Σε νέο κύκλο πολιτικής κρίσης εισέρχεται το Ισραήλ μετά την παραίτηση της βουλευτού του συνασπισμού Famina, Ίντιτ Σίλμαν, με τον πάντα ασταθή κυβερνητικό συνασπισμό να είναι τώρα πιο επισφαλής από ποτέ, έχοντας χάσει την πλειοψηφία του στην Κνεσέτ(Κοινοβούλιο).
Η αναπάντεχη για πολλούς κίνηση της Σίλμαν φέρνει πολλά πιθανά σενάρια για το τι θα συμβεί, με το πιο πιθανό, να υπάρξουν νέες εκλογές μέσα στο 2022 και τον Υπουργό Εξωτερικών Γεϊρ Λαπίντ να αναλαμβάνει πρόωρα Πρωθυπουργός για λίγους μήνες.
Αυτή τη στιγμή ο κυβερνητικός συνασπισμός έχει τις ίδιες έδρες με την αντιπολίτευση στην Κνεσέτ, από 60. Όμως η αντιπολίτευση είναι χωρισμένη στο συνασπισμό υπό την ηγεσία του πρώην Πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου με 54 έδρες και στην κυρίως αραβική Κοινή Λίστα με 6 έδρες, όπερ σημαίνει ότι ο πρώην Πρωθυπουργός θέλει 7 μέλη της Κνεσέτ. Κάτι που φαντάζει πολύ δύσκολο.
Βέβαια υπάρχουν περισσότεροι από επτά δεξιοί βουλευτές στον κυβερνητικό συνασπισμό που θα μπορούσαν να μεταπηδήσουν στην αντιπολίτευση, όμως οι βουλευτές των κομμάτων Νέα Ελπίδα με 6 βουλευτές και το Yisrael Beytenu με 7, έχουν ορκιστεί να μην είναι σε μια κυβέρνηση υπό την ηγεσία του Νετανιάχου και μέχρι στιγμής έχουν τηρήσει αυτή την υπόσχεση. Από την άλλη το κόμμα Yamina, ποτέ δεν είπε κάτι τέτοιο, αλλά έχει μόνο πέντε βουλευτές που παραμένουν στον συνασπισμό, συμπεριλαμβανομένου του Πρωθυπουργού Ναφτάλι Μπένετ.
Φυσικά ο Νετανιάχου θα μπορούσε να αφήσει κάποιον άλλον από τη Δεξιά να είναι επικεφαλής, αλλά δεν το έκανε αυτό στον προηγούμενο κύκλο των τεσσάρων κατά σειρά εκλογών.
Ως εκ τούτου, ο μόνος τρόπος για να αποφευχθούν οι εκλογές θα ήταν ο Νετανιάχου να πείσει τον υπουργό Άμυνας Μπένι Γκαντζ, με την οκταμελή Μπλε και Λευκή παράταξή του, να συμμετάσχει και πάλι σε συνασπισμό μαζί του.
Ο Γκαντζ έτσι κι αλλιώς δεν ήταν άνετος με αυτόν τον συνασπισμό και θα μπορούσε να εγκαταλείψει το πλοίο, αλλά ο Γκαντζ θα έπρεπε να ξεπεράσει την προδοσία του Νετανιάχου το 2020. Ίσως αν ο Νετανιάχου υποσχεθεί στον Γκαντζ να γίνει πρωθυπουργός πρώτος σε μια συμφωνία εναλλαγής, να υπάρξει αυτή η κίνηση από την μεριά του ΥΠΑΜ.
Ενώ όλα φωνάζουν για πρόωρες εκλογές, είναι πιθανό να μην υπάρχουν δραματικές αλλαγές σε σύντομο διάστημα, καθώς η Κνέσετ έχει προγραμματιστεί να διακόψει για περισσότερο από ένα μήνα, λόγω των εορτών του Πάσχα.
Παρότι ο κυβερνητικός συνασπισμός θα μπορούσε να αποδεχτεί τη μοίρα του και να προκηρύξει εκλογές, ο πρόεδρος της Κνεσέτ Μίκι Λέβι λόγω των διακοπών θα αποφύγει να συγκαλέσει την ολομέλεια για ψηφοφορίες δυσπιστίας και παροχής ψήφου εμπιστοσύνης. Όποτε όλα δείχνουν ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός θα συνεχίσει να υφίσταται. Δεν αποκλείεται βέβαια στο διάστημα αυτό ο κυβερνητικός συνασπισμός να βρει ένα ή περισσότερα μέλη και να έχει εκ νέου την πλειοψηφία.
Κι αυτό το σενάριο όμως φαντάζει δύσκολο καθώς μόνο η αραβική Κοινή Λίστα θα εξασφάλιζε μια άνετη πλειοψηφία σε περίπτωση που προσχωρούσε στον κυβερνητικό συνασπισμό. Όμως αυτό θα ήταν πολιτική αυτοκτονία για τον δεξιό Μπένετ και τους υπόλοιπους δεξιούς βουλευτές του συνασπισμού σε περίπτωση νέων εκλογών. Ως εκ τούτου, οι εκλογές στο δεύτερο εξάμηνο του 2022 είναι το πιο πιθανό σενάριο.
Η συμφωνία του συνασπισμού προβλέπει ότι αν κάποιος άλλος εκτός από το Yesh Atid προκαλέσει εκλογές, ο Λαπίντ θα γίνει πρωθυπουργός. Σε φυσιολογικές συνθήκες αυτό θα τον καθιστούσε πρωθυπουργό για τέσσερις ή πέντε μήνες, με κάποιους περιορισμούς στη δυνατότητα της κυβέρνησής του να λαμβάνει αποφάσεις. Αλλά σε περίπτωση συνεχόμενων εκλογών, όπως συνέβη με τον Νετανιάχου το 2019-20, ο Λαπίντ μπορεί να παραμένει Πρωθυπουργός για μεγαλύτερο διάστημα, καθώς ο χάρτης των πολιτικών κομμάτων δεν φαίνεται να διαφοροποιείται δραματικά.
Θα μπορούσε αυτή η πολιτική κρίση να επηρεάσει τις σχέσεις του Ισραήλ με την Ελλάδα, την Κύπρο και την Τουρκία;
Σίγουρα ναι αν επέστρεφε ο Νετανιάχου, ορκισμένος, τουλάχιστον μέχρι πρότινος, εχθρός του Ερντογάν. Κάτι δύσκολο να συμβεί καθώς είναι κατηγορούμενος για διαφθορά, εκφράζει ότι πιο συντηρητικό και σιωνιστικό στο Ισραήλ και το πολιτικό κατεστημένο στην Ιερουσαλήμ δεν επιθυμεί την ανάληψη της εξουσίας εκ νέου από τον «Μπίμπι».
Από την άλλη Μπένετ, Γκαντζ και Λαπίντ, εν δυνάμει Πρωθυπουργοί και οι τρεις, έχουν ιδιαίτερα θετική άποψη για την εξομάλυνση των σχέσεων της χώρας τους με την Τουρκία και την ενεργειακή κι όχι μόνο συνεργασία μαζί της.
Όσο υπάρχει πολιτική κρίση, αποκλείονται εκπλήξεις κι αυτό έχει και τα θετικά του στις σχέσεις της Ελλάδας και της Κύπρου για το Ισραήλ.
Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία μετασχηματίζει τις αγορές ενέργειας παγκοσμίως.
Οπως γράφει ο Στάνλεϊ Ριντ στους New York Times, επί χρόνια η Ευρώπη εισήγε τεράστιο όγκο φυσικού αερίου από τη Ρωσία για τη θέρμανση των κατοικιών και την ηλεκτροδότηση των επιχειρήσεων. Τώρα, όμως, αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο να διακοπούν αυτές οι παροχές παρά τα δυσθεώρητα ποσά που έχουν δαπανηθεί για την κατασκευή των αγωγών.
Η Ε.Ε. θέλει μέχρι το 2030 να δώσει τέλος σε αυτό που θεωρεί νοσηρό εναγκαλισμό με το φυσικό αέριο. Μέσα σε ένα έτος θέλει να μειώσει δραματικά την ενεργειακή της εξάρτηση από τη Ρωσία, που την τροφοδοτούσε με το 40% των αναγκών της σε αέριο. Για να το αντικαταστήσει στρέφεται στο υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG). Οι Ευρωπαίοι ηγέτες θέλουν να εισαγάγουν επιπλέον περίπου 50 δισ. κυβικά μέτρα LNG το επόμενο έτος, που ισοδυναμούν με περίπου το μισό από το ρωσικό αέριο που θέλουν να καταργήσουν. Επιπλέον σκοπεύουν να αγοράσουν περισσότερο αέριο μέσω αγωγών από τη Νορβηγία και το Αζερμπαϊτζάν. Σχεδιάζουν, άλλωστε, να μειώσουν την κατανάλωση φυσικού αερίου επενδύοντας περισσότερο στην αιολική και την ηλιακή ενέργεια, ενώ καλούν τους πολίτες να κατεβάσουν τους θερμοστάτες τους. Οι ειδικοί εκτιμούν, ωστόσο, πως είναι πολύ δύσκολο για την Ευρώπη να μειώσει σε τέτοιο βαθμό τη χρήση του αερίου.
Η επιλογή της Ευρώπης οδηγεί σε παγκόσμια μάχη για την προμήθεια ενέργειας σε μια αγορά που δεν έχει μεγάλα περιθώρια.
Ο μεγάλος όγκος LNG, που θα πρέπει να ρέει επί χρόνια ακόμα, θα κοστίσει περίπου 50 δισ. δολάρια με τις τρέχουσες τιμές, αλλά πολύ λιγότερο αν η Ευρώπη συνάψει μακροπρόθεσμα συμβόλαια με τις ΗΠΑ. Αυτή η επιλογή της Ευρώπης οδηγεί σε μια παγκόσμια μάχη για την προμήθεια ενέργειας σε μια αγορά που δεν έχει μεγάλα περιθώρια. Η Ασία και όχι η Ευρώπη είναι συνήθως ο κύριος προορισμός του LNG. Κίνα, Ιαπωνία και Νότια Κορέα ήταν οι κυριότεροι εισαγωγείς πέρυσι. Με τη στροφή της Ευρώπης στο LNG θα αυξηθεί η παγκόσμια ζήτηση για το καύσιμο κατά περίπου 10%, προκαλώντας ένα είδος πολέμου ανάμεσα στις χώρες – επίδοξους αγοραστές. Αυτό σημαίνει πως οι τιμές του καυσίμου θα παραμείνουν στα ύψη στα οποία βρίσκονται τους τελευταίους μήνες, με όση ένδεια και δυσπραγία συνεπάγεται αυτό για τους καταναλωτές και τις βιομηχανίες.
Οπως επισημαίνει ο Μάσιμο Ντι Οντοάρντο, αντιπρόεδρος του τομέα αερίου στη Wood Mackenzie, «τα επόμενα τρία χρόνια ο ανταγωνισμός για το LNG θα είναι θηριώδης, με την Ευρώπη και την Ασία να τραβάνε η κάθε μία την κουβέρτα προς το μέρος της». Θεωρητικά οι υψηλές τιμές του καυσίμου θα υπαγορεύσουν αύξηση των επενδύσεων σε κοιτάσματα αερίου. Είναι αμφίβολο όμως σε ποιο βαθμό θα συμβεί αυτό. Οπως επισημαίνει ο Τζέμς Χέντερσον, πρόεδρος του προγράμματος αερίου στο Ινστιτούτο Μελετών Ενέργεια της Οξφόρδης, «σαφώς βραχυπρόθεσμα δεν μπορεί κανείς να αντικαταστήσει τόσο μεγάλο όγκο αερίου». Ο ίδιος επισημαίνει, ωστόσο, πως η Ευρώπη επιταχύνει τη στροφή της στην καθαρή ενέργεια περιορίζοντας τη ζήτηση για ορυκτά καύσιμα. Αυτό ενδέχεται να δώσει τέλος στα σχέδια της Γερμανίας για ανέγερση του πρώτου τερματικού σταθμού LNG στο έδαφός της, όπως και σε πολλά άλλα σχέδια ανά την Ευρώπη. Ακόμη και πριν από τις τελευταίες ανακοινώσεις, ο όγκος LNG που εισήγε η Ευρώπη υπερέβαινε όσο φυσικό αέριο έπαιρνε μέσω αγωγών. Για τα δεξαμενόπλοια οι υψηλές τιμές της Ευρώπης ήταν δέλεαρ και τώρα τα φορτία που έρχονται είναι περίπου επταπλάσια από τα αντίστοιχα του περασμένου έτους. Και οι υψηλές τιμές θα αποβούν προς όφελος των χωρών που εξάγουν LNG: Κατάρ, Αυστραλία και προπαντός ΗΠΑ, με τις φορτώσεις αμερικανικού σχιστολιθικού LNG να έχουν αυξηθεί κατά 50% από το περασμένο έτος. Ο ενεργειακός πλούτος έχει και πολιτική διάσταση. Η Ουάσιγκτον πέτυχε να εξάγει LNG στην Ευρώπη διαρρηγνύοντας τους ενεργειακούς δεσμούς της με τη Ρωσία, επιτυγχάνοντας έτσι έναν στόχο που είχε επί πολλά χρόνια η Ουάσιγκτον.
«Όλοι γνωρίζουν -δεν αποτελεί μυστικό- ότι η σχέση μεταξύ του Ισραήλ και της Τουρκίας έχει βελτιωθεί. Ήταν σημαντικό λοιπόν για μένα να έρθω εδώ και να πω: ακούστε, αυτό σε καμία περίπτωση δεν είναι σε βάρος των σχέσεών μας με την Ελλάδα που είναι τόσο στενές. Και αυτή η συμμαχία που έχουμε είναι εξαιρετικά σημαντική για εμάς»
Αυτά ήταν τα λόγια του Υπουργού Εξωτερικών του Ισραήλ, Γιάιρ Λαπίντ, κατά τη συνάντησή του με τον Κυριάκο Μητσοτάκης, χθες το απόγευμα στο Μέγαρο Μαξίμου με αφορμή την Τριμερή Συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας, Ισραήλ και Κύπρου.
Ο κ Λαπίντ και διαβεβαίωσε τον πρωθυπουργό: “Θα είστε ενημερωμένοι για τα πάντα και θα συνεργαζόμαστε σε αυτό, όπως κάνουμε και σε άλλα ζητήματα. Και θα έχουμε περαιτέρω συζητήσεις για το πώς θα βελτιώσουμε τη διμερή μας σχέση.”
Ο κ. Μητσοτάκης από την πλευρά του τόνισε: “Ασφαλώς υπάρχουν πάντα νέες ευκαιρίες να διερευνήσουμε τις περαιτέρω δυνατότητες, ειδικά όσον αφορά την ενεργειακή συνεργασία. Καθώς όλοι προσπαθούμε να πετύχουμε διαφοροποίηση πηγών ώστε να απομακρυνθούμε από το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο πιστεύω ότι η Ανατολική Μεσόγειος γίνεται ακόμα πιο σημαντική. Συνεπώς, όλα τα έργα διασύνδεσης στην Ανατολική Μεσόγειο, είτε μέσω αγωγών είτε μέσω LNG είτε μέσω διασυνδέσεων ηλεκτρικής ενέργειας, θα πρέπει να βρίσκονται σε μεγάλο βαθμό στο μικροσκόπιό μας.
Έχουμε εργαστεί σκληρά προς αυτήν την κατεύθυνση και ίσως αυτή είναι μια ευκαιρία να προωθήσουμε ορισμένα από τα έργα για τα οποία έχουμε συζητήσει στο παρελθόν.”
Ο κ. Λαπίντ συμφώνησε με τον πρωθυπουργό:
“Έχετε δίκιο. Θα πρέπει να διαφοροποιήσουμε τις πηγές ενέργειας. Θα πρέπει να βρούμε και άλλους τρόπους να προμηθεύσουμε την Ευρώπη, ώστε να καλύψει τις ανάγκες της σε θέρμανση και ηλεκτρισμό. Θα συμμετέχουμε και εμείς στη διαδικασία και θα το πετύχουμε. Δεν βλέπω άλλη επιλογή από το να συνεργαστούμε, συνεχίζοντας τον στενό συντονισμό που ήδη έχουμε, στενό συντονισμό που έχουμε και σε θέματα ασφάλειας, κάτι εξίσου σημαντικό σε αυτόν τον ταραχώδη κόσμο.”
Ο ισραηλινός αναπληρωτής πρωθυπουργός δεν παρέλειψε βέβαια να αναφερθεί στην τρομοκρατία και συγκεκριμένα στο Ιράν.
“Το Ιράν είναι η Χεζμπολάχ, το Ιράν είναι η Χαμάς, το Ιράν είναι η Ισλαμική Τζιχάντ. Το Ιράν είναι η εξάπλωση του τρόμου σε όλο τον κόσμο. Ξέρω ότι το γνωρίζετε και εσείς. Οι υπηρεσίες ασφαλείας μας επικοινωνούν για τα θέματα που μας απασχολούν”, είπε στον κ.Μητσοτάκη.
Ο πρωθυπουργός και ο κ.Λαπίντ συζήτησαν και για τη συνεργασία στον τουρισμό, αλλά και για την επόμενη συνάντηση στο σχήμα συνεργασίας 3+1 με τις ΗΠΑ.
Στη συνάντηση συμμετείχαν από την ελληνική πλευρά ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών Πρέσβης Θεμιστοκλής Δεμίρης, ο Πρέσβης της Ελλάδας στο Ισραήλ Κυριάκος Λουκάκης, η Διευθύντρια του Διπλωματικού Γραφείου του Πρωθυπουργού, Πρέσβης Άννα-Μαρία Μπούρα, ο Διευθυντής Πολιτικών Υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών Πρέσβης Θεοχάρης Λαλάκος και η Αναπληρώτρια Κυβερνητική Εκπρόσωπος, Αριστοτελία Πελώνη.
Σχεδόν σε όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις αναδεικνύεται μία εξαιρετικά ανησυχητική παράμετρος που δεν αφορά τις “τετριμμένες” αναλύσεις περί της διαφοράς Ν.Δ-ΣΥΡΙΖΑ, το θέμα της αυτοδυναμίας και τις πιθανές κυβερνήσεις συνεργασίας. Αφορά στο φάντασμα της ακροδεξιάς που επιστρέφει υπό το έμβλημα του νεοναζιστικού μορφώματος “Έλληνες για την Πατρίδα”, το κόμμα που ίδρυσε, το 2020, ο καταδικασμένος Χρυσαυγίτης Ηλίας Κασιδιάρης.
