Category: Αφιέρωμα

  • Όμιλος ΔΕΗ: Ένας powertech παίκτης στην Ν.Α. Ευρώπη

    Όμιλος ΔΕΗ: Ένας powertech παίκτης στην Ν.Α. Ευρώπη

    Με ταχύτατους ρυθμούς προχωρά ο μετασχηματισμός του Ομίλου ΔΕΗ σε μία οικονομικά και περιβαλλοντικά βιώσιμη, σύγχρονη, ψηφιακή εταιρεία στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Με σημαντικές επενδύσεις ύψους €9 δισ., για την τριετία 2024-2026, η ΔΕΗ περνά σε πράσινες μορφές παραγωγής ενέργειας, επεκτείνει τις δραστηριότητές της στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αναπτύσσει διαρκώς νέες υπηρεσίες και προϊόντα, και προσφέρει ολοκληρωμένες λύσεις ενέργειας στους πελάτες της, στην ψηφιακή εποχή του νέου εξηλεκτρισμού.

    Η στρατηγική του Ομίλου ΔΕΗ, όπως αυτή παρουσιάστηκε από τη διοίκηση στο Capital Markets Day 2024, στο Λονδίνο, βασίζεται στο τρίπτυχο καθαρή παραγωγή ενέργειας, σύγχρονα ψηφιακά δίκτυα και πελατοκεντρική φιλοσοφία. Στόχος της διοίκησης είναι ο Όμιλος ΔΕΗ να γίνει ενεργειακός ηγέτης στην ευρύτερη περιοχή και σημαντικός παίκτης στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Ένας «πράσινος» όμιλος που το 2030 θα έχει EBITDA €3 δισ. από διαφορετικές δραστηριότητες, ώστε να μπορεί να ανταπεξέλθει σε οποιαδήποτε κρίση και να ανταποκριθεί στον κρίσιμο ρόλο του σε όλες όπου δραστηριοποιείται.

    Υψηλοί πράσινοι στόχοι για ένα βιώσιμο μέλλον

    Ο Όμιλος ΔΕΗ έχει θέσει ως στόχο τις μηδενικές εκπομπές CO2 μέχρι το 2040 (Net Zero), αναγνωρίζοντας τον βασικό ρόλο που διαδραματίζει στην ενεργειακή υποδομή της Ελλάδας και τη σημασία της ενσωμάτωσης των αρχών της Βιώσιμης Ανάπτυξης στις επιχειρηματικές αποφάσεις και δραστηριότητες.

    Η ΔΕΗ στοχεύει να διπλασιάσει την εγκατεστημένη ισχύ ΑΠΕ σε 8,9 GW έως το 2026, με τις ΑΠΕ να αντιπροσωπεύουν το 68% της συνολικής ισχύος της εταιρείας. Παράλληλα, η συνολική εγκατεστημένη ισχύς του Ομίλου ΔΕΗ θα αυξηθεί στα 13,1 GW, παρά την απόσυρση λιγνιτικών, και άλλων μονάδων ισχύος 2,8 GW. Μάλιστα, έως το 2026 θα μηδενιστεί η παραγωγή ενέργειας από λιγνίτη. Το 2030, η εγκατεστημένη ισχύς του Ομίλου ΔΕΗ αναμένεται να φτάσει τα 17 GW, εκ των οποίων το 75% θα προέρχεται από καθαρές μορφές ενέργειας. Με αυτές τις επενδύσεις, η ΔΕΗ θα καταφέρει να μειώσει τις άμεσες εκπομπές CO2 κατά 75% έως το 2026, σε σχέση με το 2019.

    Ηγέτιδα εταιρεία καθαρής ενέργειας στη ΝΑ Ευρώπη

    Με αφετηρία την εξαγορά των δραστηριοτήτων της Enel στη Ρουμανία, ο Όμιλος ΔΕΗ βγήκε εκτός ελληνικών συνόρων και γίνεται περιφερειακός ενεργειακός παίκτης στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, με στόχο τη δημιουργία αξίας μεταξύ των χωρών, μέσω του ενεργειακού διαδρόμου που δημιουργείται.

    Η PPC Romania, όπως ονομάζονται πλέον οι δραστηριότητες της ΔΕΗ στη Ρουμανία, είναι ένας από τους πιο βασικούς παίκτες ενέργειας της χώρας. Είναι νούμερο 1 σε ΑΠΕ με συνολική εγκατεστημένη ισχύ 600 MW και με επιπλέον 5 GW σε πορεία υλοποίησης. Είναι επίσης νούμερο 1 στην προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ κατέχει το δίκτυο διανομής της σε 3 περιφέρειες της χώρας, μεταξύ των οποίων και το Βουκουρέστι.

    Πλέον, ο Όμιλος ΔΕΗ προχωρά δυναμικά με τη δημιουργία χαρτοφυλακίου ΑΠΕ στην ευρύτερη περιοχή, από την Ιταλία και την Κροατία μέχρι τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Σε αυτό πλαίσιο εντάσσεται η απόκτηση αιολικού πάρκου σε λειτουργία στη Ρουμανία με συνολική εγκατεστημένη ισχύ 84MW καθώς και συμφωνίες με κατασκευαστικούς ομίλους για ανάπτυξη έργων ΑΠΕ στην Ελλάδα και σε χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

    Οι ανάγκες του πελάτη στην ψηφιακή εποχή του νέου εξηλεκτρισμού

    Η ενεργειακή μετάβαση και η τεχνολογία αλλάζουν ολόκληρη την αγορά της ενέργειας. Η ΔΕΗ στοχεύει σε μία ολιστική εμπειρία για τους πελάτες χτίζοντας μια νέα σχέση μαζί τους, αξιοποιώντας τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα για μια νέα ψηφιακή εμπειρία σε όλα τα επίπεδα. Η εξαγορά της Κωτσόβολος από την βρετανική Currys, ενός αγαπημένου brand που διαθέτει ένα δίκτυο 95 καταστημάτων σε Ελλάδα και Κύπρο και ένα ολοκληρωμένο δίκτυο εφοδιαστικής αλυσίδας, αποτελεί ορόσημο για τον μετασχηματισμό της ΔΕΗ σε έναν ολοκληρωμένο πάροχο προϊόντων και υπηρεσιών λιανικής.

    Συνεχίζει, επίσης, να επενδύει και να προσφέρει προϊόντα και υπηρεσίες πράσινης ενέργειας στους πελάτες της, όπως τα ΔΕΗ myEnergy Solar για φωτοβολταϊκά στο σπίτι και ΔΕΗ myEnergy HeatPump, το πιο αποδοτικό και οικονομικό σύστημα θέρμανσης με αντλίες θερμότητας.

    Νέες ευκαιρίες ανάπτυξης στην ψηφιακή εποχή

    Ο Όμιλος ΔΕΗ, εκτός από την παραγωγή και εμπορία ενέργειας, επενδύει στην ηλεκτροκίνηση και αναπτύσσει νέους τομείς δραστηριότητας, όπως οι τηλεπικοινωνίες και τα δίκτυα με στόχο να γίνει μία powertech εταιρεία.

    Με τα σημεία φόρτισης ΔΕΗ blue να φτάνουν ήδη τα 2.500 σε Ελλάδα και Ρουμανία και το δίκτυο δημοσίως προσβάσιμων φορτιστών ΔΕΗ blue να μεγαλώνει συνεχώς, η ΔΕΗ blue αντιπροσωπεύει έναν ολόκληρο κόσμο νέων υπηρεσιών και κάνει τον κόσμο της ηλεκτροκίνησης μέρος της καθημερινότητας ολοένα και περισσότερων οδηγών, εστιάζοντας στη βιώσιμη κινητικότητα.

    Την ίδια στιγμή, ο Όμιλος ΔΕΗ φέρνει μία νέα εποχή για τις τηλεπικοινωνίες στην Ελλάδα μέσα από την ΔΕΗ FiberGrid που έχει αναλάβει την ανάπτυξη και παροχή ενός πανελλαδικού δικτύου οπτικών ινών μέχρι το σπίτι με το κατασκευαστικό πλάνο της εταιρείας να αφορά στη χονδρική διάθεση οπτικών ινών σε 500.000 νοικοκυριά και επιχειρήσεις στο τέλος του 2024 και σε 1,7 εκατ. νοικοκυριά και επιχειρήσεις έως και το 2025.

    Επιπλέον, η διοίκηση του Ομίλου ΔΕΗ ανακοίνωσε πρόσφατα το πλάνο για δημιουργία data center στην Αθήνα, δυναμικότητας 25 MW, αλλά και την παροχή υπηρεσιών Τεχνητής Νοημοσύνης (ΑΙ) as-a-service. Παράλληλα, προχωρά η υλοποίηση του υποβρύχιου και επίγειου καλωδιακού συστήματος μετάδοσης δεδομένων EMC (East To Med Data Corridor) για τη σύνδεση Ασίας και Ευρώπης στο οποίο η ΔΕΗ είναι μέτοχος.

    Yγιής οικονομική ανάπτυξη με στόχο EBITDA 1,8 δισ. το 2024

    Η ανάπτυξη του Ομίλου ΔΕΗ βασίζεται σε υγιείς οικονομικές βάσεις. Για το 2024, ο Όμιλος αναβάθμισε τον στόχο για επαναλαμβανόμενο EBITDA στα €1,8 δισ., σε συνέχεια των ισχυρών αποτελεσμάτων του α΄ τριμήνου 2024 και παρά τη συνεχιζόμενη μεταβλητότητα στις αγορές ηλεκτρικής ενέργειας. 

    Ο Όμιλος ΔΕΗ κατέγραψε θετικές επιδόσεις στο πρώτο τρίμηνο του 2024, παρουσιάζοντας αυξημένη λειτουργική κερδοφορία και με τα κέρδη προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων (EBITDA) σε επαναλαμβανόμενη βάση να διαμορφώνονται σε €459 εκατ., αυξημένα κατά 64% σε σχέση με το α’ τρίμηνο 2023. Παράλληλα, πραγματοποίησε συνολικές επενδύσεις ύψους €501 εκατ., συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων στη Ρουμανία σε δραστηριότητες διανομής και ΑΠΕ και μείωσε την ένταση άμεσων εκπομπών CO2 κατά 24% σε σχέση με το προηγούμενο διάστημα, λόγω της μειωμένης παραγωγής από λιγνίτη και της ενίσχυσης της παραγωγής από ΑΠΕ.

    Ο Όμιλος σχεδιάζει σημαντικές επενδύσεις στην τριετία 2024-2026, κυρίως σε ΑΠΕ, αναβάθμιση δικτύων και νέες δραστηριότητες, αυξημένες κατά 130% σε σχέση με την τριετία 2021-2023.

    Ο Όμιλος ΔΕΗ αλλάζει, μεγαλώνει και διεθνοποιείται με στόχο να μπορεί να επιτελεί τον ρόλο του, να είναι φορέας εξέλιξης και αναπόσπαστο κομμάτι του οικονομικού και κοινωνικού ιστού σε όλες τις χώρες που δραστηριοποιείται. Ο Όμιλος ΔΕΗ εξυπηρετεί πλέον 8,7 εκατ. πελάτες στην Ελλάδα και τη Ρουμανία, ενώ το παραγωγικό δυναμικό του ανέρχεται σε περίπου 10,8GW, με θερμικούς, υδροηλεκτρικούς σταθμούς και εγκαταστάσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας με συνολική ετήσια παραγωγή ενέργειας περίπου 20TWh.

  • Αλεξάνδρα Σδούκου: Αναπτύσσοντας ένα πλήρες σύνολο ενεργειακών λύσεων για τις ανάγκες των πολιτών

    Αλεξάνδρα Σδούκου: Αναπτύσσοντας ένα πλήρες σύνολο ενεργειακών λύσεων για τις ανάγκες των πολιτών

    Ένα πιο πράσινο, ψηφιακό και συμμετοχικό μέλλον μας περιμένει σε ότι αφορά το ρόλο του καταναλωτή ενέργειας μέσα στην ευρύτερη οικονομία. Οι νέες τεχνολογίες και ιδέες που εφαρμόζονται πλέον σημαίνουν ότι κινούμαστε μακριά από το στατικό ρόλο που είχε παλαιότερα ο καταναλωτής και προς μια πιο δραστήρια και ουσιαστική του παρουσία.

    Της Αλεξάνδρας Σδούκου*

    Η κυβέρνηση έχει θέσει ψηλά στην ατζέντα τη συγκεκριμένη προσπάθεια επειδή μπορεί να αποφέρει σημαντικά οφέλη. Καταρχήν είναι ζήτημα ενεργειακής δημοκρατίας να μπορεί ο πολίτης να γίνει μέτοχος στην ενεργειακή μετάβαση, επενδύοντας σε τεχνολογίες όπως φωτοβολταϊκά, μπαταρίες και ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Ο στόχος που έχει τεθεί για διείσδυση των ΑΠΕ σε ποσοστό 80% ως το 2030 δεν θα μπορέσει να επιτευχθεί δίχως αυτή τη μετεξέλιξη, ούτε και ο αντίστοιχος για την ενεργειακή αποδοτικότητα.

    Παράλληλα, είναι και θέμα εξοικονόμησης χρημάτων και ενέργειας που μεταφράζονται σε ανταγωνιστικότητα και περισσότερη ασφάλεια για τη χώρα. Έννοιες όπως το net metering μέχρι τώρα και το net billing στο εξής δίνουν την ευκαιρία δραστικού περιορισμού των λογαριασμών ρεύματος. Σε συνδυασμό με τους έξυπνους μετρητές, τα δυναμικά τιμολόγια και τις μπαταρίες, ο καταναλωτής θα μπορεί να αποκομίσει ακόμα υψηλότερα οφέλη.

    Ήδη από φέτος ξεκινά η μαζική εγκατάσταση των έξυπνων μετρητών που θα επιτρέψουν τη ζωνική τιμολόγηση, δηλαδή διαφορετικές τιμές μέσα στην ίδια ημέρα. Ο καταναλωτής θα λαμβάνει, για παράδειγμα, ένα μήνυμα από τον προμηθευτή του ότι αν μειώσει την κατανάλωση για ορισμένες ώρες και τη μεταφέρει σε άλλες, τότε θα έχει ένα συγκεκριμένο όφελος στο λογαριασμό του.

    Αντίστοιχα, το ΥΠΕΝ μετά την επιτυχημένη μεταρρύθμιση στη λιανική αγορά ηλεκτρικού ρεύματος που έλαβε χώρα στις αρχές του 2024, συνεχίζει να δίνει έμφαση στον ανταγωνισμό και την εξασφάλιση δίκαιων τιμών. Στόχος για το άμεσο μέλλον είναι η απλοποίηση της διαδικασίας αλλαγής προμηθευτή ώστε να γίνεται πιο γρήγορα και εύκολα και να μην υπάρχουν εμπόδια. Με τον τρόπο αυτό οι καταναλωτές θα μπορούν μήνα με το μήνα να εκμεταλλευτούν τα φθηνότερα διαθέσιμα τιμολόγια χωρίς κωλύματα.

    Στο ευρύτερο πεδίο της ενεργειακής πολιτικής, διαπιστώνουμε ότι πέρα από τις ώριμες πράσινες τεχνολογίες, δηλαδή τα χερσαία αιολικά, τα φωτοβολταϊκά και την αποθήκευση με μπαταρίες, καλούμαστε να κάνουμε τα πρώτα μας βήματα και σε μια σειρά από αναδυόμενες. Ένα ενδεικτικό παράδειγμα είναι τα υπεράκτια αιολικά όπου ο στόχος είναι να υλοποιηθούν έργα 1,9 GW ως το 2030.

    Παράλληλα, ενδιαφέρον έχει εκφραστεί από τον εγχώριο κλάδο για τα πρώτα έργα στο πράσινο υδρογόνο που παράγεται μέσω ΑΠΕ και μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στην απανθρακοποίηση τομέων όπως οι βαριές μεταφορές και η βιομηχανία.

    Υπάρχουν, όμως, και άλλες υποσχόμενες τεχνολογίες στον ορίζοντα, όπως για παράδειγμα, η δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα, τα ανανεώσιμα ναυτιλιακά και αεροπορικά καύσιμα, διάφορες τεχνολογίες μπαταριών, τεχνολογίες ηλεκτροπαραγωγής από κύματα ή παλίρροια και το Direct Air Capture. Η καθεμία ωριμάζει με διαφορετική ταχύτητα και χαρακτηρίζεται από τις δικές της προκλήσεις.

    Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται περίπλοκα και πράγματι είναι σε επίπεδο πολιτικής, όμως στην πλευρά του καταναλωτή τα πράγματα θα είναι απλά. Η ψηφιοποίηση προχωρά γρήγορα στη χώρα μας και επιτρέπει την αξιοποίηση της κάθε τεχνολογίας από τους πολίτες με τρόπο άμεσο και εύκολα κατανοητό. Σύντομα ο καθένας μας θα διαθέτει ένα ολόκληρο σύνολο από ενεργειακές λύσεις για να διαλέξει ποιες του ταιριάζουν και τον συμφέρουν καλύτερα.

    Όλες αυτές οι νέες εξελίξεις είναι συναρπαστικές, αλλά συνάμα δημιουργούν και ένα ρίσκο, ιδίως για όποια κράτη τις υιοθετήσουν πρώτα. Ως εκ τούτου, οφείλουμε ως Πολιτεία να καταρτίζουμε συνετές πολιτικές που να περιλαμβάνουν εναλλακτικούς δρόμους προς τους στόχους μας και φυσικά συγκράτηση του κόστους. Αναμφισβήτητο είναι, πάντως, ότι παραμένουμε προσηλωμένοι στο στόχο του 2030 και ακόμα παραπέρα στην πλήρη απανθρακοποίηση με ορίζοντα το 2050.

