμίλησα») και το ανακάλυψε σε ακτινογραφία δεκαετίες μετά, πως πολέμησε στον εμφύλιο ως το 1952 (με τους κυβερνητικούς) πως δούλεψε 42 χρόνια πουλώντας στα χωριά «είδη προικός»: δέκα χρόνια με το πόδι από χωριό σε χωριό, φορτωμένος την πραμάτεια, δέκα με μια μηχανή απ΄ αυτές με το καλάθι και 22 με μια «κλούβα φολξβάγκεν».

    Πως έκλεισε πριν τέσσερα χρόνια το μαγαζί στο χωριό, όχι γιατί δεν άντεχε τη δουλειά, αλλά γιατί έμπαινε κάθε μήνα μέσα – «τριάντα χιλιάρικα έχασα!».

    Σ’ αυτό το σημείο βούρκωσε’ «έτσι όπως μας καταντήσανε αυτά τα καθάρματα οι πολιτικοί, με συμπαθάς που μιλάω έτσι…» είπε σιγανά.

    Μετά είπε για τα δικά του, τα παιδιά και τα εγγόνια του και τα προβλήματά τους, που είναι όλα δικά του. «Δεν έχω ζήσει άσπρη μέρα στη ζωή μου» είπε, «βλέπεις που φοράω μαύρο πουκάμισο…».

    Νόμιζα πως το έκανε από συνήθεια, αφού είναι Κρητικός. «Πριν λίγο καιρό έχασα το παιδί μου, ξαφνικά, σαράντα οχτώ χρονών», είπε και βούρκωσε για δεύτερη φορά.

    Με αποχαιρέτησε σε λίγο γελαστός και έφυγε με γρήγορο βήμα, να επιστρέψει στην κυρά του.

  • Το τέλος του φασισμού στην Ιταλία

    Το τέλος του φασισμού στην Ιταλία

    …στις αρχές του 1943 ο ιταλικός στρατός ηττάται παντού.


    🔴 και στο ρωσικό μέτωπο
    🔴 και στα Βαλκάνια
    αλλα
    🔴 και στην βόρεια Αφρική
    ………………………………………..
    όμως και η κατάσταση στην ιταλική οικονομία δεν είναι σε καλύτερη κατάσταση…
    μάλιστα γα να ακριβολογούμε ήταν σε συνθήκες ολοκληρωτικής καταστροφής
    ………………………………………..
    Η χώρα είχε αποκοπεί από όλες τις πατροπαράδοτες αποικίες που ήσαν η κύρια πηγή ευρωστίας της Ιταλίας..
    ………………………………………..
    Ο πληθυσμός πεινούσε και η μερίδα του ψωμιού είχε μειώθηκε στα 150γρ.
    ………………………………………..
    το δημόσιο χρέος της χώρας ήταν δεκαπλάσιο από το συνολικό ετήσιο εισόδημά της.
    ………………………………………..
    έτσι,
    οι αναταραχές στο εσωτερικό είχαν γίνει καθημερινό φαινόμενο..
    ………………………………………..
    ο φασίστας ηγέτης τους, Μπενίτο Μουσολίνι, τους είχε καταστρέψει..
    ………………………………………..
    το καλοκαίρι του 1943 οι σύμμαχοι κάνουν απόβαση στη Σικελία και στη συνέχεια στη νότια Ιταλία…
    ………………………………………..
    εντωμεταξύ οι Ιταλοί παρτιζάνοι οργανώνονται πυρετωδώς
    ………………………………………..
    όλα στη χώρα είναι κυριολεκτικά μπάχαλο.
    ………………………………………..
    και τότε το μεγάλο φασιστικό συμβούλιο παίρνει τα πράγματα στα χέρια του.
    μεταβιβάζει όλη την εξουσία στον βασιλιά Βίκτωρα Εμμανουήλ και αυτός καλεί στα ανάκτορα τον Μουσολίνι και τον συλλαμβάνει.
    ………………………………………..
    τον εξορίζει σε ένα θέρετρο στη βόρεια Ιταλία σε αυστηρή απομόνωση
    ………………………………………..
    ο βασιλιάς δίνει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον στρατάρχη Μπαντόλιο
    και αυτός αρχίζει επιτόπου κρυφές διαπραγματεύσεις με τον αρχιστράτηγο των Συμμαχικών Δυνάμεων, στρατηγό,
    Ντουάιτ Αϊζενχάουερ,
    (μετέπειτα πρόεδρος των ΗΠΑ)
    ………………………………………..
    έτσι
    στις 8 Σεπτέμβρη του 1943, η Ιταλία παραδίδεται άνευ όρων…!!!
    ………………………………………..
    εντωμεταξύ στην βόρεια Ιταλία οι Γερμανοί κάνουν μια συντονισμένη επίθεση και ελευθερώνουν τον Μουσολίνι
    ………………………………………..
    αυτός ελεύθερος πια, δοκιμάζει να ξαναστίσει το οικοδόμημα απ την αρχή.
    ………………………………………..
    φτιάχνει μια υποτυπώδη οργάνωση για να ξαναπάρει την Ιταλία στα χέρια του, την Δημοκρατία του Σαλό, οπως την ονόμασε και με τις πλάτες των Γερμανών,
    εκτελεί κάποιους δικούς του ανθρώπους που θεωρούσε ότι τον είχαν προδώσει γιατί
    είχαν πάρει τις αποστάσεις τους τον τελευταίο καιρό, όπως ο γαμπρός του Γκαλεάτσο Τσιάνο
    ……………………………………….
    εκείνη την ίδια περίοδο, κάθεται και γράφει την αυτοβιογραφία του με τίτλο
    «Η άνοδος και η πτώση μου».
    ………………………………………..
    το καταλαβαίνει ότι έχει χάσει κάθε ελπίδα, το βλέπει ότι το αφρισμένο ποτάμι δε γυρίζει πίσω…
    ………………………………………..
    οι παρτιζάνοι έχουν γίνει κάτι σαν καυτή λάβα και σαρώνουν τα πάντα απο νότο προς βορρά
    ………………………………………..
    εκείνη την εποχή μάλιστα τραγουδούν και ένα παλιό ιταλικό τραγούδι που θα γίνει σύμβολο ελευθερίας
    και πολύ αργότερα θα γίνει και σάουντρακ του κασα ντι παπελ
    ………………………………………..
    είναι αυτό που χορεύουν σήμερα, γόνοι και σελεμπριτις, στα χαι κλάμπ της Μυκόνου… (γελάει ο κόσμος)
    ………………………………………..
    τελοσπάντων για να γυρίσω πίσω στην ιστορία μας,
    έχουμε φτάσει στα τέλη του Απρίλη του 1945 πλέον, όταν τα συμμαχικά στρατεύματα μπαίνουν στο Μιλάνο,
    ο Μουσολίνι αντιλαμβάνεται τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεται
    και
    αποπειράται να το σκάσει προς Ελβετία με την ερωμένη του Κλαρέττα Πετάτσι και λίγους πιστούς που του έχουν απομείνει.
    ………………………………………..
    όμως την Πέμπτη 27 Απριλίου 1945 κοντά στη λίμνη Κόμο πέφτουν στα χέρια Ιταλών παρτιζάνων οι οποίοι τους συλλαμβάνουν.
    ………………………………………..
    την άλλη μέρα, Παρασκευή, 28 Απριλίου, οι παρτιζάνοι επαναστάτες, με συνοπτικές διαδικασίες τους εκτελούν…
    ………………………………………..
    την επομένη, σα σήμερα Σάββατο τοτε, 29 Απριλίου 1945, μεταφέρουν τα πτώματα τους στην
    Piazzale Loreto στο Μιλάνο
    όπου είχαν εκτελεστεί δεκάδες παρτιζάνοι την προηγούμενη χρονιά.
    ………………………………………..
    η οργή ήταν ασυγκράτητη στην πλημμυρισμένη απο κόσμο πλατεία.
    ………………………………………..
    πολλοί ουρούσαν, κλοτσούσαν και έφτυναν τα πτώματα.
    μια γυναίκα με ένα πιστόλι ρίχνει στο πτώμα του Μουσολίνι 5 σφαίρες.
    «μια για κάθε γιο που έχασα»
    ………………………………………..
    μετά τους κρεμούν ανάποδα.
    ………………………………………..
    τέλος την επόμενη μέρα
    ένας εξαγριωμένος όχλος 5000 ανθρώπων, σχηματίζει μια τεράστια ουρά, που περνάει με τη σειρά και φτύνει τα κρεμασμένα πτώματα τους
    στο κέντρο της πόλης, όπου γεννήθηκε ο ιταλικός φασισμός.
    είναι Κυριακή 30 Απριλίου 1945 και είναι το τέλος του φασισμού στην Ιταλία.

    Πρώτη δημοσίευση στο Facebook

  • Θανάσης Κουκάκης: Έτσι συνδέονται Μαξίμου και παρακολουθήσεις Ελλήνων πολιτών από την ΕΥΠ

    Θανάσης Κουκάκης: Έτσι συνδέονται Μαξίμου και παρακολουθήσεις Ελλήνων πολιτών από την ΕΥΠ

    Με άρθρο γνώμης του που δημοσιεύει η ισραηλινή Haaretz, ο δημοσιογράφος Θανάσης Κουκάκης περιγράφει σαφώς το πώς οι δύο περιπτώσεις παρακολούθησης εις βάρος του και οι «αντιδράσεις» της κυβέρνησης Μητσοτάκη ενοχοποιούν το Μαξίμου για την χρήση μέσων κατασκοπείας εις βάρος των πολιτών και με «σκοτεινά» τα αίτια, καθώς μπορεί να εξυπηρετούνται τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά συμφέροντα.

    Ο «πρώτος πολίτης της Ευρώπης που επιβεβαιωμένα είχε το κινητό του στοχοποιημένο από το spyware λογισμικό Predator της ισραηλινής Cytrox που εδρεύει στη Βόρεια Μακεδονία», όπως λέει, για πρώτη φορά αντελήφθη ότι παρακολουθείτο από τις μυστικές υπηρεσίες της Ελλάδας μέσω των πηγών που διαθέτει ως δημοσιογράφος. Το 2020 μόνο, οι ελληνικές υπηρεσίες έκαναν τουλάχιστον 13.751 παρακολουθήσεις για τις οποίες είχαν άδεια από τη Δικαιοσύνη.

    «Την ίδια μέρα που υπέβαλα επισήμως διαμαρτυρία, ο εισαγγελέας που εδρεύει στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών διέταξε την παύση της παρακολούθησής μου», λέει ο Κουκάκης, θυμίζοντας πως «οι μυστικές υπηρεσίες δρουν υπό την άμεση εποπτεία του πρωθυπουργικού γραφείου».

    Ο πανικός που προκλήθηκε στην κυβέρνηση Μητσοτάκη οδήγησε, λίγους μήνες αργότερα, στην νομοθέτηση δυσμενέστερων ρυθμίσεων για τους πολίτες που παρακολουθούνται. Από τον Μάρτιο του 2021, δεν έχουν το δικαίωμα να ενημερώνονται επισήμως ότι ήταν στόχος παρακολούθησης, αν υποβάλουν επισήμως αίτημα. «Η ελληνική νομοθεσία μεταβλήθηκε επί τα χείρω για να στοχοποιήσει και να προσπεράσει τα δικαιώματα του ατόμου», όπως υπογραμμίζει ο Κουκάκης.

    Ενώ ο ίδιος ζητούσε επισήμως επιβεβαίωση της παρακολούθησής του από τις ελληνικές Αρχές και αυτές αρνούντο με βάση την νέα νομοθεσία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, παρακολουθείτο ξανά. Αυτή τη φορά, με διαφορετικό τρόπο. Όπως αποκαλύφθηκε με βάση τις αποκαλύψεις του Citizen Lab του πανεπιστημίου του Τορόντο, το iPhone του Κουκάκη είχε «μολυνθεί» με το spyware λογισμικό Predator της ισραηλινής Cyrtox, που εδρεύει στη γειτονική Βόρεια Μακεδονία. 

    Μόλις έγινε γνωστή η δεύτερη παρακολούθηση, η κυβέρνηση Μητσοτάκη πριν καν ερευνηθούν τα παραπάνω, υποστήριξε ότι αυτή έγινε από άγνωστα πρόσωπα. «Κάπως δύσκολο να το χωνέψω, όταν είχα μόλις λάβει έγγραφη επιβεβαίωση ότι η πρώτη παρακολούθηση έγινε από την ΕΥΠ με έγκριση του εισαγγελέα», σχολιάζει ο Κουκάκης. Μοιάζει προφανές ότι βαρύνει αποκλειστικά την κυβέρνηση Μητσοτάκη να αποδείξει ότι δεν συνδέονται οι δύο παρακολουθήσεις.

    Η ελληνική Δικαιοσύνη επίσης είναι υποχρεωμένη να δώσει εξηγήσεις, κατά τον ίδιο. «Κάποια στιγμή πρέπει να απαντήσει η εισαγγελία που υπέγραψε για 13.751 παρακολουθήσεις του ελληνικού κράτους, παραβιάζοντας τις ασφαλείες και ιδιωτικές επικοινωνίες για «λόγους εθνικής ασφάλειας». Όπως αναρωτιέται ο Κουκάκης, «Γιατί στοχοποιήθηκα; Γιατί προσπάθησε τόσο πολύ το ελληνικό κράτος, που έφτασε να αλλάξει τους νόμους, για να με αποτρέψει από το να μάθω;».

    Ζητά παράλληλα να ενισχυθούν σε Ευρώπη και Ελλάδα οι ανεξάρτητοι θεσμοί και ο κοινοβουλευτικός έλεγχος στις μυστικές υπηρεσίες, με λογοδοσία σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Και καταλήγει: «Μόνο τότε θα ξέρουμε σίγουρα ότι όταν κάποιος παρακολουθείται θα είναι για λόγους εθνικής ασφάλειας και ότι οι κρατικές παρακολουθήσεις δεν γίνονται παράνομα όπλο πολιτικών επιδιώξεων ή ακόμη και επιχειρηματικών συμφερόντων».

  • Μετά το Twitter: Πάμε Mastodon ;

    Μετά το Twitter: Πάμε Mastodon ;

    H ελευθερία του λόγου και της έκφρασης στο Διαδίκτυο είναι ένα θέμα που απασχολεί όλο και περισσότερο τους χρήστες των μεγάλων μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Iδιαίτερα σήμερα, μετά την αγορά του Twitter από τον Έλον Μασκ και παρά το ότι ο ίδιος ισχυρίζεται ότι το αγόρασε για να εξασφαλίσει την ελευθερία του λόγου, η συζήτηση ανάβει και πάλι,

    Τα συγκεντρωτικά κοινωνικά δίκτυα όπως το Facebook, Instagram και Twitter ακόμα διαμορφώνουν την κοινή γνώμη εκατομμυρίων ανθρώπων ενώ παράλληλα κερδίζουν πουλώντας τα προσωπικά μας δεδομένα.

    Πέρα από το θέμα της συλλογής και πώλησης των προσωπικών μας δεδομένων με σκοπό το κέρδος, τα μεγάλα κοινωνικά δίκτυα έχουν και άλλα προβλήματα. Πρώτα από όλα ανήκουν σε μία εταιρία και αποθηκεύουν τα δεδομένα μας αποκλειστικά σε δικούς της server. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τα μέτρα ασφαλείας που έχουν ληφθεί, οπότε δεν ξέρουμε αν οι φωτογραφίες και οι συνομιλίες μας είναι ασφαλείς.

    Το αποκεντρωμένο κοινωνικό δίκτυο του Mastodon

    Το Fediverse  είναι μία ομοσπονδία (federation) κοινωνικών δικτύων που δεν έχουν τα παραπάνω προβλήματα και μάλιστα συνεργάζονται μεταξύ τους, προσφέροντάς μας χαρακτηριστικά που δε θα υπάρξουν ποτέ στο Facebook, το Instagram ή το Twitter.

    Μια από τις πιο δημοφιλείς πλατφόρμες στο κόσμο των αποκεντρωμένων κοινωνικών δικτύων είναι το Mastodon. To Mastodon είναι μία ανεξάρτητη, μη εμπορική πλατφόρμα ανοιχτού κώδικα, όπου σε αντίθεση με το Twitter όπου μια εταιρεία έχει πλήρη έλεγχο των κανόνων και κανονισμών, οποιοσδήποτε χρήστης μπορεί να δημιουργήσει τον δικό του διακομιστή του Mastodon και να το διαχειριστεί. Το Mastodon είναι το μεγαλύτερο αυτή τη στιγμή δίκτυο του Fediverse και προσφέρει τις κλασικές λειτουργίες microblogging που έχουμε συνηθίσει στο Twitter. Αν δε θέλετε να χρησιμοποιήσετε ένα δικό σας server, μπορείτε να συνδεθείτε σε έναν από τους ήδη υπάρχοντες.

    Αυτοί οι servers του Mastodon ονομάζονται instances και διαχειρίζονται από μια κοινότητα χρηστών που μπορούν να ορίσουν τους δικούς τους κανόνες με βάση τις προτιμήσεις τους. Αυτά τα instances μπορούν να χρηματοδοτηθούν από το πλήθος διατηρώντας τα έτσι χωρίς διαφημίσεις. Οι χρήστες από διαφορετικά instances μπορούν να ακολουθούν και να επικοινωνούν ο ένας με τον άλλον απρόσκοπτα διατηρώντας τις πύλες ανοιχτές για όλους

    Σε αντίθεση με άλλες πλατφόρμες κοινωνικών μέσων, το Mastodon δεν μπορεί να πουληθεί σε κάποια εταιρία και καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να το εμποδίσει ή να το λογοκρίνει. Στην καρδιά του, το Mastodon είναι μια κοινωνική εφαρμογή όπου οι χρήστες μπορούν να κάνουν τα προφίλ τους, να ακολουθούν φίλους και άλλα άτομα, να δημοσιεύουν τις απόψεις τους, φωτογραφίες ή βίντεο ελεύθερα.

    Χαρακτηριστικά του Mastodon

    Ακριβώς όπως το Twitter, στο Mastodon υπάρχει ένα όριο χαρακτήρων στα μηνύματα. Το Mastodon επιτρέπει ένα όριο 500 χαρακτήρων, σε αντίθεση με το όριο των 280 χαρακτήρων του Twitter. Αντί για tweets, η κοινωνική πλατφόρμα έχει toots και το Mastodon σας επιτρέπει να κάνετε μια ψηφοφορία, να προσθέσετε μια προειδοποίηση πριν από την εμφάνιση του μηνύματός σας και να προσαρμόσετε το απόρρητο του toot πριν από τη δημοσίευσή του.

    Επίσης υπάρχει μια επιλογή όπου να διατηρήσετε την παρουσία σας ιδιωτική, αν προτιμάτε. Επιπλέον, το Mastodon διαθέτει επίσης εργαλεία κατά της κατάχρησης για τους χρήστες για περιπτώσεις που ενδέχεται να παραβιάζουν τις πολιτικές της κοινότητας.

    Δημιουργήστε ένα λογαριασμό στο Mastodon εδώ.

    Ακολουθήστε την ΕΕΛΛΑΚ στο mastodon από εδώ.

    Πηγές: ΕΕΛΛΑΚ, circogreco.gr, wikipedia

  • FT: Ο Πούτιν προσανατολίζεται σε έναν παρατεταμένο πόλεμο

    FT: Ο Πούτιν προσανατολίζεται σε έναν παρατεταμένο πόλεμο

    Παρά την αποτυχία της Ρωσίας να διασπάσει την ουκρανική άμυνα και παρ’ όλο που μετράει πολυάριθμες απώλειες και στρατιωτικές ήττες, το Κρεμλίνο επιμένει στην ίδια ρητορική: «Οι στόχοι του Βλαντιμίρ Πούτιν θα επιτευχθούν πλήρως». 

    Οι εδαφικοί στόχοι της Ρωσίας φαίνονται να αλλάζουν, ανάλογα με τα βραχυπρόθεσμα οφέλη που ο Πούτιν πιστεύει ότι μπορούν να αποκομίσουν τα στρατεύματά του στο πεδίο της μάχης. Ο Ρώσος πρόεδρος έκανε πίσω σε ό,τι αφορά το σχέδιό του να καταλάβει κεντρικές περιοχές, συμπεριλαμβανομένου του Κιέβου, και προχώρησε σε νέες επιθέσεις που έχουν στόχο την ανατολική περιοχή του Ντονμπάς.