Στις μετρήσεις το κόμμα Κασιδιάρη καταγράφει ποσοστά (με αναγωγή επί των εγκύρων) που δεν απέχουν πολύ από το όριο του 3% για την είσοδο στη Βουλή. Οι δημοσκόποι αναφέρουν, μάλιστα, πως είναι αναμενόμενο το νεοναζιστικό μόρφωμα να υποεκπροσωπείται στα δημοσκοπικά δείγματα, όπως συνέβαινε και παλαιότερα (πριν την καταδίκη της ηγεσίας της) με την Χρυσή Αυγή. Λογικό. Είναι δύσκολο να ομολογεί κανείς πώς προτίθεται να ψηφίσει ένα κόμμα, επικεφαλής του οποίου είναι το “δεξί χέρι” του Μιχαλολιάκου, ο οποίος το διοικει και το κατευθύνει μέσα από τον Κορυδαλλό. Υπό την έννοια αυτή, θεωρείται ιδιαίτερα πιθανό το κόμμα Κασιδιάρη να ξεπεράσει σχετικά εύκολα το όριο για την είσοδο στη Βουλή. Ιδιαίτερα εφόσον οι συνθήκες που το ευνοούν επιμηκυνθούν μέχρι τον χρόνο διεξαγωγής των εκλογών. Ως συνέχεια του αντιδραστικού κινήματος των αντιεμβολιαστών και αρνητών, οι οπαδοί του νεοναζιστικού μορφώματος ενισχύονται, ως φαίνεται, αριθμητικά από την κρίση ακρίβειας, αλλά και -ίσως κυρίως- από τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Συνδυαστικά, άλλωστε, αξίζει να παρατηρήσει κανείς πώς στις ίδιες δημοσκοπήσεις καταγράφεται ένα σημαντικό ποσοστό ανοχής ή και υποστήριξης των ρωσικών θέσεων, το οποίο δεν εισπράττει μόνο η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου.
Είναι χαρακτηριστικό πως στην τελευταία μέτρηση της Opinion Poll, το 45,6% θεωρεί ότι την βασική ευθύνη για τον πόλεμο έχει ο Β. Πούτιν, ενώ το 35.7% απαντά ότι την βασική ευθύνη έχει η Δύση και το 4.1% η Ουκρανία! Περίπου 4 στους 10, δηλαδή, δείχνουν τουλάχιστον ανοχή για τη ρωσική εισβολή.
Δεν είναι τυχαίο πώς στην Ουγγαρία ο Βίκτορ Ορμπάν κέρδισε την 4η θητεία του με ανεκτικό έως και υποστηρικτικό λόγο για τη Ρωσία και στον “επινίκιο” λόγο του έσπευσε να κατηγορήσει τον Ουκρανό πρόεδρο Ζελένσκι ως “αντίπαλο”. Ενώ και η ηγεσία της Σλοβακίας εμφανίζεται να “σπάει” την ευρωπαϊκή θέση και δηλώνει πως είναι έτοιμη να πληρώσει σε ρούβλια το φυσικό αέριο που προμηθεύεται κατά 85% από τη Ρωσία.
Οι πρωτοδίκως καταδικασθέντες ως μέλη της εγκληματικής οργάνωσης μπορούν, κατά το Σύνταγμα, να είναι υποψήφιοι στις εκλογές εάν δεν τους έχουν στερηθεί τα πολιτικά δικαιώματα με αμετάκλητη καταδικαστική απόφαση. Στο θέμα αυτό ήρθε ως απάντηση η τροπολογία Βορίδη, όμως και πάλι μέχρι αυτή την αμετάκλητη απόφαση, ο Ηλίας Κασιδιάρης μπορεί να είναι υποψήφιος, φαίνεται, όμως, πως δεν μπορεί να είναι αρχηγός. Πρακτικά, δηλαδή, μπορεί να ορίσει κάποιον “αντ’ αυτού”, η δική του, όμως, υποψηφιότητα θα υποδεικνύει έμμεσα αλλά σαφώς ποιός είναι ο πραγματικός αρχηγός.
Περιττό να επιχειρηματολογήσει κανείς σχετικά με το τι σημαίνει, μετά όσα έχουν έρθει στο φως κατά τη δίκη της Χρυσής Αυγής, τις αποκαλύψεις σχετικά με την δολοφονία του Παύλου Φύσσα και όλα τα τρομακτικά που περιλαμβάνονται στην απόφαση-σκεπτικό των 12.746 σελίδων που δόθηκε προ ημερών στη δημοσιότητα, να διεκδικεί την είσοδο στη Βουλή ένα νεοναζιστικό μόρφωμα ως μεταμφιεσμένη συνέχεια του κόμματος Μιχαλολιάκου.
Και προκύπτουν, αναμφίβολα, ευθύνες για το πολιτικό σύστημα που, ως φαίνεται, δεν κατέστη εφικτό να σκοτώσει το φίδι. Αλλά και για ένα τμήμα της κοινωνίας που συνεχίζει να στηρίζει το νεοναζισμό…
Ο Ηλίας Κασιδιάρης, άλλωστε, δεν κρύβει τις προθέσεις του συνεχείς αναρτήσεις στο Twitter και μηνύματά του στο You Tube από τη φυλακή.
Η τροπολογία Βορίδη
Με τροπολογία, που είχε φτάσει στη Βουλή στις αρχές του Ιουνίου του 2021, ο υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης έβαζε ουσιαστικά φρένο στην κάθοδο της εγκληματικής οργάνωσης σε επόμενες αναμετρήσεις. Πιο συγκεκριμένα, βάσει της τροπολογίας, η οποία είχε συμπεριληφθεί στο νομοσχέδιο για την εκλογή δημοτικών και περιφερειακών Αρχών, οι καταδικασθέντες στερούνται το δικαίωμα του εκλέγειν για όσο χρονικό διάστημα διαρκεί η ποινή τους. Το χρονικό διάστημα, δε, της αποστέρησης του εκλογικού τους δικαιώματος υπολογίζεται από την επόμενη κιόλας ημέρα της αμετάκλητης καταδίκης τους. Μάλιστα, οι αρμόδιοι εισαγγελείς αναλαμβάνουν να ενημερώσουν τη Διεύθυνση Εκλογών του υπουργείου Εσωτερικών προκειμένου να διαγραφούν από τον εκλογικό κατάλογο όσοι στερούνται του δικαιώματος του εκλέγειν.
Ωστόσο, οι καταδικασθέντες – και άρα και τα μέλη του ακροδεξιού μορφώματος – διατηρούν το δικαίωμα να είναι υποψήφιοι ως απλοί βουλευτές σε κάποιο κόμμα, στο οποίο, όμως, ο αρχηγός του δεν έχει καταδικαστική απόφαση στο ενεργητικό του. Αλλωστε, κύκλοι του υπουργείου Εσωτερικών, εξηγώντας την τροπολογία (σύμφωνα με ρεπορτάζ στα “Νέα”), επισήμαναν πως, βάσει Συντάγματος, δεν θα μπορούσε να απαγορευτεί στον οποιονδήποτε δεν έχει αμετάκλητα καταδικαστεί η συμμετοχή του στις εκλογές ως υποψήφιου βουλευτή.
Με άλλα λόγια, τα καταδικασμένα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης μπορούν – προσώρας – να είναι υποψήφια, δεν μπορούν ωστόσο να ηγηθούν κόμματος.
Αυτό, λοιπόν, που επετεύχθη με τη συγκεκριμένη τροπολογία που κατέθεσε ο υπουργός Εσωτερικών και υπερψηφίστηκε από τη Βουλή είναι οι καταδικασθέντες, ακόμη κι αν δεν υπάρχει αμετάκλητη απόφαση, να στερούνται του δικαιώματος να κατέχουν επιτελική θέση σε κόμμα ή πολιτική κίνηση και να κατέλθουν στις εκλογές ως ηγούμενοι αυτών. «Δεν επιτρέπεται να έχει θέση προέδρου, γενικού γραμματέα, μέλους διοικούσας επιτροπής, νόμιμου εκπροσώπου σε πολιτικό κόμμα ή συνασπισμό κομμάτων πρόσωπο που έχει καταδικασθεί είτε με κάθειρξη για τα αδικήματα των κεφαλαίων 1-6 του Δεύτερου Βιβλίου του Ποινικού Κώδικα είτε με οποιαδήποτε ποινή για εγκλήματα του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα που επισείουν ποινή ισόβιας κάθειρξης είτε με ισόβια κάθειρξη για άλλο αδίκημα» αναφέρεται χαρακτηριστικά στην τροπολογία.
Αυτό πρακτικά σημαίνει, στην περίπτωση του καταδικασμένου Ηλία Κασιδιάρη, το κόμμα του οποίου οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν να έχει μια ανησυχητική δυναμική (άνω του 2%), πως δεν μπορεί να κατέβει στις εκλογές ως υποψήφιος αρχηγός κόμματος. Βέβαια, όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που θα υπάρξει αμετάκλητη απόφαση καταδίκης του, οπότε οριστικά θα στερηθεί πλήρως τόσο του δικαιώματος του εκλέγειν όσο και του εκλέγεσθαι.
Δημοσκόπηση MRB πριν 5 ημέρες/ Οι Έλληνες για την Πατρίδα στο 2,6% (με αναγωγή)Δημοσκόπηση Opinion Poll/ Οι Έλληνες για την Πατρίδα στο 2,2 στην Πρόθεση Ψήφου και στο 2,4% με αναγωγή επί των εγκύρωνΣτη δημοσκόπηση της Pulse οι Έλληνες για την Πατρίδα συγκεντρώνουν 2%
Το κόμμα…Κασιδιάρη
Tο Μάιο του 2020 ο Ηλίας Κασιδιάρης έστειλε επιστολή στον Νίκο Μιχαλολιάκο ζητώντας του να πραγματοποιηθούν αλλαγές, τόσο στη δομή και λειτουργία της Χρυσής Αυγής, με ανοιχτό συνέδριο για εκλογή Γενικού Γραμματέα, όσο και στην ιδεολογική της προσέγγιση, καταδικάζοντας τον ναζισμό και τον φασισμό. Ο Μιχαλολιάκος απέρριψε αυτές τις προτάσεις, με αποτέλεσμα στις 21 Μαΐου ο Κασιδιάρης να ανακοινώσει την αποχώρηση του από την Χρυσή Αυγή προαναγγέλλοντας την ίδρυση νέου κόμματος.
Στις 4 Ιουνίου του 2020 ανακοινώθηκε η ίδρυση των «Ελλήνων για την Πατρίδα» και κατατέθηκε το καταστατικό, όπου παρουσιάζονται οι βασικές αρχές, οι πολιτικές θέσεις και η οργανωτική δομή του κόμματος. Μέσω βίντεο που αναρτήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Κασιδιάρης δήλωσε ότι οι θέσεις και η ιδεολογία του κόμματος βασίζονται στα πρότυπα άλλων εθνικιστικών κομμάτων που κυριαρχούν στην Ευρώπη (Λέγκα, Εθνική Συσπείρωση, Φιντές κτλ), ενώ παρατηρήθηκε alt-right ρητορική καθώς και ότι το πρώτο έμβλημα του κόμματος ήταν εμπνευσμένο από αυτό της Ιταλικής Λέγκα. Λίγες ημέρες αργότερα έγινε η παρουσίαση των βασικών στελεχών του κόμματος, στο οποίο μετέχουν μεταξύ άλλων, ο πρώην βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας Κωνσταντίνος Μπαρμπαρούσης, ο πρώην ευρωβουλευτής Λάμπρος Φουντούλης, μέλη περιφερειακών και δημοτικών συμβουλίων (κυρίως πρώην μέλη της Χρυσής Αυγής) κ.α
ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν γιος του αρματολού και διαπρεπή κλέφτη, Κωνσταντή Κολοκοτρώνη
……………………………………….. γεννήθηκε 3 Απριλίου 1770 μέσα σε μια ρεματιά,
όπου η καταδιωκόμενη οικογένεια του είχε βρει καταφύγιο
………………………………………..
ο πατέρας του σκοτώθηκε στην Καστάνιτσα,
συμπολεμώντας με το θρυλικό Παναγιώταρο (Βενετσανάκη) τον γνωστότερο κλέφτη του Μοριά, όταν τους είχε πολιορκήσει ο Χασάν πασάς.
………………………………………..
ο μικρός Θεόδωρος ήταν τότε μόλις 10 ετών που έμεινε ορφανός από πατέρα
………………………………………..
και τον παππού του Θεόδωρου και πατέρα του Κωσταντή,
τον είχαν σκοτώσει οι Τούρκοι αφού πρώτα του είχαν κόψει χέρια και πόδια…
………………………………………..
ο μικρός Θεοδωράκης, σε ηλικία 15 ετών,
μεταφέροντας στην Τριπολιτσά με τον γάιδαρό του ξύλα για να τα πουλήσει, κατά λάθος ο γάιδαρος πάτησε σε νερά που πετάχτηκαν και λέρωσε ένα Τούρκο.
ο Τούρκος έγινε έξαλλος και χαστούκισε τον μικρο.
………………………………………..
ο νεαρός Κολοκοτρώνης δεν μπόρεσε να το ανεχτεί αυτό και βγήκε κλέφτης στο πλευρό του θρυλικού κλέφτη τότε Ζαχαριά
ο οποίος του έμαθε τα πάντα για την κλέφτικη τακτική…
………………………………………..
μεγαλώνοντας έφτιαξε δικό του στρατιωτικό σώμα και συνεργαζόταν στενά με το Ζαχαριά δίνοντας μαζί χτυπήματα στους Τούρκους.
………………………………………..
στο μεγάλο διωγμό των κλεφτών στα 1806 ο αδερφός του Γιάννης, ο επονομαζόμενος για την ορμή του και Ζορμπάς,
με λιγοστούς συντρόφους, σκοτώθηκε στη Μονή Αιµυαλών, έξω από τη Δημητσάνα,
προδομένος από τον ηγούμενο.
………………………………………..
ο “κάλος” ηγούμενος αφου πρώτα τους φιλοξένησε,
τους έδωσε κρασί που εχει βάλει μέσα αφιόνι.
αυτοι κοιμήθηκαν,
και μετα ο “άγιος πατέρας” ειδοποίησε τους Τούρκους οι οποίοι πήγαν τους έπιασαν και τον σκότωσαν όλους.
………………………………………..
ο Θεόδωρος καταφεύγει στη Ζάκυνθο όπου στα 1806 συμμετείχε με τους Ρώσους σε στρατιωτικές επιχειρήσεις
………………………………………..
στα 1810 εντάχθηκε στον αγγλικό στρατό πολέμησε κατά των Γάλλων
και έγινε ταγματάρχης στο τάγμα του Δούκα της Υόρκης.
………………………………………..
για να συντηρήσει την οικογένειά του άσκησε στη Ζάκυνθο το επάγγελμα του κρεοπώλη.
………………………………………..
κατανόησε από πολύ νωρίς την αξία των γραμμάτων
και
ότι είχε και δεν είχε, τα έδωσε για τη μόρφωση των δύο παιδιών του
του Πάνου και του Γιάννη.
(ο μικρός γιος του “Κολλίνος” γεννήθηκε τότε στη Ζάκυνθο)
………………………………………..
πήρε για δάσκαλο τους τον Αντώνιο Μαρτελάο δάσκαλο του Σολωμού.
(ο Μαρτελάος ηταν από τους πρώτους που ασπάστηκε τα ιδεώδη της Γαλλικής επανάστασης.
Διέδιδε τις νέες φιλελεύθερες ιδέες τόσο στους μαθητές του όσο και στον λαό, κηρύσσοντας από τον άμβωνα της Εκκλησίας.
Αν και καταγόταν από οικογένεια ευγενών, έγινε φλογερός δημοκράτης και δε δίσταζε να στηλιτεύει δημόσια τις καταχρήσεις και αδικίες, την καταπίεση και την εκμετάλλευση που ασκούσε η αριστοκρατία στον λαό)
………………………………………..
ο Κολοκοτρώνης συνήθιζε να παρακολουθεί και αυτός τα μαθήματα που έκανε ο δάσκαλος στους γιους του…
………………………………………..
στα 1821 έφτασε στη Μάνη όπου τον φιλοξένησε ο καλός του φίλος Παναγιώτης Μούρτζινος γόνος μεγάλης βυζαντινής οικογένειας με τεράστια δύναμη και ισχύ στη Μεσσηνία.
η οικογένεια του Μούρτζινου ήταν το αντίπαλο δέος των Μαυρομιχαλαίων στην περιοχή.
………………………………………..
ο Κολοκοτρώνης με το τεράστιο κύρος και την προσωπικότητα του κατάφερε να φιλιώσει τις δυο αυτες μεγάλες οικογένειες της περιοχής
και να τους βάλει όλους μαζί σε ένα στρατόπεδο στην κατάληψη της Καλαμάτας.
………………………………………..
δεν έμεινε όμως εκεί.
ήξερε ότι για να έχει τύχη η επανάσταση έπρεπε να πέσει το στρατιωτικό και διοικητικό κέντρο του Μοριά, η Τριπολιτσά.
………………………………………..
με εξοχές στρατηγικές κινήσεις το κατάφερε…
………………………………………..
δέχεται πιέσεις απο φίλους και συναγωνιστές να καθαρίσουν τώρα που είναι δυνατοί τους κοτζαμπάσηδες αλλά δεν τους ακούει…
(το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του)
………………………………………..
οι πολιτικάντηδες με τους κοτζαμπάσηδες καταφέρνουν να τον παραμερίσουν όπως και τους άλλους αγωνιστές και βάζουν στα πόστα τα πιστά τους σκυλιά.
………………………………………..
στα 1822 ο Μαχμούτ Δράμαλης Πασάς με το απίστευτο για την εποχή 30.000 ασκέρι κατεβαίνει να υποτάξει τον Μοριά.
………………………………………..
οι κυβερνόντες δεν έχουν οργανώσει τίποτα.
για να σώσουν το τομάρι τους τρεχουν στα καράβια να κρυφτούν στα νησιά και παρατάνε τον τόπο έρμαιο χωρίς κανένα σχέδιο για αντικατάσταση
………………………………………..
τοτε ειναι που ο γερος ξαναγίνεται κύριος του Μοριά όταν, μόνος του, οργανώνει στρατό από το μηδέν
και με έξοχα στρατηγήματα καταφέρνει να διαλύσει τη μεγαλύτερη στρατιά της εποχής.
………………………………………..
οι πολιτικάντηδες και οι κοτζαμπάσηδες, με τον Μοριά πάλι ελεύθερο καταφέρνουν να πάρουν παλι το πάνω χέρι.
………………………………………..
συνάπτουν δάνειο με την Αγγλία και με τα λεφτά του δανείου στρατολογούν πεινασμένους ρουμελιώτες και οργανώνουν εμφύλιο πόλεμο.
………………………………………..