    *Η Αλεξάνδρας Σδούκου είναι Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας

  • ΔΕΠΑ Εμπορίας: Ανάπτυξη με όχημα την εξωστρέφεια και τις επενδύσεις στην καθαρή ενέργεια

    ΔΕΠΑ Εμπορίας: Ανάπτυξη με όχημα την εξωστρέφεια και τις επενδύσεις στην καθαρή ενέργεια

    Πρώτα η πανδημία και στη συνέχεια ο πόλεμος στην Ουκρανία, επηρέασαν δραματικά την ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας, αναδεικνύοντας τη σημασία της επάρκειας τροφοδοσίας και της συγκράτησης του ενεργειακού κόστους.

    Η απεξάρτηση από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα έφερε στο προσκήνιο την ανάγκη για εναλλακτικές πηγές και οδεύσεις ενέργειας, ενώ ο ρόλος του υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) αναβαθμίστηκε, καθώς αποτέλεσε όχι μόνο τη σανίδα σωτηρίας της Ευρώπης, αλλά και μια αξιόπιστη λύση, στο πλαίσιο της ενεργειακής μετάβασης.

    Σε αυτό το ιδιαίτερα ρευστό και ταχύτατα μεταλλασσόμενο περιβάλλον, οι εταιρείες ενέργειες καλούνται να προσαρμοστούν εν κινήσει, διαφοροποιώντας τις δραστηριότητές τους και επενδύοντας σε νέες υποδομές, οι οποίες ευθυγραμμίζονται με τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας αλλά και τις γεωπολιτικές εξελίξεις.

     Η ΔΕΠΑ Εμπορίας εγγυήτρια της ενεργειακής ασφάλειας μέσω στρατηγικών κινήσεων

    Στην Ελλάδα, χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ΔΕΠΑ Εμπορίας, η οποία από μια παραδοσιακή εταιρεία ενέργειας μετασχηματίζεται σε μια ολοκληρωμένη ενεργειακή επιχείρηση με υψηλή καθετοποίηση και ισχυρή παρουσία, τόσο στην εμπορία ενέργειας (φυσικό αέριο και ηλεκτρική ενέργεια), όσο στην παραγωγή, πραγματοποιώντας μεγάλες επενδύσεις σε νέες θερμικές μονάδες στην Ελλάδα και τις γειτονικές χώρες αλλά και σε ΑΠΕ.

    Ταυτόχρονα, ενισχύει διαρκώς την παρουσία της στη λιανική αγορά ενέργειας, μέσω της θυγατρικής της Φυσικό Αέριο – Ελληνική Εταιρεία Ενέργειας, η οποία το 2023 προσέφερε μεσοσταθμικά τις χαμηλότερες τιμές της αγοράς.

    Σημαντικός επίσης πυλώνας του αναπτυξιακού πλάνου της εταιρείας αποτελεί η ενίσχυση της επιχειρησιακής εξωστρέφειας, μέσω της συμμετοχής της σε όλες τις βασικές αγορές και τα χρηματιστήρια ενέργειας της ΝΑ Ευρώπης.

    Πράσινο όραμα και ηλεκτροπαραγωγή

    Ενισχύοντας το ενεργειακό χαρτοφυλάκιό της και επιδιώκοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στον εθνικό στόχο της πράσινης μετάβασης, η ΔΕΠΑ Εμπορίας αναπτύσσει ένα ισχυρό χαρτοφυλάκιο φωτοβολταϊκών δυναμικότητας άνω του 1 GW, ενώ παράλληλα συμμετέχει σε καινοτόμα προγράμματα για την ανάπτυξη ανανεώσιμων αερίων, όπως το υδρογόνο και το βιομεθάνιο.

    Παράλληλα, εισέρχεται δυναμικά στην ηλεκτροπαραγωγή με καύσιμο φυσικό αέριο, αποκτώντας το 29% του μετοχικού κεφαλαίου της νέας μονάδας ηλεκτροπαραγωγής , ισχύος 840 MW, στην Αλεξανδρούπολη, η οποία θα είναι σε θέση να αντικαταστήσει τρεις ρυπογόνες λιγνιτικές, μονάδες, ενώ μελλοντικά, θα μπορεί να λειτουργήσει και με πράσινα καύσιμα (υδρογόνο και βιομεθάνιο).

    Ωστόσο, οι επενδύσεις σε κρίσιμες υποδομές δεν σταματούν εκεί. Πρόσφατα, η ΔΕΠΑ Εμπορίας εισήλθε και στο μετοχικό κεφάλαιο της FIER THERMOELECTRIC SA, με ποσοστό 35%, για την ανάπτυξη μονάδας ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο και στην Αλβανία.

    Επιχειρησιακή εξωστρέφεια

    Αξιοποιώντας το ανταγωνιστικό της χαρτοφυλάκιο, η ΔΕΠΑ Εμπορίας δεν επαναπαύεται στην εγχώρια αγορά, αλλά ενισχύει διαρκώς την επιχειρησιακή της εξωστρέφεια. Είναι ήδη παρούσα στην αγορά της Βουλγαρίας από το 2017, αλλά και σε αυτές της Ιταλίας, της Ουγγαρίας, της Ουκρανίας, της Ρουμανίας, της Σερβίας και της Μολδαβίας.

    Παράλληλα, είναι εγγεγραμμένη και εμπορεύεται σημαντικές ποσότητες φυσικού αερίου σε βασικά χρηματιστήρια της περιοχής, όπως το GME της Ιταλίας, το CEEGEX της Ουγγαρίας και το Balkan Gas Hub της Βουλγαρίας. Με αυτόν τον τρόπο, έχει καταφέρει να διπλασιάσει τις ποσότητες που εξάγει τα τελευταία χρόνια, καθώς και να εδραιώσει το ρόλο της Ελλάδας ως κόμβο μεταφοράς φυσικού αερίου και ενίσχυσης του ενεργειακού εφοδιασμού στη ΝΑ Ευρώπη.

    Προς την κατεύθυνση αυτή, μεγάλη σημασία έχει και η στήριξη της εταιρείας σε διεθνή έργα, όπως είναι ο αγωγός IGB και η πλωτή Μονάδα Αποθήκευσης και Επαναεριοποίησης Φυσικού Αερίου (FSRU) στην Αλεξανδρούπολη, η οποία επιτρέπει τη μεταφορά φυσικού αερίου στη ΝΑ Ευρώπη θωρακίζοντας την τροφοδοσία της. Μάλιστα, ο IGB και το FSRU είναι σχεδιασμένα για να μεταφέρουν στο μέλλον «καθαρά» καύσιμα, όπως το υδρογόνο και το βιομεθάνιο.

    Οι απαιτητικές συνθήκες της ενεργειακής αγοράς των τελευταίων χρόνων χρήζουν αποτελεσματικών λύσεων και φιλόδοξων πρωταγωνιστών. Η ΔΕΠΑ Εμπορίας συμβάλλει δυναμικά στην ενεργειακή επάρκεια της Ελλάδας και της ΝΑ Ευρώπης, μέσω στρατηγικών υποδομών και συνεργασιών, ενώ οδηγεί τις εξελίξεις στην πράσινη μετάβαση, επενδύοντας σε καθαρές μορφές ενέργειας και σε καινοτόμα έργα.

  • Ελίζα Βόζεμπεργκ: «Η ανάγκη ενεργειακής μετάβασης»

    Ελίζα Βόζεμπεργκ: «Η ανάγκη ενεργειακής μετάβασης»

    Η αναζήτηση νέων ενεργειακών μοντέλων, πιο φιλικών στο περιβάλλον, ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή που διαπιστώθηκαν οι δυσμενείς επιπτώσεις των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

    Tης Ελίζας Βόζεμπεργκ*

    Όμως τα τελευταία χρόνια η ανάγκη για ενεργειακή μετάβαση έχει περάσει σε άλλο επίπεδο και έχει καταστεί επιτακτική, με αφορμή τις δραματικές εξελίξεις στα πεδία της κλιματικής αλλαγής και των γεωπολιτικών εντάσεων.

    Πρωτοφανή και ακραία φαινόμενα, όπως καύσωνες, πλημμύρες, πυρκαγιές και φυσικές καταστροφές, ως συνέπειες της κλιματικής κρίσης, καταγράφονται όλο και πιο συχνά. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2023 ήταν η χρονιά με τις υψηλότερες θερμοκρασίες από τότε που υφίστανται επίσημα στοιχεία καταγραφής θερμοκρασιών.

    Από την άλλη πλευρά σοβαρές γεωπολιτικές εντάσεις, που επηρεάζουν καθοριστικά την αγορά ενέργειας, με πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις εχθροπραξίες στη Μέση Ανατολή, υποχρεώνουν την Ευρώπη να αναθεωρήσει επειγόντως την ενεργειακή της πολιτική.

    Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία μειώθηκε δραματικά η ροή φυσικού αερίου από τη Ρωσία προς την Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι το Ρωσικό φυσικό αέριο μέχρι τότε και επί σειρά ετών αποτελούσε βασική πηγή ενέργειας για πολλά κράτη μέλη της ΕΕ. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η Γερμανία, η οποία μάλιστα ήταν ενεργειακά εξαρτημένη σε δυσανάλογα μεγάλο βαθμό από τη Ρωσία κυρίως μέσω του αγωγού Nord Stream.   

    Στην Ελλάδα μέχρι και το 2021 η ηλεκτροπαραγωγή στηριζόταν κατά κύριο λόγο στο φυσικό αέριο, όμως από το 2022 με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία η εικόνα άλλαξε. Η κυβέρνηση της ΝΔ είχε ήδη μεριμνήσει για τη μεγαλύτερη δυνατή αξιοποίηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, με αποτέλεσμα να καταστεί εφικτή η παραγωγή σημαντικού ποσοστού ηλεκτρικού ρεύματος από ηλιακή και αιολική ενέργεια. Το 2023 σχεδόν το ήμισυ της ηλεκτροπαραγωγής στη χώρα μας στηρίχθηκε στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και μάλιστα ο στόχος είναι μέχρι το 2030 να φθάσουμε το 80%.

    Από κει και πέρα το ενεργειακό μοντέλο που πρέπει να ακολουθήσει η πατρίδα μας για να ανταποκριθεί στις σύγχρονες προκλήσεις, να μειώσει τον κίνδυνο από εξωγενείς παράγοντες, όπως η γεωπολιτική παράμετρος και να περιορίσει το ενεργειακό κόστος για τα νοικοκυριά, είναι η διαφοροποίηση των ενεργειακών πηγών με ιδιαίτερη έμφαση στις ανανεώσιμες πηγές.  

    Παράλληλα θα πρέπει να ενθαρρύνουμε νοικοκυριά, επιχειρήσεις και αγρότες να αξιοποιήσουν έτι περαιτέρω προγράμματα παραγωγής ενέργειας, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τα φωτοβολταικά συστήματα, που στοχεύουν στη μείωση του ενεργειακού κόστους μέσω του ενεργειακού συμψηφισμού.  

    Επειδή όμως είναι γνωστό ότι ένα από τα πιο βασικά προβλήματα για την πλήρη αξιοποίηση των δυνατοτήτων που προσφέρουν οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι η αποθήκευση, το επόμενο μεγάλο στοίχημα είναι η δημιουργία του απαραίτητου δικτύου μεταφοράς και των κατάλληλων μηχανισμών αποθήκευσης.

    Για το σκοπό αυτό υπάρχουν ήδη ώριμες τεχνολογίες, όπως επί παραδείγματι οι ταμιευτήρες νερού με ειδικές αντλίες, που ενεργοποιούνται ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Όταν φυσάει ή έχει ηλιοφάνεια και παράγεται ενέργεια, το νερό κινείται με τις κατάλληλες αντλίες προς τα επάνω, ενώ αντιστρόφως όταν δεν φυσάει ή δεν έχει ήλιο, το νερό κινείται προς τα κάτω αξιοποιώντας τη δύναμη της ροής του για παραγωγή ενέργειας, στη λογική των υδροηλεκτρικών εργοστασίων. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζεται επάρκεια ενέργειας ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών και επιτυγχάνεται η επιθυμητή εξισορρόπηση παραγωγής και ζήτησης. 

    Ένα πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί είναι το ελλιπές δίκτυο διανομής, δοθέντος ότι μέχρι πρότινος τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας ήταν συγκεντρωμένα σε συγκεκριμένους γεωγραφικούς χώρους, ενώ τώρα τα σημεία παραγωγής ενέργειας βρίσκονται διάσπαρτα σε όλη την Ελλάδα.

    Στην ανάγκη αναβάθμισης του δικτύου διανομής με πρόσθετη ικανότητα μεταφοράς ενέργειας συνηγορεί και ο επικείμενος εξηλεκτρισμός σημαντικών τομέων, που αναμένεται να αυξήσει σε σημαντικό βαθμό τη ζήτηση για ηλεκτρική ενέργεια.

    Περαιτέρω, από τη συζήτηση για την ενίσχυση της συμμετοχής των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο ενεργειακό μείγμα της χώρας, δεν θα μπορούσε να λείπει η ανάγκη για ψηφιοποίηση και αξιοποίηση ευφυών συστημάτων, προκειμένου η χρήση ενεργοβόρων συσκευών να γίνεται από τους καταναλωτές κατά τις ώρες της ημέρας που παρατηρείται πλεόνασμα ηλεκτρικής ενέργειας.

    Είναι προφανές ότι η κλιματική απορρύθμιση και οι γεωπολιτικές εξελίξεις κατέστησαν την ενεργειακή μετάβαση επιτακτική ανάγκη. Η Ελλάδα κινείται με γοργά βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση και μάλιστα με τις κατάλληλες πρωτοβουλίες, που ήδη έχει αναλάβει η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι σε θέση να κερδίσει το στοίχημα της ενεργειακής μετάβασης και να εξελιχθεί σε ηγέτιδα δύναμη στον τομέα της πράσινης ενέργειας.  

    *Ευρωβουλευτής της ΝΔ

  • Γ. Κρεμλής: Η σχέση παρόχων και καταναλωτών ηλεκτρικής ενέργειας στο πλαίσιο της κυκλικής οικονομίας και της ενεργειακής μετάβασης

    Γ. Κρεμλής: Η σχέση παρόχων και καταναλωτών ηλεκτρικής ενέργειας στο πλαίσιο της κυκλικής οικονομίας και της ενεργειακής μετάβασης

    Το μέλλον στην ενέργεια, στο πλαίσιο της ενεργειακής δημοκρατίας και ενός νέας γενεάς αναδυόμενου δικαιώματος στην ενέργεια, είναι η ακόμη μεγαλύτερη απελευθέρωση και εμπέδωση της αγοράς ενέργειας με επίκεντρό της τον καταναλωτή και με κυρίαρχα στοιχεία την ενσωμάτωση της κυκλικής οικονομίας, της ψηφιακής διακυβέρνησης και της τεχνητής νοημοσύνης στο θεσμικό πλαίσιο και στην αγορά ενέργειας.

    Του Γιώργου Κρεμλή*

    Η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας σημαίνει ότι ο καταναλωτής μπορεί να επιλέξει ελεύθερα τον προμηθευτή για την κάλυψη των αναγκών του σε ηλεκτρικό ρεύμα. Ήδη από το 2007 η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα έχει απελευθερωθεί για όλους τους καταναλωτές ως αποτέλεσμα συγκεκριμένων νομοθετικών ρυθμίσεων – Οδηγιών – της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ).

    Κατά συνέπεια ο τελικός καταναλωτής δεν είναι υποχρεωμένος, όπως παλαιότερα, να αγοράζει αποκλειστικά το ηλεκτρικό του ρεύμα από τον κατεστημένο φορέα – ΔΕΗ στην Ελλάδα  – βάσει ρυθμιζόμενων και μη διαπραγματεύσιμων τιμών.

    Όπου και αν βρίσκεται στην Ελλάδα, έχει το δικαίωμα να επιλέξει τον προμηθευτή ενέργειας που προτιμά και να διαπραγματευθεί ελεύθερα τις τιμές ενέργειας καθώς και τους όρους των υπηρεσιών που θα του παρασχεθούν.

    Η επιλογή λειτουργεί στο πλαίσιο μιας ανοικτής αγοράς που διέπεται από τους κανόνες του ελεύθερου ανταγωνισμού τόσο της ΕΕ όσο και της εθνικής νομοθεσίας αλλά και από τους κανόνες του αθέμιτου ανταγωνισμού.

    Διέπεται ως εκ τούτου και από κανόνες και πρακτικές πλήρους διαφάνειας ώστε ο καταναλωτής να είναι σε θέση να επιλέξει μετά λόγου γνώσεως, όπως και ψηφιακής οικονομίας φιλικές προς το χρήστη. Οι επιλογές του καταναλωτή είναι ανοικτές όχι μόνο ως προς τον προμηθευτή ενέργειας αλλά και ως προς τα τιμολόγια προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας. Είναι επίσης σημαντική η ελευθερία του καταναλωτή να αλλάξει πάροχο αν κρίνει ότι οι προσφορές του είναι συμφερότερες. Κριτήριο εξάλλου κυκλικής οικονομίας προς την ενεργειακή μετάβαση είναι και το ποσοστό πράσινης ενέργειας που χρησιμοποιεί κάθε πάροχος στο ενεργειακό του μείγμα που είναι καθοριστικό για τις επιλογές συνειδητοποιημένων καταναλωτών, όπως αυτοί που θα πρέπει επάξια να θεωρούνται κυκλικοί πολίτες στο πλαίσιο της διείσδυσης της κυκλικής οικονομίας στην αγορά ενέργειας.

    Με την εντυπωσιακή διείσδυση των ΑΠΕ στη Χώρα και την αύξηση των ημερών ηλεκτροδότησης μόνο από αυτές καθώς και με την προοδευτική απεξάρτηση από εισαγωγές ενέργειας και χρήση υδρογονανθράκων και κυρίως λιγνίτη – του οποίου η χρήση πρέπει να παύσει μέχρι το 2028 σύμφωνα με τον εθνικό κλιματικό νόμο – οι τιμές της ενέργειας θα μειωθούν ακόμη περισσότερο σε συνάρτηση βέβαια και με την ενίσχυση και την επέκταση του δικτύου αλλά και των δυνατοτήτων αποθήκευσης ενέργειας.