    Ωστόσο, στους στόχους της Ρωσίας, τους οποίους ο Πούτιν έχει καταστήσει σαφείς, συμπεριλαμβάνεται και η πτώση του ουκρανικού κράτους, και αυτό είναι κάτι που παραμένει αμετάβλητο, σύμφωνα με άτομα που εμπλέκονται στις προσπάθειες επίτευξης μιας ειρηνευτικής συμφωνίας μεταξύ Μόσχας και Κιέβου, τα οποία επικαλούνται σε δημοσίευμά τους οι Financial Times. 

    Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, αυτό σημαίνει ότι ο Πούτιν έχει προετοιμαστεί για μια παρατεταμένη σύγκρουση που θα επεκτείνεται σε μεγάλο βαθμό πέρα από τον στόχο της «απελευθέρωσης» του Ντονμπάς. Ο Πούτιν επιθυμεί να καταλάβει όλη τη νοτιοδυτική Ουκρανία, ώστε να αποκόψει τη χώρα από τη Μαύρη Θάλασσα και να δημιουργήσει ένα ορμητήριο για περαιτέρω επιθέσεις, αναφέρουν τα ίδια άτομα.

    «Έχει τακτική… είναι «τζουντόκα»… Θέλει να κάνει προσποίηση και μετά να σε πετάξει πίσω από τον ώμο του», λέει μια από τις πηγές, κάνοντας αναφορά στην αγάπη του Πούτιν για το τζούντο. «Δεν είναι λογικός, έχει μια στρεβλή εικόνα του κόσμου στο μυαλό του […] και τα σενάρια έχουν αλλάξει. Τρώγοντας έρχεται η όρεξη», συμπληρώνουν.

    «Στρεβλή εικόνα» του πεδίου της μάχης

    Ένας μεγιστάνας με έδρα τη Μόσχα δήλωσε ότι ο Πούτιν θα συνεχίσει τη σύγκρουση όσο χρειάζεται, ώστε να την πλασάρει ως επιτυχία στο εσωτερικό της Ρωσίας.

    Η Ρωσία φαίνεται να έχει πάρει μαθήματα από κάποια στρατιωτικά λάθη της κατά τις πρώτες ημέρες της εισβολής της στην Ουκρανία. Αυτό οδήγησε σε ανασύνταξη των δυνάμεών της στο Ντονμπάς και στον διορισμό ενός και μόνο διοικητή στο πεδίο της μάχης.

    Ωστόσο, ο τρόπος που βλέπει την κατάσταση ο Πούτιν φαίνεται να είναι στρεβλός, λόγω ανακριβών ενημερώσεων από το πεδίο της μάχης και πληροφοριών από την κρατική τηλεόραση, αναφέρουν τα άτομα που εμπλέκονται στις διαπραγματεύσεις, σύμφωνα με τους FT. Τα γεγονότα δεν μεταδίδονται με ακρίβεια, αναφέρει ο Πάβελ Λουζίν, ανεξάρτητος στρατιωτικός αναλυτής. Αυτό με τη σειρά του, αναμένεται να σταθεί εμπόδιο στην επίθεση της Ρωσίας και να την αναγκάσει να διακόψει τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις κάποια στιγμή μέσα στον επόμενο μήνα.

    «Πρόκειται για μια τεράστια ιεραρχία, και όταν κάποιος χαμηλόβαθμος αναλυτής… γράφει μια έκθεση σχετικά με το τι συμβαίνει στην πραγματικότητα, περνάει από 10 αφεντικά και όταν φτάνει στην ανώτατη βαθμίδα, λέει ότι όλα πάνε τέλεια. Έτσι λειτουργεί το σύστημα», αναφέρει ο Λουζίν.

    «Χρειάζονται ένα διάλειμμα για να συνειδητοποιήσουν την κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Δεν ξέρουν πόσοι μισθοφόροι τους απομένουν, δεν γνωρίζουν τον ακριβή αριθμό των απωλειών τους και δεν ξέρουν πόσος εξοπλισμός τους απομένει, ούτε σε τι κατάσταση βρίσκεται», προσθέτει ο ίδιος. 

    «Πόλεμος δι’ αντιπροσώπου» με τη Δύση

    Εκτιμώντας ότι η Ρωσία θα χρειαζόταν να ανασυνταχθεί, Ουκρανοί αξιωματούχοι θεωρούσαν αρχικά ότι ο Πούτιν θα έψαχνε τρόπο να κηρύξει μία νίκη μέχρι τις 9 Μαΐου, κατά τον εορτασμό της επικράτησης της Σοβιετικής Ένωσης στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με την παραδοσιακή, μεγάλη στρατιωτική παρέλαση στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας.

    Αλλά με τόσο λίγες στρατιωτικές νίκες μέχρι στιγμής και με τις ειρηνευτικές συνομιλίες να αντιμετωπίζουν εμπόδια, υπάρχουν σημάδια ότι το Κρεμλίνο ετοιμάζεται για μια παρατεταμένη μάχη, την οποία βλέπει ως «πόλεμο δι’ αντιπροσώπου» με τη Δύση.

    Ο Πούτιν δήλωσε αυτόν τον μήνα ότι «το πιο σημαντικό [που συμβαίνει σήμερα]» δεν είναι τα «τραγικά γεγονότα» στην Ουκρανία, αλλά η «αποδόμηση του μονοπολικού διεθνούς συστήματος που διαμορφώθηκε μετά με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης».

    Η ρητορική της κρατικής τηλεόρασης άλλαξε αναλόγως. Δεδομένου ότι ο Πούτιν δεν μετρά πολλούς θριάμβους, οι παρουσιαστές μιλούν για έλλειψη προόδου σε ό,τι αφορά τη στήριξη της Δύσης στην Ουκρανία.

    Κάποιοι εξ αυτών, κάνουν μάλιστα λόγο για το ενδεχόμενο χρήσης πυρηνικών όπλων κατά της Δύσης, προτάσσοντας την πρόσφατη δοκιμή του νέου διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου Sarmat, και επικαλούμενοι ένα σχόλιο του Πούτιν το 2018 στο οποίο αστειευόταν ότι θα προκαλέσει παγκόσμια πυρηνική καταστροφή, διότι «τι αξία έχει ένας κόσμος χωρίς τη Ρωσία;».

    Προκειμένου να κερδίσει έδαφος στις πρώτες γραμμές των μαχών, η Ρωσία χρειάζεται σημαντική αύξηση στον αριθμό στρατιωτών της, ώστε να προστατεύσουν τον πιο πολύτιμο εξοπλισμό της. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω της επιστράτευσης, της πρόσκλησης εφέδρων ή της κινητοποίησης εθελοντών. Για να γίνουν όλα αυτά, θα πρέπει το Κρεμλίνο να παραδεχθεί ότι η εισβολή της στην Ουκρανία είναι πόλεμος και όχι μια «ειδική επιχείρηση», σύμφωνα με τον Τζακ Γουόλτινγκ από τη δεξαμενή σκέψης του Ινστιτούτου Royal United Services.

    Πηγή: Financial Times

  • Η γαλλική κάλπη σε αριθμούς- Οι τάσεις πίσω από τον…”θρίαμβο”

    Η γαλλική κάλπη σε αριθμούς- Οι τάσεις πίσω από τον…”θρίαμβο”

    Για να κατανοήσει κανείς πλήρως το αποτέλεσμα των γαλλικών προεδρικών εκλογών, αξίζει να παρατηρήσει τα ποιοτικά στοιχεία της ψήφου. Το 42% που κέρδισε η Μαρίν Λεπέν είναι ένα “μεικτό ποσοστό” που δεν μπορεί να αποδοθεί σε “εθνικιστική”, ή “ακροδεξιά” ψήφο. Το κατανόησε πλήρως και ο ίδιος ο Εμανουέλ Μακρόν με την επινίκια ομιλία του η αναφορά του σε εκείνους που προτίμησαν την Λεπέν, μη αποδίδοντας, έξυπνα, αυτή την αντι-Μακρόν ψήφο στην δυσφορία της κοινωνίας και όχι σε κάποιο συγκροτημένο ρεύμα της ακροδεξιάς.

    Δείτε μερικά ποσοστά και τάσεις, όπως προκύπτουν από τα στοιχεία των γαλλικών εταιρειών μέτρησης και την αποτύπωση που κάνει το Politico.

    -Προέκυψε ένα έντονο χάσμα μεταξύ των ψηφοφόρων που λένε ότι δυσκολεύονται οικονομικά στο τέλος κάθε μήνα και εκείνων που δεν το κάνουν. Περίπου το 59 τοις εκατό της πρώτης ομάδας ψήφισε υπέρ της Λεπέν, ενώ ο Μακρόν κέρδισε την πλειοψηφία των δύο τρίτων μεταξύ των τελευταίων.

    -Όπως και στην ψηφοφορία του πρώτου γύρου της 10ης Απριλίου, ο Μακρόν οφείλει πολλά στην πίστη των ηλικιωμένων ψηφοφόρων, οι οποίοι όχι μόνο τον στήριξαν σε μεγάλους αριθμούς, αλλά ήταν επίσης η ηλικιακή ομάδα με τη μεγαλύτερη συμμετοχή.

    -Πολύ σημαντική υπήρξε η συνεισφορά Μελανσόν στη νίκη του Εμανουέλ Μακρόν. Περίπου ένας στους δύο ψηφοφόρους του ηγέτης της ριζοσπαστικής αριστεράς κατά τον πρώτο γύρο μετακινήθηκε προς τον Γάλλο πρόεδρο. Μόνο το 17% (ένας στους έξι) ψήφισε την Μαρίν Λεπέν και οι υπόλοιποι είτε ψήφισαν λευκό, είτε απείχαν από την ψηφοφορία.

    Πολύ ενδιαφέρουσα και ενδεικτική του διχασμού του εκλογικού σώματος είναι η αποτύπωση της ψήφου ανά ηλικιακή κατηγορία:

    Όπως και η ψήφος ανά επαγγελματική κατηγορία:

  • Πάσχα στο χωριό ύστερα από δύο χρόνια

    Πάσχα στο χωριό ύστερα από δύο χρόνια

    Γιορτάζουμε ξανά το Πάσχα στο χωριό! Δύο χρόνια μετά την εκδήλωση της πανδημίας, η ύπαιθρος αποκτά και πάλι ζωή.

    Πολλοί κάτοικοι των μεγαλουπόλεων επιστρέφουν προσωρινά στους τόπους καταγωγής τους και γλεντούν μαζί με τους δικούς τους κοντά στην ανοιξιάτικη φύση, ύστερα από έναν παρατεταμένο και βαρύ χειμώνα. Στη Στερεά Ελλάδα, τη Θεσσαλία, την Αχαΐα, την Ήπειρο και το Λασίθι, ούτε τα «υπόλοιπα του κορονοϊού», ούτε η ακρίβεια στα καύσιμα μπόρεσαν να σταθούν εμπόδιο στην έξοδο για να γιορταστεί το φετινό Πάσχα στα χωριά. Από την αρχή της Μεγάλης Εβδομάδας ξεκίνησαν οι μετακινήσεις και χθες έφτασαν και οι τελευταίοι εκδρομείς στους προορισμούς χωρίς προβλήματα, καθώς οι καιρικές συνθήκες ήταν γενικά καλές.

    «Μετά από δύο χρόνια απαγορεύσεων ο κόσμος αξιοποίησε την δυνατότητα να επιστρέψει στα χωριά του» σημειώνει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δήμαρχος Λαμιέων Θύμιος Καραΐσκος. Στη Μαγνησία η ατμόσφαιρα «μυρίζει Πάσχα» παντού. Ο δήμαρχος Νοτίου Πηλίου Μιχάλης Μιτζικός μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ χαρακτήρισε το φετινό Πάσχα ως «επιστροφή στις παλιές καλές εποχές». Στις αυλές των σπιτιών της Θεσσαλίας, σε κάθε γειτονιά πραγματοποιείται μια μεγάλη γιορτή, με σπιτικά εδέσματα, άφθονο κρασί, μουσικές και φυσικά το σούβλισμα του οβελία. Στην Ήπειρο από την Κυριακή των Βαΐων τα χωριά, όπου ζουν ελάχιστοι ηλικιωμένοι, γέμισαν χαρούμενες φωνές. Στην Αχαΐα οι κάτοικοι των 65 χωριών του δήμου Καλαβρύτων, ζουν και πάλι μέρες χαράς και κατάνυξης, αφού έπειτα από δύο χρόνια τα σπίτια υποδέχθηκαν και πάλι συγγενείς και φίλους. Τα γραφικά χωριά στο Οροπέδιο Λασιθίου, γέμισαν πάλι κόσμο και φωνές για την πιο λαοφιλή γιορτή, το Πάσχα. Οι ηλικιωμένοι δεν έμειναν φέτος μόνοι τους και σύμφωνα με το έθιμο οι αυλές των σπιτιών γέμισαν σουβλιστά και αντικριστά αρνιά. «Τα χωριά μας πλημμύρισαν από κόσμο και η χαρά μας γι’ αυτό είναι μεγάλη», ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δήμαρχος Οροπεδίου Λασιθίου Γιάννης Στεφανάκης.

    Στερεά Ελλάδα

    Ούτε τα «σημάδια του κορονοϊού», ούτε η ακρίβεια στα καύσιμα μπόρεσαν να σταθούν εμπόδιο στην έξοδο για να γιορτάσουν το Πάσχα στα χωριά τους.

    Ύστερα από δύο χρόνια περιοριστικών μέτρων ακούστηκαν και πάλι φωνές στα περισσότερα ορεινά κυρίως, χωριά της κεντρικής Ελλάδας.

    Από την αρχή της Μεγάλης Βδομάδας ξεκίνησαν οι μετακινήσεις και χθες έφτασαν και οι τελευταίοι χωρίς προβλήματα καθώς οι καιρικές συνθήκες ήταν γενικά καλές.

    «Μετά από δύο χρόνια απαγορεύσεων ο κόσμος αξιοποίησε την δυνατότητα να επιστρέψει στα χωριά του» σημειώνει ο δήμαρχος Λαμιέων Θύμιος Καραΐσκος, ο οποίος μάλιστα τονίζει ότι «ιδιαίτερα σε ορεινούς προορισμούς είτε πρόκειται για τα χωριά της Υπάτης, είτε για την Παύλιανη έχουμε “sold out”. Η κίνηση έχει ξεπεράσει ακόμη και εκείνη του 2019».

    Παρόμοια είναι και η εικόνα από τη Δυτική Φθιώτιδα καθώς τα χωριά του ορεινού όγκου της Δυτικής Φθιώτιδας ζωντάνεψαν και πάλι.

    «Είδαμε και πάλι κόσμο στα χωριά μας. Ξαναμπαίνουμε σε ρυθμούς κανονικότητας» σημειώνει ο αντιδήμαρχος Μακρακώμης Πάνος Κοντογιώργος τονίζοντας παράλληλα ότι «οι επισκέπτες είναι πολλοί περισσότεροι από όσους μπορούσαμε να φανταστούμε».

    Σύμφωνα με τον αρμόδιο αντιπεριφερειάρχη Τουρισμού στη Στερεά Ελλάδα Ηλία Μπουρμά «οι τουριστικές επιχειρήσεις σε ολόκληρη τη Στερεά Ελλάδα και τη Σκύρο παρουσιάζουν μία γενικά μια ικανοποιητική πληρότητα που είναι στο 80% σε σύγκριση με το 2019».

    Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ συμπληρώνει πως «στη Χαλκίδα και στην γύρω περιοχή η πληρότητα είναι στο 100%. Στη Ν. Εύβοια οι κρατήσεις της τελευταίας στιγμής γέμισαν όσες ξενοδοχειακές μονάδες άνοιξαν για το Πάσχα ενώ στη Β. Εύβοια η πληρότητα φτάνεις το 70%. Σε Φθιώτιδα, Φωκίδα και Ευρυτανία ξεπερνά το 85%»

    Μαγνησία

    Στην Μαγνησία η ατμόσφαιρα «μυρίζει Πάσχα» παντού. Από το ψήσιμο που παραδοσιακού οβελία σε όλα τα χωριά του Πηλίου, του Αλμυρού και του κάμπου, ενώ οι αστοί Βολιώτες βγήκαν προς τις εξοχές για να γιορτάσουν την ημέρα.

    Ειδικά στα χωριά του Πηλίου το αρνάκι, το κατσικάκι και το κοκορέτσι, σε συνδυασμό με την χθεσινοβραδινή μαγειρίτσα είναι οι λιχουδιές και οι νοστιμιές που κυριαρχούν στο πασχαλινό τραπέζι κάθε οικογένειας και φίλων. Χιλιάδες είναι αυτοί, που επέστρεψαν στις εξοχικές τους κατοικίες για το ελληνικό Πάσχα έπειτα από απουσία δύο ετών εξαιτίας των περιορισμών λόγω της πανδημίας.

    Ο δήμαρχος Νοτίου Πηλίου Μιχάλης Μιτζικός μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ χαρακτήρισε το φετινό Πάσχα ως «επιστροφή στις παλιές καλές εποχές. Από τις Μηλιές και τα Καλά Νερά ως την Αργαλαστή και το Τρίκερι ο κόσμος που μας επισκέφθηκε είναι πολύς και μαζί με αυτούς ήρθαν και όσοι κατάγονται από την περιοχή και επιθύμησαν να δουν γονείς, συγγενείς και φίλους. Ο καιρός βοήθησε από την Μεγάλη Παρασκευή και αισθανόμαστε ήδη την Άνοιξη».

    Στην Σκιάθο που από χθες, με την άφιξη των πρώτων πτήσεων από το εξωτερικό, ανασαίνει για την νέα τουριστική περίοδο, κατέφθασαν εκτός από τους τουρίστες και όσοι ντόπιοι ζουν μακριά και όλοι μαζί γιορτάζουν το Πάσχα που πραγματικά είναι ξεχωριστό στο νησί.

    Ο δήμαρχος Θοδωρής Τζούμας τόνισε μάλιστα μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι «αν μαζί με τις πολύ καλές καιρικές συνθήκες, τις βελτιωμένες συγκοινωνίες και την εξαιρετική φιλοξενία εδώ στη Σκιάθο, μπορούσαν να είναι χαμηλότερα τα ναύλα για τα νησιά μας, θα ήμασταν ευτυχέστεροι όλοι. Να ευχηθούμε με το Άγιο Πάσχα να διαφοροποιηθούν προς τα κάτω και τα εισιτήρια, για το όφελος όλων».

    Θεσσαλία   

    Μεγάλη κινητικότητα παρατηρείται σήμερα στην περιοχή καθώς άνθρωποι κάθε ηλικίας, απ’ όλη την Ελλάδα ταξίδεψαν για να επισκεφθούν τα χωριά τους και γιορτάζουν την Κυριακή του Πάσχα.

    Οι εκδρομείς φέτος επέστρεψαν στις γενέτειρές τους για να γιορτάσουν με τις οικογένειες τους, μιας και το προηγούμενο διάστημα αδυνατούσαν να τους συναντήσουν λόγω της πανδημίας του κορονοϊού.

    Στα χωριά της Ελασσόνας, στην Αγιά, αλλά και στον δήμο Τεμπών και των Φαρσάλων, οι προετοιμασίες για την σημερινή ημέρα έχουν ολοκληρωθεί.

    Στις αυλές των σπιτιών, σε κάθε γειτονιά πραγματοποιείται μια μεγάλη γιορτή, με σπιτικά εδέσματα, άφθονο κρασί, μουσικές και προφανώς με το σούβλισμα του οβελία.

    Ήπειρος

    Μετά από δύο χρόνια πανδημίας τα χωριά της Ηπείρου, «αναπνέουν» και πάλι.

    Από την Κυριακή των Βαΐων μέχρι και το μεσημέρι της Μεγάλης Παρασκευής, χιλιάδες Ηπειρώτες που ζουν στην Αθήνα ή σε άλλες πόλεις, επέστρεψαν στα χωριά τους, για να γιορτάσουν το Πάσχα μαζί με τους ηλικιωμένους γονείς τους, ώστε να ζωντανέψουν και πάλι τα σπίτια τους και  μοιράστηκαν με τους δικούς τους ανθρώπους τη χαρά των Αγίων ημερών.

    Τα ακριτικά χωριά της Κόνιτσας και του Πωγωνίου, των Τζουμέρκων αλλά και εκείνα της μεθορίου στη Θεσπρωτία όπου ζουν ελάχιστοι ηλικιωμένοι, γέμισαν χαρούμενες φωνές.

    Όπως είπαν οι δήμαρχοι των διαφόρων περιοχών της Ηπείρου, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, οι μέρες για κάθε οικογένεια είναι μοναδικές, χαρούμενες γιατί δύο χρόνια μετά την πανδημία, οι οικογένειες “έσμιξαν και πάλι, τα σπίτια άνοιξαν, οι παππούδες αγκαλιάζουν ξανά τα εγγόνια τους”.