σε αυτόν τον εμφύλιο σκοτώνεται ο μεγάλος του γιος, Πάνος.
ο γέρος πέφτει σε κατάθλιψη, τον συλλαμβάνουν εύκολα και τον κλείνουν φυλακή…
………………………………………..
βγαίνει όταν έχουν διαλυθεί πάλι τα πάντα και πάλι μόνος του παλεύει εναντίον του Ιμπραήμ που έχει αποβιβαστεί στον Μοριά….
………………………………………..
αργότερα πρωτοστάτησε και στήριξε τον Καποδίστρια
αλλα και και τον Όθωνα μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια
………………………………………..
μόνο που κατάλαβε και τόλμησε να πει οτι 3 αντιβασιλείς είναι πολλοί.
………………………………………..
το έμαθε ο Άρμανσπεργκ και οργάνωσε δικαστήριο με την κατηγορία του προδότη…
………………………………………..
το Μάη του 1834 οι Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ο Δημήτριος Πλαπούτας καταδικάζονται σε θάνατο.
………………………………………..
ο Όθωνας μετατρέπει την ποινή σε 20 χρόνια φυλακή και τοτε ο
Ο Κολοκοτρώνης, λεει το εκπληκτικό:
«θα τον γελάσω τον μεγαλειότατο. Δεν θα ζήσω 20 χρόνια».
………………………………………..
στα 1835, ο Όθωνας ενηλικιώνεται και διατάζει την αποφυλάκιση του γέρου και τον κάνει «Συμβούλο της Επικρατείας»
………………………………………..
ο γέρος πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου 1843.
………………………………………..
η λέξη γέρος που τον συνόδευε σε ολη τη ζωη του
είχε τη σημασία του πολύπειρου
του πολυδοκιμασμένου
του πολυμήχανου
του σοφου
Να το πούμε απλά. Χωρίς τη Ρωσική ενέργεια, το παγκόσμιο ενεργειακό και οικονομικό δυτικό σύστημα θα καταρρεύσει χάνοντας τις δύσκολες ισορροπίες του.
Έχει συσσωρεύσει πάρα πολλά χρέη δημόσια και ιδιωτικά, κατασκευασμένα μικρά επιτόκια που δεν αντανακλούν την πραγματικότητα επειδή απλά δεν αντέχει υψηλότερα, μεγάλη πλασματική ανάπτυξη βασισμένη σε προϊόντα φούσκες, χρηματοπιστωτικές πυραμίδες και όχι στην πραγματική επιτόπια παραγωγή, προκειμένου να μπορέσει να αντισταθεί.
Η Ευρώπη που δεν μπορεί να αντικαταστήσει αυτή την απώλεια ενέργειας σε σύντομο διάστημα, θα είναι το πρώτο μεγάλο θύμα.
Ελπίζω έστω και αργά να βάλουν μυαλό. Γιατί τα πράγματα, που αποφεύγουν να εξηγήσουν τα ΜΜΕ, δεν είναι καθόλου απλά.
Στην παρούσα φάση θα κινείται μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης και τίποτε δεν θα μπορέσει να σώσει την παρτίδα αν δεν προσπαθήσει να φέρει πίσω πάση θυσία την παλιά ενεργειακή ισορροπία.
Περισσότερη ρευστότητα από τις κεντρικές τράπεζες θα σώσουν προσωρινά το χρηματοπιστωτικό σύστημα, μετοχές & ομόλογα, αλλά θα εκτοξεύσουν τον ήδη υψηλό καταστροφικό πληθωρισμό και τις τιμές, περιμένοντας να δει πότε θα καταρρεύσουν από ψηλότερο σημείο.
Καθόλου ρευστότητα, κι έρχεται πολύ σύντομα αυτό που όλοι απευχόμαστε.
Οι ροές ρωσικού φυσικού αερίου θα συνεχιστούν στην Ευρώπη αν και η Ρωσία απαιτεί να πληρώνονται εφεξής σε ρούβλια και καλεί την πελατεία της να ανοίξει λογαριασμούς σε ρούβλια εντός της ημέρας.
Σύμφωνα με το Bloomberg, μέσω των λογαριασμών αυτών σε ρωσικές τράπεζες θα μετατρέπονται σε ρούβλια τα δολάρια και τα ευρώ των πληρωμών για το φυσικό αέριο.
Καθησυχάζοντας κάπως τους Ευρωπαίους ηγέτες που από την Τετάρτη βρίσκονταν σε ατμόσφαιρα συναγερμού, ο Ρώσος πρόεδρος δήλωσε σε μαγνητοσκοπημένη ομιλία του ότι «η Ρωσία σέβεται την επιχειρηματική της φήμη, πάντα ανταποκρινόμαστε και θα εξακολουθήσουμε να ανταποκρινόμαστε στις υποχρεώσεις μας που απορρέουν από όλα τα συμβόλαια, συμπεριλαμβανομένων των συμβολαίων για την προμήθεια φυσικού αερίου». Διευκρίνισε μάλιστα πως θα συνεχιστούν οι ροές αερίου στον όγκο και στις τιμές που προβλέπουν οι μακροπρόθεσμες συμφωνίες, αν και προειδοποίησε πως θα διακοπούν οι εξαγωγές ενέργειας προς όσους πελάτες δεν δεχθούν τους νέους όρους που τίθενται σε εφαρμογή. Παρά την απαίτηση του Ρώσου προέδρου για «άμεση έναρξη λογαριασμών σε ρούβλια στις ρωσικές τράπεζες», οι δηλώσεις του έπεισαν τους Ευρωπαίους ηγέτες ότι η μεταβολή που σχεδιάζει το Κρεμλίνο δεν πρόκειται να οδηγήσει σε διακοπή ή μείωση των ροών αερίου. Αφήνοντας πάντως να διαφανεί η σύγχυση που έχουν προκαλέσει οι αντιφατικές και κάπως ακατανόητες ανακοινώσεις του Κρεμλίνου, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Ρόμπερτ Χάμπεκ τόνισε πως «για μας σε ό,τι αφορά την απειλή του Πούτιν ή την ανακοίνωσή του ή το σχέδιό του –γιατί δεν ξέρουμε και πώς ακριβώς να το αποκαλέσουμε πλέον– σε ό,τι αφορά τις πληρωμές σε ρούβλια, το θέμα είναι ότι τα συμβόλαια εξακολουθούν να ισχύουν και θα τηρηθούν».
Η δήλωση του κ. Χάμπεκ αντανακλά την ανακούφιση του Βερολίνου που μετά το αίτημα του Ρώσου προέδρου για πληρωμές σε ρούβλια και την απειλή της διακοπής των ροών είχε επιστρατεύσει σύστημα «έγκαιρης προειδοποίησης» για το ενδεχόμενο ανεπάρκειας ενέργειας στη χώρα. Παράλληλα, ο Γερμανός καγκελάριος Ολαφ Σολτς τόνισε πως οι γερμανικές εταιρείες θα εξακολουθούν να πληρώνουν το ρωσικό φυσικό αέριο με ευρώ, όπως προβλέπουν τα συμβόλαια με την Gazprom. Εκπρόσωπος της γαλλικής προεδρίας που προτίμησε την ανωνυμία τόνισε, επίσης, πως ο καινούργιος μηχανισμός δεν μεταβάλλει τις πληρωμές. Προσέθεσε, όμως, πως η Γαλλία εκπονεί σχέδιο εκτάκτου ανάγκης για την προμήθειά της σε φυσικό αέριο δεδομένης της αβεβαιότητας.
Oι ροές αερίου θα συνεχισθούν κανονικά, ανέφερε ο Πούτιν, αν και προειδοποίησε πως θα διακοπούν προς όσους πελάτες δεν δεχθούν τους νέους όρους.
Τόσο το Βερολίνο όσο και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσας είχαν σπεύσει να απορρίψουν το αίτημα της Μόσχας χαρακτηρίζοντάς το μονομερή παραβίαση των όρων των συμβολαίων. Χθες όμως το Κρεμλίνο έδωσε στη δημοσιότητα το περιεχόμενο διατάγματος του Ρώσου προέδρου που σκιαγραφεί μηχανισμό με τον οποίο οι ξένοι πελάτες της Ρωσίας θα μετατρέπουν το δολάριο ή τα ευρώ στο ρωσικό νόμισμα μέσω της ρωσικής τράπεζας στην οποία θα έχουν καταθέσει τα χρήματα της πληρωμής. Θα πρόκειται για ειδικούς λογαριασμούς που θα ανοίγουν στην Gazprombank, την τράπεζα της Gazprom, στην οποία και θα καταβάλλονται τα χρήματα με τη συναλλαγή να γίνεται άνετα από απόσταση. Στη συνέχεια η ρωσική τράπεζα θα τα μετατρέπει σε ρούβλια και θα τα μεταφέρει στον λογαριασμό που θα έχει ανοίξει ο πελάτης σε ρούβλια. Η πληρωμή θα θεωρείται ολοκληρωμένη μόνον όταν θα έχουν μεταφερθεί τα ρούβλια στον λογαριασμό του πελάτη.
Στο μαγνητοσκοπημένο μήνυμά του, ο Ρώσος πρόεδρος τόνισε, άλλωστε, πως η μετατροπή των πληρωμών σε ρούβλια στοχεύει στο να ενισχύσει την εθνική κυριαρχία της Ρωσίας γι’ αυτό και θα προβεί σε ανάλογα βήματα και στις άλλες εξαγωγές της. Αναλυτές εκτιμούν πως το σύστημα αυτό στοχεύει στο να στηρίξει το ρωσικό νόμισμα που έχει υποτιμηθεί σημαντικά έναντι του δολαρίου και των άλλων μεγάλων νομισμάτων από την αρχή του πολέμου.
Σύμφωνα με την Κάτια Γιαφίμαβα, συνεργάτιδα του Oxford Institute for Energy Studies, «ο Πούτιν ήθελε τελικά να διαμηνύσει πως όσο πληρώνεται το αέριο εγκαίρως και εις το ακέραιον, θα συνεχίζονται οι ροές του». Η ίδια υπογραμμίζει πως «αν η Ευρώπη χάσει το ρωσικό φυσικό αέριο δεν θα είναι επειδή αποφάσισε η Ρωσία να κόψει τις ροές αλλά επειδή η Ευρώπη δεν πληρώνει». Η ίδια αναλύτρια θεωρεί, επίσης, πιθανόν να προσπαθεί ο Ρώσος πρόεδρος να προστατεύσει την Gazprombank από τις κυρώσεις καθώς είναι από τις ελάχιστες μεγάλες τράπεζες της Ρωσίας στις οποίες δεν έχουν ακόμη επιβληθεί κυρώσεις. Ο Νάθαν Πίπερ, επικεφαλής του τομέα πετρελαίου και αερίου στην Investec, εκτιμά πως ο Ρώσος πρόεδρος επιχειρεί να «επιστρέψει την οικονομική πίεση στην Ευρώπη», καθώς και να ενισχύσει το ρωσικό νόμισμα εφόσον η ζήτηση για ρούβλια θα είναι υψηλότερη. Οπως πάντως επισημαίνουν οικονομικοί αναλυτές, θα είναι περιορισμένη η στήριξη που θα προσφέρει στο ρούβλι το εν λόγω σύστημα, καθώς από τη στιγμή που επιβλήθηκαν κυρώσεις στη Ρωσία, το Κρεμλίνο υποχρέωσε την Gazprom να μετατρέπει έτσι κι αλλιώς το 80% των συναλλαγματικών της διαθεσίμων σε ρούβλια. Αυτό σημαίνει ότι με το νέο σύστημα απλώς θα μετατρέπει το 100% του συναλλάγματος στο ρωσικό νόμισμα.
Στις 3 Απριλίου 2022 στη Σερβία θα διεξαχθούν τριπλές εκλογές. Προεδρικές, στις οποίες θα εκλεγούν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, γενικές όπου θα εκλεγούν οι βουλευτές της Εθνοσυνέλευσης της Σερβίας και οι αυτοδιοικητικές σε 12 Δήμους και σε δυο πόλεις, συμπεριλαμβανομένου του Βελιγραδίου, πρωτεύουσα της χώρας.
Σε μια δύσκολη περίοδο για την Ευρώπη μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η Σερβία δεν μένει στο απυρόβλητο, καθώς επέλεξε να μην συμμετάσχει στις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας. Βελιγράδι και Μόσχα έχουν ιδιαίτερα στενές σχέσεις και η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών έχουν ιδιαίτερα θετική γνώμη για την Ρωσία και τον Ρώσο Πρόεδρο.
Ενδεχομένως αυτή η κατάσταση να ενισχύσει τον εκ νέου υποψήφιο για την προεδρία της χώρας, Αλεκσάνταρ Βούτσιτς καθώς έχει αποδείξει τις ικανότητες του στην διαχείριση τέτοιων κρίσεων, ενώ σχεδόν πάντα οι κυβερνητικοί σχηματισμοί συσπειρώνουν γύρο τους τους πολίτες σε περιόδους κρίσης.
Με τα μέχρι στιγμής δημοσκοπικά αποτελέσματα, τόσο το κυβερνών Σερβικό Προοδευτικό Κόμμα όσο και ο Πρόεδρος Βούτσιτς, προηγούνται με μεγάλη διαφορά από τα υπόλοιπα κόμματα και υποψηφίους.
Οι βουλευτικές εκλογές ήταν να διεξαχθούν κανονικά το 2024, αλλά ο Αλεκσάνταρ Βούτσιτς είχε ανακοινώσει στα τέλη Οκτωβρίου του 2020 ότι οι εκλογές θα πραγματοποιηθούν νωρίτερα.
Το Σερβικό Προοδευτικό Κόμμα (SNS) του οποίου ηγείται ο Σέρβος Πρόεδρος Αλεκσάνταρ Βούτσιτς, στις βουλευτικές εκλογές του 2020 κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία, με τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης όμως να έχουν μποϊκοτάρει εκείνες τις εκλογές κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι οι εκλογικές συνθήκες δεν ήταν ελεύθερες και δίκαιες.
Ο συνασπισμός με επικεφαλής το Σερβικό Προοδευτικό Κόμμα (SNS) ήρθε στην εξουσία μετά τις εκλογές του 2012, μαζί με το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Σερβίας (SPS). Ο Αλεκσάνταρ Βούτσιτς, ο οποίος ορίστηκε Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης το 2012, εξελέγη πρωθυπουργός μετά τις εκλογές του 2014 και αργότερα εξελέγη Πρόεδρος το 2017, κερδίζοντας το 55% των ψήφων.
Από τότε που ανήλθε στην εξουσία, οι παρατηρητές εκτίμησαν ότι η Σερβία εισήλθε σε μια δημοκρατική οπισθοδρόμηση αυταρχισμού, που ακολουθήθηκε από την μείωση της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης και των πολιτικών ελευθεριών.
Οι μαζικές διαδηλώσεις ξεκίνησαν μετά τις εκλογές του 2017 λόγω του κυρίαρχου ελέγχου του Βούτσιτς στα σερβικά ΜΜΕ. Στη συνέχεια, ο Βούτσιτς διόρισε την Άνα Μπρνάμπιτς ως νέα πρωθυπουργό, η οποία ήταν αρχικά ανεξάρτητη αλλά εντάχθηκε στο SNS το 2019.
Στα τέλη Νοεμβρίου του 2018, μια σειρά από κυβερνητικές αποφάσεις και δραστηριότητες, έδωσαν το έναυσμα για την έναρξη μακροχρόνιων αντικυβερνητικών διαδηλώσεων, που έληξαν το 2020 λόγω των περιοριστικών μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας του Covid 19.
Αυτές οι διαμαρτυρίες βοήθησαν στην ενίσχυση της ενότητας των δυνάμεων της αντιπολίτευσης, από τις οποίες η Συμμαχία για τη Σερβία (SzS) ήταν η μεγαλύτερη και πιο σημαντική με τους διαδηλωτές να ζητούν την παραίτηση του Βούτσιτς και άλλων ανώτερων αξιωματούχων. Ταυτόχρονα, ο Βούτσιτς ξεκίνησε την εκστρατεία «Μέλλον της Σερβίας» το 2019, ενώ ορισμένα κόμματα της αντιπολίτευσης και συνασπισμοί δήλωσαν ότι θα μποϊκοτάρουν τις βουλευτικές εκλογές του 2020, λέγοντας ότι οι συνθήκες δεν είναι ελεύθερες και δίκαιες.
Η εκλογική λίστα του Προοδευτικού Κόμματος της Σερβίας (SNS), με τίτλο «Για τα παιδιά μας», κέρδισε την πλειοψηφία των ψήφων και των εδρών στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 2020, ενώ η κυβέρνηση σχηματίστηκε στα τέλη Οκτωβρίου 2020. Μετά τις εκλογές, ο Βούτσιτς δήλωσε ότι οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές θα διεξαχθούν πριν ή τον Απρίλιο του 2022.
Λίγο μετά τις εκλογές, ξέσπασαν διαδηλώσεις στη χώρα, κυρίως στην πρωτεύουσα, το Βελιγράδι. Αυτές οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις χαρακτηρίστηκαν από αστυνομική βία, ενώ οι διαδηλωτές και οι διαδηλώσεις διαχωρίστηκαν σε ειρηνικούς και βίαιους.
Αυτή τη φορά οι διαμαρτυρίες διήρκεσαν ως επί το πλείστον μόνο τον Ιούλιο, ενώ ορισμένες σποραδικές διαμαρτυρίες συνεχίστηκαν μέχρι τα τέλη του 2020.
Ο πιο ισχυρός συνασπισμός της αντιπολίτευσης Συμμαχία για τη Σερβία (SZS) επηρεάστηκε από διακομματικά προβλήματα και προβλήματα στον συνασπισμό που παρέμειναν μέχρι τη διάλυσή του τον Αύγουστο του 2020.
Η Ενωμένη Αντιπολίτευση της Σερβίας (UOPS) σχηματίστηκε ως ο άμεσος διάδοχος του SzS. Ο συνασπισμός αυτός παρέμεινε ασταθής και αντιμετώπιζε διακομματικά προβλήματα. Λόγω ιδεολογικών διαφορών, η διάλυση του συνασπισμού ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 2020 και μέχρι τον Ιανουάριο του 2021 διαλύθηκε επίσημα. Η πρώην συμμαχία χωρίστηκε σε δύο μπλοκ, το ένα με επικεφαλής τα κεντροαριστερά κόμματα και το άλλο από τα κεντροδεξιά κόμματα.