    Στο πλαίσιο αυτό το σύστημα του «net prosumer» – παραγωγού/ιδιοκαταναλωτή – και των παρόχων που το υποστηρίζουν θα διαδραματίσει ένα πολύ σημαντικό ρόλο. Οι πάροχοι στο πλαίσιο της ενεργειακής αναβάθμισης των κτιρίων θα πρέπει να καθοδηγούν τους καταναλωτές και να τους δίνουν κίνητρα για χρήση ΑΠΕ, μπαταριών αλλά και έξυπνων μετρητών και συστημάτων διαχείρισης των ενεργειακών τους αναγκών ώστε να μπορούν μέσω εργαλείων ηλεκτρονικής διακυβέρνησης να διαχειρίζονται την ενέργεια που αγοράζουν/παράγουν και να αγοράζουν ακόμη και από διαφορετικούς παρόχους ή να πωλούν το πλεόνασμά της. Στο πλαίσιο αυτό η χρήση συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης από τους παρόχους αλλά και η διάθεσή τους στους πελάτες τους ώστε να ενεργοποιούνται οι συσκευές τους όταν η διείσδυση των ΑΠΕ είναι  υψηλή και οι τιμές χαμηλές είναι πρωταρχικής σημασίας, τόσο για τις επιλογές παρόχου, όσο και για την ενίσχυση της ενεργειακής μετάβασης της Χώρας και της επίτευξης των δεσμεύσεων της σε μείωση των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου στο πλαίσιο των NDCs (εθνικών καθορισμένων συμβολών) που έχει αναλάβει. Η εξοικονόμηση πόρων που αναλώνονται σε πράσινα πιστοποιητικά είναι επίσης ιδιαίτερης σημασίας για την ανταγωνιστικότητα των παρόχων και την εθνική οικονομία.

    Είναι σημαντικό στα κριτήρια των καταναλωτών, όπως προαναφέρθηκε, να μη κυριαρχήσει μόνο η τιμή αγοράς ή πώλησης αλλά και η μορφή ενέργειας που παράγεται ή πωλείται, αν πρόκειται για παράδειγμα για πράσινη ενέργεια ή ακόμη και ενέργεια που πωλείται από τη μπαταρία ηλεκτρικού αυτοκινήτου που ιδανικά πρέπει να έχει φορτιστεί από πράσινη ενέργεια.

    Στο πλαίσιο του net prosumer πάροχοι γίνονται και οι ίδιοι οι καταναλωτές αφού ικανοποιήσουν πρώτα τις ενεργειακές τους ανάγκες, με αποτέλεσμα όχι μόνο να διευρύνεται η αγορά και ο ανταγωνισμός αλλά να βελτιώνεται και η διείσδυση των ΑΠΕ καθώς και η εμπέδωση του κυκλικού πολίτη, κυκλικού νοικοκυριού και κυκλικής επιχείρησης με στόχο τη μείωση του ενεργειακού, κλιματικού και περιβαλλοντικού αποτυπώματος κάθε παρόχου ή χρήστη/καταναλωτή αλλά και την καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας.

    Τέλος σημαντική είναι στο πλαίσιο αυτό και η μετεξέλιξη των εταιριών παροχής ηλεκτρικής ενέργειες σε παρόχους που διέπονται από την περιβαλλοντική και κοινωνική διακυβέρνηση – την ESG – στο ακρωνύμιο της οποίας αξίζει να προστεθεί το γράμμα C ώστε να τη μετατρέψει σε κυκλική, στην ολιστική της διάσταση. Αυτό θα επιτρέψει την πρόσβαση σε πράσινες χρηματοδοτήσεις στο πλαίσιο του κανονισμού της ΕΕ Taxonomy αλλά και την προσέλκυση περισσότερων πελατών που εφεξής θα διαπνέονται από κυκλικά κριτήρια επιλογής. Στο πλαίσιο αυτό,  εφόσον η εταιρική κοινωνική ευθύνη (CSR), προκάτοχος της ESG έχει ενσωματωθεί στην τελευταία, είναι σημαντικό τα πρότυπά της να μην ενσωματωθούν μόνο στο εσωτερικό κάθε εταιρίας παρόχου αλλά να διευρυνθούν και έναντι των πελατών της και κυρίως των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων που πρέπει να τύχουν ευνοϊκότερης μεταχείρισης από τους παρόχους, ανεξάρτητα από τα κελεύσματα της Πολιτείας. Η ενεργειακή/κυκλική μετάβαση των παρόχων αλλά και των «κυκλικών καταναλωτών» στο πλαίσιο της κυκλικής οικονομίας και ψηφιακής διακυβέρνησης αλλά και της τεχνητής νοημοσύνης είναι κατά τα ανωτέρω η μεγάλη πρόκληση που πρέπει να υποστηριχθεί περαιτέρω θεσμικά αλλά και με κίνητρα και πόρους της ΕΕ στο πλαίσιο και του Repower EU.


    *Διευθυντής ε.τ. της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
    Μέλος του ΔΣ του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Δημοσίου Δικαίου (EPLO), Διευθυντής του Ινστιτούτου κυκλικής οικονομίας και κλίματος και πρέσβυς του EPLO στη Βουλγαρία. Πρόεδρος της επιτροπής κυκλικής οικονομίας του Ελληνο-Αμερικανικού Επιμελητηρίου.

  • Μανώλης Χριστοδουλάκης: Η ενεργειακή δημοκρατία και η διαφάνεια στο επίκεντρο

    Μανώλης Χριστοδουλάκης: Η ενεργειακή δημοκρατία και η διαφάνεια στο επίκεντρο

    Πρόσφατα με το ν. 5106/2024 και ειδικότερα το άρθρα 103-104 θεσπίστηκε το πρόγραμμα «Απόλλων» για τη μείωση του ενεργειακού κόστους στα ευάλωτα νοικοκυριά, στους ΟΤΑ, τους ΤΟΕΒ και τέλος των ΔΕΥΑ, όπου το σύνολο ή μέρος των ενεργειακών αναγκών καλύπτεται μέσω της εγκατάστασης σταθμών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.

    Του Μανώλη Χριστοδουλάκη, βουλευτής Ανατολικής Αττικής και Υπεύθυνος Κοινοβουλευτικού Τομέα Περιβάλλοντος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ

    Ήδη κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στη Βουλή τον περασμένο Απρίλιο είχε συζητηθεί ότι το πρόγραμμα αυτό ουσιαστικά οδηγούσε σε μαρασμό τiς ήδη λειτουργούσες ενεργειακές κοινότητες, εισάγοντας ένα συγκεντρωτικό σύστημα οργάνωσης το οποίο δεν ανταποκρινόταν σε καμία περίπτωση στη λυδία λίθο της ενεργειακής δημοκρατίας, που δεν είναι άλλη από την αυτενέργεια από τα κάτω και όχι την επιβολή ενός γραφειοκρατικού μοντέλου από τα πάνω.

    Με το νέο νόμο η κυβέρνηση επί της ουσίας προβαίνει σε έναν αναγκαστικό συνεταιρισμό προκειμένου να υπάρξει πρόσβαση στη φτηνή ενέργεια, με εκείνον που μένει εκτός να μην απολαμβάνει τις πρόνοιες του νέου προγράμματος.

    Κι αυτή η συγκεντρωτική λογική δεν ισχύει μονάχα στις ενεργειακές κοινότητες, αλλά παρατηρείται και στη διαχείριση των υδάτινων πόρων. Πρόσφατα και στον ίδιο νόμο ιδρύθηκε ο Οργανισμός Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας, ανοίγοντας επί της ουσίας το δρόμο για την ιδιωτικοποίηση του νερού, ενώ ήδη από το τέλος του 2023 ο αρμόδιος Υπουργός Περιβάλλοντος έχει εξαγγείλει νομοθετική παρέμβαση για τη συγχώνευση των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης και Αποχέτευσης, οι οποίες στο σύνολό τους σήκωσαν το βάρος της ενεργειακής κρίσης χωρίς να λάβουν ποτέ την αντίστοιχη στήριξη από την πλευρά της πολιτείας.

    Οι παραπάνω πρωτοβουλίες πέραν της αποσπασματικότητας, αλλά και της προχειρότητας, αποδεικνύουν και μία συνειδητή στρατηγική της κυβέρνησης: Να δημιουργεί εκ του μηδενός γραφειοκρατικές και συγκεντρωτικές δομές, χωρίς προηγούμενη αξιολόγηση των υφιστάμενων και χωρίς προηγούμενο διάλογο με τις τοπικές κοινωνίες, τους αρμόδιους φορείς και την επιστημονική κοινότητα.

    Όμως, πέραν της γραφειοκρατικής και συγκεντρωτικής νοοτροπίας, η λογική της κυβέρνησης χαρακτηρίζεται και από αδικαιολόγητο και χαοτικό νομικό πληθωρισμό με αντιπροσωπευτικότερο παράδειγμα τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Αυτόν τον σχεδόν ένα χρόνο που είμαι Κοινοβουλευτικός Τομεάρχης Περιβάλλοντος του ΠΑΣΟΚ έχουν έρθει προς ψήφιση δύο νομοσχέδια του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, όπου και στα δύο υπήρχαν σημαντικές τροποποιήσεις στο θεσμικό πλαίσιο των ΑΠΕ.

    Και το βασικό ερώτημα είναι πώς θα διασφαλιστούν συνθήκες ασφάλειας δικαίου για τους παραγωγούς ΑΠΕ, όταν κάθε λίγο και λιγάκι αλλάζεις το πλαίσιο που ρυθμίζει συνολικά την αδειοδοτική διαδικασία; Δημιουργείται με άλλα λόγια ένα καφκικό περιβάλλον το οποίο συνεπάγεται σημαντικό γραφειοκρατικό κόστος για τη διοίκηση και εξίσου σημαντικό οικονομικό κόστος για τους παραγωγούς.

    Και όλα αυτά ενώ οι εξελίξεις τρέχουν προς την κατεύθυνση της κλιματικής ουδετερότητας που πρέπει ως Ε.Ε. να έχουμε εξασφαλίσει μέχρι το 2050. Και μπορεί μεν τα πρόσφατα συμπεράσματα της 28ης Συνόδου για το Κλίμα στο Ντουμπάι να μην ενθουσίασαν από πλευράς κλιματικής φιλοδοξίας, όμως το συμπέρασμα περί σταδιακής απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα μέχρι το 2050 είναι προς τη θετική κατεύθυνση. Και εδώ υπεισέρχεται το ζήτημα της δίκαιης μετάβασης σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

    Ο προϋπολογισμός για το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης για την προγραμματική περίοδο 2021-2027 ανέρχεται στα 17,5 δις εκατομμύρια, σκοπός του είναι καμία περιφέρεια της Ε.Ε. να μην μείνει πίσω κατά τη διαδικασία μετάβασης προς την κλιματική ουδετερότητα, και οι περιοχές της πατρίδας μας που εμπλέκονται ειδικότερα στη διαδικασία αυτή, είναι η Δυτική Μακεδονία, η Μεγαλόπολη και οι Δήμοι Τρίπολης, Γορτυνίας και Οιχαλίας στην Πελοπόννησο, τα Νησιά του Βορείου και Νοτίου Αιγαίου και η Κρήτη.

    Για αυτό είναι αναγκαία η επαυξημένη λογοδοσία ως προς την διαχείριση των ευρωπαϊκών πόρων, αλλά και ως προς τον βαθμό ωρίμανσης και υλοποίησης του Σχεδίου Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης 2021-2027, διότι η αντίστοιχη εμπειρία αδιαφανούς διαχείρισης των έργων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας λειτουργεί ως παράδειγμα εγρήγορσης και ελέγχου.

    Και επειδή η συζήτηση  για ένα «Ταμείο Ανάκαμψης ΙΙ» μετά το 2026 έχει ήδη ξεκινήσει σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πρέπει αντίστοιχα να εξεταστούν οι προοπτικές και οι δυνατότητες της δίκαιης μετάβασης με ορίζοντα το 2027, όπου τόσο η ελληνική κυβέρνηση, όσο και οι Έλληνες ευρωβουλευτές θα διεκδικήσουν το καλύτερο δυνατό για την Ελλάδα.

    Με βραχυπρόθεσμο ορίζοντα το 2030 και μακροπρόθεσμο το 2050, στοιχεία όπως η αποκέντρωση, η απλοποίηση των διαδικασιών, η διαφάνεια, η λογοδοσία, αλλά και η εμπιστοσύνη στις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας, πρέπει να μπουν στο επίκεντρο. Και παράλληλα να υπάρξει η αναγκαία οικονομική στήριξη και ενημέρωση των πλέον ευάλωτων καταναλωτών, νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Με αυτόν τον τρόπο, εμπεδώνεται η ενεργειακή δημοκρατία, καταπολεμάται η ενεργειακή φτώχεια και επιτυγχάνεται η πράσινη και δίκαιη μετάβαση.

  • Γιάννης Τσιπουρίδης: Το μέλλον εξαρτάται από την ενέργεια, περισσότερο από ότι νομίζουμε

    Γιάννης Τσιπουρίδης: Το μέλλον εξαρτάται από την ενέργεια, περισσότερο από ότι νομίζουμε

    Η ενέργεια ήταν, είναι και θα είναι η πλέον καθοριστική παράμετρος της ποιότητας και σε μεγάλο βαθμό και της «ποσότητας» της ζωής. Από τη φωτιά μέχρι την πυρηνική ενέργεια, η πηγή και ο τρόπος εκμετάλλευσης και χρήσης της ενέργειας διαμορφώνουν την κοινωνία, τις δομές της, τις σχέσεις της, τις τεχνολογικές, οικονομικές, πολιτικές αλλά και κοινωνικές εξελίξεις της.

    Του Δρ. Γιάννη Τσιπουρίδη*

    Όμως, όπως στην αρχή με τη χρήση της φωτιάς, η ενέργεια ήταν καθοριστική για την επιβίωση και επικράτηση του ανθρώπινου είδους, τώρα με την κατάχρηση των ορυκτών καυσίμων η ενέργεια απειλεί άμεσα τον ανθρώπινο πολιτισμό. Επί δεκαετίες οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα κινδύνου για την υπερθέρμανση του πλανήτη και την περιβαλλοντική καταστροφή. Όταν λέμε επιστήμονες, αναφερόμαστε σε πλειοψηφίες σχεδόν 100% των καθ’ ύλην αρμόδιων επιστημόνων. Δυστυχώς, το ανθρώπινο είδος δεν διακρίνεται για τις ικανότητές του στην προληπτική διαχείριση θεμάτων, αλλά πάντα στην εκ των υστέρων και συνήθως όταν είναι αρκετά ή πολύ αργά.

    Αυτή η τάση ενισχύεται από την επικρατούσα οικονομική θεώρηση των πραγμάτων που χαρακτηρίζει την οικονομία της λεγόμενης ελεύθερης αγοράς, η οποία ενσωματώνεται σε δύο κυρίαρχες και όπως αποδεικνύεται καταστροφικές αρχές: τη μη αναγνώριση περιβαλλοντικού κόστους με την επινόηση του όρου «εξωτερικό κόστος» και τη δογματική προσήλωση στο «κάλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρι».

    Έτσι φτάσαμε να μιλάμε σήμερα για την τριπλή πλανητική κρίση, δηλαδή την κλιματική κρίση, την περιβαλλοντική κατάρρευση και την βιοποικιλότητα υπό εξαφάνιση, φυσικά με την ενέργεια να κατέχει ξεχωριστή θέση ως παράγοντας αποσταθεροποίησης και των τριών.

    Η βιομηχανική επανάσταση, με την εκτόξευση της χρήσης ορυκτών καυσίμων, ήταν ένα κομβικό σημείο γιατί έδωσε στον άνθρωπο τα εργαλεία να πολλαπλασιάσει τις δραστηριότητές του και, κατ’ επέκταση, τις καταστροφικές συνέπειες στον πλανήτη. Η εκμετάλλευση των ορυκτών καυσίμων, που προσφέρουν ενέργεια στην ισχύ που επιθυμούμε, βελτιώνοντας με σχετική ευκολία δεκάδες βιομηχανικές, οικιακές και προσωπικές διεργασίες, συνοδεύεται από καταστροφικές συνέπειες στο περιβάλλον σε κάθε φάση της εκμετάλλευσής τους, δηλαδή στην εξόρυξη, στη μεταφορά, στην αποθήκευση και τέλος στη χρήση.

    Οι θάλασσες, το έδαφος και η ατμόσφαιρα παραμένουν σιωπηλοί μάρτυρες της καταστροφικής εκμετάλλευσής τους και οι εικόνες από διαρροές πετρελαίου σε θάλασσες και παραλίες, ανθρακωρυχεία και το νέφος στις πόλεις μας, υπογραμμίζουν το «εξωτερικό» κόστος χρήσης ορυκτών καυσίμων. Καμαρώστε: το 93% των παιδιών μας στον πλανήτη αναπνέει βρώμικο αέρα. Αυτή η ρύπανση, φυσικά, έχει σοβαρότατες συνέπειες στην υγεία των ανθρώπων και στη βιοποικιλότητα. Κι όμως τίποτε από αυτά δεν στάθηκε ικανό να ανατρέψει την εικόνα που έχουμε για τα ορυκτά καύσιμα, τα οποία γενικά ήταν αποδεκτά ως αναγκαίο κακό. Και ακόμη είναι.

    Ωστόσο, παράλληλα με αυτήν την «ορατή» περιβαλλοντική καταστροφή, θεμελιωνόταν και μια άλλη, δυστυχώς πολύ πιο σοβαρή, επειδή είχε πλανητικά χαρακτηριστικά. Τα ορυκτά καύσιμα, όταν χρησιμοποιούνται (καίγονται), παράγουν διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο προστίθεται στην ατμόσφαιρα.

    Εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι το διοξείδιο του άνθρακα υπάρχει ήδη στην ατμόσφαιρα και είναι αυτό που δια του φαινομένου του θερμοκηπίου διατήρησε τη μέση θερμοκρασία του πλανήτη περίπου στους 16 βαθμούς Κελσίου, επιτρέποντας τη ζωή στη Γη.

    Το πρόσθετο διοξείδιο του άνθρακα, που προέρχεται από την καύση των ορυκτών καυσίμων, προκαλεί υπερθέρμανση του πλανήτη. Τόσο απλά. Κι αυτή η υπερθέρμανση έφτασε ήδη τον 1,5 βαθμό Κελσίου, που ήταν το όριο που οι επιστήμονες φώναζαν ότι δεν πρέπει να ξεπεραστεί.

    Τι σημαίνει αυτή η άνοδος της μέσης πλανητικής θερμοκρασίας;

    Σημαίνει ότι το ΚΛΙΜΑ ΑΛΛΑΞΕ.

    Δεν θα αλλάξει, έχει ήδη αλλάξει. Και όταν αλλάζει το κλίμα, αλλάζει η ζωή. Για να πούμε τα πιο κατανοητά αν και όχι τόσο εύπεπτα, αυτό σημαίνει περισσότερες καταστροφικές πλημμύρες, περισσότερους καύσωνες με 40αρια και σύντομα 50αρια. Αυτά για αρχή.

    Μια μικρή, αλλά σημαντική λεπτομέρεια: δεν υπάρχει εύκολο πισωγύρισμα.

    Ότι πήρε δεκαετίες να χτιστεί θα πάρει και δεκαετίες να ανατραπεί. Πρέπει να αρχίσουμε άμεσα τις δράσεις αποκατάστασης του κλίματος.

    Και πρώτα από όλα στην ενέργεια που είναι η πηγή του κακού.

    Τι κρίμα, όμως, να μην έχουμε άλλες πηγές ενέργειας διαθέσιμες.

    Για στάσου όμως, ΕΧΟΥΜΕ

    Έχουμε τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ανεξάντλητες, ανανεώσιμες, άφθονες, ευκολόχρηστες, φιλικές προς το περιβάλλον, φθηνές, όλοι έχουν ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ικανές για αποκεντρωμένη, αυτόνομη και ατομική ακόμη χρήση… τι άλλο να ζητήσει κανείς;

    Αυτό είναι το μέλλον που πρέπει να επιδιώξουμε. Ένα μέλλον όπου οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας με αποθήκευση, κυριαρχούν και όπου η χρήση των ορυκτών καυσίμων αποτελεί πια παρελθόν. Μόνο τότε θα μπορέσουμε να διασφαλίσουμε έναν βιώσιμο πλανήτη για τις επόμενες γενιές.

    Η μετάβαση σε ένα σύστημα που βασίζεται κυρίως στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας απαιτεί συντονισμένες δράσεις σε πολλά επίπεδα. Χρειάζεται πρώτα από όλα παραδοχή της κλιματικής πραγματικότητας από όλους.

    Και κυρίως από τους κολοσσούς των ορυκτών καυσίμων που προφανώς δεν ακούν ευχάριστα αυτήν την προοπτική. Λογικό μια και πέρα από τα υπερκέρδη που είναι πασίγνωστο ότι απολαμβάνουν, είναι επιπλέον και αποδέκτες επιδοτήσεων που ανέρχονται σε μερικά τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Και πριν βιαστείτε να απορρίψετε αυτόν το ισχυρισμό ως κακόβουλο, ακτιβιστικό κα αριστερίστικο, να σας ενημερώσω ότι προέρχεται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και δεν είναι ισχυρισμός, αλλά υπολογισμός.

    Παράλληλα, οι υποδομές μας πρέπει να προσαρμοστούν σε δύο σημαντικές διαφοροποιήσεις. Πρώτον στο νέο κλίμα, μια και οι υπάρχουσες υποδομές σχεδιάστηκαν, στην καλύτερη περίπτωση για το κλίμα που άλλαξε, και πολλές φορές ούτε καν γι αυτό και δεύτερον ώστε να υποστηρίξουν την αυξημένη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως είναι τα έξυπνα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας και οι αποθηκευτικές τεχνολογίες.

    Η τεχνολογία συνεχίζει να εξελίσσεται. Η πρόοδος στην αποθήκευση ενέργειας, όπως οι μπαταρίες υψηλής απόδοσης, και η βελτιστοποίηση νέων μορφών ανανεώσιμης ενέργειας, όπως η κυματική, διευρύνουν τους ορίζοντες. Και μην ξεχνάμε ότι η συνδυαστική χρήση διαφορετικών ανανεώσιμων τεχνολογιών με αποθήκευση, εξασφαλίζει σταθερή και αξιόπιστη παροχή ενέργειας, ακόμα και όταν οι συνθήκες δεν ευνοούν μια συγκεκριμένη μορφή ανανεώσιμης ενέργειας.

    Η μετάβαση σε ένα βιώσιμο ενεργειακό σύστημα δεν είναι απλώς μια επιλογή, αλλά μια αναγκαιότητα επιβίωσης.

    Ο χρόνος για δράση είναι τώρα. Ούτε καν αύριο.

    Σήμερα πρέπει να δούμε ότι το μέλλον μας και κυρίως των παιδιών μας γράφεται με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

    *Σύμβουλος Μηχανικός Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.

    Επισκέπτης καθηγητής @Meru University of Science and Technology (MUST) κι επισκέπτης καθηγητής @Technical University of Mombasa (TUM), Κένυα.

    Μέλος του Fossil Fuel Non Proliferation Treaty και του Loss and Damage Collaboration Group.

    Εκδότης e-mc2  (Energy Matters to Climate Change)

  • Γιώργος Σταθάκης: Η αγορά ενέργειας στην Ελλάδα ως ολιγοπωλιακή υπερκερδοφόρα αγορά

    Γιώργος Σταθάκης: Η αγορά ενέργειας στην Ελλάδα ως ολιγοπωλιακή υπερκερδοφόρα αγορά

    Η αγορά ενέργειας στην Ελλάδα είχε και διατηρεί εν πολλοίς την καθολική πρωτοκαθεδρία της ΔΕΗ. Μέχρι την επίσημη εισαγωγή του Target Model, το 2020, η αγορά ενέργειας είχε δύο αγορές, την προς ημερησίας και την ημερήσια (και την διορθωτική μικρή αγορά εξισορρόπησης). Κοινώς δεν είχε προθεσμιακή αγορά, αγορά δηλαδή μακροχρόνιων συμβολαίων, ανάμεσα σε επιχειρήσεις και προμηθευτές ενέργειας (με εξαίρεση τη βαριά βιομηχανία που εξυπηρετούσε με διμερή συμβόλαια η ΔΕΗ με τιμές κοντά ή κάτω του κόστους). Η ΔΕΗ το 2019 είχε το 75% της αγοράς ενέργειας και παρήγαγε το 50%. Η υπόλοιπη παραγωγή ήταν ΑΠΕ ιδιωτών (μικρομεσαίες επιχειρήσεις στα φωτοβολταϊκά, και μεγάλες στα αιολικά) και οι μονάδες φυσικού αερίου κατά κύριο λόγο ιδιωτών. Η ΔΕΗ είχε μονοπώλιο στα υδροηλεκτρικά και το λιγνίτη και μικρή παρουσία σε φυσικό αέριο και ΑΠΕ.

    Γιώργος Σταθάκης, Πρ. Υπουργός Ενέργειας

    Οι τιμές στις δύο αγορές προσδιορίζονταν πρακτικά από τη ΔΕΗ, καθώς ως παραγωγός είχε προνομιακή θέση. Στην αγορά έμπαιναν κατά προτεραιότητα οι ΑΠΕ με μηδενική τιμή (αφού πληρώνονταν από τα συμβόλαια τους) και ακολουθούσαν οι δικές της λιγνιτικές μονάδες που ήταν φτηνότερες, για να συμπληρώσουν στο τέλος οι ακριβότερες μονάδες φυσικού αερίου, με τιμές όμως που η ΔΕΗ λόγω μονοπωλίου και δυνατότητας εισαγωγών, έλεγχε πλήρως. Συνεπώς η αγορά δεν ήταν ανταγωνιστική, αλλά, εμφανώς η ΔΕΗ προσδιόριζε τις τιμές. Οι ιδιώτες προσέφυγαν στην Κομισιόν κατηγορώντας την για καταχρηστικές πρακτικές και οι ιδιώτες ζητούσαν εξισορρόπηση των πλεονεκτημάτων της ΔΕΗ με πώληση μέρους των υδροηλεκτρικών και των λιγνιτικών μονάδων (η «μικρή» ΔΕΗ του 2014).

    Το 2015-2019 η κυβέρνηση ακύρωσε τη «μικρή» ΔΕΗ και κράτησε σταθερά τα τιμολόγια της ΔΕΗ για τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές για μία πενταετία, δίνοντας προτεραιότητα στην ανάκαμψη της οικονομίας και την προστασία των καταναλωτών. Οι ιδιώτες παραγωγοί με φυσικό αέριο είναι γεγονός ότι είχαν περιορισμένη και οριακή κερδοφορία. Το ίδιο και η ΔΕΗ, με μεσοσταθμικό κέρδος της τάξης των 200-300 εκατομμυρίων ετησίως.

    Με την εισαγωγή του Target Model δυστυχώς δεν άλλαξε κάτι. Πρακτικά άλλαξε μόνο η ταμπέλα. Διότι οι δυο αγορές, προ ημερησίας και ημερησία, παρέμειναν κυρίαρχες, καθώς οι παραγωγοί και έμποροι ενεργειας αρνηθηκαν να εμπλακούν και να διαμορφώσουν την προθεσμιακή αγορά. Αυτή ως γνωστόν περιλαμβάνει κάποιο ρίσκο, που έπρεπε να ασφαλιστεί (στις ευρωπαϊκές χώρες η προθεσμιακή αγορά ενέργειας διακινεί το 50% της ενέργειας), και οι διασυνδέσεις με τις γειτονικές χώρες (Ιταλία και Βουλγαρία) παρέμειναν υποτυπώδεις. Έτσι παρά τη πολιτική φασαρία περί της «ταμπέλας του Χρηματιστηρίου Ενέργειας», και το καθεστώς τη οριακής τιμής, που ανακυκλώνει απλά λογιστικά χρήματα, στην ουσία δεν άλλαξε τίποτα σε σχέση με πριν. Ούτε οι διασυνδέσεις με άλλες χώρες δουλεύουν (η ενιαία ευρωπαϊκή αγορά του Target Model), ούτε η προθεσμιακή αγορά, ανταγωνιστική και σταθερή από τη φύση της, δούλεψε.

    Αυτό που άλλαξε ήταν η ΔΕΗ. Η κυβέρνηση επέλεξε τη «βίαιη απολιγνιτοποίηση», απομειώνοντας ραγδαία σχεδόν στο ήμισυ την παραγωγή της ΔΕΗ και αντικαθιστώντας την με τις νέες και παλιές, μονάδες φυσικού αερίου των ιδιωτών. Εισήγαγε στη ΔΕΗ τη ρήτρα αναπροσαρμογής, τη συνεχή δηλαδή μεταφορά καθημερινά, της αύξηση της τιμής της χονδρικής στους καταναλωτές, πρακτική που την είχαν ήδη οι ιδιωτικές εταιρίες. Και ενεργοποίησε το 2019/2020, πέντε διαδοχικές αυξήσεις της τιμής λιανικής του ρεύματος, ενώ η χονδρική αγορά ήταν ακόμα πολύ χαμηλή, πριν καν ξεκινήσει η ενεργειακή κρίση.

    Η χονδρική αγορά από τη μονοκρατορία της ΔΕΗ, πέρασε στην ολιγοπωλιακή σύμπραξη της ΔΕΗ με τους 3-4 ιδιωτικές εταιρείες. Διότι αποδυναμωνόταν μεν η ΔΕΗ παραγωγικά, και σταδιακά περιορίστηκε και στο 50% της λιανικής. Καθώς η αγορά άλλαζε, με όλο και περισσότερες ΑΠΕ να μπαίνουν στο σύστημα (φθάνοντας από 30% που ήταν το 2018, στο 50% στο ενεργειακό μείγμα το 2022), κάτι που θεωρητικά λόγω μηδενικού κόστους θα έπρεπε να κρατήσουν την αγορά κάτω, η αγορά πήρε την ανηφόρα.

    Το 2020 η χονδρική αγορά ήταν μεσοσταθμικά με βάση τις δύο αγορές στα 65 ευρώ η μεγαβατώρα, λίγο κάτω από τη σταθερή τιμή των 70 ευρώ που είχε τα προηγούμενα πέντε χρόνια. Το 2021 ανέβηκε στα 130, χωρίς κανένα λόγο, παρά μόνο την αντικατάσταση του φτηνότερου λιγνίτη με το ακριβότερο φυσικό αέριο και φυσικά την ίδια την πολιτική της ΔΕΗ. Μετά το «θόρυβο» για την ζημιογόνα ΔΕΗ που ήταν έτοιμη να χρεοκοπήσει, ακολούθησαν οι διθύραμβοι για τη ΔΕΗ που καταγράφει ένα δις κέρδη ετησίως (σε πωλήσεις της τάξης των 4-5 δις). Με την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία το 2022 οι τιμές έφθασαν στα 300 ευρώ.

    Η ελληνική αγορά ενέργειας μετατράπηκε σε μία αγορά, μηδενικού ρίσκου για τους παραγωγούς και εμπόρους ενέργειας. Ο ανταγωνισμός μειώθηκε, με τη συγκέντρωση σε λιγότερες επιχειρήσεις, με την εξαγορά των μικρότερων. Έγινε η αγορά με απόλυτο ρεκόρ κερδοφορίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς, στις περισσότερες χώρες, οι ενεργειακές εταιρείες πιέζοντας από τα μέτρα των κυβερνήσεων. Αντίθετα στην Ελλάδα,  δεν υπήρξαν παρεμβάσεις στην αγορά, και απλά επιδοτήθηκε η κατανάλωση, ενισχύοντας την κερδοσκοπία, που με καθυστέρηση και με μετριοπαθή τρόπο φορολογήθηκε ως εξόφθαλμα «κέρδη απληστίας». Η ελληνική αγορά ενέργειας παραμένει η τέταρτη πιο ακριβή στην Ευρώπη. Παρά το γεγονός ότι σήμερα η παραγωγή ενέργειας υπερβαίνει τη ζήτηση. Με τα «θύματα» να είναι οι μικροί παραγωγοί ΑΠΕ που δέχονται διαδοχικές μειώσεις στην προσβασιμότητα στο δίκτυο, αντιμέτωποι με αρνητικές τιμές και με κίνδυνο συγκέντρωσης του συνόλου των ΑΠΕ σε ένα έλαχιστο αριθμό επιχειρήσεων.

    Ο δρόμος των αλλαγών είναι μακρύς προκειμένου πρώτον η αγορά να γίνει ανταγωνιστική, δεύτερο να γίνει κανονική αγορά. Να το πούμε ρητά. Ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής και κατανάλωσης ενέργειας πρέπει να τεθεί εκτός της αγοράς του Target Model. Η προθεσμιακή αγορά σημαίνει ότι αν προσωπικά θέλω να καταναλώνω μόνο ΑΠΕ, άρα είμαι έτοιμος να υπογράψω συμβόλαιο, απευθείας η με μεσολαβητή, για μακροχρόνια προσφορά καθαρής ενέργειας, ακόμα και πιθανόν σε υψηλότερη τιμή, θα πρέπει να έχω αυτήν την δυνατότητα. Το ίδιο και μία αλυσίδα καταστημάτων, μία εταιρεία ή ένας Δήμος. Πολύ περισσότερο θα έπρεπε να μπορούσα να συνάψω σύμβαση με παραγωγό ΑΠΕ απευθείας. Εάν ήταν και κοινωνική εταιρεία, – ενεργειακή κοινότητα, ακόμα καλύτερα. Εξάλλου οι ΑΠΕ είναι η φτηνότερη μορφή ενέργειας τελικά.

    Μόνο που χρειάζονται περισσότερα δίκτυα, και επειδή η ΔΕΗ προτιμά να εξαγοράζει αλυσίδες πώλησης ψυγείων, αντί να επενδύει στο ΔΕΔΔΗΕ, να κατασκευάζει τοπικά δίκτυα, τίθεται το ευρύτερο θέμα του μοντέλου του ενεργειακού σχεδιασμού της χώρας. Η θα συνεχίσει να αποτελεί πεδίο μιας ολιγοπωλιακής αγοράς ή θα αποκτήσει στοιχεία πολλών παράλληλων αγορών με τοπικά δίκτυα και παραγωγούς, με απευθείας συμβάσεις παραγωγής και κατανάλωσης, με κοινωνικές και ιδιωτικές εταιρείας με ίδιες προϋποθέσεις επενδύσεων, κόστους και απόδοσης, ένα αποκεντρωμένο, τοπικό, κοινωνικό μοντέλο με τεράστια οφέλη για την αυτοπαραγωγή ενέργειας σε επιχειρήσεις, νοικοκυριά, δήμους, νοσοκομεία, και πανεπιστήμια, για εμπορικές συναλλαγές με ανοικτά πεδία και για μία πράσινη μετάβαση που θα απεμπλέξει τις αγορές ενέργειας από τη δυστοπία της σημερινής ολιγοπωλιακής δομής, που παράγει ακριβή ενέργεια και με εμφανώς κέρδη πολύ πάνω του μέσου όρου.