    Το έθιμο του παραδοσιακού “καγκελάρη” τηρείται ευλαβικά κάθε χρόνο σε πολλά χωριά της Πρέβεζας και των Τζουμέρκων, να κάθεται στο πασχαλιάτικο τραπέζι όλη η οικογένεια, με τους ηλικιωμένους γονείς, τους παππούδες, τα αδέρφια τους συγγενείς. Τα καφενεία στα χωριά γέμισαν και πάλι κόσμο.Ανάμεσα στον καφέ και το τσίπουρο, συναντήθηκαν φίλοι που οι συνθήκες τους είχαν κρατήσει μακριά.

    Αχαΐα

    Ξεχωριστές ημέρες κατάνυξης, αλλά και χαράς, ζουν ξανά οι κάτοικοι των 65 χωριών του δήμου Καλαβρύτων, αφού έπειτα από δύο χρόνια τα σπίτια υποδέχθηκαν και πάλι συγγενείς και φίλους για να γιορτάσουν μαζί την Ανάσταση και το Πάσχα, αλλά και να τηρήσουν τις παραδόσεις.

    Ήδη από το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης οι επισκέπτες άρχισαν να φθάνουν στα Καλάβρυτα, στην Κλειτορία, στην Δάφνη, στην Άνω Βλασία, στην Κέρτεζη, στο Λειβάρτζι και στις υπόλοιπες περιοχές, για να ζήσουν στιγμές που είχαν να τις βιώσουν από το 2019.

    Διότι μπορεί μετά την άρση των περιοριστικών μέτρων στις μετακινήσεις να επισκέφθηκαν το περασμένο καλοκαίρι, αλλά και την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων, συγγενικά και φιλικά σπίτια, όμως οι ημέρες του Πάσχα έχουν ένα διαφορετικό χρώμα στο χωριό.

    Φέτος λοιπόν συγγενείς και παιδικοί φίλοι συναντώνται ξανά για να τηρήσουν τα έθιμα. Και βέβαια σήμερα Κυριακή του Πάσχα ψήνουν παρέα τον παραδοσιακό οβελία και γλεντούν μέσα στο ανοιξιάτικο τοπίο. 

    Άλλωστε, μετά την λειτουργία του αυτοκινητόδρομου Κορίνθου – Πατρών, η πρόσβαση στην περιοχή των Καλαβρύτων γίνεται γρηγορότερα και με ασφάλεια, γεγονός που διευκολύνει τις μετακινήσεις και παράλληλα δίνει την ευκαιρία για μεγαλύτερη σε χρονική διάρκεια παραμονή στο χωριό. 

    Λασίθι

    Στα χωριά τους, στο Οροπέδιο Λασιθίου, επέστρεψαν φέτος για την ημέρα του Πάσχα όσοι έχουν την καταγωγή τους από την περιοχή, αλλά ζουν σε άλλα σημεία της Κρήτης.

    «Τα χωριά μας πλημμύρισαν από κόσμο και η χαρά μας γι’ αυτό είναι μεγάλη, κυρίως επειδή πέρασαν δύο χρόνια απομάκρυνσης του κόσμου από τις οικογενειακές συγκεντρώσεις» ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δήμαρχος Οροπεδίου Λασιθίου Γιάννης Στεφανάκης, ο οποίος διευκρίνισε ότι το κλίμα είναι τέτοιο, που θυμίζει «τις παλιές καλές εποχές» που οι οικογένειες άνοιγαν τα σπίτια τους και γιόρταζαν τη μεγάλη γιορτή για τη χριστιανοσύνη.

    Στα γραφικά χωριά του Οροπεδίου Λασιθίου που τα προηγούμενα χρόνια ανήμερα το Πάσχα, ήταν μόνοι τους κυρίως οι ηλικιωμένοι κάτοικοι, φέτος υποδέχθηκαν και πάλι τα παιδιά και τα εγγόνια των μόνιμων κατοίκων, που τήρησαν το έθιμο του σουβλιστού ή του αντικριστού.

    «Η σημερινή μέρα, η άγια μέρα του Πάσχα, μας θύμισε τα χρόνια που οι οικογένειες συγκεντρώνονταν γύρω από τις σούβλες και τα τραπέζια. Χωρίς να ξεχνάμε τι έχουμε περάσει και την ανάγκη να προστατευτούμε, είναι σαφές ότι θα πρέπει να εξακολουθήσουμε να είμαστε προσεχτικοί, πλην όμως οι σημερινές εικόνες από τα χωριά μας που ζωντάνεψαν, νομίζω ότι είναι η καλύτερη ευκαιρία για να σκεφτούμε ότι έτσι επιθυμούμε να γιορτάζουμε αυτές τις γιορτές και να προσπαθήσουμε στο μέτρο που μπορούμε όλοι, αυτό να γίνει πράξη» συμπλήρωσε ο κ. Στεφανάκης.

  • Κρήτη: Γιατί έφυγε η Total δέκα ημέρες μετά τις ανακοινώσεις Μητσοτάκη – Ακολουθεί η ExxonMobil

    Κρήτη: Γιατί έφυγε η Total δέκα ημέρες μετά τις ανακοινώσεις Μητσοτάκη – Ακολουθεί η ExxonMobil

    Η ανακοίνωση της TotalEnergies ήρθε μόλις 10 ημέρες μετά τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού, ότι επιταχύνεται η έρευνα για τον εντοπισμό φυσικού αερίου. Στα ίδια χνάρια αναμένεται να βαδίσει και η ExxonMobil.

    Για τους γνωρίζοντες δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία η αποχώρηση της TotalEnergies από τις έρευνες για υδρογονάνθρακες στην Κρήτη. Ούτε και της ExxonMobil που ακολουθεί, με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι επίκειται σύντομα και η δική της επίσημη ανακοίνωση.

    Έκπληξη ήταν όμως για τους επιτελείς του Μαξίμου ήταν ότι η ανακοίνωση της TotalEnergies ήρθε μόλις δέκα ημέρες μετά τις επίσημες δηλώσεις του Πρωθυπουργού, ότι επιταχύνονται πλέον η έρευνα και η παραγωγή υδρογονανθράκων. Γεγονός που ερμηνεύεται από πηγές με άριστη γνώση των τεκταινομένων ως δείγμα έλλειψης εμπιστοσύνης απέναντι στις προθέσεις της κυβέρνησης. Πώς να εμπιστευτείς μία κυβέρνηση που δείχνει ευκαιριακό ενδιαφέρον για τους υδρογονάνθρακες;

    Όχι άδικα. Από το 2019 η κοινοπραξία, με operator την TotalEnergies, που είχε αναλάβει τις δύο περιοχές Νότια και Νοτιοδυτικά της Κρήτης, ήταν έτοιμη να ξεκινήσει τις σεισμικές έρευνες στην πολλά υποσχόμενη Μεγαλόνησο, έχοντας στα χέρια της τις πρώτες ενδείξεις από τις γεωφυσικές έρευνες που είχε κάνει το 2012-2013 η Νορβηγική PGS. Άλλωστε, η κοινοπραξία ήταν αυτή που αιτήθηκε το 2017 στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας την προκήρυξη των συγκεκριμένων περιοχών.

    Πρώτα ήρθε, τον Ιούνιο του 2019, η προσφυγή τριών περιβαλλοντικών οργανώσεων στο ΣτΕ, που κατάφεραν έτσι να μπλοκάρουν τις έρευνες. Το ΣτΕ αντί να εκδικάσει άμεσα την υπόθεση, την πηγαίνει από αναβολή σε αναβολή. Η τελευταία (και τέταρτη) δόθηκε φέτος τον Φεβρουάριο για τις 5 Οκτωβρίου.

    Από τα τέλη του 2019 η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση υιοθετεί με ενθουσιασμό το green deal και ξεχνά οριστικά τον τομέα των υδρογονανθράκων. Δεν ήταν πια της μόδας.

    Ένα ακριβώς χρόνο πριν, στις 22 Απριλίου 2021, κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης, ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, βάζει την ταφόπλακα, με τις γνωστές δηλώσεις του στο Arab News. «Η Ελλάδα δεν πρόκειται να αρχίσει να σκάβει τον βυθό της Μεσογείου για να βρει πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Δεν θα μετατρέψουμε το Αιγαίο σε Κόλπο του Μεξικού».

    Δύο μήνες μετά, στις 2 Ιουνίου 2021, η βουλευτής Ντόρα Μπακογιάννη έρχεται να συντονιστεί με τον ΥΠΕΞ. Σε συνέντευξη που έδωσε στην εκπομπή «Κοινωνία ώρα Mega» δηλώνει απερίφραστα ότι το θέμα των υδρογονανθράκων «έρχεται πάρα, μα πάρα πολύ χαμηλά. Κινούμαστε σε διαφορετικές μορφές ενέργειας».

    Αυτό το αρνητικό κλίμα, σύμφωνα με πληροφορίες του Euro2day.gr, εισέπρατταν οι εταιρείες και στις επαφές και συζητήσεις που είχαν με όλη την κλίμακα των κυβερνητικών αξιωματούχων όλο τον προηγούμενο καιρό. Δυσφορώντας, γιατί είχαν προγραμματίσει επενδυτικά κεφάλαια για το ελληνικό upstream.

    Και μετά ήρθε η ουκρανική κρίση και η επείγουσα ανάγκη να αξιοποιηθούν και οι εγχώριοι πόροι, σε μια προσπάθεια διασφάλισης της ενεργειακής ασφάλειας της χώρας. Και έγινε η κυβερνητική στροφή των 180 μοιρών. Μόνον που είχε χαθεί ήδη πολύτιμος χρόνος.

    «Δεν μπορείς να αντιμετωπίζεις εταιρίες αυτού του μεγέθους σαν να είναι μαγαζάκια της γειτονιάς», σχολίασε δεικτικά πηγή με άμεση γνώση του θέματος. Και βέβαια το πρόβλημα της κυβερνητικής συμπεριφοράς στον τομέα αυτό, συνδυαστικά, με όλες τις καθυστερήσεις και τις παλινωδίες της διοικητικής μηχανής, δεν αφορά μόνον στις ξένες εταιρίες που ήρθαν πρόθυμα στην Ελλάδα για να ερευνήσουν και να αξιοποιήσουν πιθανά ελληνικά κοιτάσματα. Αφορά και στην ΕΛ.ΠΕ. καθώς και την Energean Oil & Gas, που έχουν ιδία γνώση για τις καθυστερήσεις στις αδειοδοτήσεις.

    Η TotalEnergies είναι η δεύτερη ξένη εταιρία, μετά την ισπανική Repsol, που αποχωρεί από τη χώρα μας. Όπως όλα δείχνουν, η τρίτη θα είναι η ExxonMobil.

    Επίσημα, η γαλλική εταιρία αναφέρει στην ανακοίνωση της ότι θα επικεντρωθεί στην ανάπτυξη ΑΠΕ στη χώρα μας, ωστόσο, αυτό δεν φαίνεται να συνιστά αλλαγή στρατηγικής υπέρ της πράσινης ενέργειας. Η TotalEnergies συνεχίζει να ενδιαφέρεται για το upstream, αφού διατηρεί στο χαρτοφυλάκιο της τα υποσχόμενα κοιτάσματα που «χτύπησε» στο Σουρινάμ και τη Ναμίμπια, όπως και στο Ιράκ.

    Αξιοσημείωτο, επίσης, είναι το γεγονός ότι Total και ExxonMobil συμμετέχουν στις έρευνες σε θαλάσσιες παραχωρήσεις της Κύπρου. Συνεπώς, δεν τίθεται θέμα αλλαγής στρατηγικής, αλλά είναι πασιφανές ότι η απόφαση της Total έχει άλλα ερείσματα.

    Πάντως, πηγές της ΕΔΕΥ πριν από οκτώ ημέρες εμφανίζονταν έτοιμες για το ενδεχόμενο αποχώρησης των δύο εταιριών. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι είχαν δηλώσει τότε, όπως έγραψε το Euro2day.gr, ότι οι σεισμικές έρευνες στην Κρήτη θα γίνουν τον ερχόμενο χειμώνα. «Είτε αυτοί (σ.σ. η υφιστάμενη κοινοπραξία), είτε νέοι επενδυτές θα κάνουν τις έρευνες», είχε επισημανθεί χαρακτηριστικά. Προφανώς, υπήρξαν στη συνέχεια επαφές μεταξύ ΕΔΕΥ και των ξένων εταίρων της κοινοπραξίας, που απλώς επιτάχυναν τις εξελίξεις.

    Πηγή: Euro2day.gr

  • FAZ: Η απομάκρυνση της Ελλάδας από τη Ρωσία

    FAZ: Η απομάκρυνση της Ελλάδας από τη Ρωσία

    Ο ανταποκριτής της Frankfurter Allgemeine Zeitung Μίχαελ Μάρτενς σε άρθρο του αναφέρεται στη σημερινή στάση της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στη Ρωσία, επιχειρώντας μια σύγκριση με την εποχή των βομβαρδισμών στη Σερβία από το ΝΑΤΟ και γράφει:

    «Όταν μαινόταν ένας πόλεμος στην Ευρώπη, στην Κροατία, τη Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο, τη δεκαετία του 1990, υπήρχε μεγάλη συμπάθεια στην Ελλάδα για τους επιτιθέμενους. Το καθεστώς του Σέρβου ηγέτη Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς υποστηρίχθηκε ανοιχτά σε πολλά ΜΜΕ και στους δρόμους. Αυτό ήταν ιδιαίτερα εμφανές το 1999 όταν το ΝΑΤΟ επενέβη στο πλευρό του Κοσσυφοπεδίου. Ο τότε Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, ένας Σοσιαλιστής, έπρεπε να παλέψει για να κρατήσει την Ελλάδα, μέλος του ΝΑΤΟ, στην πορεία της συμμαχίας. Σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα μετά, η εικόνα είναι διαφορετική. Μπορεί η πολιτική του Ρώσου πολέμαρχου Βλαντιμίρ Πούτιν να χαίρει υποστήριξης από ένα μικρότερο τμήμα του ελληνικού πληθυσμού, μια σαφής πλειονότητα όμως αντιτίθεται στην επιθετικότητα της Μόσχας απέναντι στην Ουκρανία. Αυτό σχετίζεται με μια ουκρανική πόλη, της οποίας το όνομα ήταν πολύ γνωστό στην Ελλάδα πολύ πριν από τη ρωσική εισβολή: τη Μαριούπολη. Η πόλη στη νοτιοανατολική Ουκρανία και τα περίχωρά είναι η πατρίδα για το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής μειονότητας της Ουκρανίας».

    Το άρθρο αναφέρεται στην επίσκεψη στη Μαριούπολη του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια τον περασμένο Φεβρουάριο και στην Οδησσό τον Απρίλιο και στις δηλώσεις στήριξης της ελληνικής μειονότητας. Όσον αφορά και πάλι τη σύγκριση με τους βομβαρδισμούς στη Σερβία και το ενδιαφέρον της Ελλάδας γράφει: «Δύο ορθόδοξα κράτη βρίσκονται σε πόλεμο στην Ουκρανία, ενώ τα θύματα το 1999 ήταν ως επί το πλείστον Καθολικοί Κροάτες, Μουσουλμάνοι Αλβανοί και Βόσνιοι, για τους οποίους μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας λόγω μιας φανταστικής εγγύτητας με τον σερβοορθόδοξο ‘αδελφό λαό’ αισθανόταν ελάχιστη συμπάθεια. Σε κάθε περίπτωση, η ξεκάθαρη στάση της ελληνικής κυβέρνησης εναντίον της ρωσικής επιθετικότητας μπορεί να στηριχθεί στην άποψη της πλειονότητας».

  • Ο νέος Ψυχρός Πόλεμος και ο ανάποδος κόσμος

    Ο νέος Ψυχρός Πόλεμος και ο ανάποδος κόσμος

    …μέσα από τις μάχες κάποιων FAANG εναντίον κάποιων BAT-X και μια μικρή ελπίδα από την Ευρώπη!

    Μετά την κατάρρευση του νεοφιλελευθερισμού, που άνθισε μόνο μετά την κατάρρευση της Σοβιετίας και του προηγούμενου Ψυχρού Πολέμου λόγω της παντοκρατορίας του δολαρίου, και την εισβολή στην Ουκρανία, ξεκίνησε, όπως αναμένονταν, ένας νέος Ψυχρός Πόλεμος ανάμεσα στην ζώνη του “Πράσινου Καπιταλισμού” υπό τις ΗΠΑ με τον ανερχόμενο “Κόκκινο καπιταλισμό” περί την Κίνα.

    Σε αυτόν τον πόλεμο τα πάντα είναι πλέον ανοιχτά και κάθε τι που θα κερδίσει γεωπολιτικούς πόντους επιτρέπεται! Για ένα όμως μικρό χρονικό διάστημα, αφού στις νέες εμπόλεμες συνθήκες, που ηδη γίνονται κυρίως μέσω κυβερνοεπιθέσεων και προπαγάνδας ένθεν κεκειθεν, το μέγα θύμα μπορεί να είναι η ήδη λαβωμένη δημοκρατία και οι θεσμοί της.

    Τα επίδικα διακυβεύματα του:

    ✔️Ο έλεγχος της ροής του νέου στρατηγικού καυσίμου, που ότι και να λένε τα πράσινα παπαγαλάκια, θα είναι για τα επόμενα 30-40 χρόνια το φυσικό αέριο (το πετρέλαιο, που καθόρισε την έκβαση του προηγούμενου ψυχρού πολέμου, περιορίζεται σταδιακά μόνο για εφαρμογές πετροχημείας) και

    ✔️Ο έλεγχος της ροής του χρήματος για να κινείται το ενδοζωνικό εμπόριο και τα big data που αυτό παράγει μέσω των κάθε λογής τηλε-δραστηριοτήτων.

    Τα πεδία των μαχών:
    Παρά την φαινομενική διατήρηση των κλασσικών στρατών και ορατών στρατιωτικών συστημάτων σε ρόλο επίδειξης ισχύος, το κύριο πεδίο αντιπαράθεσης του νέου ψυχρού γίνεται στο …διαδίκτυο. Αυτό της ver2 που χρησιμοποιούμε σήμερα, το λεγόμενο και web2.0, τον επιταχυντή της μετεξέλιξης των σημαντικότερων ανθρωπίνων δραστηριοτήτων (εργασία, εμπόριο, εκπαίδευση, διασκέδαση κλπ) σε κάτι νέο με το πρόθεμα “τηλε-“.

    🔸Στον πράσινο καπιταλισμό, στην πρώτη γραμμή αυτού του πεδίου μάχης βρίσκονται πέντε κολοσσιαίες εταιρείες οι Facebook, Amazon, Apple, Netflix και Google υπό το ακρωνύμιο FAANG, που θυμίζει κινεζικο όνομα. Με μέγεθος (3,2τρισ$) και τζίρους που κατατάσσουν την FAANG ως την 10η οικονομία του πλανήτη, μια ανάσα πίσω από τον Καναδά, αναπτύσσεται την τελευταία δεκαετία με ρυθμούς 2,5φορες μεγαλύτερους από την οικονομία των χωρών της ζώνης του Πράσινου Καπιταλισμού, ακόμα πιο γρήγορα με την ώθηση που τούς έδωσαν τα lockdowns.

    🔸Στην Κίνα, οι αντίστοιχοι τεχνολογικοί γίγαντες Βaidu, .Αlibaba, Tencent και Xiaomi είναι γνωστοί ως BAT-X, που θυμίζει αμερικανιά καρτουνίστικη. Κάνουν πάνω κάτω τα ίδια έχοντας όγκο που πλησιάζει αυτόν των FAANG με μεγαλύτερη όμως ταχύτητα ως προς τον ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ της κόκκινης ζώνης. Μυστικο τους, η πολύ γρήγορη ενσωμάτωση καινοτομιών.

    Και οι μεν και οι δε, πουλάνε κυρίως αέρα και συλλέγουν πολλά data από υπηρεσίες που προσφέρουν οι περισσότερες δωρεάν.

    Επί αυτών των data λειτουργούν μετά αλγόριθμοι τεχνητής ευφυίας (ΑΙ) και διαμορφώνουν ανεξέλεγκτα (!) την προσφορά και την ζήτηση προϊόντων, τους κανόνες διακυβέρνησης, τα κριτήρια τραπεζικής πίστης των αναλυθεντων κλπ. Βασικό χαρακτηριστικό και των μεν και των δε, η καταστρατήγηση των προσωπικών δικαιωμάτων των πολιτών, ως στοιχείο προόδου, λέει. Και ενίοτε, και ως λόγος εθνικής ασφάλειας σε κόσμους υπεράνω κρατών και εθνών.