Τον Νοέμβριο του 2021, ξεκίνησαν συνομιλίες για τον σχηματισμό ενός νέου συνασπισμού κομμάτων της αντιπολίτευσης με την ονομασία Ενωμένη Σερβία και κατέληξαν σε συμφωνία τον Φεβρουάριο του 2022 κι αυτή την στιγμή είναι ο μεγαλύτερος συνασπισμός των αντιπολιτευόμενων κομμάτων της αντιπολίτευσης, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που έχουν δει την δημοσιότητα.
Εκλογικό Σύστημα
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Σερβίας εκλέγεται για πενταετή θητεία, με περιορισμό τις δυο θητείες σε οποιοδήποτε αξίωμα. Εάν κανένας υποψήφιος δεν λάβει την πλειοψηφία στον πρώτο γύρο, διεξάγεται δεύτερος γύρος. Ένα άτομο που επιθυμεί να είναι επισήμως υποψήφιος θα πρέπει να συγκεντρώσει 10.000 υπογραφές. Επιπλέον, για να υποβάλει κάποιος υποψηφιότητα πρέπει να είναι τουλάχιστον 18 ετών και να έχει σερβική υπηκοότητα, χωρίς να χρειάζεται να έχει γεννηθεί στη Σερβία.
Οι 250 βουλευτές της Εθνοσυνέλευσης εκλέγονται από κλειστή λίστα, με αναλογικό εκλογικό σύστημα από μία εκλογική περιφέρεια σε όλη τη χώρα. Οι έδρες κατανέμονται σύμφωνα με το σύστημα του D’Ont με εκλογικό όριο το 3% του συνόλου των έγκυρων ψήφων, αν και το όριο έχει καταργηθεί για τα κόμματα των εθνικών μειονοτήτων. Οι μειονοτικές εκλογικές λίστες απαιτούν τουλάχιστον 5.000 υπογράφοντες για να εγκριθεί το ψηφοδέλτιο, ενώ για τους μη μειονοτικούς 10.000. Από το 2020, το 40% των υποψηφίων στους εκλογικούς καταλόγους πρέπει να είναι γυναίκες.
Όχι για την Πισπιρίγκου. Όχι για τα όσα της προσάπτονται. Όχι για τις τρεις ψυχές, έως τέσσερις, που λείπουν. Αλλά και για όλα αυτά μαζί.
Σοκαρισμένοι ανακαλύπτουμε για τρισχιλιοστή φορά τον τροχό. Αυτόν που κινεί την άμαξα της Ελλάδας και δεν είναι τελευταίος αλλά προπορευόμενος και θέτει πορεία προς το γκρεμό.
Κατάπληκτοι για το πλήθος που, όχι κατ’ εξαίρεση αλλά κατά συνήθεια, συγκεντρώθηκε έξω από το σπίτι της Πισπιρίγκου για να αυτοδικήσει. Προς τι η έκπληξη και ο σχεδόν κοινωνικός αυτοθαυμασμός;
Σχεδόν με ικανοποίηση του συνολικού θυμικού, τα πλάνα του όχλου στα ΜΜΕ αλλά και κατά μόνας στα κινητά έκαστου αυτόδικου συγκεντρωμένου, τέρπουν την οργή των τηλε/ηλεθεατών. Οι φωνές που άλλοτε είχαν ως σύνθημα το “έχουμε εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη” τώρα αποζητούν με γκραφίτι το Θάνατο έχοντας ήδη δικάσει και καταδικάσει κατηγορουμένους.
Δεν διακρίνεται ουδεμία εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη, αφού οι τηλε/ηλεθεατές ήδη πήραν αυτό που αποζητούσαν από τα ΜΜΕ. Βασιζόμενοι σε προφορικά “στοιχεία” και “βεβαιώσεις” από οθόνες πάσης φύσεως, ικανοποιούνται πνευματικώς και δικάζουν. Οι ίδιοι που δικάζουν και καταδικάζουν κυβερνήσεις, ψηφίζουν βουλευτές, ορίζουν τις τύχες των συνανθρώπων τους βασιζόμενοι σε “στοιχεία” και “βεβαιώσεις” από τις ίδιες οθόνες.
Αν δεν υπάρχει κάτι σε μια οθόνη, δεν υφίσταται στο σύμπαν, ergo δεν το λαμβάνουμε υπόψη. Αν δεν προβληθεί κάτι σε μια οθόνη, άκριτα, δίχως φίλτρο, δεν είναι αληθινό. Αρκεί κάποιος να το προβάλει. Ακόμα και το ίδιο το δικό μας το smartphone. Με ένα βίντεο να φωνάζουμε έξω από έναν τοίχο. Που, φευ, ορθώνεται τρομακτικός και περικλείει κάθε ιδέα, θεσμό και λογική. Και τα φυλακίζει πολλάκις ισοβίως.
Ενεοί ναι, άφωνοι μένουμε από τα εγκλήματα. Αλλά και από το γεγονός ότι ο όχλος πάντα υπήρχε. Πάντα ήταν εδώ, έτοιμος να πιστέψει τα πάντα. Στον όχλο ανήκε και η Πισπιρίγκου όταν ήταν ελεύθερη να δράσει. Και ο όχλος όταν πιστέψει πως είναι παντοδύναμος, ο απονέμων δικαιοσύνη και ο υπέρτατος κριτής των πάντων γίνεται ωσαύτως επικίνδυνος.
“Καλύτερα ποιος είσαι να μην ξέρεις, παρά να είσαι αυτό που έχεις κάνει”
Δυο είναι οι κύριοι παράγοντες που οδηγούν την Ευρώπη στο χείλος τους επιστιστικού γκρεμού:
🔸Το μοντέλο της υπερεντατικής εκμετάλλευσης που έχει επιλέξει να επιδοτεί, απαιτεί χημικά λιπάσματα, που τώρα βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο του ανεξέλεγκτου Πούτιν. Ήττα πρώτη
🔸Οι τρεις τελευταίες ΚΑΠ στηρίζονται στην στρεμματική βασική επιδότηση των παραγωγών ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥΣ και τι αυτή καταναλώνει σε ενέργεια ή άλλους φυσικούς πόρους, αντικαθιστώντας μια προηγούμενη ΚΑΠ που επιδοτούσε παραγόμενο προϊόν και που οδήγησε σε υπερπαραγωγή και πτώση τιμών. Από εκείνη έμεινε και το “όλα τα κιλά όλα τα λεφτά” που λένε ακόμα σε μερικά μπλόκα κάθε Φλεβάρη. Ήττα δεύτερη.
Αν κάποιος είναι ο ηττημένος σε αυτόν τον πόλεμο της Ουκρανίας, τότε σίγουρα αυτός είναι η ΚΑΠ και το ευρώ.
Η συμβατική διαχείριση των επιδοτήσεων, στην οποία αρκούνται ΟΛΟΙ οι υπουργοί γεωργίας μας τις τελευταίες δεκαετίες, προφανώς και δεν είναι πλέον αρκετή για την αντιμετώπιση της κρίσης που έρχεται και θα είναι μεγάλης διάρκειας.
Το “δεν λέω τίποτα, άσε τους Βόρειους να αποφασίζουν σχετικά επί της ΚΑΠ, λεφτά να έχουμε να μοιράζουμε” το μόνο που βοηθάει πλέον είναι την ακροδεξιά και τους φοβικούς εθνοαπομονωτισμούς της, που εξαπλώνεται τώρα και στην ελληνική ύπαιθρο.
Τα νεοφιλελέ μοντέλα Πισαρίδη για υπερυγκέντρωση των εκμεταλλεύσεων κατω από 2-3 μεγάλους όμιλους μεταλλαγμένων ή αγροεφοδίων, ούτε λύσεις μπορεί να δώσει ούτε αμφισβητείται (στο πολιτικό επίπεδο) από την ακροδεξιά.
Ούτε ένα ούτε δύο ούτε δέκα. Δώδεκα ολόκληρα χρόνια καθυστέρησε η έκδοση της σύνταξης ενός πολίτη που είδε τη ζωή να φεύγει μέσα από τα χέρια του μέχρι να βγει η επίσημη απόφαση του ΕΦΚΑ. Ευτυχώς, αυτός πρόλαβε!
Την ιστορία αφηγείται στο FB ο εργατολόγος Διονύσης Τεμπονέρας και είναι αποκαλυπτική:
«Δώδεκα χρόνια αναμονής(!) χωρίς δικαστικές προστριβές, με απλό χρόνο ασφάλισης, για να πάρει κάποιος την σύνταξή του, για τις εισφορές που πλήρωσε, για να πάρει πίσω κομμάτι του κόπου και του ιδρώτα του, ένα μικρό κομμάτι, από τη χαμένη του αξιοπρέπεια. Δώδεκα χρόνια…! Δώδεκα χρόνια, που καθυστέρησαν, μια ιατρική επέμβαση που έπρεπε να γίνει… Δώδεκα χρόνια, που χάθηκαν περιουσίες σε πλειστηριασμούς και ξεσπιτώθηκαν άνθρωποι… Δώδεκα χρόνια, που το εγγόνι πια μεγάλωσε και δεν τρώει πια γλυφιτζούρι από το περίπτερο… Δώδεκα χρόνια, που το κράτος ζητούσε φόρους και ΕΝΦΙΑ και πάσης φύσεως χαράτσια… Δώδεκα χρόνια που, αν και δούλεψε για δεκαετίες, έπρεπε να σφίξει κι άλλο το ζωνάρι, παρά τα βαθιά γεράματα… Δώδεκα χρόνια, που στο τέλος κλήθηκαν να τα παραλάβουν οι κληρονόμοι, μαζί με μια ληξιαρχική πράξη θανάτου… Πίσω από αυτό, που έχουμε φτάσει κυνικά, να χαρακτηρίζουμε «καθυστέρηση στην απονομή των συντάξεων» κρύβονται ανθρώπινα δράματα. Η ευθύνη διαχρονική, αλλά όταν κάποιοι μιλούσαν για την έκδοση των συντάξεων, «με το πάτημα ενός κουμπιού» θα έπρεπε να είναι πιο σεμνοί και ντροπαλοί, μπροστά στον ανθρώπινο πόνο. Για την ιστορία ο συμπολίτης μας, κατέθεσε αίτηση για τη σύνταξη του, στις 23.12.2010 και έλαβε απόφαση συνταξιοδότησης τον προηγούμενο μήνα(2022) στα χέρια του. Ευτυχώς αυτος πρόλαβε…»
Όταν ήταν εννέα ετών, ο Γουίλ Σμιθ είδε μια μέρα τον πατέρα του να ρίχνει μπουνιά στο κεφάλι της μητέρας του και να την ξαπλώνει αιμόφυρτη.
Δεν ήταν ένα το περιστατικό, ο μπαμπάς του ήταν πολύ βίαιος με τη μητέρα του, αλλά εκείνο το συγκεκριμένο ήταν το πιο έντονο.
Και δεν το είδε κατά λάθος, το έκανε μπροστά και στα τρία παιδιά, το ένα προσπάθησε να τον σταματήσει (ο αδελφός του), το άλλο κρύφτηκε στο μπάνιο (η αδελφή του) και το τρίτο (ο ίδιος) πάγωσε.
«Από τότε προσπαθούσα σε όλη μου τη ζωή να κάνω τους ανθρώπους να διασκεδάζουν και να γελάνε. Πίστευα ότι αν κρατούσα τους ανθρώπους χαρούμενους θα προστάτευα τον εαυτό μου και τους δικούς μου από τα ξεσπάσματα της βίας», έχει πει.
«Και ήθελα να κάνω τη μαμά μου περήφανη, να με συγχωρήσει που τότε, όταν ήμουν μικρός, δεν αντέδρασα για να την προστατεύσω».
Ο πατέρας του Σμιθ έγινε ατζέντης του. Ο Γουίλ δεν μιλησε ποτέ για όλα αυτά, μέχρι τη μέρα που ο πατέρας του πέθανε, το 2016.
«Ήταν ο βασανιστής μου, αλλά και ένας από τους σπουδαιότερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει ποτέ», είπε εκ των υστέρων για εκείνον. Τον δίδαξε «να είναι πιστός και τελειομανής».
«Ήταν μια από τις μεγαλύτερες ευλογίες στη ζωή μου και ταυτόχρονα μια από τις μεγαλύτερες πηγές πόνου για μένα», έχει γράψει ο ηθοποιός.
«Πρέπει να το καταλάβετε, ο “Γουίλ Σμιθ”, ο μουσικός, ο μεγαλύτερος κι απ’ τη ζωή σταρ του κινηματογράφου, είναι μια κατασκευή· ένας χαρακτήρας κατασκευασμένος και τελειοποιημένος με τεράστια προσοχή. Τον σχεδίασα για να προστατεύσω τον εαυτό μου. Και γι αυτό διάλεξα την κωμωδία. Σκεφτόμουν πάντα ότι όταν γελάς ειναι δύσκολο να είσαι θυμωμένος».
Εάν δεν ήταν αυτό που είναι, ο Γουιλ Σμιθ θα ήταν το μεγαλύτερο δώρο από καταβολής κοσμου στην Ψυχολογία, την Ψυχανάλυση και την Ψυχοθεραπεία.
Είναι όλο το textbook μόνος του.
Τεράστια κατάκτηση που κατάφερε και άνοιξε το στόμα του και τα ειπε όλα αυτά.
Τεράστια.
Οι περισσότεροι δεν καταφέρνουν καν να τα δουν.
Και όχι, ακόμη κι όταν τα δεις και τα πεις και τα δουλέψεις, αποκλείεται να μην σου ξεφεύγει που και που μέσα από την «κατασκευή» ο πραγματικός, θυμωμένος, κυρίως όμως φοβισμένος σου εαυτός.
Αυτός που νοιώθει πάνω του το βλέμμα της μάνας να τρώει μπουνιές και μέχρι να πεθάνει θα αισθάνεται την ανάγκη να την υπερασπιστεί για να εξιλεωθεί.
Στη γειτονική μας Βουλγαρία, ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος είναι κύριο θέμα στις ειδήσεις της κρατικής τηλεόρασης αλλά όχι το μοναδικό.
Επίσης, τα γεγονότα μεταδίδονται όχι μόνο χωρίς πάθος αλλά και χωρίς μεροληψία (σε σύγκριση με το τι συμβαίνει στην Ελλάδα). Για παράδειγμα, μετέδωσαν ότι στο Κίεβο ο ρωσικός στρατός σταμάτησε την προέλαση (κι όχι ότι οι ουκρανικές δυνάμεις τον απώθησαν), ενώ από την τελευταία ομιλία του Ζελένσκι πρόβαλαν το γεγονός ότι ζητά να σταματήσουν οι μάχες και να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις για ειρηνική επίλυση του προβλήματος (υποθέτω δεν ρώτησε τα ελληνικά σκυλιά του πολέμου – τρομάρα τους). Κατά τα άλλα η κρατική τηλεόραση ασχολείται κυρίως με τα εσωτερικά προβλήματα που πρέπει να λύσει η χώρα.
Οι πολίτες έχουν άποψη, κυρίως τάσσονται εναντίον της εισβολής σε ανεξάρτητο κράτος, αλλά χωρίς εμπάθεια και φανατισμό. Κάποιοι λίγοι (εξαιρετικά λίγοι) διαδηλώνουν υπέρ της Ουκρανίας αλλά χωρίς φανατισμό. Και πουθενά δεν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ όσων είναι υπέρ της Ουκρανίας και εκείνων που δεν στηρίζουν την Ουκρανία ή ακόμα περισσότερο συμφωνούν σιωπηλά με την πράξη της Ρωσίας.
Πουθενά δεν θα δει κάποιος την εμπάθεια και το μίσος που εκφράζεται στο δημοσιο λόγο στην Ελλάδα αναφορικά με τον ρωσοουκρανικό πόλεμο. Αυτό το μίσος και αυτή η εμπάθεια δεν έχουν να κάνουν με τον πόλεμο αυτόν καθαυτόν. Δεν έχουν να κάνουν με την αγάπη/μίσος τους για την Ουκρανία (πολλοί δεν ξέρουν ούτε που πέφτει) ή έστω το μίσος/αγάπης τους για τη Ρωσία (που αρκετοί τη θεωρούν προέκταση της ΕΣΣΔ). Έχουν να κάνουν με αυτούς στους οποίους χρεώνουν εδώ στην Ελλάδα την υποστήριξη (πραγματική ή κατά τη φαντασία τους) προς τη μια ή στην άλλη πλευρά. Εσωτερική δηλαδή αναφορά έχουν το μίσος και η εμπάθεια και εσωτερικό αντίπαλο στοχεύουν ανελέητα. Ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος είναι μια αφορμή για να εκφραστούν και μάλιστα στο πολλαπλάσιο. Το κυριότερο είναι ότι ορισμένοι έχουν φτάσει στο σημείο να αφμισβητούν την ελευθερία του λόγου, τα δικαιώματα των άλλων. Έχουν φτάσει να ζητούν απολύσεις, διώξεις και γιατί όχι και σκληρότερα μέτρα.
Κάποια στιγμή το ζήτημα του ρωσο-ουκρανικού πολέμου θα λήξει. Όμως η λογική που πίσω κρύβονται εμφυλιοπολεμικά υπολείμματα είναι πιθανόν να παραμείνει. Όπως δεν ήρθε από το πουθενά αλλά από την περίοδο της μνημονιακής θύελλας. Το ερώτημα γιατί αυτά τα υπολείμματα παραμένουν ή έστω ενεργοποιήθηκαν σε στιγμές μεγάλης κρίσης. Ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος, έτσι τουλάχιστον όπως τον γνωρίζουμε κυρίως διαμέσου του νατοϊκού αφηγήματος, είναι καθρέφτης στον οποίο αντανακλάται η εσωτερική εικόνα της χώρας
*Α! Kαι οι παρουσιαστές/ριες δεν φοράν σακάκι – μπλούζα τη σημαία της Ουκρανίας. Δεν χρειάζεται για να εκφράσει κάποιος την άποψη του
Κατά πόσο μπορούν να καλύψουν οι ΗΠΑ με LNG την Ευρώπη; Τι σημαίνει η συμφωνία; Υπάρχουν καράβια; Ποιά είναι η επόμενη κρίση;
Τα δεδομένα: 🔸Τα βεβαιωμένα αποθέματα στα κοιτάσματα φυσικού αερίου των ΗΠΑ είναι 13.167κυβικα χιλιόμετρα.
🔸Οι ΗΠΑ καταναλώνουν κάθε χρόνο 850κυβικα χιλιόμετρα και η ΕΕ άλλα 350 περίπου. Σύνολο 1.200 κυβικά χιλιόμετρα φυσικού αερίου τον χρόνο. (Στο σχόλιο #1 η τεκμηρίωση)
🔸Οι πολιτικές “Πράσινης Μετάβασης” με ΑΠΕ και φαραωνικού μεγέθους επενδύσεις και δανεισμούς ύψους 17τρισ€ μέχρι το 30, αναμένεται να μειώσουν στην ΕΕ την αντίστοιχη ετήσια κατανάλωση φυσικού αερίου μέχρι το 2050 κατα 30%. Δηλαδή περίπου 1% μείωση κάθε χρόνο.