  • Αλέξης Σιμιντζής / Προς ένα Ψηφιακό Μέλλον: Ο Ενεργειακός Μετασχηματισμός της ΕΕ

    Αλέξης Σιμιντζής / Προς ένα Ψηφιακό Μέλλον: Ο Ενεργειακός Μετασχηματισμός της ΕΕ

    Καθώς διανύουμε τη δεκαετία αυτή, η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) αντιμετωπίζει πληθώρα προκλήσεων και ευκαιριών στον ενεργειακό τομέα. Το νομοθετικό τοπίο εξελίσσεται με ταχείς ρυθμούς, υποκινούμενο από τους φιλόδοξους στόχους της Πράσινης Συμφωνίας, η οποία αποσκοπεί στην κλιματική ουδετερότητα μέχρι το 2050. Στο επίκεντρο των προσπαθειών αυτών βρίσκεται ο στόχος της μείωσης των εκπομπών κατά 55% έως το 2030 και του τερματισμού της εξάρτησης της ΕΕ από τα ρωσικά ορυκτά καύσιμα μέχρι 2027. Η επίτευξη αυτών των στόχων απαιτεί μια μετασχηματιστική προσέγγιση σε όλους τους τομείς της οικονομίας, με τον ενεργειακό τομέα στην πρώτη γραμμή, καθοδηγούμενο από τέσσερις βασικούς πυλώνες: διαφοροποίηση, απανθρακοποίηση, αποκέντρωση και ψηφιοποίηση.

    Αλέξης Σιμιντζής, Director Energy & Industrials, FTI Consulting

    Ο ρόλος της ψηφιοποίησης

    Η ψηφιοποίηση είναι ο άξονας που συνδέει τους άλλους τρεις πυλώνες, επιτρέποντας τη δημιουργία ενός πιο αποτελεσματικού, ευέλικτου και ολοκληρωμένου ενεργειακού συστήματος. Μέσω των ψηφιακών τεχνολογιών, μπορούμε να βελτιώσουμε την ενεργειακή απόδοση, να μειώσουμε τις εκπομπές ρύπων και να προωθήσουμε την ενσωμάτωση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (AΠΕ). Τα ψηφιακά εργαλεία ενισχύουν την ευελιξία και την αξιοπιστία του δικτύου, επιτρέποντας την καλύτερη διαχείριση της παραγωγής, της μεταφοράς, της διανομής και της κατανάλωσης ενέργειας.

    Για παράδειγμα, η ψηφιοποίηση διευκολύνει την ενσωμάτωση μικρής κλίμακας, κατανεμημένων ενεργειακών πόρων, όπως τα φωτοβολταϊκά πάνελ στις στέγες των σπιτιών, δίνοντας στους πολίτες τη δυνατότητα να γίνουν «prosumers» – τόσο παραγωγοί όσο και καταναλωτές ενέργειας. Αυτή η αλλαγή αποκεντρώνει και εκδημοκρατίζει την παραγωγή ενέργειας, επιτρέποντας σε άτομα και κοινότητες να συμμετέχουν ενεργά στην ενεργειακή μετάβαση.

    Νέες τεχνολογίες και συμμετοχή των καταναλωτών

    Οι πρόσφατες εξελίξεις στις ψηφιακές τεχνολογίες, όπως η τεχνητή νοημοσύνη (AI) και η μηχανική μάθηση (“machine learning”)  αλλάζουν ριζικά τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με την ενέργεια. Αυτές οι τεχνολογίες μπορούν να βελτιστοποιήσουν τη χρήση της ενέργειας στην καθημερινή μας ζωή – από τη θέρμανση και την ψύξη των σπιτιών μας έως τον ανεφοδιασμό των αυτοκινήτων μας – και να αναδιαμορφώσουν τη συμμετοχή των καταναλωτών στις αγορές ενέργειας.

    Από την πρώτη ενεργειακή δέσμη μέτρων το 1998, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της ΕΕ είχαν θέσει ως προτεραιότητα την ενδυνάμωση και την προστασία των καταναλωτών στον τομέα της ενέργειας. Νέες νομοθεσίες, ιδιαίτερα στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, προώθησαν τη δημιουργία της εσωτερικής αγοράς ενέργειας. Οι νόμοι αυτοί ενισχύουν την επιλογή πάροχων και τον ανταγωνισμό στη λιανική αγορά, παρέχοντας διαφανείς και αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με τις τιμές, την κατανάλωση ενέργειας, το μείγμα καυσίμων και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, ενώ παράλληλα παρέχουν κίνητρα για εξοικονόμηση ενέργειας.

    Η δέσμη μέτρων για την καθαρή ενέργεια του 2019 (“Clean Energy Package”) υπογράμμισε περαιτέρω τη σημασία της απελευθέρωσης των καταναλωτών μέσω των ψηφιακών τεχνολογιών, επιτρέποντας την ευέλικτη κατανάλωση ενέργειας και τη μείωση του κόστους. Το όραμα αυτό υλοποιείται μέσω του σχεδίου δράσης για την ψηφιοποίηση της ενέργειας και του αναθεωρημένου σχεδιασμού της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας που εγκρίθηκε πρόσφατα, τα οποία αποσκοπούν στην παροχή σταθερών τιμών και στη στήριξη της ενεργού συμμετοχής των καταναλωτών στις αγορές ενέργειας.

    Εξάλλου, τα οφέλη των ψηφιακών υπηρεσιών για τους καταναλωτές είναι πλέον σαφή: επιτρέπουν την καλύτερη διαχείριση των λογαριασμών, την παρακολούθηση της κατανάλωσης ενέργειας σε πραγματικό χρόνο, την πώληση αυτοπαραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας και την εξοικονόμηση ενέργειας. Μάλιστα, οι πρώτες μελέτες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δείχνουν ότι οι έξυπνοι μετρητές μπορούν να βοηθήσουν τα νοικοκυριά να μειώσουν τους λογαριασμούς ηλεκτρικής ενέργειας κατά μέσο όρο 12% ετησίως, ενώ οι εμπορικοί καταναλωτές μπορούν δυνητικά να μειώσουν την κατανάλωση έως και 58%.

    Προκλήσεις και λύσεις

    Παρά τις δυνατότητες της ψηφιοποίησης, πρέπει να αντιμετωπιστούν διάφορες προκλήσεις όπως:

    1. Ανάπτυξη υποδομών: Η διασφάλιση της ευρείας ανάπτυξης έξυπνων μετρητών και άλλων ψηφιακών υποδομών είναι κρίσιμης σημασίας. Ενώ χώρες όπως η Ισπανία, η Σουηδία και η Φινλανδία έχουν επιτύχει 100% κάλυψη έξυπνων μετρητών, άλλες όπως η Ελλάδα, η Κύπρος και η Τσεχία υστερούν σημαντικά. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μόνο το 51% όλων των νοικοκυριών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στην ΕΕ είναι εξοπλισμένα με έξυπνους μετρητές ηλεκτρικής ενέργειας (στόχος για το 2020 ήταν 80% κάλυψη).
    2. Δεξιότητες και προσιτότητα: Η γεφύρωση του χάσματος ψηφιακών δεξιοτήτων είναι απαραίτητη για να μπορέσουν οι καταναλωτές και οι επιχειρήσεις να συμμετάσχουν πλήρως σε μια ψηφιοποιημένη αγορά ενέργειας. Το 2021, μόνο το 54% των Ευρωπαίων διέθετε βασικές ψηφιακές δεξιότητες. Η κατάκτηση αυτών των δεξιοτήτων θα βοηθήσει τα νοικοκυριά να κατανοήσουν πώς να συμμετάσχουν στην απόκριση ζήτησης ή τι συνεπάγεται η φόρτιση ενός ηλεκτρικού οχήματος. Eπίσης, οι κυβερνήσεις πρέπει να προωθήσουν την ψηφιακή ένταξη των πολιτών, διασφαλίζοντας ότι οι ευάλωτοι και απομακρυσμένοι πληθυσμοί έχουν πρόσβαση στις νέες τεχνολογίες και μπορούν να επωφεληθούν από την ψηφιακή ενεργειακή μετάβαση.
    3. Ιδιωτικότητα και ασφάλεια στον κυβερνοχώρο: Η προστασία των δεδομένων των καταναλωτών και η ενίσχυση της ασφάλειας στον κυβερνοχώρο είναι υψίστης σημασίας. Πρέπει να τηρούνται οι ισχυροί κανόνες για την προστασία των δεδομένων και την πρόσβαση χωρίς διακρίσεις, ώστε να διατηρείται η εμπιστοσύνη των καταναλωτών και να διασφαλίζεται το ενεργειακό σύστημα.

    Το μέλλον των ενεργειακών αγορών

    Καθώς εξελίσσεται η πράσινη μετάβαση, θα δημιουργηθούν νέες ευκαιρίες και προκλήσεις για τον ενεργειακό τομέα της Ευρώπης. Οι καταναλωτές πρόκειται να επωφεληθούν από τη μεγαλύτερη ευελιξία και το χαμηλότερο κόστος, ενώ οι διαχειριστές των δικτύων πρέπει να προσαρμοστούν στην αυξημένη πολυπλοκότητα της διαχείρισης του δικτύου λόγω της διάδοσης των οικιακών φωτοβολταϊκών, της φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων και των αντλιών θερμότητας. Οι ψηφιακές τεχνολογίες θα διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στην εξισορρόπηση αυτών των απαιτήσεων, παρέχοντας τα απαραίτητα εργαλεία για την ενεργό συμμετοχή των καταναλωτών στην αγορά ενέργειας και υποστηρίζοντας τους διαχειριστές δικτύων με πρόσθετη ευελιξία.

    Το ενεργειακό μέλλον της ΕΕ διαμορφώνεται από έναν συνδυασμό καινοτόμων τεχνολογιών και εξελισσόμενων σχέσεων με τους καταναλωτές. Η ψηφιοποίηση βρίσκεται στο επίκεντρο αυτού του μετασχηματισμού, επιτρέποντας ένα πιο αποτελεσματικό, ανθεκτικό και δημοκρατικό ενεργειακό σύστημα. Με την αντιμετώπιση των προκλήσεων και την αξιοποίηση των ευκαιριών που παρουσιάζουν οι ψηφιακές τεχνολογίες, η ΕΕ μπορεί να πρωτοστατήσει στη δημιουργία ενός βιώσιμου και χωρίς αποκλεισμούς ενεργειακού μέλλοντος. Οι καταναλωτές, ενδυναμωμένοι από τα ψηφιακά εργαλεία, θα διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο σε αυτή τη μετάβαση, οδηγώντας τη προς ένα απαλλαγμένο από ανθρακούχες εκπομπές, αποκεντρωμένο και διαφοροποιημένο ενεργειακό τοπίο.

  • Έκθεση Ember: Η ενέργεια και ο στόχος του 60% net zero το 2030

    Έκθεση Ember: Η ενέργεια και ο στόχος του 60% net zero το 2030

    Ο ενεργειακός χάρτης τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως αλλάζει σταδιακά με τις εναλλακτικές λύσεις να κερδίζουν έδαφος συνεχώς.  

    Όπως προκύπτει για πρώτη φορά, η συνεισφορά των ανανεώσιμων πηγών στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, στο παγκόσμιο ενεργειακό μείγμα, ξεπέρασε το επίπεδο του 30%. Αυτό αναφέρεται στην έκθεση του κέντρου έρευνας για ενεργειακά θέματα Ember. Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, σε διεθνές επίπεδο, η ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές έφθασε από το 19% το 2020 στο 30% και πλέον το 2023. Αυτό συνέβη κυρίως λόγω της αλματώδους αύξησης των εγκαταστάσεων ηλιακής και αιολικής ενέργειας. Το ποσοστό της «καθαρής» ενέργειας θα ήταν ακόμη υψηλότερο αν η υδροηλεκτρική παραγωγή δεν είχε υποχωρήσει στο χαμηλότερο επίπεδο της τελευταίας πενταετίας, εξαιτίας ξηρασιών, ιδίως στην Κίνα.

    Σ’ ό,τι αφορά την Ελλάδα η ενεργειακή αγορά κατέκτησε 16 νέα ορόσημα που – εκτός από την μείωση της κατανάλωσης – σχετίζονται κυρίως με την αύξηση της συμμετοχής των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, τον περιορισμό της συμμετοχής ορυκτών πόρων στο ενεργειακό ισοζύγιο, την αντίστοιχη αύξηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και την στροφή των καταναλωτών προς λύσεις αυτοπαραγωγής ενέργειας.

    Σύμφωνα με τα στοιχεία των Διαχειριστών που επεξεργάστηκε το Green Tank και παρουσίασε το ΑΠΕ-ΜΠΕ, η εγχώρια κατανάλωση φυσικού αερίου μειώθηκε το 2023 κατά 10,1%, η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας στο 11μηνο ήταν μειωμένη κατά 2,9% (είναι χαρακτηριστικό ότι η ζήτηση ρεύματος ήταν χαμηλότερη ακόμη και σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο το 2020, το πρώτο έτος της πανδημίας οπότε εφαρμόστηκε η καραντίνα), ενώ μειωμένη κατά 7% ήταν και η κατανάλωση υγρών καυσίμων (βενζίνες και ντίζελ), σύμφωνα με τα στοιχεία του Συνδέσμου των Εταιρειών Εμπορίας Πετρελαιοειδών (ΣΕΕΠΕ).

    Σε παγκόσμιο επίπεδο, σύμφωνα με το κέντρο έρευνας Ember οι φωτοβολταϊκές και αιολικές εγκαταστάσεις συνεισέφεραν το 13,4% του ηλεκτρισμού που παρήχθη διεθνώς και το υπόλοιπο ποσοστό της «καθαρής» ενέργειας προήλθε από άλλες ανανεώσιμες πηγές, ιδίως υδροηλεκτρικές μονάδες. Το ποσοστό της ενέργειας από καθαρές πηγές στο μείγμα δεν ξεπερνούσε το 2% το 2010.

    Για το Ember, η αύξηση αυτή ενδέχεται να επιτρέψει ο κόσμος, «πιθανόν από φέτος», να μειώσει δραστικά την παραγωγή ενέργειας με την καύση ορυκτών καυσίμων.

    Ωστόσο σύμφωνα με ειδικούς της ενέργειας «ο ρυθμός μείωσης των εκπομπών θα εξαρτηθεί από την ταχύτητα με την οποία θα συνεχιστεί η επανάσταση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας».

    Τα κράτη δεσμεύτηκαν στη σύνοδο του ΟΗΕ για το κλίμα στα τέλη του 2023, την COP28, να δράσουν για να τριπλασιαστεί το παγκόσμιο παραγωγικό δυναμικό από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ως το 2030. Αυτό θα επέτρεπε η συνεισφορά ανανεώσιμων πηγών στο παγκόσμιο ενεργειακό μείγμα να φθάσει το 60%, τονίζει το Ember.

  • ΑΡΘΡΟ/Αν. Θωμαΐδης: Η Ελλάδα πρωτοπορεί στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας

    ΑΡΘΡΟ/Αν. Θωμαΐδης: Η Ελλάδα πρωτοπορεί στον τομέα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας

    Στις 16 Μαΐου τιμάται παγκοσμίως η διεθνής μέρα φωτός,  αφιερωμένη στον τομέα των τεχνολογιών του φωτός και των εφαρμογών του, οι οποίες προωθούν τη βιώσιμη ανάπτυξη και παρέχουν λύσεις μεταξύ άλλων και στον τομέα της ενέργειας. Το ελληνικό φως αποτέλεσε ήδη από την αρχαιότητα και εξακολουθεί να αποτελεί -για ευνόητους λογούς- καταλυτικό παράγοντα τόσο πνευματικής όσο τεχνολογικής και οικονομικής προόδου.

    Η Νέα Δημοκρατία αναγνωρίζει απολύτως την σπουδαία σημασία για τον τομέα της ενέργειας τόσο του ηλιακού φωτός όσο και των υπολοίπων ανανεώσιμων πηγών, οι οποίες αποτελούν ένα από τα βασικότερα συστατικά της ενεργειακής μετάβασης.

    Του Δρ. Αναστάσιου Θωμαΐδη, Επικεφαλής Θεματικού Τομέα Ενέργειας ΝΔ, Δικηγόρος παρ΄ Αρείω Πάγω και Σ.τ.Ε., Διδάκτωρ Νομικής Σχολής Α.Π.Θ.

    Η επιτάχυνση μάλιστα της μετάβαση αυτής κρίνεται απαραίτητη λόγω των γεωπολιτικών εντάσεων και της διεθνούς ενεργειακής κρίσης, που συντάραξε  ενεργειακά τα τελευταία έτη την Ευρώπη, επηρεάζοντας αναπόφευκτα και την Ελλάδα.

    Η χώρα μας βρίσκεται σε πλεονεκτική θέση,  διαθέτοντας πολλές ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, που δύναται να διαχειριστεί αυτόνομα, παράγοντας οικονομική και καθαρή ενέργεια, χωρίς ενεργειακές εξαρτήσεις από τρίτους. Αναμφίβολα, το πλεονέκτημα αυτό αξιοποίησε τα τελευταία χρόνια η Κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία εφαρμόζοντας σημαντικές πολιτικές για την ανάπτυξη των ΑΠΕ, αποτελεί ήδη διεθνώς παράδειγμα προς μίμηση.  Η εξαιρετικά επιτυχημένη ενεργειακή πολιτική της Κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη ειδικότερα στον τομέα των ΑΠΕ χάρισε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια ενέργεια,  προερχόμενη και από την αξιοποίηση πηγών που δεσμεύουν το ηλιακό φως.

    Η πολιτική της ελληνικής Κυβέρνησης στηρίχτηκε σε προτάσεις που έγιναν πράξη και πέτυχαν χωρίς καμιά αμφιβολία μια πρωτόγνωρη έκρηξη του κλάδου των ΑΠΕ στην χωρά μας.