    Για την εξυπηρέτηση των τηλε-δραστηριοτήτων, και στους δύο συγκρουόμενους αυτούς κόσμους το χρήμα θα πρέπει να είναι ψηφιακό. Όπως αυτό που εμφανίστηκε δια των “κρυπτονομισμάτων” τύπου bitcoin μετά την τραπεζική κρίση του 08, αλλά με άλλους, ως φαίνεται, κανόνες και τρόπους έκδοσης /διάθεσης του.

    Στην κόκκινη ζώνη φαίνεται ότι την ευθύνη του ελέγχου του θα διατηρήσουν οι Κεντρικές Τράπεζες, (κάπως πήγε να αντισταθεί ο Mr Alibaba για να διατηρήσει το Alipay του, μια μορφή πλαστικού χρήματος, αλλά τον έφαγε η μαρμάγκα και συνεμορφωθη προς τας υποδείξεις).

    Στην Πράσινη, στο τέλος, φαίνεται ότι θα κυριαρχήσουν αναγκαστικά και λογω της καθυστέρησης της χαμένης τετραετίας Τραμπ, τα ψηφιακά “νομίσματα” που θα εκδίδουν οι μεγάλες big data ψηφιακές πολυεθνικές τύπου Facebook, Amazon ή Google. Οι εμπορικές Τράπεζες σε αυτή την νέα εποχή, σταδιακά θα εξαφανίζονται. Δεν χρειάζονται πλέον!
    Ας σημειωθεί ότι οι FAANG είναι οι μόνες εταιρίες που εξαιρέθηκαν από τον παγκόσμιο φόρο του 15% στις υπεράκτιες, που επέβαλε ο Μπάιντεν στην τελευταία σύνοδο των G7.

    Τα μπαλαντέρ σε αυτό το παίγνιο :

    🔸Η Ρωσία και η Ινδία. Στο που θα στραφούν τελικά, θα καθορίσει και την πλάστιγγα της έκβασης του νέου αυτού Ψυχρού, που προς το παρόν υπερισχύει η Κόκκινη ζώνη τεχνολογικά, πληθυσμιακά και οργανωτικά.

    🔸Η Ινδία ως ανερχόμενη τεχνολογικά (!) νέα υπερδύναμη, η Ρωσία ως προμηθευτής ενέργειας και στις δύο εμπόλεμες ζώνες. Τρέχει τώρα να ξεφορτωθεί από τα αποθεματικά της όσα πετροδολαρια μάζεψε, όσο ετοιμάζει και αυτή το ψηφιακό της ρούβλι, όσο η Ινδία ακολουθεί κατά πόδας το παράδειγμα της Κίνας: Έθεσε ήδη και αυτή τα ιδιωτικά κρυπτο-assets τυπου btcoin εκτός νόμου, για να μείνει ο χώρος της εσωτερικής της αγοράς ελεύθερος για την κρυπτο-ρουπισ που ήδη ετοιμάζεται πυρετωδώς.

    🔸Η Αφρική ως παραγωγός τροφής και πρώτων υλών.
    Ιδιαίτερα κρίσιμος ο ρόλος της μιας και απομένουν μόνο 50-55 σοδιές στα αποσαθρωμένα από την εντατική εκμετάλλευση χωράφια της Ευρώπης, της Κίνας και των ΗΠΑ.

    🔸Η ΕΕ, υποφέροντας από νανισμό ηγεσίας, εξέρχεται από σχεδον μια δεκαετία χαμένων ευκαιριών λόγω του κοντόφθαλμου των νεοφιλελέ πολιτικών που δογματικά ακολούθησε υπό την Γερμανία ως ενεργειακή όμηρος των ΗΠΑ και της Ρωσίας Πολύ δύσκολα θα μπορέσει να παίξει πλέον κάποιο σημαντικό ρόλο στο διεθνές μπραβντε φερ. Όλα δείχνουν ότι θα ακολουθεί τις εντολές των υπερΑτλαντικων της συμμάχων, όντας ενεργειακά στριμωγμένη ανάμεσα στις δύο πρωην υπερδυνάμεις.

    Το μόνο που μπορεί να την σώσει είναι ένα πλέγμα κανόνων που ψηφίστηκαν χθες, το Digital Service Act (υποσύνολο του Data Governance Act που υιοθέτησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) που μπορούν να βάλουν φραγμό στην κυριαρχία των FAANG/BAT-X, επιταχύνοντας έτσι και την διείσδυση της επόμενης γενιάς του διαδικτύου, το web3.0 στην ψηφιακή οικονομία.

    Αυτή η θετική ρύθμιση (στο σχόλιο #1 το ρεπορταζ) μαζί με τον κανονισμό 843/18 της ΕΕ για τον περιορισμό του ξεπλύματος μαύρου χρήματος μέσω της ψηφιακής οικονομίας, δημιουργούν ένα θετικό νομικό υπόβαθρο επιβίωσης της ΕΕ

    (Ας σημειωθεί ότι ο όγκος του μαύρου χρήματος που ξεπλένεται σήμερα μέσω των κλασσικών Τραπεζών στον πλανήτη φτάνει τα 5τρισ$ τον χρονο, κάπου 50δισ μέσω της ψηφιακής διαφήμισης του μοντέλου web2.0 που τρέφει τους FAANG.

    Καθόλου τυχαία η απώλεια 500δισ$ της χρηματιστηριακής αξίας της εταιρίας του Ζουκη πριν 3 μηνες και άλλων 50δισ της Νetflix προχθές. Το μοντέλο τους υποχωρεί και εντός των ΗΠΑ πλέον υπερ του νέου που φέρνει το web3.0.

    ✔️Εμείς τι να κάνουμε μπας και επιβιώσουμε?
    Η θέση μας στον χάρτη και η ιστορία μας, μας επιβάλλουν ένα διπλό ρόλο :

    🔹Του θύλακα-θεματοφύλακα της Δημοκρατίας, αφού λέει είναι δική μας ανακάλυψη η προέλευσή του Διαφωτισμού και

    🔹Του κόμβου μεταφοράς ενέργειας και πρώτων υλών προς την ζώνη όπου ανήκουμε.

    Ως εκ τούτου, κάθε νέο “κοινωνικό συμβόλαιο”, που θα πρέπει να αντικαταστήσει το παλιό του 74/81, με το οποίο πορευτήκαμε μέχρι σήμερα εντός του προηγούμενου Ψυχρού Πολέμου και της περιόδου του νεοφιλελευθερισμού που ακολούθησε, θα πρέπει να δει τον κόσμο ανάποδα. Από τα έξω προς τα μέσα και με βάση μια ανάλυση κοινής αποδοχής επί των πιο πάνω. Με εξωστρέφεια και χωρίς φόβο των αποτελεσμάτων της.

    Προς τούτο θα απαιτηθούν κόμματα-πολιτικα υποκείμενα νεου τυπου για την εφαρμογή του νέου αυτού Κοινωνικού Συμβόλαιου , ικανά να εμπνεύσουν τους νέους δια του παραδείγματος τους. Χωρίς με πολλά κοινά στοιχεία με εκείνα τα ιεραρχικά “νέου τυπου” του προηγούμενου αιώνα, που τα μοντέλα τους δεν διαφέρουν και πολύ ως προς εκείνα των FAANG ή των BAT-X

    Διαφορετικά, σε κάθε άλλη περίπτωση, αν παραμείνουμε ουραγοί της ουραγού ΕΕ, τεχνολογικά και πολιτικά καθυστερημένοι, χωρίς στόχευση και όραμα απλοί θεατές των τεκταινόμενων, θα ειναι όλα Ψυχρά και ανάποδα.
    Τι δεν καταλαβαίνεις?

  • Η ακρίβεια «φρενάρει» την επιστροφή στο γραφείο

    Η ακρίβεια «φρενάρει» την επιστροφή στο γραφείο

    Οταν η εταιρεία ασφάλειας λογισμικού KnowBe4 άρχισε να σκέπτεται να ζητήσει από το προσωπικό της να επιστρέψει στο γραφείο, τα στελέχη της ήξεραν ποια θα ήταν τα προβλήματα που θα απασχολούσαν τους υπαλλήλους: η μείωση της ευελιξίας και ο χρόνος που θα έχαναν στη μετακίνηση.

    Στη συνέχεια όμως, τους τελευταίους μήνες έχει προστεθεί ένα άλλο πρόβλημα που απασχολεί τους υπαλλήλους: η αύξηση του κόστους της βενζίνης και του φαγητού ιδιαιτέρως κοντά στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας που βρίσκεται σε περιοχή με υψηλό πληθωρισμό.

    Οι υπάλληλοι άρχισαν να ανταλλάσσουν μηνύματα και να συμβουλεύουν ο ένας τον άλλον πού μπορούν να βρουν φθηνότερη βενζίνη. Η εταιρεία προσπάθησε να τους διευκολύνει προσφέροντας δωρεάν μικρογεύματα. Ορισμένοι υπάλληλοι, όμως, πιέστηκαν από τα πρόσθετα έξοδα, μεταξύ άλλων και εκείνα για μπέιμπι σίτερ, και είπαν στους προϊσταμένους τους ότι προτιμούν να συνεχίσουν την εργασία τους από το σπίτι. Τον Ιανουάριο, η KnowBe4 ανακοίνωσε στους περίπου 1.500 υπαλλήλους της ότι οι περισσότεροι μπορούν να συνεχίσουν την τηλεργασία επ’ άπειρον. Το ίδιο έκανε και η εταιρεία τεχνολογίας εκπαίδευσης Cambium Learning Group, που ανακοίνωσε στους περίπου 2.300 υπαλλήλους της από τον Δεκέμβριο ότι μπορούν να επιλέξουν να συνεχίσουν την τηλεργασία. Ανοιξε, ωστόσο, τα γραφεία της για όσους επιθυμούν να προσέλθουν.

    Το κόστος μιας συνήθους ημέρας στο γραφείο, μετακίνηση, καφές και ένα γεύμα, είναι πολύ υψηλότερο τώρα απ’ όσο ήταν πριν από δύο χρόνια.

    Η Ερικα Λανς, επικεφαλής του τμήματος ανθρώπινων πόρων στην KnowBe4, επισημαίνει πως αν οι εργοδότες πουν «κοιτάξτε, πρέπει να έρθετε στο γραφείο και να ξοδεύετε τον μισθό σας σε βενζίνη και φαγητό στο γραφείο», οι υπάλληλοι θα πουν «δεν συμφέρει, είναι πολύ ακριβό όλο αυτό». Τα σχέδια των επιχειρηματιών να συγκεντρώσουν και πάλι το προσωπικό τους στο γραφείο, που ήδη προσέκρουαν στους φόβους για τη μετάδοση του κορωνοϊού καθώς και στις απαιτήσεις που έχουν αποκτήσει οι υπάλληλοι, έρχονται τώρα σε σύγκρουση και με την πραγματικότητα του πληθωρισμού. Το κόστος μιας συνήθους ημέρας στο γραφείο, μετακίνηση, καφές και ένα γεύμα, είναι πολύ υψηλότερο τώρα απ’ όσο ήταν όταν έκλεισαν τα γραφεία πριν από δύο χρόνια. Οι τιμές καταναλωτή έχουν αυξηθεί ραγδαία και εξακολουθούν να αυξάνονται. «Είναι η τέλεια καταιγίδα», τονίζει η Μπέκι Φρανκιβίτζ, Αμερικανίδα πρόεδρος του διεθνούς ομίλου ανεύρεσης προσωπικού ManpowerGroup, και διερωτάται «ακόμη κι αν είμαστε έτοιμοι να επιστρέψουμε στα γραφεία μας, μπορούμε πραγματικά να αντέξουμε το κόστος για κάτι τέτοιο;». Και την ίδια στιγμή οι εργοδότες αντιμετωπίζουν τα αιτήματα των υπαλλήλων τους που ζητούν είτε να συνεχίσουν την τηλεργασία είτε να πάρουν αύξηση.

    Οι ελλείψεις υπαλλήλων έχουν υπαγορεύσει κάποιες αυξήσεις στους μισθούς, οι οποίες, ωστόσο, δεν επαρκούν για να αντιμετωπίσουν οι εργαζόμενοι τον πληθωρισμό. Ορισμένες επιχειρήσεις δηλώνουν πως σχεδιάζουν να δώσουν αυξήσεις αναγνωρίζοντας πως οι υπάλληλοι μπορεί να αντιμετωπίσουν έντονο πρόβλημα. Για παράδειγμα, η πλατφόρμα ηλεκτρονικού εμπορίου OrderMyGear τριπλασίασε προσφάτως τον προϋπολογισμό της για τη μισθοδοσία σκοπεύοντας να αυξήσει τους μισθούς. Αλλες επιχειρήσεις δηλώνουν πως δεν έχουν ακόμη προσαρμόσει τους μισθούς στον πληθωρισμό, καθώς περιμένουν να δουν αν θα αποκλιμακωθούν οι τιμές. Αλλά όσες επιμένουν πως οι υπάλληλοί τους πρέπει να εγκαταλείψουν την ευελιξία της τηλεργασίας και να επιστρέψουν, αντιμετωπίζουν εντεινόμενες πιέσεις για να δώσουν αυξήσεις.

    Οπως τονίζει η κ. Μπέκι Φρανκιβίτζ, «η τηλεργασία άρχισε ως μέτρο ασφάλειας και τώρα εξελίσσεται σε μέτρο μείωσης του κόστους». Η ίδια τονίζει πως ορισμένες επιχειρήσεις άρχισαν να προσφέρουν στο προσωπικό τους προπληρωμένες κάρτες βενζίνης, κουπόνια για τα μέσα μεταφοράς ή δυνατότητα κοινής μετακίνησης με το ίδιο μέσο. Και τονίζει πως πριν από μερικούς μήνες το επιχείρημα των υπαλλήλων ήταν «δεν θέλω να μετακινηθώ προς την εργασία μου», αλλά τώρα έχει μετατραπεί σε «δεν μπορώ να αντέξω το κόστος της μετακίνησης προς την εργασία μου». Και δεν είναι μόνο το κόστος της μετακίνησης, αλλά και των γευμάτων στην εργασία. Πρόσφατη ανάλυση της εταιρείας τεχνολογίας Square παρουσίασε εκτενώς την αύξηση του κόστους των γευμάτων εργασίας που κατά μέσον όρο φθάνει στο 18% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του περασμένου έτους. Τα σάντουιτς είναι κατά 14% ακριβότερα και οι σαλάτες κατά 11% ακριβότερες.

    Πηγή: Καθημερινή

  • Ως εδώ!

    Ως εδώ!

    Το σαρακιασμένο καράβι έχει φάει τα ψωμιά του και δρόμος πολύς δεν του αναλογεί. Τα πρόσκαιρα οφέλη ίσα που θα χαρτζιλικώσουν το πλήρωμα για να γυρίσει πίσω στην στεριά ασφαλές μετά το ακροτελευταίο φούντο. Με τα παλιά υλικά δεν κάνεις ανακαίνιση και με τα λούστρα συντήρησης απλά πετάς τα λεφτά σου.

    Αν κάποιος καταλαβαίνει, είναι αρκετό για να πει, με πόνο ψυχής αποσύρομαι στην γωνιά μου για να αναπολώ τα παλιά και τα ωραία. Δεν μένω πια εδώ, που πια δεν έχει τόπο να σπείρω και να ελπίσω πως θα δρέψω καρπούς και νέους σπόρους. Συνειδητά, δεν μου ταιριάζει το παρόν γιατί καθόλου δεν προσομοιάζει στα όνειρα και τα οράματα μου. Άρα, πάμε αλλού ή δεν πάμε και πουθενά.

    Καλύτερα πουθενά. Έτσι κι αλλιώς οι χρονολογικοί αριθμοί αλλάζουν, οι άνθρωποι παραμένουν αμετακίνητοι στα προσωπικά τους αξεπέραστα στερεότυπα. Μια φήμη, ένα βόλεμα, ένας σταθερός προσπορισμός, μια κάποια εξουσία έναντι άλλων και πολλά πολλά σχέδια, στρατηγικές, στόχοι και δήθεν οράματα, βγαλμένα σε τιμή ευκαιρίας, από το κατάστημα ανακύκλωσης υλικών κατεδάφισης, πασπαλισμένα με ολίγη από νιόφερτη στρασόσκονη γκλίτερ για την πουτανιά της στιγμής.

    Πουθενά ορατά. Χωμένος στα βιβλία, στον μόχθο της επιβίωσης, στον τοκετό της συγγραφής, στον φόβο του όποιου επερχόμενου ζόφου, αναλώσιμος σαν όλα τα αναλώσιμα και απρόβλεπτος για τις συναστρίες και τις ευθυγραμμίσεις διαττόντων αστέρων, πλανητών ή αστεροειδών με επικίνδυνες ουρές στα όρια της ολοκληρωτικής καταστροφής.

    Πουθενά. Σκύλος κακοποιημένος να γλύφει τις πληγές του μέχρι την οριστική τους επούλωση.

    Δεν έχει και κανένα νόημα να σέρνεται κανείς ως παλαμικιστικό πλήθος, σε σύγχρονες αρένες, αδημονώντας να σηκώσει τον αντίχειρα υποδεικνύοντας θάνατο ή επιβίωση με ένα αίσθημα επιβεβαίωσης μιας αόρατης αμελητέας εξουσίας. Μιας ανοησίας στο διηνεκές στο βασίλειο λύκων και των φίλων τους. Στον παράδεισο της εξέδρας και στην δύναμή της επί αντιπάλων στιγμιαίων και ανοίκειων. Επί αλλότριων και ομόσταυλων. Επί συνδαιτυμόνων και αποσυνάγωγων.

    Αν ποτέ αλλάξουν τα πράγματα θα φανεί στους ανθρώπους. Στα χαμόγελα της εμπιστοσύνης και της κατανόησης. Στις σχεδόν ερωτικές ματιές στο απροσδιόριστο μέλλον. Στις μικρές ανάσες καθώς θα κοντοστέκονται για να προλάβουν και οι πιο καθυστερημένοι να συγχρονίσουν το βήμα τους. Στις σιωπές που θα λένε πολλά και στις φωνές που θα μελωδούν το ανθρώπινο μεγαλείο χωρίς έπαρση και παραφωνίες. Στα πολλά πανανθρώπινα εμείς που θα έχουν εξοστρακίσει τα εγώ, στα καλάθια των αχρήστων της Ιστορίας και της αιώνιας Λήθης.

    Ως τότε, πουθενά. Αρκετός μάταιος κόπος και δυσανάλογα μεγάλη η πληρωμή για τα ψίχουλα της κουτσουρεμένης εξαργύρωσης έναντι αδρών αμοιβών εξ υπεραξίας, δωρεάν υπηρεσιών στα υψηλά κλιμάκια και λοιπούς κοντραδόρους της εκάστης μιας σαρακιασμένης πυραμίδας.

    Ως εδώ!!

  • Μείωση των τιμολογίων ρεύματος στον μέσο όρο του α’ εξαμήνου 2021 – Το σχέδιο της κυβέρνησης

    Μείωση των τιμολογίων ρεύματος στον μέσο όρο του α’ εξαμήνου 2021 – Το σχέδιο της κυβέρνησης

    Επαναφορά των τιμολογίων λιανικής στα μέσα επίπεδα του πρώτου εξαμήνου του 2021 είναι ο στρατηγικός στόχος που έχει βάλει η κυβέρνηση για το ρεύμα.

    Κεντρικό σενάριο, η επιβολή πλαφόν στην τιμή χονδρικής και η αποζημίωση των ηλεκτροπαραγωγών από το κράτος για τη διαφορά από το όριο της διατίμησης έως το μεταβλητό κόστος παραγωγής των μονάδων, αναλόγως την τεχνολογία τους. Το πως αυτό θα χρηματοδοτηθεί, από που δηλαδή θα βρεθούν τα τουλάχιστον 4 δισ. που απαιτούνται, παραμένει ακόμη το ζητούμενο.

    Σε αυτή την φάση βρίσκεται η συζήτηση για την λεγόμενη εθνική παρέμβαση που ετοιμάζει η κυβέρνηση ώστε να μειωθούν οι τιμές στο ρεύμα, αναλόγως πάντα και των κινήσεων της Κομισιόν. Οι όποιες ανακοινώσεις θα γίνουν μετά τις 18 Μαΐου, οπότε και θα έχουν γνωστοποιηθεί οι προτάσεις των Βρυξελλών, με τη κυβέρνηση να προσδοκά ιδανικά σε μια «ευρωπαική απάντηση».