✔️ Άρα η στρατηγική πλήρους εξάρτησης της Ευρώπης μόνο από το Αμερικανικό LNG “τελειώνει” τα αμερικανικά αποθέματα σε 11-12χρόνια το πολύ.
Μετά τι, μέχρι το 2050, οεο;
Λεπτομέρειες..
Πάμε παρακάτω όμως να δούμε τι γίνεται και με κάτι άλλες λεπτομέρειες μέχρι να ξοι ΗΠΑ. Ας υποθέσουμε ότι, παρ όλα αυτά, η ΕΕ στηρίζεται μόνο στο LNG του θείου Σαμ για να καλύψει τις ανάγκες της, κόβοντας όλη την προμήθεια φυσικού αερίου από τους αγωγούς της Ρωσίας.
🔸Με δεδομένη την απόφαση των χωρών του OPEC να μην αυξήσουν ούτε στο ελάχιστο την παραγωγή τους για να βοηθήσουν την Ευρώπη (δεν είναι παλαβοί να το κάνουν με το δολάριο ήδη στο θεό), θα πρέπει καθε χρόνο να μεταφέρονται 157 δισ κυβικά μέτρα φυσικού αερίου (τόσα αγόρασε η ΕΕ από την Ρωσία το 2021) με την μορφή υγροποιημένου φυσικού αερίου από το Τέξας στους 24 τερματικούς σταθμούς LNG που διαθέτει η Ευρώπη. Εκεί πρέπει να παραδίδονται περίπου 430 εκατομμύρια κυβικά μέτρα αερίου καθε μερα, κατά μέσο όρο, για να καλυφθεί το ρωσικό κενό. 🔸Εμείς έχουμε 2 σταθμούς, στην Ρεβυθουσα και την Αλεξανδρούπολη, ενώ μετά το μπλοκ που έφαγε υπογείως (από τον αμερικανικό παράγοντα) το Καταρ/Ερντογαν/Πούτιν για εναν ακόμα σταθμό στον Βόλο, είναι πολύ αμφίβολο αν θα επιτραπεί στον Βαρδινογιάννη να αναπτύξει με τους ίδιους Καταριανούς μια ακόμα μονάδα στον Ισθμό της Κορίνθου και για την υποστήριξη της παραγωγής μπλε υδρογόνου στην Μοτορόιλ. 🔸Η Γερμανία δεν έχει κανένα σταθμό και εξαρτάται πλέον απολύτως από την Ολλανδία. Η Τουρκία έχει 4 και η Κύπρος χτίζει ένα σταθμό με κινεζική τεχνολογία.
Υπάρχουν όμως αρκετά καράβια μεταφοράς του αερίου;
🔸 Σήμερα σε όλο τον πλανήτη πλέουν 647 πλοία LNG διαφορετικών χωρητικότητων και τεχνολογίας, με συνολική μεταφορική ικανότητα 95,2.δισ κυβικά μέτρα αερίου. “Χτίζονται” για να παραδοθούν από κινέζικα η νοτιοκορεατικά ναυπηγεία μέχρι το τέλος του 2023 άλλα 54 και άλλα 100 έγιναν booked για παραδόσεις μέχρι το 2027. Τα περισσότερα για Έλληνες πλοιοκτήτες, που έχουν ήδη το 15,5% του παγκόσμιου στόλου και θα έχουν το 1/5 μέχρι το 2025. 🔸 Από αυτόν τον στόλο, το 60% είναι ιδιοκτησίας Κίνας ή Ιαπωνίας ή είναι ήδη μακροχρόνια δεσμευμένο για την κάλυψη των αναγκών της Ιαπωνίας,της Κίνας, της Ινδιας και της υπόλοιπης Ασίας με αυστραλιανό, ιρανικό η καταριανο αέριο, ενώ το 10% είναι μακροχρόνια δεσμευμένο για την κάλυψη των αναγκών του υπόλοιπου πλανήτη. Αρα μένουν το πολύ 194 LNG carriers για τις ανάγκες της Ευρώπης. 🔸Το ημερήσιο ναύλο ενός LNG πλοίου ήταν γύρω στα 25.000$ μέχρι τον Γενάρη του 22. Εκτινάχθηκε στα 360.000$ με την έναρξη του πολέμου, σταθεροποιήθηκε κάπως στα 54.000$ αυτή την εβδομάδα και προβλέπεται (από τις αγορές futures) να κυμανθεί στα 115.000$ στους επόμενους 12 μήνες ( εξέλιξη μόλις ανακοινώθηκε η συμφωνία ΗΠΑ-ΕΕ). Ήτοι κάθε ταξίδι θα φέρνει στα ταμεία του εφοπλιστη 5.060.000$ για να καλυφθουν οι ανάγκες της ΕΕ Δηλαδή κάθε νέο πλοίο θα “βγάζει τα λεφτά του” με 15-18 ταξίδια. 🔸 Κάθε ταξίδι Τέξας-Ευρωπη διαρκεί κατά μέσο όρο 15 ημέρες πήγαινε και 15 έλα. Άρα μπορούν να παραδίδουν κάθε μέρα στους 24 τερματικούς σταθμούς 6,5 καράβια. Που είναι αντίστοιχο της παράδοσης 1.131.666 κυβικών μέτρων αερίου κάθε ημέρα, βάσει της μέσης χωρητικότητας του στόλου των LNG (175.000 κ.μ) Δηλαδή τα διαθέσιμα πλοία μπορούν να καλύψουν σήμερα μόλις το 2,6% των αναγκών της ΕΕ σε φυσικό αέριο προς αντικατάσταση του ρωσικού!
Αν ΟΛΟΣ ο παγκόσμιος στόλος διατεθεί για να καλύψει τις ανάγκες μόνο της ΕΕ, τότε αυτός μπορεί να καλύψει μόνο το 7,3% των αναγκών της λόγω της έλλειψης ρωσικού αερίου. Ουπς!
Συμπέρασμα:
✔️Ούτε το αέριο των ΗΠΑ φτάνει για να καλύψει της ανάγκες της ΕΕ ούτε τα διαθέσιμα πλοία θα μπορούν να καλύψουν, μαζί με τα νέα, περισσότερο από το 5% των αναγκών της Ευρώπης μέχρι το 30. Καρατσεκαρισμένο. Άρα απαιτείται μία τελείως διαφορετική πολιτική ενεργειακής (άρα και αμυντικής και νομισματικής) ασφαλείας στον πλανήτη από αυτόν που επιχειρείται βλακωδως τώρα με το Ουκρανικό από τις ΗΠΑ και Ρωσία, με την ΕΕ σε ρόλο ουραγού τον εξελίξεων που πυροδότησαν και άλλοι για τα δικά τους γεωστρατηγικά συμφέροντα. Διαφορετικά η τρέχουσα ενεργειακή κρίση είναι βέβαιο ότι θα εξελιχθεί σε μείζονα κρίση παραγωγής της ΕΕ με συνεπακόλουθη την επισιτιστική κρίση και την χρηματοπιστωτική/τραπεζική μετά από την χρεοκοπία μεγάλων κλάδων της οικονομίας της. Σε μέγεθος που η κρίση του 08 θα μοιάζει με παιχνιδάκι…
Επιπρόσθετα δεν μπορεί πλέον να αγνοηθεί ότι:
🔹 Οι ποσότητα των κοιτασμάτων φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου υπολογίζεται (σχόλιο στο #1) στα 26.300 κυβικά χιλιόμετρα, το 40% περίπου εντός της Ελληνικής ΑΟΖ που εχουν βαλει στο ματι οι δανειστές μας και η Τουρκία. Δηλαδή το γεγονός ότι η Ευρώπη έχει όσο ένα Καταρ ή οσα δυο ΗΠΑ στην αυλή της! Αποθέματα που της επιτρέπουν με ασφάλεια και ρεαλισμό να ολοκληρώσει της “πράσινη μετάβαση” της μέχρι το 2050 με άνεση, και χωρίς την οικονομική αφαίμαξη της. Με την ασφαλή και αδιατάρακτη μεταφορά αυτού του αερίου, αλλά και όσων νέων αγωγών οδεύουν από τον Κόλπο και το Βόρειο Ιρακ προς το Ισραηλ και την Αίγυπτο, μέσω του EastMed.
Όλα τα άλλα, αυτά που γίνονται τώρα και αυτά που πρέπει εμείς να κάνουμε ως Ελλάδα, ως χώρα της Ευρώπης, συνάγονται με την χρήση του κοινού νου.
Τα δυόμισι χρόνια παλινωδιών της χωρίς στρατηγική εξωτερικής και ενεργειακής πολιτική από την κυβέρνηση της ΝΔ, μας έχουν κοστίσει ήδη πάρα πολλά. Ούτε καν κομπιουτεράκι δεν χρειάζεται για να υπολογίσεις και εσύ ότι προσεγγίζουν ήδη τα 100δισ σε απώλεια μελλοντικών εσόδων 2,5 χρόνων καθυστέρησης μαζί, με τα πληρωμένα από την τσέπη μας χαράτσια, που πήγαν υπέρ φίλων της εφοπλιστών ή του καρτελ των εμπόρων της ενέργειας. Εύκολα υπολογίζεται και αυτό με τους υπολογισμούς που έγιναν έγκαιρα σε άλλο σεντόνι (λινκ εδώ).
«Εάν η κατάσταση δυσκολέψει, θα δούμε πλαφόν στις πωλήσεις προϊόντων και στα φυσικά καταστήματα», έλεγε χθες το πρωί στο Euro2day.gr υψηλόβαθμο στέλεχος αλυσίδας σούπερ μάρκετ, σχολιάζοντας την απόφαση να υπάρχει όριο αγοράς στα ηλεκτρονικά καταστήματα.
Και πριν πριν αλέκτορα φωνήσαι, η συγκεκριμένη αλυσίδα και ακόμη τρεις μεγάλες που δραστηριοποιούνται στο λιανεμπόριο τροφίμων έχουν προχωρήσει στην επιβολή πλαφόν στις πωλήσεις αλεύρων και ηλιελαίου και στα ράφια του φυσικού τους δικτύου.
Ο λόγος που επιβλήθηκε το όριο, όπως υποστηρίζουν οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ, είναι για να προφυλάξουν τα αποθέματά τους «από χονδρεμπορικές εταιρείες που είχαν στραφεί σε αγορές μεγάλων ποσοτήτων μέσω των ηλεκτρονικών σούπερ μάρκετ» και να εξυπηρετήσουν το σύνολο της ζήτησης.
Τι γίνεται, όμως, με τα αποθέματα και την επάρκεια σε άλευρα, ηλιέλαιο και ζάχαρη, τρία βασικά προϊόντα, οι εισαγωγές των οποίων έχουν επηρεαστεί από τον πόλεμο στη Ουκρανία;
«Οι διαβεβαιώσεις που έχουμε από τους προμηθευτές αυτών των “επικίνδυνων” κατηγοριών, δηλαδή άλευρα, ηλιέλαιο και ζάχαρη, είναι ότι θα μας καλύψουν και δεν θα έχουμε πρόβλημα το πολύ για τους επόμενους 1-2 μήνες. Οπότε αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν προϊόντα σε έλλειψη. Έχουν μικρύνει τα αποθέματα, αλλά προϊόντα σε έλλειψη δεν υπάρχουν», διαβεβαιώνει ο ίδιος.
Για να διατηρήσουν γεμάτα τα ράφια των καταστημάτων τους οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ τις τελευταίες εβδομάδες έχουν προχωρήσει σε «άνοιγμα» και σε άλλους προμηθευτές αυτών των κρίσιμων κατηγοριών, πέραν των παραδοσιακών με τους οποίους συνεργάζονταν. «Μέχρι χθες μπορεί να είχαμε τρεις μάρκες αλεύρων, τώρα έχουμε ανοίξει το ράφι μας σε 5 μάρκες για να υπάρχει προϊόν», αναφέρει στέλεχος αλυσίδας από τη Βόρεια Ελλάδα, το οποίο σημειώνει πως μπορεί ο καταναλωτής να μη βρει τη μάρκα που αγοράζει συνήθως, αλλά θα υπάρχει μια άλλη μάρκα και θα καλύψει την ανάγκη του.
Η πίεση που δέχονται προμηθευτές και λιανεμπόριο συνδέεται και με την αύξηση της κατανάλωσης στα συγκεκριμένα προϊόντα. «Αισθάνομαι ότι κτίζεται κάποιο στοκ ασφαλείας, όχι όμως σε επίπεδο Covid που είχαμε ζήσει και σε καμία περίπτωση αγορές πανικού», λένε στελέχη της αγοράς. Κάτι που συνδέεται με τη μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος και τις αυξήσεις των τιμών που δεν είναι διαχειρίσιμες, λέει μιλώντας στο Euro2day.gr στέλεχος του λιανεμπορίου.
Η μείωση των αποθεμάτων, η δυσκολία, όπως λένε προμηθευτές και χονδρέμποροι, ανεύρεσης πρώτων υλών, όπως άλευρα, ηλιέλαια και ζάχαρη -προϊόντα που η χώρα εισάγει- και η αύξηση της ζήτησης οδηγεί τις τιμές προς τα πάνω.
«Οι ανατιμήσεις συνεχίζουν με μεγάλη ένταση σε ευρύτητα χαρτοφυλακίων και σε ποσοστά που είναι διψήφια», λένε στελέχη της αγοράς στο Euro2day.gr. Ως παράδειγμα φέρνουν τα άλευρα, όπου οι αλευροβιομηχανίες τούς έχουν ενημερώσει για ανατιμήσεις 30% από τον Απρίλιο.
«Αυτό μας δημιουργεί πολύ μεγάλο πρόβλημα, γιατί δεν μπορούμε να τις περάσουμε έτσι όπως έρχονται στον καταναλωτή. Με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να θυσιάζεται ένα μεγάλο ποσοστό της κερδοφορίας μας», υποστηρίζουν. Και αυτό, όπως λέει στέλεχος γνωστής αλυσίδας σούπερ μάρκετ, θα οδηγήσει αρκετές αλυσίδες του κλάδου σε ζημιές.
Τα άλευρα, όμως, δεν είναι η μοναδική κατηγορία όπου οι προμηθευτές έχουν στείλει νέους τιμοκαταλόγους. «Δεν υπάρχει κατηγορία που να μη θίγεται αυτή τη στιγμή. Δεν έχουμε ζήσει κάτι αντίστοιχο τα τελευταία 25 χρόνια» αναφέρουν. Μέχρι σήμερα, οι σταθμισμένες ανατιμήσεις είναι της τάξεως του 8-10%, σημειώνουν οι ίδιες πηγές.
Πώς όμως έχει επηρεαστεί η κατανάλωση; «Τους δύο πρώτους μήνες οι πωλήσεις σε αξία ήταν κάτω 4-5%. Ο Μάρτιος θα είναι λίγο καλύτερος, με τις πωλήσεις σε αξία να κινούνται στο -2,0%. Όμως σε επίπεδο όγκου πωλήσεων η πτώση της κατανάλωσης θα είναι 8-10% σε σχέση με τον αντίστοιχο περσινό μήνα» λένε.
Την ίδια ώρα καταγράφεται και περιορισμός της έντασης και της έκτασης των προσφορών και των προωθητικών ενεργειών. «Το πρώτο πράγμα που λέμε στους προμηθευτές μας είναι να μειώσουν το προωθητικό τους πλάνο, πριν έρθουν με μια ανατίμηση της τάξεως του 15-20%», αναφέρουν οι ίδιες πηγές.
Όσον αφορά τις εκτιμήσεις για το μέλλον, «ορατότητα δεν υπάρχει», όπως λένε. Όλα, όπως αναφέρουν, θα εξαρτηθούν από το εάν νικήσει ή όχι η διπλωματία στην Ουκρανία. Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα πάντως το περιβάλλον είναι απρόβλεπτο, σημειώνουν.
Tο ακρωνύμιο BRICs, πολλοί το θυμόμαστε, αντιπροσώπευε τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία, την Κίνα και τη Νότια Αφρική. Πίσω στις αρχές της δεκαετίας του 2000, αυτές θεωρούνταν οι πέντε μεγαλύτερες αναδυόμενες οικονομίες. Το κοινό που έχουν σήμερα οι τέσσερις πλην Ρωσίας είναι ακριβώς ότι καμία δεν έχει επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία, γράφει ο Wolfgang Münchau για το EuroIntelligence. Δεν είναι μεν στρατηγικοί σύμμαχοι της Ρωσίας, αλλά μαζί και με πολλές άλλες χώρες θα συνεχίσουν να συναλλάσσονται με αυτή.
Η Δύση, εν τω μεταξύ, παγώνοντας τα συναλλαγματικά αποθέματα της ρωσικής κεντρικής τράπεζας, κήρυξε για τα καλά τον δικό της οικονομικό πόλεμο. Αλλά δεν το σκέφτηκε καλά, συνεχίζει ο αρθρογράφος. Το να παγώσει μια κεντρική τράπεζα τους λογαριασμούς μιας άλλης κεντρικής τράπεζας σημαίνει εν προκειμένω ότι ολόκληρη η υπερατλαντική Δύση απεμπολεί το πιο σημαντικό της περιουσιακό στοιχείο: το παραστατικό της χρήμα (fiat money). Τα αποθεματικά της κεντρικής τράπεζας της Ρωσίας ήταν κέρδη από νόμιμες πωλήσεις, κυρίως στη Δύση. Τα δικαστήρια μπορούν να δεσμεύσουν περιουσιακά στοιχεία, εάν αποκτηθούν παράνομα. Αλλά αυτό δεν ίσχυε εδώ. Η Ρωσία έχει παραβιάσει το διεθνές δίκαιο εισβάλλοντας στην Ουκρανία, αλλά οι λογαριασμοί της κεντρικής της τράπεζας στο εξωτερικό είναι νόμιμοι.
Αυτή η κύρωση κατάφερε όλα τα παρακάτω: να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη στο δολάριο ως κύριο αποθεματικό νόμισμα στον κόσμο, να ψαλιδίσει τη δυναμική του ευρώ, να μειώσει την πιστοληπτική ικανότητα των κεντρικών τραπεζών της Δύσης, να προτρέψει την Κίνα και τη Ρωσία να παρακάμψουν τη δυτική οικονομική υποδομή και να μετατρέψει το Βitcoin σε σοβαρό εναλλακτικό μέσο συναλλαγών. Το blockchain δεν θα προδώσει την εμπιστοσύνη που του δείχνει κανείς.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν παίζει έξυπνα. Λέει ότι η Ρωσία θα τηρήσει τις διεθνείς υποχρεώσεις της. Η Ρωσία δεν θα χρεοκοπήσει. Θα συνεχίσει να προμηθεύει με φυσικό αέριο, όπως έκανε και κατά τους προηγούμενους πολέμους. Η Ευρώπη δικαίως φυσικά επιδιώκει μεγαλύτερη ανεξαρτησία από τη ρωσική ενέργεια. Με αντάλλαγμα ότι και η Ρωσία γίνεται πιο ανεξάρτητη από τη Δύση.