    Το 2022 στη χωρά μας, η ενέργεια που παρήχθη από συμβατικά ΑΠΕ και υδροηλεκτρικά ξεπέρασε την ενέργεια από ορυκτά καύσιμα, ενώ αιολικά και φωτοβολταϊκά κάλυψαν συνολικά περίπου το 40% της ζήτησης. Επιπλέον σε ευρωπαϊκό επίπεδο βρεθήκαμε στη δεύτερη θέση σε παράγωγη ηλεκτρισμού από φωτοβολταϊκά με 12,6%. Κυρίως όμως οφείλουμε να είμαστε περήφανοι διότι τον Οκτώβριο του 2022 το σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας στηρίχθηκε αποκλειστικά σε ανανεώσιμες πηγές για πέντε ώρες, γεγονός που πρέπει να μας δημιουργεί αισιοδοξία για όσα μπορούν στο μέλλον να επιτευχθούν. Το προηγούμενο λοιπόν έτος η Ελλάδα ξεπέρασε το φράγμα των 10 GW εγκατεστημένης ισχύος ΑΠΕ, συνδέοντας 1.6 GW σε ένα μόλις χρόνο.

    Τα νούμερα αυτά, που αποδεικνύουν ότι η Ελλάδα πρωτοπορεί στον τομέα των ΑΠΕ, αποτέλεσαν επιτεύγματα σκληρής και επιμονής δουλειάς, η οποία στηρίχτηκε σε ιδέες, πολιτικές και αρχές για τη προστασία του περιβάλλοντος, την αειφόρα αλλά και τον σεβασμό των πιο ευάλωτων. Μέσα επίτευξης της αλλαγής αυτής αποτέλεσαν μεταξύ άλλων η απλοποίηση μειοδοτικών διαδικασιών, η ανανέωση του σχήματος στήριξης μέσω διαγωνισμών, η ψηφιοποίηση των διαδικασιών, οι επενδύσεις στα δίκτυα Μεταφοράς και Διανομής και ο ανορθολογισμός στην κατανομή του ηλεκτρικού χώρου.

    Περαιτέρω, στο πλαίσιο της εξοικονόμησης ενέργειας πρέπει να γίνει ιδιαίτερη αναφορά στην έμφαση που η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει δώσει στα προγράμματα ενεργειακής αναβάθμισης κτιρίων, αφού είναι γεγονός ότι το 50% του Πράσινου Πυλώνα του Ταμείου Ανάκαμψης έχει διατεθεί στις δράσεις αυτές. Προγράμματα κτιριακής αναβάθμισης και εξοικονόμησης ενέργειας για κατοικίες («ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ ΚΑΤ’ΟΙΚΟΝ») και δημόσια κτίρια («ΗΛΕΚΤΡΑ»), δέσμη μέτρων εξοικονόμηση ενέργειας για επιχειρήσεις του τουρισμού, του τριτογενούς τομέα και της βιομηχανίας («ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ – ΕΠΙΧΕΙΡΩ»), προγράμματα αντικατάστασης ενεργοβόρων συσκευών και αγοράς ηλιακών θερμοσιφώνων («ΑΛΛΑΖΩ ΣΥΣΚΕΥΗ»), πρόγραμμα οικιακών φωτοβολταϊκών («ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΑ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ») διαμορφώνουν ένα πλήρες πλαίσιο για την πιο ορθολογική, αποδοτική και έξυπνη χρήση ενέργειας από ιδιώτες, επιχειρήσεις και τον δημόσιο τομέα.

    • Τα πολλά και σημαντικά που η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας πετυχε -παρά τις αλλεπάλληλες διεθνείς υγειονομικές και ενεργειακές κρίσεις- σε σύντομο χρονικό διάστημα με σκληρή δουλεία και με πιστή σε αρχές και άξιες, αποτελούν τη πρόγευση όσων πρόκειται να ακολουθήσουν τα επόμενα χρόνια. Η Νέα Δημοκρατία  με ιδιαίτερο σεβασμό στους πολίτες και επίγνωση του διεθνούς ενεργειακού γίγνεσθαι δίδει στο πρόγραμμα της ιδιαίτερη έμφαση στην πράσινη ενεργειακή μετάβαση.

    Χωρίς αμφιβολία, είμαστε σε πολύ κάλο δρόμο αναφορικά με την ενεργειακή μετάβαση. Πρέπει ακόμα να γίνουν αρκετά, που όμως η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας πραγματικά μπορεί να πετύχει τα επόμενα χρόνια με σκληρή και επίμονη δουλεία.

    Τέλος, όπως είπε ο σπουδαιότερος ποιητής της Βικτωριανής Αγγλίας  Alfred Tennyson, ΄΄Ο Θεός κι ο ήλιος αντάμωσαν στο φως΄΄.

    Αυτή την πηγή ενέργειας που προέρχεται από τον ήλιο της Ελλάδας, καθώς και από τις υπόλοιπες ΑΠΕ, μπορούμε να αξιοποιήσουμε στο έπακρον για να επιτύχουμε την ιδιαίτερα σημαντική ενεργειακή μετάβαση της Ελλάδας, πάντα με σεβασμό στη κοινωνία, στο περιβάλλον και στην ενεργειακή ασφάλεια της χωράς.

  • ΑΡΘΡΟ/Γ. Αρβανιτίδης: Πράσινες λύσεις και Ενεργειακή Δημοκρατία

    ΑΡΘΡΟ/Γ. Αρβανιτίδης: Πράσινες λύσεις και Ενεργειακή Δημοκρατία

    Οι επιλογές μιας νέας Κυβέρνησης είναι αυτές που θα καθορίσουν αν η Ελλάδα θα καταφέρει να μειώσει το υψηλό ενεργειακό κόστος για τους πολίτες της και για το αν θα καταφέρει να αυξήσει το γεωπολιτικό της αποτύπωμα στη διεθνή ενεργειακή σκακιέρα. Τα φυσικά πλεονεκτήματα της χώρας μας, όπως η άπλετη ηλιοφάνεια και οι προκλήσεις της νέας εποχής οδηγούν στην απαίτηση να μετασχηματίσουμε το ενεργειακό αλλά και το οικονομικό μας σύστημα, σε πιο πράσινες» κατευθύνσεις, όχι απλά για να πάμε με την «μόδα» της εποχής, αλλά για υπαρξιακούς λόγους εθνικής επιβίωσης. 

    Η αναζήτηση «πράσινων» λύσεων καθίσταται μονόδρομος για όλους μας, αλλά βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι για το ποιοι θα είναι οι ωφελημένοι από αυτές τις λύσεις

    Του Γιώργου Αρβανιτίδηυποψήφιος Βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης με το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής, Αναπληρωτής Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και Υπεύθυνος Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

    Ο δικός μας ο δρόμος επιχει­ρεί την πυροδότηση κοινωνικών και οικονομικών διεργασιών που θα επιφέρουν την αλλαγή μέσω της Ενεργειακής Δημοκρατίας και τη διάχυση των ωφελημάτων της «πράσινης» μετάβασης μέσω ΑΠΕ σε όλους τους πολίτες και όχι μόνο στους μεγάλους ενεργειακούς ομί­λους. Με «πράσινες» και «έξυπνες» εφαρμογές και υποδομές κλιματι­κής ανθεκτικότητας. Εμείς προτείνουμε μια αειφόρο εθνική ενεργειακή πολιτική, με προγράμματα και μέτρα για τους μη προνομιούχους, για τη μεσαία τάξη και για έναν νέο ενεργειακό ρόλο της πατρίδας μας στο ενεργειακό τοπίο του 21ου αιώνα που θα είναι εξαγωγός καθαρής ενέρ­γειας και όχι απλώς κόμβος αγωγών και δικτύων.

    Στον αντίποδα, η συντηρητική αντίληψη επιλέγει απλώς τον «πράσι­νο» καπιταλισμό. Μένει μόνο στην επικοινωνία και δεν κοιτά την ου­σία. Δεν θέλησε να μεγαλώσει τον ηλεκτρικό χώρο με ανάπτυξη των δικτύων, γιατί προτίμησε να μοιράσει αυτόν τον περιορισμένο ηλεκτρι­κό χώρο στους μεγάλους ομίλους. Δεν στήριξε την αποκεντρωμένη παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ και τις Ενεργειακές Κοινότητες, ώστε οι πολίτες να γίνουν αυτοπαραγωγοί, αλλά προτίμησε να τους κρατά ομήρους με επιδόματα.

    Το αφήγημα της «πράσινης» ανάπτυξης της Κυβέρνησης δεν μειώνει τις ανισότητες, δεν ωφελεί τους πολλούς, δεν διασφαλίζει τη θέση που αξίζει η Ελλάδα στον νέο ενεργειακό χάρτη της ευρύτερης περιοχής μας.

    Το βασικό εργαλείο για την ανάπτυξη περισσότερων μονάδων και πάρκων παραγωγής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, που δεν είναι άλλο από το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τις ΑΠΕ, βρίσκεται ακόμη στις καλένδες και ακόμα αναμένεται η παρουσίασή του. Η πρώτη επιλογή της ΝΔ ήταν τα μεγάλα φαραωνικά έργα από λίγες εταιρείες. Έχει μηδενίσει όλα τα πλεονεκτήματα των μικρών και μεσαίων έργων.

    Η Ενεργειακή Δημοκρατία στην πράξη, που σημαίνει διεύρυνση της βάσης των παραγωγών ενέργειας και όχι συ­γκέντρωση σε μεγάλους παίχτες, δεν αποτέλεσε ποτέ προτεραιότητα της Κυβέρνησης. Το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής θέλει τις Ενεργειακές Κοινότητες σε ρόλο πρωταγωνιστή και όχι κομπάρσου στην ενεργει­ακή μετάβαση δίνοντας την ενέργεια στα χέρια των πολιτών.

    Συνεχώς καλούσα τον κ. Χατζηδά­κη και τον κ. Σκρέκα να μας πούνε γιατί δεν ακολουθούν το παρά­δειγμα της Γερμανίας, όπου το 42% της εγκατεστημένης ισχύος ΑΠΕ ανήκει σε νοικοκυριά και αγρότες, ενώ μόνο το 5,4% ανήκει στις 4 μεγάλες ενεργειακές επιχειρήσεις της χώρας και το υπόλοιπο σε δή­μους και μεσαίες επιχειρήσεις. Συνεχώς ζητούσαμε την προώθηση του net metering και την ξεχωριστή στήριξη αγροτικών φωτοβολταϊκών. Φωνή βοώντος.

    Η περιβόητη απλοποίηση της αδειοδοτικής διαδικα­σίας δεν έφερε ουσιαστικά αποτελέσματα, ενώ καθυστέρησε ιδιαίτε­ρα η δημιουργία θεσμικού πλαισίου για την αποθήκευση ενέργειας.

    Οι δε διαδικασίες αιτήσεων για μικρά φωτοβολταϊκά πάρκα (400 Κw) μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας στα κορεσμένα δίκτυα Πελοποννήσου και Κρήτης κατέληξαν σε φιάσκο και πολλά παράπονα των ενδιαφερομένων. Τα ίδια και με τις αιτήσεις για τα φωτοβολταϊκά στέγης που εξαγγέλθηκαν από τον Πρωθυπουργό στην περσυνή ΔΕΘ τον Σεπτέμβριο και φτάσαμε Μάιο του 2023 για να ξεκινήσουν οι αιτήσεις και αυτές με πολλά προβλήματα και ερωτηματικά κατά πόσο θα υλοποιηθούν όντως.

    Όπως χαρακτηριστικά σημειώνουν οι ίδιοι οι φορείς, τα φωτοβολταϊκά στέγης των κατοικιών σχεδόν μηδενίστηκαν στην Ελλάδα τα τελευταία τέσσερα χρόνια σε αντίθεση με τις μεγάλες ΑΠΕ για τις οποίες η Κυβερνητική μέριμνα υπήρξε παροιμιώδης ώστε να προωθηθούν.

    Δυστυχώς, το περίσσευμα ενέργειας που θα παράγουν οι αυτοκαταναλωτές θα το εγχέουν στο δίκτυο χωρίς κανένα αντάλλαγμα, συνεχίζοντας έτσι την «σταθερή» κυβερνητική πολιτική για την υποβάθμιση της σημασίας της αυτοκατανάλωσης για τα νοικοκυριά, κάποια εκ των οποίων μαστίζονται από την ενεργειακή φτώχεια. Ιδιαίτερα τα δυο τελευταία χρόνια αν είχε προχωρήσει η αυτοκατανάλωση πολλές οικογένειες και επιχειρήσεις θα μπορούσαν να είχαν αντιμετωπίσει καλύτερα τις δραματικές ενεργειακές αυξήσεις.

  • Χρήστος Ζερεφός: Κλιματική Κρίση και Υδρόσφαιρα

    Χρήστος Ζερεφός: Κλιματική Κρίση και Υδρόσφαιρα

    Το ύδωρ είτε στην ρευστή ή την στερεά ή την αερώδη φυσική κατάσταση κυριαρχεί στον πλανήτη μας. Ο τεράστιος όγκος του ύδατος σε οποιαδήποτε μορφή και αν βρίσκεται έχει επικρατήσει να ονομάζεται υδρόσφαιρα και περιβάλλει περισσότερο από 60% της επιφάνειας του πλανήτη μας. Η υδρόσφαιρα ακολουθεί ένα πολύ ενδιαφέροντα κύκλο ο οποίος ονομάζεται υδρολογικός κύκλος, με τον οποίο αλλάζει η μορφή του ύδατος από την υγρή κατάσταση στην αέριο (υδρατμοί) και στην στερεά (χιόνι, χαλάζι).

    Αυτός ο υδρολογικός κύκλος λειτουργεί για πολλά δισεκατομμύρια χρόνια στον πλανήτη μας και ο κύκλος αυτός διαταράσσεται μέσα σε μεγάλες χρονικές περιόδους από περιόδους ψυχρές (ονομάζονται παγετώδεις περίοδοι) διάρκειας πολλών χιλιάδων χρόνων και από μεσοπαγετώδεις περιόδους που είναι θερμές περίοδοι. Η περίοδος που ζούμε σήμερα είναι θερμή.

    Χρήστος Ζερεφός
    Γενικός Γραμματέας της Ακαδημίας Αθηνών,
    Εθνικός Εκπρόσωπος για την Κλιματική Αλλαγή

    Η διαταραχή του υδρολογικού κύκλου σαν συνέπεια της ανθρώπινης παρέμβασης, δηλαδή της αύξησης της θερμοκρασίας από τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, έχει οδηγήσει στην ανακατανομή των βροχοπτώσεων και στην εμφάνιση ακραίων καιρικών φαινομένων. Η αύξηση της θερμοκρασίας του αέρα και η μεταβολή του υδρολογικού ισοζυγίου κατά την ανθρωπόκαινο περίοδο (τα τελευταία δηλαδή 100 περίπου χρόνια) είναι εκείνη που μπορεί να οδηγήσει γενικά σε ταχύτερη αύξηση της μέσης στάθμης της θάλασσας. Ταυτόχρονα με την αύξηση της θερμοκρασίας στο Βόρειο Ατλαντικό και στο Βόρειο Ειρηνικό αυξάνει πολύ γρήγορα δυστυχώς η στάθμη της θάλασσας, ταχύτερα από ό,τι στο παρελθόν. Η άνοδος της στάθμης μπορεί να προκαλέσει πλημμύρα σε ολόκληρες χώρες όπως για παράδειγμα το Μπαγκλαντές αλλά και να απειλήσει σημαντικές περιοχές όπως η Βενετία, για την οποία έχουν προταθεί διάφορες τεχνικές λύσεις και προτάσεις προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή.

    Επιπλέον, η συνεχιζόμενη αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα από τις ανθρώπινες δραστηριότητες στην ατμόσφαιρα έχει σαν συνέπεια την αύξηση της απορρόφησής του από τους ωκεανούς. Δυστυχώς όμως η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας των ωκεανών οδηγεί και στη μείωση της διαλυτότητας άλλων αερίων σε αυτούς, όπως π.χ. το οξυγόνο. Όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα τη μείωση του pH των θαλάσσιων υδάτων, κάνοντας τους ωκεανούς πιο όξινους.

    • Η αύξηση της οξύτητας των ωκεανών επηρεάζει με τη σειρά της σε μεγάλο βαθμό τους θαλάσσιους οργανισμούς, όπως είναι για παράδειγμα και το φυτοπλαγκτόν. Η απότομη αύξηση της θερμοκρασίας των ωκεανών έχει επίσης καταστροφική επίδραση στους κοραλλιογενείς υφάλους οι οποίοι έχουν ένα όριο στις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας που μπορούν να αντέξουν. Ο θάνατος των κοραλλιογενών υφάλων έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια ζωτικού ενδιαιτήματος για πολλά διαφορετικά είδη ψαριών αλλά και οικονομική απώλεια για πολλές παράκτιες πόλεις. Αυτά είναι μόνο ορισμένα παραδείγματα των επιπτώσεων που έχει η κλιματική αλλαγή στην υδρόσφαιρα.

    Άλλες σημαντικές επιπτώσεις σχετίζονται με την υποβάθμιση των υδατικών πόρων, την υφαλμύρινση των παράκτιων υδροφορέων που σχετίζεται με την υπεράντληση του νερού για άρδευση, την απειλή στα μνημεία της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς λόγω της ξηρασίας αλλά και της ανόδου της στάθμης της θάλασσας.

    Το σύστημα ατμόσφαιρας-υδρόσφαιρας-βιόσφαιρας είναι ένα σύστημα το οποίο βρίσκεται σε εύθραυστη ισορροπία που αναπτύχθηκε μέσα σε δισεκατομμύρια χρόνια. Οποιαδήποτε αλλαγή σε κάθε μία από τις σφαίρες που αποτελούν το κλιματικό σύστημα (ατμόσφαιρα, υδρόσφαιρα, γεώσφαιρα, βιόσφαιρα, κρυόσφαιρα) έχει άμεση συνέπεια και στην ισορροπία σε όλες τις άλλες σφαίρες. Σήμερα, ο τρόπος της ζωής μας γίνεται όλο και πιο καταναλωτικός και έχει ως αποτέλεσμα να ζητάμε όλο και  περισσότερη ενέργεια για να καλύψουμε τις ανάγκες μας. Η συνεχιζόμενη όμως παραγωγή ενέργειας από τα ορυκτά καύσιμα έχει σαν αποτέλεσμα την εν γένει διαταραχή του κλίματος, η οποία εάν συνεχίσουμε με αυτή τη λογική θα είναι σύντομα μη αναστρέψιμη. Το περιβαλλοντικό πρόβλημα είναι μεν αντικείμενο πλανητικής κλίμακας, αφορά όμως και τις τοπικές κοινωνίες.