    Και αυτό, καθώς σε κάθε παρόμοιο εθνικό σχέδιο υπάρχουν μεταβλητές υψηλού ρίσκου, με πρώτο και μεγαλύτερο «άγνωστο Χ» τη τιμή του φυσικού αερίου. Τυχόν απόφαση του Πούτιν να διακόψει τις ροές, τυχόν απότομη κλιμάκωση του πολέμου, όπως και οποιαδήποτε άλλη νέα ασύμμετρη απειλή, μπορεί να εκτινάξει τις τιμές του αερίου, άρα να συμπαρασύρει τις τιμές χονδρικής στο ρεύμα και να αυξήσει άγνωστο πόσο, το ποσό των 4 δισ ευρώ.

    Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση γνωρίζει ότι δύσκολα μπορεί να γίνει ακριβής κοστολόγηση του σχεδίου για επιβολή πλαφόν και αποζημίωση των συμμετεχόντων στην αγορά, καθώς ο βασικός παράγοντας κόστους, μπορεί ανά πάσα στιγμή να αλλάξει.

    Εκτός του TTF, έτερες μεταβλητές του σχεδίου, είναι το πως ακριβώς θα επιλύεται η αγορά, κατά πόσο οι λιγνιτικές μονάδες θα μπορούν να λειτουργούν σε συνεχόμενη βάση ή μόνο σε περιόδους αιχμής, εφόσον απαιτηθεί η συνδρομή τους, στο σενάριο διακοπής του ρωσικού αερίου, κ.ό.κ. 

    Προς ώρας, στο καλό, εν πάσει περιπτώσει, σενάριο, η άντληση των 4 δισ ευρώ, θα μπορούσε να προέλθει από τρεις διαφορετικές πηγές. Τους πόρους του Ταμείου Ενεργειακής Μετάβασης, το οποίο χρηματοδοτεί κάθε μήνα τις επιδοτήσεις, τα 900 εκατ ευρώ που περισσεύουν από το συμπληρωματικό προϋπολογισμό που κατατέθηκε προ δύο εβδομάδων στην Βουλή και την αξιοποίηση μέρους από τα 230 δισ των αδιάθετων δανείων του Ταμείου Ανάκαμψης.

    Πως θα λειτουργεί το πλαφόν 

    Στο κεντρικό πάντα αυτό σενάριο, της επιβολής πλαφόν στην αγορά χονδρικής και της εν συνεχεία αποζημίωσης των παραγωγών για τη διαφορά ανάμεσα στην διατίμηση και το μεταβλητό τους κόστος ανά τεχνολογία, το μοντέλο θα λειτουργεί ως εξής:

    * Το μεταβλητό κόστος παραγωγής για τις μονάδες φυσικού αερίου, κινείται σήμερα στα 250-260 ευρώ / MWh, ενώ για τις λιγνιτικές βρίσκεται μεταξύ 180-190 ευρώ / MWh.

    * Εάν για παράδειγμα, οριστεί ένα πλαφόν για τη τιμή χονδρικής στα 110 ευρώ/ MWh (για σήμερα αυτή διαμορφώνεται στα 255,95 ευρώ/ MWh), τότε η αποζημίωση που θα εισπράττει ο ενεργειακός όμιλος θα είναι η διαφορά ανάμεσα στην διατίμηση και το κόστος παραγωγής του. Αν πρόκειται για μονάδα φυσικού αερίου, η αποζημίωση θα διαμορφωθεί στα 140 -150 ευρώ / MWh, ενώ αντίστοιχα για μια λιγνιτική της ΔΕΗ, το ποσό θα κυμανθεί μεταξύ 70 – 80 ευρώ / MWh.

    * Αφού οι προμηθευτές θα αγοράζουν χαμηλότερα το ρεύμα στην χονδρική, θα το πωλούν και φθηνότερα στον τελικό καταναλωτή. Η μετακύλιση των χαμηλότερων τιμών χονδρικής στην λιανική θα εποπτεύεται από τις αρμόδιες αρχές.

    Στο Μαξίμου η γκάμα με τα σενάρια

    Τα παραπάνω μπορεί να αποτελούν ένα από τα βασικά σενάρια, ωστόσο υπάρχουν και άλλα, ενώ τίποτα δεν έχει ακόμη οριστικοποιηθεί. Στο επιτελείο του ΥΠΕΝ γίνονται διάφορες ασκήσεις εργασίας, φορείς με τους οποίους αυτό συνεργάζεται, διεξάγουν ωριαίες προσομοιώσεις και μέχρι σήμερα έχουν εξεταστεί αρκετά σενάρια. Από το να επιβληθεί μια ανώτατη τιμή ανά είδος μονάδας και τεχνολογίας έως του να επιβληθεί ένα άνω όριο στα έσοδα των ενεργειακών ομίλων.

    Η γκάμα των σεναρίων πρόκειται να συζητηθεί αυτή την εβδομάδα σε σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου, με την εξεύρεση χρηματοδότησης να αποτελεί κοινό παρονομαστή για όλα. Κοινοτικά εργαλεια, χορήγηση χαμηλότοκων δανείων μέσω ευρωπαϊκών μηχανισμών και φυσικά αξιοποίηση μέρους από τα αδιάθετα δάνεια, ύψους 230 δισ του Ταμείου Ανάκαμψης, τα πάντα βρίσκονται στο τραπέζι. Εσχατη λύση, η άντληση μεγάλους μέρους από τα τουλάχιστον 4 δισ ευρώ μέσω του κρατικού προϋπολογισμού, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για το έλλειμμα και την ενδεχόμενη άνοδό του.

    Πρόσθετοι πόροι από μικρότερο έλλειμμα και υπεραπόδοση εσόδων

    Τα καλά νέα είναι ότι αύριο, Μεγάλη Τρίτη, ανακοινώνεται η πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού για το α’ τρίμηνο του 2022 ενώ στις 21 Απριλίου, η ΕΛΣΤΑΤ πρόκειται να γνωστοποιήσει τα στοιχεία για την τελική πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού το 2021.

    Αναμένεται μικρότερο ακόμη και κατά μια μονάδα πρωτογενές έλλειμμα μέσα στο 2021, με ταυτόχρονη υπεραπόδοση στο σκέλος των εσόδων κατά το πρώτο τρίμηνο του 2022. Ανάλογα με τα τελικά νούμερα, η κυβέρνηση θα βρει πρόσθετους πόρους για τη χρηματοδότηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων.

    Επίσης στις 30 Απριλίου κατατίθεται στις Βρυξέλλες το αναθεωρημένο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Σε αυτό θα γίνεται σαφές ότι ναι μεν το πρωτογενές έλλειμμα φέτος πιθανώς να αυξηθεί και πάνω από το 2%, ωστόσο από το 2023 και μετά η χώρα θα επιστρέψει στα πρωτογενή πλεονάσματα. Ενα μήνυμα απαραίτητο προς τις αγορές, στις οποίες θα απευθυνθεί ξανά για να δανειστεί η Ελλάδα και ενώ η απόδοση του ελληνικού ομολόγου έχει ξεφύγει κοντά στο 3%.

    Τέλος, εντός του Μαΐου, η Ευρώπη θα λάβει τις αποφάσεις της ως προς τους δημοσιονομικούς στόχους που πρέπει να τηρηθούν και το 2023. Οι γαλλικές εκλογές θα αποτελούν παρελθόν, επομένως θα είναι πιο εύκολο να ληφθούν αποφάσεις για το ενδεχόμενο παράτασης της λεγόμενης ρήτρας διαφυγής και για το 2023. Χαλάρωση των κανόνων σημαίνει μεγαλύτερη ευελιξία από το οικονομικό επιτελείο ως προς τις δυνατότητες στήριξης των καταναλωτών. Οι αποφάσεις θα συμπέσουν με τις εαρινές προβλέψεις της Κομισιόν για την πορεία της ευρωπαϊκής οικονομίας.

    Πηγή: Energypress.gr

  • Η γαλαντομία στην πολιτική και η καφενειακή απρέπεια της συνέδρου

    Η γαλαντομία στην πολιτική και η καφενειακή απρέπεια της συνέδρου

    Η στιγμιαία ανοησία μιας κακώς ενημερωμένης και πιθανώς προκατειλημμένης συνέδρου που προσέβαλε την μνήμη της Φώφης Γεννηματά δεν θα μπορούσε να προσδιορίσει το κλίμα ενός συνεδρίου, ούτε, φυσικά, να αμαυρώσει την πρόταση συνεργασίας που έχει απευθύνει προς το ΚΙΝ.ΑΛ ο Αλέξης Τσίπρας.

    Ούτε μπορεί να ζητηθεί ευθύνη από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ γιατί μία νεαρή σύνεδρος με αργκό καφενείου αναφέρθηκε προσβλητικά στην αείμνηστη Γεννηματά και δη για κάτι που δεν γνώριζε και δεν έκανε ποτέ τον κόπο να ενημερωθεί.

    Η αλήθεια είναι πως το προεδρείο του συνεδρίου που επέδειξε αντανακλαστικά στις λίγες περιπτώσεις που οι κερκίδες και η αρένα πήραν φωτιά, άλλοτε για τον Τσακαλώτο, άλλοτε για τον Βίτσα και, κυρίως, για τον Σκουρλέτη, θα μπορούσε να είχε αντιδράσει άμεσα. Δεν συνέβη. Και δεν συνέβη και αργότερα, όταν διατυπώθηκαν σχόλια από στελέχη του ΚΙΝ.ΑΛ γι αυτήν την απρέπεια.

    Το timeline του Twitter ανέλαβε να ολοκληρώσει (…) την συζήτηση που άνοιξε η σύνεδρος. Και μια ανάρτηση του Χάρη Καστανίδη έδωσε τροφή για περαιτέρω σχολιασμό ένθεν κακείθεν.

    Ποιό είναι το ζήτημα:

    -Η καφενειακή απρέπεια της νεαρής συνέδρου δεν αποτελεί θέση και άποψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Πιο σαφές δεν γίνεται. Ωστόσο, όταν είσαι ηγεμονική δύναμη στον χώρο της κεντροαριστεράς και απευθύνεις μήνυμα συνεργασίας προς ένα κόμμα οφείλεις αυτό να ενδύεται από σοβαρότητα, πολιτικό πολιτισμό και μεγαλοψυχία. Ως πολιτικά ισχυρότερος είσαι εσύ που κάνεις τα βήματα υπέρβασης που απαιτούν οι συνεργασίες.

    Τα τελευταία χρόνια, από την περίοδο του πρώτου μνημονίου και της εκρηκτικής ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι και σήμερα έχουν ειπωθεί πολλά που προκάλεσαν βαθιά ρήγματα στις σχέσεις των δύο χώρων. Οι του ΠΑΣΟΚ κατηγορούν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ότι πρωταγωνιστούσαν σε αντι-συγκεντρώσεις το μακρινό 2011, ότι αποκαλούσαν τον Παπανδρέου …”Ολανδρέου”, ότι τα μέλη τους τους χαρακτήριζαν “γερμανοτσολιάδες” στις πλατείες. Έως ένα βαθμό είναι σωστό. Βαριές κουβέντες, βεβαίως, είχαν ειπωθεί και από τη Ν.Δ κατά του ΠΑΣΟΚ. Την περίοδο πριν την πρώτη εκλογική αναμέτρηση του 2012, ο Βενιζέλος χλεύαζε τον Σαμαρά και δυο μήνες μετά αποδέχθηκε όχι μόνο να συγκυβερνήσουν αλλά να γίνουν και επιστήθιοι πολιτικοί φίλοι. Συγκυβέρνησαν, δε, με άνεση με τον Άδωνι Γεωργιάδη που αποκαλούσε παλαιότερα το ΠΑΣΟΚ…”κόμα κλεφτών”. Είναι η πολιτική, Ηλίθιε, θα απαντούσε, εύκολα, κανείς. Για να μην μείνει καμία απορία.

    Στις σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ τα πράγματα, βεβαίως, είναι διαφορετικά. Υπάρχει ένα βαρύ πολιτικό, συναισθηματικό και ψυχολογικό φορτίο. Η αριστερά είχε συνθλιβεί παλαιότερα στις μυλόπετρες της πόλωσης μεταξύ Ανδρέα και Δεξιάς, τώρα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει συνθλίψει το ΠΑΣΟΚ και του έχει πάρει την συντριπτική πλειονότητα των ψηφοφόρων του 2009.

    Όμως, η ανοησία της συνέδρου δεν μπορεί να επικαθορίσει τις σχέσεις. Ο Τσίπρας, για παράδειγμα, δεν έβαλε κάποιο όρο σχετικά με το πολιτικό μέλλον του Ανδρέα Λοβέρδου που έγραψε βιβλίο για να αποκαλύψει πως ήταν έτοιμος να ξυλοκοπήσει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα σε κοινή θέα-στη Βουλή! Ακόμα και ο Ευάγγελος Βενιζέλος που έχει υποστεί, όπως λέει, πολιτική δίωξη από τον ΣΥΡΙΖΑ με το σκάνδαλο Novartis, είναι ιδιαίτερα προσεκτικός πιά σχετικά με το πώς απευθύνεται στην αξιωματική αντιπολίτευση.

    Εν κατακλείδι, έχουν ειπωθεί πολλά από πολλούς σε αυτή την μακρά πορεία. Όμως, ο Χάρης Καστανίδης έχει δίκιο όταν λέει ότι “όταν προτείνεις συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων πρέπει να αποδοκιμάζεις ανοίκειες εκφράσεις συνέδρων σου σε βάρος του κόμματος με το οποίο θέλεις να συνεργασθείς”. Θα ήταν πολύ απλή μία καταδίκη όσων ελέχθησαν. Δεν έχει λόγο να μην το κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Η γαλαντομία στην πολιτική είναι πάντοτε χρήσιμη και επιστρέφει ως υπεραξία.

    Η αναφορά της συνέδρου που προκάλεσε την αντίδραση του ΚΙΝΑΛ

    Η ανάρτηση του Ανδρέα Τσούνη- συζύγου της Φώφης Γεννηματά

    Σχόλιο του Δημήτρη Μάντζου, εκπροσώπου Τύπου του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με προσβλητικές και απρεπείς αναφορές συνέδρου του ΣΥΡΙΖΑ:

    Γεγονός 1: Εμείς ήμασταν εκεί για να ψηφίσουμε τα νομοσχέδια που προωθούσαν τις ΛΟΑΤΚΙ διεκδικήσεις.

    Γεγονός 2: Οι ΑΝΕΛ δεν ήταν εκεί. Σήμερα, κάποιοι από αυτούς ήταν στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ δίνοντας… ξεχωριστό νόημα στις λέξεις «Προοδευτική Συμμαχία».

    Γεγονός 3: Η Φώφη Γεννηματά αντιμετώπισε με ήθος και περηφάνεια την πολιτική. Δεν την άγγιζαν μικρότητες.

    Γεγονός 4: Η συμμαχία πιο πολύ τοξική φαίνεται παρά προοδευτική.

    Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει έστω και τώρα να επανορθώσει.

    Ο γραμματέας του ΠαΣοΚ και του ΚΙΝΑΛ Μανώλης Χριστοδουλάκης έγραψε στο Facebook

    Οι εμετικές χυδαιότητες δεν την ακούμπησαν ποτέ. Γιατί έκανε αντί να λέει, δεν εργαλειοποίησε, δεν χρησιμοποίησε την ασθένεια της. Μόνη της, με αξιοπρέπεια. Για αυτό την ακολουθήσαμε, για αυτό δεν την ξεχνάμε.
    Περιμένουμε την επίσημη διαφοροποίηση από τον ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα.
    Η ανοχή στους διεκδικητές της 5λεπτης διασημότητας μέσω του λαϊκίστικου ψευτοπροοδευτισμού, ανοίγει διάπλατα το δρόμο για την ταύτιση με τα απορρίμματα της ιστορίας.

  • Fitch: Κίνδυνος κοινωνικής αναταραχής στην Ελλάδα λόγω πληθωρισμού

    Fitch: Κίνδυνος κοινωνικής αναταραχής στην Ελλάδα λόγω πληθωρισμού

    Νέους κινδύνους κοινωνικής αναταραχής στην Ελλάδα «γεννά» η εκτίναξη του πληθωρισμού, την ώρα που η βελτίωση της επιδημιολογικής εικόνας επιτρέπει την άρση πολλών περιοριστικών μέτρων, αντιμετωπίζοντας τη σχετική  κόπωση και ενισχύοντας την ιδιωτική κατανάλωση και την ανάκαμψη του τουρισμού, σημειώνει η Fitch Solutions.

    Η βασική εκτίμηση του οίκου θέλει την πανδημία να κινείται προς μια ενδημική φάση τα επόμενα τρίμηνα, επιτρέποντας στην ελληνική κυβέρνηση να κρατήσει την κοινωνία και την οικονομία πιο ανοικτή σε σχέση με τα δύο τελευταία χρόνια.

    «Ενώ οι κίνδυνοι που σχετίζονται με την πανδημία μετριάζονται, οι αυξημένες τιμές δημιουργούν νέους κινδύνους κοινωνικής αναταραχής», σημειώνει η Fitch Solutions. Η ανεργία στην Ελλάδα διαμορφώθηκε τον Δεκέμβριο στο 13%, επίπεδα που είναι μεν αυξημένα σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης, αποτελούν ωστόσο τα χαμηλότερα  από τον Αύγουστο του 2010 για την Ελλάδα, εξηγούν οι αναλυτές. Όμως, η μείωση της ανεργίας συμπίπτει χρονικά με την αύξηση του πληθωρισμού παγκοσμίως, λόγω της εκτίναξης των τιμών της ενέργειας, που πιέζουν την αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών.

    fitch-kindynos-koinonikis-anatarachis-stin-ellada-logo-plithorismoy0

    Με τον πληθωρισμό στην Ελλάδα στα υψηλά 25 ετών, η Fitch εκτιμά ότι οι αυξημένες τιμές θα παραμείνουν μια εστία κοινωνικών αναταραχών, παρά τα μέτρα στήριξης της κυβέρνησης.  

    Πάντως, εκτίμηση του οίκου είναι ότι οι σχετικές διαμαρτυρίες δεν θα αποτρέψουν την κυβέρνηση από το να εφαρμόσει την ατζέντα της.  

    Η Fitch Solutions πιστεύει ότι η Νέα Δημοκρατία θα παραμείνει σε ισχυρή θέση έως τις επόμενες εκλογές, τον Αύγουστο του 2023, αν και η οικονομική αβεβαιότητα θα επιβαρύνει κάπως το momentum των μεταρρυθμίσεων.  Η δημοσιονομική προσαρμογή θα αντιμετωπίσει μεγαλύτερες προκλήσεις, λόγω των ασθενέστερων οικονομικών προοπτικών, προσθέτει.

    fitch-kindynos-koinonikis-anatarachis-stin-ellada-logo-plithorismoy1

    Παρά την σχετική εξασθένηση της Νέας Δημοκρατίας στις δημοσκοπήσεις, το κόμμα διατηρεί προβάδισμα 11 μονάδων έναντι του ΣΥΡΙΖΑ και η άνοδος του ΚΙΝΑΛ φαίνεται να έχει πιάσει «ταβάνι». «Πιστεύουμε ότι η σχετική δημοτικότητα της Νέας Δημοκρατίας και ο έλεγχος του νομοθετικού σώματος θα βοηθήσει να ενισχυθεί το επενδυτικό κλίμα προς την Ελλάδα καθώς εντείνεται το risk off κλίμα παγκοσμίως, με την κυβέρνηση να διατηρεί τη μεταρρυθμιστική στάση της εν όψει των εκλογών του 2023», σημειώνουν οι αναλυτές.

    Οι εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο

    Παρά τη σχετική ηρεμία των τελευταίων μηνών, η Fitch εξακολουθεί να θεωρεί ότι οι πιθανότητες κλιμάκωσης των εντάσεων στην Ανατολική Μεσόγειο αποτελούν έναν κίνδυνο για το επενδυτικό κλίμα έναντι της Ελλάδας.

    Παρότι η Ελλάδα έχει μικρότερη άμεση έκθεση στη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας σε σχέση με άλλες χώρες, εντούτοις, τα θέματα με την Τουρκία παραμένουν άλυτα, τονίζεται.

    Κατόπιν της έναρξης των διμερών συνομιλιών με την Τουρκία, ο οίκος δεν βλέπει ιδιαίτερη πρόοδο και σημειώνει ότι ο τόνος της ρητορικής και από τις δύο πλευρές συχνά αλλάζει. «Διαπιστώνουμε κάποια περιθώρια βελτίωσης για τις σχέσεις, με δεδομένη την απουσία εντάσεων τελευταία και με δεδομένο ότι η οικονομική σταθερότητα ευνοεί και τις δύο κυβερνήσεις εν όψει των εκλογών του 2023», σημειώνουν οι αναλυτές. Όμως, δεν αποκλείουν αναζωπύρωση των εντάσεων στην Ανατολική Μεσόγειο.