Ακόμη και χωρίς τη Δύση, τα ρωσικά αγαθά έχουν πολλές αγορές στη διάθεσή τους. Η Κίνα θα παραμείνει σταθερός εμπορικός εταίρος, το ίδιο και η Ινδία, το Πακιστάν και η Ινδονησία. Και φυσικά η Νότια Αφρική και η Βραζιλία, μαζί με το μεγαλύτερο μέρος της υπόλοιπης Αφρικής και Λατινικής Αμερικής. Αν νομίζει κανείς ότι η Ρωσία είναι απομονωμένη, ή αστειεύεται ή του έχει ανέβει η μυωπία. Εχει αρκετά διογκωμένη αντίληψη για τα όρια της Δύσης του 21ου αιώνα.
Ας σκεφτούμε τώρα τι θα κάνουν οι Κινέζοι μετά απ’ αυτές τις κυρώσεις. Η κινεζική κυβέρνηση γνωρίζει ότι είναι εκτεθειμένη στο δολάριο. Επίσης μπορεί να φανταστεί ότι αυτό που έκαναν οι ΗΠΑ στον Πούτιν για την Ουκρανία μπορούν να το κάνουν και στον πρόεδρο Σι για τους Ουιγούρους. Η διαδικασία της αποδολαριοποίησης θα πάρει χρόνο, αλλά η Κίνα ποτέ δεν βιάζεται.
Συνεπώς, συνεχίζει το EuroIntelligence, η Δύση μετέτρεψε το δολάριο και το ευρώ σε εκ των πραγμάτων επισφαλή assets. Η πιθανότητα αθέτησης υποχρεώσεων σε δολάρια ή ευρώ δεν μπορεί πλέον να θεωρείται μηδαμινή. Μία και μόνη απόφαση φτάνει για να καταλάβει κανείς πως… πίσω έχει η αχλάδα την ουρά.
Φυσικά, κανένας οίκος αξιολόγησης στον κόσμο δεν θα αναγνώριζε ως επίσημη χρεοκοπία το πάγωμα των αποθεματικών μιας κεντρικής τράπεζας. Ούτε φυσικά θα υποβάθμιζε ολόκληρη αμερικανική οικονομία σε κατάσταση σκουπιδιών. Oύτε θα πλήρωνε κανείς γι’ αυτό, ούτε θα ενεργοποιούνταν τα CDS.
Επομένως, εάν δεν πρόκειται για αθέτηση υποχρεώσεων με τη νομική έννοια, τότε τι είδους αθέτηση είναι; Ισως είναι η πραγματική αθέτηση αυτού που υπόσχεται το χρήμα: της συμμετοχής σε επίσημες συναλλαγές. Υπάρχουν, φυσικά, κι άλλοι τρόποι ώστε κυβερνήσεις και κεντρικές τράπεζες να υποβαθμίσουν το χρήμα, για παράδειγμα μέσω του πληθωρισμού. Ωστόσο, μπορεί κανείς να αντισταθμίσει τον πληθωρισμό, όχι όμως και το πάγωμα των λογαριασμών.
Θα αντέτεινε κανείς ότι ίσως αξίζει να πληρώσεις αυτό το τίμημα για να σταματήσεις έναν δικτάτορα που εξαπολύει πόλεμο. Ούτε αυτό συμβαίνει όμως. Η Ευρώπη εξακολουθεί να πληρώνει στον Πούτιν περίπου 800 εκατ. ευρώ κάθε μέρα για πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
Μόνο ένα εμπάργκο πετρελαίου και φυσικού αερίου θα είχε αντίκτυπο βραχυπρόθεσμα, περιορίζοντας σοβαρά την ικανότητα του Πούτιν να αναπληρώνει τις στρατιωτικές του δαπάνες. Η Δύση επέλεξε τις κυρώσεις της κεντρικής τράπεζας επειδή ήταν λιγότερο άβολες βραχυπρόθεσμα. Και χωρίς καν να σκεφτεί τις μακροπρόθεσμες συνέπειες.
Οι πόλεμοι, από την εποχή που οι άνθρωποι έμαθαν να ζουν σε ομάδες και οριοθέτησαν τις περιοχές τους, έχουν συνήθως οικονομικό περιεχόμενο και αιτία . Αυτή η διαπίστωση ισχύει περισσότερο από ποτέ στον σημερινό παγκοσμιοποιημένο και ενοποιημένο κόσμο, διεκδικώντας πλέον θέση «κανόνα» παρά τις όποιες εξαιρέσεις.
Ισχύει βέβαια, ότι οι χώρες που διεξάγουν επιθετικούς πολέμους προσπαθούν πάντα να δικαιολογήσουν ή ακόμα και να εξιδανικεύσουν την επιθετικότητά τους (απευθυνόμενες τόσο σε εσωτερικά όσο και σε εξωτερικά κοινά) χρησιμοποιώντας αφηγήματα που άλλες φορές έχουν κάποια αξία (πχ προστασία εθνικών μειονοτήτων), άλλες φορές αποτελούν απλές προφάσεις (πχ ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής) και άλλες φορές κρύβουν την επιθετικότητα αυτή πίσω από την ανάγκη για «εξασφάλιση του ζωτικού χώρου». Ο κανόνας όμως της οικονομικής αιτίας των πολέμων δεν παύει να ισχύει.
Ο πόλεμος που ξεκίνησε επίσημα με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου 2022 και που απειλεί να αλλάξει αμετάκλητα τη ζωή των κατοίκων της Γηραιάς Ηπείρου και όχι μόνο, δεν αποτελεί εξαίρεση στον παραπάνω «κανόνα», αφού ο οικονομικός παράγοντας είναι και εδώ παρών και μάλιστα με αρκετές διαφορετικές παραμέτρους.
Στη συνέχεια θα παρουσιαστούν εν συντομία τα κυριότερα οικονομικά δεδομένα των δύο χωρών, οι παραγωγικές τους δυνατότητες καθώς και ορισμένες βασικές οικονομικές επιπτώσεις για τον υπόλοιπο κόσμο.
1. Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, μέγεθος και πληθυσμός
Η Ρωσία έχει ΑΕΠ 1,483 τρισεκατομμύρια δολάρια και βρίσκεται στην 11η θέση παγκοσμίως, ενώ η Ουκρανία με ΑΕΠ 155,5 δισεκατομμύρια δολάρια βρίσκεται στην 55η θέση παγκοσμίως.
Η Ρωσία είναι η μεγαλύτερη χώρα στο κόσμο με κριτήριο την επιφάνεια, ενώ η Ουκρανία είναι η 45η χώρα στο κόσμο με κριτήριο την επιφάνεια (αλλά και η μεγαλύτερη της Ευρώπης, εξαιρώντας τη Ρωσία).
Η Ρωσία με πληθυσμό περίπου 145,9 εκατομμύρια είναι 9η στον κόσμο ενώ η Ουκρανία με πληθυσμό περίπου 43,7 εκατομμύρια είναι 35η στον κόσμο.
2. Παραγωγικές δυνατότητες
Δεδομένου ότι οι χώρες οφείλουν να επιδιώκουν την εξασφάλιση της αυτάρκειάς τους, μέσω της κατάλληλης αξιοποίησης των ανταγωνιστικών τους πλεονεκτημάτων, οι παραγωγικές δυνατότητες των δύο εμπόλεμων χωρών είναι βασικό σημείο ενδιαφέροντος, τόσο «στενά» για τις εσωτερικές εξελίξεις σε Ουκρανία και Ρωσία, όσο και «ευρύτερα» για την παγκόσμια οικονομική ισορροπία.
2.1. Ορυκτός πλούτος
Η Ουκρανία είναι η 6η χώρα παγκοσμίως σε παραγωγή τιτανίου (απαραίτητου για την παραγωγή ανοξείδωτου ατσαλιού, χρωμάτων, σωλήνων, γενικά ανθεκτικών υλικών και κλειδί στην αεροδιαστημική βιομηχανία κλπ) και η Ρωσία 3η.
Η Ουκρανία είναι 7η παγκοσμίως στην παραγωγή γραφίτη (απαραίτητου για την παραγωγή μπαταριών, οθονών αφής και άλλων προϊόντων τεχνολογίας κλπ) και η Ρωσία είναι 5η.
Η Ουκρανία είναι 7η σε παραγωγή ορυκτού σιδήρου παγκοσμίως (με εγκαταστάσεις κυρίως στα ανατολικά της χώρας και μεγάλα εργοστάσια στη Μαριούπολη) και η Ρωσία 5η.
Η Ουκρανία είναι 8η σε παραγωγή μαγγανίου παγκοσμίως (απαραίτητου για την παραγωγή ανοξείδωτου ατσαλιού, αλκαλικών μπαταριών, λιπασμάτων κλπ) ενώ η Ρωσία δεν έχει αξιόλογη παραγωγή.
Η Ουκρανία είναι η 9η παγκοσμίως σε παραγωγή ουρανίου (υλικού απαραίτητου για την παραγωγή πυρηνικής ενέργειας) και η Ρωσία είναι 6η.
Η Ρωσία είναι η 3η στον κόσμο σε παραγωγή χρυσού ενώ η Ουκρανία δεν έχει κοιτάσματα.
Συνολικά, η Ρωσία είναι 3η χώρα παγκοσμίως σε παραγωγή ορυκτών και η Ουκρανία είναι 28η. Η μέτρηση αυτή περιλαμβάνει και τα ορυκτά καύσιμα που αλλοιώνουν κατά πολύ τη γενική εικόνα, δεδομένου ότι η Ρωσία είναι στις πρώτες θέσεις στον κόσμο σε αυτόν τον τομέα .
2.2. Αγροτική παραγωγή
Στον τομέα της πρωτογενούς αγροτικής παραγωγής οι δύο χώρες βρίσκονται στις πρώτες θέσεις της παγκόσμιας κατάταξης. Η Ουκρανία είναι:
1η παραγωγός χώρα ηλιέλαιου στον κόσμο – η Ρωσία 2η.
3η παγκοσμίως στην παραγωγή καλαμποκιού – η Ρωσία 9η.
4η παραγωγός πατάτας στον κόσμο – η Ρωσία 3η.
6η παγκοσμίως στην παραγωγή σιταριού – η Ρωσία 3η.
7η παραγωγός χώρα σίκαλης στον κόσμο και η Ρωσία 3η.
– Η Ρωσία είναι πρώτη παγκοσμίως σε εξαγωγές γεωργικών λιπασμάτων και η Ουκρανία 28η.
Οι δύο χώρες παράγουν ακόμη μήλα, φαγόπυρο, κολοκύθα, αρακά, λάχανο, καρότα, αγγούρια, κρεμμύδια, βρώμη, σόγια, καρύδια και πολλά ακόμα αγροτικά προϊόντα σε σημαντικές ποσότητες. Άλλωστε, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, η περιοχή της Ουκρανίας και οι γύρω περιοχές αποκαλούνται ο «σιτοβολώνας της Ευρώπης».
Συνολικά, η Ρωσία βρίσκεται στην 7η θέση παγκοσμίως με βάση την αγροτική της παραγωγή και η Ουκρανία βρίσκεται στη 10η θέση και κατά συνέπεια η σημασία τους για την παγκόσμια οικονομία είναι παραπάνω από κρίσιμη.
2.3. Ορυκτά καύσιμα
H Ρωσία είναι η 1η χώρα σε αποθέματα φυσικού αερίου παγκοσμίως και η Ουκρανία βρίσκεται στην 23ηθέση.
Η Ρωσία είναι η 8η χώρα σε αποθέματα αργού πετρελαίου παγκοσμίως και η Ουκρανία βρίσκεται μόλις στην 51η θέση.
Η Ρωσία είναι η 2η χώρα σε μήκος αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου στον κόσμο και η Ουκρανία η 5η
Εικόνα 1 Οι αγωγοί μεταφοράς φυσικού αερίου στο έδαφος της Ουκρανίας
Εικόνα 2 Οι αγωγοί μεταφοράς αργού πετρελαίου στο έδαφος της Ουκρανίας
2.4. Η σημασία του Εύξεινου Πόντου
Ο Εύξεινος Πόντος, ή αλλιώς Μαύρη Θάλασσα, είναι το σταυροδρόμι μέσω του οποίου διακινείται το μεγαλύτερο μέρος του αργού πετρελαίου, της ενέργειας, του χάλυβα και των γεωργικών προϊόντων που παράγουν όχι μόνο οι δύο χώρες αλλά και οι υπόλοιπες της ευρύτερης περιοχής (συμπεριλαμβανομένων των πετρελαίων της Κασπίας Θάλασσας),και διακινούνται διεθνώς.
Σήμερα, περίπου 1,8 εκατ. βαρέλια αργού πετρελαίου την ημέρα διακινούνται από τον θαλάσσιο δρόμο του Εύξεινου Πόντου(κατά συνέπεια και από τα στενά του Βοσπόρου).Σημαντική λεπτομέρεια είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος από αυτό το αργό πετρέλαιο προέρχεται κυρίως από το Καζακστάν, δευτερευόντως από τη Ρωσία και λιγότερο από το Αζερμπαϊτζάν (εικόνα 3), κάτι που εξηγεί σε ένα βαθμό τα γεγονότα του πολέμου, αφού ο έλεγχος των θαλασσίων δρόμων μεταφοράς ενέργειας είναι υψίστης οικονομικής σημασίας. Σε αυτά τα δεδομένα, πρέπει επίσης να συνυπολογιστεί ότι στο βυθό της Μαύρης Θάλασσας έχουν ανακαλυφθεί σημαντικά κοιτάσματα φυσικού αερίου (με αρκετές όμως δυσκολίες στην εξόρυξή τους) που τόσο η Τουρκία όσο και η Ρουμανία προτίθενται να εξορύξουν.
Κατά συνέπεια, η οικονομική σημασία των λιμανιών της Οδησσού, του Μικολάιβ (που σήμερα είναι και βασικό ναυπηγικό κέντρο της Ουκρανίας, όπως παλαιότερα ήταν για τη Σοβιετική Ένωση), της Μαριούπολης (που βέβαια «βλέπει» στην Αζοφική Θάλασσα) αλλά και της Σεβαστούπολης της χερσονήσου της Κριμαίας (ήδη προσαρτημένης από το 2014 από τη Ρωσία) είναι εξόχως σημαντική αφού δίνουν πλεονέκτημα σε εκείνους που τα ελέγχουν.
3. Εξαγωγές Ρωσίας και Ουκρανίας
Οι δύο χώρες παρουσιάζουν σημαντική εξαγωγική δραστηριότητα, με κάποιες όμως τόσο ποσοτικές όσο και ποιοτικές διαφορές (εικόνα 4). Αρχικά οι εξαγωγές της Ουκρανίας αντιστοιχούν περίπου στο 1/10 των ρωσικών σε αξία (46,5 δισ. δολάρια ΗΠΑ και 407 δισ. δολάρια ΗΠΑ αντίστοιχα). Η Ρωσία εξάγει στην Κίνα σε μεγάλο βαθμό (κάτι που αποφορτίζει εν μέρει και την πίεση από τις οικονομικές κυρώσεις της Δύσης), μεγάλες ευρωπαϊκές αγορές εξαρτώνται ενεργειακά από τη ρωσική ενέργεια, ενώ η Ρωσία έχει σταθερούς συμμάχους (ή επηρεάζει χώρες) όπως τη Λευκορωσία και το Καζακστάν.
Από την πλευρά της η Ουκρανία , βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό στις εξαγωγές της προς την Ρωσία και την Κίνα, κάτι που προσθέτει μια επιπλέον δυσκολία. Μια ουσιαστική τέλος διαφορά, έγκειται στο μείγμα των εξαγωγών αφού σχεδόν οι μισές εξαγωγές της Ρωσίας αφορούν σε ενέργεια(καθιστώντας τη απαραίτητη περισσότερο για τις ευρωπαϊκές χώρες και λιγότερο για τις ΗΠΑ), ενώ της Ουκρανίας περίπου το 1/3 αφορούν σε αγροτικά προϊόντα με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε ανάγκες αποθήκευσης, μεταφοράς, ασφάλισης κλπ.
Εικόνα 4 Εξαγωγική δραστηριότητα Ρωσίας και Ουκρανίας Πηγή OEC, ALJAZEERA
4. Επιπτώσεις από τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο
Η κατάσταση που διαμορφώνεται μετά την 24η Φεβρουαρίου 2022, επηρεάζει τομείς που αφορούν την παγκόσμια οικονομία και δεν σχετίζονται άμεσα με τον πόλεμο. Ενδεικτικά:
Η Ουκρανία έχει μια πολύ σημαντική βιομηχανία τεχνολογίας και είναι η χώρα με τις μεγαλύτερες εξαγωγές στις υπηρεσίες ΙΤ στην Ευρώπη, κάτι που σημαίνει ότι ο πόλεμος θα επηρεάσει αυτές τις υπηρεσίες.
Αθροιστικά, οι Ρώσσοι και οι Ουκρανοί ναύτες αποτελούν το 14,5% του συνόλου των ναυτικών πληρωμάτων στον κόσμο . Αξιοσημείωτο είναι ότι σημαντικός αριθμός Ουκρανών ναυτών επιστρέφει στη χώρα του για να καταταγεί και να πολεμήσει, κάτι που αναμένεται να δημιουργήσει νέα προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα.
H Ρωσία είναι 9η χώρα στον κόσμο στην κατασκευή πλοίων και οι πολεμικές επιχειρήσεις ίσως καθυστερήσουν την παράδοση νέων παραγγελιών με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις μεταφορές.
Στην Ουκρανία λειτουργεί το μεγαλύτερο πυρηνικό εργοστάσιο της Ευρώπης (Ζαπορίζια) ενώ η χώρα παράγει τη μισή της ηλεκτρική ενέργεια από δεκαπέντε πυρηνικούς σταθμούς στο έδαφός της, καθιστώντας έτσι καταστροφικό ένα λανθασμένο χτύπημα.
Με τον αγωγό NordStream 2 στη Βαλτική Θάλασσα, ο οποίος όμως μετά την έναρξη του πολέμου «ενταφιάστηκε»(αφού η εταιρεία που τον διαχειρίζεται υπέβαλε αίτημα πτώχευσης) η Ρωσία αναμενόταν να «παρακάμψει» την Ουκρανία, κάτι που θα σήμαινε μείωση των εσόδων της Ουκρανίας της τάξης των δύο δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως.