    Βελτιώνοντας κανείς τη συμπεριφορά του απέναντι στο περιβάλλον σε τοπικό επίπεδο, είναι δυνατόν να προκύψει τελικά και το συνολικό θετικό αποτέλεσμα για όλο τον πλανήτη. Δυστυχώς, αυτή η νοοτροπία δεν έχει περάσει ακόμα στους ανθρώπους. Υπάρχει ένα σοβαρό έλλειμα την Παιδεία την ευρύτερη σχετικά με αυτά τα ζητήματα. Πολλές φορές έχω τονίσει ότι πρέπει όλοι μας να γίνουμε πιο τσιγκούνηδες στην χρήση των φυσικών πόρων και στην κατανάλωση της ενέργειας.

    Το ίδιο τσιγκούνηδες και στα απόβλητα που εναποθέτει ο καθένας στον πλανήτη μας. Η τσιγκουνιά είναι ο καλύτερος τρόπος για την προσαρμογή των κατοίκων.

    Από την άλλη, τα προγράμματα προσαρμογής που ακολουθούνται από όλες τις χώρες, και την Ελλάδα, αποσκοπούν στην μείωση του ανθρακικού λεγομένου αποτυπώματος της κάθε χώρας αλλά και του καθενός  μας με αποτέλεσμα και ζητούμενο τελικό να απαλλαγούμε από τα ορυκτά καύσιμα χρησιμοποιώντας ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Οι προτάσεις των Παρισίων αλλά και η Πράσινη Συμφωνία έχουν αυτό τον σκοπό. Θα πρέπει η πλήρης απεξάρτηση σε παγκόσμιο επίπεδο να επιτευχθεί μέχρι το 2050 για να αποφύγουμε μη αναστρέψιμες και ανεπιθύμητες μεταβολές που θα υποστούμε όλοι. Το κόστος της κλιματικής αλλαγής ήδη έχει αρχίσει να αυξάνει επικίνδυνα και αν δεν παρθούν τα μέτρα που έχουμε προτείνει από πολύ καιρό, το κόστος αυτό θα ξεπεράσει ακόμα και τα 130 τρισεκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως προς το τέλος του αιώνα μας. Αποτέλεσμα, αύξηση της φτώχιας και καταστροφή της οικολογικής ισορροπίας σε ολόκληρο τον πλανήτη.

  • Δρ. Κωνσταντίνος Ξένος/Νερό: H2O ή κάτι περισσότερο;

    Δρ. Κωνσταντίνος Ξένος/Νερό: H2O ή κάτι περισσότερο;

    Θα μπορούσε κάποιος να πεί πως δύο άτομα υδρογόνου και ένα άτομο οξυγόνου συνεισφέρουν στη δομή μιας απλής χημικής ένωσης. Πόσο απλή όμως μπορεί να θεωρηθεί μία ένωση που αποτελεί το βασικότερο στοιχείο για την ανθρώπινη βιωσιμότητα ? Μία ένωση που βρίσκεται σε κάθε ανθρώπινο κύτταρο, ιστό, όργανο και συμμετέχει σε χιλιάδες μεταβολικές δραστηριότητες του οργανισμού μας ?

    Μέσω αυτής της «απλής» χημικής ένωσης ο οργανισμός μας ρυθμίζει την θερμοκρασία του, αποβάλλει άχρηστα μεταβολικά παραπροιόντα ενώ παράλληλα μεταφέρει θρεπτικά συστατικά και οξυγόνο στα κύτταρα.

    Δρ. Κωνσταντίνος Ξένος
    Κλινικός Διαιτολόγος – Διατροφολόγος M.Sc. Ph.D.

    Διευθυντής τμήματος Διατροφογενετικής και Έρευνας Θρέψης
    “ΕΥΡΩΚΛΙΝΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ”

    Το νερό λοιπόν αποτελεί το Α και το Ω για την ανθρώπινη υγεία και δικαίως πριν από μερικά χρόνια καθιερώθηκε διεθνώς η Παγκόσμια Ημέρα Νερού που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 22 Μαρτίου με πολλές ενημερωτικές ημερίδες ανά τον κόσμο, που ουσιαστικό σκοπό έχουν να αναδείξουν την αξία που έχει το νερό στη ζωή μας και να καταρρίψουν μύθους που το αφορούν.

    Το σώμα ενός μέσου ενήλικα εμπεριέχει τουλάχιστο 65% νερό ενώ τα παιδιά μπορεί να φθάσουν και το 75%. Νερό στον οργανισμό μας βρίσκεται παντού ακόμα και στα δόντια! Ο ανθρώπινος εγκέφαλος αποτελείται σχεδόν από 75% νερό και αυτό το στοιχείο μας δίνει να καταλάβουμε πόσο απαραίτητη είναι η σωστή ενυδάτωση και για τις εγκεφαλικές λειτουργίες.

    Πώς όμως επιτυγχάνεται αυτή η ενυδάτωση?

    Ο άνθρωπος ενυδατώνεται μέσω των τροφών που καταναλώνει (μια και όλες οι τροφές εμπεριέχουν από μικρά έως μεγάλα ποσοστά υγρασίας), μέσω του νερού που πίνει, ενώ ένα μικρό ποσοστό νερού παράγεται ως αποτέλσμα οξειδώσεων του οργανισμού. Οι ανάγκες ενός οργανισμού για πόση νερού διαφοροποιούνται στον θηλασμό, στην εγκυμοσύνη, στην έντονη σωματική δραστηριότητα και καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από το σωματικό μας βάρος και την θερμιδική απόδοση της τροφής που καθημερινά καταναλώνουμε (όσο περισσότερο τρώμε τόσο περισσότερο νερό χρειαζόμαστε). Σαν γενική όμως οδηγία θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ελάχιστη ποσότητα νερού που πρέπει να καταναλώνουμε είναι 6 μεγάλα ποτήρια καθημερινά (περίπου 1½ λίτρο).

    • Σε αυτό το σημείο να τονισθεί πως δεν πρέπει να περιμένουμε για να διψάσουμε προκειμένου να πιούμε νερό αφού τότε ο οργανισμός έχει ήδη (έστω και σε μικρό ποσοστό) αφυδατωθεί. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να πίνουμε νερό προτού ο οργανισμός μας το ζητήσει μέσω της δίψας!!

    Ενας από τους μύθους που κυκλοφορούν για την κατανάλωση του νερού είναι πως σε περιπτώσεις που εμφανίζεται κατακράτηση υγρών στο σώμα, δεν πρέπει να πίνουμε πολύ νερό γιατί έτσι επιτείνεται το πρόβλημα. Στην πραγματικότητα ισχύει το ακριβώς αντίθετο : Όσο λιγότερο νερό πίνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις, τόσο μεγαλύτερη άμυνα προβάλλει ο οργανισμός μας με αποτέλεσμα να «κατακρατά» μεγαλύτερο ποσοστό υγρών. Ναί λοιπόν στο νερό ακόμα και σε περιπτώσεις έντονης «κατακράτησης» υγρών. 

    Συνειδητοποιώντας την θέση που κατέχει το νερό στην ανθρώπινη υγεία, πολλές εταιρείες τα τελευταία χρόνια  εκμεταλλεύθηκαν διάφορες φυσικές πηγές νερού, προσφέροντας στον καταναλωτή νερό με ιδιαίτερα ευεργετική σύσταση σε ιχνοστοιχεία. Το πλούσιο σε μαγνήσιο και φτωχό σε νάτριο φυσικό νερό, συνεισφέρει μέγιστα στην καρδιαγγειακή υγεία καθώς τα τελευταία χρόνια, πλειάδα επιστημονικά τεκμηριωμένων ερευνών, επισφραγίζει την δράση του μαγνησίου ως αντιυπερτασικό και αντιαθηρωγόνο στοιχείο.

  • Κωνσταντίνος Μανωλόπουλος: Το πόσιμο νερό είναι απαραίτητο για την διατήρηση της υγείας μας

    Κωνσταντίνος Μανωλόπουλος: Το πόσιμο νερό είναι απαραίτητο για την διατήρηση της υγείας μας

    Το νερό είναι το πιο σημαντικό θρεπτικό συστατικό στη ζωή του ανθρώπου και είναι απαραίτητο για να παραμένουμε υγιείς. Παρόλα αυτά, πολλοί άνθρωποι δεν πίνουν αρκετό νερό κατά τη διάρκεια της ημέρας, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε διάφορα προβλήματα υγείας. Το νερό αποτελεί περίπου το 60% του σωματικού μας βάρους και είναι απαραίτητο για την καλή λειτουργία όλων των οργάνων.

    Δρ. Κωνσταντίνος Μανωλόπουλος MD DPhil (Oxford) FRCP Ενδοκρινολόγος – ΔιαβητολόγοςΔιευθυντής Τομέα Μη-Επεμβατικής Θεραπείας Θυρεοειδούς Αδένα, Ενδοκρινολογίας και Μεταβολισμού Therapis Hospital

    Είναι σημαντικό στοιχείο όλων των κυττάρων και των διαφόρων χημικών αντιδράσεων που λαμβάνουν μέρος σε αυτά. Σε πιο γενικό επίπεδο, το σώμα μας χρησιμοποιεί νερό για να ρυθμίζει τη θερμοκρασία του σώματος, να απομακρύνει βλαβερές ουσίες, να λιπαίνει τις αρθρώσεις και να υποστηρίζει τη λειτουργία του πεπτικού συστήματος. Όταν δεν πίνουμε αρκετό νερό υπάρχει κίνδυνος αφυδάτωσης, κάτι που μπορεί να προκαλέσει πονοκεφάλους, κόπωση και ξηροδερμία.

    Η κατανάλωση αρκετού νερού είναι απαραίτητη για τους αθλητές και οποιονδήποτε ασχολείται με σωματική δραστηριότητα. Όταν ασκούμαστε, το σώμα μας παράγει θερμότητα και ιδρώνουμε για να δροσιστούμε και να διατηρήσουμε τη θερμοκρασία του σώματός μας σε σταθερά επίπεδα. Η παραγωγή ιδρώτα από το δέρμα μπορεί να μας κάνει να χάσουμε σημαντική ποσότητα νερού, οδηγώντας σε αφυδάτωση. Η αφυδάτωση σχετίζεται σε μειωμένη σωματική απόδοση και ακόμη και μια μικρή μείωση στα επίπεδα ενυδάτωσης μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην αθλητική απόδοση. Είναι λοιπόν σημαντικό να καταναλώνει κανείς νερό πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την άσκηση. Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι το πόσιμο νερό είναι μια πιο υγιεινή εναλλακτική λύση στα διάφορα ποτά που μπορεί να βρει κανείς στην αγορά και στοχεύουν στην άθληση, τα οποία συχνά περιέχουν πρόσθετα σάκχαρα και άλλα τεχνητά συστατικά. Για αθλητές που ασκούνται σε επαγγελματικό επίπεδο, το νερό πρέπει να συνοδεύεται από συγκεκριμένα ιχνοστοιχεία και ηλεκτρολύτες, η ακριβής σύσταση των οποίων πρέπει αν εξατομικεύεται από εξειδικευμένος σε αυτόν τον τομέα διατροφολόγους και αθλιάτρους.

    Το νερό μπορεί να βοηθήσει τα άτομα που προσπαθούν να διαχειριστούν το βάρος τους. Μελέτες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση νερού πριν από τα γεύματα μπορεί να μειώσει τον αριθμό των θερμίδων που καταναλώνονται κατά τη διάρκεια του γεύματος.

    • Αυτό συμβαίνει επειδή το νερό μπορεί να βοηθήσει να αισθανθούμε πιο χορτάτοι, γεγονός που μπορεί να μειώσει την ποσότητα του φαγητού που τρώμε. Επιπλέον, το πόσιμο νερό μπορεί να βοηθήσει στην ενίσχυση του μεταβολισμού, κάτι που είναι απαραίτητο για μια πιο σταθερή απώλεια βάρους. Για αυτόν το λόγο το ποσοστό νερού του σώματος πρέπει να παρακολουθείται και να ρυθμίζεται σωστά σε όσους ακολουθούν ένα πρόγραμμα διατροφής με στόχο να χάσουν κιλά.

    Το νερό παίζει σημαντικό ρόλο έχοντας θετικό αντίκτυπο στο δέρμα και τα μαλλιά. Είναι απαραίτητο για τη διατήρηση μιας υγιούς επιδερμίδας, καθώς βοηθά στην ενυδάτωση του δέρματος και στη μείωση της εμφάνισης λεπτών γραμμών και ρυτίδων. Βοηθά επίσης στην αποβολή διάφορων τοξινών από το σώμα, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε καθαρότερο δέρμα. Ομοίως, το νερό είναι απαραίτητο για τη διατήρηση υγιών μαλλιών, καθώς βοηθά στην ενυδάτωση του τριχωτού της κεφαλής.

    • Η επαρκής κατανάλωση νερού είναι ένας βασικός παράγοντας στην πρόληψη της νεφρολιθίασης. Οι πέτρες στα νεφρά είναι μικρές, σκληρές εναποθέσεις που σχηματίζονται στα νεφρά και μπορούν να προκαλέσουν σημαντικό πόνο όταν περνούν από το ουροποιητικό σύστημα ή και σοβαρά προβλήματα στη νεφρική λειτουργία σε περίπτωση απόφραξης.

    Η αφυδάτωση είναι μια κοινή αιτία νεφρολιθίασης, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε συμπυκνωμένα ούρα με επακόλουθο σχηματισμό κρυστάλλων που είναι η βάση για να σχηματιστούν πέτρες.

    Συμπερασματικά, το πόσιμο νερό είναι απαραίτητο για την διατήρηση της υγείας μας. Ποια είναι όμως η σωστή ποσότητα νερού που πρέπει να καταναλώνουμε; Αυτό εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως η ηλικία, το φύλο, το επίπεδο σωματικής ή αθλητικής δραστηριότητας και την θερμοκρασία περιβάλλοντος. Επίσης εξαρτάται και από το αν υπάρχουν προβλήματα υγείας, όπως καρδιακή ανεπάρκεια, ηπατική ή νεφρική δυσλειτουργία, όπου η ημερήσια κατανάλωση νερού πρέπει να είναι ανάλογα με τις οδηγίες του θεράποντος ιατρού. Ωστόσο, κατά γενικό κανόνα, η σύσταση για ενήλικες χωρίς προβλήματα υγείας είναι να πίνουν 6 με 8 ποτήρια νερό την ημέρα. Η καθημερινή κατανάλωση νερού σε αυτές τις ποσότητες αποτελεί την βάση για να βελτιώσουμε την υγεία και την ευεξία μας συνολικά, και αξίζει να γίνει μια καλή συνήθεια.

  • Νίκος Πέτρου/Παγκόσμια Ημέρα Νερού: Ευκαιρία για να αναλογιστούμε την αξία του νερού για άνθρωπο και φύση

    Νίκος Πέτρου/Παγκόσμια Ημέρα Νερού: Ευκαιρία για να αναλογιστούμε την αξία του νερού για άνθρωπο και φύση

    Παγκόσμια Ημέρα Νερού. Ευκαιρία για να αναλογιστούμε την αξία του νερού για άνθρωπο και φύση, και τα βήματα που πρέπει να κάνουμε για τη βιώσιμη διαχείριση των υδάτινων πόρων. Κρίση Νερού: ένα από τα μεγάλα προβλήματα του πλανήτη.

    Ένα μεγάλο περιβαλλοντικό πρόβλημα που σοβεί είναι η μείωση του διαθέσιμου –σε ποσότητα και σε ποιότητα–  γλυκού νερού, που, αν συνεχιστεί, μπορεί να οδηγήσει σε κρίση νερού – και να προστεθεί στα άλλα τρία μεγάλα κρίσιμα προβλήματα, την κλιματική αλλαγή, την απώλεια βιοποικιλότητας και τη ρύπανση.

    Αίτια της κρίσης νερού, εκτός από την κλιματική αλλαγή και την απώλεια δασών και βιοποικιλότητας, είναι η υπερκατανάλωση, ο υπερπληθυσμός και η σπατάλη ή ρύπανση των υδάτινων πόρων λόγω. Σε κάποιες περιοχές είναι ήδη το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα για τον πληθυσμό, με μεγάλες οικολογικές προεκτάσεις και συνέπειες.

    Γλυκό νερό: δεν βρίσκεται εκεί που το θέλουμε

    Το νερό του πλανήτη είναι σε ποσοστό 97,5%, αλμυρό με μέση περιεκτικότητα σε χλωριούχο νάτριο (αλάτι) περίπου 3,5%, συνεπώς άχρηστο για ζώα, φυτά και οικοσυστήματα. Και για τον άνθρωπο, επίσης, είναι ακατάλληλο για άρδευση, ύδρευση και πάρα πολλές άλλες χρήσεις. Από το υπόλοιπο, το γλυκό νερό του πλανήτη, μόνο το 1,2% είναι άμεσα διαθέσιμο για τον άνθρωπο, καθώς το υπόλοιπο είναι δεσμευμένο σε παγετώνες ή σε υπόγειους υδροφορείς.

    Νίκος Πέτρου
    Πρόεδρος ΔΣ της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ)
    Αντιπρόεδρος ΔΣ FEE*
    *Διεθνές Ίδρυμα για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (Foundation for Environmental Education)

    Υδάτινοι πόροι στη Μεσόγειο

    Το ξηρό και θερμό καλοκαίρι του Μεσογειακού κλίματος, σε συνδυασμό με τον μειωμένο υετό και το σχετικά υδατοδιαπερατό υπέδαφος σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας, έχει αποτέλεσμα να «χάνεται» το βρόχινο νερό και να επανεμφανίζεται αλλού ή να καταλήγει στον υδροφόρο ορίζοντα ή την θάλασσα. Σε κάθε περίπτωση, να μην είναι άμεσα διαθέσιμο.