  • Θύμα παρακολούθησης γνωστός δημοσιογράφος

    Θύμα παρακολούθησης γνωστός δημοσιογράφος

    Θύμα συστηματικής παρακολούθησης φέρεται να έχει πέσει για διάστημα τουλάχιστον δέκα μηνών ο δημοσιογράφος Θανάσης Κουκάκης, μέσω του κινητού του. Ο δημοσιογράφος του οικονομικού ρεπορτάζ έχει αναδείξει σπουδαία θέματα κι έχει συνεργαστεί με διεθνή μέσα όπως οι Financial Times και το CNBC.

    Όπως αποκαλύπτει σήμερα το insidestory.gr, στο κινητό του δημοσιογράφου άγνωστοι εγκατέστησαν πιθανότατα εξ αποστάσεως λογισμικό παρακολούθησης. Χρησιμοποιώντας τη συσκευή αυτή, άγνωστοι είχαν διαρκή πρόσβαση στην κινητή [τηλεφωνική] συσκευή του στόχου.

    Επιτρέποντας στο χειριστή να κάνει εξαγωγή μυστικών κωδικών [passwords], αρχείων, φωτογραφιών, ιστορικού περιήγησης στο διαδίκτυο, επαφών καθώς επίσης και δεδομένων ταυτότητας.

    Ο δημοσιογράφος αντιλαμβανόμενος ότι έχει πέσει θύμα παρακολούθησης απευθύνθηκε τόσο στις ελληνικές αρχές όσο και εργαστήρια του εξωτερικού για να διαλευκάνει το ζήτημα αλλά και να πάρει απάντηση στο κρίσιμο ερώτημα για το ποιος τον παρακολουθούσε και γιατί.

    Ο ίδιος ενημερώθηκε στις 28 Μαρτίου 2022, όταν μετά από σχετικό αίτημα έλαβε επίσημη απάντηση από το Citizen Lab του Πανεπιστημίου του Τορόντο. Το Citizen Lab, ένα διεπιστημονικό εργαστήριο που εστιάζει την έρευνά του στο σημείο όπου τέμνονται οι τεχνολογίες πληροφοριών και επικοινωνίας, τα ανθρώπινα δικαιώματα και η παγκόσμια ασφάλεια, έχει ως βασικό ερευνητικό σκοπό τον εντοπισμό ψηφιακών απειλών κατά μελών της κοινωνίας των πολιτών, όπως και την παρακολούθηση της εξάπλωσης της μισθοφορικής βιομηχανίας λογισμικών κατασκοπείας (spyware). Πριν από την παραβίαση του κινητού του Κουκάκη, είχε ανιχνεύσει τις παραβιάσεις –με το ίδιο ή με άλλα λογισμικά– δεκάδων κινητών δημοσιογράφων, ακτιβιστών και πολιτικών, μεταξύ άλλων από τον πρίγκιπα της Σαουδικής Αραβίας Μπιν Σαλμάν ή την κυβέρνηση της Ουγγαρίας, που εν τέλει είχε παραδεχτεί ότι χρησιμοποιούσε το λογισμικό παραβίασης του τηλεφώνου, όπως άλλωστε και η γερμανική κυβέρνηση.

    Το «Αρπακτικό»

    Σύμφωνα με την τρισέλιδη έκθεση του Citizen Lab, που έχει στη διάθεσή του το insidestory.gr και συντάχθηκε μετά την τεχνική ανάλυση αρχείου που εξήχθη από το κινητό του δημοσιογράφου (sysdiagnose) και απεστάλη στο καναδικό εργαστήριο για έλεγχο, η τηλεφωνική συσκευή του Θανάση Κουκάκη, τουλάχιστον κατά το διάστημα 12 Ιουλίου με 24 Σεπτεμβρίου 2021, είχε μολυνθεί με το spyware Predator (αρπακτικό). Όπως διευκρινίζει το Citizen Lab, «αυτό δεν αποκλείει το ενδεχόμενο και άλλων μολύνσεων».

    Το τι μπορεί να κάνει το συγκεκριμένο spyware απαντιέται με δύο λέξεις: τα πάντα, αφού μετατρέπει το κινητό σε εξελιγμένη συσκευή παρακολούθησης. «Το Predator είναι ένα εργαλείο παρακολούθησης που προσφέρει στον χειριστή του πλήρη και διαρκή πρόσβαση στην κινητή [τηλεφωνική] συσκευή του στόχου. Το Predator επιτρέπει στον χειριστή να κάνει εξαγωγή μυστικών κωδικών [passwords], αρχείων, φωτογραφιών, ιστορικού περιήγησης στο διαδίκτυο, επαφών καθώς επίσης και δεδομένων ταυτότητας (όπως πληροφορίες για την κινητή συσκευή)» διαβάζουμε στο ίδιο έγγραφο του Citizen Lab.

    «Το Predator μπορεί να τραβήξει στιγμιότυπα οθόνης [screen captures], να καταγράφει τις καταχωρήσεις του χρήστη [στο κινητό του], καθώς επίσης μπορεί να ενεργοποιεί το μικρόφωνο και την κάμερα της συσκευής. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στους επιτιθέμενους να παρακολουθούν οποιαδήποτε ενέργεια πραγματοποιείται μέσω συσκευής ή κοντά σε αυτήν, όπως τις συνομιλίες που γίνονται μέσα σε ένα δωμάτιο.

    Το Predator επιτρέπει επίσης στον χειριστή του να καταγράφει γραπτά μηνύματα που αποστέλλονται ή λαμβάνονται (συμπεριλαμβανομένων αυτών που στέλνονται μέσω “κρυπτογραφημένων εφαρμογών”, ή εφαρμογών που επιτρέπουν την εξαφάνιση των μηνυμάτων, όπως είναι το WhatsApp ή το Telegram) καθώς επίσης απλών και VoIP τηλεφωνικών κλήσεων (συμπεριλαμβανομένων τηλεφωνικών συνομιλιών μέσω “κρυπτογραφημένων” εφαρμογών)».

    Με άλλα λόγια, αυτοί που μόλυναν το κινητό του δημοσιογράφου Θανάση Κουκάκη μπορούσαν να παρακολουθούν από προσωπικές στιγμές με την οικογένεια και τους κοντινούς του ανθρώπους, μέχρι εμπιστευτικές συνομιλίες με τις «πηγές» του.

    Η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών και η αλλαγή του νόμου

    Τα ευρήματα του Citizen Lab θορύβησαν τον δημοσιογράφο, ο οποίος στο παρελθόν είχε βάσιμες υποψίες ότι μπορεί να ήταν στόχος ηλεκτρονικής παρακολούθησης από αγνώστους και γι’ αυτό στις 12 Αυγούστου 2020 είχε απευθυνθεί στην Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), κάνοντας καταγγελία.

    «Απευθύνομαι στην Αρχή σας προκειμένου να διερευνήσει την καταγγελία μου ότι το κινητό μου τηλέφωνο και πιθανότατα οι συνομιλίες μου μέσω εφαρμογών VoiceIP και μέσω του σταθερού μου τηλέφωνο παρακολουθούνται» έγραφε τότε και εξηγούσε: «Προβαίνω στην καταγγελία αυτή μετά από πληροφορίες που μου μεταφέρθηκαν από τρίτο πρόσωπο και οι οποίες σχετίζονται με την ύπαρξη απομαγνητοφωνημένων κειμένων συνομιλιών μου, που αφορούν σε τηλεφωνικές συνδιαλέξεις μου της περιόδου 15 Μαΐου 2020 – 30 Μαΐου 2020. Λόγω της ακρίβειας των λεγομένων που εμπεριέχονται στα απομαγνητοφωνημένα κείμενα, αλλά και λόγω του ότι κάποιες από τις συνομιλίες που έχουν καταγραφεί έχουν γίνει σε εξωτερικούς χώρους, προκύπτει αβίαστα πως έχουν προκύψει από συνακρόαση. Στη βάση αυτή θα ήθελα να με ενημερώσετε για το εάν το κινητό μου τηλέφωνο […], το σταθερό μου τηλέφωνο […] η σύνδεση data μου […] παρακολουθούνται ή έχουν τεθεί σε κάποιο χρόνο υπό παρακολούθηση».

    Τον Μάρτιο του 2021 τροποποιήθηκε ο νόμοςΠαρακολουθήσεις ΕΥΠ: Σιωπή, ο βασιλιάς ακούει! | Reporters United που έδινε τη δυνατότητα σε όσους παρακολουθούνται έστω και για λόγους εθνικής ασφαλείας να λαμβάνουν γνώση έστω και εκ των υστέρων. Στο εξής όσοι παρακολουθούν για λόγους εθνικής ασφαλείας ή λένε ότι παρακολουθούν γι’ αυτόν τον λόγο, έχουν το ακαταδίωκτο. Μέλη της Αρχής Προστασίας του Απορρήτου και ο ίδιος ο πρόεδρος της Αρχής, φαίνεται ότι διαφώνησαν με την διάταξη δημοσιοποιώντας τη διαφωνία τους, ενώ τουλάχιστον ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παναγιώτης Πικραμμένος που την υπογράφει μαζί με τον υπουργό Δικαιοσύνης Κώστα Τσιάρα, δεν φαινόταν ευτυχισμένος με την διάταξη αυτή, παραπέμποντας στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ).

    Τέσσερις μήνες μετά την αλλαγή του νόμου, η αρχή απαντάει στην πρώτη καταγγελία του Κουκάκη ότι «δεν διαπιστώθηκε κάποιο γεγονός που να συνιστά παραβίαση της κείμενης νομοθεσίας» – αλλά ένα γεγονός είχε συμβεί, που εδινε σε εκείνους που τον παρακολουθούσαν πλήρη πρόσβαση στο κινητό τηλέφωνο του Κουκάκη. Η απάντηση της ΑΔΑΕ ήρθε με μεγάλη καθυστέρηση, σχεδόν ενός έτους, στις 29 Ιουλίου 2021, αφού είχε προηγηθεί η τροποποίηση του νόμου και 17 ημέρες μετά τη –βεβαιωμένη από το Citizen Lab– μόλυνση του κινητού του δημοσιογράφου με το spyware Predator, που έγινε στις 12 Ιουλίου 2021.

    Η αρμόδια αρχή απαντώντας στην καταγγελία του Θανάση Κουκάκη γράφει «[…] μετά από τεχνικό έλεγχο που διενήργησε η ΑΔΑΕ […] στα δίκτυα που εξυπηρετούν τις συνδέσεις κινητής και σταθερής τηλεφωνίας σας με αριθμούς […], […] και […], δεν διαπιστώθηκε κάποιο γεγονός που να συνιστά παραβίαση της κείμενης νομοθεσίας περί απορρήτου των επικοινωνιών». Με απλά λόγια δεν βρέθηκε κάποιος να τον παρακολουθεί (παράνομα) μέσω των δικτύων των τηλεπικοινωνιακών παρόχων των οποίων είναι πελάτης. Στην απάντησή της η Αρχή παραπέμπει τον δημοσιογράφο στην ιστοσελίδα της, όπου υπάρχει αναρτημένη μπροσούρα του 2014Προστασία του Απορρήτου των Επικοινωνιών | ΑΔΑΕ με οδηγίες για «Προστασία συσκευών Smartphone».

    Σημειώνουμε πως υπάρχουν και νόμιμες παρακολουθήσεις συνομιλιών, γνωστές και ως επισυνδέσεις, που γίνονται από αρχές επιβολής του νόμου και κρατικές υπηρεσίες μετά από αίτημα άρσης απορρήτου, εισαγγελική έγκριση και έκδοση σχετικού βουλεύματος. Σε αυτές τις περιπτώσεις το λογισμικό έχει αγορασθεί με δημόσια διαδικασία από τις αρχές και μετά την έγκριση τοποθετείται εν γνώσει των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας (παρόχων) για την παρακολούθηση συγκεκριμένου ατόμου η ατόμων. Υπήρξαν και φορές στο παρελθόν που αυτό είχε γίνει χωρίς έγκριση και κατέληξε στις περίφημες παρακολουθήσεις μέσω του δικτύου της Vodafone.

    Οι μήνες περνούν και φτάνουμε στις 16 Δεκεμβρίου 2021, όταν το Citizen Lab δημοσιοποιεί μία μακροσκελή έρευναPegasus vs. Predator – Dissident’s Doubly-Infected iPhone Reveals Cytrox Mercenary Spyware | The Citizen Lab για ένα μέχρι τότε άγνωστο λογισμικό κατασκοπίας, με πελάτες πιθανώς (και) στη χώρα μας. Το όνομά του πλέον μάς είναι γνωστό. Είναι το «Predator» που χρησιμοποιήθηκε από αγνώστους για την παρακολούθηση του Θανάση Κουκάκη και πιθανώς άλλων στόχων εντός συνόρων.

    Ξεχωριστή έρευναTaking Action Against the Surveillance-For-Hire Industry | Meta από τη Meta (facebook, instagram) για τη βιομηχανία των κυβερνομισθοφόρων, που δημοσιεύθηκε επίσης στις 16 Δεκεμβρίου 2021, κατέληξε σε παρόμοιο συμπέρασμα ως προς τους πελάτες της Cytrox με κάπως μεγαλύτερη σιγουριά. «Η έρευνά μας εντόπισε πελάτες στην Αίγυπτο, την Αρμενία, την Ελλάδα, τη Σαουδική Αραβία, το Ομάν, την Κολομβία, την Ακτή Ελεφαντοστού, το Βιετνάμ, τις Φιλιππίνες και τη Γερμανία. Στους στόχους της Cytrox και των πελατών της περιλαμβάνονται πολιτικοί και δημοσιογράφοι σε όλον τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Αιγύπτου και της Αρμενίας».

    Η εταιρεία πίσω από το Predator και οι δουλειές στην Ελλάδα

    Η έρευνα του Citizen Lab υποστηρίζει πως το Predator αναπτύχθηκε από μία μικρή και σχεδόν άγνωστη start-up της Βόρειας Μακεδονίας με την επωνυμία Cytrox, που ιδρύθηκε το 2017 και το 2018 εξαγοράστηκεCytrox Overview | PitchBook από την κυπριακή Wispear (μετονομάστηκε σε Passitora Ltd) συμφερόντων Ταλ Ντίλιαν, πρώην διοικητή της Unit 81Unit 81, μιας επίλεκτης μονάδας τεχνολογίας που υπάγεται στις μυστικές υπηρεσίες του ισραηλινού στρατού.

  • Γιώργος Πλειός: Ο πρώτος πόλεμος που κυριαρχούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

    Γιώργος Πλειός: Ο πρώτος πόλεμος που κυριαρχούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

    «Ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος είναι ο πρώτος πόλεμος με τόσο μονόπλευρη ενημέρωση, αλλά είναι ταυτόχρονα και ο πρώτος πόλεμος στον οποίο κυριαρχούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στην πληροφόρηση για τον πόλεμο αλλά και οι παραποιημένες ειδήσεις (fake news)»

    Αυτό, μεταξύ άλλων, λέει μιλώντας στην εφημερίδα “ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” ο καθηγητής Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ Γιώργος Πλειός, ομιλητής στην εκδήλωση – συζήτηση με θέμα «Ουκρανία: αλήθειες και ψέματα» που διοργάνωσε το Σάββατο που μας πέρασε, στο αμφιθέατρο της Φιλαρμονικής, η Αντιφασιστική Κίνηση Καλαμάτας.

    – Υπάρχει μια γενική παραδοχή ότι το πρώτο θύμα στον πόλεμο είναι η αλήθεια. Θα μπορούσε ο πόλεμος στην Ουκρανία να είναι η εξαίρεση; 

    Το πρώτο θύμα στον πόλεμο είναι πάντα ο άνθρωπος. Ο στρατιώτης ή ο άμαχος. Σε ό,τι αφορά τα ΜΜΕ, από τα οποία μαθαίνουμε για τον πόλεμο και τι να κάνουμε ή να μην κάνουμε, το πρώτο θύμα είναι η ουδέτερη, ψύχραιμη πληροφόρηση και η επικράτηση της προπαγάνδας στο εσωτερικό και φιλικές ή χώρες, ή οι ψυχολογικές επιχειρήσεις προς τον εχθρό. Η προπαγάνδα μπορεί να περιέχει αλήθειες, αλλά μπορεί και ψέματα ή μισές αλήθειες. Ο στόχος της είναι ένας. Ανεξάρτητα του τι πιστεύουμε για τον επικείμενο ή υπό εξέλιξη πόλεμο, να κάνουμε ή να μην κάνουμε αυτό που θέλει η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία.

    Ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος δεν είναι εξέλιξη. Οι περισσότερες ηγεσίες στις χώρες του ΝΑΤΟ παρέχουν μια τέτοια πληροφόρηση, η οποία κατατείνει στο να υποστηρίζει ο πληθυσμός τη στάση του ΝΑΤΟ και των ηγεσιών, δηλαδή τις κυρώσεις έναντι της Ρωσίας, την αποστολή διαρκώς περισσότερο εξοπλισμού στην Ουκρανία, και γιατί όχι αύριο μεθαύριο και την αποστολή στρατευμάτων από τις χώρες μας, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, να πολεμήσουν εναντίον της Ρωσίας για λογαριασμό της ουκρανικής ηγεσίας και του ΝΑΤΟ.

    – Παλιότερα ξέραμε ως αφορισμό ότι η ιστορία γράφεται από τους νικητές. Στην εποχή μας ποιοι γράφουν την ιστορία ενός πολέμου; Μήπως τα μέσα ενημέρωσης;

    Την ιστορία τη γράφουν τόσο οι νικητές όσο και οι νικημένοι. Και οι νικητές δεν είναι για πάντα νικητές ούτε και οι ηττημένοι παραμένουν για πάντα ηττημένοι. Η εκδοχή των παρελθόντων γεγονότων, γιατί αυτό είναι η ιστορία, η τοποθέτηση σε μια σειρά που βγάζει ορισμένο επιθυμητό νόημα γεγονότων που έγιναν στο παρελθόν, είναι αποτέλεσμα σύνθετων διεργασιών στις οποίες κάθε πλευρά προσπαθεί να επιβάλει ως αλήθεια τη δική της εκδοχή. Για παράδειγμα αμέσως μετά τον Β’ ΠΠ όσοι γνώρισαν την τεράστια συμβολή της ΕΣΔΔ στην νίκη κατά του ναζισμού. Με την πάροδο του χρόνου και με πολλές πρακτικές όπως κινηματογραφικές και τηλεοπτικές ταινίες, βιβλία, μυθιστορήματα, αρθρογραφία, τραγούδια, εκδηλώσεις, ομιλίες κ.ά. σταδιακά απομειώθηκε αυτή η συμβολή και αναβαθμίστηκε η συμβολή των ΗΠΑ ή άλλων συμμάχων. Σε κάποιες μάλιστα χώρες όπως οι ΗΠΑ η κοινή γνώμη έφτασε να θεωρεί μηδαμινή τη συμβολή της ΕΣΔΔ στη νίκη κατά του ναζισμού. Επομένως δεν αρκεί να γραφτεί η ιστορία. Χρειάζεται διαρκής και επίκαιρη κάθε φορά προσπάθεια να γίνεται αποδεκτή ως αληθής η εκδοχή της πλευράς που πράγματι έχει πρωταγωνιστήσει. Το να κλέβει κάποιος τις δάφνες του άλλου είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα πράγματα στην πολιτική και την ιστορία, όπως άλλωστε συχνά και στην καθημερινή ζωή.

    – Όλο αυτό το διάστημα από την έναρξη του πολέμου, αλλά και πριν την ρωσική εισβολή, υπάρχει καταιγισμός πληροφοριών και παραπληροφόρησης(;). Μπορούμε πρακτικά να γνωρίζουμε τι ισχύει και τι όχι; 

    Όχι. Όπως έχω πει κι άλλες φορές με αφορμή για τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο, το μόνο πραγματικό γεγονός είναι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και οι μάχες που ακολούθησαν με αποτέλεσμα τεράστιες υλικές ζημίες και ανθρώπινα θύματα. Όλες οι άλλες πληροφορίες θα πρέπει να ελέγχονται. Δεν υπήρξε άλλος πόλεμος μετά τον Β’ ΠΠ, όπου η ενημέρωση να είναι τόσο μονόπλευρη όπως ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος. Επομένως δεν μπορούμε να εμπιστευόμαστε κανένα μα κανένα μέσο μεμονωμένα. Γι’ αυτό είναι αρνητικά σημαντικό που δεν έχουμε πληροφόρηση και από την ρωσική πλευρά της οποίας τα μέσα απαγορεύτηκε να εκπέμπουν στην ΕΕ, ασχέτως του γεγονότος ότι προβάλλει την ρωσική εκδοχή και προπαγάνδα για τα γεγονότα. Η σύγκριση διαφορετικών πληροφοριών για τα ίδια γεγονότα θα μπορούσε να παρέχει μια πιο κριτική ενημέρωση. Για το λόγο αυτό θεωρώ ότι θα πρέπει να συνδυάζουμε πληροφορίες από περισσότερα μέσα και κυρίως από μέσα που είναι περισσότερο αποστασιοποιημένα από τις δυο εμπλεκόμενες στον πόλεμο πλευρές. Σκεφτείτε ότι ακόμα και στη γειτονική Βουλγαρία, η οποία είναι συστρατευμένη με το ΝΑΤΟ, η κρατική τηλεόραση είναι περισσότερο αμερόληπτη λ.χ. από την ελληνική.