Ταυτόχρονα, προφανώς καταγράφονται επιπτώσεις για την παγκόσμια οικονομία που σχετίζονται αμεσότερα με τις πολεμικές επιχειρήσεις. Ενδεικτικά:
Η Ρωσία είναι 2η σε εξαγωγές στρατιωτικού υλικού και όπλων στον κόσμο , πίσω μόνο από τις ΗΠΑ και πάνω από τη Γαλλία, κάτι που της δίνει(συνδυαστικά και με τις άλλες παραγωγικές της δυνατότητες) ένα σημαντικό πλεονέκτημα στις πολεμικές επιχειρήσεις.
Η ανοικοδόμηση της περιοχής του Donbas, λόγω των συνεχιζόμενων συγκρούσεων από το 2014, σύμφωνα με έρευνα του Vienna Institute for International Economic Studies , θα κοστίσει πάνω από 21 δισεκατομμύρια δολάρια (περίπου το 15% του ΑΕΠ της Ουκρανίας) ενώ σε πρόσφατες δηλώσεις τους ουκρανοί αξιωματούχοι αναφέρουν ότι έχουν καταστραφεί υποδομές αξίας 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Δίνεται έτσι μια τάξη μεγέθους για το κόστος ανοικοδόμησης της Ουκρανίας μετά το τέλος του πολέμου και κατ’ επέκταση του περιθωρίου κέρδους των εταιρειών που θα αναλάβουν την ανοικοδόμηση.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Centre for Economic Recovery , το ημερήσιο κόστος των πολεμικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία για τη Ρωσία (απώλειες πάσης φύσεως οχημάτων, πυρομαχικά, καύσιμα, λοιπός εξοπλισμός) ξεπερνά το ένα δισεκατομμύριο ευρώ, ενώ αναμένεται να φτάσει και να ξεπεράσει τα 20 δισεκατομμύρια ευρώ, χωρίς να συνυπολογίζεται το, ανυπολόγιστο, κόστος σε ανθρώπινες ζωές.
Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στην προσφυγική κρίση στην καρδιά της Ευρώπης, που ήδη ξεκίνησε . Οι πρώτες εκτιμήσεις για τις προσφυγικές ροές από την Ουκρανία κάνουν λόγο μέχρι και για δέκα εκατομμύρια εκτοπισμένους Ουκρανούς πολίτες μέχρι το τέλος του πολέμου. Ιδιαίτερος όμως κίνδυνος, που σχετίζεται άμεσα με την επερχόμενη προσφυγική κρίση, είναι ο κίνδυνος γυναίκες πρόσφυγες από την Ουκρανία να πέσουν θύματα trafficking, αφού ήδη σχετικές αναφορές έχουν κάνει την εμφάνισή τους.
5. Οι εξελίξεις στον κόσμο
Όπως φάνηκε από τα στοιχεία που παρατέθηκαν συνοπτικά ανωτέρω, η σημασία των δύο χωρών είναι ιδιαιτέρως μεγάλη τόσο για την κάλυψη των επισιτιστικών αναγκών μεγάλου μέρους του πλανήτη, όσο και των ενεργειακών αναγκών και των αναγκών της παγκόσμιας βιομηχανίας σε πρώτες ύλες. Συνεπώς, τα αποτελέσματα στην παγκόσμια οικονομία είναι ήδη ορατά και αναμένεται ότι στο μέλλον και εφόσον η κατάσταση δεν αποκλιμακωθεί σύντομα, η εικόνα θα επιδεινωθεί.
5.1. Ο επανεξοπλισμός της Γερμανίας
Με μέγεθος περίπου 1.8 τρισεκατομμύρια δολάρια και εταιρείες κολοσσούς όπως οι αμερικάνικες Lockheed Martin, Northrop Grumman, Raytheon Technologies, οι γαλλικές Naval Group και Thales, η αγγλική ΒΑΕ κ.ά., η βιομηχανία όπλων είναι ένα σημαντικό μέγεθος για την παγκόσμια οικονομία.
Στο μέγεθος και τις ανάγκες αυτής της βιομηχανίας, ίσως εδράζεται και η υποχρέωση των χωρών μελών της συμμαχίας του ΝΑΤΟ να δεσμεύουν το 2% του ΑΕΠ τους για αμυντικές δαπάνες. Μια υποχρέωση την οποία παραδοσιακά η Γερμανία δεν ικανοποιούσε (ιστορική συνέχεια ίσως και των περιορισμών που της τέθηκαν μετά το τέλος του ΒΠΠ). Αν υποτεθεί ότι το ΑΕΠ της Γερμανίας είναι περίπου 3,8 τρισεκατομμύρια ευρώ, τότε το 2% ισοδυναμεί ούτε λίγο ούτε πολύ με 76,1 δισεκατομμύρια ευρώ, σχεδόν όσο το μισό ελληνικό ΑΕΠ. Συνεπώς πρόκειται για μια πολύ μεγάλη αγορά στην οποία οι εταιρείες όπλων δεν είχαν πλήρη πρόσβαση. Όχι πλέον όμως.
Με αφορμή τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ήλθε η ιστορική ανακοίνωση της Γερμανίας στις 27 Φεβρουαρίου 2022, ότι δημιουργεί ταμείο 100+ δισ. ευρώ για να ενισχύσει την άμυνα της, κάτι που δημιούργησε βέβαια και συνειρμούς με το παρελθόν. Μέρος των χρημάτων αυτών θα κατευθυνθεί τόσο σε ευρωπαϊκά προγράμματα, όπως το σύστημα TWISTER της πρωτοβουλίας PESCO για αντιμετώπιση βαλλιστικών πολυηχητικών βλημάτων, όσο και σε διεθνή εξοπλιστικά προγράμματα, όπως τα γνωστά μαχητικά αεροπλάνα πέμπτης γενιάς F-35, των οποίων το μέλλον αντιμετώπιζε προκλήσεις μετά τον «αποκλεισμό» της Τουρκίας από αυτό, αλλά τώρα, με την εξαγγελία της Γερμανίας, φαίνεται ότι βρέθηκαν οι οικονομικές «ανάσες».
Ο επανεξοπλισμός της Γερμανίας πιθανότατα θα έχει σημαντικές επιπτώσεις για την ΕΕ και τον μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό της. Είναι δεδομένο ότι οι χώρες της ΕΕ δεν βρίσκονται στο ίδιο σημείο του οικονομικού κύκλου και συνεπώς τα πλεονάσματα της Γερμανίας θα μπορούσαν να αναδιανεμηθούν στις χώρες με ελλείματα στο πλαίσιο των πολιτικών σύγκλισης (πχ ευρωπαϊκό κράτος πρόνοιας, ελάχιστο εγγυημένο ευρωπαϊκό εισόδημα, κοινός ελάχιστος κατώτατος μισθός κ.α.), κάτι που μάλλον εκμηδενίζεται ως πιθανότητα.
5.2. Οι διεθνείς κυρώσεις
Μια σειρά μέτρων, με στόχο να προκαλέσουν κλυδωνισμούς στη ρωσική οικονομία, έχουν επιβληθεί από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, την ΕΕ κ.α.,ενώ και η Ρωσία κινήθηκε αντιστοίχως.
Πιο συγκεκριμένα, στη Ρωσία επιβλήθηκε αποκλεισμός από το σύστημα SWIFT, κατάργηση ειδικών εξαιρέσεων δασμών για τις εισαγωγές ρωσικών προϊόντων, κλείσιμο εναέριου χώρου των χωρών του ΝΑΤΟ, απαγόρευση εξαγωγών στη Ρωσία ανταλλακτικών αεροσκαφών, λιμάνια πολλών χωρών έκλεισαν για τα πλοία υπό ρωσική σημαία, ακυρώθηκαν παραδόσεις εμπορευματοκιβωτίων στη Ρωσία, πλήθος εταιρειών ανέστειλαν τη λειτουργία τους στη Ρωσία, οι ΗΠΑ και η Αγγλία ανακοίνωσαν εμπάργκο στις εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου, φυσικού αερίου κ.ά.
Από την πλευρά της η Ρωσία απαγόρευσε την εξαγωγή πάνω από 200 προϊόντων, ανέβασε το βασικό επιτόκιο της κεντρικής τράπεζας στο 20% ώστε να συγκρατήσει την πτώση του ρουβλιού, απαγόρευσε σε ξένους επενδυτές να πουλήσουν ρωσικές μετοχές και ομόλογα, σταματά τις πληρωμές τόκων σε ξένους επενδυτές που έχουν ρωσικά κρατικά ομόλογα και προειδοποίησε για την πιθανότητα διακοπής φυσικού αερίου.
Καθώς αναφερόμαστε σε μερικές από τις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου, η οικονομική κρίση είναι όχι μόνο δεδομένη και αναπόφευκτη αλλά σίγουρα θα είναι και ιδιαίτερα έντονη.
5.3. Οι επιπτώσεις στην εφοδιαστική αλυσίδα και στην αγορά της ενέργειας
Τα αποτελέσματα του πολέμου στην εφοδιαστική αλυσίδα είναι ήδη εμφανή και όσο ο πόλεμος συνεχίζεται, τόσο η κατάσταση για την πλειοψηφία των χωρών θα δυσκολεύει. Καθώς, αφενός η Ουκρανία ανέστειλε όλες τις εξαγωγές της προκειμένου να εστιάσει στις πολεμικές επιχειρήσεις, αφετέρου η Ρωσία λόγω των διεθνών κυρώσεων που της έχουν επιβληθεί δεν είναι σε θέση να εξάγει τις ποσότητες σιτηρών που υπό φυσιολογικές συνθήκες εξάγει, θα παρουσιαστούν γρήγορα ελλείψεις στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα αλλά και μεγάλες αυξήσεις στις τιμές των σιτηρών και των άλλων γεωργικών προϊόντων. Ενδεικτικά μόνο:
Η Ουκρανία προμηθεύει το 60% του καλαμποκιού που καταναλώνουν οι χώρες της Ε.Ε. και το 26% του σιταριού που καταναλώνει η Ινδονησία.
Ρωσία και Ουκρανία συνδυαστικά καλύπτουν το 75%-80% των αναγκών του πλανήτη σε ηλιέλαιο, πάνω από το 10% συνολικά του μαγειρικού λαδιού, περίπου το 1/3 των παγκόσμιων εξαγωγών σε σιτάρι και το 1/6 των παγκόσμιων εξαγωγών σε καλαμπόκι.
Οι αφρικανικές χώρες εισάγουν αγροτικά προϊόντα τόσο από την Ουκρανία όσο και από την Ρωσία και τα προβλήματα ήδη έκαναν την εμφάνισή τους. Η Αίγυπτος επί παραδείγματι, η χώρα που εισάγει το περισσότερο σιτάρι παγκοσμίως, ήδη ακύρωσε δύο παραγγελίες σιταριού μία λόγω υψηλών τιμών και μία λόγω έλλειψης προσφορών, κάτι που πιθανόν θα αυξήσει την τιμή του ψωμιού στη χώρα. Παράλληλα, όμως, η Αίγυπτος ανακοίνωσε ότι θα στραφεί σε άλλες αγορές σιταριού, κάτι που αναμένεται με τη σειρά του να αυξήσει εκ νέου τις πιέσεις στην τιμή του.
Ο Λίβανος, μετά τη μεγάλη καταστροφή του λιμανιού της Βηρυτού το 2020, που έπληξε και τις κύριες αποθήκες σιταριού της χώρας, βασίζεται κατά 60% σε εισαγωγές από την Ουκρανία.
Χαρακτηριστικά , στις 7 Μαρτίου η τιμή του σιταριού στο χρηματιστήριο προϊόντων του Σικάγο έχει αυξηθεί περισσότερο από 70% φέτος, με τις τιμές να φτάνουν τα 13 δολάρια ΗΠΑ/bushel , στα υψηλότερα επίπεδα από το 2008. Η τιμή του καλαμποκιού έχει επίσης αυξηθεί σχεδόν κατά 30% από την αρχή του έτους φτάνοντας τα 7,5 δολάρια ΗΠΑ /bushel,στα υψηλότερα επίπεδα από το 2012.
Διάγραμμα 1 : Πορεία της τιμής καλαμποκιού (με μπλε) και σιταριού(με πράσινο) από 01/01/2021 μέχρι 07/03/2021 : Πηγή https://tradingeconomics.com
Παράλληλα, οι κυρώσεις της Δύσης στη Ρωσία θα έχουν σημαντικά πληθωριστικά αποτελέσματα για το σύνολο της παγκόσμιας οικονομίας λόγω φυσικού αερίου και πετρελαίου, ειδικά στην Ευρώπη, δεδομένου ότι η Ρωσία καλύπτει το 40% των αναγκών του φυσικού αερίου των χωρών μελών της Ε.Ε.
Χαρακτηριστικά , στις 7 Μαρτίου η τιμή του πετρελαίου brent (και του αργού) ανά βαρέλι είχε ξεπεράσει τα 120 δολάρια ΗΠΑ, το υψηλότερο σημείο από το 2008 και η τιμή του φυσικού αερίου τα 5.1 δολάρια ΗΠΑ ανά Btu, το υψηλότερο σημείο που έφτασε το τελευταίο τρίμηνο (Διάγραμμα 2). Αυτές οι αυξήσεις θα έχουν μεγάλη επίπτωση στο κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος. Ενδεικτικά, η χονδρική τιμή της μεγαβατώρας για την Ελλάδα διαμορφώθηκε στις 8 Μαρτίου πάνω από τα 425 ευρώ σε σχέση με τα (έτσι κι αλλιώς πολύ υψηλά) 179 ευρώ στις 24 Φεβρουαρίου, ημέρα που ξέσπασε ο πόλεμος. Σε αυτό το σημείο, πρέπει να αναφερθεί ότι ο μεγάλος κερδισμένος από την μέχρι τώρα διαμορφωθείσα κατάσταση είναι οι ΗΠΑ και οι εξαγωγές LNG, η τιμή του οποίου (περίπου 51 δολάρια ανά mmBtu) είναι σχεδόν δέκα φορές πάνω από την αντίστοιχη τιμή που είχε ένα χρόνο πριν με τις αμερικάνικες εταιρείες να προτιμούν σε πολλές περιπτώσεις την αναδρομολόγηση των παραγγελιών τους από την Ασία στην Ευρώπη, αφού το κέρδος είναι μεγαλύτερο ακόμα και μετά τον υπολογισμό τυχόν προστίμων.
Διάγραμμα 2 : Πορεία της τιμής πετρελαίου brent (με μπλε) και φυσικού αερίου (με πράσινο) από 01/01/2021 μέχρι 07/03/2021 : Πηγή https://tradingeconomics.com/
6. Συμπερασματικά
Οι πολεμικές συγκρούσεις εκτός από το εμφανές δράμα των ανθρώπινων απωλειών, της ανθρωπιστικής κρίσης και της καταστροφής βασικών υποδομών, έχουν μια σειρά από αποτελέσματα και επιπτώσεις που επηρεάζουν όχι μόνο τις άμεσα εμπλεκόμενες χώρες. Όσο σημαντικότερες είναι οι εμπόλεμες χώρες για το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, τόσο μεγαλύτερες είναι οι συνέπειες συνολικά και στην περίπτωση του ρωσο-ουκρανικού πολέμου οι δύο χώρες αποδεικνύεται ότι είναι πολύπλευρα σημαντικές για την παγκόσμια οικονομία.
Το ΔΝΤ άλλωστε, προειδοποιεί ότι ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος θα δημιουργήσει ύφεση στην παγκόσμια οικονομία, το μέγεθος της οποίας δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να υπολογιστεί και εξαρτάται τόσο από τη διάρκεια του πολέμου όσο και από την επίδραση των οικονομικών και εμπορικών κυρώσεων που αναφέρθηκαν ανωτέρω. Το σίγουρο είναι πως οι προκλήσεις και οι δυσκολίες για την παγκόσμια οικονομία είναι πολύ μεγάλες.
Τέλος είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αναφερθεί και να αξιολογηθεί, ότι οι αναταράξεις στην εφοδιαστική αλυσίδα και οι πληθωριστικές πιέσεις στην παγκόσμια οικονομία, είχαν ήδη ξεκινήσει δύο περίπου χρόνια πριν, με την έκρηξη της πανδημίας του Covid-19. Αυτό σημαίνει ότι το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα δεν έχει προλάβει να ισορροπήσει και είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στις οποιεσδήποτε μεταβολές και αναταράξεις, πολύ περισσότερο σε μια σύγκρουση μεταξύ δύο χωρών με τα παραγωγικά χαρακτηριστικά που προαναφέρθηκαν αλλά και τη γεωγραφική θέση στην οποία βρίσκονται.
στα 1972 οι χουνταιοι διορίζουν αυτοί τα διοικητικά συμβούλια των φοιτητικών συλλόγων στα πανεπιστήμια
οι φοιτητές αντιδρούν και δημιουργούνται οι φοιτητικές επιτροπές αγώνα
………………………………………..
προς τα τέλη του 1972 οι χουνταιοι σε μια απόπειρα να αλλάξουν το κλίμα προκρίνουν φοιτητικές εκλογές
σχεδόν αντιγραφή των εκλογών βίας και νοθείας του Καραμανλή στα 1961
………………………………………..
οι προσκείμενοι στη χούντα κερδίζουν και αυτό πράγματι αλλάζει το κλίμα αλλά προς το χειρότερο για τη χούντα
………………………………………..
απ τις πρώτες μέρες του 1973 γίνεται φανερό οτι τα πανεπιστήμια βράζουν
………………………………………..
στις αρχές Φλεβάρη οι φοιτητές του πολυτεχνείου αποφασίζουν γενική αποχή απ τα μαθήματα
η χούντα απαντάει στην πρόκληση και ανακαλεί τις αναβολές στράτευσης των φοιτητών που απείχαν από τα μαθήματά τους.
………………………………………..
η είδηση αυτή σκάει σα βόμβα στους φοιτητές και τους ωθεί στα κάγκελα
………………………………………..
επιτόπου διοργανώνονται διαδηλώσεις μέσα στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο,
ομως
οι χωροφύλακες σπάζουν πανεπιστημιακό άσυλο, εισβάλλουν και τους τσακίζουν στο ξύλο.
τέλος
συλλαμβάνουν 11 φοιτητές που τους παραπέμπουν σε δίκη.
ταυτόχρονα 88 φοιτητές λαμβάνουν φύλλο πορείας για να παρουσιαστούν στο στρατό.
………………………………………..