    Και όμως, μέσα σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες, οι υδάτινοι πόροι της Ελλάδας είναι κατά τόπους καλοί σε ποιότητα και ποσότητα και πολλά από τα ορεινά ποτάμια έχουν υψηλή φυσικότητα με καλής ποιότητας νερό. Δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για περιοχές όπως οι πεδιάδες με εντατικές καλλιέργειες, οι τουριστικές περιοχές, ή τα ποτάμια στα οποία χωροθετούνται υδροηλεκτρικά.

    Στατιστικές που προβληματίζουν

    Οι προοπτικές για την κατανάλωση νερού στην Ελλάδα δεν είναι ευοίωνες. Με 2.400 τόνους ανά άτομο/έτος, η κατά κεφαλήν κατανάλωση νερού στη χώρα είναι υψηλή. Βρίσκεται μεν κάτω από χώρες της Κεντρικής Ασίας, του Κόλπου, ή τις Ηνωμένες Πολιτείες που έχουν δραματικά υψηλή κατά κεφαλή κατανάλωση, αλλά αρκετά πάνω από τον μέσο όρο του πλανήτη και από χώρες με τις οποίες συγκρίνεται οικονομικά και αναπτυξιακά. Επίσης, η τάση είναι διαρκώς αυξητική – ζητάμε όλο και περισσότερο νερό χωρίς η διαθεσιμότητα του στην φύση να μπορεί να ακολουθήσει.

    Η μεγαλύτερη κατανάλωση του νερού γίνεται από την γεωργία. Οι αρδευόμενες εκτάσεις αυξάνονται, και οι μέθοδοι ποτίσματος δεν είναι βέλτιστες με σταθερά  μεγάλες απώλειες των αρδευτικών συστημάτων. Ίσως η Ελλάδα πρέπει να πάρει μαθήματα από χώρες με περιορισμένους υδάτινους πόρους, οι οποίες όμως κάνουν χρηστή διαχείριση νερού.

    Το υδάτινο αποτύπωμα του τουρισμού

    Ένας κλάδος που αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς σε όλα τα μεγέθη του –και στην κατανάλωση νερού– είναι ο τουρισμός. Με αφίξεις 30 εκατομμυρίων επισκεπτών ετησίως, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού, η Ελλάδα βρίσκεται σταθερά στις πρώτες θέσεις προορισμών της Ευρώπης. Ο κορωνοϊός φρέναρε τον τουρισμό μόνο για 2 έτη, και πλέον τα νούμερα έχουν σχεδόν επανέλθει στα υψηλά του 2019.

    Όπως παρατηρεί η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, το περιβαλλοντικό αποτύπωμα του τουρισμού στην Ελλάδα είναι ήδη πολύ υψηλό με αυξητική τάση.

    Η ΕΕΠΦ υλοποιεί δύο διεθνή προγράμματα για τη βιώσιμη διαχείριση των τουριστικών δραστηριοτήτων, με στόχο τον περιορισμό της κατανάλωσης νερού, ενέργειας και φυσικών πόρων, και τη μείωση των περιβαλλοντικών και κοινωνικών επιπτώσεων: τη Γαλάζια Σημαία για τις ακτές και μαρίνες, και το Green Key για τουριστικά καταλύματα.

    Τουριστικά καταλύματα με βιώσιμο προσανατολισμό

    Το Green Key είναι ένα οικολογικό σήμα ποιότητας για τον βιώσιμο τουρισμό – ένα πρόγραμμα πιστοποίησης τουριστικών καταλυμάτων, που ευαισθητοποιεί ιδιοκτήτες, προσωπικό, επισκέπτες και τις τοπικές κοινωνίες για ζητήματα περιβάλλοντος και βιωσιμότητας. Όταν εφαρμόζονται τα αυστηρά κριτήρια της πιστοποίησης, οδηγούν σε μείωση της σπατάλης νερού και του ρυπαντικού φορτίου. Αυτά γίνονται προς όφελος τόσο του φυσικού περιβάλλοντος όσο και της επιχείρησης, και με την αποδοχή και ενεργή συμμετοχή των επισκεπτών.

    Η βιωσιμότητα νερού είναι ακόμα μακριά. Όμως η βελτιστοποίηση της χρήσης και οι κατανεμημένες λύσεις είναι πρώτα βήματα στη σωστή κατεύθυνση.

    *ΦωτογραφίεςΝίκος Πέτρου

  • Άρθρο του Ομ. Καθηγητή Γεώργιου Στουρνάρα: Υδατικό δυναμικό σήμερα και αύριο

    Άρθρο του Ομ. Καθηγητή Γεώργιου Στουρνάρα: Υδατικό δυναμικό σήμερα και αύριο

    Το νερό στον πλανήτη ήταν πάντα ένα πρόβλημα λόγω της φυσικής ανισοκατανομής του και λόγω της συνεχώς αυξανόμενης χρήσης του. Ωστόσο, με την είσοδο στον 21° αιώνα το νερό μεταφέρει παλαιότερα χρονίζοντα προβλήματα που επιδεινώνουν τη γενικότερη κατάσταση. Αυτό που ακολουθεί είναι μια απλή καταγραφή των βασικών συνιστωσών το προβλήματος. Στο φυσικό περιβάλλον, το νερό είναι στοιχείο καθοριστικό στις χρήσεις γης και στη φυσική ή τεχνητή εξέλιξη του περιβάλλοντος, όπως είναι το ανάγλυφο, η βλάστηση, το έδαφος, το υπέδαφος.. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με το δομημένο, αγροτικό, και βιομηχανικό  περιβάλλον και τα τεχνικά έργα.

    Η σχέση του έμβιου (οργανικού) κόσμου με τον αβιοτικό (ανόργανο) δεν είναι απλώς ότι η ζωή γεννάται και αναπτύσσεται πάνω ή μέσα στο γεωλογικό περιβάλλον. Η σχέση των δύο κόσμων είναι πολύ πιο ενεργή, δυναμική, ουσιαστική, αλληλεξαρτώμενη. Το νερό αποτελεί τη γέφυρα μεταξύ των δύο κόσμων και συντηρεί μία άλλη γέφυρα, τη φωτοσύνθεση..

    Γεώργιος Κ. Στουρνάρας
    Ομότιμος Καθηγητής
    Υδρογεωλογίας, Τεχνικής Γεωλογίας, Περιβαλλοντικής Γεωλογίας
    Πανεπιστημίου Αθηνών
    Μέλος Δ.Σ. και Ε.Σ. Επιμελητήριου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας

    Ο Ρώσος Γεωεπιστήμονας Vladimir Vernadsky θεώρησε τη ζωή ως κύρια γεωλογική δύναμη. Προεξοφλώντας την ύπαρξη της Υπερθάλασσας των Mark και Dianna McMenamin, απο¬κάλεσε την έμβια ύλη «ζωογονημένο ύδωρ», έξοχη περιγραφή της ζωής. Είναι φανερός ο ρόλο; του νερού στην άμεση ή έμμεση, ορατή ή τεκμαιρόμενη, μόνιμη ή παροδική  συμβίωση, που έκανε τη βιολόγο Lynn Margulis να ονομάσει τη Γη, «συμβιωτικό πλανήτη». Η «θεωρία της Γαίας» του J.E. Lovelock βασίζεται στο αξίωμα ότι η Γη είναι ζωντανή.

    Από πλευράς περιβάλλοντος, το νερό είναι ένα στοιχείο προσβάλλον και προσβαλλόμενο.

    Η σχέση ανθρώπου – φυσικού περιβάλλοντος εμφανίζεται στις χρήσεις γης, φυσικών πόρων και επαναδιαθέσεως στο περιβάλλον των υποπροϊόντων της ανθρώπινης δραστηριότητας Στη βάση όλων αυτών, το νερό, εισέρχεται στον 21ο αιώνα χαρακτηριζόμενο από Ποσοτική Ανεπάρκεια, Ποιοτική Υποβάθμιση, από το συνδυασμό Νερό και Πόλεμος, από την Ιδιωτικοποίηση και από τις Επιπτώσεις της Κλιματικής Αλλαγής.

    Τα  δεδομένα

    Η Γη είναι μια σφαίρα που καλύπτεται από ένα υγρό περίβλημα, την Υδρόσφαιρα. Η απόσταση της Γης από τον Ήλιο (150.000.000 Km) επιτρέπει τη διατήρηση του νερού σε υγρή μορφή., που δεν κατανέμεται με ομοιόμορφο τρόπο.

    Από την UNESCO προκύπτει ότι ο μισός πληθυσμός της γης  δεν διαθέτει υγιεινό νερό σε επαρκείς ποσότητες. Η παγκόσμια κατανάλωση νερού διπλασιάζεται κάθε 20 χρόνια, αναπτυσσόμενη με διπλάσιους ρυθμούς από ότι η αύξηση του πληθυσμού. Αυτό θα πρέπει, εκ των πραγμάτων, να αποδοθεί στην αύξηση του πληθυσμού και στη βελτίωση των συνθηκών διαβιώσεως. Με στοιχεία του Ο.Η.Ε., πολύ σύντομα η κρίση γύρω από το νερό θα αλλάξει ριζικά τον τρόπο που ζούμε ενώ θα απειλήσει με αφανισμό ολόκληρους πληθυσμούς.

    Πέραν της γνωστής εικόνας των ερήμων, υπάρχουν περιοχές όπως οι στέπες πολικές  περιοχές με το νερό αδρανοποιημένο στη μορφή του πάγου. Απερήμωση, είναι οι φυσικές και τεχνητές επανορθωτικές διαδικασίες για την ελαχιστοποίηση του φαινομένου. Οι παράγοντες της ερημοποιήσεως είναι, το κλίμα, η φυσιογραφία, η γεωλογία, η Υδρολογία και Υδρογεωλογία, οι ανθρωπογενείς επιδράσεις. Η σοβαρότητα του προβλήματος σε παγκόσμια κλίμακα, οδήγησε στην κατάρτιση της «Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για την καταπολέμηση της Ερημοποιήσεως», με ειδικό παράρτημα για τις χώρες της Μεσογείου.

    Επτά, μόνο, χώρες είναι υπεύθυνες για το 50% της παγκόσμιας ρυπάνσεως, ενώ το 70% των φυσικών πόρων καταναλώνεται από το 25% του πληθυσμού των ανεπτυγμένων χωρών. 170 εκατομμύρια στρέμματα τροπικών δασών καταστρέφονται κάθε χρόνο. Η αναμενόμενη αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού και ο πολλαπλασιασμός της βιομηχανικής παραγωγής είναι δεδομένα, που πρέπει να αντιμετωπιστούν από τώρα. Εκτιμάται ότι η μόλυνση του περιβάλλοντος, με προεξάρχουσα τη μόλυνση του υδατικού περιβάλλοντος, ευθύνεται για το 20-25% των θανάτων παγκοσμίως. Ως κύριες ανθρωπογενείς επιβαρύνσεις των υδατικών συστημάτων μπορούν να αναφερθούν η Γεωργία, η Κτηνοτροφία, η Βιομηχανία οι Σκουπιδότοποι τα Νεκροταφεία οι Υπόνομοι, οι Βόθροι η Εξορυκτική και Μεταλλευτική δραστηριότητα, τα Πετρελαιοειδή και τα Ραδιενεργά απόβλητα.

    Όλοι οι ρύποι ανεξαρτήτως φύσης, προελεύσεως και τρόπου διαθέσεώς τους στο περιβάλλον, αργά ή γρήγορα, αμέσως ή εμμέσως, τροποποιημένοι ή ως έχουν θα καταλήξουν σε έναν υδάτινο αποδέκτη. Επομένως, η χρήση του νερού, με τον τρόπο που συντελείται σήμερα, οδηγεί στο επόμενο βήμα, όπου κάθε υδατικό σύστημα γίνεται, εν δυνάμει, μία εστία μολύνσεως. Υπάρχουν δύο ειδών προσβολές των υδατικών συστημάτων, η ρύπανση του υδατικού πόρου (resource contamination) και η, ενδεχόμενη, λόγω φυσικών διαδικασιών αντιμετωπίσεως του ρύπου άφιξη του ρύπου στο υδροληπτικό έργο (resource contamination).

    Από την, αρχαιότητα, η κατοχή και εκμετάλλευση υδατικών πηγών αποτέλεσε σπουδαίο διπλωματικό όπλο για όλα τα κράτη και για όλα τα καθεστώτα, ήδη, από τη Μυθολογία και Προϊστορία. Με την πάροδο των ετών, αλλάζουν τα μέσα της ηθελημένης ή όχι, καταστροφής του υδατικού περιβάλλοντος. Σύγχρονες πολεμικές προσβολές των υδατικών συστημάτων μπορούν να αναφερθούν οι ρύποι, που ανιχνεύονται και σήμερα στις περιπτώσεις των Βιετνάμ, Ιράκ, Γιουγκοσλαβίας, Αφγανιστάν, των οπλικών συστημάτων HAARP, των χημικών και βιολογικών όπλων  και των πυρηνικών δοκιμών.

    Στο τέλος της χιλιετηρίδας και σε εκατομμύρια κυβικά μέτρα η κατανομή των υδατικών πόρων, στη Μέση Ανατολή, ήταν: Τουρκία 134.000, Συρία 5.500, Σαουδική Αραβία 2.200, Ισραήλ 2.200, Ιορδανία 1.100. με ευνόητες επιπτώσεις σε πολιτικό, οικονομικό, διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο. Η διαχείριση των νερών Τίγρη και Ευφράτη προκάλεσε ανησυχίες για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και απετέλεσε σύμβολο του Τουρκικού εθνικισμού.

    • Ο αριθμός των επιφανειακών υδατικών συστημάτων (ποτάμια), που αποτελούν σύνορο μεταξύ κρατών, ανέρχεται στα 261 και ο αριθμός των κρατών που εμπλέκονται στη διασυνοριακή αυτή κατάσταση ανέρχεται στα 145. Ανάλογη κατάσταση επικρατεί και για τα υπόγεια διασυνοριακά νερά, όπου το πρόβλημα είναι περισσότερο δύσκολο στην οριοθέτηση και αντιμετώπιση του, καθώς είναι πιο δύσκολος ο προσδιορισμός των υπόγειων υδρογεωλογικών λεκανών.

    Ειδικό, αλλά πολύ σπουδαίο ζήτημα, μέσα στο πλαίσιο της οικονομικής διαστάσεως του νερού, αποτελεί η ιδιωτικοποίηση και εμπορία των υδατικών πόρων, ειδικώς στο θέμα της υδρεύσεως. Ενισχύεται, μάλιστα, από όλα τα ΜΜΕ, με το «μείζον επιχείρημα» ότι τα ιδιωτικό-οικονομικά συστήματα είναι πολύ αποτελεσματικότερα άρα, πολύ οικονομικότερα από αυτά του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Αυτό, πέραν του βασικού ανθρώπινου δικαιώματος.

    Οι επιπτώσεις της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής (ΠΚΑ) διαφέρουν από χώρα σε χώρα, αναλόγως της γεωγραφικής της θέσης και την κυκλοφορία των αερίων μαζών. Η Μεσόγειος π.χ. και η Ελλάδα είναι περιοχές όπου οι επιπτώσεις της ΠΚΑ είναι συγκεκριμένες με άνοδο της θερμοκρασίας, μείωση βροχοπτώσεων. Πρόσφατη μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδας (Επιτροπή ΕΜΕΚΑ), όπου είχαμε την τιμή να συμμετάσχουμε, ως επισπεύδοντες για τον τομέα του υδατικού δυναμικού, επιβεβαιώνει τα παραπάνω και εκτιμά τα, προβλεπόμενα, προβλήματα, των περιβαλλοντικών, οικονομικών και κοινωνικών επιπτώσεων από την Κλιματική Αλλαγή στην Ελλάδα. Οι επιπτώσεις της ΠΚΑ οδηγούν στην αναγκαιότητα αναθεώρησης της υδατικής επάρκειας, την προστασία του υδατικού δυναμικού, των όρων χρήσης του νερού, το ιδιοκτησιακό καθεστώς και την τιμολόγηση κατά χρήστη και κατά χρήση.

    Απαντήσεις και προτάσεις για το πρόβλημα

    Μέσα από τη βάναυση διατάραξη έως ανατροπή της οικολογικής ισορροπίας και την παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, η ελπίδα της διεθνούς συνεργασίας αποτελεί μια ελπίδα κάποιου διεξόδου, στηριζόμενη και στην «πράσινη διπλωματία». Επίμονες επιστημονικές παρατηρήσεις και προτάσεις είναι αυτό που απαιτεί η επιβίωση του πλανήτη και των κοινωνιών, οι οποίες, πάντως, θα πρέπει να αρθούν πάνω από, επί μέρους, συμφέροντα τους ή εθιμικές εμμονές τους.

    Είναι φανερό ότι η υδατική πολιτική (στο πλαίσιο και της περιβαλλοντικής πολιτικής) πρέπει να αποτελέσει, πλέον, βασικό κριτήριο αξιολογήσεως των πολιτικών συστημάτων, των κυβερνητικών ή, γενικότερων, πολιτικών σχεδιασμών και πρακτικών, αλλά και της καθημερινής ζωής σε επίπεδο μικρότερων κοινωνιών. Όμως, πέραν των ευθυνών και του οφειλόμενου ελέγχου των τοπικών, περιφερειακών, εθνικών ή υπερεθνικών ηγεσιών, δεν πρέπει να ξεχνάμε και την προσωπική ευθύνη του καθενός, η οποία ευθύνη γίνεται μεγαλύτερη και πλέον απόλυτη για όλους όσους έχουν ενημερωθεί σε κάποιο βαθμό για υδατικό ζήτημα.