    – Πέρασαν σχεδόν 31 χρόνια από τον πρώτο πόλεμο που μεταδόθηκε απευθείας στην τηλεόραση, τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου. Τι έχει αλλάξει (αν έχει) στην κάλυψη των πολεμικών συγκρούσεων από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, σε σύγκριση με εκείνες τις πρώτες απευθείας μεταδόσεις και εικόνες από τα θέατρα των επιχειρήσεων;

    Δεν έχουμε πολλές μεταδόσεις από τα πεδία των μαχών. Οι εικόνες που φτάνουν σε μας σε μεγάλο βαθμό προέρχονται από μέλη των στρατιωτικών μονάδων, πιθανόν στρατιώτες αλλά πιθανόν και ενσωματωμένων δημοσιογράφων. Αυτός ο πόλεμος είναι ο πρώτος πόλεμος με τόσο μονόπλευρη ενημέρωση, αλλά είναι ταυτόχρονα και ο πρώτος πόλεμος στον οποίο κυριαρχούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στην πληροφόρηση για τον πόλεμο αλλά και οι παραποιημένες ειδήσεις (fake news). Η παραγωγή και κυκλοφορία παραποιημένων ειδήσεων χαρακτηρίζει και τις δυο πλευρές, αλλά κυρίως την ουκρανική πλευρά και τους νατοϊκούς υποστηρικτές της. Ο λόγος είναι ότι ενώ η Ρωσία έχει να διατηρήσει θετική την κοινή της γνώμη στον πόλεμο, η ουκρανική πλευρά, όπως και οι ηγεσίες των νατοϊκών χωρών πρέπει να κερδίσουν την υποστήριξη της κοινής γνώμης των δυτικών χωρών ώστε να συνεχίζει να υποστηρίζει την ανάμειξη του ΝΑΤΟ στον πόλεμο. Δηλαδή δεν έχει να κάνει με την καταδίκη της εισβολής εκ μέρους της Ρωσίας. Αυτή ούτως ή άλλως είναι δεδομένη σε όλο τον κόσμο.  

    – Αν κάποια ή κάποιος από το κοινό στην εκδήλωση το Σάββατο στην Καλαμάτα, σας ρωτούσε πού βρίσκεται η αλήθεια στις εικόνες και στις πληροφορίες που μεταδίδονται από την Ουκρανία και αν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι/ες για ό,τι διαβάζουμε, ό,τι βλέπουμε και ό,τι ακούμε, τι θα απαντούσατε; 

    Όσο και αν δεν είναι εύκολο η ουσία ενός πολέμου κρίνεται από το ερώτημα στο οποίο έρχεται να δώσει απάντηση, από την κοινωνική τάξη πραγμάτων που επιδιώκει να εγκαθιδρύσει κάθε πλευρά. Στην προκειμένη περίπτωση έχουμε πόλεμο ανάμεσα σε δυο ολιγαρχίες, τη ρωσική και την ουκρανική, με τη Δύση να είναι υπέρ της δεύτερης για λόγους που έχουν να κάνουν με τον έλεγχο της ενέργειας αλλά και τη γεωπολιτική κυριαρχία, κάτι στο οποίο θα πρέπει να περιληφθεί και η αντιμετώπιση της Κίνας από τη δυτική πλευρά. Συνεπώς οι πληροφορίες εντάσσονται σε αυτόν τον ανταγωνισμό. Η Δύση δεν ενδιαφέρεται για τους Ουκρανούς όπως η Ρωσία δεν ενδιαφέρεται για τους ρωσόφωνους ή για την αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας. Είναι ρητορικά και προπαγανδιστικά εγχειρήματα, προκειμένου να επιτύχει την μεγέθυνση της επιρροής της στην περιοχή και διεθνώς η Ρωσία ή να καταφέρει ισχυρό πλήγμα εναντίον της Ρωσίας η Ουκρανία και η Δύση.

  • Λουκάς Τσούκαλης / Μπαίνουμε πιθανότατα σε μια εποχή που πηγαίνουμε με την όπισθεν

    Λουκάς Τσούκαλης / Μπαίνουμε πιθανότατα σε μια εποχή που πηγαίνουμε με την όπισθεν

    «Είχαμε ειρήνη με εξαιρέσεις. Είχαμε τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία, είχαμε μικρούς πολέμους, στην Γεωργία, συρράξεις σε πρώην κομμουνιστικές χώρες, αλλά αυτό που ζούμε τώρα είναι τελείως διαφορετικό. Είναι μια μεγάλη εισβολή, ένας πόλεμος σε μια ευρωπαϊκή χώρα. Αλλάζουν τα δεδομένα γιατί πλέον οι σχέσεις της υπόλοιπης Ευρώπης με την Ρωσία δεν πρόκειται να επανέλθουν σε αυτό που ήταν πριν για αρκετά χρόνια τουλάχιστον» τόνισε μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και την εκπομπή «Ναι μεν Αλλά» με την Ευαγγελία Μπαλτατζή, ο πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ, Λουκάς Τσούκαλης.

    «Οι επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία είναι άμεσες και ήδη έχουμε αρχίσει να τις ζούμε γιατί επέτεινε την ενεργειακή κρίση, θα δημιουργήσει πιθανότατα και επισιτιστική κρίση σε σημαντικό κομμάτι του πλανήτη και αυτό θα το ζήσει περισσότερο το φτωχότερο κομμάτι. Και πλέον η εξάρτηση αρκετών χωρών από την Ρωσία και την Ουκρανία είχε αυξηθεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια διότι η Ρωσία είχε πλέον ενταχθεί στο διεθνές οικονομικό σύστημα. Το ίδιο ίσχυε και τις εισαγωγές του φυσικού αερίου και πετρελαίου» προσέθεσε ο κ. Τσούκαλης.

    Οι επιπτώσεις δεν αφορούν μόνο στις σχέσεις με την Ρωσία αλλά και ευρύτερα στο παγκοσμιοποιημένο σύστημα γιατί οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν στην Ρωσία δεν έχουν προηγούμενο, καθώς ήταν ο μόνος τρόπος να αντιδράσει η Δύση στην ρωσική εισβολή σημείωσε ακόμα ο κ. Τσούκαλης. «Αυτού του είδους κυρώσεις δεν τις είχαμε δει από το τέλος του ΒΠΠ και αυτό θα έχει μεσοπρόθεσμες, μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Γιατί από την στιγμή που οι δυτικές χώρες παγώνουν τα αποθέματα της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας, για παράδειγμα, ποια εγγύηση υπάρχει ότι δεν θα συμβεί το ίδιο και για άλλες χώρες τα επόμενα χρόνια αν η πολιτική τους ή οι επιλογές τους δεν συμφωνούν με τις προτεραιότητες των ΗΠΑ ή άλλων δυτικών συμμάχων; Άρα φοβάμαι ότι μπαίνουμε σε μια εποχή που υπήρχαν ήδη τάσεις συγκράτησης αυτής της παγκοσμιοποίησης, μπαίνουμε πιθανότατα σε μια εποχή που πηγαίνουμε με την όπισθεν πλέον και αυτό θα έχει πολύ σοβαρές επιπτώσεις» ανέφερε.

    «Προς το παρόν αυτό που έχουμε είναι μια ενότητα του δυτικού κόσμου γενικότερα και της Ε.Ε. ειδικότερα που προφανώς δεν το είχε υπολογίσει ο κ. Πούτιν. Κατάφερε να ενώσει το ΝΑΤΟ, την Ε.Ε. και να συμβάλει όσο κανείς άλλος στην διαμόρφωση μιας ισχυρής Ουκρανικής ταυτότητας. Προς το παρόν η Ευρώπη είναι ενωμένη, θα συνεχίσει να είναι και του χρόνου όσο θα σφίγγουν περισσότερο τα πράγματα; Ελπίζω πως ναι. Και πώς θα διαμορφώσει τις σχέσεις της αυτή η Ευρώπη στο πλαίσιο της ατλαντικής συμμαχίας; Γίνεται μια ολοένα μεγαλύτερη συζήτηση για την ενίσχυση του ευρωπαϊκού αμυντικού πυλώνα. Μόνο που δεν συμφωνούν όλοι οι Ευρωπαίοι αυτό, για παράδειγμα στην Βαρσοβία θεωρούν ότι οποιαδήποτε συζήτηση για στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης έστω εντός του πλαισίου του ΝΑΤΟ, είναι υπονόμευση της ατλαντικής συμμαχίας. Γιατί θεωρούν ότι ο μεγάλος κίνδυνος για την ύπαρξή τους είναι από την Ρωσία και ο μόνος που μπορεί να τους εξασφαλίσει είναι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Όταν αρχίσουμε να μιλάμε πλέον για ευρωπαϊκό αμυντικό πυλώνα, γίνεται αυτό κατανοητό στο Παρίσι, φαίνεται να γίνεται ολοένα και περισσότερο κατανοητό στο Βερολίνο και στην Ρώμη αρκετά και στην Μαδρίτη και τις Βρυξέλλες αλλά όχι και σε όλη την Ε.Ε.» επισήμανε ο πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ.

    «Η επέκταση του ΝΑΤΟ και ο τρόπος με τον οποίο έγινε συνέβαλε πολύ σημαντικά στην δημιουργία αυτού του κλίματος της περικύκλωσης που υπάρχει στην Μόσχα. Και ο Πούτιν να μην υπήρχε δεν νομίζω ότι θα βρίσκαμε εύκολα πολιτικό ηγέτη στο Κρεμλίνο που θα ήταν διατεθειμένος να δεχθεί την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Ήδη η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ ξεχάστηκε ήδη, αυτό το έχει ήδη εξασφαλίσει ο Πούτιν, πολύ πιθανόν να μη γινόταν ούτως ή άλλως, αλλά κανείς δεν ήθελε να το πει επισήμως» εκτιμά ο κ Τσούκαλης.

    Όσο αφορά την πορεία του πολέμου, υπογράμμισε ότι θα πρέπει να υπάρξει μια συνολική συμφωνία, ωστόσο ο κίνδυνος να συνεχιστεί ο πόλεμος για αρκετό χρονικό διάστημα είναι πολύ ορατός, καθώς ο Πρόεδρος Πούτιν δεν μπορεί να κάνει εκεχειρία αν δεν έχει συγκεκριμένα, απτά κέρδη που να μπορεί να παρουσιάσει στο εσωτερικό της χώρας του για να δικαιολογήσει την εισβολή.

  • Γαλλικές εκλογές 2022: Στην τελική ευθεία με τη Λεπέν να πλησιάζει τον Μακρόν

    Γαλλικές εκλογές 2022: Στην τελική ευθεία με τη Λεπέν να πλησιάζει τον Μακρόν

    Αμφίρροπες προμηνύονται οι προεδρικές εκλογές της Γαλλίας που διεξάγονται την αυτή την Κυριακή 10 Απριλίου, με τα στοιχεία να δείχνουν μεγάλα ποσοστά αποχής και αναποφάσιστων. Οι εκλογές ωστόσο είναι κρίσιμες καθώς διεξάγονται σε ένα ασταθές διεθνές περιβάλλον λόγω της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και των ζητημάτων που συνδέονται με την οικολογική και ψηφιακή μετάβαση, αλλά και την αγοραστική δύναμη.

    Δώδεκα υποψήφιοι κατεβαίνουν, μεταξύ των οποίων ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, τρεις ακροδεξιοί και φιλο Ρωσοι υποψήφιοι, η Μαρίν Λεπέν και ο Ερίκ Ζεμούρ, αλλά και η Βαλερί Πεκρές για τη Δεξιά και ο υποψήφιος της ριζοσπαστικής Αριστεράς Ζαν-Λυκ Μελανσόν.

    Τα πνεύματα τάραξε δημοσκόπηση της περασμένης Τετάρτης, που δείχνει συρρίκνωση της διαφοράς ανάμεσα στους σε Εμανουέλ Μακρόν και Μαρίν Λεπέν κατά τον δεύτερο εκλογικό γύρο των εκλογών στις 24 Απριλίου. Παρ’ ότι ο πρόεδρος-υποψήφιος Μακρόν, διατηρεί την προτίμηση των ψηφοφόρων, η διαφορά με την αντίπαλό του έχει, για πρώτη φορά, συρρικνωθεί στις 5 μονάδες.

    Πρόκειται για τη δημοσκόπηση Εlabe (30 Μαρτίου) για λογαριασμό της BFM TV και του περιοδικού Express που δίνει στον Μακρόν 52,5% (- )στη δε Μαριν Λεπέν 47,5% (+).

    Ας ληφθεί υπόψη ότι σε προηγούμενη δημοσκόπηση στις 16 Μαρτίου της Elabe έδινε 59,5% στον Μακρόν έναντι 40,5% στην Λεπέν. Μια διαφορά 7 μονάδων και για τους δύο μέσα στο 15θήμερο, με διαφορετικό πρόσημο όμως για τον καθένα: θετικό για την Λεπέν αρνητικό για τον Μακρόν.

    Η ανοδική δυναμική της Λεπέν παρατηρείται και στον πρώτο γύρο όπου για πρώτη φορά έφτασε το 21% από το 18% που κινείτο σε προηγούμενες μετρήσεις του Μαρτίου, ενώ ο Εμανουέλ Μακρόν παρά μια «αναλαμπή» γύρω στο 30% στα μέσα Μαρτίου επανήλθε στο 28% που θεωρείται ότι αποτελεί την εκλογική του βάση.

    Γιατί ανεβαίνει η Λεπέν

    Το κυβερνητικό περιβάλλον δεν κρύβει πλέον την ανησυχία του και πρώτος ο πρώην πρωθυπουργός Εντουάρ Φιλίπ που υποστηρίζει τον Μακρόν εξέφρασε ξεκάθαρα τους φόβους του με δηλώσεις στην εφημερίδα «Λε Παριζιέν»: «Ναι, η Μαρίν Λεπέν θα μπορούσε να νικήσει στις προεδρικές» δήλωσε, εκτιμώντας παράλληλα ότι «το πρόγραμμά της είναι επικίνδυνο».

    Ο Εντουάρ Φιλίπ δεν διευκρινίζει τι ακριβώς εννοεί με τη λέξη «επικίνδυνο». Αφορά στη χώρα ή στην υποψηφιότητα του Μακρόν;  Το σίγουρο είναι ότι από το καλοκαίρι η Μαρίν Λεπέν επικέντρωσε το πρόγραμμά της στο θέμα της «αγοραστικής δύναμης του λαού» που οι τότε σφυγμομετρήσεις το έδιναν ήδη ως το πρώτο και βασικό μέλημα των Γάλλων, που άλλωστε παραμένει και σήμερα.

    Παρά την πολιτική αναταραχή που μεσολάβησε με την υποψηφιότητα του Ερίκ Ζεμούρ (Νοέμβριος 2021) την επικέντρωση σε ζητήματα μετανάστευσης και τη συνωμοτική απειλή της «Μεγάλης Αντικατάστασης» (ήτοι του φόβου που έσπειρε ο Ζεμούρ ότι μουσουλμάνοι μετανάστες «εισβολείς» στοχεύουν να μετατρέψουν τη Γαλλία σε ισλαμικό κράτος.), η Μαρίν Λεπέν δεν παρασύρθηκε αλλά παρέμεινε σταθερή στη θεματολογία της. Αντίθετα άλλοι υποψήφιοι, όπως η Βαλερί Πεκρές της δεξιάς LR, μπερδεύτηκαν αδέξια με το θέμα της «Μεγάλης Αντικατάστασης».

    Ο Ζεμούρ συνέβαλε στην «αποδοχή» της Λεπέν

    Παράλληλα, η παρουσία του Ερίκ Ζεμούρ με τις ακραίες θέσεις είχε σαν συνέπεια να απαλύνει στα μάτια των εκλογέων το προφίλ της Λεπέν και να συμβάλει με την παρουσία του, στην «αποδοχή» της στη γαλλική πολιτική σκηνή.

    Επίσης, παρά τις απανωτές αποχωρήσεις 10 περίπου στελεχών του κόμματος, από τον  Νοέμβριο 2021 έως και τον Ιανουάριο, με την κλιμακωτή, μέσα στο χρόνο, προσχώρησή τους στον Ζεμούρ, η Μαρίν Λεπέν δεν πανικοβλήθηκε όπως προέβλεπαν ορισμένοι. Αντίθετα πήρε εύσημα ψυχραιμίας, παρέμεινε σταθερή χωρίς απότομες στροφές δεξιά ή αριστερά.

    Ανάμεσα στους λεγόμενους «αποστάτες» είναι και η ανιψιά της, πρώην βουλευτής Μαριόν Μαρεσάλ, που είχε αποσυρθεί από την πολιτική προ τριετίας και επανήλθε. Αν και η Μαρίν Λεπέν αναγνώρισε ότι «πληγώθηκε», γρήγορα αποστασιοποιήθηκε κερδίζοντας μάλιστα μια σχετική συμπάθεια του κοινού, που χαρακτήρισε ως «οπορτουνισμό» την εγκατάλειψη του κόμματος από τα στελέχη την κρίσιμη περίοδο της εκστρατείας.

    Ο φόβος του «ταντέμ» Λεπέν- Ζεμούρ

    Μπορεί από την αρχή του χρόνου, ο πρόεδρος Μακρόν να προηγείται σταθερά στις δημοσκοπήσεις, θέση που ενδυναμώθηκε και από τη διαμεσολάβησή του για την ειρήνη στην Ουκρανία.

    Με το που ανακοίνωσε όμως την υποψηφιότητα του, μέσω επιστολής προς τους Γάλλους την Πέμπτη 3 Μαρτίου, που δεν έπεισε ιδιαίτερα, δέχθηκε άμεσα τα πυρά των ανταγωνιστών, ξεκινώντας από τον απολογισμό της θητείας του. Δύσκολο να απαλλαγεί από την ετικέτα του «προέδρου των πλουσίων» ή του πολιτικού που είναι αποκομμένος από τις «ουσιαστικές ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων», όπως του καταλογίζει η Λεπέν. Άλλωστε η κρίση με τα «κίτρινα γιλέκα» δεν έχει ξεχαστεί, τα δε οικονομικά προβλήματα δεν έχουν επιλυθεί, με κίνδυνο να οξυνθούν  με την Ουκρανική κρίση.

    Συνειδητοποιώντας τους κινδύνους ο Μακρόν δραστηριοποιήθηκε μέσα στην εβδομάδα στην προσπάθεια να κερδίσει τον χαμένο χρόνο από την καμπάνια που δεν έχει κάνει έως τα τώρα. Ως κύριο αντίπαλό του βλέπει στο «ταντέμ» Λεπέν-Ζεμούρ.

    Είναι σαφές ότι σε μια μονομαχία με την Λεπέν, ο Ερίκ Ζεμούρ που διακηρύσσει την ανάγκη δημιουργίας μιας «Μεγάλης Δεξιάς» με την ένωση όλων των δεξιών κομμάτων, δεν θα διστάσει να υποστηρίξει τη Λεπέν στο δεύτερο γύρο. Η δεξαμενή ψήφων του Ζεμούρ με το 11% που συγκεντρώνει, θα μπορούσε να της δώσει τη νίκη.

    Ξεκινώντας από χθες σειρά εκλογικών συναντήσεων ο Εμανουέλ Μακρόν βρέθηκε στην Σαράντ-Μαριτίμ (νότιο-δυτικά), όπου και άφησε να φανεί ο φόβος του: «Εγώ βλέπω, να έρχονται εδώ κούτσα – κούτσα, ο ένας πίσω από τον άλλον (Λεπέν- Ζεμούρ) ένα ταντέμ της ακροδεξιάς, που παρά τις διαφορές, παραμένουν πιστοί στις ίδιες ιδέες» δήλωσε.

    Δυσαρεστημένοι αριστεροί δεν σκοπεύουν να ψηφίσουν Μακρόν

    Αυτόν τον φόβο που δημιούργησε το «δημοκρατικό μέτωπο» κατά την προεδρική του 2002 και απέκλεισε τον πατέρα Λεπέν, δίνοντας τη νίκη στον Ζακ Σιράκ με ένα 82,21 %! Το πρόβλημα για τον Μακρόν στην τωρινή εκλογή, είναι ότι έχει τόσο εξασθενήσει τη σοσιαλιστική παράταξη που βρίσκεται σε κίνδυνο διάλυσης, με το 2% της Αν Ινταλγκό, και όχι μόνο.