μια βδομάδα μετά την 21η Φεβρουαρίου 1973,
4.000 φοιτητές καταλαμβάνουν το κτίριο της Νομικής Αθηνών στη Σόλωνος.
………………………………………..
ανεβαίνουν στην ταράτσα του κτιρίου και καλούν το λαό να τους συμπαρασταθεί.
ο αγώνας τους είναι για την Ελευθερία και την δημοκρατία.
«Εμείς οι φοιτηταί των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ορκιζόμαστε στ’ όνομα της ελευθερίας να αγωνισθούμε μέχρι τέλους για την κατοχύρωση:
α) των ακαδημαϊκών ελευθεριών,
β) του πανεπιστημιακού ασύλου,
γ) της ανακλήσεως όλων των καταπιεστικών νόμων και διαταγμάτων».
………………………………………..
η πρυτανεία κάνει την πάπια και δε ζητάει επέμβαση της αστυνομίας.
εντωμεταξύ το κάλεσμα πιάνει και μαζεύεται πολύς κόσμος έξω και στα περίχωρα της νομικής
………………………………………..
Το βράδυ της επόμενης ημέρας (22 Φεβρουαρίου) οι χιλιάδες των διαδηλωτών είναι η τέλεια κάλυψη για να αποχωρίσουν οι καταληψίες χωρίς να συλληφθούν
………………………………………..
Ωστόσο, αφού οι χωροφύλακες δεν μπορούν να ξέρουν ποιοι ήσαν καταληψίες
ποιοι είναι διαδηλωτές
και ποιοι είναι απλά περαστικοί απ το δρόμο
τους δέρνουν όλους
………………………………………..
πέφτει πολύ ξύλο στους γύρω δρόμους απ τους χωροφύλακες και τους παρακρατικούς
και γίνονται και πολλές συλλήψεις
………………………………………..
σχεδόν ένα μήνα μετά
σα σήμερα 20 Μαρτίου 1973. 2.500 φοιτητές προχωρούν πάλι στην κατάληψη της νομικής που έμεινε στην ιστορία ως η “δεύτερη κατάληψη της Νομικής”
………………………………………..
οι φοιτητές ανεβαίνουν και πάλι στην ταράτσα και πετούν τρικακια και φωνάζουν συνθήματα
………………………………………..
η πρυτανεία δεν μπορεί να ξανακάνει το κουνέλι, πρέπει να πάρει θέση
έτσι,
ζητούν την επέμβαση των χωροφυλάκων
………………………………………..
αυτή τη φορά μπαίνουν στη νομική συντονισμένα
η αστυνομία,
η ΕΣΑ και τα ΛΟΚ.
………………………………………..
το ξύλο που πέφτει δεν περιγράφεται ενώ και οι συλλήψεις είναι πολλές
………………………………………..
οι φοιτητές τσακίζονται αλλά και ατσαλώνονται ταυτόχρονα…
το πολυτεχνείο έρχεται καλπάζοντας..
………………………………………..
ΥΓ. οι εξεγέρσεις των φοιτητών θα βγάλουν την Αθήνα απ την αποχαύνωση και τη δουλική παθητικότατα…
το γελοίο φασιστικό καθεστώς της χούντας μετράει μέρες….
………………………………………..
ΥΓ2. δυστυχώς για να πέσει θα πρέπει πρώτα να χαθεί η Κύπρος…
οι χουντικοί είναι μέσα στη λίστα με τους μεγαλύτερους συνειδητούς προδότες της ιστορίας
Το Web3 θα είναι το κλειδί για το μέλλον του διαδικτύου της Κίνας, λέει η ρυθμιστική αρχή ασφαλείας της κινεζικής κεφαλαιαγοράς- Ο ρόλος των ψηφιακών νομισμάτων (που λειτουργούν μόνο σε αυτό) και ο αθέατος ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ πόλεμος με φόντο το Ουκρανικό
Ο διευθυντής του Γραφείου Εποπτείας Επιστήμης και Τεχνολογίας της Ρυθμιστικής Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς της Κίνας, Yao Qian, ζήτησε να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο Web3, θεωρώντας ότι είναι το μέλλον του Διαδικτύου.
Ο Yao δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο ” Web 3.0: A New Generation of Internet that is Approaching,” σχετικά με τη σημασία της εξελισσόμενης τεχνολογίας και τον τρόπο με τον οποίο η μετάβαση από το Web2 στο Web3 είναι κρίσιμη.
Το άρθρο εξετάζει τη σημασία της προοδευτικής έρευνας και της ανάπτυξης στρατηγικής υποδομής στην Κίνα και επί αυτού.
Στο άρθρο, ο Yao προέβλεψε ότι το Web3 θα ανακατασκευάσει την οργανωτική μορφή και το επιχειρηματικό μοντέλο της οικονομίας του Διαδικτύου για να βελτιώσει σημαντικά το υπάρχον οικοσύστημα του Διαδικτύου.
Το κινεζικό στέλεχος της αρμόδιας ρυθμιστικης αρχής πιστεύει ότι το Web3 θα λύσει αποτελεσματικά τα προβλήματα του μονοπωλίου, της έλλειψης προστασίας της ιδιωτικής ζωής και των κακόβουλων αλγορίθμων στην εποχή του Web2 και θα κάνει το Διαδίκτυο πιο ανοιχτό, περιεκτικό και ασφαλές. Ο Yao ονόμασε το Web3 ένα τρισδιάστατο ολογραφικό Διαδίκτυο που θα ήταν περιεκτικό και διασυνδεδεμένο.
Ένα απόσπασμα από το μεταφρασμένο άρθρο λέει:
«Από τη μια πλευρά, το Web3 μπορεί να συνειδητοποιήσει την αυτοδιαχείριση των ταυτοτήτων από την πλευρά του χρήστη και από την άλλη, μπορεί επίσης να συνειδητοποιήσει την αυτοδιαχείριση των διευθύνσεων από την πλευρά των πόρων του δικτύου, συνειδητοποιώντας πραγματικά την αποδιαμεσολάβηση του τελικού διαδικασία πρόσβασης στο τέλος»
Ενώ η Κίνα διατηρεί μια γενική προσέγγιση απαγόρευσης για τα ψηφιακά νομίσματα , η χώρα είναι αρκετά προχωρημένη όσον αφορά την υποκείμενη τεχνολογία του blockchain και τώρα η υποδομή Web3 φαίνεται να είναι η επόμενη μεγάλη τεχνολογία στο επίκεντρο της.
Ο λόγος προφανής:
Το 2030 το 60% των εμπορικών συναλλαγών του πλανήτη θα γίνονται μέσω του web3.0.
Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι η Κίνα δεν πιστεύει απαραιτήτως πολύ στην αποκέντρωση ή στην κατανομή της εξουσίας.
Αυτό είναι εμφανές από το πρόγραμμα ανάπτυξης ψηφιακών νομισμάτων της κεντρικής τράπεζας (CBDC) στο οποίο το ψηφιακό νόμισμα βασίζεται μεν σε blockchain τεχνολογίες, αλλά η τεχνολογία είναι εξαιρετικά συγκεντρωτική με την κεντρική κυβέρνηση να ελέγχει κάθε πτυχή του μέσω της διατήρησης του μονοπωλιακού εκδοτικού δικαιώματος έκδοσης νέων νομισμάτων (ανεξαρτήτως του τύπου τους- χάρτινα, πλαστικά, ψηφιακά ή blockchain ψηφιακά ) αντικρισμένα με κάποια κρατικά ή ιδιωτικά δάνεια.
Η τεχνολογική καθυστέρηση των ΗΠΑ σε αυτόν τον τομέα, που τώρα ανακαλύπτει τις αδυναμίες του νεοφιλελεύθερης κοπής τρόπου παραγωγής νέου χρήματος, όπως αυτός θεσπίστηκε από τον Νίξον το 71 χωρίς καμία αναφορά στον “κανόνα του χρυσου”, την έχει στρέψει στην άρον άρον χρήση ψηφιακών παγίων (“κρυπτονομισμάτων”) ιδιωτικής έκδοσης, που προς το παρόν βρίσκονται στο στάδιο της “διάχυσης” επί του web2.0 και στο web3.0. Εκτιμούν οι αντίστοιχοι Αμερικανοί διαχειριστές ασφάλειας των κεφαλαιαγορών ότι με κάποιο μαγικό τρόπο θα ακολουθήσει η υπερσυγκέντρωσή τους πάλι σε λίγους ¨διαχειριστές¨- ιδανικά πάλι τις Τράπεζες, για να ξεκινήσει έτσι ο κύκλος ζωής ενός “νεοφιλελευθερισμού ver2.0”. Το πώς δεν τους είναι ακόμα πολύ σαφές….
Εν τω μεταξύ, από την άλλη πάντα, οι αμυντικές προσπάθειες του Θείου Σάμ να προλάβει τις εξελίξεις που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Έτσι:
Εννέα Ρεπουμπλικανοί γερουσιαστές υποστήριξαν χθες νέα νομοθεσία που στοχεύει να κατευθύνει την πολιτική των αμερικανικών κυβερνητικών υπηρεσιών γύρω από τις ανησυχίες ότι το ψηφιακό γουάν της Κίνας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παράκαμψη των κυρώσεων και τη διακύβευση των προσωπικών πληροφοριών των χρηστών.
Σε μια ανακοίνωση της Τετάρτης, ο γερουσιαστής της Λουιζιάνα Μπιλ Κάσιντι και η γερουσιαστής του Τενεσί Μάρσα Μπλάκμπερν, υποστηριζόμενοι από επτά άλλους Ρεπουμπλικάνους γερουσιαστές, πρότειναν το Say No To the Silk Road Act – ένα νομοσχέδιο που θα απαιτούσε από ορισμένες κυβερνητικές υπηρεσίες να αναφέρουν την χρήση του ψηφιακού νομισματος της κεντρικής τράπεζας της Κίνας (CBDC γουάν). Οι δύο γερουσιαστές δήλωσαν ότι είχαν ανησυχίες σχετικά με την ψηφιακή επιτήρηση και το απόρρητο των πολιτών και των ξένων χρηστών λόγω της ανάπτυξης του CBDC γουαν από την Κίνα.
Σε περίπτωση που εγκριθεί το νομοσχέδιο, ο Υπουργός Εμπορίου και Εμπορίου των ΗΠΑ θα αναφέρει τις επιπτώσεις του ψηφιακού γιουάν στο εμπόριο καθώς και τις ενέργειες επιβολής του εμπορίου, ενώ το Υπουργείο Εξωτερικών θα εκδώσει προειδοποίηση για το CBDC γουαν. Το νομοσχέδιο περιελάμβανε επίσης απαιτήσεις για το Γραφείο Διαχείρισης και Προϋπολογισμού να αναπτύξει κατευθυντήριες γραμμές για οργανισμούς που χρησιμοποιούν το ψηφιακό γιουάν και να ζητούν από ξένες κυβερνήσεις να λαμβάνουν οικονομική βοήθεια για τον στρατό τους να αποκαλύπτουν, εάν χρησιμοποιούν, το CBDC γουάν. (Ουπς ο Ερντογάν και εδώ…)
«Εάν αφεθούν ανεξέλεγκτες, τεχνολογίες συμπεριλαμβανομένου του κινεζικού ψηφιακού γιουάν θα δώσουν τη δυνατότητα στη Ρωσία να αποφύγει τις παγκόσμιες κυρώσεις σε συστήματα όπως το SWIFT και να επιτρέψει στο ΚΚΚ να παρακολουθεί περαιτέρω και να απειλεί τους πολίτες του», δήλωσε ο Μπλάκμπερν.
Με τη Ρωσία να αντιμετωπίζει επί του παρόντος κυρώσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση που απειλούν την οικονομία της, ορισμένες αναφορές υποδηλώνουν ότι η χώρα μπορεί να στραφεί στην Κίνα για λύσεις, αξιοποιώντας συστήματα πληρωμών, συμπεριλαμβανομένου του UnionPay. Πολλοί νομοθέτες έχουν στρέψει την προσοχή τους στα ψηφιακά περιουσιακά στοιχεία για να επιτρέψουν στη Ρωσία να αποφύγει αυτά τα μέτρα.
Την Τετάρτη, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν ανακοίνωσε ότι είχε υπογράψει ένα εκτελεστικό διάταγμα που επικεντρώνεται στη δημιουργία ενός ρυθμιστικού πλαισίου για την κρυπτογράφηση – αναφέροντας τον πιθανό ρόλο του στην παράκαμψη των κυρώσεων.
Πρακτικά, με αυτές τις προσπάθειες, το μόνο που επιτυγχάνεται είναι ο ΠΛΗΗΡΗΣ αποκλεισμός και των δυτικών τραπεζών από την έκδοση ψηφιακών νομισμάτων CBDC, όπως πχ το ψηφιακό ευρώ!
Οπερ, στρατηγική σε πλήρες αδιέξοδο!
Τι δεν καταλαβαίνεις ακριβώς;
Ωραία, αφού έχω την προσοχή σας, πάμε τώρα στην ουσία. Επειδή εγώ το ξέρω το παιχνίδι απ’ έξω κι ανακατωτά, η δουλειά μου είναι. Τόσο το παιχνίδι του να τραβάς την προσοχή και να τρεντάρεις με τα εύκολα, όσο και του να πηγαίνεις στην ουσία με τα δύσκολα.
Προσωπικά, λοιπόν, μου φαίνεται αδιανόητο να ασχολείται η μισή Ελλάδα με την Μποφίλιου, για την οποία δεν έχω ούτε καλλιτεχνική ούτε και άλλη άποψη και δεν μ’ ενδιαφέρει κιόλας.
Όχι επειδή είναι καλή, κακιά, με τη λάθος ή τη σωστή πλευρά της ιστορίας, αλλά επειδή δεν παίζει απολύτως κανέναν ρόλο στην ιστορία, εν αντιθέσει με άλλους, που και ρόλο παίζουν και ουδείς ασχολείται να εξηγήσει το πώς ακριβώς τον παίζουν.
Ο Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, για παράδειγμα, που φυσικά πολλοί δεν τον ξέρετε, θα τον μάθετε αμέσως, είναι το χαμογελαστό αγόρι που θα βρείτε στο κείμενο από κάτω.
Ο μπιν Σαλμάν είναι ο heir apparent και γενικός κουμανταδόρος στη Σαουδική Αραβία και εν αντιθέσει με την Μποφίλιου δεν τραγουδάει, έχει άλλα χόμπι, όπως το να εκτελεί 81 ανθρώπους (μόλις προχθές έγινε αυτό) σε μία μέρα.
Aν θέλετε να διαβάσετε αναλυτικά για τον μπιν Σαλμάν και τη Σαουδική Αραβία, διαβάστε εδώ, ας περ γιούζουαλ, αυτό που έγραψα.
Και το έγραψα ακριβώς τη στιγμή που ελληνική αντιπροσωπεία ήταν στο Ριάντ και του φιλούσε το ρεβέρ της κελεμπίας μπας και πάρουμε καμία επένδυση.
Ο μπιν Σαλμάν και οι φίλοι του (και φίλοι μας φυσικά) στον ΟΠΕΚ, πέρα απ’ όλα τα άλλα φρικαλέα που κάνει, αρνείται να πάρει οποιαδήποτε θέση για την Ουκρανία, όχι να καταδικάσει λίγο, ή γενικά, όπως η Μποφίλιου που πέσαμε να τη φάμε, αλλά ΚΑ ΘΟ ΛΟΥ. Διότι ο Πούτιν είναι φίλος του.
Άσε που κάνουν ακριβώς τα ίδια, ο μεν στην Ουκρανία, ο δε στην Υεμένη, επτά χρόνια εμπλοκή τους ισοπεδώνει τους ανθρώπους. με τα δικά μας όπλα. Τέλειο;
Κι εμείς είμαστε φίλοι του και δεν βγάζουμε κιχ, αντιθέτως πολλοί από εκείνους που βρίζουν νυχθημερόν την Μποφίλιου, περιμένουν πώς και πώς να πάρουν κανα σαουδαραβικό ψίχουλο.
Απάρεντλι, ο μπιν Σαλμάν είναι με τη σωστή πλευρά της ιστορίας, γελάνε και οι καμήλες.
Νάτος, πετιέται πίσω από το θάμνο ο νεοφιλελεύθερος εφημερίας να μου πει για το λεφτόδεντρο και τις ρεαλιστικές ανάγκες και συνθήκες, μπλα μπλα.
Εγώ, αγαπητέ, δεν έχω καμία αντίρρηση.
Να τις πάρουμε τις σαουδαραβικές επενδύσεις, σε καλή μεριά.
Να αποφασίσουμε, όμως, τελικά, πότε και σε ποιά περίπτωση και υπό ποιες συνθήκες θα μας νοιάζουν πιο πολύ οι βομβαρδισμοί αμάχων και σε ποιές λιγότερο, μπας και συνεννοηθούμε και συνεχίσουμε να καταγράφουμε την ιστορία και την πραγματικότητα ως έχει και όχι όπως την φανταζόμαστε.
Δεν είναι δυνατόν να μην τολμάμε να μιλήσουμε γι αυτά που συμβαίνουν, επειδή θα μας κάψουν στην πυρά του «γουαταμπάουτισμ», είναι απίθανο αυτο, είναι διαστημικά στρεβλό να γράφεις την ιστορία μόνο από την πλευρά και με τα ακριβή λόγια που θες και να καταπίνεις αμάσητα ολοκληρα κοπάδια ελεφάντων που σε κοιτάνε από τη μέση του δωματιού.
Και να ασχολείσαι με την «εύκολη» Μποφίλιου.
Κατ’ ελάχιστον, ας το κάνουμε όπως οι Αμερικάνοι, εγώ τους βγάζω το καπέλο:
Μακελάρης, σου λένε, και ο μπιν Σαλμάν, αλλά είναι ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ μακελάρης, φέρε μπιν τα πετρέλαια και κάνε ότι θες παιδί μου, πάρε όπλα να παίζεις στην Υεμένη, παντρέψου τον Πούτιν, εκτέλεσε όλο το Ριάντ, ούτε «αχ τα καημένα τα παιδάκια», ούτε να σηκωθει ο Μάικλ Τζάκσον από τον τάφο να καταδικάσει, ούτε τίποτα.
Δεν είναι κακό πράγμα η υποκρισία, σιγά, όλοι μας έχουμε υπάρξει υποκριτές, σε τέτοιο κόσμο ζούμε. Αφού το σύστημα αυτό εκανε, κατάφερε να εξαρτάται ο πλανήτης από ένα μάτσο μακελάρηδες κι εσύ απλά πρέπει να διαλέξεις τον δικό σου για να επιβιώσεις.
Κακό είναι να προσπαθείς να την επιβάλεις ως τη μόνη και απόλυτη αλήθεια.