    Σύμφωνα με σφυγμομέτρηση που έγινε πριν από ένα χρόνο ακριβώς 4 Μαρτίου 2021) από την Harris Interactive για την εφημερίδα L’Opinion, πάνω από το 50% των αριστερών ψηφοφόρων, που είναι δυσαρεστημένοι από την πολιτική Μακρόν, έχουν δηλώσει ότι σε περίπτωση επανάληψης της μονομαχίας Μακρόν-Λεπέν «δεν σκοπεύουν να ψηφίσουν Μακρόν, προκειμένου να κλείσουν τον δρόμο για τα Ηλύσια στην Μαρίν Λεπέν».

    Επαίνους για τον προκάτοχό του, Νικολά Σαρκοζί, περιείχε η συνέντευξη του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας Le Figaro. Με αυτή την κίνησή του ο Μακρόν κατάφερε ακόμη ένα πλήγμα στο κεντροδεξιό γκωλικό κόμμα «Οι Ρεπουμπλικανοί», η υποψήφια πρόεδρος του οποίου, Βαλερί Πεκρές, αναμένεται να βρεθεί στην πέμπτη θέση των προτιμήσεων των ψηφοφόρων στις εκλογές της Κυριακής, πίσω από τον ακροδεξιό Ερίκ Ζεμούρ. «Είμαι υποχρεωμένος να υποστηρίξω τις θέσεις του Νικολά Σαρκοζί, όπως την αξία που απέδιδε στην εργασία και την αριστεία, στην καλύτερη φύλαξη των συνόρων μας, στη μεταρρύθμιση της Συνθήκης Σένγκεν και στην καταπολέμηση των δικτύων παράνομης μετανάστευσης», αναφέρει στη συνέντευξή του ο πρόεδρος Μακρόν.

    Σε μια προσπάθεια να διατηρήσει την εκλογική δυναμική της, η επικεφαλής του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού και θεωρούμενη ως επικρατέστερη για να αναδειχθεί στον δεύτερο γύρο, Μαρίν Λεπέν, προχώρησε χθες σε εμπρηστικές προτάσεις για καθολική απαγόρευση της ισλαμικής μαντίλας και την επιβολή χρηματικού προστίμου στις γυναίκες παραβάτες. Αξιοσημείωτη υπήρξε η ισορροπία που πέτυχε η Λεπέν στην πρότασή της λέγοντας: «Δεν προτείνω η αστυνομία να σταματάει τις γυναίκες στον δρόμο. Μπορούμε να επιβάλλουμε πρόστιμο, όπως γίνεται για την αποφυγή χρήσης ζώνης ασφαλείας. Τα τελευταία 20 χρόνια η μαντίλα έγινε στολή των ισλαμιστών με στόχο να επιδεικνύουν την ισχύ τους».

    Φλερτ με το Δημόσιο

    Από τη μεριά του, ο υποψήφιος του αριστερού κόμματος «Ανυπότακτη Γαλλία», Ζαν-Λικ Μελανσόν, δηλώνει «έτοιμος να κυβερνήσει» και καλεί τους «δημόσιους λειτουργούς, γεμάτους ευφυΐα και τεχνογνωσία», να τον ακολουθήσουν. Στις πρόσφατες ομιλίες του, ο πρώην τροτσκιστής και σημερινός υποψήφιος πρόεδρος έχει εκφράσει την εκτίμηση και τον σεβασμό που τρέφει στο διπλωματικό σώμα, στη σχολή δημόσιας διοίκησης και στους αποφοίτους της, και «σε κάθε θεσμό της δημοκρατίας υποταγμένο στον νόμο, στους νομοθέτες και στον λαό». Ο Μελανσόν –όπως και όλη η γαλλική αντιπολίτευση– έχει επιτεθεί επανειλημμένως τις τελευταίες εβδομάδες κατά του Γάλλου προέδρου και της επιλογής του Μεγάρου των Ηλυσίων να προσλάβει το παγκοσμίως διάσημο γραφείο συμβούλων McKinsey, προκειμένου να συμβουλεύσει την κυβέρνηση σε θέματα επικοινωνίας αλλά και κυβερνητικών πρωτοβουλιών.

    Ερευνα για τη McKinsey

    Υστερα από κοινοβουλευτική έρευνα διάρκειας τεσσάρων μηνών, ειδική επιτροπή της Γερουσίας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση Μακρόν υπέγραψε συμβόλαια αξίας 2,4 δισ. ευρώ με εταιρείες συμβούλων από το 2018 σχετικά με την εκπόνηση σχεδίων για θέματα από τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού μέχρι και τον ψηφιακό εκσυχρονισμό των δημόσιων υπηρεσιών. Οι γερουσιαστές επισήμαναν στην έκθεσή τους ότι η εταιρεία McKinsey δεν πλήρωσε εταιρικούς φόρους στη Γαλλία τα τελευταία δέκα χρόνια.

    Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις για την Κυριακή εμφανίζουν τον Μακρόν να λαμβάνει το 26,5% των ψήφων, με τη Λεπέν να βρίσκεται στο 21,5%, τον Μελανσόν στο 16%, τον Ζεμούρ στο 10% και την Πεκρές στο 8,5%.

    Ο κίνδυνος υψηλού ποσοστού αποχής

    Σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις που έχουν γίνει μέχρι στιγμής από τα ινστιτούτα δημοσκοπήσεων, η αποχή θα πρέπει να είναι πολύ υψηλή. Ενώ μέχρι τώρα οι Γάλλοι ενδιαφέρονταν πολύ για τις προεδρικές εκλογές, εμφανίζονται αυτή τη φορά κουρασμένοι ή αδιάφοροι για τα θέματα που εκπροσωπούν, και ενίοτε απογοητευμένοι από τους υποψηφίους που διαγωνίζονται.

    Το ρεκόρ αποχής των εκλογών του 2002 θα μπορούσε κάλλιστα να καταρριφθεί: τότε, το 28,4% των πολιτών δεν ψήφισε στον πρώτο γύρο. Σήμερα, διάφορες έρευνες προβλέπουν την αποχή γύρω στο 30%.

    Το 2017, μία εβδομάδα πριν από τον πρώτο γύρο, το 78% των ψηφοφόρων δήλωσε ότι ήταν βέβαιο ότι θα πήγαινε να ψηφίσει, με τελική συμμετοχή 77,77%, ποσοστό πολύ κοντά στις προβλέψεις.

    Από τα 47,9 εκατομμύρια εγγεγραμμένους ψηφοφόρους, 14 εκατομμύρια θα μπορούσαν επομένως να επιλέξουν να μην πάνε στις κάλπες την Κυριακή: η επιρροή τους στο τελικό αποτέλεσμα θα μπορούσε ωστόσο να είναι σημαντική, ακόμη και καθοριστική.

    Η νεολαία δεν έχει κινητοποιηθεί ιδιαίτερα

    Μεταξύ των κατηγοριών εκείνων που είναι πιθανότερο να απέχουν, οι νέοι ψηφοφόροι φαίνεται να είναι περισσότερο απογοητευμένοι από την πολιτική απ’ ό,τι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία.

    Στην τελευταία έρευνα της Ipsos France, η οποία διεξήχθη σε πολύ μεγάλο δείγμα (12.600 άτομα), το 40% των ατόμων ηλικίας 18-24 ετών είναι πιθανό να απέχει, κάτι που θα αντιστοιχούσε σε περισσότερες από 2 εκατομμύρια ψήφους. Το ποσοστό αυτό αυξάνεται στο 45% για τα άτομα ηλικίας 25-34 ετών και αφορά 2,2 εκατομμύρια ψηφοφόρους.

    Ο Γιανίκ Ζαντό (Πράσινοι) σημειώνει τα καλύτερα αποτελέσματα στην πρώτη κατηγορία, όπως και ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν (ριζοσπαστική αριστερά), ο οποίος, μαζί με τη Μαρίν Λεπέν (ακροδεξιά), σημειώνει επίσης καλά αποτελέσματα στη δεύτερη κατηγορία. Επομένως, θα μπορούσαν να είναι οι πιο επιβαρυμένοι από τη χαμηλή κινητοποίηση των νέων.

    Πέραν αυτού, όσο μεγαλύτερης ηλικίας είναι οι ψηφοφόροι, τόσο πιο πιθανό είναι να ψηφίσουν.

    Η κινητοποίηση είναι επίσης ιδιαίτερα χαμηλή μεταξύ των ψηφοφόρων που δεν θεωρούν ότι συνδέονται με κάποιο πολιτικό κόμμα: οι μισοί από αυτούς δεν είναι σίγουροι ότι θα ψηφίσουν ή δεν σκοπεύουν να το κάνουν. Μεταξύ των ψηφοφόρων που δηλώνουν πολιτική εγγύτητα, οι αριστεροί κινητοποιούνται ελαφρώς λιγότερο από τους δεξιούς ή τους κεντρώους.

    Ένα ευμετάβλητο και αβέβαιο εκλογικό σώμα

    Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη σε αυτές τις εκλογές είναι η μεγάλη αβεβαιότητα που επικρατεί μεταξύ των ψηφοφόρων, ορισμένοι από τους οποίους δεν έχουν ακόμη αποφασίσει.

    Σύμφωνα με την Ipsos France, το 32% των ατόμων που είναι βέβαιο ότι θα ψηφίσουν δεν έχουν ακόμη αποφασίσει οριστικά, ακόμη και αν έχουν δηλώσει την πρόθεσή τους να ψηφίσουν. Τα άλλα ινστιτούτα δημοσκοπήσεων δίνουν παρόμοια ποσοστά.

    Οι ψηφοφόροι του εν ενεργεία προέδρου και των δύο βασικών ακροδεξιών υποψηφίων είναι οι λιγότερο διστακτικοί (κάτω από 25%).

    Αντίθετα, όσοι δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν τους αριστερούς υποψηφίους είναι πολύ πιο αβέβαιοι, όπως και οι ψηφοφόροι της Βαλερί Πεκρές, της υποψήφιας της Δεξιάς. Έτσι, η ψήφος που εκφράζεται υπέρ του οικολόγου Γιανίκ Ζαντό είναι η λιγότερο σίγουρη (58% των δυνητικών ψηφοφόρων του). Ακολουθούν η Πεκρές (39%) και ο Μελενσόν (34%).

    Τα ποσοστά αυτά μειώνονται όσο πλησιάζουν οι εκλογές και, επομένως, η επιλογή γίνεται ισχυρότερη, αλλά παραμένουν υψηλά και αντιπροσωπεύουν αρκετά εκατομμύρια ψήφους (περίπου 10 εκατομμύρια σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας).

    Ο Ζαν-Λυκ Μελενσόν θα μπορούσε έτσι να επωφεληθεί από τους αναποφάσιστους που σκοπεύουν να ψηφίσουν τον Φαμπιέν Ρουσέλ και τον Γιανίκ Ζαντό, ενώ ο Εμανουέλ Μακρόν μπορεί να επωφεληθεί από τη μεταφορά των ψηφοφόρων της Βαλερί Πεκρές από τον πρώτο γύρο. Η Μαρίν Λεπέν προσπαθεί να πείσει τους πολλούς ψηφοφόρους του Ερίκ Ζεμούρ που εξακολουθούν να διστάζουν μεταξύ των δύο.

    Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν επίσης μεγάλη αστάθεια στην πρόθεση ψήφου

    Στην πραγματικότητα, ένας σημαντικός αριθμός ψηφοφόρων φαίνεται να έχει αλλάξει γνώμη αρκετές φορές τους τελευταίους μήνες, κάτι που συνέβαινε πιο σπάνια σε προηγούμενες εκλογές, όταν το εκλογικό σώμα ήταν πολύ πιο «αποκρυσταλλωμένο».

    Είναι αδύνατο να γνωρίζουμε ακριβώς πόσους ανθρώπους αφορά αυτό, αλλά πρόκειται για ένα «προφανώς τεράστιο» ποσοστό μέσα σε λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές, όπως μας είπε ένας έμπειρος δημοσκόπος.

    Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη έρευνα της Ipsos France που αναφέρθηκε παραπάνω, το 8% των ατόμων που είναι σίγουροι ότι θα ψηφίσουν έχουν αλλάξει υποψήφιο τις τελευταίες δύο εβδομάδες.

    Καθώς η ψηφοφορία είναι επικείμενη, το αποτέλεσμα είναι αβέβαιο, αν και έχουν διαφανεί ορισμένες τάσεις.

    Το περιβάλλον αρκετών υποψηφίων μοιράστηκε πρόσφατα με τη EURACTIV France τον φόβο τους ότι μια χαμηλή κινητοποίηση των υποστηρικτών τους θα μπορούσε να τους τιμωρήσει.

    Έτσι, στα κόμματα της Μαρίν Λεπέν και του Ζαν-Λυκ Μελενσόν, τα οποία έχουν μάλλον αποχή των ψηφοφόρων σε σύγκριση με τα υπόλοιπα, διακυβεύεται η δεύτερη θέση.

    Οι προσκείμενοι στον Εμανουέλ Μακρόν ανησυχούν ότι μια πολύ άνετη θέση στην πρόθεση ψήφου θα αποσυντονίσει τους λιγότερο πολιτικοποιημένους ψηφοφόρους που είναι ευνοϊκοί προς τον απερχόμενο πρόεδρο, οι οποίοι μπορεί να θεωρήσουν άσκοπο να πάνε στις κάλπες την Κυριακή.

    Πηγή: Euractiv, DW

  • Ζελένσκι: Ο Κάιζερ Σόζε αυτοπροσώπως

    Ζελένσκι: Ο Κάιζερ Σόζε αυτοπροσώπως

    Ομολογώ πως τον είχα υποτιμήσει στην αρχή. Νόμιζα πως είναι ένας τυχαίος ηθοποιός που την ψώνισε και την είδε σωτήρας, έμπλεξε σε παιχνίδια εξουσίας (και διαφθοράς) που δεν ξέρει πραγματικά να διαχειριστεί, παραλίγο να καθαιρεθεί κοτζάμ πλανητάρχης εξαιτίας του, τα κανε σκατά και είδε τη δημοτικότητα του να κατρακυλάει, και τώρα που δέχτηκε η χώρα του εισβολή έγινε τραγική φιγούρα ενώ ξεκίνησε από κωμικός. Η ζωή μιμείται την τέχνη, κλπ.

    Νίκος Σταμπουλόπουλος*

    Μπούρδες. Ο Ζελένσκι δεν είναι καθόλου τυχαίος και δεν κάνει τίποτα κατά λάθος. Ούτε είναι απλά ο αχυράνθρωπος που φύτεψε η οικογένεια Μπάιντεν για να κάνει τη δουλίτσα της. Είναι ο Κάιζερ Σόζε αυτοπροσώπως, που τους παίζει όλους παριστάνοντας τον αφελή. Οπότε τι πιο εύκολο για θύμα από ένα τσούρμο αφελείς που παριστάνουν τους έξυπνους.

    Αν κάτι γνωρίζει καλά ο Ζελένσκι και το επιτελείο του (που σε σημαντικό βαθμό προέρχεται από τον τηλεοπτικό χώρο) είναι το παιχνίδι της επικοινωνίας. Επίτηδες διάλεξαν έναν τύπο που θα τον έκανες casting μόνο για τον ρόλο του λούμπεν μαχαιροβγάλτη που δηλώνει ομογενής (και δεν ξέρει ούτε λέξη ελληνικά), ανήκει σε ναζιστική (τελείως ή εν μέρει) οργάνωση και τον δασκάλεψαν να λέει συνέχεια ότι πολεμάει τους Ρώσους ναζί. Σαφέστατα και είχε άλλη επιλογή ο Ζελένσκι για να συγκινήσει το πανελλήνιο, που όπως πολύ καλά ξέρουν οι σύμβουλοι του είναι ανησυχητικά φιλορωσικό (σε όλο το πολιτικό φάσμα).

    ΗΘΕΛΕ να προκαλέσει, στέλνοντας τελευταία στιγμή βίντεο σε ανίκανους που δεν θα συνειδητοποιούσαν ότι οφείλουν να το τσεκάρουν πριν το παίξουν. Και τους έπιασε στη φάκα. Όλους. Γιατί τους ανάγκασε είτε να χειροκροτήσουν έναν φασίστα (εάν όχι νεοναζί), είτε να διαμαρτυρηθούν, δίνοντας την εντύπωση ότι θέλουν μια συνθήκη ειρήνης που δεν προϋποθέτει νίκη της Ουκρανίας (με οποιαδήποτε μέσα), και άρα θα συνεχίσουν να δολοφονούνται άμαχοι από τους Ρώσους φασίστες (εάν όχι νεοναζί). Και όχι, δεν τη γλίτωσαν οι βουλευτές που αρνήθηκαν να παραστούν, αφού ό,τι και να λένε είναι δεδομένο ότι επικοινωνιακά (και άρα πολιτικά) η στάση τους δείχνει ανοχή στα εγκλήματα πολέμου του Πούτιν. Άσε που οι μεν είναι κομμουνιστές και οι δε χουντικοί, οπότε πάει περίπατο το δόγμα ότι η θεωρία των δύο άκρων είναι μια ανιστόρητη σαχλαμάρα.

    Προφανώς και δεν θα έλεγε κουβέντα για την Κύπρο ο Ζελένσκι, ούτε στο κυπριακό κοινοβούλιο είπε (και για κάποιο λόγο αυτό θεωρήθηκε έκπληξη). Ο κύριος διαμεσολαβητής και εν μέρει σύμμαχος του είναι η Τουρκία, που μοιράζεται μαζί του μεγάλο κομμάτι της Μαύρης Θάλασσας και αν τον εγκαταλείψει ή στραφεί εναντίον του τελείωσαν όλα. Αυτό δεν το λέω για να δικαιολογήσω την έλλειψη ήθους του προέδρου της Ουκρανίας, κυνικά τελείως είχε κάθε λόγο να μην αγγίξει την καυτή πατάτα όμως.

    Με μία κίνηση του λοιπόν μας έκανε όλους τουρλουμπούκι ακόμα περισσότερο απ’ όσο ήμασταν πριν. Γιατί όμως;
    Ένας λόγος είναι ότι δεν έχει διαφύγει ούτε στην ουκρανική κυβέρνηση ούτε στο State Department ότι το μισό ρώσικο πετρέλαιο διακινείται με τάνκερ Ελλήνων εφοπλιστών.

    Πέταξε μια πολύ διακριτική μπηχτή γι’ αυτό ο Ζελένσκι, χωρίς να αφήσει απειλή να αιωρείται. Μας έδειξε απλά έναν “μαχητή του Αζόφ” για να μας υπενθυμίσει ότι κι εμείς είχαμε νεοναζί σ’ αυτό το κοινοβούλιο, για 7 χρόνια μάλιστα. Και τώρα ναι μεν τους έχουμε βάλει στο κλουβί, οι οπαδοί τους όμως είναι έξω. Αν γίνει καμιά στραβή και εμπλακούμε σε πόλεμο, θα κοιτάξουμε πιστοποιητικό φρονημάτων και δεν θα στείλουμε στο μέτωπο τους φασίστες; Όποιος έχει κάνει ελληνικό στρατό ξέρει ότι αν συμβεί κάτι τέτοιο θα μπορέσει να μας κατακτήσει ακόμα και το Λιχτενστάιν.

    Κάιζερ Σόζε λοιπόν, με αντίπαλο τον αυτοκράτορα Πάλπαταϊν, που πετάει κεραυνούς απ’ τα δάχτυλα και ανατινάζει πόλεις και ολόκληρους πλανήτες. Και που αυτός κι αν έχει πελάτες όλο το ελληνικό πολιτικό σύστημα, κεφάλαιο και ψεκασμένους ηλίθιους που πιστεύουν ότι ενδιαφέρεται να αποναζιστικοποιήσει οτιδήποτε. Εδώ φύτεψε δικό του άνθρωπο στο τιμόνι της αντίπαλης υπερδύναμης για 4 χρόνια, τι να λέμε τώρα. Άλλο λέβελ, που ωστόσο τα βρήκε μπαστούνια στην Ουκρανία, γιατί ακόμα κι εκείνος έκανε το λάθος να υποτιμήσει τον Ζελένσκι.
    Όποιος ψάχνει για αχυράνθρωπο που κάνει γκάφες, καλύτερα να κοιτάξει αλλού. Όχι πολύ μακριά.

    *σκηνοθέτης

    Πρώτη δημοσίευση στο Facebook